Relaties
alle pijlers
Hem vergeten of is dat te drastisch?
dinsdag 4 augustus 2009 om 21:16
Het lijkt me drastischer om te wachten dan om verder te gaan met je leven. Mocht hij over een tijd verder met je willen kun jij gaan bedenken of jij dat zelf nog wel wilt. Zo niet, dan heb je niets verloren.
Stel je voor, je gaat jaren zitten wachten en hij komt maar niet. Zonde van je tijd en energie.
Stel je voor, je gaat jaren zitten wachten en hij komt maar niet. Zonde van je tijd en energie.
dinsdag 4 augustus 2009 om 22:03
Thanx voor jullie reacties, Madhe en Haley!
@ Madhe: zit zeker wat in, eerlijk gezegd voelt het ook rustiger om niet te wachten, maar door te gaan. En inderdaad ook goed dat ik altijd ook zelf tzt nog kan bedenken of ik wel met hem verder wil. Soms kun je ook zo verliefd zijn dat het niet meer praktisch is, .
@ Haley: misschien heeft het ook wel wat te maken met zijn gevoel. Hij zegt een heleboel, maar hij wil er niet voor vechten. Misschien als hij er echt voor zou gaan, dan zou hij wel alles op alles zetten om voor mij te gaan. Dus een gevoelskwestie misschien toch ook wel?
@ Madhe: zit zeker wat in, eerlijk gezegd voelt het ook rustiger om niet te wachten, maar door te gaan. En inderdaad ook goed dat ik altijd ook zelf tzt nog kan bedenken of ik wel met hem verder wil. Soms kun je ook zo verliefd zijn dat het niet meer praktisch is, .
@ Haley: misschien heeft het ook wel wat te maken met zijn gevoel. Hij zegt een heleboel, maar hij wil er niet voor vechten. Misschien als hij er echt voor zou gaan, dan zou hij wel alles op alles zetten om voor mij te gaan. Dus een gevoelskwestie misschien toch ook wel?
dinsdag 4 augustus 2009 om 22:26
quote:Inventora schreef op 04 augustus 2009 @ 22:03:
Thanx voor jullie reacties, Madhe en Haley!
@ Madhe: zit zeker wat in, eerlijk gezegd voelt het ook rustiger om niet te wachten, maar door te gaan. En inderdaad ook goed dat ik altijd ook zelf tzt nog kan bedenken of ik wel met hem verder wil. Soms kun je ook zo verliefd zijn dat het niet meer praktisch is, .
@ Haley: misschien heeft het ook wel wat te maken met zijn gevoel. Hij zegt een heleboel, maar hij wil er niet voor vechten. Misschien als hij er echt voor zou gaan, dan zou hij wel alles op alles zetten om voor mij te gaan. Dus een gevoelskwestie misschien toch ook wel?Als je die verliefdheid niet voedt, afstand houdt en je gedachten verzet wordt het vanzelf wel weer praktisch joh.
Thanx voor jullie reacties, Madhe en Haley!
@ Madhe: zit zeker wat in, eerlijk gezegd voelt het ook rustiger om niet te wachten, maar door te gaan. En inderdaad ook goed dat ik altijd ook zelf tzt nog kan bedenken of ik wel met hem verder wil. Soms kun je ook zo verliefd zijn dat het niet meer praktisch is, .
@ Haley: misschien heeft het ook wel wat te maken met zijn gevoel. Hij zegt een heleboel, maar hij wil er niet voor vechten. Misschien als hij er echt voor zou gaan, dan zou hij wel alles op alles zetten om voor mij te gaan. Dus een gevoelskwestie misschien toch ook wel?Als je die verliefdheid niet voedt, afstand houdt en je gedachten verzet wordt het vanzelf wel weer praktisch joh.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:56
Ik heb niet zo lang geleden zelf in een soortgelijke situatie gezeten. Op dit forum heb ik ooit de uitspraak "Wie wil zoekt een mogelijkheid, wie niet wil zoekt een reden" gelezen en dat is een waarheid als een koe. Ik hoorde van zijn kant ook allerlei redenen en belemmeringen waarom allerlei dingen niet gingen of lastig waren. Hij bleef daarin hangen terwijl ik op zo'n moment naar mogelijkheden zou hebben gezocht. Dat zag ik bij hem niet en uiteindelijk moest ik concluderen dat ik domweg niet gelukkig was in de relatie. Ik heb er een punt achter gezet, veel verdriet gehad maar zoals madhe al zegt: afstand houden, gedachten verzetten en dan wordt het vanzelf minder.
