leven met pijn: wie praat er mee?

Haaaaiii



ik geef je wel gelijk qua visolie moet van vissen komen en dus vis eten, maar ik eet 2x per week vis en vind dat wel genoeg. Ik ga één potje proberen (van eigen merk, dus niet duur) en zie wel of ik resultaat zie. Ik ben 's winters trouwens minder vrolijk, blij en energiek dan zomers, maar depressief kan ik mezelf nog niet noemen. Vooral moe. Tenminste, dat was altijd aan de winter voorbehouden, ben ik natuurlijk nu eigenlijk altijd. En.. ohja.. ik tel vanaf 21 december al de dagen tot de lente Ben ook heel blij als de dagen mérkbaar langer worden (nu dus minder dat de dagen mérkbaar korten )



Die ontwaaklamp is vooral om je slaap goed af te sluiten en de hormonen in fases wakker te laten worden, oid, Ik kan het niet zo mooi beschrijven Ik voel me er al heel lang toe aangetrokken, dus dat speelt ook mee. En dat ik een nieuwe bedlamp wil!



Fijn zeg, dat je een jurk kunt ruilen, Lies! Goeie service inderdaad.



Ik vind ook wel dat je veel verstouwd Roos, een dorpsfeest (was het toch?) in 2 weken (Toch?) regelen.. zie ik mezelf (en /of anderen) niet zo snel doen. Was er nog genoeg vrij enzo?



Ik ga lekker een ananas aansnijden en dan maar weer eens met Milo lopen en naar bed

Hond is dus Milo gedoopt? Met de Nederlandse uitspraak of Engelse? Ananas, mjam!



Hmm, lastig dat wintergebeuren. Wat je opnoemt denk ik acuut; "bingo, ze noemt mij op!" Maar goed, ik weet dat het bij mij direct gelinkt is aan de kou die een aanslag is en de verminderde mobiliteit door het p*epweer. Daar word ik geen gezellig mens van. Anderzijds, als iets simpels als licht je blijkt te helpen dan doet het er natuurlijk eigenlijk ook niet meer toe hoe het wel of niet heet.



Hihi, je dicht me nu echt te veel werk toe hoor. Dorpsfeest staat al 'even'. Moet ook wel, aangezien hier wat "royaals" rond zal lopen deze keer. Daar bemoei ik me allemaal niet mee. Ik zet slechts de activiteit vanuit de adviesraad op. Simpel gezegd een dagvullend program maken, al het promotiemateriaal maken, de vrijwilligers indelen, draaiboek, media aandacht, wat flyers van te voren verspreid krijgen, inwendige mens regelen, komt er eigenlijk op neer dat ik 95% van de voorbereidingen doe. Niet zoals het normaal zou moeten gaan , maar dat krijg je wel al snel als het pas zo kort dag groen licht krijgt en er genoeg mensen nog op vakantie zijn en werken. Dan moet je ook wel een beetje de broek aan trekken en de koers uitzetten en tegen de rest zeggen "goed zo? Mooi, dan gaan we, hop".

Zo, ben weer een beetje bijgelezen.



Roosvrouw en Lieske: Heerlijk die cruiseplannen! Ik wil wel mee als verstekeling, is er nog plek in jullie koffer? Zal wel niet he, met die mooie jurken die mee moeten



Lieske, thuiszorg is vaak over gesproken, maar voor ons niet haalbaar helaas. Voor de eigen bijdrage wordt gekeken naar de netto-inkomsten, en bij ons zijn die op zich helemaal zo verkeerd nog niet. Maar door eigen bedrijven die we hadden en het afgelopen jaar (met pijn in het hart) op hebben moeten doeken, zitten we met een torenhoge schuldenlast. Daar wordt echter voor de hoogte van de eigen bijdrage niet naar gekeken (terecht vind ik overigens) en we kunnen ons thuiszorg dan ook niet veroorloven. We dichten het ene gat met het andere momenteel. Het is even niet anders. Die gaten hebben we zelf gemaakt, gaan we ook zelf oplossen. Ooit En tot die tijd hangen we de schone was lekker ongestreken in de kast.



