
radeLOOS
dinsdag 1 september 2009 om 15:15
Hoi!
Ik ben 21 jaar en heb gedurende 9 maanden een relatie. In het begin ging alles uitstekend en binnen de maand trok hij bij mij thuis in.
Tot dit weekend.. Ik had al het hele weekend een vreemd gevoel. Ik erger mij vaak en kan dan ook mijn mond niet houden en het zoveelste meningsverschil, ruzie, .. was ook weer gelijk daar. Het resultaat: hij zou al zijn spullen thuis komen halen en terug naar zijn thuis gaan, maar dat wou ik helemaal niet! Voor hem was de relatie helemaal niet gedaan, maar voor mij leek het wel zo moest hij echt gaan.
Hij is uiteindelijk niet gegaan maar ik bleef met dat raar gevoel zitten.
Nu geeft hij dus toe dat hij wel nog van mij houdt maar op een andere manier dan vroeger. Hij zegt dat dit vooral komt omdat ik zo veranderd ben, omdat ik niet meer de persoon ben die ik in het begin was. Het ergste is dat hij nog gelijk heeft ook. In het begin ben ik een lief meisje maar zodra ik die persoon ken verander ik helemaal. Ik doe niet meer lief, kan niets meer van die persoon verdragen, jaag me om het minste op en op de duur leven we als broer en zus...
Hij is nog wel verliefd maar op de persoon die ik vroeger was.
Ik zou alles doen zodat het terug gelijk vroeger wordt maar met de beste wil van de wereld weet ik dat ik dat niet kan.
Ik stel hem 100 keer per dag dezelfde vragen gewoon omdat ik op zoek ben naar bevestiging zodat ik weet dat hij me nog wil. En telkens als ik zeg: ' het wordt nooit meer zoals vroeger hè?' dan zegt hij van wel, dat ik gewoon wat moet veranderen. Dat het nooit wordt zoals in het begin weet ik zelf ook, daar ben ik ook helemaal niet naar op zoek, ik wil gewoon de tijd terug dat het goed ging en ik niet de ambetante uithing.
Derstraks stuurde ik hem dat het me speet dat ik de laatste dage zo gedaan heb en hij zei dat hij dat wel begreep. En toen ik stuurde van dat ik niet aan hem uitkon omdat hij dan weer zegt dat alles weer goed komt en dan weet hij het weer niet kreeg ik als antwoord dat hij het zelf allemaal niet weet en dat we wel zulle zien hoe het loopt. We doen ook nooit meer dingen samen, gewoon omdat ik er geen zin in heb en ik weet ook dat dat aan hem knaagt.
Ik weet gewoon niet wat ik moet denken. Hij heeft me wel veel geknuffeld vant weekend enzo maar ik heb meer het gevoel dat het is uit medelijden, hij weet dat ik er vanaf zie. Momenteel heb ik echt het gevoel dat het van zijn kant gewoon op is. Zijn sms'en zijn ook kortaf, maar thuis is hij zo lief als het maar kan.
Ik kan gewoon niet overweg met die onzekerheid.. ik wil niet verder gaan als ik weet dat het volgende maand er toch tegen zit.. en ik word gewoon kwaad ervan dat hij niet weet of het goedkomt maar ik weet zelf ook dat hij dat niet kan weten.
Ik sta gewoon op het punt van instorten en ben echt radeloos! Ik heb al enorm veel afgezien op het vlak van relaties en ben er iedere keer sterk uitgekome maar dit zou ik echt nooit teboven komen!
Ik weet echt niet wat ik nog kan doen..
Ik ben 21 jaar en heb gedurende 9 maanden een relatie. In het begin ging alles uitstekend en binnen de maand trok hij bij mij thuis in.
Tot dit weekend.. Ik had al het hele weekend een vreemd gevoel. Ik erger mij vaak en kan dan ook mijn mond niet houden en het zoveelste meningsverschil, ruzie, .. was ook weer gelijk daar. Het resultaat: hij zou al zijn spullen thuis komen halen en terug naar zijn thuis gaan, maar dat wou ik helemaal niet! Voor hem was de relatie helemaal niet gedaan, maar voor mij leek het wel zo moest hij echt gaan.
Hij is uiteindelijk niet gegaan maar ik bleef met dat raar gevoel zitten.
