Relaties
alle pijlers
Vriend wil stoppen met samenwonen
maandag 10 augustus 2009 om 14:34
Ik zit met een probleempje....mijn vriend en ik zijn al zo'n 3 1/2 jaar samen, waarvan we een jaar al samenwonen. Dit samenwonen gaat volgens hem, en volgens mij prima. Ik vind het fijn om naast hem wakker te worden en de dagelijkse dingen met hem te delen. Hij zit in de theaterwereld, waardoor hij vaak op reis is en lange tijd van huis weg is. Hier had ik in het begin moeilijk mee, maar het laatste jaar zie ik hier ook de voordelen van in. Het is af en toe ook lekker om op jezelf te zijn. Het probleem is echter dat hij de laatste dagen heeft gezegd dat hij graag weer op zichzelf wil wonen...hij wil graag iets zoeken met vrienden uit de theaterwereld. Hij zegt dat hij geen problemen heeft met het samenwonen en met de relatie, en dat hij zielsveel van me houdt. Maar dat het de relatie een 'boost' kan geven. Ik heb echter het gevoel dat ik een stap terug moet zetten in de relatie, en genoegen moet nemen met een afgezwakte verwaterde vorm van de relatie. Ondanks dat ik kan genieten van mijn momentjes alleen in huis, heb ik hem graag bij me....Hoe moet ik dit oplossen?
maandag 10 augustus 2009 om 14:39
Wat voor boost ziet hij in apart gaan wonen? Dat je weer moeiet voor elkaar moet doen? Want als het samenwonen voor beiden goed gaat dan zie ik de voordelen van apart wonen niet in. En als je moeite voor elkaar wilt gaan doen kun je ook al samenwonend weer gaan daten met elkaar, verrassingen voor elkaar bedenken en zo. Ik ben wel benieuwd of hij meer argumenten had dan dit, voor mij tamelijk vage, een boost voor de relatie?
En heb je hem verteld dat jij dat liever niet wilt? En hoe zwaar weegt dat voor hem?
En heb je hem verteld dat jij dat liever niet wilt? En hoe zwaar weegt dat voor hem?
maandag 10 augustus 2009 om 14:43
Ik heb hem al verteld dat ik het goed vind gaan...ik ben het met hem eens dat we misschien iets meer moeite voor elkaar moeten doen. Dit heeft hij denk ik ook in zijn achterhoofd, en daarom heeft geopperd om apart te wonen. Hij zegt dat hij weer zin heeft om af te spreken, en elkaar soms even te 'missen', waardoor het extra leuk is om weer af te spreken. Ik ben alleen benieuwd of we dit ook niet kunnen bereiken binnen het samenwonen....misschien moet ik hem wat vrijer laten...en meer mijn eigen lijn trekken.
maandag 10 augustus 2009 om 14:44
Vreemd, vind ik dit.
Heeft jullie relatie een "boost" nodig dan? Als hij zo happy is zoals hij zelf zegt, waarom dan alle rompslomp van weg willen?
Houdt hij hierin geen rekening met jouw gevoelens, of heb jij zoals Aikidoka al zegt, nog niet aangegeven dat je dit eigenlijk helemaal niet ziet zitten. Stel hem die vragen en geef aan hoe jij je er onder voelt.
Ik ben nogal achterdochtig van aard. Dus misschien heb ik het wel helemaal mis. Maar hier is dus volgens mij, meer aan de hand. Op zijn minst dat hij het samenwonen toch een beetje vindt tegenvallen en zijn vrijheid terug wilt.
Praten, dus.
Succes.
Heeft jullie relatie een "boost" nodig dan? Als hij zo happy is zoals hij zelf zegt, waarom dan alle rompslomp van weg willen?
Houdt hij hierin geen rekening met jouw gevoelens, of heb jij zoals Aikidoka al zegt, nog niet aangegeven dat je dit eigenlijk helemaal niet ziet zitten. Stel hem die vragen en geef aan hoe jij je er onder voelt.
Ik ben nogal achterdochtig van aard. Dus misschien heb ik het wel helemaal mis. Maar hier is dus volgens mij, meer aan de hand. Op zijn minst dat hij het samenwonen toch een beetje vindt tegenvallen en zijn vrijheid terug wilt.
Praten, dus.
Succes.
maandag 10 augustus 2009 om 14:48
We waren gelijk, sorry 
Elkaar vrij laten in een relatie, tot een bepaalde grens door jullie zelf aangegeven, daar ben ik een groot voorstander van. Moeite voor elkaar doen daar versta ik onder: elkaar blijven waarderen, af en toe eens lekker een discussie aangaan en elkaars mening respecteren. En elkaar een lekker ding blijven vinden en dit ook uiten.