Caylinn: beetje laat maar toch nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag!



roque: spannend zeg, die uitnodiging voor dat gesprek! Ik duim voor je!

En tja, deze "nieuweling" (ben zelf ook een ramp met namen, zit nu ook met 2 schermen open: eentje het topic waar ik lees, en de andere het reactiescherm waar ik dit schrijf, anders weet ik 't ook niet meer) staat inderdaad wel een beetje op het punt van instorten. Vannacht met man tot half 4 zitten praten (*gaaaaaap*) over onze relatie, hoe we vastgeroest zitten in elkaar ontzien en aannames die we doen over hoe de ander zich wel zal voelen. Er is veel helder geworden, en vandaag kan ik al een heleboel wat makkelijker loslaten. Maar tegelijkertijd zijn de dingetjes die je op zo'n moment loslaat op een bepaalde manier ook net de dingen waar je je aan overeind hield. Dat omvallen zal wel een keer gebeuren, maar dat is dan niet voor het eerst en komt ook wel weer goed.

Op m'n werk had ik die opmerkingen dan gelukkig weer niet, zoals jij ze hebt gehad. Maar dat komt voor een groot deel omdat mijn klachten door een auto-ongeluk komen, en laat die afdeling dáár nou net voor 90 % op draaien... Kritiek op mijn ziek zijn was eigenlijk een diskwalificatie voor het geschikt zijn voor het werken op die afdeling, dus dat lieten ze wel uit hun hoofd. Maar ik zie de buren wel eens raar opkijken als ik een struikje snoei of was ophang. Dat ik dan de rest van de dag niks meer kan, dat zien ze dan weer niet he...



Ik lees trouwens met grote belangstelling over die ontwaaklampen. Zelf heb ik niet zo'n moeite met opstaan (al slaap ik liever uit, dat dan weer wel) maar man wordt met gillende koppijn wakker als hij wakker gemáákt wordt, en dan maakt het niet uit of dat de wekker, televisie, radio of mijn zoetgevooisde stemgeluid is. Ik vind het alleen wel een flinke aanschaf, zijn die dingen ook ergens te huur dat jullie weten? Dan kan man dat eens proberen en zitten we niet met die lamp te kijken als het niet werkt.



Voor dip-gevoelens kan ik trouwens de kruidenthee van yogi tea aanbevelen. Ik heb standaard "heartwarming" en "calming" in de kast staan hier, en kan het echt merken als ik ze een dag of wat niet gedronken heb. Vooral "heartwarming" heeft een heel positieve uitwerking bij mij.



Zoon had vanmiddag zijn "verloofde" hier te spelen. Heerlijk duo is dat zeg Voor de middagboterham schoof hij haar stoel achteruit bij de tafel en nodigde haar met een zwierig armgebaar en dito buiging uit om te gaan zitten. Zij bloosde gepast en vleide zich gracieus op de stoel. Toen zoon de stoel aan wou schuiven kwam aan alle gratie een einde... zoon kreeg de stoel haast niet van z'n plek (kippekracht) en zij was bang dat ze in één keer tegen de tafel geplakt zou zitten dus begon ze te pruttelen en de stoel tegen te houden. Maar toen ze allebei zaten leek het wel een 60 jaar getrouwd stel... elkaar aansporen tòch nog maar een boterhammetje te nemen, en nog wat drinken, en je mag best méér chocopasta op je boterham doen hoor! Heerlijk, heb er gewoon van zitten genieten!