Ik heb ook nooit meer contact met hem gehad, expres niet, want dan hou je het vuurtje smeulend en dat vreet energie. Die besteed ik liever aan mezelf!
Ik heb ook nooit meer contact met hem gehad, expres niet, want dan hou je het vuurtje smeulend en dat vreet energie. Die besteed ik liever aan mezelf!
maandag 10 augustus 2009 om 11:35
Hoi,
Even een korte update. Het klopt wat Haley zegt, met dat als je het vuurtje smeulend houdt, het energie vreet. Want toch wat heen en weer gemailed, ging goed (want nog steeds in de ´afstand-modus´), totdat het gevoel bij mij weer terugkwam en meteen weer slecht geslapen (knoop in m´n maag terug). Het lijkt ook alsof ik bij hem een gedachte blijf, en niet een echt iemand van vlees en bloed. Hij zegt mij nog steeds geweldig te vinden, maar dat wordt niet doorvertaald naar elkaar zien of initiatief nemen vanuit zijn kant. De vraag is of dit ooit verandert?
Even een korte update. Het klopt wat Haley zegt, met dat als je het vuurtje smeulend houdt, het energie vreet. Want toch wat heen en weer gemailed, ging goed (want nog steeds in de ´afstand-modus´), totdat het gevoel bij mij weer terugkwam en meteen weer slecht geslapen (knoop in m´n maag terug). Het lijkt ook alsof ik bij hem een gedachte blijf, en niet een echt iemand van vlees en bloed. Hij zegt mij nog steeds geweldig te vinden, maar dat wordt niet doorvertaald naar elkaar zien of initiatief nemen vanuit zijn kant. De vraag is of dit ooit verandert?
maandag 10 augustus 2009 om 11:55
quote:Inventora schreef op 10 augustus 2009 @ 11:35:
Hoi,
Even een korte update. Het klopt wat Haley zegt, met dat als je het vuurtje smeulend houdt, het energie vreet. Want toch wat heen en weer gemailed, ging goed (want nog steeds in de ´afstand-modus´), totdat het gevoel bij mij weer terugkwam en meteen weer slecht geslapen (knoop in m´n maag terug). Het lijkt ook alsof ik bij hem een gedachte blijf, en niet een echt iemand van vlees en bloed. Hij zegt mij nog steeds geweldig te vinden, maar dat wordt niet doorvertaald naar elkaar zien of initiatief nemen vanuit zijn kant. De vraag is of dit ooit verandert?Hij kan zeggen wat hij wil, zijn daden zijn er niet naar en daar moet jij je consequenties uithalen. Het verandert niet.
Hoi,
Even een korte update. Het klopt wat Haley zegt, met dat als je het vuurtje smeulend houdt, het energie vreet. Want toch wat heen en weer gemailed, ging goed (want nog steeds in de ´afstand-modus´), totdat het gevoel bij mij weer terugkwam en meteen weer slecht geslapen (knoop in m´n maag terug). Het lijkt ook alsof ik bij hem een gedachte blijf, en niet een echt iemand van vlees en bloed. Hij zegt mij nog steeds geweldig te vinden, maar dat wordt niet doorvertaald naar elkaar zien of initiatief nemen vanuit zijn kant. De vraag is of dit ooit verandert?Hij kan zeggen wat hij wil, zijn daden zijn er niet naar en daar moet jij je consequenties uithalen. Het verandert niet.
maandag 10 augustus 2009 om 12:12
Leef je eigen leventje verder (makkelijk gezegd, ik weet het) en wees trots op jezelf dat je niet kwijnend gaat zitten wachten tot hij een beslissing heeft genomen want wie weet hoe lang hij nog nodig heeft. En het is hier al eerder gezegd... mocht hij klaar zijn met opruimen en weer bij je terug willen, dan is het vroeg genoeg om te gaan denken. Dan kan hij jou ook wel tijd geven om te bedenken wat je nog voor hem voelt.
maandag 10 augustus 2009 om 13:45
Thanx, Madhe en Bianca!
