Relaties
alle pijlers
Bouwen wij een relatie op?
maandag 24 augustus 2009 om 15:50
Beste forummers,
Ook ik zit met een issue waar ik graag jullie visie op zou willen horen. Eerder dit jaar kwam er een nieuwe buurman naast me wonen. In eerste instantie niet echt mijn type, na een aantal weken een keer afgesproken voor een nadere kennismaking. Was erg gezellig, dag erna al een smsje of ik een keertje een wijntje wilde drinken. Ook die afspraak was erg gezellig en na het nodige contact van zijn kant, leerde we elkaar steeds beter kennen. Uiteindelijk stond hij dagelijks aan de deur voor een kop thee voor het slapen gaan, van het een kwam natuurlijk het ander. Hij is een keer blijven slapen en is niet meer terug gegaan, inmiddels een maand of 3 geleden. Zijn huis moest aardig verbouwd worden en dat heeft als gevolg gehad dat hij nu al een week of 8 fulltime bij mij ingetrokken is. We hebben het ontzettend leuk, kunnen veel lachen, goed praten en dit is van beide kanten het geval. Echter wil hij het nog geen relatie noemen. Hij heeft 2 moeilijke relaties gehad en heeft hulp gezocht om deze een plaatsje te geven. Onze omgeving trekt zelf al de conclusie dat we een relatie hebben, wat ik ook niet vreemd vindt, maar hij geeft aan daar nu nog niet klaar voor te zijn. Hij wil eerst rust in zijn hoofd, eerst zijn huis klaar hebben, hij heeft een drukke baan waarin hij nog niet heel lang zit en ook dit kost hem veel energie, dat wil hij beter op orde hebben. Ergens vind ik het prima zoals het nu gaat maar af en toe bekruipt me het angstige gevoel dat ik met lege handen achterblijf. Natuurlijk volgen er dagelijks dubbelzinnige opmerkingen, zo denk je weer we gaan trouwen en leven nog lang en gelukkig maar 5 minuten later bekruipt je weer het gevoel, volgende week is hij weg. Dit geef ik hem ook aan maar hij kan me er nu geen antwoord opgeven. Ik wil hem niet pushen en mijn gevoel zegt ergens dat het echt allemaal wel goedkomt. Vriendinnen zeggen dat we een relatie aan het opbouwen zijn, zien jullie dit ook zo? Natuurlijk geldt ook voor mij, ik wil een “choice” zijn en geen “option”…
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Ook ik zit met een issue waar ik graag jullie visie op zou willen horen. Eerder dit jaar kwam er een nieuwe buurman naast me wonen. In eerste instantie niet echt mijn type, na een aantal weken een keer afgesproken voor een nadere kennismaking. Was erg gezellig, dag erna al een smsje of ik een keertje een wijntje wilde drinken. Ook die afspraak was erg gezellig en na het nodige contact van zijn kant, leerde we elkaar steeds beter kennen. Uiteindelijk stond hij dagelijks aan de deur voor een kop thee voor het slapen gaan, van het een kwam natuurlijk het ander. Hij is een keer blijven slapen en is niet meer terug gegaan, inmiddels een maand of 3 geleden. Zijn huis moest aardig verbouwd worden en dat heeft als gevolg gehad dat hij nu al een week of 8 fulltime bij mij ingetrokken is. We hebben het ontzettend leuk, kunnen veel lachen, goed praten en dit is van beide kanten het geval. Echter wil hij het nog geen relatie noemen. Hij heeft 2 moeilijke relaties gehad en heeft hulp gezocht om deze een plaatsje te geven. Onze omgeving trekt zelf al de conclusie dat we een relatie hebben, wat ik ook niet vreemd vindt, maar hij geeft aan daar nu nog niet klaar voor te zijn. Hij wil eerst rust in zijn hoofd, eerst zijn huis klaar hebben, hij heeft een drukke baan waarin hij nog niet heel lang zit en ook dit kost hem veel energie, dat wil hij beter op orde hebben. Ergens vind ik het prima zoals het nu gaat maar af en toe bekruipt me het angstige gevoel dat ik met lege handen achterblijf. Natuurlijk volgen er dagelijks dubbelzinnige opmerkingen, zo denk je weer we gaan trouwen en leven nog lang en gelukkig maar 5 minuten later bekruipt je weer het gevoel, volgende week is hij weg. Dit geef ik hem ook aan maar hij kan me er nu geen antwoord opgeven. Ik wil hem niet pushen en mijn gevoel zegt ergens dat het echt allemaal wel goedkomt. Vriendinnen zeggen dat we een relatie aan het opbouwen zijn, zien jullie dit ook zo? Natuurlijk geldt ook voor mij, ik wil een “choice” zijn en geen “option”…
Alvast bedankt voor jullie reacties.
maandag 24 augustus 2009 om 16:43
Hij weet wat jij vindt en wat jij zou willen. Dan vind ik eerlijk gezegd dat hij een stapje terug moet doen. Het wordt voor jou alleen maar moeilijker wanneer hij weer in zijn eigen huis gaat wonen.
