Geen bezoek kraamweek, hoe te brengen?

18-08-2009 23:21 313 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 34 weken zwanger geloof ik (of 33 of 35, kan 't maar niet onthouden), en na de vorige bevalling wilde meteen iedereen langskomen. Mijn hele schoonfamilie (zeven mensen, waarvan drie drukke kinderen) kwam direct en iedereen wilde de baby (geboren met vacuumpomp) vasthouden. Ik vond 't echt verschrikkelijk, maar had er destijds de kracht en moed niet voor om te zeggen dat ik dat niet wilde.



Deze keer wil ik dat dus absoluut niet. Eigenlijk wil ik het liefst de eerste week helemaal geen bezoek. Gewoon rust met eigen gezin, borstvoeding goed op gang laten komen enz. Mijn eigen ouders weten dit al, en die vinden het geen enkel probleem.



Maar wat wel een probleem is: schoonfamilie wil onmiddellijk langskomen. Iemand zei al: "Ooooo vind ik zó leuk, zo'n pasgeboren baby'tje". Nu snap ik sowieso al die drukte om een pasgeboren baby niet, ik vind er zelf niks aan. Maar goed: hoe breng ik dit? Mijn vriend durft het niet te vertellen aan z'n ouders en familie, die denkt dat het tot scheve gezichten gaat leiden.



Ik moet er even bij zeggen, dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn, hun gewicht in goud waard. Maar ik denk inderdaad dat ze dit erg raar gaan vinden, en misschien wel gekwetst zullen zijn.



Zelf dacht ik aan:

- zeggen dat het op dokters advies is

- pas bellen als kind een week oud is en net doen alsof we ze maar niet te pakken konden krijgen

- de schuld afschuiven op de kraamverzorgster



Iemand een idee?
Alle reacties Link kopieren
quote:milo schreef op 19 augustus 2009 @ 00:15:

Ik zie mijn pa nóg zweten met onze kleine, lovely!Mooi he ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 augustus 2009 @ 00:14:

Ik vond het ook zoooooo mooi dat ik ( wij ) de ouders opa's en oma's had gemaakt ; die gunde ik zó ons kind ...en andersom .

Dat was niet uit handen geven , dat waren éxtra handen die ons kind koesterden .





Ja, zo voelde ik het (beide keren) ook!



Maar ik snap het gevoel van Nelladella ook wel, hoor.

En uiteindelijk blijft het toch het meest hun feestje.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind niet dat je het kunt maken om je (schoon)ouders een week weg te houden bij de baby. Zeker gezien ze blijkbaar wel heel enthousiast zijn. Je kan natuurlijk wel van te voren afspreken(of af laten spreken) door je man dat de baby niet van had tot hand gaat.



Hoewel ik er persoonlijk helemaal geen moeite mee heb als mensen langs willen komen en de baby vast willen houden. Ik kan me namelijk goed voorstellen dat je als oma/opa/oom/tante ook even de baby wil zien en wilt knuffelen. Bij alle drie de geboortes van mijn kinderen was er dan ook familie aanwezig en ook vrienden kwamen gelijk langs.



Natuurlijk is de baby er een week later ook nog maar dan is dat hele pasgeborene er al af. Voor kennissen en vrienden niet zo'n ramp maar ik vind het erg onaardig en weinig inlevend om je (schoon)ouders ook weg te houden. Voor hun is dit namelijk ook heel bijzonder.



Zeker als je baby niet van hand naar hand laat gaan zal baby zelf er ook echt niks van merken dat opa en oma even langs zijn geweest.



Ik zou gewoon opa's en oma's (en ooms en tantes) de eerste dag langs laten komen. Neefjes en nichtjes misschien even niet. Daarna een weekje rust inlassen als je er behoefte aan heb en daarna alle tijd voor bezoek nemen.
Alle reacties Link kopieren
Zorgen dat kindje in bedje ligt, kunnen de opa's en oma's kijken en je zegt er gewoon bij dat het vasthouden volgende week wel komt. De rest van de familie vragen of ze niet allemaal tegelijk en zeker niet op de eerste dag willen komen, omdat je dan al genoeg aan jezelf en kind hebt. Stoot je niemand voor z'n hoofd en de grootouders hebben het kindje toch alvast gezien!
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 augustus 2009 @ 00:14:

Ik vond het ook zoooooo mooi dat ik ( wij ) de ouders opa's en oma's had gemaakt ; die gunde ik zó ons kind ...en andersom .

