Waarom ben ik zo ontevreden

behandel jij hem wel als een prins?

Hoe hoger je op het voetstuk geplaatst word, hoe harder je ervan af dondert!! Heb het aan den lijve ervaren, de blauwe plekken zijn nu genezen.

Je vriend is een wijs mens: je moet geluk uit jezelf halen.

Ik persoonlijk bekijk happy loved couples vaak met argusogen, waarom voor de buitenwereld zo klef doen? Heb je iets te verbergen??

Ik weet niet wat je eraan kan doen, nu al zeggen dat je het straks buiten de deur gaat zoeken vind ik echt een rotstreek.

Maak het dan gewoon uit of ga in therapie om je eigenwaarde op te krikken.

'Succes.

Je bent wel n tikkeltje verwend ja, je vriend heeft groot gelijk als hij zegt dat je je geluk zelf moet vinden. Het is ook nogal wat als je van hem vraagt jou gelukkig te maken! Dat kan geen mens. En waarom zou je op een voetstuk willen staan? Wil je dat hij je 'ondergeschikte' is? Of heb je toch liever een relatie op gelijk niveau?

Even op een voetstuk staan kan best leuk zijn hoor, maar je bouwt niks op zo.

Waarom is het -by the way- uitgegaan met de persoon die jou wél op waarde wist te schatten?? Daar ben ik dan weer nieuwsgierig naar!

quote:misslove2 schreef op 08 september 2009 @ 20:53:

Ja dat probeer ik wel te doen,ik maak zijn favoriete eten,plan een dagje naar de sauna,koop een lekker luchtje voor hem of stop een lief briefje bij zijn brood zodat hij dat vindt als hij gaat eten op zijn werk.

Ik vraag niet veel,gewoon een lief smsje tussendoor,een bosje bloemen of lekker uit eten.

doe je dat als prinses of als lakei...

hoort de wens buiten de deur te gaan ook bij de prinsenbehandeling?

Verbeter de wereld en begin bij jezelf....

Ehm, jij wilt op een voetstuk? Hij moet je als een prinses behandelen? Wat arrogant zeg.

Waarom wil je niet gewoon iets normaals, realistisch en echts met hem?

Je hebt zelf gezien dat die eerdere man je niet op een voetstuk plaatste. Eerder gevoelsmatig een cube beton over je heengoot (lijkt mij tenminste, een derde in het spel).



En wat praat je naar over je vriend. Had je wel op een leuke manier (dus niet zeurend) voorgesteld om iets samen te gaan doen, iets wat jullie beiden leuk vinden? Misschien was hij wel toe aan een vrije dag en is dit zijn ontspanning. En dan mag dat niet van jou, want hij moet jou aandacht geven. Bahbah.

quote:misslove2 schreef op 08 september 2009 @ 20:56:

Ik ga er ook niet vanuit dat mijn vriend mij voor 100% gelukkig maakt,maar ik verwacht ook niet dat hij mij ongelukkig maakt en dat gebeurd nu wel.

Als hij thuis is zit hij uren en uren achter de pc of hij gaat de kroeg in,even gezellig samen op de bank een filmpje kijken is er niet bij.

Hij houdt daar niet van,maar samen een avondje weg gaan komt ook niet in hem op.



Momentje. Hij doet wat ie wil en jij doet wat hij wil? Is dat kort samengevat ongeveer je leven??? Dan zou ik zeggen; pak je koffers en vertrek, of doe zelf ook wat jij wilt.



Zeuren helpt niet. Geluk en liefde zit in kleine dingen. En inderdaad eerst in jezelf. Maar op een voetstuk plaatsen en samen dingen ondernemen vind ik toch wel 2 verschillende dingen. Het is geven en nemen. Als het bij geven òf nemen blijft wordt het tijd om je relatie eens onder de loep te nemen.

Oke, maar een smsje of een bosje bloemen is nog niet "op een voetstuk plaatsen" vind ik.

Ik lees het ontzettend veel hier op het forum: vriend heeft alleen nog maar tijd voor zijn computer. Dan maak je daar toch afspraken over?? Hier zijn op zondag alle computers uit, gaan we leuk gezinnetje dingen doen. Prima afspraak voor ons, dat kan jij toch ook doen?

Computeren oke, maar 1 of 2 keer in de week doen we samen `s avonds wat leuks. Als hij daar geen zin in heeft, heb jij dan nog wel zin om met hem samen te zijn?

En waarom heeft hij geen zin in quality time met jou?? Praat dáár eens over.

quote:misslove2 schreef op 08 september 2009 @ 20:46:

Ik ben de laatste tijd zo vreselijk ontevreden,ik kan alleen maar naar anderen kijken en denken...zij hebben het veel beter dan ik.