Het kan best allemaal goedkomen hoor. Maar als hij nu teveel aan zijn hoofd heeft en 2 rottige relaties, hoe kan hij dat rustig een plekje geven als hij nu al steeds bij jou is? Hij schuift dat gevoel weg en zo komt er nooit een moment dattie er klaar voor is.
Maar...het is natuurlijk wel fijn om vast te weten dat jullie het samen erg goed doen :_)
Het kan best allemaal goedkomen hoor. Maar als hij nu teveel aan zijn hoofd heeft en 2 rottige relaties, hoe kan hij dat rustig een plekje geven als hij nu al steeds bij jou is? Hij schuift dat gevoel weg en zo komt er nooit een moment dattie er klaar voor is.
Maar...het is natuurlijk wel fijn om vast te weten dat jullie het samen erg goed doen :_)
maandag 24 augustus 2009 om 16:51
Ook mannen die echt geen slechte kerels zijn, kunnen misbruik van je maken. Ze rollen ergens in, vinden het wel makkelijk, seks lekker, geen probleem. Het wordt pas een probleem, als jij je er niet meer fijn bij voelt. En als dat zo is, moet je voor jezelf kiezen. Je niet laten leiden door vage praatjes over een eventuele toekomst, niet hopen op meer.
Hij zal nu heel veel beloven om z'n makkelijke leventje (tot na de verbouwing) te behouden. Niet omdat hij slecht is, maar misschien wel een beetje lui..
Pffff, hoop niet dat het heel belerend overkomt, maar herkenning, herkenning, zullen we maar zeggen
Hij zal nu heel veel beloven om z'n makkelijke leventje (tot na de verbouwing) te behouden. Niet omdat hij slecht is, maar misschien wel een beetje lui..
Pffff, hoop niet dat het heel belerend overkomt, maar herkenning, herkenning, zullen we maar zeggen
maandag 24 augustus 2009 om 16:55
quote:Yayasister schreef op 24 augustus 2009 @ 16:45:
Pfff, wat zijn veel van jullie fel! En negatief: misbruik maken, jeetje, alsof het allemaal zeer bewuste en doordachte processen zijn...Nee hoor, hij is er natuurlijk ook gewoon maar ingerold. Mmm, lekker bedje, fijne vrouw, hmmm, niet verkeerd... Maar dan wordt ze verliefd: oeps! Zo komt t op mij over, hij wilde ook geen misbruik maken, geloof ik ook niet, maar dat doet hij nu toch wel.
Pfff, wat zijn veel van jullie fel! En negatief: misbruik maken, jeetje, alsof het allemaal zeer bewuste en doordachte processen zijn...Nee hoor, hij is er natuurlijk ook gewoon maar ingerold. Mmm, lekker bedje, fijne vrouw, hmmm, niet verkeerd... Maar dan wordt ze verliefd: oeps! Zo komt t op mij over, hij wilde ook geen misbruik maken, geloof ik ook niet, maar dat doet hij nu toch wel.
maandag 24 augustus 2009 om 16:56
Nundi; dat is inderdaad de vraag. Wil ik dit nu voor hem opbrengen. Natuurlijk heb je altijd het risico dat iets fout loopt ook als het wel een relatie zou heten.
Thekla; hij heeft een sleutel. Ik had er in de eerste maand al 1 van hem. Voor "noodgevallen" ofzo. Hij heeft zijn administratie enz. allemaal bij mij staan en zijn hele keukenvoorraad kwam naar mij, op dat moment heb ik hem een sleutel van mijn huis gegeven. Die van hem ging mijn keukenla in, de mijne gelijk aan zijn sleutelbos. Het is zo gelopen, ik heb hem niet echt uitgenodigd.
LouLoene; ik hoef inderdaad niet te lijden onder zijn angst. Hij praat gelukkig wel over zijn gevoel en ik wil hem proberen daarin te steunen. Waarschijnlijk ben ik niet de aangewezen persoon daarvoor maar weglopen als het even niet lekker gaat ligt ook niet in mijn aard.
Thekla; hij heeft een sleutel. Ik had er in de eerste maand al 1 van hem. Voor "noodgevallen" ofzo. Hij heeft zijn administratie enz. allemaal bij mij staan en zijn hele keukenvoorraad kwam naar mij, op dat moment heb ik hem een sleutel van mijn huis gegeven. Die van hem ging mijn keukenla in, de mijne gelijk aan zijn sleutelbos. Het is zo gelopen, ik heb hem niet echt uitgenodigd.
LouLoene; ik hoef inderdaad niet te lijden onder zijn angst. Hij praat gelukkig wel over zijn gevoel en ik wil hem proberen daarin te steunen. Waarschijnlijk ben ik niet de aangewezen persoon daarvoor maar weglopen als het even niet lekker gaat ligt ook niet in mijn aard.
maandag 24 augustus 2009 om 17:00
Zenja35; dat stapje terug doet hij m.i. dus bewust niet. Hij weet hoe ik erover denk?
LouLoene; hij bleef bij mij aan de deur komen, niet andersom. Ergens denk ik, als een man het ergens niet naar zijn zin heeft is hij weg. In dit geval helemaal, we zijn natuurlijk wel buren. Als blijkt dat hij misbruik van me maakt/heeft gemaakt dan zit een normale burenrelatie er natuurlijk ook niet meer in. Hij is daar heel duidelijk in, dat wil hij niet.