Oh ja! Toch nog een soort van onvrijwillige thuiszorg gehad vanmiddag... Bel gaat, vriendje van zoon (V.) aan de deur, met weer een vriendje van vriendje (VvV.). Of zoon buiten kwam spelen vroeg V. Zoon zei geen tijd te hebben, want verloofde over de vloer. V. vind het best en wil weer gaan, maar VvV. was het daar niet mee eens en ging een discussie aan. VvV hadden zoon en ik nog nooit gezien overigens, kende het hele jong niet. Zoon zegt weer naar binnen te gaan want visite en wil deur dicht doen. VvV probeert de voordeur met z'n schouder weer open te beuken, zoon schrikt en roept mij. VvV jent:"Ja hoor, roep je mammie er maar weer bij!" en beukt nog even verder tegen de deur. Op het moment dat ik de gang in kom, zie ik nog net een klodder spuug op het raam landen en VvV van het tuinpad rennen!!

Ik was zó verbaasd! De brutaliteit! Ik stuur zoon terug naar boven, naar verloofde, en zeg tegen man dat ik éven een ommetje ga maken, kijken of ik VvV nog ergens zie. Paar honderd meter verderop zie ik V en VvV en ik spreek ze aan. Van V hoor ik dat hij VvV ook nog maar pas kent en niet eens weet waar hij precies woont. VvV is in eerste instantie niet van plan te vertellen waar hij woont en al helemaal niet van plan m'n raam schoon te maken. Uiteindelijk gaat hij overstag nadat ik aangeef voorlopig hier nog wel te blijven wonen en dat ik er vroeg of laat toch wel achter kom waar hij woont en dan toch echt wel even bij papa en/of mama aan de bel zal trekken hierover. VvV is nog eerder bij m'n voordeur als ik zelf, heb 'm een fles glassex en een keukenrol in de hand geduwd. En eerlijk is eerlijk, hij heeft het wèl netjes schoongemaakt. Maar ben nog steeds heeeeeel erg verbaasd over het gedrag van dat ventje, ik schat hem iets jonger als zoon (6, misschien 7 jaar?) en dan met je schouder deuren open willen beuken bij mensen die je niet kent en tegen ramen spugen als iemand niet buiten komt spelen?



Ghe... enerverend dagje dus, en dat op twee uurtjes slaap Vanavond maar eens proberen er wat eerder in te liggen...

@lieske; jij hebt ook een pracht van een jurk!



@dreamer:ik hoop ook voor je dat de verschillende combi's om de winterdepressie's aan te pakken uiteindelijk resultaat gaat opleveren!! Mijn tante heeft er ook altijd last van... Wat zij er allemaal tegen doet, weet ik niet (zie haar alleen met verjaardagen en tja, daar begin je ook niet zomaar over). Wel weet ik dat haar dochter, veel met haar erop uit gaat de natuur in te wandelen etc etc. En volgens mij krijgt mijn tante ook medicatie (maar of dat nou voor de winterdepressie's is??).



@babs: echt jammer, dat jullie niet in aanmerking komen voor thuiszorg! Praten met je manlief over hoe het nu gaat in jullie leven etc etc is goed voor jullie relatie. Weet er alles van! Mijn man is geen prater en een binnenvreter(?) en ik... tja, ook niet echt een prater en vindt snel ook alles goed. Komt bij ons, denk ik ook van thuis uit weg. Mijn ouders hadden weinig ruzie, die van mijn man ook niet. Wij hebben eigenlijk nooit ruzie... Waarschijnlijk zeg ik 'ruzie' niet goed, weet niet hoe het anders uit te leggen: meningsverschillen.., eigen mening standpunt vasthouden. Wij zijn allebei vrij makkelijk in omgang en kunenn ons goed aanpassen.



En wat er bij je voordeur is voorgevallen bij die kleine jongens!!

Ik werk met kinderen in de leeftijd van 4 tot 12 jaar en ja hoor, ze worden steeds jonger: brutaler, eigen mening, eerder met puberen beginnen etc etc. Minder respect voor volwassenen en ouderen.. kan nog wel ff doorgaan. Natuurlijk niet alle kinderen zijn zo hoor! Maar er zitten er een paar bij.... Het grootste gedeelte komt weg uit de opvoeding van het kind. Maar ja, daar moet je tegenwoordig ook voorzichtig mee zijn en je kan al die kinderen die problemen veroorzaken ook niet over een kam scheren!



