Kinderen
alle pijlers
Geen bezoek kraamweek, hoe te brengen?
dinsdag 18 augustus 2009 om 23:21
Ik ben nu 34 weken zwanger geloof ik (of 33 of 35, kan 't maar niet onthouden), en na de vorige bevalling wilde meteen iedereen langskomen. Mijn hele schoonfamilie (zeven mensen, waarvan drie drukke kinderen) kwam direct en iedereen wilde de baby (geboren met vacuumpomp) vasthouden. Ik vond 't echt verschrikkelijk, maar had er destijds de kracht en moed niet voor om te zeggen dat ik dat niet wilde.
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.
Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.
Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.
Zelf dacht ik aan:
- zeggen dat het op dokters advies is
- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen
- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster
Iemand een idee?
woensdag 19 augustus 2009 om 00:05
woensdag 19 augustus 2009 om 00:05
quote:Broedkippetje schreef op 19 augustus 2009 @ 00:03:
[...]
Daar ben je toch zelf bij?
Je kunt toch zeggen dat ze hem/haar niet mogen vasthouden, omdat je dat te druk vind?
Ja, dat klinkt simpel. Maar zoals eerder gezegd, had ik daar de vorige keer de kracht en de moed niet voor. Opa zei zo trots: "Zo, en laat 'em nu maar even bij z'n opa zitten!"
Vriend staat er in principe wel achter, achter geen bezoek de eerste week. Maar ook (vooral) hij vindt 't moeilijk om te zeggen.
[...]
Daar ben je toch zelf bij?
Je kunt toch zeggen dat ze hem/haar niet mogen vasthouden, omdat je dat te druk vind?
Ja, dat klinkt simpel. Maar zoals eerder gezegd, had ik daar de vorige keer de kracht en de moed niet voor. Opa zei zo trots: "Zo, en laat 'em nu maar even bij z'n opa zitten!"
Vriend staat er in principe wel achter, achter geen bezoek de eerste week. Maar ook (vooral) hij vindt 't moeilijk om te zeggen.
woensdag 19 augustus 2009 om 00:06
Ik zou gewoon een week later de geboortekaartjes versturen.
geen ooievaar in de tuin,telefoon uit het stopcontact,een slaapruimte maken voor de kraamhulp zodat die niet gezien word in haar uniform...
verder fijne zwangerschap en fijne kraamtijd..
Sorry voor mijn cynisme, maar mijn vriendin presteerde het tot twee keer toe pas na 4 á 5 dagen haar vriendinnen op de hoogte te stellen dat ze een kind heeft gekregen. Bij de laatste ben ik nog niet op kraamvisite geweest het kind is dik 4 maanden oud.. maar voel de behoefte nog niet zo om te gaan..
Maar ze verwijt me wel dat ik de andere vriendin toen ze zwanger was een kaartje gestuurd heb en haar blijkbaar niet.. ach ja.
geen ooievaar in de tuin,telefoon uit het stopcontact,een slaapruimte maken voor de kraamhulp zodat die niet gezien word in haar uniform...
verder fijne zwangerschap en fijne kraamtijd..
Sorry voor mijn cynisme, maar mijn vriendin presteerde het tot twee keer toe pas na 4 á 5 dagen haar vriendinnen op de hoogte te stellen dat ze een kind heeft gekregen. Bij de laatste ben ik nog niet op kraamvisite geweest het kind is dik 4 maanden oud.. maar voel de behoefte nog niet zo om te gaan..
Maar ze verwijt me wel dat ik de andere vriendin toen ze zwanger was een kaartje gestuurd heb en haar blijkbaar niet.. ach ja.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
woensdag 19 augustus 2009 om 00:07
Ik zelf heb beide kinderen trouwens met veel plezier 'van hand tot hand laten gaan' op de geboortedag; zat ik als trotse pauw naar te kijken (zo van: mooi he, heb ik gemaakt!), en iedereen meteen op de foto met de kleine.
Vond ik geweldig, en bij beide kindjes heb ik geen protest gemerkt.
Maar ik weet dat veel moeders en vaders dat, net als jij, een vervelend idee vinden, dus: gewoon niet toestaan.
Vond ik geweldig, en bij beide kindjes heb ik geen protest gemerkt.
Maar ik weet dat veel moeders en vaders dat, net als jij, een vervelend idee vinden, dus: gewoon niet toestaan.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
woensdag 19 augustus 2009 om 00:07
quote:AgentL schreef op 19 augustus 2009 @ 00:04:
[...]
Ah, het gaat dus wél om jou! Jij wilt niet dat anderen je kind vast houden Van mij zou dat ook niet hoeven hoor, zóveel mensen op een dag? Dikke doei. Opa en oma wel (natuurlijk, wil ik bijna zeggen), maar echt niet jan en alleman, en zo klinkt het wel als ik hoor dat het er acht waren.
[...]
Ah, het gaat dus wél om jou! Jij wilt niet dat anderen je kind vast houden Van mij zou dat ook niet hoeven hoor, zóveel mensen op een dag? Dikke doei. Opa en oma wel (natuurlijk, wil ik bijna zeggen), maar echt niet jan en alleman, en zo klinkt het wel als ik hoor dat het er acht waren.
woensdag 19 augustus 2009 om 00:07
quote:AgentL schreef op 19 augustus 2009 @ 00:04:
[...]
Ah, het gaat dus wél om jou! Jij wilt niet dat anderen je kind vast houden Omdat ik niet denk dat dat goed is voor een pasgeboren baby. Zeker niet als-ie zoals de vorige met de vacuümpomp gekomen is, wat volgens de arts moest aanvoelen als een hersenschudding (wat ik later pas hoorde). Is daar iets mis mee?
[...]
Ah, het gaat dus wél om jou! Jij wilt niet dat anderen je kind vast houden Omdat ik niet denk dat dat goed is voor een pasgeboren baby. Zeker niet als-ie zoals de vorige met de vacuümpomp gekomen is, wat volgens de arts moest aanvoelen als een hersenschudding (wat ik later pas hoorde). Is daar iets mis mee?
woensdag 19 augustus 2009 om 00:08
D'r zijn twee uitersten hier: of helemaal niemand langs laten komen, of alle opa's, oma's, ooms, tantes, neven, nichten, vrienden, vriendinnen en kennissen in één dag langs laten komen en het kind door alle aanwezigen laten overgooien.
Je kunt toch paal en perk stellen? De vorige keer is je slecht bekomen, dat moge duidelijk zijn. Maar nu ben je voorbereid. Zet op je kaartje dat er gebeld moet worden voordat men langs mag komen en bij telefonische kennisgeving meldt jij of je vriend dat jullie nog bij moeten komen van de bevalling en dat men over een paar dagen maar even moet bellen of het schikt. Mensen die dicht bij je staan mogen langskomen, maar stel vooraf dat je het zwaar hebt gehad en dat 30 minuten genoeg is. Verder kun jij bepalen wie je kindje vasthoudt, jij en vriend en verder niemand, of misschien in alle rust oma heel eventjes.
De vorige keer was gewoon extreem en nu weet je dat je dat niet weer wilt: neem je maatregelen. Ik vind 7 dagen geen bezoek behoorlijk rigoureus, zeker tegenover de kersverse grootouders. Then again, jouw baby, jouw keuze ( en die van je vriend..wat vind die ervan eigenlijk, of lees ik daar straal overheen).
Je kunt toch paal en perk stellen? De vorige keer is je slecht bekomen, dat moge duidelijk zijn. Maar nu ben je voorbereid. Zet op je kaartje dat er gebeld moet worden voordat men langs mag komen en bij telefonische kennisgeving meldt jij of je vriend dat jullie nog bij moeten komen van de bevalling en dat men over een paar dagen maar even moet bellen of het schikt. Mensen die dicht bij je staan mogen langskomen, maar stel vooraf dat je het zwaar hebt gehad en dat 30 minuten genoeg is. Verder kun jij bepalen wie je kindje vasthoudt, jij en vriend en verder niemand, of misschien in alle rust oma heel eventjes.
