Kinderen
alle pijlers
Hoe hou ik het vol?
maandag 14 september 2009 om 12:27
Mijn kinderen, beiden al een poosje basisschoolleeftijd, zijn lieve schatten hoor. Ik zou ze voor geen goud willen missen, maar soms...
Ik word zo gek van die sleur die schijnbaar onvermijdelijk is en daarnaast het vreselijke gemoet. Momenteel ben ik werkeloos (blegh) en dacht dat een poosje werken wat rust zou geven, forget it. Als ik bedenk wat ik allemaal moet doen en waar ik aan moet denken elke dag word ik gek, ik kan me nu al niet meer voorstellen hoe ik dat werkend erbij deed. Wekelijks en dagelijks zoveel idiote kleine beslommeringen, het is van de zotte. Een kleine chaotiche opsomming van de dagelijkse beslommeringen: tussendoorttrommeltjes met fruit, bekertjes sap mee, maandag en donderdag overblijf, overblijftrommels erbij, overblijfkaart kopen, gymspullen mee voor A op maandag en vrijdag, voor B op woensdag en vrijdag, zwemspullen voor A en B op zaterdag en voor B op dinsdag, sportkleding voor woensdagmiddag voor A en B, bibliotheekboeken terug, huiswerk B niet vergeten voor donderdag, de leesboekjes van A op maandag terug naar school, kind A om vijf uur ophalen bij vriendje C en met B om 15.00 uur naar ceasar, thema van kind B is topografie dus kaarten mee, thema van kind A groen verkeer dus schoenen versieren (?), verjaardagcadeatje kopen voor vriendje d van kind A en op zaterdamiddag brengen om 12.00 u, opa en oma uitnodigen voor eten en verzoeken om oppassen op zaterdagavond, wratten van kind A weg laten stippen op wrattenspreekuur, BSO formulieren invullen onderteken en weer inleveren, cadeautje voor nichtje D niet vergeten, extra huiswerk voor kind B niet vergeten voor dinsdag, enzovoorts, enzovoorts.
En dan heb ik het nog niet eens over het huishouden, het opvoeden zelf, de extra drukte rondom verjaardagen enzovoorts.
Ik doe aan een familie kalender en heb zo'n mooi whiteboard hangen en daarnaast stapeltjes papier met actuele zaken. Probeer telkens structuur te zoeken en te maken maar mijn hoofd loopt regelmatig over en vergeet vaak zoveel.
Hoe doen jullie "het" allemaal? En zijn er goude tips?
Ik word zo gek van die sleur die schijnbaar onvermijdelijk is en daarnaast het vreselijke gemoet. Momenteel ben ik werkeloos (blegh) en dacht dat een poosje werken wat rust zou geven, forget it. Als ik bedenk wat ik allemaal moet doen en waar ik aan moet denken elke dag word ik gek, ik kan me nu al niet meer voorstellen hoe ik dat werkend erbij deed. Wekelijks en dagelijks zoveel idiote kleine beslommeringen, het is van de zotte. Een kleine chaotiche opsomming van de dagelijkse beslommeringen: tussendoorttrommeltjes met fruit, bekertjes sap mee, maandag en donderdag overblijf, overblijftrommels erbij, overblijfkaart kopen, gymspullen mee voor A op maandag en vrijdag, voor B op woensdag en vrijdag, zwemspullen voor A en B op zaterdag en voor B op dinsdag, sportkleding voor woensdagmiddag voor A en B, bibliotheekboeken terug, huiswerk B niet vergeten voor donderdag, de leesboekjes van A op maandag terug naar school, kind A om vijf uur ophalen bij vriendje C en met B om 15.00 uur naar ceasar, thema van kind B is topografie dus kaarten mee, thema van kind A groen verkeer dus schoenen versieren (?), verjaardagcadeatje kopen voor vriendje d van kind A en op zaterdamiddag brengen om 12.00 u, opa en oma uitnodigen voor eten en verzoeken om oppassen op zaterdagavond, wratten van kind A weg laten stippen op wrattenspreekuur, BSO formulieren invullen onderteken en weer inleveren, cadeautje voor nichtje D niet vergeten, extra huiswerk voor kind B niet vergeten voor dinsdag, enzovoorts, enzovoorts.