LouLoene; hij bleef bij mij aan de deur komen, niet andersom. Ergens denk ik, als een man het ergens niet naar zijn zin heeft is hij weg. In dit geval helemaal, we zijn natuurlijk wel buren. Als blijkt dat hij misbruik van me maakt/heeft gemaakt dan zit een normale burenrelatie er natuurlijk ook niet meer in. Hij is daar heel duidelijk in, dat wil hij niet.
maandag 24 augustus 2009 om 17:00
quote:wejo schreef op 24 augustus 2009 @ 16:35:
Moonlight82; in eerste instantie dacht ik dat hij echt mijn type niet zou zijn. Ik heb hem leren kennen en ben echt voor zijn charmes gevallen en heb inmiddels wel de kriebels. Zijn vorige relaties mislukte omdat er een ander in het spel bleek te zijn of omdat het gevoel na 2 jaar over bleek te zijn. 24/7 is inderdaad heel intens, vandaar dat mijn gevoelen af en toe weleens de weg kwijt raken...
Ha t is dus wel een charmeur.
k Had zelf een verstandhouding-die-geen-relatie mocht heten, met een heel leuk persoon. (Vond ik). We woonden nogal ver uit elkaar, in de zin van: verschillende landen. (nee tot zover niet te vergelijken met jullie )
Ik dacht ook: wat het ook is, het is iets leuks. En ging er helemaal in op. Als we samen waren, was het ook dag en nacht, dagen achter elkaar.
Het heeft helemaal niet zo lang geduurd allemaal, maar toen er ineens een punt achter gezet werd door hem, had ik het zooooo moeilijk. Gewoon omdat je gewend bent naast m te slapen, met m te praten, etc. etc.
Ik bedoel: op een gegeven moment is het zo'n vanzelfsprekendheid allemaal, maar op t moment dat dat wegvalt ben je nergens meer. Dan is het echt afkicken, lichamelijk, psychisch... heel heftig. Dan kan je verstand er niet meer bij, gaan alle gevoelens op de loop.
Ik zou je toch aanraden een beetje afstand te nemen. Je hebt vast vrienden... dat staat vast op een laag pitje nu (sorry dat ik dat zomaar aanneem... maar dat lijkt me niet vreemd als je iemand bij je in huis hebt wonen). Als ik jou was zou ik me goed focussen op mijn vrienden... hoe dit ook gaat lopen, zij zijn wel je vangnet (als meneer toch geen relatie wil uiteindelijk).
Ik heb dit erg vanuit eigen ervaring geschreven... teveel misschien. Maar denk dat je jezelf een beetje in de gaten moet houden in deze situatie.
Misschien blijft alles prima gaan, kan ook hoor. Mijn glazen bol is ook kwijt
Moonlight82; in eerste instantie dacht ik dat hij echt mijn type niet zou zijn. Ik heb hem leren kennen en ben echt voor zijn charmes gevallen en heb inmiddels wel de kriebels. Zijn vorige relaties mislukte omdat er een ander in het spel bleek te zijn of omdat het gevoel na 2 jaar over bleek te zijn. 24/7 is inderdaad heel intens, vandaar dat mijn gevoelen af en toe weleens de weg kwijt raken...
Ha t is dus wel een charmeur.
k Had zelf een verstandhouding-die-geen-relatie mocht heten, met een heel leuk persoon. (Vond ik). We woonden nogal ver uit elkaar, in de zin van: verschillende landen. (nee tot zover niet te vergelijken met jullie )
Ik dacht ook: wat het ook is, het is iets leuks. En ging er helemaal in op. Als we samen waren, was het ook dag en nacht, dagen achter elkaar.
Het heeft helemaal niet zo lang geduurd allemaal, maar toen er ineens een punt achter gezet werd door hem, had ik het zooooo moeilijk. Gewoon omdat je gewend bent naast m te slapen, met m te praten, etc. etc.
Ik bedoel: op een gegeven moment is het zo'n vanzelfsprekendheid allemaal, maar op t moment dat dat wegvalt ben je nergens meer. Dan is het echt afkicken, lichamelijk, psychisch... heel heftig. Dan kan je verstand er niet meer bij, gaan alle gevoelens op de loop.
Ik zou je toch aanraden een beetje afstand te nemen. Je hebt vast vrienden... dat staat vast op een laag pitje nu (sorry dat ik dat zomaar aanneem... maar dat lijkt me niet vreemd als je iemand bij je in huis hebt wonen). Als ik jou was zou ik me goed focussen op mijn vrienden... hoe dit ook gaat lopen, zij zijn wel je vangnet (als meneer toch geen relatie wil uiteindelijk).
Ik heb dit erg vanuit eigen ervaring geschreven... teveel misschien. Maar denk dat je jezelf een beetje in de gaten moet houden in deze situatie.