Nu geeft hij dus toe dat hij wel nog van mij houdt maar op een andere manier dan vroeger. Hij zegt dat dit vooral komt omdat ik zo veranderd ben, omdat ik niet meer de persoon ben die ik in het begin was. Het ergste is dat hij nog gelijk heeft ook. In het begin ben ik een lief meisje maar zodra ik die persoon ken verander ik helemaal. Ik doe niet meer lief, kan niets meer van die persoon verdragen, jaag me om het minste op en op de duur leven we als broer en zus...
Hij is nog wel verliefd maar op de persoon die ik vroeger was.
Ik zou alles doen zodat het terug gelijk vroeger wordt maar met de beste wil van de wereld weet ik dat ik dat niet kan.
Ik stel hem 100 keer per dag dezelfde vragen gewoon omdat ik op zoek ben naar bevestiging zodat ik weet dat hij me nog wil. En telkens als ik zeg: ' het wordt nooit meer zoals vroeger hè?' dan zegt hij van wel, dat ik gewoon wat moet veranderen. Dat het nooit wordt zoals in het begin weet ik zelf ook, daar ben ik ook helemaal niet naar op zoek, ik wil gewoon de tijd terug dat het goed ging en ik niet de ambetante uithing.
Derstraks stuurde ik hem dat het me speet dat ik de laatste dage zo gedaan heb en hij zei dat hij dat wel begreep. En toen ik stuurde van dat ik niet aan hem uitkon omdat hij dan weer zegt dat alles weer goed komt en dan weet hij het weer niet kreeg ik als antwoord dat hij het zelf allemaal niet weet en dat we wel zulle zien hoe het loopt. We doen ook nooit meer dingen samen, gewoon omdat ik er geen zin in heb en ik weet ook dat dat aan hem knaagt.
Ik weet gewoon niet wat ik moet denken. Hij heeft me wel veel geknuffeld vant weekend enzo maar ik heb meer het gevoel dat het is uit medelijden, hij weet dat ik er vanaf zie. Momenteel heb ik echt het gevoel dat het van zijn kant gewoon op is. Zijn sms'en zijn ook kortaf, maar thuis is hij zo lief als het maar kan.
Ik kan gewoon niet overweg met die onzekerheid.. ik wil niet verder gaan als ik weet dat het volgende maand er toch tegen zit.. en ik word gewoon kwaad ervan dat hij niet weet of het goedkomt maar ik weet zelf ook dat hij dat niet kan weten.
Ik sta gewoon op het punt van instorten en ben echt radeloos! Ik heb al enorm veel afgezien op het vlak van relaties en ben er iedere keer sterk uitgekome maar dit zou ik echt nooit teboven komen!

Ik weet echt niet wat ik nog kan doen..
woensdag 2 september 2009 om 13:35
Ik heb ook bedankt gezegd voor de negatieve reacties! Als ik die niet wou moest ik hier mijn verhaal niet komen doen. Maar als ik dit p een Belgisch forum zou posten, zou ik heel andere reacties krijgen. Belgen en Nederlanders zijn gewoon heel andere mensen. Begrijp me niet verkeerd, heb helemaal niets tegen Nederlanders, integendeel, ze zijn veel opener dan Belgen. Ik heb ooit een korte relatie gehad met een Nederlander en dat voelt totaal heel anders dan met iemand van hier. Ze zeggen gewoon rechtuit wat ze denken en voelen en dat heb je hier helemaal niet.
Dus het is niet dat ik niet tevreden ben met die reacties, ik ga er gewoon liever niet op in.
En ik bedoel helemaal niet srr dat ik besta, ieder zijn eigen mening en daarom ben ik ook hier, om de mening van anderen te weten. Maar daarom hoef ik mij daar toch helemaal niet bij aan te sluiten.
Dus het is niet dat ik niet tevreden ben met die reacties, ik ga er gewoon liever niet op in.
En ik bedoel helemaal niet srr dat ik besta, ieder zijn eigen mening en daarom ben ik ook hier, om de mening van anderen te weten. Maar daarom hoef ik mij daar toch helemaal niet bij aan te sluiten.
woensdag 2 september 2009 om 13:51
Waarom post je dan op een nederlands forum als je toch al weet dat de reacties anders zijn (hoewel ik me dat niet kan voorstellen)/ je niet aanstaan.
"Dus het is niet dat ik niet tevreden ben met die reacties, ik ga er gewoon liever niet op in."