In hun relatie bedoel ik dan,ik mis de passie,de gezelligheid,de liefde en de spanning die ik bij anderen wel zie.



Maar je ziet niet wat er gebeurt achter gesloten deuren en met de gordijnen dicht. Niet dat anderen per definitie NIET gelukkig in hun relatie zijn, maar je moet je niet teveel blind staren op dat kleine momentje dat je die mensen ziet.



quote:Maar mijn vriend is heel nuchter en hij zegt dat geluk bij jezelf ligt,dat je niet van een ander afhankelijk kan zijn om gelukkig te worden.



Dat is ook zo. Alleen jijzelf kunt er voor zorgen dat je gelukkig bent. Alles in het leven kan meezitten, maar als je dat niet wil zien en niet weet te waarderen, ben je nog steeds niet gelukkig.



quote:Ook is hij niet van plan om mij op een voetstuk te zetten en me te behandelen als een prinses,doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg is zijn motto.



Met zo'n standpunt is op zich niet zoveel mis denk ik. Maar er is een verschil tussen iemand op een voetstuk zetten en iemand voor lief nemen. Is er wel waardering? Voel je je geliefd?



quote:Voordat ik hem leerde kennen heb ik een jr een relatie gehad met iemand die me wél op dat voetstuk zette en me wel degelijk behandelde als een prinses,dus dit is thuiskomen van een koude kermis.



Ik kan me voorstellen dat dat verschil heel groot kan zijn, maar er is een reden dat die relatie over is. Hij zette je dan wel op een voetstuk, maar daarmee was de relatie kennelijk niet goed want anders waren jullie nog wel bij elkaar.



quote:Begrijp me niet verkeerd,mijn vriend heeft echt wel zijn hartje op de juiste plaats en is een hardwerkende man...maar daar blijft het bij.

We zijn nog geen 5 jr samen en zitten wat mij betreft nu al in een sleur,hij ziet dat helemaal niet zo en zegt dat ik spoken zie.

Maar ik ken mezelf en ik weet dat als dit te lang blijft duren dat ik dan opzoek ga naar aandacht buiten de deur,maar ik hou van mijn vriend en wil niet dat onze relatie stuk gaat.

Kan ik hier iets aan doen of ben ik gewoon té verwend?



Te verwend weet ik niet. Je bent wel iets anders gèwend. Dat kun je afwennen denk ik, door te stoppen met jouw relatie te vergelijken met die van een ander, door te stoppen met jouw huidige relatie te vergelijken met je vorige relatie.



Misschien kun je beginnen met voor jezelf een na te gaan waarom je oorspronkelijk voor je vriend gevallen bent, waarom je verliefd op hem werd. Is dat allemaal verdwenen? Of is een deel misschien wat weggezakt / onder de oppervlakte verdwenen in het leven van alledag? Probeer dan te verzinnen hoe jij dan het leven van alledag net een kleine twist kunt geven af en toe zodat je weer even die vriend van toen te zien krijgt, wat kun jij daar aan doen, wat voor invloed kun jij daar op uitoefenen. Probeer daarbij na te gaan wat jij in het begin van jullie relatie anders deed dan nu. En vaak maken kleine dingen een wereld van verschil. Dat jurkje waarin hij je graag zag, die muziek die hij graag luistert, dat gerecht wat hij zo lekker vindt. Misschien had je daar in het begin van je relatie meer oog voor, wilde en kon je door het vuur van de verliefdheid daar meer energie in steken.



Je vriend zegt dat je spoken ziet, dat er wat hem betreft geen sleur is. Fijn dat hij zich lekker voelt in jullie relatie, maar... als hij de enige is die zich fijn voelt gaat er iets niet goed. In je eentje een relatie hebben is wat lastig he.



Liefde is een werkwoord. En dat hij jouw problemen niet als problemen ervaart, wil nog niet zeggen dat ze er voor jou niet zijn. Jullie zullen samen aan de slag moeten om uit te vogelen of die problemen er inderdaad niet zijn, of dat ze er wel zijn maar jij er alleen last van hebt, of dat hij ze ook wel ziet maar niet als probleem ervaart (er minder mee zit dus). Als hij niet bereid is om dat samen met jou te onderzoeken, vraag ik me eigenlijk af in hoeverre hij dan bereid is aan de relatie te werken om die goed te houden.



Neem de tijd voor elkaar, take a trip down memory lane, ga eens samen dagdromen (wat zouden we doen met 10 miljoen?), en doe onbaatzuchtig kleine dingetjes voor elkaar. Maar ga vooral niet bijhouden wie wat voor de ander doet. Kijk naar het grote geheel en kijk naar de mens die jouw vriend is. En sta af en toe eens stil bij wat je wèl hebt... dat kan wel eens heel wat meer zijn dan je nu denkt!

Zo te horen heb jij het gevoel dat je veel meer aan hem geeft dan dat je terugkrijgt. Kan me voorstellen dat je daarvan baalt. Iedereen heeft het weleens nodig om speciaal gevonden te worden (daar hoef je niet klef voor te zijn). Jij laat hem zien dat je hem speciaal vindt (door de dingen die je noemde) en ziet daar 0,0 van terug. Dan heb je wel recht van spreken vind ik. Ik zou het er met hem over hebben. Zeggen dat hij gelijk heeft dat je jezelf in eerste instantie gelukkig moet maken, maar dat jullie niet voor niets bij elkaar zijn. Als je langs elkaar heen gaat leven kun je net zo goed op jezelf wonen.

Je moet niet teveel eisen... zo zit hij gewoon niet in elkaar, en toch ben je ooit op hem gevallen.

Maar je mag best van hem verwachten dat ie ook een beetje zn best doet en jou aandacht geeft i.p.v. de pc.

quote:misslove2 schreef op 08 september 2009 @ 21:07:

Ik probeer constant van alles te verzinnen.

Als hij nou af en toe eens achter de pc zou zitten,maar dit duurt al weken en weken.

Hij heeft er zelfs een dg en een nacht op zitten van 20 uur lang gamen,sorry maar ik vind dat niet normaal.

Ik zou het fijn vinden om lekker samen tijd door te brengen,de hele dg tegen zijn rug aankijken is ook niet alles.



Mijn eerdere post was ik aan het schrijven toen alleen je OP er nog maar stond, dus die is misschien wat belegen



Anyway: zèg je tegen hem wat je anders zou willen? Dat je ook wel eens samen hand in hand over het strand zou willen lopen bijv. of een avondje samen thuis op de bank? En blijft het er dan bij dat je dat zegt of regel je het ook? Een avondje thuis op de bank een film kijken, moet dat dan een film zijn die JIJ leuk vindt of wil je ook wel eens een film kijken die je eigenlijk maar zo-zo vindt maar die hij wel leuk vindt?



Als hij het niet voor jullie regelt, waarom regel jij het dan niet?

Ik vind het jammer dat hier erg negatief wordt gereageerd. Oke, je brengt het niet zo handig, met dat hele prinsesjesverhaal, maar het is best logisch dat je graag dingen met je partner wil delen en tijd met hem wil doorbrengen. Dat hoeft tijd zonder elkaar helemaal niet uit te sluiten. Vertel hem dat jij rekening wil houden met zijn behoeften: tijd voor hemzelf, computeren etc. Maar dat het voor jou belangrijk is om tijd met hem door te brengen. Daarom heb je een relatie, zonder dat voer je alleen een gezamenlijke huishouding en kun je wellicht woeste sex hebben ? Tja, relaties.....................

quote:misslove2 schreef op 08 september 2009 @ 21:14:

Hij zit niet lekker in zijn vel zegt ie,problemen op het werk,problemen met zijn ex,moe van alles,enz,enz.

Maar dat is al ruim 4 jr zo,ik ben er écht wel voor hem en probeer te helpen waar ik kan.

Maar hij is geen prater en verdwijnt liever in de wereld van spelletjes op de pc of gaat in de kroeg zitten,tja de barman lult altijd met je mee.

Ik heb alleen gezegd dat zijn woorden zijn,verwacht niet dat ik je op een voetstuk zet of als een prinses behandel.

Ik ben nu van alles naar niets gegaan,dat is best wel wennen.

Maakt mij dat nu tot een monster?



Nee dat maakt je geen monster, natuurlijk maakt dat je geen monster!



Maar probeer je hem misschien teveel te helpen met zijn problemen? Sommige mensen zijn nu eenmaal geen praters, lossen het liever zelf op, hoe vervelend dat voor de mensen in hun omgeving ook is. En als je dan toch aan zo iemand gaat trekken, gaat zorgen, gaat meeveren, dan komt daar niet altijd iets goeds van.

Een luisterend oor bieden als hij uit zichzelf gaat praten, maar hem verder met rust laten. In de tussentijd wel normaal, beschaafd gedrag van hem verwachten, de normale huishoudelijke klussen kan hij ook gewoon doen, maar ophouden met aan hem te trekken op emotioneel vlak. Des te harder jij trekt, des te harder hij zich terugtrekt. Goede kans dat, als jij ophoudt met trekken, hij naar je terugkomt op emotioneel vlak.



Op de momenten dat jullie "toevallig" samen zijn het leuk maken, extra dingetjes doen, aandacht voor elkaar. En als hij achter z'n pc of naar de kroeg verdwijnt, zelf ook iets compleet anders gaan doen maar niet op hem gaan zitten wachten.