Heb wel gelachen om je zoon met zijn verloofde! Zie het taffereel al helemaal voor me!! Ha ha!

"wow Babs, wat een verhaal met VvV. tsk.. soms zit er gewoon raar tuig tussen. Mijn dochter is, toen ze 8 was, eens met een mes bedreigt door een jochie van 10.. Jochie is met z'n moeder aan de deur geweest om 'excuses' aan te bieden, en schold toen háár verrot Ik vond excuus op zich goed idee, dus heb het goed gevonden, maar toen ze weg waren, had ik er spijt van. Dit had niet geholpen. Hij zat ook bij dochter op de nso, maar daar is hij toen door z'n moeder afgehaald, zodat dochter niet meer met hem geconfronteerd werd. En ik had in het begin nog moeite met het te geloven ook, want ik vond het zo'n vergezocht verhaal!

De jongen in kwestie, zowel bij jou als hier, kan behept zijn met 'een afkorting', daar zit je als ouder en omgeving dan mooi mee. En als jongen zelf uiteindelijk ook.

Ik probeer m'n kinderen trouwens wel respectvol op te voeden, maar thuis zijn we nog wel eens adrem. De grens tussen leuke gevatte opmerking en brutaal vind ik soms wel erg vaag. Dat kan bij anderen verkeerd vallen. Gelukkig hoor ik meestal dat m'n kinderen zo lief zijn en mogen ze ook nog overal komen



Steeds als ik naar beneden scroll, kom ik nog langs de mooie jurken, en ik ben jaloers Ik wil al zolang zo'n jurk, maar heb er geen geld voor. Denk bovendien altijd "wanneer ik x gewicht heb, dán koop ik zoiets", nou, en dat gewicht kom ik alleen maar verder vandaan, dus geld kan in de knip blijven



Wandelen helpt trouwens idd bij mij wel tegen m'n winterdip. De winter dat ik hardliep (en niet extreem veel, want ik bouwde erg langzaam op) heb ik zo goed als geen last van gehad en afgelopen jaar ook minder. Dit x waarschijnlijk wegens mooie vriesweer, gecombineerd met veel zon. 2008 was weer vs humeursgewijs een drama. Voor mijn gevoel hebben we in 2008 alleen maar herfst gehad, met als enig verschil zomers zo'n 5-10 graden warmer dan 's winters. . Dat was niet zo goed voor mij, zeg maar. (en voor m'n omgeving )



Ik heb vandaag toch besloten geen visolie te gaan slikken. Er stond op de potjes dat het cholesterol verlagend is. En mijn cholesterol is prima, behoort ook een bepaald niveau te hebben, te laag is ook slecht. Ik eet wel 2-3x per week vis en dat moet dan maar genoeg zijn! Ik eet ook walnoten en avocado, is ook goed.



Hond is Milo op z'n engels, trouwens, Mijlo dus.. als het hondje in de Mask (film) Asiel had 'm die naam op z'n NLs gegeven, dat vonden wij iets minder leuk, maar om zo'n beest binnen 4 weken nou wéér een nieuwe naam te geven... zo klonk het nog een beetje hetzeflde. Hij kiest trouwens zelf of hij luistert



Succes met 'royale' dorpsfeest



verder is er zoveel geschreven, ik weet even niet meer waarop te reageren. IK moet eigenlijk naar bed. Ben morgen wel vrij (feestdag bij ons) maar Milo moet er wel vroeg uit.



dus

truste!

en gelukkig schrijf ik niet zoveel

Wat leuk van Viva! Ze tellen af voor onze vakantie, Lieske.



Dromende, Milo op zijn engels vind ik idd ook leuker klinken. Dacht zelf direct aan de zanger, maar hondje van de Mask klinkt logischer.



Zo'n jurk willen? Vind een gelegenheid als excuus en gewoon dóen! Nooit dingen laten om gewicht, doodzonde. En qua betaalbaarheid is er een hoop speelruimte als je weet hoe te zoeken. Heb je bijv. de prijs al gezien van die van Lieske? Je lacht je suf, menig gewoon jurkje is al duurder. Mijne min of meer idem dito. Die komt uit de VS, dus verzendkosten waren bijna meer dan de jurk zelf. Was totaal iets van ¤95,- kwijt.