Ja, ik denk dat het enige dat werkt is verder gaan. Is inderdaad af en toe makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik merk dat als ik dat doe ik me veel beter en rustiger voel. Wel fijn om dat zo nog een keer van jullie te horen. Afleidend uit eerder gedrag, is er geen aanleiding om te concluderen dat hij zich anders op zal stellen. Dat ga ik gewoon in m´n hoofd houden!
Ja, ik denk dat het enige dat werkt is verder gaan. Is inderdaad af en toe makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik merk dat als ik dat doe ik me veel beter en rustiger voel. Wel fijn om dat zo nog een keer van jullie te horen. Afleidend uit eerder gedrag, is er geen aanleiding om te concluderen dat hij zich anders op zal stellen. Dat ga ik gewoon in m´n hoofd houden!
woensdag 12 augustus 2009 om 11:47
Hee lieve inventora,
Ik begrijp je gevoel erg goed. Ik zit in eens soort gelijke situatie. Ik had een relatie (liep niet lekker) en hij had een 6 jarige relatie waarin het mis liep, al een keer eerder, en toen werd hij verliefd op mij. Relatie ging uit en enkele maanden laten waren we helemaal in love. ONgekende liefde voor beide. Meteen de relatie ingedoken. We werken dan ook nog eens samen. (en ja ik ken de reacties van "ik zou dat nooit doen met collega's") maar liefde laat zich niet sturen.
Na 3 maanden heeft hij de relatie beeindigd. HIj kreeg geen rust, had veel onrust en we kregen irritaties.
Hij zag geen andere uitzeg dan te stoppen. Ik helemaal verdrietig. Na een tijdje zochten we meer contact en we zaten de laatste weken weer richting relatie, zagen elkaar meer e.d. Hij vertelde dat zijn gevoel goed was, maar dat hij bang was dat hij weer geen rust kreeg. Hij is 3 weken op vakantie geweest. Elkaar de rust gegeven, elkaar gemist. Maar heb hem afgelopen weekend niet gezien toen hij terug was.
Hij was bij de ouders van zn ex geweest (zijn klanten in ons bedrijf, moest hij heen) en daar bleek een ruzie met zijn ex en die ma.. die ma in tranen (stom mens) en mijn ex is de boel daar gaan sussen. belt mij vervolgens op dat hij neit meer komt, in de war is en ook niet meer weet wat hij met ons wil. Hij wil rust, en vraagt dat van mij. Ik had me niet vergist in zijn gevoel voor mij maar toch wilde hij rust.
Nou idd hoelang ga je dan "wachten"?? ik heb nu voor mezelf besloten dat ik hem ook die rust geef (gelukkig heb ik nog 2 weken vakantie en zie ik hem dan ook niet) hij wilde volgende week wel praten. Maar ik denk dat je zeker nu voor jezelf moet kiezen hoe moeilijk dat ook is.
Anders blijf jij dadelijk met een gebroken hartje achter. Ga grenzen stellen, voor jezelf en voor hem.
Daarmee geef je hem ook aan dat je ver voor hem gaat maar dat het ook ergens ophoud. En ik geloof als hij ECHT genoeg om je geeft, en je belangrijk vind dat hij vanzelf bij je aankomt. Maar ga daar niet op wachten, laat hem werken daarvoor. Hij heeft tenslotte ook om die ruimte gevraagd en zou hij er zelf ook weer voor moeten zorgen dat hij jou verdient.
Ik weet dat dit heeeeeeel moeilijk is. De ene dag voel je je heel sterk en sta je er boven en de andere dag hang je in je emotie en gevoel voor hem. Het klinkt raar maar dit slijt beetje bij beetje en zolang jij in je hoofd blijft hangen verbeterd dit niet. Zorgt alleen maar voor onrust. Vertrouw op je gevoel.
Ga door met je eigen levem (ik zeg niet dat je hem nu moet vergeten, dat gaat natuurlijk nu niet)
succes..
liefs
Ik begrijp je gevoel erg goed. Ik zit in eens soort gelijke situatie. Ik had een relatie (liep niet lekker) en hij had een 6 jarige relatie waarin het mis liep, al een keer eerder, en toen werd hij verliefd op mij. Relatie ging uit en enkele maanden laten waren we helemaal in love. ONgekende liefde voor beide. Meteen de relatie ingedoken. We werken dan ook nog eens samen. (en ja ik ken de reacties van "ik zou dat nooit doen met collega's") maar liefde laat zich niet sturen.