Daar is het forum voor, jij doet je verhaal. Anderen reageren daarop, en als er vragen worden gesteld beantwoordt je die. Het is eigenlijk heel logisch hoor.
"Dus het is niet dat ik niet tevreden ben met die reacties, ik ga er gewoon liever niet op in."
Daar is het forum voor, jij doet je verhaal. Anderen reageren daarop, en als er vragen worden gesteld beantwoordt je die. Het is eigenlijk heel logisch hoor.

woensdag 2 september 2009 om 13:52
Sa88
Ik lees hier ook al geruime tijd mee, maar ben nog maar net lid. In het begin schrok ik soms ook van de reacties die hier gegeven werden maar ze zijn vaak o zo waar. Ben zelf ook Belgisch, maar wat Madhe zegt klopt als een bus. Dit heeft niets met land te maken. Ik zie mezelf in jou een aantal jaar geleden. Ik had ook de neiging om door problemen mezelf in een slachtofferrol te wenden, was lekker makkelijk toch? Ik ging van de ene relatie in de andere en in het begin was ik lief en teder om daarna alle schuld van wat er misliep op de ander te steken.
Zo werkt het niet. Ben nu ondertussen bijna 30 en ben ook in therapie geweest om alles te plaatsen. Je moet echt zelf eerst gelukkig worden met wie je bent en wat je doet. Zo kan je jezelf pas echt geven aan iemand anders en zal je niet meer zo angstig zijn om in de steek gelaten te worden. Dus zoals de Nederlandse meiden hier zeggen 'geef jezelf een schop onder de kont' en doe eens aan een grondige zelfreflectie. Dan zal je jezelf tegenkomen en het vergt moed en discipline maar het zal volgens mij de enige manier zijn om ooit in een relatie gelukkig te zijn.
Veel succes
Ik lees hier ook al geruime tijd mee, maar ben nog maar net lid. In het begin schrok ik soms ook van de reacties die hier gegeven werden maar ze zijn vaak o zo waar. Ben zelf ook Belgisch, maar wat Madhe zegt klopt als een bus. Dit heeft niets met land te maken. Ik zie mezelf in jou een aantal jaar geleden. Ik had ook de neiging om door problemen mezelf in een slachtofferrol te wenden, was lekker makkelijk toch? Ik ging van de ene relatie in de andere en in het begin was ik lief en teder om daarna alle schuld van wat er misliep op de ander te steken.
Zo werkt het niet. Ben nu ondertussen bijna 30 en ben ook in therapie geweest om alles te plaatsen. Je moet echt zelf eerst gelukkig worden met wie je bent en wat je doet. Zo kan je jezelf pas echt geven aan iemand anders en zal je niet meer zo angstig zijn om in de steek gelaten te worden. Dus zoals de Nederlandse meiden hier zeggen 'geef jezelf een schop onder de kont' en doe eens aan een grondige zelfreflectie. Dan zal je jezelf tegenkomen en het vergt moed en discipline maar het zal volgens mij de enige manier zijn om ooit in een relatie gelukkig te zijn.
Veel succes
woensdag 2 september 2009 om 14:24
Ik zeg ook helemaal niet dat Madhe geen gelijk heeft, integendeel. Maar ze denkt er gewoon op een hele andere manier over dan ik. Daarom zijn haar raad en/of bedenkingen niet minder waar.
Tja waarom post ik op een Nederlands forum.. dit is tenminste een actief forum, hier zijn dag en nacht mensen online.. Op Belgische forums moet je vaak lang wachten en veel reacties worden er nooit geplaatst, dus daarom meld ik me daar ook niet aan. Ik was gewoon zeer erg in paniek gisteren en wou zo snel mogelijk raad,..
Dat de reacties anders zijn kan me helemaal niets maken, het is altijd leuk om te weten hoe anderen over denken.
En over het feit dat ik niet wil ingaan om reacties die me niet 'aanstaan', ik kom hier niet om discussies te voeren, ik kwam hier om raad.
Gisteren kon ik niet eens helder denken, als ik mijn berichten nu lees denk ik in godsnaam hoe flap je het er allemaal uit!
En het is niet dat ik de schuld op mijn vorige relaties wil steken, k weet dat ik zelf in fout ben maar die vroegere relaties hebben er wel aan meegebouwd.