En dan heb ik het nog niet eens over het huishouden, het opvoeden zelf, de extra drukte rondom verjaardagen enzovoorts.
Ik doe aan een familie kalender en heb zo'n mooi whiteboard hangen en daarnaast stapeltjes papier met actuele zaken. Probeer telkens structuur te zoeken en te maken maar mijn hoofd loopt regelmatig over en vergeet vaak zoveel.
Hoe doen jullie "het" allemaal? En zijn er goude tips?
maandag 14 september 2009 om 12:38
Maar dit is toch niet zo druk? Wat is er nou druk aan om overblijftrommels te maken incl fruit en drinken etc? Gymtas is ook zo ingepakt.(Dat kun je de avond ervoor gewoon doen)
Zou eerst bij mezelf nagaan wat er is met jezelf? Op tijd naar bed, lekker opruimen, en weggooien,m en daarmee rust creeeren in je hoofd.
En je man, als je die hebt, laten helpen?
Zou eerst bij mezelf nagaan wat er is met jezelf? Op tijd naar bed, lekker opruimen, en weggooien,m en daarmee rust creeeren in je hoofd.
En je man, als je die hebt, laten helpen?
maandag 14 september 2009 om 12:42
Pfff begrijp het volkomen. Ik heb er vier, waarvan twee nog thuis, en ben net weer begonnen met 2 dagen werken. Ik wordt ook helemaal suf van al het geregel en alles wat je moet onthouden. Inderdaad vooral voor de 2 schoolgaande kinderen. Krijg iedere dag wel een briefje mee uit school. Lees dus even met je mee of je goede tips krijgt....
maandag 14 september 2009 om 12:44
maandag 14 september 2009 om 12:47
maandag 14 september 2009 om 12:58
Kijk eens voor tips op: www.flylady.com
maandag 14 september 2009 om 13:02
Ik weet dat de meeste dingen routine zijn en niet meer dan een paar minuutjes kosten. Maar toch. Het beklemt me zo. Ik laat de kinderen veel dingen zelf doen maar de oudste heeft een hevige concentratiestoornis en moet aan al die dingen herinnerd worden, de jongste is nog maar zes en heeft ook echt hulp nodig.
Het is gewoon die sleur, het nooit kunnen loslaten. Op een gewone school dag moet ik minstens vier keer heel erg op de klok gaan zitten bijvoorbeeld en ik haat het. We worden zo geleefd, niet alleen ik, maar ook de kinderen. Ik zou zo graag een keer alles los willen laten, geen wekkers, geen lijstjes, geen spulletjes. Het zit me tot hier! Ben ik de enige die daar last van heeft?
Het is gewoon die sleur, het nooit kunnen loslaten. Op een gewone school dag moet ik minstens vier keer heel erg op de klok gaan zitten bijvoorbeeld en ik haat het. We worden zo geleefd, niet alleen ik, maar ook de kinderen. Ik zou zo graag een keer alles los willen laten, geen wekkers, geen lijstjes, geen spulletjes. Het zit me tot hier! Ben ik de enige die daar last van heeft?
maandag 14 september 2009 om 13:04
Tja, dit zijn de gebruikelijke dingen die komen kijken bij schoolgaande kinderen.
Als je wat meer overzicht wilt, maak dan lijstjes per dag of zelfs per dagdeel. Lekker overzichtelijk, je weet waar je elk moment van de dag aan toe bent. Zo kun je het ook doen met boodschappen of huishoudelijke klusjes die je die week wilt doen. Maak desnoods een groot weekoverzicht voor in de
keuken.
Als je wat meer overzicht wilt, maak dan lijstjes per dag of zelfs per dagdeel. Lekker overzichtelijk, je weet waar je elk moment van de dag aan toe bent. Zo kun je het ook doen met boodschappen of huishoudelijke klusjes die je die week wilt doen. Maak desnoods een groot weekoverzicht voor in de
keuken.
maandag 14 september 2009 om 13:06
Het lijkt allemaal heel druk en veel, maar het meeste zijn 5 minutenklusjes. Zonde om daarmee rond te lopen en overspannen te raken.