Na 3 maanden heeft hij de relatie beeindigd. HIj kreeg geen rust, had veel onrust en we kregen irritaties.
Hij zag geen andere uitzeg dan te stoppen. Ik helemaal verdrietig. Na een tijdje zochten we meer contact en we zaten de laatste weken weer richting relatie, zagen elkaar meer e.d. Hij vertelde dat zijn gevoel goed was, maar dat hij bang was dat hij weer geen rust kreeg. Hij is 3 weken op vakantie geweest. Elkaar de rust gegeven, elkaar gemist. Maar heb hem afgelopen weekend niet gezien toen hij terug was.
Hij was bij de ouders van zn ex geweest (zijn klanten in ons bedrijf, moest hij heen) en daar bleek een ruzie met zijn ex en die ma.. die ma in tranen (stom mens) en mijn ex is de boel daar gaan sussen. belt mij vervolgens op dat hij neit meer komt, in de war is en ook niet meer weet wat hij met ons wil. Hij wil rust, en vraagt dat van mij. Ik had me niet vergist in zijn gevoel voor mij maar toch wilde hij rust.
Nou idd hoelang ga je dan "wachten"?? ik heb nu voor mezelf besloten dat ik hem ook die rust geef (gelukkig heb ik nog 2 weken vakantie en zie ik hem dan ook niet) hij wilde volgende week wel praten. Maar ik denk dat je zeker nu voor jezelf moet kiezen hoe moeilijk dat ook is.
Anders blijf jij dadelijk met een gebroken hartje achter. Ga grenzen stellen, voor jezelf en voor hem.
Daarmee geef je hem ook aan dat je ver voor hem gaat maar dat het ook ergens ophoud. En ik geloof als hij ECHT genoeg om je geeft, en je belangrijk vind dat hij vanzelf bij je aankomt. Maar ga daar niet op wachten, laat hem werken daarvoor. Hij heeft tenslotte ook om die ruimte gevraagd en zou hij er zelf ook weer voor moeten zorgen dat hij jou verdient.
Ik weet dat dit heeeeeeel moeilijk is. De ene dag voel je je heel sterk en sta je er boven en de andere dag hang je in je emotie en gevoel voor hem. Het klinkt raar maar dit slijt beetje bij beetje en zolang jij in je hoofd blijft hangen verbeterd dit niet. Zorgt alleen maar voor onrust. Vertrouw op je gevoel.
Ga door met je eigen levem (ik zeg niet dat je hem nu moet vergeten, dat gaat natuurlijk nu niet)
succes..
liefs
woensdag 12 augustus 2009 om 12:42
He Flower,
Wat balen voor je zeg, deze situatie. Soms kan het gewoon veel makkelijker zijn als alles (zowel verstand als gevoel) zegt: Ja! of Nee! En niet: gevoel dat heel sterk zegt dit is echt megabijzonder, zo´n klik, en verstand dat heel sterk zegt hier ga je aan onderdoor deze onduidelijkheid, stop het nu.
Het schakelen van gevoel naar verstand kost de nodige moeite. Maar als je eenmaal bij je verstand en intuïtie bent, werkt dat heel goed. Wat een rust, wat slaap je dan weer lekker... (ik dan).
En je merkt pas wat het verschil is als je toch even toegeeft aan je gevoel. Dan ben ik in ieder geval weer helemaal van m´n apropos. Daardoor weet ik echter ook dat dit niet de juiste richting is en kan ik steeds makkelijker dan weer terug gaan naar wat mijn intuïtie me al aangaf.
Ik denk dat als het zo sterk is zo´n verliefdheid, een relatie met die persoon niet snel gaat werken. Het kan beter iets rustiger zijn, haha.
Dan ben ik niet zo op die persoon gefocust en kan ik beter mijn eigen plan trekken.
Inmiddels gaat het trouwens al veel beter, hoewel ik nu nog niet toe ben aan iemand anders, maar de rust is weer teruggekeerd..
Heel veel sterkte gewenst Flower! Komt wel weer op z´n pootjes terecht, is het niet linksom, dan is het wel rechtsom.
liefs, Inventora
Wat balen voor je zeg, deze situatie. Soms kan het gewoon veel makkelijker zijn als alles (zowel verstand als gevoel) zegt: Ja! of Nee! En niet: gevoel dat heel sterk zegt dit is echt megabijzonder, zo´n klik, en verstand dat heel sterk zegt hier ga je aan onderdoor deze onduidelijkheid, stop het nu.