Misschien blijft alles prima gaan, kan ook hoor. Mijn glazen bol is ook kwijt
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 24 augustus 2009 om 17:02
quote:wejo schreef op 24 augustus 2009 @ 17:00:
LouLoene; hij bleef bij mij aan de deur komen, niet andersom. Ergens denk ik, als een man het ergens niet naar zijn zin heeft is hij weg. In dit geval helemaal, we zijn natuurlijk wel buren. Als blijkt dat hij misbruik van me maakt/heeft gemaakt dan zit een normale burenrelatie er natuurlijk ook niet meer in. Hij is daar heel duidelijk in, dat wil hij niet.Het kan ook zijn dat hij het in zijn eigen huis niet naar zijn zin heeft. Dat hij slecht alleen kan zijn, en vlucht voor de eenzaamheid. Wat helemaal niet gek is als je net weer 'op jezelf gaat' verder.
LouLoene; hij bleef bij mij aan de deur komen, niet andersom. Ergens denk ik, als een man het ergens niet naar zijn zin heeft is hij weg. In dit geval helemaal, we zijn natuurlijk wel buren. Als blijkt dat hij misbruik van me maakt/heeft gemaakt dan zit een normale burenrelatie er natuurlijk ook niet meer in. Hij is daar heel duidelijk in, dat wil hij niet.Het kan ook zijn dat hij het in zijn eigen huis niet naar zijn zin heeft. Dat hij slecht alleen kan zijn, en vlucht voor de eenzaamheid. Wat helemaal niet gek is als je net weer 'op jezelf gaat' verder.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 24 augustus 2009 om 17:03
quote:Yayasister schreef op 24 augustus 2009 @ 16:45:
Pfff, wat zijn veel van jullie fel! En negatief: misbruik maken, jeetje, alsof het allemaal zeer bewuste en doordachte processen zijn...
Y het is inderdaad gewoon zo gelopen als TO aangeeft. Hij heeft het niet bewust gedaa. Maar het duurt nu al wel ruim 3 maanden en meneer heeft aangegeven dat hij geen relatie wil (om begrijpelijke redenen) maar hij maakt geen aanstalte om ruimte te maken in TO's leven.
Of zoals LL het zegt:
Hij zal nu heel veel beloven om z'n makkelijke leventje (tot na de verbouwing) te behouden. Niet omdat hij slecht is, maar misschien wel een beetje lui..
En dat is hem wel degelijk kwalijk te nemen. Hoe lief, eerzaam en goed zijn bedoelingen in den begine ook waren.
Pfff, wat zijn veel van jullie fel! En negatief: misbruik maken, jeetje, alsof het allemaal zeer bewuste en doordachte processen zijn...
Y het is inderdaad gewoon zo gelopen als TO aangeeft. Hij heeft het niet bewust gedaa. Maar het duurt nu al wel ruim 3 maanden en meneer heeft aangegeven dat hij geen relatie wil (om begrijpelijke redenen) maar hij maakt geen aanstalte om ruimte te maken in TO's leven.
Of zoals LL het zegt:
Hij zal nu heel veel beloven om z'n makkelijke leventje (tot na de verbouwing) te behouden. Niet omdat hij slecht is, maar misschien wel een beetje lui..
En dat is hem wel degelijk kwalijk te nemen. Hoe lief, eerzaam en goed zijn bedoelingen in den begine ook waren.
maandag 24 augustus 2009 om 17:04
quote:wejo schreef op 24 augustus 2009 @ 16:35:
SonjaS; jullie noemen het een exclusieve vriendschap. Zo zou ik het ook kunnen omschrijven. Maar hoe ging dat bij jullie? Je ging snel samenwonen en een van de twee heeft bewust zijn woning opgegeven? Oh nee, hij heeft zijn huis gewoon nog. Als vriendinnen langskomen moet ie ook weg. Of als ik simpelweg alleen wil zijn. Ik wil wel de regie in handen houden. Het is immers mijn huis. Finacieel wil ik ook niets. Hij doet boodschappen, betaald uitjes etc. Werkt voor mij prima. Als ie een deel van de hypotheek zou gaan betalen zou het niet meer mijn huis zijn... Dan heeft hij opeens ook bepaalde rechten... Nou, liever niet.
SonjaS; jullie noemen het een exclusieve vriendschap. Zo zou ik het ook kunnen omschrijven. Maar hoe ging dat bij jullie? Je ging snel samenwonen en een van de twee heeft bewust zijn woning opgegeven? Oh nee, hij heeft zijn huis gewoon nog. Als vriendinnen langskomen moet ie ook weg. Of als ik simpelweg alleen wil zijn. Ik wil wel de regie in handen houden. Het is immers mijn huis. Finacieel wil ik ook niets. Hij doet boodschappen, betaald uitjes etc. Werkt voor mij prima. Als ie een deel van de hypotheek zou gaan betalen zou het niet meer mijn huis zijn... Dan heeft hij opeens ook bepaalde rechten... Nou, liever niet.
maandag 24 augustus 2009 om 17:05
Moonlight82; waar is die glazen bol toch gebleven Hij zou zo goed van pas komen. Het is een charmeur, maar alleen als hij het meent. Het is in de kroeg echt geen flirt. Het is inmiddels allemaal een vanzelfsprekendheid dat klopt. Tijdens deze maanden is hij een aantal dagen weggeweest, toen kreeg ik een sms dat hij me stiekem wel miste. Ik ben van de zomer met vriendinnen op vakantie geweest, hij zei het niet met zoveel woorden maar ik merkte aan hem dat hij echt blij was toen ik terug kwam. Ik miste hem ook. Moet er nu ook echt niet aan denken dat hij in zijn eigen huis gaat wonen, maar dat gaat gebeuren... Vrienden staan inderdaad door zijn komst op een iets lager pitje maar ik plan de afspraken wel bewust door en wat hij die avond doet moet hij zelf weten. Dat gebeurd vanuit zijn kant net zo.
maandag 24 augustus 2009 om 17:06
Hij heeft zichzelf uitgenodigd?