Maak gewoon een standaard-week-planning, schrijf ook de mini-klusjes op en streep ze af als je dat hebt gedaan. Anders blijft het maar in je hoofd malen van moet dit en dat nog doen en zus en zo en niet vergeten dit en dat en blablabla. Op het moment dat je het opschrijft, hoef je het niet meer te onthouden en dat brengt automatisch al een stuk rust met zich mee.
Mijn moeder had vroeger in de garderobekast een plankje gemaakt voor mij en mijn broers met daar alle sportspullen van ons. Grepen nooit mis! (dit nadat herhaaldelijk sportspullen werden vergeten, weken later bovendreven nogal altijd vies in rommelige kamers of steevast zoekraakten bij 'gewone' kleding en dan eindeloos moesten zoeken)
Zo zijn er legio van dit soort oplossingen te verzinnen om je routineklusjes eenvoudiger te laten verlopen.
En nog een tip: gewoon niet zo druk maken. Kinderen gaan niet dood als appel een keer wordt vergeten en als ze hun huiswerk vergeten...is dat niet eigen verantwoordelijkheid?
Maak gewoon een standaard-week-planning, schrijf ook de mini-klusjes op en streep ze af als je dat hebt gedaan. Anders blijft het maar in je hoofd malen van moet dit en dat nog doen en zus en zo en niet vergeten dit en dat en blablabla. Op het moment dat je het opschrijft, hoef je het niet meer te onthouden en dat brengt automatisch al een stuk rust met zich mee.
Mijn moeder had vroeger in de garderobekast een plankje gemaakt voor mij en mijn broers met daar alle sportspullen van ons. Grepen nooit mis! (dit nadat herhaaldelijk sportspullen werden vergeten, weken later bovendreven nogal altijd vies in rommelige kamers of steevast zoekraakten bij 'gewone' kleding en dan eindeloos moesten zoeken)
Zo zijn er legio van dit soort oplossingen te verzinnen om je routineklusjes eenvoudiger te laten verlopen.
En nog een tip: gewoon niet zo druk maken. Kinderen gaan niet dood als appel een keer wordt vergeten en als ze hun huiswerk vergeten...is dat niet eigen verantwoordelijkheid?
maandag 14 september 2009 om 13:10
quote:Serafina schreef op 14 september 2009 @ 13:02:
Ik weet dat de meeste dingen routine zijn en niet meer dan een paar minuutjes kosten. Maar toch. Het beklemt me zo. Ik laat de kinderen veel dingen zelf doen maar de oudste heeft een hevige concentratiestoornis en moet aan al die dingen herinnerd worden, de jongste is nog maar zes en heeft ook echt hulp nodig.
Het is gewoon die sleur, het nooit kunnen loslaten. Op een gewone school dag moet ik minstens vier keer heel erg op de klok gaan zitten bijvoorbeeld en ik haat het. We worden zo geleefd, niet alleen ik, maar ook de kinderen. Ik zou zo graag een keer alles los willen laten, geen wekkers, geen lijstjes, geen spulletjes. Het zit me tot hier! Ben ik de enige die daar last van heeft?
Haal even adem. Relax.
Ik ben alleen, geen kids, geen man, geen huisdieren en ik heb òòk lijstjes, wekkers enz.
Denk in mogelijkheden, niet in moeilijkheden. Je ziet nu echt alleen maar beren op de weg.
Ga bijvoorbeeld van iedere zondag een non-lijstjes en wekkerdag maken. Zeg eens nee (NEE) tegen een paar uitnodigingen die voorbij komen. Nee, wij kunnen niet. (Want wij hebben een afspraak met elkaar om die zaterdag/zondag helemaal niets te moeten).
'Nee' is ook een antwoord!!
Ik zeg ook vaak genoeg 'nee' tegen een uitnodiging. Nee, want ik wil sporten. Nee, want ik wil een boek uitlezen. Nee, want ik heb gewoon geen zin. Punt.
Geleerd tijdens een reïntegratiecursus: Plan voor jezelf minimaal 2 uur per dag 'lummeltijd' in. Niets moet, alles mag.
Succes!
