Relaties
alle pijlers
Bouwen wij een relatie op?
maandag 24 augustus 2009 om 15:50
Beste forummers,
Ook ik zit met een issue waar ik graag jullie visie op zou willen horen. Eerder dit jaar kwam er een nieuwe buurman naast me wonen. In eerste instantie niet echt mijn type, na een aantal weken een keer afgesproken voor een nadere kennismaking. Was erg gezellig, dag erna al een smsje of ik een keertje een wijntje wilde drinken. Ook die afspraak was erg gezellig en na het nodige contact van zijn kant, leerde we elkaar steeds beter kennen. Uiteindelijk stond hij dagelijks aan de deur voor een kop thee voor het slapen gaan, van het een kwam natuurlijk het ander. Hij is een keer blijven slapen en is niet meer terug gegaan, inmiddels een maand of 3 geleden. Zijn huis moest aardig verbouwd worden en dat heeft als gevolg gehad dat hij nu al een week of 8 fulltime bij mij ingetrokken is. We hebben het ontzettend leuk, kunnen veel lachen, goed praten en dit is van beide kanten het geval. Echter wil hij het nog geen relatie noemen. Hij heeft 2 moeilijke relaties gehad en heeft hulp gezocht om deze een plaatsje te geven. Onze omgeving trekt zelf al de conclusie dat we een relatie hebben, wat ik ook niet vreemd vindt, maar hij geeft aan daar nu nog niet klaar voor te zijn. Hij wil eerst rust in zijn hoofd, eerst zijn huis klaar hebben, hij heeft een drukke baan waarin hij nog niet heel lang zit en ook dit kost hem veel energie, dat wil hij beter op orde hebben. Ergens vind ik het prima zoals het nu gaat maar af en toe bekruipt me het angstige gevoel dat ik met lege handen achterblijf. Natuurlijk volgen er dagelijks dubbelzinnige opmerkingen, zo denk je weer we gaan trouwen en leven nog lang en gelukkig maar 5 minuten later bekruipt je weer het gevoel, volgende week is hij weg. Dit geef ik hem ook aan maar hij kan me er nu geen antwoord opgeven. Ik wil hem niet pushen en mijn gevoel zegt ergens dat het echt allemaal wel goedkomt. Vriendinnen zeggen dat we een relatie aan het opbouwen zijn, zien jullie dit ook zo? Natuurlijk geldt ook voor mij, ik wil een “choice” zijn en geen “option”…
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Ook ik zit met een issue waar ik graag jullie visie op zou willen horen. Eerder dit jaar kwam er een nieuwe buurman naast me wonen. In eerste instantie niet echt mijn type, na een aantal weken een keer afgesproken voor een nadere kennismaking. Was erg gezellig, dag erna al een smsje of ik een keertje een wijntje wilde drinken. Ook die afspraak was erg gezellig en na het nodige contact van zijn kant, leerde we elkaar steeds beter kennen. Uiteindelijk stond hij dagelijks aan de deur voor een kop thee voor het slapen gaan, van het een kwam natuurlijk het ander. Hij is een keer blijven slapen en is niet meer terug gegaan, inmiddels een maand of 3 geleden. Zijn huis moest aardig verbouwd worden en dat heeft als gevolg gehad dat hij nu al een week of 8 fulltime bij mij ingetrokken is. We hebben het ontzettend leuk, kunnen veel lachen, goed praten en dit is van beide kanten het geval. Echter wil hij het nog geen relatie noemen. Hij heeft 2 moeilijke relaties gehad en heeft hulp gezocht om deze een plaatsje te geven. Onze omgeving trekt zelf al de conclusie dat we een relatie hebben, wat ik ook niet vreemd vindt, maar hij geeft aan daar nu nog niet klaar voor te zijn. Hij wil eerst rust in zijn hoofd, eerst zijn huis klaar hebben, hij heeft een drukke baan waarin hij nog niet heel lang zit en ook dit kost hem veel energie, dat wil hij beter op orde hebben. Ergens vind ik het prima zoals het nu gaat maar af en toe bekruipt me het angstige gevoel dat ik met lege handen achterblijf. Natuurlijk volgen er dagelijks dubbelzinnige opmerkingen, zo denk je weer we gaan trouwen en leven nog lang en gelukkig maar 5 minuten later bekruipt je weer het gevoel, volgende week is hij weg. Dit geef ik hem ook aan maar hij kan me er nu geen antwoord opgeven. Ik wil hem niet pushen en mijn gevoel zegt ergens dat het echt allemaal wel goedkomt. Vriendinnen zeggen dat we een relatie aan het opbouwen zijn, zien jullie dit ook zo? Natuurlijk geldt ook voor mij, ik wil een “choice” zijn en geen “option”…
Alvast bedankt voor jullie reacties.