Ak, daar heb je een goed punt. Brutaler worden de kinderen zeker.



Babs, heerlijk he die kids.



Zo, en dan ga ik nu maar eens braaf flyers printen.

Gisteren mirena spiraaltje laten plaatsen bij de gyn! Gelukkig van te voren 2 iburofens ingenomen (stond ook op briefje als advies), want ondanks dat was het nog wel pijnlijk. GEMEEN PIJNLIJK!! Gelukkig was het niet zo amateuristisch als bij mijn huisarts... Vannacht flinke buikkrampen gehad, echt vreselijk! Had in het boekje van de mirena gelezen dat het soms voor kan komen bij het plaatsen dat de mirena in de baarmoederwand prefereert (of zoiets?). Moest er afgelopen nacht direct aandenken (lekkere drama natuurlijk). Na een warme gelkussen te hebben gepakt, weer in slaap gevalllen. Vandaag de hele dag al bij vlagen,die erge buikkrampen... Buik is wat op gezet en bij bukken, zitten en dan weer staan is alles gevoelig. Ach ja, ff doorbijten en hopelijk gaat het na een aantal dagen steeds beter!



Zo moest dit ff van me afschrijven en jullie zijn weer op de hoogte...

Ja, ik heb gehoord dat het pijnlijk kan zijn, AK.. Bij mij is ie ooit geplaatst 6 weken na bevalling.. werkelijk, stelde niets voor, maar er was natuurlijk ook net een 8 ponder door geweest..



je hebt natuurlijk gelijk, Roos, over die jurk.. maar ach.. zo erg graag wil ik 'm zeker niet hebben, denk ik dan

*insert knetterende vloek naar keuze*



Kom net terug van de koffieshop. We zouden niet meer, we wilden niet meer, het werd te kostbaar, begon ten koste van onze relatie te gaan en het ging met ons allebei een heel stuk beter.



Maar toen... na 3,5 week slechts 1 kleine clusteraanval kreeg manlief er vanavond 3 hele grote achter elkaar...



Manlief had vanmiddag al gehint, dat er niks meer in huis was en of het niet al vrijdag was (afspraak is dat we voor recreatief gebruik uitsluitend op vrijdag iets halen en op = op, weg = weg) en ik reageerde daar op als een moeder die haar zeurende kind voor de zoveelste keer een snoepje weigert... Ik had geen idee dat er weer aanvallen zaten te sluimeren en hij trekt z'n snavel dan ook niet verder open als een beetje vaag hinten he...



Neurologen noemen clusterhoofdpijn "suicide headache" en geloof me... die term is niks niet overdreven... En de hele apotheek aan pillen en pijnstillers die we in huis hebben doet he-le-maal niks, nakkes, nada. Alleen wiet haalt de scherpe kantjes er een beetje af, maakt het enigszins draagbaar. Al is dat laatste ook het eufemisme van de eeuw... Tijdens zo'n aanval slaat hij het liefst z'n hoofd tegen een betonnen muur, in de hoop zichzelf bewusteloos te slaan en zo van die pijn af te zijn.



En het ging zó goed, manlief heeft de afgelopen dagen het halve huis opgeruimd, was in de kast, kinderkamer op z'n kop gezet, plannen gemaakt. En nu? Zit er een hoopje ellende naast me, joint in de hand, te wachten tot het zover zakt dat hij een beetje kan slapen...

Ik heb de adrenaline achter m'n ogen klotsen, en ben zó boos! Weet niet eens waarop ik boos ben, ja op die pijn van hem. Ben NIET boos op hem, neem hem niks kwalijk, hij wil dit óók niet. We zitten thuis samen pijn te hebben en dat zuigt grote tijd.



*insert nog maar een knetterende vloek naar keuze*

Manlief slaapt, al een paar uur gelukkig. Hij lag alleen zo hard te snurken dat ik de slaap niet kon vatten.