Het schakelen van gevoel naar verstand kost de nodige moeite. Maar als je eenmaal bij je verstand en intuïtie bent, werkt dat heel goed. Wat een rust, wat slaap je dan weer lekker... (ik dan).
En je merkt pas wat het verschil is als je toch even toegeeft aan je gevoel. Dan ben ik in ieder geval weer helemaal van m´n apropos. Daardoor weet ik echter ook dat dit niet de juiste richting is en kan ik steeds makkelijker dan weer terug gaan naar wat mijn intuïtie me al aangaf.
Ik denk dat als het zo sterk is zo´n verliefdheid, een relatie met die persoon niet snel gaat werken. Het kan beter iets rustiger zijn, haha.
Dan ben ik niet zo op die persoon gefocust en kan ik beter mijn eigen plan trekken. Inmiddels gaat het trouwens al veel beter, hoewel ik nu nog niet toe ben aan iemand anders, maar de rust is weer teruggekeerd..
Heel veel sterkte gewenst Flower! Komt wel weer op z´n pootjes terecht, is het niet linksom, dan is het wel rechtsom.
liefs, Inventora
donderdag 13 augustus 2009 om 17:11
hoi hoi,
Ja idd.. ik ken het ongekende gevoel van die liefde. Ik heb hem gisteren ook een sms gestuurd dat ik in ons gesprek volgende week geen antwoord wil wat met de relatie te doen maar dat ik wel wil weten wat erin zijn hoofd speelt en waar hij vast loopt.
Ik kan dan denk ik ook beter dingen plaatsen en langzaamaan mijn eigen plan trekken.
Het is wat je zegt.. als dingen wat rustiger zijn dan blijkt dat je gevoel het goed had. Als je gaat piekeren ga je angst gevoelens creeren, dat moet je zeker niet doen. Trek je ook alleen maar het negatieve naar je toe.
Op dit moment is gewoon de tijd niet rijp bij jullie, ook niet bij ons. ondanks dat er gevoel is voor elkaar.
Je moet in ieder geval jezelf niet in de put laten belanden, (ook dat geeft een negatief gevoel naar hem af) want hij wil jou ook geen pijn doen.
Laat hem maar even, en probeer je te focussen op je eigen dingetjes. Dat probeer ik nu ook. 1e week vakantie is helaas al bijna voorbij.. gaat snel hihih..
succes!
liefs
Ja idd.. ik ken het ongekende gevoel van die liefde. Ik heb hem gisteren ook een sms gestuurd dat ik in ons gesprek volgende week geen antwoord wil wat met de relatie te doen maar dat ik wel wil weten wat erin zijn hoofd speelt en waar hij vast loopt.
Ik kan dan denk ik ook beter dingen plaatsen en langzaamaan mijn eigen plan trekken.
Het is wat je zegt.. als dingen wat rustiger zijn dan blijkt dat je gevoel het goed had. Als je gaat piekeren ga je angst gevoelens creeren, dat moet je zeker niet doen. Trek je ook alleen maar het negatieve naar je toe.
Op dit moment is gewoon de tijd niet rijp bij jullie, ook niet bij ons. ondanks dat er gevoel is voor elkaar.
Je moet in ieder geval jezelf niet in de put laten belanden, (ook dat geeft een negatief gevoel naar hem af) want hij wil jou ook geen pijn doen.
Laat hem maar even, en probeer je te focussen op je eigen dingetjes. Dat probeer ik nu ook. 1e week vakantie is helaas al bijna voorbij.. gaat snel hihih..
succes!
liefs
zaterdag 15 augustus 2009 om 11:06
He Flower,
Jij ook heel veel succes met je eigen dingen! En het is mooi wat je zegt, van dat hij jou/mij geen pijn wil doen. Daardoor is het ook zo lastig deze verliefdheid achter me te laten (hoewel het nu al heel erg goed gaat gelukkig), omdat ik aan alles voel dat hij oprecht is. En als je echt van iemand houdt gun je die persoon ook zijn eigen proces en kun je m loslaten.