Als je beiden een beetje je eigen ding blijft doen, dan is het ook weer fijner om elkaar te treffen. Waarschijnlijk mist hij dat.
Nogmaals: praten. Stoppen met samenwonen vind ik nogal rigoreus en is vaak niet nodig.
Elkaar vrij laten in een relatie, tot een bepaalde grens door jullie zelf aangegeven, daar ben ik een groot voorstander van. Moeite voor elkaar doen daar versta ik onder: elkaar blijven waarderen, af en toe eens lekker een discussie aangaan en elkaars mening respecteren. En elkaar een lekker ding blijven vinden en dit ook uiten.
Als je beiden een beetje je eigen ding blijft doen, dan is het ook weer fijner om elkaar te treffen. Waarschijnlijk mist hij dat.
Nogmaals: praten. Stoppen met samenwonen vind ik nogal rigoreus en is vaak niet nodig.
maandag 10 augustus 2009 om 14:49
Heeft ie misschien een beetje last van sleur? Mijn ervaring is dat mannen dan wel vaker rare dingen bedenken. Als het allemaal maar goed gaat, kan iemand het ook als saai gaan ervaren. Maar je hoeft niet apart te gaan wonen om weer wat meer spanning & avontuur te ervaren. Misschien kunnen jullie samen alternatieven bedenken!
maandag 10 augustus 2009 om 14:50
Ik denk dat je ergens wel gelijk hebt. Ik heb soms het gevoel dat ik meer van de relatie verwacht dan dat hij me kan geven. Zoals ik al zei zit hij in het theater.Hij is vaak op tour, waar hij natuurlijk de grootste vrijheid heeft. Ik vertrouw mijn vriend volledig en 100%, en ik zie hoezeer hij geniet van deze tijden. Op reis zijn met je vrienden en samen iets te bewerkstelligen. Ik heb dus ook het gevoel dat hij zich soms beknot voelt in het samenwonen. Ik zie hoezeer hij van mij houdt en voor mij wil gaan, maar toch die drang naar vrijheid.
Mijn vader kan het heel mooi zeggen...vrijheid in gebondenheid. In een relatie probeer ik naar deze maatstaf te leven...ik wil hem zo graag al die vrijheid gunnen, want dat is nou eenmaal ook waar ik in het begin op viel. Maar waar moet ik die grens trekken.
Hij weet dat ik het niet zie zitten om te stoppen met het samenwonen, maar hij heeft zich daar nog niet echt over uitgelaten. Ik zie dat hij het er moeilijk mee heeft.....dat maakt het zo moeilijk om over te praten
Mijn vader kan het heel mooi zeggen...vrijheid in gebondenheid. In een relatie probeer ik naar deze maatstaf te leven...ik wil hem zo graag al die vrijheid gunnen, want dat is nou eenmaal ook waar ik in het begin op viel. Maar waar moet ik die grens trekken.
Hij weet dat ik het niet zie zitten om te stoppen met het samenwonen, maar hij heeft zich daar nog niet echt over uitgelaten. Ik zie dat hij het er moeilijk mee heeft.....dat maakt het zo moeilijk om over te praten
maandag 10 augustus 2009 om 14:51
Heb je met hem besproken dat jij het ziet als een stap terug? Hoe reageerde hij? Weet je hoe hij de nieuwe situatie ziet? Vindt hij het ook een stap terug en wil hij dat ook, of denkt hij zo tegemoet te komen aan jouw wens 'meer moeite voor elkaar te doen'? Wat was zijn beweegreden om dit voor te stellen?
Pas als je dat allemaal weet kun je er bepaalde conclusies trekken.
Pas als je dat allemaal weet kun je er bepaalde conclusies trekken.
maandag 10 augustus 2009 om 14:52
quote:HEMAlover schreef op 10 augustus 2009 @ 14:49:
Heeft ie misschien een beetje last van sleur? Mijn ervaring is dat mannen dan wel vaker rare dingen bedenken. Als het allemaal maar goed gaat, kan iemand het ook als saai gaan ervaren. Maar je hoeft niet apart te gaan wonen om weer wat meer spanning & avontuur te ervaren. Misschien kunnen jullie samen alternatieven bedenken!