De vorige keer was gewoon extreem en nu weet je dat je dat niet weer wilt: neem je maatregelen. Ik vind 7 dagen geen bezoek behoorlijk rigoureus, zeker tegenover de kersverse grootouders. Then again, jouw baby, jouw keuze ( en die van je vriend..wat vind die ervan eigenlijk, of lees ik daar straal overheen).
woensdag 19 augustus 2009 om 00:08
quote:Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 00:00:
[...]
Had ik al verteld dat mijn zoon de eerste dag door acht mensen is vastgehouden, en dan mezelf, vriend en ziekenhuispersoneel niet meegerekend? Vreselijk als ik eraan terugdenk...Haha, dat geleur met pasgeboren baby's, dat snap ik eerlijk gezegd ook niet zo. Nou moet ik zeggen dat ik zelf ook niet de behoefte heb om baby's van anderen vast te houden (nee, ook niet van familie), maar dat is natuurlijk persoonlijk. Er was eens iemand bij mij op kraambezoek die, nadat ze de baby uit het wiegje had gehaald en er een tijdje mee had gezeten riep: "Wie wil hem nu?" Kan er nu wel om lachen, maar vond dat toen echt heel vervelend. Geef gewoon aan wat je wil en probeer je niet te druk te maken van te voren (ik weet hoe moeilijk dat is),
[...]
Had ik al verteld dat mijn zoon de eerste dag door acht mensen is vastgehouden, en dan mezelf, vriend en ziekenhuispersoneel niet meegerekend? Vreselijk als ik eraan terugdenk...Haha, dat geleur met pasgeboren baby's, dat snap ik eerlijk gezegd ook niet zo. Nou moet ik zeggen dat ik zelf ook niet de behoefte heb om baby's van anderen vast te houden (nee, ook niet van familie), maar dat is natuurlijk persoonlijk. Er was eens iemand bij mij op kraambezoek die, nadat ze de baby uit het wiegje had gehaald en er een tijdje mee had gezeten riep: "Wie wil hem nu?" Kan er nu wel om lachen, maar vond dat toen echt heel vervelend. Geef gewoon aan wat je wil en probeer je niet te druk te maken van te voren (ik weet hoe moeilijk dat is),
woensdag 19 augustus 2009 om 00:09
quote:Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 00:05:
[...]
Ja, dat klinkt simpel. Maar zoals eerder gezegd, had ik daar de vorige keer de kracht en de moed niet voor. Opa zei zo trots: "Zo, en laat 'em nu maar even bij z'n opa zitten!"
Vriend staat er in principe wel achter, achter geen bezoek de eerste week. Maar ook (vooral) hij vindt 't moeilijk om te zeggen.
En daarom moet je het juist NU al duidelijk maken!
(nog steeds moeilijk, maar misschien makkelijker dan op dat moment zelf).
En daarin stellig zijn, niet over discussiëren.
[...]
Ja, dat klinkt simpel. Maar zoals eerder gezegd, had ik daar de vorige keer de kracht en de moed niet voor. Opa zei zo trots: "Zo, en laat 'em nu maar even bij z'n opa zitten!"
Vriend staat er in principe wel achter, achter geen bezoek de eerste week. Maar ook (vooral) hij vindt 't moeilijk om te zeggen.
En daarom moet je het juist NU al duidelijk maken!
(nog steeds moeilijk, maar misschien makkelijker dan op dat moment zelf).