En ik snap dat je het niet op wilt geven als het even niet zo lekker loopt, maar het loopt toch pas niet meer lekker vanaf het moment dat jij verliefd werd en hij niet? Wanneer gaat dat even dan voorbij? Zodra hij zijn angst overwint en voor jou gaat? Zoiets kan jaren duren. Zeker als hij zijn vorige relaties nog niet verwerkt heeft.
En ik snap dat je het niet op wilt geven als het even niet zo lekker loopt, maar het loopt toch pas niet meer lekker vanaf het moment dat jij verliefd werd en hij niet? Wanneer gaat dat even dan voorbij? Zodra hij zijn angst overwint en voor jou gaat? Zoiets kan jaren duren. Zeker als hij zijn vorige relaties nog niet verwerkt heeft.
maandag 24 augustus 2009 om 17:09
quote:wejo schreef op 24 augustus 2009 @ 17:05:
Moonlight82; waar is die glazen bol toch gebleven Hij zou zo goed van pas komen. Het is een charmeur, maar alleen als hij het meent. Het is in de kroeg echt geen flirt. Het is inmiddels allemaal een vanzelfsprekendheid dat klopt. Tijdens deze maanden is hij een aantal dagen weggeweest, toen kreeg ik een sms dat hij me stiekem wel miste. Ik ben van de zomer met vriendinnen op vakantie geweest, hij zei het niet met zoveel woorden maar ik merkte aan hem dat hij echt blij was toen ik terug kwam. Ik miste hem ook. Moet er nu ook echt niet aan denken dat hij in zijn eigen huis gaat wonen, maar dat gaat gebeuren... Vrienden staan inderdaad door zijn komst op een iets lager pitje maar ik plan de afspraken wel bewust door en wat hij die avond doet moet hij zelf weten. Dat gebeurd vanuit zijn kant net zo.
Okee, goed te horen dat jullie wel dingen apart doen met vrienden.
Vraag me ineens af: klust hij zelf niet in zijn huis? Laat hij alles doen?
Als ik een nieuw huis had zou ik s avonds liever in mijn huis aan t klussen zijn dan bij iemand anders te zitten (dan schiet het zeker niet op). Zomaar een vraag hoor
Moonlight82; waar is die glazen bol toch gebleven Hij zou zo goed van pas komen. Het is een charmeur, maar alleen als hij het meent. Het is in de kroeg echt geen flirt. Het is inmiddels allemaal een vanzelfsprekendheid dat klopt. Tijdens deze maanden is hij een aantal dagen weggeweest, toen kreeg ik een sms dat hij me stiekem wel miste. Ik ben van de zomer met vriendinnen op vakantie geweest, hij zei het niet met zoveel woorden maar ik merkte aan hem dat hij echt blij was toen ik terug kwam. Ik miste hem ook. Moet er nu ook echt niet aan denken dat hij in zijn eigen huis gaat wonen, maar dat gaat gebeuren... Vrienden staan inderdaad door zijn komst op een iets lager pitje maar ik plan de afspraken wel bewust door en wat hij die avond doet moet hij zelf weten. Dat gebeurd vanuit zijn kant net zo.
Okee, goed te horen dat jullie wel dingen apart doen met vrienden.
Vraag me ineens af: klust hij zelf niet in zijn huis? Laat hij alles doen?
Als ik een nieuw huis had zou ik s avonds liever in mijn huis aan t klussen zijn dan bij iemand anders te zitten (dan schiet het zeker niet op). Zomaar een vraag hoor
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 24 augustus 2009 om 17:12
Als iemand zegt dat ie geen relatie met je heeft of zelfs wil, dan is dat zo.
"Nee schat, je bent gewoon bang. Kijk maar, we hebben wel een relatie" Nee, nee echt niet. Ik vind je een tof wijf en heb het leuk met je en misschien ooit, maar nu... NEE."
Jawel, we eten, slapen en kijken tv samen. We zijn een toekomst aan het opbouwen" HUH?
"Nee schat, je bent gewoon bang. Kijk maar, we hebben wel een relatie" Nee, nee echt niet. Ik vind je een tof wijf en heb het leuk met je en misschien ooit, maar nu... NEE."
Jawel, we eten, slapen en kijken tv samen. We zijn een toekomst aan het opbouwen" HUH?
maandag 24 augustus 2009 om 17:12
Dingen in hokjes plaatsen is een hobby die vaak wordt uitgeoefend in deze maatschappij (relatie voldoet aan kenmerk A, B en C). Kennelijk is het nu zoals het is. En als jullie daar allebei vrede mee zouden hebben, is er eigenlijk niet zoveel aan de hand.