Dit is inderdaad een mogelijkheid, maar ik vind het moeilijk om te bedenken wat er veranderd moet worden. Hij leid al een avontuurlijk leven van zichzelf. Nou ben ik zelf ook behoorlijk impulsief en avontuurlijk aangelegd, maar ik kan ook genieten van samen thuis te zitten op z'n tijd huismusje te zijn.
Wat voor een middenweg valt er te bedenken?
Heeft ie misschien een beetje last van sleur? Mijn ervaring is dat mannen dan wel vaker rare dingen bedenken. Als het allemaal maar goed gaat, kan iemand het ook als saai gaan ervaren. Maar je hoeft niet apart te gaan wonen om weer wat meer spanning & avontuur te ervaren. Misschien kunnen jullie samen alternatieven bedenken!
Dit is inderdaad een mogelijkheid, maar ik vind het moeilijk om te bedenken wat er veranderd moet worden. Hij leid al een avontuurlijk leven van zichzelf. Nou ben ik zelf ook behoorlijk impulsief en avontuurlijk aangelegd, maar ik kan ook genieten van samen thuis te zitten op z'n tijd huismusje te zijn.
Wat voor een middenweg valt er te bedenken?
maandag 10 augustus 2009 om 14:53
Er zijn toch genoeg andere oplossingen om meer moeite voor elkaar te doen wanneer je samenwoont?
Ik denk dat opnieuw gaan LATTEN niet dé oplossing is en ik kan me jouw gevoel dat je een stapje terug gaat doen ook goed begrijpen. Ga eens kijken wat voor jullie nog mogelijk is aan andere oplossingen. Zoals bijvb. elke week een keer uit eten gaat in een restaurant, enz e.d.
Er zijn namelijk meer manieren op de spanning terug te krijgen in een relatie, mits beide partijen daar voldoende energie in stoppen.
Ik denk dat opnieuw gaan LATTEN niet dé oplossing is en ik kan me jouw gevoel dat je een stapje terug gaat doen ook goed begrijpen. Ga eens kijken wat voor jullie nog mogelijk is aan andere oplossingen. Zoals bijvb. elke week een keer uit eten gaat in een restaurant, enz e.d.
Er zijn namelijk meer manieren op de spanning terug te krijgen in een relatie, mits beide partijen daar voldoende energie in stoppen.
maandag 10 augustus 2009 om 14:54
quote:Shiva_ schreef op 10 augustus 2009 @ 14:51:
Heb je met hem besproken dat jij het ziet als een stap terug? Hoe reageerde hij? Weet je hoe hij de nieuwe situatie ziet? Vindt hij het ook een stap terug en wil hij dat ook, of denkt hij zo tegemoet te komen aan jouw wens 'meer moeite voor elkaar te doen'? Wat was zijn beweegreden om dit voor te stellen?
Pas als je dat allemaal weet kun je er bepaalde conclusies trekken.Ik heb het inderdaad aangegeven, maar hij probeerde me ervan te overtuigen dat het geen stap terug is. De liefde tussen ons twee was volgens hem nog even sterk, hij ziet het juist als een stap voorwaarts doordat je even weer gaat realiseren hoezeer je iemand kan missen. We staan dus blijkbaar lijnrecht tegenover elkaar.
Heb je met hem besproken dat jij het ziet als een stap terug? Hoe reageerde hij? Weet je hoe hij de nieuwe situatie ziet? Vindt hij het ook een stap terug en wil hij dat ook, of denkt hij zo tegemoet te komen aan jouw wens 'meer moeite voor elkaar te doen'? Wat was zijn beweegreden om dit voor te stellen?
Pas als je dat allemaal weet kun je er bepaalde conclusies trekken.Ik heb het inderdaad aangegeven, maar hij probeerde me ervan te overtuigen dat het geen stap terug is. De liefde tussen ons twee was volgens hem nog even sterk, hij ziet het juist als een stap voorwaarts doordat je even weer gaat realiseren hoezeer je iemand kan missen. We staan dus blijkbaar lijnrecht tegenover elkaar.
maandag 10 augustus 2009 om 14:54
Heel duidelijk aangeven dat jij dit ziet als een stap terug, dat je het eigenlijk helemaal niet goed vindt en het gevoel krijgt dat ie minder van je houdt als ie liever met zijn vrienden woont dan met jou.