Ik weet dat de meeste dingen routine zijn en niet meer dan een paar minuutjes kosten. Maar toch. Het beklemt me zo. Ik laat de kinderen veel dingen zelf doen maar de oudste heeft een hevige concentratiestoornis en moet aan al die dingen herinnerd worden, de jongste is nog maar zes en heeft ook echt hulp nodig.
Het is gewoon die sleur, het nooit kunnen loslaten. Op een gewone school dag moet ik minstens vier keer heel erg op de klok gaan zitten bijvoorbeeld en ik haat het. We worden zo geleefd, niet alleen ik, maar ook de kinderen. Ik zou zo graag een keer alles los willen laten, geen wekkers, geen lijstjes, geen spulletjes. Het zit me tot hier! Ben ik de enige die daar last van heeft?
Haal even adem. Relax.
Ik ben alleen, geen kids, geen man, geen huisdieren en ik heb òòk lijstjes, wekkers enz.
Denk in mogelijkheden, niet in moeilijkheden. Je ziet nu echt alleen maar beren op de weg.
Ga bijvoorbeeld van iedere zondag een non-lijstjes en wekkerdag maken. Zeg eens nee (NEE) tegen een paar uitnodigingen die voorbij komen. Nee, wij kunnen niet. (Want wij hebben een afspraak met elkaar om die zaterdag/zondag helemaal niets te moeten).
'Nee' is ook een antwoord!!
Ik zeg ook vaak genoeg 'nee' tegen een uitnodiging. Nee, want ik wil sporten. Nee, want ik wil een boek uitlezen. Nee, want ik heb gewoon geen zin. Punt.
Geleerd tijdens een reïntegratiecursus: Plan voor jezelf minimaal 2 uur per dag 'lummeltijd' in. Niets moet, alles mag.
Succes!
maandag 14 september 2009 om 13:30
[quote]Serafina schreef op 14 september 2009 @ 13:02:
Ik weet dat de meeste dingen routine zijn en niet meer dan een paar minuutjes kosten. Maar toch. Het beklemt me zo. Ik laat de kinderen veel dingen zelf doen maar de oudste heeft een hevige concentratiestoornis en moet aan al die dingen herinnerd worden, de jongste is nog maar zes en heeft ook echt hulp nodig.
Het is gewoon die sleur, het nooit kunnen loslaten. Op een gewone school dag moet ik minstens vier keer heel erg op de klok gaan zitten bijvoorbeeld en ik haat het. We worden zo geleefd, niet alleen ik, maar ook de kinderen. Ik zou zo graag een keer alles los willen laten, geen wekkers, geen lijstjes, geen spulletjes. Het zit me tot hier! Ben ik de enige die daar last van heeft?[/quote]
Dat gevoel herken ik wel hoor. Ik heb het altijd in tienvoud als we net terug zijn van vakantie. Dan heb ik last van een grote dip, wil ik terug naar vakantie en alles relaxed. Helaas werkt het echte leven hier zo niet. Ik weet wel dat het in veel landen heel anders gaat dan hier. Nederland is nogal gestructureerd en mensen houden erg van alles op uur en tijd doen, eten om klokslag zes uur en afspraken maken. Ik heb ook een paar jaar in Spanje gewoond en daar was dat compleet anders. Men leek er meer tijd voor alles te hebben. Maakte zich niet druk om kleine dingen en wat vandaag niet kon, dat kwam morgen wel. Heerlijk. Maar soms ook lastig, want het betekent even goed dat afspraken met de loodgieter gewoon een week later pas doorgaan bijvoorbeeld. Of dat het gemeentehuis alle tijd van de wereld heeft om jou aan broodnodige papieren te helpen. Loslaten is dan het devies. En dat probeer ik hier ook. Ik ben ook een thuisblijf moeder en dat kan heel veel geregel zijn met schoolgaande kinderen en bijbehorende speelafspraken en clubjes. Ik ben soms de hele middag aan het rondfietsen. Anderzijds heb ik veel tijd om thuis alles op de rit te houden, eens een lekker boek te lezen tussendoor, en eens uitgebreid te koken. Je moet ook kunnen denken: dat doe ik morgen wel. En inderdaad, een keer wat vergeten is niet erg. Daar gaan ze niet dood van.