Maar het komt over alsof jullie verschillende verwachtingen van elkaar hebben. Ook dan hoeft er niet veel aan de hand te zijn, maar je kunt wel extra gekwetst worden als je dingen verwacht die hij je niet kan geven. Is een risico wat je neemt als je nu doorgaat en hem bij je laat blijven.
Dat hij zo reageert kan ontstaan zijn door eerdere relaties, maar geeft eigenlijk ook aan dat hij niet 100% voor je gaat. Anders zou hij niet ja-nee-ja-nee-en, dan maakt het niks uit, zou hij sowieso voor je gaan. Je kunt daarin geduld uitoefenen en wachten. En accepteren. En aanpassen aan zijn situatie, aan zijn plan (hoe zit het met jouw eigen plan?). Net zolang totdat hij het die naam eraan geeft die jij wilt dat hij die eraan geeft. Als je diep in je hart kijkt, denk je dat dat echt gaat gebeuren? Onthoud dat je intuitie het altijd bij het rechte eind geeft. Als je geen twijfels had, zou je dit stukje niet op het forum posten...............
Maar het komt over alsof jullie verschillende verwachtingen van elkaar hebben. Ook dan hoeft er niet veel aan de hand te zijn, maar je kunt wel extra gekwetst worden als je dingen verwacht die hij je niet kan geven. Is een risico wat je neemt als je nu doorgaat en hem bij je laat blijven.
Dat hij zo reageert kan ontstaan zijn door eerdere relaties, maar geeft eigenlijk ook aan dat hij niet 100% voor je gaat. Anders zou hij niet ja-nee-ja-nee-en, dan maakt het niks uit, zou hij sowieso voor je gaan. Je kunt daarin geduld uitoefenen en wachten. En accepteren. En aanpassen aan zijn situatie, aan zijn plan (hoe zit het met jouw eigen plan?). Net zolang totdat hij het die naam eraan geeft die jij wilt dat hij die eraan geeft. Als je diep in je hart kijkt, denk je dat dat echt gaat gebeuren? Onthoud dat je intuitie het altijd bij het rechte eind geeft. Als je geen twijfels had, zou je dit stukje niet op het forum posten...............
maandag 24 augustus 2009 om 17:24
Mijn leidraad is altijd: ik houd eerst van mezelf en dan van een ander. Als die ander niet serieus neemt, mij als een leuk verzetje ziet terwijl ik een relatie wil dan dump ik hem. Hoeveel verdriet ik er ook van heb. Dus als hij die onzin blijft verkondigen dat hij geen relatie met je heeft, zou ik echt die dingen die voor jou onder het begrip relatie vallen niet meer doen: samenwonen? Dat doe je (tenzij je studeert) over het algemeen alleen met gezinsleden of een partner, naar bed gaan met, doe je ook niet met zomaar iemand. Laat hem zijn boeltje pakken en wedden dat hij terugkomt als hij van je houdt! Hij weet immers dat je hem niet wegstuurt omdat je hem zat bent, maar om jezelf emotioneel te beschermen.
maandag 24 augustus 2009 om 17:31
O ja, een heleboel mensen hier zeggen dat hij afstand moet nemen, maar dat gaat hij echt niet doen hoor! Ook om genoemde redenen. Jij zult het heft in handen moeten nemen, des te eerder weet je wat hij echt voor je voelt. Ook al smeekt hij je te mogen blijven, hij moet een poosje uit je huis. Dan pas weet je dat hij niet voor je onderkomen komt maar voor jou! Mijn huidige man heb ik een keer voor het blok moeten zetten en dat was het moeilijkste wat ik ooit gedaan heb, maar na een maand wisten we dat we helemaal niet zonder elkaar willen/ kunnen en dat gaf rust.
dinsdag 25 augustus 2009 om 09:05
LouLoene; het gaat juist prima, dat maakt het zo verwarrend.
Moonlight82; hij is zijn huis inderdaad zelf aan het verbouwen maar hij maakt niet veel haast. Krijg op het moment het idee dat het echt allemaal te veel voor hem aan het worden is. Hij is al een paar dagen niet lekker en heel moe. Volgens mij zit er een burnout aan te komen... Maar inderdaad wat je zegt, ik zou liever mijn huisje af maken als bij de buurman binnen gaan zitten. Kennelijk vind hij het bij mij gezelliger?
Domnaiefmutsje; op dit moment kan hij het niet zegt hij. Hij heeft het er met zijn vrienden over en die zeggen allemaal dat hij het gewoon moet proberen, maar tot op heden heeft hij zijn angst nog niet opzij kunnen zetten.
Inventora; op dit moment heb ik inderdaad andere verwachtingen, soms. Dan denk ik weer, het is eigenlijk wel prima zo en het andere moment bekruipt me de angst dat alles voor niks is. Natuurlijk weet je nooit waar je het voor doet en er bestaat altijd een risico dat je met lege handen achterblijft, ik probeer alleen op dit moment een gevoel te vinden dat zegt, doorblijven gaan of nu stoppen en zien hoe het verder gaat als hij in zijn eigen huisje zit.
Nundi; misschien is het niet zo'n gek idee om hem naar zijn eigen huis te sturen en kijken of hij terug komt. Inderdaad om mezelf emotioneel te beschermen, maar het is zo moeilijk om iemand weg te sturen waar je het zo leuk mee hebt...
