Kinderen
alle pijlers
zwanger worden
zaterdag 15 augustus 2009 om 22:39
plaats dit maar op de sexpijler want op de pijler kinderen kan ik de (politiek correcte) reacties wel raden.
....ik heb al een tijd een sv (en ja ben nog op zoek in pannetjes topic naar andere mannen) en wil graag zwanger worden..het is een betrouwbare gezonde jongen, alleen ben ik niet verliefd op hem. Ik weet dat de tijd dringt en je steeds minder vruchtbaar wordt met de jaren..wil over een paar jaar als ik halverwege de 30 ben niet te laat zijn. Wie zegt dat ik dan wel een fantastische vent vind en die stabiele relatie heb. Ik heb het idee dat dit mijn laatste kans is op een kind. Goed plan? Mijn dromen uit laten komen..
Dee spermabank vind ik niets en voldoe ook niet aan de (financiele) eisen.
....ik heb al een tijd een sv (en ja ben nog op zoek in pannetjes topic naar andere mannen) en wil graag zwanger worden..het is een betrouwbare gezonde jongen, alleen ben ik niet verliefd op hem. Ik weet dat de tijd dringt en je steeds minder vruchtbaar wordt met de jaren..wil over een paar jaar als ik halverwege de 30 ben niet te laat zijn. Wie zegt dat ik dan wel een fantastische vent vind en die stabiele relatie heb. Ik heb het idee dat dit mijn laatste kans is op een kind. Goed plan? Mijn dromen uit laten komen..
Dee spermabank vind ik niets en voldoe ook niet aan de (financiele) eisen.
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:18
Nogmaal dan:
En wat als je een PD en erger krijgt.
Heb je nagedacht over een vangnet buiten de zog. vader om, voor als jij ziek bent ed.
Je bent altijd 24/7 samen, trek je dat ook al huilt de kleine 22/7.
Ik zeg niet dat het onmogelijk is hoor, genoeg vrouwen die het doen, maar het lijkt alsof je er erg makkelijk over denkt.
En wat als je een PD en erger krijgt.
Heb je nagedacht over een vangnet buiten de zog. vader om, voor als jij ziek bent ed.
Je bent altijd 24/7 samen, trek je dat ook al huilt de kleine 22/7.
Ik zeg niet dat het onmogelijk is hoor, genoeg vrouwen die het doen, maar het lijkt alsof je er erg makkelijk over denkt.
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:20
quote:zusenzo schreef op 15 augustus 2009 @ 22:55:
En waarom wil je perse nu en niet misschien over twee jaar?
Mijn vriendin is alleenstaand en heeft nu een postnatale depressie, ik kan je garanderen dat is niet fijn.
Heb je al nagedacht over en goed opvangnet voor die kleine, ik bedoel als je ziek bent enzo.
En als je een huilbaby krijgt, je moet echt alles alleen doen en hebt echt geen tijd meer voor jezelf zeker de eerste twee jaar.
Het is heel erg leuk, maar vooral als je je geluk kan delen.
Nee dit lijkt mij ook niet prettig, maar zelfs in heel liefdevolle relaties zie je dat de moeder er alleen voor opdraait en de vader het de kersverse moeder soms alleen maar moeilijker maakt omdat ze b.v. gek worden van "zo'n baby en hun gehuil"
2 jaar wachten...ik moet eerlijk zeggen dat ik al vanaf mijn 22 serieus een man zoek om mee te trouwen en kinderen te krijgen. Maar ben niet verder gekomen dat foute internetdates, sv's, onwillige mannen en eenzaam en alleen single zitten wezen. kun je je voorstellen dat als de afgelopen 8 jaar geen succes waren ik niet veel vertrouwen in de pakweg komende 5 jaar heb?
a.u.b. geen voorstellen over singlereizen, datingsites, clubjes en relatiebemiddelingsbureaus....een heel klein percentage vind hier maar een levenspartner en die o-zo-belangrijke chemie ontbreekt vaak bij dit soort geforceerde dingen....het enige wat invloed heeft is "het lot" en dat zegt al genoeg denk ik....het kan zomaar aan mij voorbij gaan allemaal...
En waarom wil je perse nu en niet misschien over twee jaar?
Mijn vriendin is alleenstaand en heeft nu een postnatale depressie, ik kan je garanderen dat is niet fijn.