Maar het gevoel van aan duizend dingen te moeten denken en soms ook die sleur van elke dag naar school en vroeg eruit, dat is zeker herkenbaar. Dat vind ik stukken minder erg als de zon schijnt....
Ik weet dat de meeste dingen routine zijn en niet meer dan een paar minuutjes kosten. Maar toch. Het beklemt me zo. Ik laat de kinderen veel dingen zelf doen maar de oudste heeft een hevige concentratiestoornis en moet aan al die dingen herinnerd worden, de jongste is nog maar zes en heeft ook echt hulp nodig.
Het is gewoon die sleur, het nooit kunnen loslaten. Op een gewone school dag moet ik minstens vier keer heel erg op de klok gaan zitten bijvoorbeeld en ik haat het. We worden zo geleefd, niet alleen ik, maar ook de kinderen. Ik zou zo graag een keer alles los willen laten, geen wekkers, geen lijstjes, geen spulletjes. Het zit me tot hier! Ben ik de enige die daar last van heeft?[/quote]
Dat gevoel herken ik wel hoor. Ik heb het altijd in tienvoud als we net terug zijn van vakantie. Dan heb ik last van een grote dip, wil ik terug naar vakantie en alles relaxed. Helaas werkt het echte leven hier zo niet. Ik weet wel dat het in veel landen heel anders gaat dan hier. Nederland is nogal gestructureerd en mensen houden erg van alles op uur en tijd doen, eten om klokslag zes uur en afspraken maken. Ik heb ook een paar jaar in Spanje gewoond en daar was dat compleet anders. Men leek er meer tijd voor alles te hebben. Maakte zich niet druk om kleine dingen en wat vandaag niet kon, dat kwam morgen wel. Heerlijk. Maar soms ook lastig, want het betekent even goed dat afspraken met de loodgieter gewoon een week later pas doorgaan bijvoorbeeld. Of dat het gemeentehuis alle tijd van de wereld heeft om jou aan broodnodige papieren te helpen. Loslaten is dan het devies. En dat probeer ik hier ook. Ik ben ook een thuisblijf moeder en dat kan heel veel geregel zijn met schoolgaande kinderen en bijbehorende speelafspraken en clubjes. Ik ben soms de hele middag aan het rondfietsen. Anderzijds heb ik veel tijd om thuis alles op de rit te houden, eens een lekker boek te lezen tussendoor, en eens uitgebreid te koken. Je moet ook kunnen denken: dat doe ik morgen wel. En inderdaad, een keer wat vergeten is niet erg. Daar gaan ze niet dood van.
Maar het gevoel van aan duizend dingen te moeten denken en soms ook die sleur van elke dag naar school en vroeg eruit, dat is zeker herkenbaar. Dat vind ik stukken minder erg als de zon schijnt....
maandag 14 september 2009 om 13:40
serafina, je klinkt of je overspannen bent! of er tegen aanzit.
tuurlijk is het een geregel gevlieg en klokkijkerij...
maar zo erg als jij beschrijft? nee zo ervaar ik het niet. het meeste zijn routine dingen die niet veel tijd in beslag nemen.
ik heb ook 2 schoolgaande kinderen, waarvan de oudste 'met een hele dikke gebruiksaanwijzing' zeg maar. daarnaast werk ik 20 uur per week.
mijn werk is mn uitlaatklep, net als vriendinnen en de hond.
meid relax een beetje...probeer de leuke dingen te zien.
tuurlijk is het een geregel gevlieg en klokkijkerij...
maar zo erg als jij beschrijft? nee zo ervaar ik het niet. het meeste zijn routine dingen die niet veel tijd in beslag nemen.
ik heb ook 2 schoolgaande kinderen, waarvan de oudste 'met een hele dikke gebruiksaanwijzing' zeg maar. daarnaast werk ik 20 uur per week.
mijn werk is mn uitlaatklep, net als vriendinnen en de hond.
meid relax een beetje...probeer de leuke dingen te zien.
maandag 14 september 2009 om 14:16
Serafina, doe je eigenlijk alles alleen? Wat je beschrijf in je TO lijkt me een volledige week-opsomming, en het lijkt alsof je daarin alles alleen doet.