Moonlight82; hij is zijn huis inderdaad zelf aan het verbouwen maar hij maakt niet veel haast. Krijg op het moment het idee dat het echt allemaal te veel voor hem aan het worden is. Hij is al een paar dagen niet lekker en heel moe. Volgens mij zit er een burnout aan te komen... Maar inderdaad wat je zegt, ik zou liever mijn huisje af maken als bij de buurman binnen gaan zitten. Kennelijk vind hij het bij mij gezelliger?
Domnaiefmutsje; op dit moment kan hij het niet zegt hij. Hij heeft het er met zijn vrienden over en die zeggen allemaal dat hij het gewoon moet proberen, maar tot op heden heeft hij zijn angst nog niet opzij kunnen zetten.
Inventora; op dit moment heb ik inderdaad andere verwachtingen, soms. Dan denk ik weer, het is eigenlijk wel prima zo en het andere moment bekruipt me de angst dat alles voor niks is. Natuurlijk weet je nooit waar je het voor doet en er bestaat altijd een risico dat je met lege handen achterblijft, ik probeer alleen op dit moment een gevoel te vinden dat zegt, doorblijven gaan of nu stoppen en zien hoe het verder gaat als hij in zijn eigen huisje zit.
Nundi; misschien is het niet zo'n gek idee om hem naar zijn eigen huis te sturen en kijken of hij terug komt. Inderdaad om mezelf emotioneel te beschermen, maar het is zo moeilijk om iemand weg te sturen waar je het zo leuk mee hebt...
dinsdag 25 augustus 2009 om 09:22
Als het nu gewoon prima gaat. Laat dat dan los. Geniet van nu en zie wel hoe de toekomst er uit komt te zien.
Mits je natuurlijk een planning in je hoofd hebt, dat je binnen nu en een paar jaar wilt samenwonen, trouwen en kinderen wilt krijgen...tja, dan is het wel handig als hij dat ook wil.
Er zijn zoveel vormen van samen zijn met iemand, misschien is dit wel de ideale sitautie (voor beiden), geniet ervan!!! Heerlijk toch? Leuke dingen doen, geen ruzies, geen huishoudelijk gedoe enz..., gewoon hele goede maatjes met een dikke plus!!!
Mits je natuurlijk een planning in je hoofd hebt, dat je binnen nu en een paar jaar wilt samenwonen, trouwen en kinderen wilt krijgen...tja, dan is het wel handig als hij dat ook wil.
Er zijn zoveel vormen van samen zijn met iemand, misschien is dit wel de ideale sitautie (voor beiden), geniet ervan!!! Heerlijk toch? Leuke dingen doen, geen ruzies, geen huishoudelijk gedoe enz..., gewoon hele goede maatjes met een dikke plus!!!
dinsdag 25 augustus 2009 om 10:04
Dat risico heb je altijd, ook nadat je al jaren met iemand samen bent, that's life (en relaties).
Iedere relatie heeft vanaf het begin een kans van slagen en van falen...
Kijk naar nu en niet naar straks (die lege handen, weet je helemaal niet).
Kijk niet naar de sterren boven je, die zijn onbereikbaar (tenminste, tot nu toe ), maar kijk naar de bloemen aan je voeten.
Iedere relatie heeft vanaf het begin een kans van slagen en van falen...
Kijk naar nu en niet naar straks (die lege handen, weet je helemaal niet).
Kijk niet naar de sterren boven je, die zijn onbereikbaar (tenminste, tot nu toe ), maar kijk naar de bloemen aan je voeten.
dinsdag 25 augustus 2009 om 10:42
Maarja wie geeft mij de garantie dat ik niet met lege handen achterblijf ondanks dat mijn vriend en ik wel een echte vaste relatie hebben. Je weet nooit hoe iets loopt en zo weet je het ook niet met jouw situatie.
Het gaat erom of dit is wat jou gelukkig maakt. Mijn vriend maakt me op dit moment heel gelukkig en ik hou heel veel van hem. Maar is dat ook zo met jouw buurman?
Ik heb ook zo'n ex gehad die waarmee ik niet officieel wel samenwoonde en het was ook wel een relatie maar hij kon nooit voor de volle 100% voor mij gaan. Als dat er niet inzit bij een jongen dan heb ik er liever geen relatie mee. Bij mij is het alles of niks en niet halfjes.
Dus, ben je op dit moment gelukkig? Of zou je het liever anders willen zien? Als dat zo is, dan zou ik er wat mee doen! Want het is jouw leven en jouw geluk. Of ben je bang dat als je op je strepen gaat staan dat je buurman dan vertrekt? Jouw posts geven mij het gevoel dat je bang ben om hem kwijt te raken en dus dingen van hem slikt waarbij je eigenlijk gewoon voor jezelf op moet komen!
Het gaat erom of dit is wat jou gelukkig maakt. Mijn vriend maakt me op dit moment heel gelukkig en ik hou heel veel van hem. Maar is dat ook zo met jouw buurman?