Heb je al nagedacht over en goed opvangnet voor die kleine, ik bedoel als je ziek bent enzo.
En als je een huilbaby krijgt, je moet echt alles alleen doen en hebt echt geen tijd meer voor jezelf zeker de eerste twee jaar.
Het is heel erg leuk, maar vooral als je je geluk kan delen.
Nee dit lijkt mij ook niet prettig, maar zelfs in heel liefdevolle relaties zie je dat de moeder er alleen voor opdraait en de vader het de kersverse moeder soms alleen maar moeilijker maakt omdat ze b.v. gek worden van "zo'n baby en hun gehuil"
2 jaar wachten...ik moet eerlijk zeggen dat ik al vanaf mijn 22 serieus een man zoek om mee te trouwen en kinderen te krijgen. Maar ben niet verder gekomen dat foute internetdates, sv's, onwillige mannen en eenzaam en alleen single zitten wezen. kun je je voorstellen dat als de afgelopen 8 jaar geen succes waren ik niet veel vertrouwen in de pakweg komende 5 jaar heb?
a.u.b. geen voorstellen over singlereizen, datingsites, clubjes en relatiebemiddelingsbureaus....een heel klein percentage vind hier maar een levenspartner en die o-zo-belangrijke chemie ontbreekt vaak bij dit soort geforceerde dingen....het enige wat invloed heeft is "het lot" en dat zegt al genoeg denk ik....het kan zomaar aan mij voorbij gaan allemaal...
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:22
quote:zusenzo schreef op 15 augustus 2009 @ 23:18:
Nogmaal dan:
En wat als je een PD en erger krijgt.
Heb je nagedacht over een vangnet buiten de zog. vader om, voor als jij ziek bent ed.
Je bent altijd 24/7 samen, trek je dat ook al huilt de kleine 22/7.
Ik zeg niet dat het onmogelijk is hoor, genoeg vrouwen die het doen, maar het lijkt alsof je er erg makkelijk over denkt.
Ik ben het met je eens zus.
Maar stel dat je een 100% gezond kindje krijgt dat geen huilbaby is, jij blijft verschoont van Postnatale Depressie en alles gaat goed. Dan nog is het krijgen van een kind zooooo heftig. Alles staat op z'n kop. En alleen zijn is dan gewoon niet het ideale en kan het erg zwaar zijn. Ook mooi hoor, vooral dat, maar toch.
Nogmaal dan:
En wat als je een PD en erger krijgt.
Heb je nagedacht over een vangnet buiten de zog. vader om, voor als jij ziek bent ed.
Je bent altijd 24/7 samen, trek je dat ook al huilt de kleine 22/7.
Ik zeg niet dat het onmogelijk is hoor, genoeg vrouwen die het doen, maar het lijkt alsof je er erg makkelijk over denkt.
Ik ben het met je eens zus.
Maar stel dat je een 100% gezond kindje krijgt dat geen huilbaby is, jij blijft verschoont van Postnatale Depressie en alles gaat goed. Dan nog is het krijgen van een kind zooooo heftig. Alles staat op z'n kop. En alleen zijn is dan gewoon niet het ideale en kan het erg zwaar zijn. Ook mooi hoor, vooral dat, maar toch.
Ja, dat vind ik echt.
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:23
Maar...als je deze relatie aangaat , gaat het alsnog aan je voorbij! Dit is een surrogaat, het is niet wat je echt wilt! En dan heb je straks je kindje, ben je alleen want die kerel was toch niet je-van-het en dan? Single mom is echt niet zaligmakend hoor! Tuurlijk, je kunt bewust die keuze ervoor maken, maar het is toch wel heel iets anders dan je graag wilt (zoals je hierboven zegt: trouwen en kinderen krijgen).
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:24
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:25
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:27
quote:zusenzo schreef op 15 augustus 2009 @ 23:25:
Ja Mamasaar, zeker, maar dat kan je volgens mij alleen ervaren door moeder te zijn en ik hoopte door wat extremere voorbeelden te geven dat iets duidelijker te kunnen maken.
De wanhoop, onzekerheden, maar ook de blijdschap die je hebt soms, dat is alleen heel erg moeilijk om alleen te ervaren.Ben het 100% met je eens.
Ja Mamasaar, zeker, maar dat kan je volgens mij alleen ervaren door moeder te zijn en ik hoopte door wat extremere voorbeelden te geven dat iets duidelijker te kunnen maken.
De wanhoop, onzekerheden, maar ook de blijdschap die je hebt soms, dat is alleen heel erg moeilijk om alleen te ervaren.Ben het 100% met je eens.
Ja, dat vind ik echt.
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:27
quote:zusenzo schreef op 15 augustus 2009 @ 23:25:
De wanhoop, onzekerheden, maar ook de blijdschap die je hebt soms, dat is alleen heel erg moeilijk om alleen te ervaren.Zooo mee eens. De zorgen niet kunnen delen, je trots niet kunnen delen, je angsten, je verdriet, je blijdschap. Alles alleen doen is gewoon echt zwaar.
De wanhoop, onzekerheden, maar ook de blijdschap die je hebt soms, dat is alleen heel erg moeilijk om alleen te ervaren.Zooo mee eens. De zorgen niet kunnen delen, je trots niet kunnen delen, je angsten, je verdriet, je blijdschap. Alles alleen doen is gewoon echt zwaar.
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:28
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:30
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:31
Tja... Ik heb een zoon. Met zijn vader heb ik geen relatie, nooit gehad en zou ik ook niet willen. Sterker nog, we hebben ook nooit seks gehad. Wel hebben we samen heel bewust voor een kindje gekozen, en voeden hem ook samen op.
Dit is een keuze die je niet zomaar even maakt, omdat je het liefst nu een kind wilt. Ik heb altijd geweten dat ik geen relatie wil, maar wel graag kinderen. Hij is homo, en dus binnen een relatie kinderen krijgen was voor hem niet aan de orde. We hebben elkaar ontmoet in mijn zoektocht naar een geschikte "donor", hij reageerde op een advertentie die ik had geplaatst. Voordat we besloten samen een kindje te krijgen hebben we veel geïnvesteerd in het contact met elkaar. Wie zijn we, hebben we dezelfde wens, durven we dit aan met elkaar, etc. We hebben in deze periode een hechte vriendschap opgebouwd, en nu sinds een half jaar een geweldige zoon!
Maar geloof me, het is niet altijd even gemakkelijk. Omdat je samen een kind hebt, ben je voor de rest van je leven met elkaar verbonden. Dit betekent dat je net als in een relatie moet investeren in elkaar, en in het contact. Je hebt ieder je eigen leven, maar ook een stuk gezamenlijk. Er komen derden die een rol gaan spelen in je leven, zoals bijv. opa en oma.
Het laatste wat je wilt is je kind te kort doen, wat betekent dat je continue aan het laveren bent tussen wat goed is voor je kind, voor jou en zijn vader. Dit vraagt veel aanpassingsvermogen, geduld en energie. Maar daar krijg je een gelukkig kind dat zich gewenst voelt voor terug, en dat is het enige wat telt!
Als je het mij vraagt: Nee, ik zou nooit een kind hebben willen krijgen met zomaar een sexvriendje. Daar is veel meer voor nodig.
Dit is een keuze die je niet zomaar even maakt, omdat je het liefst nu een kind wilt. Ik heb altijd geweten dat ik geen relatie wil, maar wel graag kinderen. Hij is homo, en dus binnen een relatie kinderen krijgen was voor hem niet aan de orde. We hebben elkaar ontmoet in mijn zoektocht naar een geschikte "donor", hij reageerde op een advertentie die ik had geplaatst. Voordat we besloten samen een kindje te krijgen hebben we veel geïnvesteerd in het contact met elkaar. Wie zijn we, hebben we dezelfde wens, durven we dit aan met elkaar, etc. We hebben in deze periode een hechte vriendschap opgebouwd, en nu sinds een half jaar een geweldige zoon!
Maar geloof me, het is niet altijd even gemakkelijk. Omdat je samen een kind hebt, ben je voor de rest van je leven met elkaar verbonden. Dit betekent dat je net als in een relatie moet investeren in elkaar, en in het contact. Je hebt ieder je eigen leven, maar ook een stuk gezamenlijk. Er komen derden die een rol gaan spelen in je leven, zoals bijv. opa en oma.
Het laatste wat je wilt is je kind te kort doen, wat betekent dat je continue aan het laveren bent tussen wat goed is voor je kind, voor jou en zijn vader. Dit vraagt veel aanpassingsvermogen, geduld en energie. Maar daar krijg je een gelukkig kind dat zich gewenst voelt voor terug, en dat is het enige wat telt!