Op een Belgisch forum zou je meer een reactie krijgen van: Denk er nog eens goed over na, praat eens goed met elkaar... Maar hier krijg je meer zoiets van: Het werkt niet, steek er geen moeite in! Dus de reacties van hier komen inderdaad hard aan in het begin!
Tja waarom post ik op een Nederlands forum.. dit is tenminste een actief forum, hier zijn dag en nacht mensen online.. Op Belgische forums moet je vaak lang wachten en veel reacties worden er nooit geplaatst, dus daarom meld ik me daar ook niet aan. Ik was gewoon zeer erg in paniek gisteren en wou zo snel mogelijk raad,..
Dat de reacties anders zijn kan me helemaal niets maken, het is altijd leuk om te weten hoe anderen over denken.
En over het feit dat ik niet wil ingaan om reacties die me niet 'aanstaan', ik kom hier niet om discussies te voeren, ik kwam hier om raad.
Gisteren kon ik niet eens helder denken, als ik mijn berichten nu lees denk ik in godsnaam hoe flap je het er allemaal uit!
En het is niet dat ik de schuld op mijn vorige relaties wil steken, k weet dat ik zelf in fout ben maar die vroegere relaties hebben er wel aan meegebouwd.
Op een Belgisch forum zou je meer een reactie krijgen van: Denk er nog eens goed over na, praat eens goed met elkaar... Maar hier krijg je meer zoiets van: Het werkt niet, steek er geen moeite in! Dus de reacties van hier komen inderdaad hard aan in het begin!
woensdag 2 september 2009 om 14:27
sja wat wil je nu voor tips dan?
- je weet zeker dat je niet meer lief kunt doen tegen je vriend, dus als we zeggen; doe wat liever tegen hem dan zeg jij dat dat niet gaat. da's dus geen nuttige tip
- er is gezegd; ga een tijdje apart wonen. wil je ook niet.
- er is gezegd; ga aan jezelf werken, dan zeg jij; ja ik ga aan mezelf werken. Hoe dan? heb je al een afspraak gemaakt bij een psycholoog? of ga je jezelf helpen?
zelf kom jij alleen maar met de oplossing; ja ik zal nog eens met mijn vriend praten. waar wil je dan over praten? wil je hem wéér vragen of hij wel van je houdt? of het net zo als vroeger word?
volgens mij wil jij jezelf het liefste verliezen in je negatieve gevoelens. dan moet je niet verwachten dat wij hier op het forum allemaal gaan beklagen en vertroetelen.
Maar ik ben reuze benieuwd wat voor reacties jij op de Vlaamse fora krijgt dus laat het ons vooral weten!
- je weet zeker dat je niet meer lief kunt doen tegen je vriend, dus als we zeggen; doe wat liever tegen hem dan zeg jij dat dat niet gaat. da's dus geen nuttige tip
- er is gezegd; ga een tijdje apart wonen. wil je ook niet.
- er is gezegd; ga aan jezelf werken, dan zeg jij; ja ik ga aan mezelf werken. Hoe dan? heb je al een afspraak gemaakt bij een psycholoog? of ga je jezelf helpen?
zelf kom jij alleen maar met de oplossing; ja ik zal nog eens met mijn vriend praten. waar wil je dan over praten? wil je hem wéér vragen of hij wel van je houdt? of het net zo als vroeger word?
volgens mij wil jij jezelf het liefste verliezen in je negatieve gevoelens. dan moet je niet verwachten dat wij hier op het forum allemaal gaan beklagen en vertroetelen.
Maar ik ben reuze benieuwd wat voor reacties jij op de Vlaamse fora krijgt dus laat het ons vooral weten!
woensdag 2 september 2009 om 14:32
natuurlijk zeggen we dat je er mee moet stoppen als jij ZELF zegt dat je helemaal kapot gaat aan je relatie en radeLOOS bent en op het punt van instorten staat ?!?
als je nou had gezegd dat je wat problemen met je vriend had, dan had je misschien ook niet zulke extreme reacties gehad.
jij schrijft zelf alles heel extreem op en verwijt ons dan dat wij met radicale adviezen komen. beetje omgekeerde wereld hoor.
als je nou had gezegd dat je wat problemen met je vriend had, dan had je misschien ook niet zulke extreme reacties gehad.
jij schrijft zelf alles heel extreem op en verwijt ons dan dat wij met radicale adviezen komen. beetje omgekeerde wereld hoor.
woensdag 2 september 2009 om 14:45
Ik ga niet kapot aan mijn relatie ik ging kapot aan de onzekerheid!