Ik heb ook zo'n ex gehad die waarmee ik niet officieel wel samenwoonde en het was ook wel een relatie maar hij kon nooit voor de volle 100% voor mij gaan. Als dat er niet inzit bij een jongen dan heb ik er liever geen relatie mee. Bij mij is het alles of niks en niet halfjes.
Dus, ben je op dit moment gelukkig? Of zou je het liever anders willen zien? Als dat zo is, dan zou ik er wat mee doen! Want het is jouw leven en jouw geluk. Of ben je bang dat als je op je strepen gaat staan dat je buurman dan vertrekt? Jouw posts geven mij het gevoel dat je bang ben om hem kwijt te raken en dus dingen van hem slikt waarbij je eigenlijk gewoon voor jezelf op moet komen!
dinsdag 25 augustus 2009 om 13:08
Hariboooo; een mooi gezegde. Ik zal eraan proberen te denken als ik weer even onzeker wordt over de hele situatie.
CassieViva; uiteraard heb je nooit garanties. Dat weet ik ook heel goed. Was benieuwd hoe andere tegen deze situatie aan kijken. Ben wel van plan om op korte termijn een goed gesprek met hem te hebben over mijn gevoelens. Hij maakt mij op dit moment zeker gelukkig, ik ben hieraan aan het wennen en dat is misschien niet verstandig. Ik zou het anders willen zien in de zin van, we noemen het een relatie, weten waar we aan toe zijn, voor nu. Als het dan alsnog fout gaat, kunnen we in elk geval zeggen dat we het geprobeerd hebben. Uiteraard ben ik ook bang dat als ik op mijn strepen ga staan hij vertrekt.
CassieViva; uiteraard heb je nooit garanties. Dat weet ik ook heel goed. Was benieuwd hoe andere tegen deze situatie aan kijken. Ben wel van plan om op korte termijn een goed gesprek met hem te hebben over mijn gevoelens. Hij maakt mij op dit moment zeker gelukkig, ik ben hieraan aan het wennen en dat is misschien niet verstandig. Ik zou het anders willen zien in de zin van, we noemen het een relatie, weten waar we aan toe zijn, voor nu. Als het dan alsnog fout gaat, kunnen we in elk geval zeggen dat we het geprobeerd hebben. Uiteraard ben ik ook bang dat als ik op mijn strepen ga staan hij vertrekt.
dinsdag 25 augustus 2009 om 18:24
Je bent bang om nu op te geven voor het geval dit zou uitgroeien tot iets moois. Angst is een hele slechte reden om een vrij nieuwe situatie, waar je nu al over twijfelt, te laten voortduren. Je zegt dat je je eerder hebt laten misbruiken. Wat heb je geleerd van die ervaringen? Hoe voorkom je dat het je niet weer zal overkomen? Niet iedere man, die mishandelt of manipuleert, gedraagt zich hetzelfde. Sommigen zijn zeer charmant en duurt het lang voordat je door hebt hoe ze werkelijk in elkaar zitten.
Weet je dat oude gezegde nog 'In twijfel onthoudt u'? Dat is in veel situaties toe te passen en ook in dit geval.
Weet je dat oude gezegde nog 'In twijfel onthoudt u'? Dat is in veel situaties toe te passen en ook in dit geval.
dinsdag 25 augustus 2009 om 18:39
In hoeverre heb je het gevoel dat je NU met lege handen staat?
je wilt geen "option" zijn, schrijf je zelf. Als je dat echt iet wilt, dan moet je daar ook naar handelen. dan vraag je je sleutels terug en zeg je dat je geen hotel bent, en dat je alleen sleutels uitwisselt met iemand die ook onderdeel van je leven wil zijn.
Als het goed zou zitten, hoefde je niet onzekre te zijn en geen topic te openen. En of je straks al of niet met lege handen staat, doet er niet zo heel veel toe. wat er wel toe doet is of deze meneer je voldoende het gevoel geeft dat ie helemaal er voor gaat en dat ookal loopt het mis, je niet kunt zeggen dat je het niet geprobeerd hebt. Op dit moment krijg je niet wat je wilt. alleen jij kunt bealen of je wat dat aangaat je je grens kunt verleggen en kunt genieten van wat nu is zonder hoop en verwachting, of dat je geen genoegen neemt met zijn excuses en een vent wil die wel wil uitspreken dat jullie een setje zijn.
je wilt geen "option" zijn, schrijf je zelf. Als je dat echt iet wilt, dan moet je daar ook naar handelen. dan vraag je je sleutels terug en zeg je dat je geen hotel bent, en dat je alleen sleutels uitwisselt met iemand die ook onderdeel van je leven wil zijn.
Als het goed zou zitten, hoefde je niet onzekre te zijn en geen topic te openen. En of je straks al of niet met lege handen staat, doet er niet zo heel veel toe. wat er wel toe doet is of deze meneer je voldoende het gevoel geeft dat ie helemaal er voor gaat en dat ookal loopt het mis, je niet kunt zeggen dat je het niet geprobeerd hebt. Op dit moment krijg je niet wat je wilt. alleen jij kunt bealen of je wat dat aangaat je je grens kunt verleggen en kunt genieten van wat nu is zonder hoop en verwachting, of dat je geen genoegen neemt met zijn excuses en een vent wil die wel wil uitspreken dat jullie een setje zijn.