dinsdag 25 augustus 2009 om 18:42
leef in het hier en nu. geniet van wat je nu hebt. laat datgene los van wat er in de toekomst kan gebeuren. je kan denken in zinnen als "met lege handen staan" maar nu sta je niet met lege handen.
hij is tot nu toe toch eerlijk en oprecht geweest en jullie hebben het fijn samen. geniet daar ook van... wie weet hoe het allemaal loopt of gaat lopen...
ik heb een relatie sinds 10 maanden en woon samen in zijn koophuis. maar wat als ik over een jaar misschien ook wel "met lege handen sta". daar denk ik verder niet over na.
hij is tot nu toe toch eerlijk en oprecht geweest en jullie hebben het fijn samen. geniet daar ook van... wie weet hoe het allemaal loopt of gaat lopen...
ik heb een relatie sinds 10 maanden en woon samen in zijn koophuis. maar wat als ik over een jaar misschien ook wel "met lege handen sta". daar denk ik verder niet over na.
woensdag 26 augustus 2009 om 09:12
Bedankt voor jullie reacties weer. Ben er gisteravond heel erg mee bezig geweest, wat wil IK? Het antwoord weet ik nog steeds niet maar de dingen die jullie noemen neem ik zeker mee. Nee, ik wil niet dat hij weggaat, ik wil proberen te genieten van het hier en nu, ik wil het laten gebeuren zoals het gaat gebeuren maaar ik neem ook niet zomaar een "buurman" in huis, misschien moet hij maar een weekje in zijn stofnest gaan liggen om eens "gedwongen" na te denken, het risico dat hij dan afhaakt moet ik accepteren.
Omalizzy; ben nu inderdaad bang iets op te geven wat tot iets heel moois kan uitbloeien. Ik wil hem niet vergelijken met mijn vorige mislukkingen, mijn gevoel zegt nu dat hij echt anders is. Of dat echt zo is zal de tijd uitwijzen.
return_of_kreng; ik heb nu niet het idee dat hij er vol voor gaat, hij heeft andere dingen aan zijn en dat is absoluut geen excuus dat weet ik, hij geeft zelf ook aan het nu niet te weten. Ik zou graag willen genieten, nu, zonder hoop en verwachtingen maar dat is verdomd moeilijk...
Rary; ik begrijp wat je bedoeld. Natuurlijk lopen we allemaal die kans, maar ik geef nu misschien te veel weg aan iemand die zonder pardon ook weer kan vertrekken. In een relatie is het echt opbouwen, dan besluit je er samen voor te gaan en is het eigenlijk logisch dat je dat doet.
Omalizzy; ben nu inderdaad bang iets op te geven wat tot iets heel moois kan uitbloeien. Ik wil hem niet vergelijken met mijn vorige mislukkingen, mijn gevoel zegt nu dat hij echt anders is. Of dat echt zo is zal de tijd uitwijzen.
return_of_kreng; ik heb nu niet het idee dat hij er vol voor gaat, hij heeft andere dingen aan zijn en dat is absoluut geen excuus dat weet ik, hij geeft zelf ook aan het nu niet te weten. Ik zou graag willen genieten, nu, zonder hoop en verwachtingen maar dat is verdomd moeilijk...
Rary; ik begrijp wat je bedoeld. Natuurlijk lopen we allemaal die kans, maar ik geef nu misschien te veel weg aan iemand die zonder pardon ook weer kan vertrekken. In een relatie is het echt opbouwen, dan besluit je er samen voor te gaan en is het eigenlijk logisch dat je dat doet.
woensdag 26 augustus 2009 om 09:27
quote:wejo schreef op 26 augustus 2009 @ 09:12:
misschien moet hij maar een weekje in zijn stofnest gaan liggen om eens "gedwongen" na te denken, het risico dat hij dan afhaakt moet ik accepteren.Waarover wil je dan dat hij nadenkt? Hij is toch duidelijk geweest? Het enige wat jij kunt doen in mijn ogen is jouw gevoel uitspreken, maar daarbij wel vermeldend dat je probeert te genieten zolang dat lukt en als dat niet meer ok voelt, je er een punt achter zet.
misschien moet hij maar een weekje in zijn stofnest gaan liggen om eens "gedwongen" na te denken, het risico dat hij dan afhaakt moet ik accepteren.Waarover wil je dan dat hij nadenkt? Hij is toch duidelijk geweest? Het enige wat jij kunt doen in mijn ogen is jouw gevoel uitspreken, maar daarbij wel vermeldend dat je probeert te genieten zolang dat lukt en als dat niet meer ok voelt, je er een punt achter zet.
woensdag 26 augustus 2009 om 09:38
Hariboooo; hij geeft aan dat op het moment dat hij meer rust heeft, hij wil kijken of hij zijn angst opzij kan zetten en hoe hij verder wil. Voor nu is hij zeker duidelijk maar zolang hij niet verder gaat met zijn huisje, zolang er geen rust op zijn werk komt, kom ik ook niet te weten of alles nu "voor niks" is en ga ik me alleen maar meer aan hem hechten.
woensdag 26 augustus 2009 om 09:44
Lieve schat, dat weet je sowieso niet...dat weet niemand, lees alle topics eens, hoeveel relaties na jaren nog stuk gaan.
Als ik het zo lees is hij heel open en eerlijk over wat hij voelt en bedoeld.
Geef hem de ruimte, ga niet aan hem trekken of zijn tempo aanpassen door antwoorden te verwachten.
Stel je eens voor dat het andersom is...je weet niet of je naar de efteling wilt of naar Walibi...je weet het gewoon ECHT niet...maar je krijgt wel mails van de Efteling dat als je NU niet boekt, je er niet meer in mag (die dag dat je wilt)...hoeveel kans heb je dan dat je gewoon lekker naar Walibi gaat, puur omdat ze je zelf de keuze laten maken???
Als ik het zo lees is hij heel open en eerlijk over wat hij voelt en bedoeld.
Geef hem de ruimte, ga niet aan hem trekken of zijn tempo aanpassen door antwoorden te verwachten.
Stel je eens voor dat het andersom is...je weet niet of je naar de efteling wilt of naar Walibi...je weet het gewoon ECHT niet...maar je krijgt wel mails van de Efteling dat als je NU niet boekt, je er niet meer in mag (die dag dat je wilt)...hoeveel kans heb je dan dat je gewoon lekker naar Walibi gaat, puur omdat ze je zelf de keuze laten maken???
woensdag 26 augustus 2009 om 09:57
Ik weet niet
(sorry hoor, jij wordt ook maar heen en weer geslingerd)
Iemand die je nog zo kort kent, heeft nog niet de credits om zoooveel ruimte (letterlijk en figuurlijk) te krijgen (nemen eigenlijk)
Ik blijf erbij dat het nooit helder wordt in zijn hoofd zolang hij bij jou woont.
Voelt hij zich niet een heel klein beetje een soort van schuldig tegenover jou?Heeft hij wel eens gevraagd of jij het nog wel goed vindt? Dus uit zichzelf?
(sorry hoor, jij wordt ook maar heen en weer geslingerd)
Iemand die je nog zo kort kent, heeft nog niet de credits om zoooveel ruimte (letterlijk en figuurlijk) te krijgen (nemen eigenlijk)
Ik blijf erbij dat het nooit helder wordt in zijn hoofd zolang hij bij jou woont.
Voelt hij zich niet een heel klein beetje een soort van schuldig tegenover jou?Heeft hij wel eens gevraagd of jij het nog wel goed vindt? Dus uit zichzelf?
woensdag 26 augustus 2009 om 10:14
quote:Hariboooo schreef op 26 augustus 2009 @ 09:44:Stel je eens voor dat het andersom is...je weet niet of je naar de efteling wilt of naar Walibi...je weet het gewoon ECHT niet...maar je krijgt wel mails van de Efteling dat als je NU niet boekt, je er niet meer in mag (die dag dat je wilt)...hoeveel kans heb je dan dat je gewoon lekker naar Walibi gaat, puur omdat ze je zelf de keuze laten maken???Zelf heb ik er ook een handje van om dingen (mannen) in het vage te laten, geen duidelijke keuzes te maken, maar als ik terugkijk heb ik achteraf meer respect (en interesse) voor degenen die op een gegeven moment zeiden; Mevrouw Cherry, nu is het onderhand klaar, ga eens staan voor wat je wil, maak keuzes anders kijk ik eens een deurtje verder. Dat is niet claimen ("Blijf hier, ga niet weg, neem me mee naar je ouders" etc) maar een grens trekken. Nogmaals, in mijn geval kwam dat veel meer binnen dan wanneer ik alle ruimte kreeg, want die nám ik, en ik walste dan zó over die ander heen.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 26 augustus 2009 om 10:19
Ik vind het overigens een beetje opportunistisch overkomen; net nu zijn huis overhoop ligt, logeert hij fulltime bij je. Ik ben niet het wantrouwende type van nature, maar dit is wel heel toevallig. Plus die dubbele signalen; we zijn wel dag en nacht bij elkaar, maar nee, we hebben niks. Hoezo niet? Tuurlijk heb je dan "iets" alleen hij ontkent. Als je nog in de dating-fase zit en een van de twee draalt er nog wat omheen en wil het geen vaste verkering noemen, okee. Maar deze mijnheer wóónt bij je, for gods sake.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 26 augustus 2009 om 10:27
Ladies wat is dit moeilijk, het ergste als ik jullie reacties lees; jullie hebben allemaal gelijk! Wel eisen stellen, geen eisen stellen.
Zjena35; hij heeft niet aan mij gevraagd of ik het goed vindt. Het liep zo. Voordat zijn verbouwing begon en dus nog wel in zijn eigen huis woonde sliep hij ook al een maand bij mij.
Very Cherry; hij is ook echt het type dat een "harde hand" nodig heeft. Keuzes maken/beslissingen nemen is echt niet zijn sterkste kant. Niet alleen in dit geval, de kleur op de muren heeft 3 weken geduurd, nu is hij alweer 3 weken onderweg om een keuze over een bank te maken. Ik zou graag een duidelijke middenweg/grens voor mezelf willen stellen, ik weet alleen nog niet hoe of wat zeg maar.
Zjena35; hij heeft niet aan mij gevraagd of ik het goed vindt. Het liep zo. Voordat zijn verbouwing begon en dus nog wel in zijn eigen huis woonde sliep hij ook al een maand bij mij.
Very Cherry; hij is ook echt het type dat een "harde hand" nodig heeft. Keuzes maken/beslissingen nemen is echt niet zijn sterkste kant. Niet alleen in dit geval, de kleur op de muren heeft 3 weken geduurd, nu is hij alweer 3 weken onderweg om een keuze over een bank te maken. Ik zou graag een duidelijke middenweg/grens voor mezelf willen stellen, ik weet alleen nog niet hoe of wat zeg maar.
woensdag 26 augustus 2009 om 10:31
quote:LouLoene schreef op 24 augustus 2009 @ 16:40:
Hij zal het vast niet slecht bedoelen, en het is natuurlijk ook geen vooropgezet plan, het is vanzelf zo gelopen, maar op het moment dat jij verliefd bent en hij niet, vind ik dat hij afstand moet nemen.
Dat ben ik wel volledig met LouLoene eens.
Als het inderdaad zo is dat hij uitgesproken heeft NIET verliefd te zijn, dan is het niet meer dan netjes dat hij afstand neemt als jij aangeeft dat wel te zijn.
Hij zal het vast niet slecht bedoelen, en het is natuurlijk ook geen vooropgezet plan, het is vanzelf zo gelopen, maar op het moment dat jij verliefd bent en hij niet, vind ik dat hij afstand moet nemen.
Dat ben ik wel volledig met LouLoene eens.
Als het inderdaad zo is dat hij uitgesproken heeft NIET verliefd te zijn, dan is het niet meer dan netjes dat hij afstand neemt als jij aangeeft dat wel te zijn.
woensdag 26 augustus 2009 om 10:31
quote:wejo schreef op 26 augustus 2009 @ 10:27:
Very Cherry; hij is ook echt het type dat een "harde hand" nodig heeft. Keuzes maken/beslissingen nemen is echt niet zijn sterkste kant. Niet alleen in dit geval, de kleur op de muren heeft 3 weken geduurd, nu is hij alweer 3 weken onderweg om een keuze over een bank te maken. Ik zou graag een duidelijke middenweg/grens voor mezelf willen stellen, ik weet alleen nog niet hoe of wat zeg maar.Volgens mij begint het allemaal met je niet afhankelijk voelen. Zolang je bang bent je kansen bij hem te verspelen, of liever "iets" dan "niets" hebt, kun je hier lang in blijven hangen, en dat is ook prima. Pas als de situatie je dwars gaat zitten, en je denkt, hee, dan ben ik nog liever alleen maar met rust in mijn kop, dan kun je grenzen gaan trekken. Want dan is het een win-win situatie; Ofwel hij reageert er goed op en gaat keuzes maken, ofwel hij kiest eieren voor zijn geld maar dan ben jij uit de onzekerheid.
Very Cherry; hij is ook echt het type dat een "harde hand" nodig heeft. Keuzes maken/beslissingen nemen is echt niet zijn sterkste kant. Niet alleen in dit geval, de kleur op de muren heeft 3 weken geduurd, nu is hij alweer 3 weken onderweg om een keuze over een bank te maken. Ik zou graag een duidelijke middenweg/grens voor mezelf willen stellen, ik weet alleen nog niet hoe of wat zeg maar.Volgens mij begint het allemaal met je niet afhankelijk voelen. Zolang je bang bent je kansen bij hem te verspelen, of liever "iets" dan "niets" hebt, kun je hier lang in blijven hangen, en dat is ook prima. Pas als de situatie je dwars gaat zitten, en je denkt, hee, dan ben ik nog liever alleen maar met rust in mijn kop, dan kun je grenzen gaan trekken. Want dan is het een win-win situatie; Ofwel hij reageert er goed op en gaat keuzes maken, ofwel hij kiest eieren voor zijn geld maar dan ben jij uit de onzekerheid.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 26 augustus 2009 om 10:35
quote:wejo schreef op 26 augustus 2009 @ 10:30:
Hij heeft overigens zelf ook gezegd dat hij hoopt dat ik uiteindelijk een keuze ga maken, dat komt op mij dan weer over als de weg van de minste weerstand. Hij is juist degene die het allemaal niet weet.Bedoeld hij daar dan mee dat hij hoopt dat jij mee gaat in het "we hebben geen relatie"-verhaal? Of juist dat hij hoopt dat jij de knoop doorhakt?
Hij heeft overigens zelf ook gezegd dat hij hoopt dat ik uiteindelijk een keuze ga maken, dat komt op mij dan weer over als de weg van de minste weerstand. Hij is juist degene die het allemaal niet weet.Bedoeld hij daar dan mee dat hij hoopt dat jij mee gaat in het "we hebben geen relatie"-verhaal? Of juist dat hij hoopt dat jij de knoop doorhakt?
woensdag 26 augustus 2009 om 11:17
Hariboooo; hij heeft uitgesproken dat er gevoel is en zijn verliefdheidsgevoelens blokkeerd omdat hij eerst die rust wil. Ik heb het opgevat dat hij hoopt dat ik de knoop doorhak voordat hij er zelf overna hoeft te gaan denken?!
Very Cherry; ik ben niet liever alleen in de zin van ik zie hem nu graag vertrekken, integendeel, maar waar stel ik voor mezelf de grens. Wanneer kan ik dit voor mijn gevoel niet meer toelaten.
Very Cherry; ik ben niet liever alleen in de zin van ik zie hem nu graag vertrekken, integendeel, maar waar stel ik voor mezelf de grens. Wanneer kan ik dit voor mijn gevoel niet meer toelaten.
woensdag 26 augustus 2009 om 11:36
Harde hand nodig zei je...
Als jullie nou eens samen in zijn huis kijken, kijken hoe ver het staat met de slaapkamer. Stappen nemen om die in ieder geval 'bewoonbaar' te maken en dan gaat hij daar slapen. Zonder jou.
Als jullie dan weer samen willen slapen kan dat of bij hem, of bij jou, maar dan is de vanzelfsprekendheid er wel uit.
t Is niet leuk om in een rommelig huis te wonen... maar er zit een dak op neem ik aan? Het KAN wel.
Misschien heeft hij vreselijk angst alleen te zijn. Maar daar moet hij wel even doorheen. Zo'n nieuw huis is ook een plek om de dingen te verwerken uit het verleden: de relaties nog eens te overdenken, etc. Ik denk dat hij die stap liever overslaat door steeds bij jou te zijn.
Als jullie nou eens samen in zijn huis kijken, kijken hoe ver het staat met de slaapkamer. Stappen nemen om die in ieder geval 'bewoonbaar' te maken en dan gaat hij daar slapen. Zonder jou.
Als jullie dan weer samen willen slapen kan dat of bij hem, of bij jou, maar dan is de vanzelfsprekendheid er wel uit.
t Is niet leuk om in een rommelig huis te wonen... maar er zit een dak op neem ik aan? Het KAN wel.
Misschien heeft hij vreselijk angst alleen te zijn. Maar daar moet hij wel even doorheen. Zo'n nieuw huis is ook een plek om de dingen te verwerken uit het verleden: de relaties nog eens te overdenken, etc. Ik denk dat hij die stap liever overslaat door steeds bij jou te zijn.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 26 augustus 2009 om 11:46
Moonlight82; de stappen om de slaapkamer leefbaar te maken liggen op tafel. Ze moeten alleen nog genomen worden. Misschien moet ik hem daarin iets meer pushen. Het samen slapen hoeft er van mij inderdaad ook niet vanaf, dat is natuurlijk het lekkerste, de vanzelfsprekendheid gaat er inderdaad wel vanaf op die manier. Misschien is dat een middenweg die ik zoek. Er zit zeker een dak op het huis en wellicht stimuleert het hem om verder te gaan om het af te maken. Hij geeft zelf ook aan dat het voor hem een heel nieuw begin is in zijn nieuwe huis. Het lijkt er veel op dat hij die stap liever overslaat ja.
woensdag 26 augustus 2009 om 12:01
Desnoods ga je samen slapen in zijn huis... voor de eerste keer. Maar niet meer altijd alles in jouw huis.
Ik ben ook zo iemand die wel eens met harde hand aangepakt moet worden (maar wat vaak genoeg niet gebeurd). Dat mensen zeggen: en nu ga je dit en dat doen en als t klaar is gaan we eten. (sommigen kunnen dat zeggen, de meesten niet...)
Toen ik een nieuwe etage had, een tijd terug, na een moeilijke periode was t ook lastig. De verhuizing ging goed, die had ik heel goed voorbereid en dat was allemaal zo klaar. Maar toen moesten die spullen op zijn plek... en ik wist het ECHT niet. Ik wist niet wat waar moest staan en hoe het moest met de stekkers enzo... ik kon het niet bedenken.
Een vriendin heeft toen in 1 dag alles neergezet, samen met mij. Omdat zij nog wel zag hoe t moest.... ik niet. t Was heel leuk geworden!
Misschien heeft deze meneer ook hulp nodig... maar kan ie ook niet eens bij vrienden aankloppen? Dat die m even helpen klussen?
Ik ben ook zo iemand die wel eens met harde hand aangepakt moet worden (maar wat vaak genoeg niet gebeurd). Dat mensen zeggen: en nu ga je dit en dat doen en als t klaar is gaan we eten. (sommigen kunnen dat zeggen, de meesten niet...)
Toen ik een nieuwe etage had, een tijd terug, na een moeilijke periode was t ook lastig. De verhuizing ging goed, die had ik heel goed voorbereid en dat was allemaal zo klaar. Maar toen moesten die spullen op zijn plek... en ik wist het ECHT niet. Ik wist niet wat waar moest staan en hoe het moest met de stekkers enzo... ik kon het niet bedenken.
Een vriendin heeft toen in 1 dag alles neergezet, samen met mij. Omdat zij nog wel zag hoe t moest.... ik niet. t Was heel leuk geworden!
Misschien heeft deze meneer ook hulp nodig... maar kan ie ook niet eens bij vrienden aankloppen? Dat die m even helpen klussen?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 26 augustus 2009 om 12:09
ik heb in een soort van dezelfde situatie gezeten. kwamen elkaar tegen, klikte leuk en deden veel samen. op een gegeven moment was hij zowat dag en nacht bij me. op mijn vraag na een paar maanden of we een relatie hadden gaf hij een ontwijkend antwoord. hij vond me leuk en lief maar wist niet of het een relatie was. ik ben iemand die wel duidelijkheid wil. zijn gedrag sprak relatie uit maar zijn woorden waren dat hij het niet wist. ik heb hem gezegd dat ik dan mijn eigen plan ging trekken. vond hij prima. ik ben verder gegaan met mijn eigen leven en hij kwam nog steeds vaak langs. op een gegeven moment kwam ik iemand anders tegen en het was gelijk raak. ik heb hem gezegd dat hij die avond niet kon komen omdat ik bezoek kreeg van iemand anders. hij wilde alles weten. hij zei dat hij het niet erg vond. na die afspraak was het heel duidelijk...was tot over mijn oren verliefd en heb hem gezegd dat ik verliefd was geworden op iemand anders en dat ons contact niet verder kon gaan op de basis die we hadden. hij was vreselijk kwaad. stond te schelden, liep boos weg en kwam daarna praten. bleek dat hij me toch leuker vond dan hij in eerste instantie dacht. jammer voor hem maar door zich zo op te stellen op een moment dat ik wat zekerheid wilde doofde er beetje bij beetje mijn gevoel voor hem en nam ik hem niet meer serieus als relatiemateriaal. iemand die niet eerlijk kan zeggen dat hij voor me gaat heeft pech. ik heb hem daarna wel gesproken en soms af en toe nog maar nooit meer gezien.
onverwerkte emoties, druk op ander vlak, persoonlijke problemen, als je verliefd ben maakt dat niets meer uit. dan ga je er samen voor. heb je steun aan elkaar, wil je bij elkaar zijn en wil je het ook uitspreken naar de buitenwereld en zeker naar elkaar. hoeveel problemen je ergens ook mee hebt....als je dat samen deelt met degene waar je helemaal wezenloos van bent maakt het allemaal veel dragelijker. bovendien zorgen de liefdeshormonen ervoor dat je ondanks je shit je je toch heerlijk voelt en de wereld aankan.
het is de beste beslissing ooit want ben supergelukkig nu. hij woont ondertussen ook samen met iemand anders dus uiteindelijk was ik het toch niet voor hem en heeft hij waarschijnlijk wel geleerd van zijn getwijfel en haar niet laten gaan.
stel je eigen grens en leef je leven. wacht niet op iemand die het allemaal nog niet weet want je kan iets mislopen omdat je er niet meer voor open staat.
onverwerkte emoties, druk op ander vlak, persoonlijke problemen, als je verliefd ben maakt dat niets meer uit. dan ga je er samen voor. heb je steun aan elkaar, wil je bij elkaar zijn en wil je het ook uitspreken naar de buitenwereld en zeker naar elkaar. hoeveel problemen je ergens ook mee hebt....als je dat samen deelt met degene waar je helemaal wezenloos van bent maakt het allemaal veel dragelijker. bovendien zorgen de liefdeshormonen ervoor dat je ondanks je shit je je toch heerlijk voelt en de wereld aankan.
het is de beste beslissing ooit want ben supergelukkig nu. hij woont ondertussen ook samen met iemand anders dus uiteindelijk was ik het toch niet voor hem en heeft hij waarschijnlijk wel geleerd van zijn getwijfel en haar niet laten gaan.
stel je eigen grens en leef je leven. wacht niet op iemand die het allemaal nog niet weet want je kan iets mislopen omdat je er niet meer voor open staat.
woensdag 26 augustus 2009 om 12:28
Wejo, met de vraag of hij al eens had gevraagd of jij het allemaal nog goed vond dat hij bij jou woont, bedoel ik, heeft hij dat onlangs nog es gevraagd? Want eerlijk gezegd vind ik het echt raar dat hij er zomaar vanuit gaat dat je het NOG STEEDS goed vindt. Als ik om welke reden dan ook bij mijn beste vriendin zou moeten logeren en het duurt erg lang, zou ik tussentijds af en toe vragen of het nog ok was, of opperen ergens anders heen te gaan. En dat zou bij een vriendin zijn die ik al jaren ken. Buurman kent jou pas net.