Als je een partner hebt, kun je dan de lijstjes niet delen? Of hij denkt aan de sportspullen en jij aan de biebboeken? Of hij denkt aan alles voor kind A en jij voor B (lijkt me niet zo heel praktisch, maar gewoon een overweging hoe het ook zou kunnen.)
En inderdaad, ik heb geen inwonende partner en geen kinderen, maar man, wat heb ik soms een hoop om aan te denken. Vrijwilligerswerk, verjaardagen van vrienden, dingen voor (schoon)ouders, oppassen op kinderen van zus/vriendin etc.
het leven in NL draait gewoon vaak nét een tandje te hard. En iedere keer als ik uit het buitenland kom denk ik ook daar iets aan te gaan veranderen. Haha. [verzuchtte zij ironisch]
Als je een partner hebt, kun je dan de lijstjes niet delen? Of hij denkt aan de sportspullen en jij aan de biebboeken? Of hij denkt aan alles voor kind A en jij voor B (lijkt me niet zo heel praktisch, maar gewoon een overweging hoe het ook zou kunnen.)
En inderdaad, ik heb geen inwonende partner en geen kinderen, maar man, wat heb ik soms een hoop om aan te denken. Vrijwilligerswerk, verjaardagen van vrienden, dingen voor (schoon)ouders, oppassen op kinderen van zus/vriendin etc.
het leven in NL draait gewoon vaak nét een tandje te hard. En iedere keer als ik uit het buitenland kom denk ik ook daar iets aan te gaan veranderen. Haha. [verzuchtte zij ironisch]
maandag 14 september 2009 om 14:27
Als ik het goed begrijp, deed jij al deze dingen er 'bij' toen je nog een baan had. Had je er toen ook soms problemen mee dat het te druk was? Volgens mij leg je erg veel nadruk op al deze kleine klusjes omdat je geen baan mee hebt. Misschien vindt je de klusjes gewoonweg niet leuk om te doen en zie je iedere keer weer tegen op; het is ook inderdaad steeds hetzelfde. Ik hoop voor je dat je gauw weer werk vindt! Dan wordt het allemaal vast weer een stuk leuker! Succes!
maandag 14 september 2009 om 14:32
Serafina, ik herken het nog niet helemaal want mijn kinderen zijn nog een stuk kleiner. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je wel eens gillend gek wordt van dat altijd maar vooruit moeten denken. Beloon je jezelf ook wel eens met een complimentje als de dag weer goed is verlopen, en een lekker uitje met vriendinnen, bezoek aan de sauna, bios of wat dan ook? Af en toe een beetje tijd voor jezelf nemen zorgt ervoor dat je er weer met frisse moed tegenaan kan.
En, zoals al eerder gevraagd, heb je geen partner die enkele taken kan overnemen?
En, zoals al eerder gevraagd, heb je geen partner die enkele taken kan overnemen?
mahna mahna tuduuuudududu
maandag 14 september 2009 om 15:03
Oke, hier gaat het zo:
Op maandag gaan de gymspullen mee naar school. Nee, dan is er geen gym, maar ze worden dan wel vast meegenomen. Blijven ook daar tot vrijdag. Dan zwem- en gymspullen mee naar huis en alles in 1x in de wasmachine.
Hier liggen in de la: verpakte broodjes, kapitein koek, liga... gewoon allerlei (min of meer gezonde) tussendoortjes die per stuk verpakt zijn. 's Avonds trommeltje neerzetten, lade open, vanalles in trommeltje mikken. Fruit eten we hier na school.
Grote fles aanmaaklimonade staat in de ijskast (gewoon een lege colafles), drinkbeker vullen, alles in de tas, klaar.
Diezelfde fles wordt trouwens ook gebruikt voor de diverse sportclubjes. Als ie leeg is, even opnieuw vullen, is zo gebeurd.
Als ik toevallig in de stad ben, en de kadootjesmand is leeg, dan koop ik pakweg 10 verjaardagskadootjes. Die gaan in een mand en als er een verjaardagsfeestje is, wordt er wat uit die mand gepakt, papiertje erom, klaar.