Vervolgens jezelf de vraag stellen hoe jij je toekomst ziet, en in hoeverre eeuwig LAT-ten daarin past en op grond daarvan bepalen in hoeverre je vriend dan nog in je toekomstbeeld past. ( En dat klinkt koeler en makkelijker dan het is, heb zelf de beslissing ook eens moeten maken. Ex en ik hebben nog steeds een goed contact en zijn als vrienden uitelkaar kunnen gaan, omdat we ons allebei realiseerden dat we een ander toekomstplaatje hadden en dat een van ons twee ongelukkig zou worden als die zu toegeven aan de wens van de ander. Hij heeft nu alweer een paar jaar een relatie met een dame die er net zo over denkt als hij, ik heb sinds een paar maanden een vriend die net als ik een toekomst samen ziet in een huis).
Vervolgens jezelf de vraag stellen hoe jij je toekomst ziet, en in hoeverre eeuwig LAT-ten daarin past en op grond daarvan bepalen in hoeverre je vriend dan nog in je toekomstbeeld past. ( En dat klinkt koeler en makkelijker dan het is, heb zelf de beslissing ook eens moeten maken. Ex en ik hebben nog steeds een goed contact en zijn als vrienden uitelkaar kunnen gaan, omdat we ons allebei realiseerden dat we een ander toekomstplaatje hadden en dat een van ons twee ongelukkig zou worden als die zu toegeven aan de wens van de ander. Hij heeft nu alweer een paar jaar een relatie met een dame die er net zo over denkt als hij, ik heb sinds een paar maanden een vriend die net als ik een toekomst samen ziet in een huis).
maandag 10 augustus 2009 om 14:56
maandag 10 augustus 2009 om 14:57
quote:Your_Wake_Up_Call schreef op 10 augustus 2009 @ 14:53:
Er zijn toch genoeg andere oplossingen om meer moeite voor elkaar te doen wanneer je samenwoont?
Ik denk dat opnieuw gaan LATTEN niet dé oplossing is en ik kan me jouw gevoel dat je een stapje terug gaat doen ook goed begrijpen. Ga eens kijken wat voor jullie nog mogelijk is aan andere oplossingen. Zoals bijvb. elke week een keer uit eten gaat in een restaurant, enz e.d.
Er zijn namelijk meer manieren op de spanning terug te krijgen in een relatie, mits beide partijen daar voldoende energie in stoppen.Maar ligt die spanning in elkaar meer vrijheid te geven? Als hij namelijk terug is van tour, spenderen we wel het grootste gedeelte van de tijd met elkaar. Dit is ook in combinatie met zijn of mijn vrienden. Misschien is het een optie om meer ons eigen gang te gaan, maar wel samen lekker tegen elkaar aankruipen aan het einde van de avond....
Er zijn toch genoeg andere oplossingen om meer moeite voor elkaar te doen wanneer je samenwoont?
Ik denk dat opnieuw gaan LATTEN niet dé oplossing is en ik kan me jouw gevoel dat je een stapje terug gaat doen ook goed begrijpen. Ga eens kijken wat voor jullie nog mogelijk is aan andere oplossingen. Zoals bijvb. elke week een keer uit eten gaat in een restaurant, enz e.d.
Er zijn namelijk meer manieren op de spanning terug te krijgen in een relatie, mits beide partijen daar voldoende energie in stoppen.Maar ligt die spanning in elkaar meer vrijheid te geven? Als hij namelijk terug is van tour, spenderen we wel het grootste gedeelte van de tijd met elkaar. Dit is ook in combinatie met zijn of mijn vrienden. Misschien is het een optie om meer ons eigen gang te gaan, maar wel samen lekker tegen elkaar aankruipen aan het einde van de avond....
maandag 10 augustus 2009 om 14:58
Nou, als je in de tijden dat hij thuis is weer eens ouderwetsch samen 'afspraakjes' maakt, weer moeite voor elkaar doet, dan krijg je weer een beetje dat gevoel als toen je nog niet samenwoonde.
Waarin je de avonden en afspraakjes samen probeerde leuk en bijzonder te maken.
Want uit je tekst begreep ik dat hij dat een beetje miste?
Zou eens proberen om regelmatig weer eens net 'als vroegah' je op te doffen voor hem, en een 'afspraakje' te maken.
In de agenda zetten, en even bedenken wat julllie toen ook alweer allemaal deden.
Het samenwonen terugdraaien zou ik persoonlijk niet kunnen. Zou zelf niet iemand willen die liever met zijn vrienden samenwoont dan met mij.
Waarin je de avonden en afspraakjes samen probeerde leuk en bijzonder te maken.
Want uit je tekst begreep ik dat hij dat een beetje miste?