Dat was niet uit handen geven , dat waren éxtra handen die ons kind koesterden .Wat mooi gezegd BGB, zo zie ik het ook. Maar bij mij ging het kind niet de hele kamer rond.(alleen opa's en oma's) Nee dat vond ik toch maar niets
Alle reacties Link kopieren
Kan je niet kiezen voor compromis. Ouders wel welkom maar rest week later. Vind het wel zielig als je ouders zo lang laat wachten maar goed dat is mijn mening. En mijn man heeft na bevalling iedereen smsje gestuurd met daarin het nieuws en dat we de eerste dagen moeten bijkomen. Daarna bezoek welkom. Geen enkele nare reactie gehad.



succes!
Alle reacties Link kopieren
Ik zie mijn vader nog staan met MIJN eerste kind en ZIJN eerste kleinkind...

Die blik in zijn ogen,dat trillende kinnetje en hoe behoedzaam hij mijn kind vasthield, en zoiets wil jij je (schoon)ouders onthouden??

Dat kakelverse,lekker geurende baby'tje...

Nee,ik vind werkelijk waar dat je dat niet kunt maken.

Je kunt toch op de geboortekaartjes zetten dat ze bellen voor een kraambezoekje,en dat je je (schoon)ouders en ooms en tantes wel gewoon de eerste dag laat komen??
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
.
Alle reacties Link kopieren
Nee,ik kan me ook niet voorstellen dat ik dat mijn ouders en schoonmoeder had ontnomen dat moment.

zoiets komt nooit meer terug..

als je dat voorbij laat gaan..

Maar ik TO niet..

maar ik ben wel bang dat ze dan niet veel bezoek meer gaat krijgen,als ze het zo wil gaan doen.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
Alle reacties Link kopieren
Kan me totaal niet bij inleven dat je niemand wil zien na de bevalling. Mijn ervaring is dat ik zo trots als een pauw was ook al was ik kapot. Natuurlijk wordt het teveel, de aanloop noem maar op.

Ik hoor en zie dit steeds vaker zal wel een trend zijn. Ieder zijn ding.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie bij vrouwen om me heen dat mensen daardoor eerder afstand houden. Bezoek moet echt gepland en lang van tevoren vast gesteld worden. Mensen staan niet zo snel te springen meer om langs te komen na zo'n mededeling. Alles gepland en gestructureerd vind het maar een rare ontwikkeling.
quote:Nelladella1 schreef op 19 augustus 2009 @ 00:05:

[...]





Ja, dat klinkt simpel. Maar zoals eerder gezegd, had ik daar de vorige keer de kracht en de moed niet voor. Opa zei zo trots: "Zo, en laat 'em nu maar even bij z'n opa zitten!"



Vriend staat er in principe wel achter, achter geen bezoek de eerste week. Maar ook (vooral) hij vindt 't moeilijk om te zeggen.Omg, waarom is het zo erg dat je (schoon)familie veel belangstelling toont voor hun nieuwe kleinkind er graag mee knuffelt, vasthoudt etc? Zijn ze vies? Drugsverslaafd? Pedofiel? Nee?? Nou, wat is eigenlijk het bezwaar?
Oplossing lijkt me vrij simpel: gewoon de waarheid vertellen en zeggen dat je na de eerste dagen maximaal een half uur bezoek per keer wil en dat de baby gewoon in zijn eigen bed blijft.

Kraamhulp hierover instrueren, zodat die bezoek na een half uur weer met zachte hand wegwerkt (met hulp van vriend natuurlijk).



Schoonouders een week weghouden vind ik wat egoistisch eerlijk gezegd. Kun je je echt niet over een half uurtje bezoek heenzetten? Als het nu zo lees wil je gewoon geen kraambezoek (ook niet na die eerste week), dus ik zou gewoon op de kaart zetten dat mensen moeten bellen als ze langs willen komen, dan kun je ook afspraken maken (en gewoon zeggen dat het niet uitkomt). In ieder geval geen rare smoezen gaan vertellen.