Als je het mij vraagt: Nee, ik zou nooit een kind hebben willen krijgen met zomaar een sexvriendje. Daar is veel meer voor nodig.
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:31
Kan het niet zo zijn dat je het er te dik bovenop legt? Je zegt dat je een man zoekt om mee te trouwen en kinderen te krijgen. De meeste mannen die ik ken trekken hun snelle schoenen aan als ze dit binnen de eerste pakweg 6 maanden van een relatie horen.
Ik ben niet absoluut tegen het bewust alleenstaand moederschap, maar zie het zeke niet als ideaal. Zoals al eerder geschreven zijn kinderen hartstikke leuk, maar ook hartstikke zwaar. En hoe gek je ook op kinderen bent, je beseft echt niet waar je aan begint totdat je ze hebt. Daarnaast vind ik ook dat je moet overwegen wat de gevolgen voor een kind zijn. Natuurlijk zijn er massa's kinderen die door omstandigheden opgroeien bij één ouder, maar om daar nu op voorhand voor te kiezen...
Als je al voor het alleenstaand moederschap kiest, ga dan voor een donor. Ik vind het oneerlijk om zwanger te worden van iemand die jou leuk vind en daardoor best wel eens een dubbele agenda kan hebben. Dat is vragen om moeilijkheden. Zowel voor jullie beiden als voor het kind.
Ik ben niet absoluut tegen het bewust alleenstaand moederschap, maar zie het zeke niet als ideaal. Zoals al eerder geschreven zijn kinderen hartstikke leuk, maar ook hartstikke zwaar. En hoe gek je ook op kinderen bent, je beseft echt niet waar je aan begint totdat je ze hebt. Daarnaast vind ik ook dat je moet overwegen wat de gevolgen voor een kind zijn. Natuurlijk zijn er massa's kinderen die door omstandigheden opgroeien bij één ouder, maar om daar nu op voorhand voor te kiezen...
Als je al voor het alleenstaand moederschap kiest, ga dan voor een donor. Ik vind het oneerlijk om zwanger te worden van iemand die jou leuk vind en daardoor best wel eens een dubbele agenda kan hebben. Dat is vragen om moeilijkheden. Zowel voor jullie beiden als voor het kind.
The time is now
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:36
Wat voor rol zie jij voor hem? Of wil je hem er helemaal niet bij hebben verder? En wat vindt hij hier van? Ziet hij het op dezelfde manier als jij?
Dit is iets dat je van tevoren supergoed moet overdenken. En hij ook. En als je er over uit bent moet je het op papier (laten) zetten zodat je iets hebt waar je op terug kan vallen.
Of was je van plan om gewoon je pil te laten staan en hem niet op de hoogte te brengen van je plannetje?
Dit is iets dat je van tevoren supergoed moet overdenken. En hij ook. En als je er over uit bent moet je het op papier (laten) zetten zodat je iets hebt waar je op terug kan vallen.
Of was je van plan om gewoon je pil te laten staan en hem niet op de hoogte te brengen van je plannetje?
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:49
quote:domnaiefmutsje schreef op 15 augustus 2009 @ 23:26:
Dat zou de meest egoistische daad zijn allertijde. En triest dat een kind koste wat het kost moet komen om jouw moeder honger te stillen. Dan denk je nu al niet na over het welzijn van je toekomstige kind.
Nee ik zou het met hem bespreken, of hij inderdaad vader wil zijn zonder een relatie met mij te hebben. Ik zou hem er niet in willen luizen ....
voor het kind wil ik het beste en het zal alles behalve een egoistische moeder krijgen zoals ik ook voor andere kinderen, mensen, dieren klaarsta....
Dat zou de meest egoistische daad zijn allertijde. En triest dat een kind koste wat het kost moet komen om jouw moeder honger te stillen. Dan denk je nu al niet na over het welzijn van je toekomstige kind.
Nee ik zou het met hem bespreken, of hij inderdaad vader wil zijn zonder een relatie met mij te hebben. Ik zou hem er niet in willen luizen ....
voor het kind wil ik het beste en het zal alles behalve een egoistische moeder krijgen zoals ik ook voor andere kinderen, mensen, dieren klaarsta....