Ondertussen gewoon doorgaan met mijn eigen dingen, waarbij telkens in mindere mate de neiging ontstaat om contact te zoeken. De verliefdheid zit als het ware netjes nu opgeborgen in een kast. En hierdoor kan ik weer verder. En weet steeds beter hoe ik de deur van de kast open én dicht moet doen. Handig!
liefs, Inventora
Jij ook heel veel succes met je eigen dingen! En het is mooi wat je zegt, van dat hij jou/mij geen pijn wil doen. Daardoor is het ook zo lastig deze verliefdheid achter me te laten (hoewel het nu al heel erg goed gaat gelukkig), omdat ik aan alles voel dat hij oprecht is. En als je echt van iemand houdt gun je die persoon ook zijn eigen proces en kun je m loslaten.
Ondertussen gewoon doorgaan met mijn eigen dingen, waarbij telkens in mindere mate de neiging ontstaat om contact te zoeken. De verliefdheid zit als het ware netjes nu opgeborgen in een kast. En hierdoor kan ik weer verder. En weet steeds beter hoe ik de deur van de kast open én dicht moet doen. Handig!
liefs, Inventora
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:39
@ Inventora: Als jullie voor elkaar gemaakt zijn kom je vanzelf weer bij elkaar. Tot die tijd gewoon lekker verder gaan. Hem helemaal uit je hoofd bannen zal moeilijk gaan denk ik... Ten minste dat is bij iedereen misschien weer anders... Ik heb nu al bijna een jaar geen contact meer met ex... Ik denk nog dagelijks aan hem.
Grtz, My Way
Grtz, My Way
dinsdag 18 augustus 2009 om 10:04
Ja, ik denk ook dat als het zo bedoeld is, we weer bij elkaar komen, Myway.
Het is soms zo gek hoe je je kan voelen in zo´n situatie, heel veel dingen tegelijk:
- ik vind het lekker om nu in mijn eentje eens even te zijn, en te merken dat ik het zo ook goed red.
- ik mis wel heel erg de initimiteit, vooral nu ik die voor het eerst echt oprecht met iemand deelde. Alsof je er even aan mocht snuffelen, en dan opeens niet meer.
- ik wil nog niet een nieuwe relatie komende tijd, omdat ik niemand nog aan hem kan tippen, en omdat ik wil leren om niet zo afhankelijk te zijn in de liefde van een ander door bij mezelf te blijven.
- ik besef dat het absoluut niet slim is om met hem nu iets te hebben omdat het mij alleen maar slapeloze nachten oplevert.
Oftewel: dat het nu uit is en ik mijn eigen weg volg, daarmee zit ik op het juiste spoor.. Maar het blijft wel lekker om het af en toe hier even op te schrijven!
@ My Way, knap dat je je eraan hebt gehouden om een jaar echt gaan contact meer te houden. En waarschijnlijk was het dan wel echt de beste beslissing als hij zelf nog dingen uit moest zoeken.
@ Flower: hoe is het inmiddels bij jou? Hou je het een beetje uit? Hebben jullie al een gesprek gehad?
Het is soms zo gek hoe je je kan voelen in zo´n situatie, heel veel dingen tegelijk:
- ik vind het lekker om nu in mijn eentje eens even te zijn, en te merken dat ik het zo ook goed red.
- ik mis wel heel erg de initimiteit, vooral nu ik die voor het eerst echt oprecht met iemand deelde. Alsof je er even aan mocht snuffelen, en dan opeens niet meer.
- ik wil nog niet een nieuwe relatie komende tijd, omdat ik niemand nog aan hem kan tippen, en omdat ik wil leren om niet zo afhankelijk te zijn in de liefde van een ander door bij mezelf te blijven.
- ik besef dat het absoluut niet slim is om met hem nu iets te hebben omdat het mij alleen maar slapeloze nachten oplevert.
Oftewel: dat het nu uit is en ik mijn eigen weg volg, daarmee zit ik op het juiste spoor.. Maar het blijft wel lekker om het af en toe hier even op te schrijven!
@ My Way, knap dat je je eraan hebt gehouden om een jaar echt gaan contact meer te houden. En waarschijnlijk was het dan wel echt de beste beslissing als hij zelf nog dingen uit moest zoeken.
@ Flower: hoe is het inmiddels bij jou? Hou je het een beetje uit? Hebben jullie al een gesprek gehad?