Wat ook niet hielp is dat ik de laatste dagen steeds meer last van m'n onderrug heb als ik in bed lig. We hebben nu een jaar een boxspring, daarvoor altijd een waterbed gehad, en ik heb het idee dat het aan de matras ligt. Maar ik heb geen idee of de matras te hard of te zacht is, hoe kom ik daar achter?

Woensdag zowiezo maar eventjes met de fysio over hebben.



Donderdag komt advocaat hier i.v.m. de letselschade, samen met iemand van de verzekeraar. Daar zit natuurlijk ook een hoop stress in wat voor het slechte slapen zorgt. Ik zou in slaap willen vallen en weer wakker worden als dàt in ieder geval allemaal geregeld is... Eén zorg minder zou dat zijn.



Maar goed, dat gaat niet he. Zometeen nog maar even bij de zaagfabriek boven gaan kijken (man, kind èn hond snurken) en proberen wat te slapen.

En toen lag ik om 5 uur vanochtend met ogen zo groot als schoteltjes op de bank een beetje tv te kijken, te wachten tot de wekker ging eigenlijk, en kwam manlief heel zachtjes de trap af geslopen... Hij was wakker geworden omdat ik niet naast 'm lag...



Ik kreeg een zoen op m'n voorhoofd, een aai over m'n haren en hij zei:"Kom lieverd, mee naar boven en lekker naar bed. Straks begint een nieuwe dag en we beginnen weer bij het begin. Het ging heel goed en het gaat straks weer heel goed. Echt." Ben tegen hem aangekropen in bed en toch nog heerlijk anderhalf uur geslapen.



Zoon was vanmorgen heerlijk, had goed geslapen en kletste lekker voor zich uit terwijl ik wakker zat te worden met een kopje koffie. Tas ingepakt, zoon naar school (voor het eerst zwemles met school, spannend!) en uit school gaat hij bij een vriendje spelen. Tot kwart over vier de tijd aan mezelf, echt wat ik nodig heb vandaag!

Daarna blokkie om met de hond, die al in net zo'n heerlijk humeur is als zoon, wat administratie gedaan, wasje aangezet en nu zit ik te bedenken wat ik ga doen. Naast de zaagfabriek gaan liggen of op de bank met de tv aan... Eerst nog maar een kopje koffie en genieten van het fijne begin van deze dag.



Vannacht zat ik er even helemaal doorheen, maar.... It's always darkest before dawn!



Ik wens jullie allemaal een heerlijke dag!

Wat fijn dat Babsman je zo kwam halen, Babs! Dat maakt zo'n doorwaakte nacht weer een beetje dragelijker.. denk ik.



Ik was gisteren zo moe, dat ik rond 7 uur naar bed ben gegaan en direct in slaap viel. Later wel weer wakker geworden en wat was gevouwen + Milo uitgelaten. Me vandaag ziek gemeld. Rust.



(en was niet gevouwen, maar in elk geval gesorteerd, zodat we nu allemaal ons eigen kratje ongevouwen was hebben )

Haidiehaii.. wat een rust hier! Roos en Lieke druk met voorbereidingen nu? Kun je daar eigenlijk wel internetten? jaaazekers? Zit vast een internetcafé op zo'n boot.. we willen natuurlijk een live verslag!!



Nadat ik maandag thuis gebleven was met moe en hoofdpijn heb ik gisteren besloten wat tijd voor mezelf in te plannen. Heb vrijdag, maandag en dinsdag vrij genomen Dat geeft voor vandaag (m'n vaste vrije dag) al zoveel rust!



toedels

Jeetje Roque.. dat is inderdaad neit zo klantvriendelijk.. ook al ben jij technisch gezien natuurlijk geen klant, dan nog. Gedoe ook al he, dat solliciteren. Ik heb er geen zin in, maarja.. m'n baan loopt per 1 januari af en totaal geen zekerheid of het verlengd kan worden oid. zit ook niet lekker, moet ik zeggen.