Ik kan gerust liever tegen hem doen, wat ik nu ook doe! Maar ik kan me moeilijk terug gedragen als de verliefde puber van 9 maanden geleden.
Ik heb gezegd dat ik liever niet apart wil gaan wonen. Liever niet is bij mij weten niet hetzelfde als helemaal niet willen. Ik heb hem niet tegengehouden, hij is vrij om te gaan en te staan waar hij wil, maar hij besloot om te blijven.
Om lief te doen en wat redelijk na te denken heb ik geen psycholoog voor nodig. Om dingen te relativeren, niet zo negatief te denken en dingen leren los te laten, kan ik er gerust 1 gebruiken. Maar ik kan moeilijk dadelijk die cirkel verbreken en moet het stap voor stap doen of het wordt 1 grote fiasco.
En radeloos ja .., na wat helder te denken is die titel extreem overdreven.
In een relatie is er veel om over te praten en nee ik heb hem er niet meer achter gevraagd..
Hier wordt precies gedaan also ik de reacties niet apprecieer.. ik heb aan veel reacties juist wel iets gehad! Als ik mijn verhaal hier niet gepost had zat ik nu waarschijnlijk nog in zak en as!
Ik heb mijn verhaal niet op een Belgisch forum gepost maar als ik daar topics ga lezen zijn er allemaal van die reacties.
Ik heb hier raad gevraagd, die heb ik gekregen en nu is het mijn zaak om er mee te beslissen wat k ermee doe. Het is niet omdat ik iemand zijn raad niet opvolg dat die persoon geen gelijk heeft.
En ja ik heb alles heel extreem opgeschreven.; hoe ben je zelf als je over je toeren bent en niet helder kunt denken. Dan denk je automatisch zeker niet aan positieve dingen.
Ik kan gerust liever tegen hem doen, wat ik nu ook doe! Maar ik kan me moeilijk terug gedragen als de verliefde puber van 9 maanden geleden.
Ik heb gezegd dat ik liever niet apart wil gaan wonen. Liever niet is bij mij weten niet hetzelfde als helemaal niet willen. Ik heb hem niet tegengehouden, hij is vrij om te gaan en te staan waar hij wil, maar hij besloot om te blijven.
Om lief te doen en wat redelijk na te denken heb ik geen psycholoog voor nodig. Om dingen te relativeren, niet zo negatief te denken en dingen leren los te laten, kan ik er gerust 1 gebruiken. Maar ik kan moeilijk dadelijk die cirkel verbreken en moet het stap voor stap doen of het wordt 1 grote fiasco.
En radeloos ja .., na wat helder te denken is die titel extreem overdreven.
In een relatie is er veel om over te praten en nee ik heb hem er niet meer achter gevraagd..
Hier wordt precies gedaan also ik de reacties niet apprecieer.. ik heb aan veel reacties juist wel iets gehad! Als ik mijn verhaal hier niet gepost had zat ik nu waarschijnlijk nog in zak en as!
Ik heb mijn verhaal niet op een Belgisch forum gepost maar als ik daar topics ga lezen zijn er allemaal van die reacties.
Ik heb hier raad gevraagd, die heb ik gekregen en nu is het mijn zaak om er mee te beslissen wat k ermee doe. Het is niet omdat ik iemand zijn raad niet opvolg dat die persoon geen gelijk heeft.
En ja ik heb alles heel extreem opgeschreven.; hoe ben je zelf als je over je toeren bent en niet helder kunt denken. Dan denk je automatisch zeker niet aan positieve dingen.

woensdag 2 september 2009 om 14:50
Dus, probeer nu even tot rust te komen. Niet zo fel te reageren op alles en onderneem iets. Niet met hem of voor hem, maar voor jezelf. En zoals je zegt: stap voor stap, maar ik denk dat je het alleen niet gaan kunnen. Je zit vast in een bepaald (denk)patroon waarbij iemand je gaat moeten helpen.
En in het begin is dat allemaal wel wat akelig, maar geloof me, je gaat er je beter door voelen na een tijd.
Veel moed
En in het begin is dat allemaal wel wat akelig, maar geloof me, je gaat er je beter door voelen na een tijd.
Veel moed
woensdag 2 september 2009 om 15:01
Ik ben niet Belgisch maar toen ik hier kwam dacht ik ook wel eens, zo he, die nemen geen blad voor de mond. Toch heeft het ook wel wat. Een slachtofferrol aannemen wordt hier niet gewaardeerd en vragen om tips en vervolgens alles afslaan wat voorgesteld wordt ook niet (wat niet betekent dat je het niet oneens mag zijn met bepaalde voorstellen). Dat is confronterend, maar je hebt er wel meer aan dan wanneer mensen alleen maar zeggen: wat sneu voor je. Iets structureel veranderen ís ook heel moeilijk en dan is het vaak nodig dat mensen je niet al te zachtjes aanpakken vind ik, anders is het al snel veel gemakkelijker om lekker in je comfortzone te blijven zitten.
Ik denk wel dat je veel waardevolle tips hebt gekregen waar je echt wat mee kunt. Dus ik hoop dat ze je zullen helpen!
Ik denk wel dat je veel waardevolle tips hebt gekregen waar je echt wat mee kunt. Dus ik hoop dat ze je zullen helpen!
woensdag 2 september 2009 om 15:07
Ik heb er zeker veel aan gehad. En ze hebben me ook verder wakkergeschud, vooral de harde reacties. Maar het gaat ook een beetje over de manier waarop je het zegt.
Enja aan reacties van : wat sneu voor je,.. ze kunnen je wel een beetje troosten maar echt geholpen ben je er niet mee maar daarom zijn zulke reacties natuurlijk niet minder welkom.
Daarbij voel ik me vandaag al een heel ander mens dan gisteren en zit ik niet constant te piekeren.
Enja aan reacties van : wat sneu voor je,.. ze kunnen je wel een beetje troosten maar echt geholpen ben je er niet mee maar daarom zijn zulke reacties natuurlijk niet minder welkom.
Daarbij voel ik me vandaag al een heel ander mens dan gisteren en zit ik niet constant te piekeren.

woensdag 2 september 2009 om 15:10
Dat is mooi... Gewoon jezelf oppakken en vooruit. En als je de neiging hebt om tegen je vriend weer bits te doen, tel dan even tot 10... of ga naar buiten. En stel voor om iets samen te doen ook al zie je daar als een berg tegenop. Gewoon terug beetje contact leggen... En voor de rest probeer je aan jezelf te werken zonder hem te overladen met die problematiek.
Blijft ie, zoveel te beter. Blijft ie niet, dan staat er je echt wel iets mooiers te wachten.
Blijft ie, zoveel te beter. Blijft ie niet, dan staat er je echt wel iets mooiers te wachten.
woensdag 2 september 2009 om 15:17
Hebben afgesproken om volgende week iets te gaan doen. want hij moet deze week tot 22u werken en dan is hij redelijk moe als hij thuiskomt. Eigenlijk leefde we een beetje naast elkaar. We deden gewoon ieder ons eigen ding.. Ik omdat ik nergens zin in had en hij omdat er niet veel anders op zat voor hem ..
En volgende week is hij jarig en is het kermis, dus zullen we de week wel goed gevuld krijgen. Nu alleen nog op zoek gaan naar een cadeau
En volgende week is hij jarig en is het kermis, dus zullen we de week wel goed gevuld krijgen. Nu alleen nog op zoek gaan naar een cadeau


woensdag 2 september 2009 om 16:23
weekendje ergens naartoe zou normaal wel moeten lukken, maar wel pas ten vroegste over 2 weken.
We wouden altijd zelf een huisje bouwen, bouwgrond is geen probleem.. maar ik moet eerst een inkomen hebben.
Een huisje of appartement huren ziet hij niet echt zitten, hij wil geen geld geven aan iets dat toch niet van hem is.. wat ik ergens wel begrijp. Hij steekt het aan liever in een huis later dat wel van hem is.
Maar misschien moeten we die plannen maar een beetje aanpassen.
Nuja zijn moeder is een geval apart.. Mijn vriend heeft nog een zus en een tweelingsbroer en ik ben de eerste waar ze genoegen mee neem zal ik zeggen. Al de exen van mijn vriend en zijn broer en zus moet ze niets van weten. Ze heeft nu al geruime tijd ruzie met haar zoon omwille van diens vriendin.
Die vrouw bedoeld alles wel goed maar soms komt ze mij gewoon aan mijn strot uit. Soms voel ik mij haar enige doelwit .. omdat ze met de rest toch al niks te maken wil hebben.. en ze weet toch dat ik er niks op zeg..
Dus over het algemeen kunnen we het goed vinden maar soms wordt ze me een beetje teveel.. en mijn vriend trouwens ook :p.
We wouden altijd zelf een huisje bouwen, bouwgrond is geen probleem.. maar ik moet eerst een inkomen hebben.
Een huisje of appartement huren ziet hij niet echt zitten, hij wil geen geld geven aan iets dat toch niet van hem is.. wat ik ergens wel begrijp. Hij steekt het aan liever in een huis later dat wel van hem is.
Maar misschien moeten we die plannen maar een beetje aanpassen.
Nuja zijn moeder is een geval apart.. Mijn vriend heeft nog een zus en een tweelingsbroer en ik ben de eerste waar ze genoegen mee neem zal ik zeggen. Al de exen van mijn vriend en zijn broer en zus moet ze niets van weten. Ze heeft nu al geruime tijd ruzie met haar zoon omwille van diens vriendin.
Die vrouw bedoeld alles wel goed maar soms komt ze mij gewoon aan mijn strot uit. Soms voel ik mij haar enige doelwit .. omdat ze met de rest toch al niks te maken wil hebben.. en ze weet toch dat ik er niks op zeg..
Dus over het algemeen kunnen we het goed vinden maar soms wordt ze me een beetje teveel.. en mijn vriend trouwens ook :p.
woensdag 2 september 2009 om 18:08
Sa88,
Ik las in je openingsbericht het volgende:
Hij zegt dat dit vooral komt omdat ik zo veranderd ben, omdat ik niet meer de persoon ben die ik in het begin was. Het ergste is dat hij nog gelijk heeft ook. In het begin ben ik een lief meisje maar zodra ik die persoon ken verander ik helemaal. Ik doe niet meer lief, kan niets meer van die persoon verdragen, jaag me om het minste op en op de duur leven we als broer en zus...
Wat ik denk is dat jij helemaal niet bent veranderd! Dit bén jij! Het kan niet dat iemand helemáál veranderd, dus je vriend is eigenlijk verliefd op een illusie! Uit je tekst maak ik op dat dit vaker is gebeurd.
En als jij niets meer kan verdragen van die persoon, je "opjaagt" dan vraag ik me af in hoeverre je nog verliefd bent op diegene.
en:
ik kan gewoon niet overweg met die onzekerheid.. ik wil niet verder gaan als ik weet dat het volgende maand er toch tegen zit.. en ik word gewoon kwaad ervan dat hij niet weet of het goedkomt maar ik weet zelf ook dat hij dat niet kan weten.
Maar jij kunt toch ook bepalen of je hiermee verder wil. Waarom wáchten totdat je vriend weet wat ie wil?????? Dat is toch tijdverspilling!
Sterkte..
Ik las in je openingsbericht het volgende:
Hij zegt dat dit vooral komt omdat ik zo veranderd ben, omdat ik niet meer de persoon ben die ik in het begin was. Het ergste is dat hij nog gelijk heeft ook. In het begin ben ik een lief meisje maar zodra ik die persoon ken verander ik helemaal. Ik doe niet meer lief, kan niets meer van die persoon verdragen, jaag me om het minste op en op de duur leven we als broer en zus...
Wat ik denk is dat jij helemaal niet bent veranderd! Dit bén jij! Het kan niet dat iemand helemáál veranderd, dus je vriend is eigenlijk verliefd op een illusie! Uit je tekst maak ik op dat dit vaker is gebeurd.
En als jij niets meer kan verdragen van die persoon, je "opjaagt" dan vraag ik me af in hoeverre je nog verliefd bent op diegene.
en:
ik kan gewoon niet overweg met die onzekerheid.. ik wil niet verder gaan als ik weet dat het volgende maand er toch tegen zit.. en ik word gewoon kwaad ervan dat hij niet weet of het goedkomt maar ik weet zelf ook dat hij dat niet kan weten.
Maar jij kunt toch ook bepalen of je hiermee verder wil. Waarom wáchten totdat je vriend weet wat ie wil?????? Dat is toch tijdverspilling!
Sterkte..