Ik ben het trouwens eens met een aantal hier dat je een kort bezoek van (schoon)ouders eigenlijk niet kan weigeren. En dat je gewoon je eigen voorwaarden kan stellen, daar ben je gewoon zelf bij en als je jezelf niet vertrouwt na de bevalling, regel het dan alvast nu. En niet je vriend laten regelen, jíj hebt er moeite mee, dan moet jíj het ook vertellen (tenzij jouw vriend er precies zo over denkt).
Alle reacties Link kopieren
Ik wil even zeggen dat ik je helemaal begrijp. Ik zou het zelf ook vreselijk vinden als de hele familie de volgende dag al op de stoep staat.

Kun je niet zeggen dat je alleen je ouders en schoonouders de eerste week een keer wil zien en verder niemand? Dat ze de 2e week welkom zijn?
Alle reacties Link kopieren
Als het echt gaat om de rust voor de baby omdat de baby eventueel met een vacuümpomp geboren gaat worden, dan kun je na de bevalling gewoon zeggen dat het kindje in zijn bedje moet blijven omdat hij een soort van hersenschudding heeft. Zal iedereen accepteren lijkt me. Op een of andere manier heb ik echter het idee dat het daar niet helemaal om gaat want dat een kindje in zijn bedje moet liggen, betekent niet meteen dat er niemand meer in zijn omgeving mag zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het ook wel wat cru hoor om ouders en schoonouders een week later op bezoek te laten komen. Voor hen is dit ook een hele bijzondere gebeurtenis.



Is een half uurtje nu zo te veel gevraagt? Kun je niet aangeven dat je liever niet hebt dat het al wordt vastgehouden?



Maar een week laten wachten, ik zou het als ouders niet leuk vinden als mij dat werd medegedeeld. En ook heel raar vinden.



En ik snap ook dat je man geen zin heeft dit aan zijn ouders te moeten gaan vertellen. Jij wil dit zo dus geef jij dat dan maar aan met echte reden en niet met vage smoezen. Ik snap wel dat je niet op hun reactie zit te wachten. Maar het is nog lastiger dit uit te leggen als je er zelf niet achter staat zoals je man misschien heeft.



Ik vond juist die eerste week ontzettend leuk. Ik snap wel dat het voor jou wel een drama moet zijn geweest blijkbaar. Maar zoek dan een compromi en laat alleen wederzijdse ouders heel even langs komen. Dat moet toch wel te doen zijn?
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
geen bezoek begrijp ik prima, maar niet de ouders en schoonouders begrijp ik niks van. Dat kan echt niet vind ik, zij zijn (bijna?) net zo blij met je kind als jullie en voor hen is het (bijna) net zo bijzonder. Gewoon vertellen, dat ze welkom zijn, maar kort en dat kinderen enzo na een week mogen komen. Ik had ook weinig bezoek hoor, heerlijk, maar wel iets meer dan jij, absoluut wel de (schoon-) ouders en mijn beste vriendinnen, rest kwam na een week of wat op gang.
Alle reacties Link kopieren
Dit is toch heel simpel op te lossen? Zodra je thuis bent met de kleine en de kraam is er, dan bel je ouders/schoonouders. Jij blijft lekker in bed, kleintje alleen bij jou of bij de vader en na een kwartier laat je de kraam beide ouderparen weer naar de huiskamer begeleiden. En als ze beginnen te zeuren dat ze de kleine vast willen houden, dan zeg je gewoon dat jij dat niet wil. Klaar. Ik heb in de eerste week veel bezoek gehad, maar de kleine bleef bij mij of mijn man. NIks geen gehannes met zo'n uk. En mensen die dat niet snappen, jammer dan. Maar bij mij begreep iedereen dat.



Pas na een week melden dat d ekleine er is, of ze een week niet willen zien vind ik niet kunnen, het zijn de opa en oma van je kind. Zelf zou ik ook broer en zus gewoon laten komen. Je kunt dan eventueel vragen of ze de kinderen thuis willen laten.
Alle reacties Link kopieren
quote:fleurtje schreef op 19 augustus 2009 @ 00:15:

[...]