Al een andere huisarts geprobeerd, Roque? Misschien kun je dat mooi tijdens zijn vakantie doen. Waar ís die man anders voor?

dreamer: fijn dat je even een paar dagen rust in hebt kunnen plannen! Heb je speciale plannen voor die paar dagen voor jezelf of neem je iedere dag zoals die komt?



Jammer dat je nog niks weet over je contract. Laten ze je tot eind december wachten met het verlossende antwoord of zul je het eerder weten?



roque: wietthee is inderdaad iets wat we nog niet geprobeerd hebben. Als het vergoed wordt, dan moet het wel eerst voorgeschreven worden neem ik aan? Kan de huisarts dat doen of moet ik daarvoor ergens anders zijn? Heb nog 2 neurologen, 1 pijnpoli, 1 fysio, 1 natuurgeneeskundige en 2 revadocs in de wacht anders, maar huisarts zou wel 't snelst gaan denk ik.



Balen dat je nog niks gehoord hebt zeg! En inderdaad heel slecht afgehandeld door ze. Ik was voor mijn werk altijd veel bezig met klantvriendelijkheidsverbetering en kan me ook zó kwaad maken over zo'n manier van doen! *mompelt iets over ontevreden klanten die 7 klanten meenemen als ze weggaan en bedrijven die dat maar niet willen zien*



Met je meisje zou ik de afwezigheid van je eigen huisarts mooi aangrijpen om naar de vervanger te gaan, en als eigen huisarts weer terug is toch eens aan tafel gaan zitten en aangeven dat ik het met de handelswijze van vandaag niet eens ben. Je komt daar voor je kind en omdat je kind pijn heeft een daardoor van slag is kan hij z'n werk niet doen?



Hier gaat het zo-zo. Nee dat klopt niet, ik sta stijf van de stress en spanning. Met alle gevolgen voor spiertonus en verkrampingen en yaddayaddayadda. Morgen komt namelijk mijn letselschadeadvocaat hier, een half uur schuift de advocaat van de tegenpartij ook aan en dan gaat het grote onderhandelen beginnen. Er zijn over en weer verklaringen, rapporten en onderzoeken opgevraagd en besproken, de bevindingen van de tegenpartij zijn door mijn advocaat net zo hard weer onderuitgeschoffeld en morgen begint het handjeklap.

En ik maak me een partij druk! Vanmorgen bijvoorbeeld, ik liep met een kop koffie naar de computer en ineens stroomden de tranen over m'n wangen. Maar ik was niet aan het huilen, geen pruillipje, geen gehik of schokkende schouders, geen gierende uithalen, ik liep gewoon met een kopje koffie en het water liep over m'n wangen. Net een emmer die overliep. Dat zal het ook wel zijn geweest, dat m'n emmertje overliep. Maar dit was wel erg letterlijk

Een half uur met m'n moeder aan de telefoon gehangen, die kan ik dat soort dingen ook rustig vertellen zonder dat ze schrikt of overbezorgd gaat doen. Verhaal gedaan en daarna nog even lekker gekletst, en het emmertje was niet meer vol.



Toen mocht ik naar de fysio. Mijn eigen onvolprezen fysiotherapeute, die ook reiki, visceraaltherapie, aromatherapie en nog wat zweverigs doet. Een echte zweefteef zegt ze zelf

Daar ook m'n verhaal nog gedaan en ik weet niet wat ze precies met me heeft uitgevroten, maar ik voel me toch een partij lekker sinds ik daar geweest ben vanochtend!! Ben vrolijk, redelijk ontspannen, wel wat moe maar een beetje een loom gevoel van binnen.



Ik hoop dat ik dat gevoel vast kan houden, ik vind morgen nog steeds heel spannend. We willen deze zaak afronden zodat we verder kunnen, hebben we al met advocaat overlegd en strategie besproken. Als ze iets minder bieden als wat wij redelijk vinden, dan gaan we wrs toch accoord. We kunnen wel proberen het uit te onderhandelen maar daar gaan weer maanden, misschien wel jaren overheen en eerlijk gezegd is een fatsoenlijke nachtrust en minder stress me in dat geval best wat geld waard.