En daarin stellig zijn, niet over discussiëren.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
woensdag 19 augustus 2009 om 00:09
woensdag 19 augustus 2009 om 00:10
woensdag 19 augustus 2009 om 00:11
woensdag 19 augustus 2009 om 00:11
quote:fleurtje schreef op 19 augustus 2009 @ 00:09:
Oeh, dat doorgeven van een baby. Heb nooit begrepen waarom mensen dat doen. Hoe kun je nou zoiets uit jezelf doen, zonder te weten of de ouders dat leuk vinden?!In het geval dat het het kind van dochter is weet je - neem ik aan - hoe je dochter is. Als het je schoondochter is ; gewoon dóen , want dat kan weleens de laatste keer zijn dat je als de kouwe kant de baby vast mag houden
Oeh, dat doorgeven van een baby. Heb nooit begrepen waarom mensen dat doen. Hoe kun je nou zoiets uit jezelf doen, zonder te weten of de ouders dat leuk vinden?!In het geval dat het het kind van dochter is weet je - neem ik aan - hoe je dochter is. Als het je schoondochter is ; gewoon dóen , want dat kan weleens de laatste keer zijn dat je als de kouwe kant de baby vast mag houden
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 19 augustus 2009 om 00:12
quote:Micky3 schreef op 19 augustus 2009 @ 00:11:
[...]
Ben ik even benieuwd: is het ook allemaal gegaan zoals je wilde?Bij de tweede hebben we het bezoek redelijk afgehouden, itt bij de eerste. Dat rondgeven is bij de tweede ook echt niet gebeurd. Afspraken werden bij de tweede wél afgebeld als ik er écht geen zin in had. Dus ja, eigenlijk is het idd wel zo gegaan.
[...]
Ben ik even benieuwd: is het ook allemaal gegaan zoals je wilde?Bij de tweede hebben we het bezoek redelijk afgehouden, itt bij de eerste. Dat rondgeven is bij de tweede ook echt niet gebeurd. Afspraken werden bij de tweede wél afgebeld als ik er écht geen zin in had. Dus ja, eigenlijk is het idd wel zo gegaan.
woensdag 19 augustus 2009 om 00:12
woensdag 19 augustus 2009 om 00:14
woensdag 19 augustus 2009 om 00:14
quote:fleurtje schreef op 19 augustus 2009 @ 00:12:
[...]
Bij de tweede hebben we het bezoek redelijk afgehouden, itt bij de eerste. Dat rondgeven is bij de tweede ook echt niet gebeurd. Afspraken werden bij de tweede wél afgebeld als ik er écht geen zin in had. Dus ja, eigenlijk is het idd wel zo gegaan.Ik heb ook wel zo mijn ideeën over hoe het bij de tweede moet gaan, maar hoop dat ik mondig genoeg ben om dat ook aan te geven
[...]
Bij de tweede hebben we het bezoek redelijk afgehouden, itt bij de eerste. Dat rondgeven is bij de tweede ook echt niet gebeurd. Afspraken werden bij de tweede wél afgebeld als ik er écht geen zin in had. Dus ja, eigenlijk is het idd wel zo gegaan.Ik heb ook wel zo mijn ideeën over hoe het bij de tweede moet gaan, maar hoop dat ik mondig genoeg ben om dat ook aan te geven
woensdag 19 augustus 2009 om 00:15
quote:lichtbron schreef op 19 augustus 2009 @ 00:10:
Er is toch niks mooier dan na alle ellende van een bevalling,je kind te kunnen laten zien al dan niet in of uit het bedje??Hangt ook wel van de bevalling af, denk ik. Ik had twee keer een keizersnee en ik had nergens last van, maar... Ik ben beide keren de eerste dag behoorlijk ziek van de morfine geweest, toen wilde ik ook echt niemand zien. Bij de eerste waren we op het moment van de keizersnee ook al zo'n zestig uur in touw, dus ik was best moe.
Er is toch niks mooier dan na alle ellende van een bevalling,je kind te kunnen laten zien al dan niet in of uit het bedje??Hangt ook wel van de bevalling af, denk ik. Ik had twee keer een keizersnee en ik had nergens last van, maar... Ik ben beide keren de eerste dag behoorlijk ziek van de morfine geweest, toen wilde ik ook echt niemand zien. Bij de eerste waren we op het moment van de keizersnee ook al zo'n zestig uur in touw, dus ik was best moe.