Huiswerk wordt hier standaard op donderdag gemaakt, en meteen weer in de schooltas gedaan. Dat mag op school opgeruimd worden, er mag ook een hele week mee gesjouwd worden, is niet mijn probleem. Geldt ook voor de school bieb boeken. Die blijven in principe in de schooltas.
Bibliotheekboeken haal ik niet, ik rijd af en toe naar rommelmarkten of de kringloopwinkel, en koop daar een lading boeken. Kosten vaak 50 cent ofzo, en hoeven niet terug gebracht (mag trouwens wel )
Dan is hier op maandag turnen, kindlief naar boven sturen om sportkleren aan te trekken. Heen rijden, in dat uur boodschappen doen, kind ophalen, terug naar huis.
Op woensdag balletles, kindlief naar boven sturen om balletkleren aan te trekken, heenrijden, in dat uur tanken (is bij ons niet om de hoek) en verse groenten halen, kind ophalen, terug naar huis.
Op zaterdagochtend balletles op een dansvakschool. Is een uur heenrijden, een uur wachten, een uur terugrijden. Tijdschrift mee om het uur wachten als een uurtje vrij voor mama te kunnen afboeken
Op maandag gaan de gymspullen mee naar school. Nee, dan is er geen gym, maar ze worden dan wel vast meegenomen. Blijven ook daar tot vrijdag. Dan zwem- en gymspullen mee naar huis en alles in 1x in de wasmachine.
Hier liggen in de la: verpakte broodjes, kapitein koek, liga... gewoon allerlei (min of meer gezonde) tussendoortjes die per stuk verpakt zijn. 's Avonds trommeltje neerzetten, lade open, vanalles in trommeltje mikken. Fruit eten we hier na school.
Grote fles aanmaaklimonade staat in de ijskast (gewoon een lege colafles), drinkbeker vullen, alles in de tas, klaar.
Diezelfde fles wordt trouwens ook gebruikt voor de diverse sportclubjes. Als ie leeg is, even opnieuw vullen, is zo gebeurd.
Als ik toevallig in de stad ben, en de kadootjesmand is leeg, dan koop ik pakweg 10 verjaardagskadootjes. Die gaan in een mand en als er een verjaardagsfeestje is, wordt er wat uit die mand gepakt, papiertje erom, klaar.
Huiswerk wordt hier standaard op donderdag gemaakt, en meteen weer in de schooltas gedaan. Dat mag op school opgeruimd worden, er mag ook een hele week mee gesjouwd worden, is niet mijn probleem. Geldt ook voor de school bieb boeken. Die blijven in principe in de schooltas.
Bibliotheekboeken haal ik niet, ik rijd af en toe naar rommelmarkten of de kringloopwinkel, en koop daar een lading boeken. Kosten vaak 50 cent ofzo, en hoeven niet terug gebracht (mag trouwens wel )
Dan is hier op maandag turnen, kindlief naar boven sturen om sportkleren aan te trekken. Heen rijden, in dat uur boodschappen doen, kind ophalen, terug naar huis.
Op woensdag balletles, kindlief naar boven sturen om balletkleren aan te trekken, heenrijden, in dat uur tanken (is bij ons niet om de hoek) en verse groenten halen, kind ophalen, terug naar huis.
Op zaterdagochtend balletles op een dansvakschool. Is een uur heenrijden, een uur wachten, een uur terugrijden. Tijdschrift mee om het uur wachten als een uurtje vrij voor mama te kunnen afboeken
maandag 14 september 2009 om 15:15
Huishouden;
Kindlief mag eigen kamer stoffen en stofzuigen. Stofzuigt meteen overloop en badkamer. Er staat op de bovenverdieping een lichte stofzuiger waarvan de steel op haar lengte is afgesteld. Ik dweil dan na.
Degene die tanden poetst, moet daarna de wastafel zemen (zeem ligt op de badkamer). Datzelfde geldt na het douchen, kraan en glazen deur afzemen. Dat is 1 minuutje werk en het scheelt uren poetswerk voor mama.