Aan de andere kant wist mijn advocaat te melden dat er bij tegenpartij op kantoor erg veel achterstanden schijnen te zijn, en mogelijk kan dat motivatie zijn om dossiers snel te willen sluiten, evt tegen een wat hogere uitkering.



Maar ze hebben een paar maanden geleden al even geprobeerd om onder de vergoeding i.v.m. WIA uit te komen: ik ben twee maanden voor de WIA-keuring onder behandeling gegaan bij een psych. Volgens tegenpartij ben ik dáárom afgekeurd. Yeah right. Mijn advocaat heeft ze gauw aan het verstand gebracht dat die psych nodig was omdat ik afgekeurd dreigde te worden, en niet andersom. Inmiddels zit er echter een andere behandelaar op mijn dossier bij de tegenpartij, en om de een of andere maffe reden ben ik gewoon heel erg bang dat ze het weer daarop gaan gooien. Terwijl de aansprakelijkheid eigenlijk zo klaar als een klontje is: hun verzekerde is achterop mijn auto geklapt.



Pffft... ik word moe van mezelf. Ga zweeffysio straks wel even een mailtje sturen dat het helpt wat ze doet. De pijn is te handelen nu in ieder geval, net als de stress. Maar ik zal heel blij zijn als ik 24 uur verder ben....

Roque: ik kom uit een katholiek nest, wij branden kaarsjes voor àlles Dus ja: ik denk wel dat het helpt en ik vind het heel lief van je!!!

ik wil ook een zweeffysio

Reiki heb ik zelf, maar op de één of andere manier voelt het niet meer zo te werken, bij mezelf, misschien omdat m'n polsen zelf zo 'n pijn doen?



Hopelijk komt er een goede deal, Babs, want ik herken je gevoel van "dan maar voor minder, dan ben ik eraf" maar eigenlijk is dat zó onterecht. Je leeft deze ellende, potverdorie! Je hebt er recht op!



Geen bericht is toch ook nog goed bericht, Roque? (stop haar kop een stukje in het zand)

Ik denk trouwens wel dat ik het op redelijke termijn hoor hoor, van mijn contract. Maar bij fysio en therapeuten komt het er toch steeds weer op terug, dat dit ook onzekerheid is, ook al zit ik nog 5 maanden zeker én heb ik sowieso een vaste baan. Bij geen verlenging van contract of (weer) een andere baan, moet ik terug naar secretariaat, en dat zie ik niet zo zitten



Voor m'n vrije dagen heb ik vooral het plan om wat met hobby te doen. Liefst tekenen. Doordat Elvis slecht sliep heb ik ook weken slecht geslapen. Hij is inmiddels onder behandeling voor apneu en heeft daar eerst een masker voor gehad. Daarmee sliep hij helemaal niet, maar hij heeft het wel zo'n 2 weken geprobeerd. Nu heeft ie een soort band, die de tennisbal op de rug vervangt, zeg maar (hij heeft geen pyjama, dus tennisbal werd lastig ) Hij slaapt wel beter, maar middenin de nacht moet de band vaak bijgesteld worden. En die zit vast met klittenband...

Al met al ben IK moe van ZIJN slaapprobleem Daarbij ben ik gek op de hond, maar door hem kan ik ineens niet meer uitslapen. Hij moet eruit.

Nouja, en dan heb ik pijn, pijn pijn.



Het gaat echt wel goed met me, maar toch word ik soms moedeloos. Krijg de neiging bij het pakken neer te zitten, maar ik wéét dat alles dan nog erger wordt. De pijn, het gebrek aan conditie enz.

mezelf weer dwingen aan m'n hobbies te gaan is een eerste stap der verbetering. Weg achter die computer ook.. heb vandaag een leuk nieuwe spelletje gevonden. Niet slim



In elk geval

truste

Wow, en dan dacht ik dat m'n huisarts niet zo best was