En dan : JIJ een knoop doorhakken?
Wat makkelijk!
Ik denk toch dat je er goed aan doet (zelfbescherming) om hem weer thuis of ergens anders te laten slapen.
Benoem het maar tijdens een gesprek. Dat het voor jou op deze manier wel een relatie lijkt, maar hij zegt van niet. Dat het voor jou dan erg moeilijk te verkroppen zal zijn als hij op een keer weg gaat en misschein dan wel weg zal blijven.
Pfff, ja...doe het moeilijke. Het lijkt me trouwens erg moeilijk om een gesprek aan te gaan terwijl het nu (nog) koek en ei is.
Ik ben zeer benieuwd wat je gaat doen en hoe het met je zal gaan.
Hoe voel je je nu eigenlijk? Ben je ergens niet een beetje boos? je hebt er een topic voor ge-opend, dus er zal wel wat kwaadheid (of alleen onzekerheid) zitten?
En dan : JIJ een knoop doorhakken?
Wat makkelijk!
Ik denk toch dat je er goed aan doet (zelfbescherming) om hem weer thuis of ergens anders te laten slapen.
Benoem het maar tijdens een gesprek. Dat het voor jou op deze manier wel een relatie lijkt, maar hij zegt van niet. Dat het voor jou dan erg moeilijk te verkroppen zal zijn als hij op een keer weg gaat en misschein dan wel weg zal blijven.
Pfff, ja...doe het moeilijke. Het lijkt me trouwens erg moeilijk om een gesprek aan te gaan terwijl het nu (nog) koek en ei is.
Ik ben zeer benieuwd wat je gaat doen en hoe het met je zal gaan.
Hoe voel je je nu eigenlijk? Ben je ergens niet een beetje boos? je hebt er een topic voor ge-opend, dus er zal wel wat kwaadheid (of alleen onzekerheid) zitten?
woensdag 26 augustus 2009 om 13:13
Moonlight82; ik heb net bedacht dat ik hem vanavond een figuurlijke schop onder zijn kont ga geven. Heel het weekend heeft hij weer vol staan met alles behalve klussen. Zondag kan hij vrij plannen, ik wil hem voorstellen dan aan de slaapkamers te beginnen. Desnoods help ik hem bij het behang afhalen. Vrienden, daar zeg je wat. Zijn "beste" vrienden zouden voor mij niet meer dan vage kennissen zijn. Niemand die ook aanbied te komen helpen dus nee, hij kan eigenlijk nergens terecht.
Somana; knap dat jij toch met hem om kon blijven gaan maar toch ook verder kon kijken. Ik weet niet of ik dat kan hoor. Zou volgens mij altijd hoop hebben dat hij het INEENS wel weet.
Zjena35; hij gaat er inderdaad zomaar vanuit dat ik het nog steeds goed vindt. Ik vind ook niet dat de bal van het wel of niet een knoop doorhakken niet bij mij ligt. Hij moet duidelijk krijgen wat hij met "ons" wil, niet ik, voor mij is dat duidelijk. Een gesprek moet er komen maar inderdaad, wanneer? Wanneer ik hem vanavond de figuurlijke schop ga geven, wordt er misschien wel wat open gebroken? Ik voel me opzich redelijk rustig, niet boos, het zou natuurlijk makkelijk zijn om hem alle schuld te geven nu, ik voel me nu vooral ontzettend onzeker.
Somana; knap dat jij toch met hem om kon blijven gaan maar toch ook verder kon kijken. Ik weet niet of ik dat kan hoor. Zou volgens mij altijd hoop hebben dat hij het INEENS wel weet.
Zjena35; hij gaat er inderdaad zomaar vanuit dat ik het nog steeds goed vindt. Ik vind ook niet dat de bal van het wel of niet een knoop doorhakken niet bij mij ligt. Hij moet duidelijk krijgen wat hij met "ons" wil, niet ik, voor mij is dat duidelijk. Een gesprek moet er komen maar inderdaad, wanneer? Wanneer ik hem vanavond de figuurlijke schop ga geven, wordt er misschien wel wat open gebroken? Ik voel me opzich redelijk rustig, niet boos, het zou natuurlijk makkelijk zijn om hem alle schuld te geven nu, ik voel me nu vooral ontzettend onzeker.
woensdag 26 augustus 2009 om 13:35
Ik ben geen pretpark. Mijn huis is geen pretpark. Als iemand het echt echt niet weet of ie liever bij mij is of bij een ander, dan wil ik die persoon niet meer, omdat Ik iemand wil die zeker weet dat ie het allerliefst bij mij is. Zolang iemand daar over twijfelt gaat ie maar een deurtje verder, het is graag of niet. Dus als iemand liever naar walibi gaat omdat ik graag wil weten wat ik kan verwachten, so be is.