De wc krijgt 3x per week een scheut wc-schoonmaaktroep, en met een glorixdoekje ga ik dan even over bril en pot. Plee ook weer klaar (dweilen doe ik met de rest van de verdieping mee).
Het bad wordt na gebruik schoongemaakt, nou gaan wij in de zomer nauwelijks, en in de winter hooguit maandelijks in het bad liggen, dus af en toe even ontstoffen is vaak voldoende. Hier wordt geen schuim of olie gebruikt, alleen badzout, en dan is naspoelen en drogen genoeg. (Dweilen ook weer met de rest van de verdieping).
Keuken wordt tijdens het huiswerk maken gedaan. Zijn er vragen kan ik helpen, in principe is dat niet nodig maar ik ben in de buurt. Even over de kastjes vegen is vaak al genoeg. Na het koken/eten, alles in afwasmasjien, aanrecht schoonmaken. Keuken klaar.
Woonkamer wordt op mijn vrije ochtend gedaan, evenals de was. Als de machine draait hoef ik er niet naast te zitten tenslotte. Strijk moet wachten tot ik tijd heb. Dat kan 's avonds bij de tv zijn, of met lekker weer buiten, of in de tijd dat manlief de auto wast en het gras maait, de zolder opruimt of de fiets maakt.
De woonkamer is hier de grootste ruimte in huis, dus aan het einde wordt dan de hele hut gedweild.
Wat rondslingert mik ik in de kamer van degene waar het van is, wat morgen weer vies is... jammer dan. Behalve in geval van ziekte.
Kindlief mag eigen kamer stoffen en stofzuigen. Stofzuigt meteen overloop en badkamer. Er staat op de bovenverdieping een lichte stofzuiger waarvan de steel op haar lengte is afgesteld. Ik dweil dan na.
Degene die tanden poetst, moet daarna de wastafel zemen (zeem ligt op de badkamer). Datzelfde geldt na het douchen, kraan en glazen deur afzemen. Dat is 1 minuutje werk en het scheelt uren poetswerk voor mama.
De wc krijgt 3x per week een scheut wc-schoonmaaktroep, en met een glorixdoekje ga ik dan even over bril en pot. Plee ook weer klaar (dweilen doe ik met de rest van de verdieping mee).
Het bad wordt na gebruik schoongemaakt, nou gaan wij in de zomer nauwelijks, en in de winter hooguit maandelijks in het bad liggen, dus af en toe even ontstoffen is vaak voldoende. Hier wordt geen schuim of olie gebruikt, alleen badzout, en dan is naspoelen en drogen genoeg. (Dweilen ook weer met de rest van de verdieping).
Keuken wordt tijdens het huiswerk maken gedaan. Zijn er vragen kan ik helpen, in principe is dat niet nodig maar ik ben in de buurt. Even over de kastjes vegen is vaak al genoeg. Na het koken/eten, alles in afwasmasjien, aanrecht schoonmaken. Keuken klaar.
Woonkamer wordt op mijn vrije ochtend gedaan, evenals de was. Als de machine draait hoef ik er niet naast te zitten tenslotte. Strijk moet wachten tot ik tijd heb. Dat kan 's avonds bij de tv zijn, of met lekker weer buiten, of in de tijd dat manlief de auto wast en het gras maait, de zolder opruimt of de fiets maakt.
De woonkamer is hier de grootste ruimte in huis, dus aan het einde wordt dan de hele hut gedweild.
Wat rondslingert mik ik in de kamer van degene waar het van is, wat morgen weer vies is... jammer dan. Behalve in geval van ziekte.
maandag 14 september 2009 om 17:39
Wie zegt dat een huishouding met kinderen rustig is ? Bijna geen enkele ouder zal dit zeggen denk ik. Je geeft aan dat je onlangs werkloos bent geworden. Ik denk dat je tijdens je betaalde baan alles op op de automatische piloot hebt gedaan. Je ritme is nu doorbroken. Net als andere forumleden al aangeven, zou je je kinderen kunnen leren zelf hun tassen laten pakken. Mijn tip is om voor jezelf te bedenken of je het nu idd zo druk hebt, bedenk dan oplossingen of dat het in je hoofd zit. Succes met het zoeken van de oplossing !