Hangt ook wel van de bevalling af, denk ik. Ik had twee keer een keizersnee en ik had nergens last van, maar... Ik ben beide keren de eerste dag behoorlijk ziek van de morfine geweest, toen wilde ik ook echt niemand zien. Bij de eerste waren we op het moment van de keizersnee ook al zo'n zestig uur in touw, dus ik was best moe.



ah fleur ik was juist zo ongelovelijk ontroerd en blij dat ik wel de de eerste dag mocht komen! heel even, maar zo bijzonder!!



en dat hele vasthouden, nee, niemand, behalve man en ik heeft de eerste dagen ons kind vastgehouden, heb ik van te voren helemaal niet over nagedacht, maar ik liet haar gewoon niet los. Als dat het probleem is, kan je dat toch even zeggen. Maar dan nog is er een verschil tussen van hand tot hand gaan en even laten vasthouden door opa en oma (mocht bij de tweede wel van mij, was ik iets minder bezitterig)
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ze wel gewoon langs laten komen, maar dan inderdaad vooraf even heel duidelijk maken wat je wel en niet wilt.



Als tante zijnde wilde ik de nieuwboreling echt heel graag zo snel mogelijk zien, net als de rest van de (meest-nabije) familie. Wel dan vooraf informeren of de mama dat aan kon en niet bezwaarlijk vond en die manouvreerde ter plaatse dat niet alles en iedereen rond haar kraambed hing door het kind met de papa naar een andere ruimte te brengen waar het bezoek was. Bij mijn nichtje ging het om een vacuumpomp bevalling en toen is ook inderdaad gewoon gezegd dat ze niet zomaar van hand tot hand mocht gaan omdat ze getraumatiseerd was. Prima toch, dan kijken we alleen maar .



Je zegt dat jullie een twee kamer appartement hebt. Als jij in de ene kamer ligt te slapen/bijkomen, kan je vriend in de andere kamer voor een half uurtje of zo de mensen opvangen en de baby tonen.



Als tante zijnde zou ik het heel erg gevonden hebben als ik de eerste week niet had mogen komen, maar ik zou het zeker wel gerespecteerd hebben omdat het wat mij betreft aan de ouders is en wat zij aan kunnen op dat moment.



Wat je ook besluit om te doen, zorg ervoor dat de "regels" duidelijk zijn naar de mensen toe op een moment dat je hier zelf nog toe in staat bent (gezien dat je vriend het helemaal laat afweten op dit vlak). En mocht je ze toch eerder ontvangen maar niet willen dat ze de baby van hand tot hand laten gaan, schakel vooraf je ouders in met instructies of ze dat kunnen tegen proberen te houden (en zorg dat je ouders er dus sowieso bij zijn als je schoonfamilie komt).
Blijf lekker op bed liggen en laat je vriend de babybezichtiging met zijn ouders afhandelen. Dan heb jij ondertussen even rust.

Snap overigens niet dat je je eigen ouders de eerste week ook niet wilt zien.
Het ligt voor een deel ook aan je band met (schoon)ouders denk ik, maar als de band gewoon goed/prima/ok is dan kun je het toch eigenlijk niet maken om ze een week weg te houden bij hun kleinkindje. Bij dochter een heftige bevalling waarbij ik door een ernstige bloeding in het ziekenhuis belande. Ik was inderdaad gesloopt, maar ik wild emijn moeder zo ontzettend graag zien. Haar gezicht toen ze voor het eerst haar eerste kleinkind vasthield zal ik nooit vergeten, zo ontzettend mooi om haar reactie te zien. Mijn vader was er ook bij, maar die wilde dochter niet vasthouden (vond ie eng) en ik was er wel blij mee (niet zo'n geweldige band met pa), schoonma lag zelf in een ander ziekenhuis en schoonpa en schoonzus stelden zelf voor langs te komen zodra we thuis waren. Bij zoon een supersnelle bevalling, zonder complicaties waardoor ik eigenlijk al hersteld was toen hij op m'n buik lag. Binnen een uur was schoonzus er, ouders en schoonvader 's middaags en schoonmoeder de volgende dag. Schoonmoeder hebben we geen goede band mee en het interesseert haar ook erg weinig, dus dat maakt het anders. Zoon wordt over 3 weken 2 en ze heeft hem nu een keer of 6 gezien, waarvan 2x dat we haar bij het boodschappen doen tegenkwamen. Op haar verjaardag bijvoorbeeld zijn de kinderen niet welkom, veel te druk vind ze dat. Dus dat ligt wat anders, maar als er hier ooit een derde zou komen dan wil ik mijn moeder en mijn schoonvader toch chct weer z.s.m. bij het nieuwe kleinkindje hebben. Toch niets mooiers dan je kind voor te stellen aan de mensen die naast z'n/haar ouders en broertjes/zusjes het meest van ze zullen houden.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik denk dat je ze beter een half uurtje kunt laten komen, dan je energie steken in het vertellen dat je het niet wilt en dan nog wel een hele week. Persoonlijk vind ik dat je dat niet kunt maken.