Zolang je niet doet wat je het liefst zou willen uit angst dat je kwijtraakt ben je verkeerd bezig. Geef aan wat je wilt en wat je behoeftes zijn en luister naar wat die ander daar op te zeggen heeft. En ga niet amenwonenmet een SV in de hoop dat het ooit "vanzelf" een relatie wordt waneer die SV aangeeft niet verliefd te zijn en geen relatie te willen.
Zolang je niet doet wat je het liefst zou willen uit angst dat je kwijtraakt ben je verkeerd bezig. Geef aan wat je wilt en wat je behoeftes zijn en luister naar wat die ander daar op te zeggen heeft. En ga niet amenwonenmet een SV in de hoop dat het ooit "vanzelf" een relatie wordt waneer die SV aangeeft niet verliefd te zijn en geen relatie te willen.
woensdag 26 augustus 2009 om 13:52
quote:wejo schreef op 26 augustus 2009 @ 11:17:
Hariboooo; hij heeft uitgesproken dat er gevoel is en zijn verliefdheidsgevoelens blokkeerd omdat hij eerst die rust wil. Ik heb het opgevat dat hij hoopt dat ik de knoop doorhak voordat hij er zelf overna hoeft te gaan denken?!
Very Cherry; ik ben niet liever alleen in de zin van ik zie hem nu graag vertrekken, integendeel, maar waar stel ik voor mezelf de grens. Wanneer kan ik dit voor mijn gevoel niet meer toelaten.
Volgens mij heeft hij gewoon liever dat een ander de beslissingen neemt over zijn leven zodat hij er niet voor verantwoordelijk is.
En als jij die beslissing niet neemt dan zit hij over een jaar bij je op de bank, hebben jullie volgens hem nog geen relatie en filosofeerd hij over tegels in de badkamer.
TO, hoe leuk het ook is zo'n aanloop man, het zijn net zwerfkatten, ze willen zich niet hechten.
Hariboooo; hij heeft uitgesproken dat er gevoel is en zijn verliefdheidsgevoelens blokkeerd omdat hij eerst die rust wil. Ik heb het opgevat dat hij hoopt dat ik de knoop doorhak voordat hij er zelf overna hoeft te gaan denken?!
Very Cherry; ik ben niet liever alleen in de zin van ik zie hem nu graag vertrekken, integendeel, maar waar stel ik voor mezelf de grens. Wanneer kan ik dit voor mijn gevoel niet meer toelaten.
Volgens mij heeft hij gewoon liever dat een ander de beslissingen neemt over zijn leven zodat hij er niet voor verantwoordelijk is.
En als jij die beslissing niet neemt dan zit hij over een jaar bij je op de bank, hebben jullie volgens hem nog geen relatie en filosofeerd hij over tegels in de badkamer.
TO, hoe leuk het ook is zo'n aanloop man, het zijn net zwerfkatten, ze willen zich niet hechten.
woensdag 26 augustus 2009 om 13:55
Kan je niet gewoon lekker genieten van het feit dat jullie het naar je zin hebben? Vraag hem eens wat voor hem de definitie van relatie is. Misschien noemt hij het pas relatie als je echt allebei in 1 huis woont (en niet tijdelijk ivm verbouwing). Het kan goed zijn dat je spoken ziet en zelf je gedachten vormt terwijl het helemaal niet zo erg is.
En over het feit dat hij rustig aan doet met de verbouwing:
hij heeft een drukke baan, brengt tijd met jou door, logisch dat de verbouwing wat minder snel gaat. Hoeft echt geen teken van misbruik te zijn hoor. Als hij constant aan het klussen was en s avonds doodop naast je in bed zou ploffen zou het ook weer niet goed zijn. Dus dat vind ik echt onzin. Meid, praat er gewoon over met hem en geniet, want het klinkt alsof jullie het echt wel gezellig hebben samen.
En over het feit dat hij rustig aan doet met de verbouwing:
hij heeft een drukke baan, brengt tijd met jou door, logisch dat de verbouwing wat minder snel gaat. Hoeft echt geen teken van misbruik te zijn hoor. Als hij constant aan het klussen was en s avonds doodop naast je in bed zou ploffen zou het ook weer niet goed zijn. Dus dat vind ik echt onzin. Meid, praat er gewoon over met hem en geniet, want het klinkt alsof jullie het echt wel gezellig hebben samen.