Zou eens proberen om regelmatig weer eens net 'als vroegah' je op te doffen voor hem, en een 'afspraakje' te maken.
In de agenda zetten, en even bedenken wat julllie toen ook alweer allemaal deden.
Het samenwonen terugdraaien zou ik persoonlijk niet kunnen. Zou zelf niet iemand willen die liever met zijn vrienden samenwoont dan met mij.
maandag 10 augustus 2009 om 14:58
quote:swirly schreef op 10 augustus 2009 @ 14:56:
Ik zou het ook nogal vreemd vinden als mijn vriend met andere vrienden wil gaan wonen...
Als je echt van elkaar houdt, waarom zou je dan opeens apart gaan wonen?
Ik zou hier niet zomaar mee akkoord gaan en erover nadenken of dit wel de relatie is waar ik in wil blijven..Je hebt gelijk...maar het is makkelijk gezegd dan gedaan. Ik denk er zoveel aan de laatste dagen...maar er is gewoon zoveel respect en liefde voor elkaar dat ik heel erg moeilijk vind om dat weg te gooien.
Ik zou het ook nogal vreemd vinden als mijn vriend met andere vrienden wil gaan wonen...
Als je echt van elkaar houdt, waarom zou je dan opeens apart gaan wonen?
Ik zou hier niet zomaar mee akkoord gaan en erover nadenken of dit wel de relatie is waar ik in wil blijven..Je hebt gelijk...maar het is makkelijk gezegd dan gedaan. Ik denk er zoveel aan de laatste dagen...maar er is gewoon zoveel respect en liefde voor elkaar dat ik heel erg moeilijk vind om dat weg te gooien.
maandag 10 augustus 2009 om 14:58
quote:Thrills schreef op 10 augustus 2009 @ 14:34:
Hij zit in de theaterwereld, waardoor hij vaak op reis is en lange tijd van huis weg is.quote:Thrills schreef op 10 augustus 2009 @ 14:43:
Hij zegt dat hij weer zin heeft om af te spreken, en elkaar soms even te 'missen', waardoor het extra leuk is om weer af te spreken.De logica ontgaat mij.
Hij zit in de theaterwereld, waardoor hij vaak op reis is en lange tijd van huis weg is.quote:Thrills schreef op 10 augustus 2009 @ 14:43:
Hij zegt dat hij weer zin heeft om af te spreken, en elkaar soms even te 'missen', waardoor het extra leuk is om weer af te spreken.De logica ontgaat mij.
maandag 10 augustus 2009 om 14:59
Voor mij persoonlijk zou dit het einde van de relatie betekenen. Hij is voor zijn werk al met zijn vrienden onderweg, en wil dan ook nog met hen samenwonen... Jij komt daardoor niet op de 2de plaats, maar op de 6de ofzo. En tenzij je een type bent dat dat helemaal geweldig vindt, die mensen bestaan namelijk ook, lijkt me dit geen goede basis voor een gezonde relatie.
Als ik dit verhaal zo lees, heb ik de indruk dat zijn vrienden allemaal nog vrij zijn, wilde plannen hebben en dat hij zich binnen die groep een beetje buitengesloten voelt. Mijn halve trouwboek fietst met een club waar ook vrijgezellen meefietsen. Die gaan naar Mallorca, naar Oostenrijk, naar... noem maar op. De consequentie van een relatie is dat je niet zomaar met alles mee kunt doen. Je kunt er voor een deel in meegaan (papalelie gaat 1x per jaar 5 dagen zonder mij weg) maar als het zo is dat hij zijn vrijheid terug heeft en jij braaf thuis zit te wachten, moet je er goed over nadenken wat jij wilt, en daar ook naar handelen.
Als ik dit verhaal zo lees, heb ik de indruk dat zijn vrienden allemaal nog vrij zijn, wilde plannen hebben en dat hij zich binnen die groep een beetje buitengesloten voelt. Mijn halve trouwboek fietst met een club waar ook vrijgezellen meefietsen. Die gaan naar Mallorca, naar Oostenrijk, naar... noem maar op. De consequentie van een relatie is dat je niet zomaar met alles mee kunt doen. Je kunt er voor een deel in meegaan (papalelie gaat 1x per jaar 5 dagen zonder mij weg) maar als het zo is dat hij zijn vrijheid terug heeft en jij braaf thuis zit te wachten, moet je er goed over nadenken wat jij wilt, en daar ook naar handelen.
maandag 10 augustus 2009 om 15:02
quote:Wurmpje schreef op 10 augustus 2009 @ 14:58:
Nou, als je in de tijden dat hij thuis is weer eens ouderwetsch samen 'afspraakjes' maakt, weer moeite voor elkaar doet, dan krijg je weer een beetje dat gevoel als toen je nog niet samenwoonde.
Waarin je de avonden en afspraakjes samen probeerde leuk en bijzonder te maken.
Want uit je tekst begreep ik dat hij dat een beetje miste?
Zou eens proberen om regelmatig weer eens net 'als vroegah' je op te doffen voor hem, en een 'afspraakje' te maken.
In de agenda zetten, en even bedenken wat julllie toen ook alweer allemaal deden.
Het samenwonen terugdraaien zou ik persoonlijk niet kunnen. Zou zelf niet iemand willen die liever met zijn vrienden samenwoont dan met mij.Daar moet ik het vanavond even met hem over hebben. Het lijkt er inderdaad wel op dat hij liever met zijn vrienden samenwoont dan met mij, hij zegt van niet...maar wat voor een conclusie moet ik anders trekken? Aan de andere kant zijn we het samenwonen ingegaan op voorwaarde dat het 'tijdelijk' zou zijn. Het duurde echter veel langer dan verwacht, waardoor we tot op de dag van vandaag nog samenwonen. Het kan natuurlijk zijn dat het bij hem nog steeds 'tijdelijk' aanvoelt....
Nou, als je in de tijden dat hij thuis is weer eens ouderwetsch samen 'afspraakjes' maakt, weer moeite voor elkaar doet, dan krijg je weer een beetje dat gevoel als toen je nog niet samenwoonde.
Waarin je de avonden en afspraakjes samen probeerde leuk en bijzonder te maken.
Want uit je tekst begreep ik dat hij dat een beetje miste?
Zou eens proberen om regelmatig weer eens net 'als vroegah' je op te doffen voor hem, en een 'afspraakje' te maken.
In de agenda zetten, en even bedenken wat julllie toen ook alweer allemaal deden.
Het samenwonen terugdraaien zou ik persoonlijk niet kunnen. Zou zelf niet iemand willen die liever met zijn vrienden samenwoont dan met mij.Daar moet ik het vanavond even met hem over hebben. Het lijkt er inderdaad wel op dat hij liever met zijn vrienden samenwoont dan met mij, hij zegt van niet...maar wat voor een conclusie moet ik anders trekken? Aan de andere kant zijn we het samenwonen ingegaan op voorwaarde dat het 'tijdelijk' zou zijn. Het duurde echter veel langer dan verwacht, waardoor we tot op de dag van vandaag nog samenwonen. Het kan natuurlijk zijn dat het bij hem nog steeds 'tijdelijk' aanvoelt....
maandag 10 augustus 2009 om 15:03
Als jullie elkaar zo weinig zien, vind ik eerlijk gezegd wel dat hij wel erg hoge eisen stelt aan "leuk samenzijn". Dan zou het in principe al genoeg moeten zijn dat hij je een tijd niet heeft gezien....
Na verloop van tijd wordt een relatie anders, maar het hoeft geen sleur te worden.
Ik snap dat je dit niet zomaar op wilt geven, maar zoals aangegeven: maak hem héél duidelijk dat het op zijn minst een beetje raar is, dat hij uit een volgens hem prima relatie met voldoende vrijheid nog meer afstand wil creëren en dat het raar is dat hij liever met zijn vrienden samenwoont dan met jou. Als jullie nu 24 uur op elkaars lip zouden zitten, ok... Maar nu?
Misschien kan je voorstellen dat als hij "in het land is" ,om meer activiteiten met elkaar te ondernemen en niet op de bank te gaan hangen. Maar als jullie dit al doen, tja....
Lastig, dit!
Succes.
Na verloop van tijd wordt een relatie anders, maar het hoeft geen sleur te worden.
Ik snap dat je dit niet zomaar op wilt geven, maar zoals aangegeven: maak hem héél duidelijk dat het op zijn minst een beetje raar is, dat hij uit een volgens hem prima relatie met voldoende vrijheid nog meer afstand wil creëren en dat het raar is dat hij liever met zijn vrienden samenwoont dan met jou. Als jullie nu 24 uur op elkaars lip zouden zitten, ok... Maar nu?
Misschien kan je voorstellen dat als hij "in het land is" ,om meer activiteiten met elkaar te ondernemen en niet op de bank te gaan hangen. Maar als jullie dit al doen, tja....
Lastig, dit!
Succes.