Bevallingen zijn zwaar maar zo zwaar dat je een week geen bezoek kunt ontvangen vind ik echt overdreven.



Toen mijn kinderen geboren werden zijn ouders, broers en zussen langs geweest. Het was druk, maar ze zijn maar heel even geweest. Ik heb de kinderen zelf vastgehouden en nog niet aan ouders en schoonouders gegeven. De volgende dagen natuurlijk wel.



Ik wilde juist heel graag dat mijn ouders kwamen. Ik had ze echt nodig op zo'n emotioneel moment
Alle reacties Link kopieren
Oooooow, mijn (schoon)ouders zouden wel erg gekwetst zijn als ze een week lang hun kleinkind niet mochten zien. En dan heb ik in principe nog een setje makkelijke en begripvolle (schoon)ouders ook. Eerlijk gezegd zou ik zelf ook gekwetst zijn als ik mijn neefje bijvoorbeeld niet 'meteen' had mogen zien. Vasthouden is een ander verhaal, gewoon lekker in je bed, kindje dicht tegen je aan en geen aanstalten maken het aan iemand te geven. En als iemand er om vraagt, of negeren (in alle consternatie lukt dat vast) of gewoon zeggen dat dat niet kan (desnoods smoesje: kindje is misselijk oid).



Kun je niet, als het ter sprake komt (of zelf brengen), eens zeggen dat het je vorige keer nogal tegenviel: alle drukte rondom die baby en jou? Dat je het nu graag anders doet: iedereen meteen (of even later) even snel op bezoek en dan veel tijd voor jullie gezin? Of maak er tegen die tijd van dat je heel erg moe bent (veel zwaardere bevalling dan vorige keer) en dat je bezoek even niet aankan.



Wij hebben de familie gebeld toen we zo'n beetje klaar waren met de officiele bevalling. Toen gezegd dat ze over anderhalf uur welkom waren, ik wilde nog even douchen enzo. Iedereen hield zich er keurig aan en niemand 'wilde' baby vasthouden, althans vroeg erom. Maar wat was ik trots toen ik opa's en oma's met mijn kind zag zitten. Ha, kijk nog steeds met een goed gevoel naar die foto's.



Nog even een toevoeging: je zegt dat ze wel schatten zijn. Dan snappen ze toch wel dat je je kindje zelf bij je wilt houden? Laat ze een half uurtje kijken en dan wegwezen. En kleine kinderen op eerste kraambezoek, nee, slecht idee. Dus gewoon zeggen dat die niet mee kunnen. Vind dat wel een taak voor je man hoor. En na de bevalling vraag je gewoon je kraamhulp even bij je te blijven om te zeggen dat baby alleen bij jou mag liggen.
Alle reacties Link kopieren
Grappig hoe iedereen daar toch weer anders instaat. Ik heb er zo ontzettend de pestpokkenbalen van gehad dat ik uiteindelijk met een keizersnee beviel, m'n dochter op de kinderafdeling geplaatst werd en ik haar niet gelijk aan iedereen kon laten zien. Er mochten er maar 2 tegelijk bij haar komen, waarvan 1 ouder, dus ik kon niet eens met m'n beide ouders naar m'n dochter kijken. Vréselijk.



Ik vind een week ook wel lang hoor. Ik snap dat je de drukte niet zo ziet zitten, maar geef dan aan dat je eerst een paar uurtjes / een dagje bij wil trekken en dat ze dan welkom zijn. Beperk het bezoek tot een half uurtje en hou je baby lekker bij je en laat iedereen maar lekker van een afstandje gluren.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven