corrigerende tik

15-09-2009 13:25 54 berichten
Alle reacties Link kopieren
AMERSFOORT - De omstreden Amersfoortse predikant Gertjan Goldschmeding pleit niet alleen voor een corrigerende tik, maar roept zijn kerkgangers zelfs op te blijven doorslaan. Ook als kinderen huilen van de pijn.

'Als je de bijbel letterlijk uitlegt, staat er dat je je kinderen mag slaan,''zegt Goldschmeding.

,,Daarmee mag je doorgaan tot de wil van het kind is gebroken,'' zegt hij in een preek uit 2007, waarvan deze krant opnames in bezit heeft. Hij zegt daarin ook: ,,God heeft bepaald dat die tik daar achterop de billen ervoor zorgt dat de dwaasheid er met brokken afschiet.''



Dat gaat aanzienlijk verder dan de 'opvoedende tik', waarmee Goldschmeding vorige week in het nieuws kwam. Justitie doet al twee jaar onderzoek naar de praktijken van de predikant van de ACC Jouwkerk, nadat er door een oud-kerkganger in 2007 aangifte tegen Goldschmeding is gedaan. Die persoon wil volgens justitie met zijn aangifte bereiken dat andere kerkgangers stoppen met het opvolgen van de adviezen van Goldschmeding. Deze onderwerpt ook zijn eigen kinderen aan tucht met de roede. Wat voor voorwerp hij gebruikt, wil hij niet zeggen.



Goldschmeding werd vorige week voor de tweede keer dit jaar op het politiebureau in Amersfoort verhoord. In maart gebeurde dat al op verdenking van mishandeling van zijn eigen kinderen, vorige week werd de opruiing en het aanzetten tot mishandeling onderzocht. Het onderzoek naar de achtergronden van de preken en gezinsconferenties waarin Goldschmeding de uitspraken doet, heeft volgens justitie voldoende juridische gronden opgeleverd om hem als verdachte te bestempelen.



Hard slaan om het kind te breken, zoals Goldschmeding predikt, heeft een averechts effect, zegt ontwikkelingspsycholoog Marc Noom van LUMC in Leiden. ,,Hoe harder of langer de vader slaat, des te harder het kind gaat huilen.'' Een kind slaan wordt kindermishandeling, stelt Noom, als het vaak gebeurt en niet meer in verhouding staat tot het vergrijp. ,,Een kind dat vaak klappen krijgt, heeft grotere kans uit te groeien tot iemand die zelf slaat.'' (MONICA BEEK/ IVAR PENRIS)





Ik vond het een schokkend artikel, maar vraag me wel af of een en ander niet uit zijn verband gerukt is. Onderstreepte zin, heeft hij dat echt zo gezegd? Tot op heden had ik nog nooit van deze meneer gehoord. Als het werkelijk waar is wat dit artikel claimt, dan lijkt het me dat het tijd is voor een corrigerend pak slaag voor de dominee zelf.



Wat we hiervan vinden lijkt me wel duidelijk, maar wat vinden jullie van de 'opvoedkundige' of 'corrigerende' tik? En wanneer is die toepasbaar? (of helemaal niet).

ikvind dat je kinderen mag slaan

Totaal aantal stemmen: 54

nooit (61%)
soms (35%)
regelmatig (4%)
Whatever, I do what I want
Alle reacties Link kopieren
Katharina, mijn vader was (hij leeft niet meer) een goed voorbeeld van machteloos slaan. Helaas heb ik daar een klein aandenken aan (goddank niet zichtbaar) zodat ik daar elke dag aan herinnerd kan worden.

Hij mepte uit pure woede en onmacht en dan vroeg hij wat ik van mijn nieuwe radio vond.

Als kind is dat onbegrijpelijk en ongelooflijk pijnllijk, je snapt het niet.

Maar goed, mij pa heeft het in zijn jeugd ook meegekregen en had gewoon geen idee hoe je dat dan moest doen.



Ik sla ook zeker niet uit onmacht. Heel soms krijgen de kinderen een tik voor de vingers of hun billen. Dat doe ik in volledig bewustzijn en heb daar achteraf ook geen spijt van.
Alle reacties Link kopieren
quote:Liv schreef op 15 september 2009 @ 13:51:

[...]





Tis bij de wet verboden maar er zijn genoeg ouders die dat niet zo boeiend vinden. En dan heb ik het dus over afrossen, niet over een enkele tik op de billen.Ja maar nu kunnen die gelukkig per wet bestraft worden (hoewel dat natuurlijk te weinig gebeurt). Als die tik op de billen wet er zou zijn, vinden die beulen altijd wel een weg om er net oneruit te komen
Alle reacties Link kopieren
quote:ellen2_ schreef op 15 september 2009 @ 13:51:

Nou wordt dit misschien weer de zoveelste discussie over wel of niet "een tik" op de billen, maar daar komt niks nieuws uit naar voren lijkt me.

Wat in dit topic wél wat nieuwe en verrassender is, is dat deze man zegt dat slaan dient om "de wil te breken" en dat je er vooral mee door moet gaan. Ik meen dat op de site van de volkskrant een videofragment staat (zelf niet gezien) , en ik weet toevallig dat er inderdaad mensen bestaan die zo denken. Dus het zou me niet verbazen als deze dominee dat inderdaad gezegd heeft.



Schrok inderdaad heel erg om die qoute bij DWDD!!!!

Met die gedachte erachter vind ik zelf de zachtste tik kindermishandeling.
Alle reacties Link kopieren
quote:liez75 schreef op 15 september 2009 @ 13:50:

[...]

Ze luisteren uiteindelijk alleen omdat ze bang zijn voor een tik. Niet omdat ze snappen dat ze naar bed moeten. Of dat ze weten dat ze gewoon moeten luisteren als moeder of vader het zegt, omdat die nou eenmaal de bedtijd bepalen.



Correct me if I'm wrong maar denken kinderen dat niet vaak als je ze straf geeft? M.i. kan het gesprek en goedmaken daarna pas inzicht geven bij (kleine) kinderen dat het was omdat ze moesten luisteren etc.

Was zelf vroeger ook bang voor de straf en dacht niet na over dat ik misschien gewoon moest luisteren...maarja bij mij werd ook nooit iets goed gemaakt. Denk dat het gesprekje na de straf hier belangrijk voor is
Alle reacties Link kopieren
quote:haaasje schreef op 15 september 2009 @ 13:52:

Katharina,

Ik sla ook zeker niet uit onmacht. Heel soms krijgen de kinderen een tik voor de vingers of hun billen. Dat doe ik in volledig bewustzijn en heb daar achteraf ook geen spijt van.



Mee eens, heb er 3 rondlopen die af en toe opzettelijk het bloed onder je nagels halen. Dan is een waarschuwing met iets als 'rode billen' meestal voldoende.



Ook is mijn middelste een wegloper, dodelijk eng en niet goed voor je gestel. Bij de zoveelste keer weglopen komt er toch een tik op de vinger of een knijpje in de bovenarm, liever dat hij huilt en bij mij blijft dan een vlek op het asfalt.............
Alle reacties Link kopieren
quote:liez75 schreef op 15 september 2009 @ 13:50:

[...]





Natuurlijk is het onmacht. De kinderen luisteren niet als Haaasje het gewoon vraagt (neem aan dat je daarmee begint). Ze luisteren uiteindelijk alleen omdat ze bang zijn voor een tik. Niet omdat ze snappen dat ze naar bed moeten. Of dat ze weten dat ze gewoon moeten luisteren als moeder of vader het zegt, omdat die nou eenmaal de bedtijd bepalen.



Ze snappen perfect dat ze naar bed moeten, de jongste is 7. Maar snappen dat je moet slapen en het ook daadwerkelijk doén is een heel ander verhaal.

Ik spreek met ze af dat ze in bed blijven... bv nog even een boekje mogen lezen, dan kom ik boven, en dan moeten ze gaan slapen. Maw, licht uit, monden dicht.... in bed blijven.

Als ze zich daar na een keer of tig niét aan houden dan vraag ik vriendelijk of ze een tik voor hun billen wensen.

En dat wensen de heren niet dus zijn ze stil....met minimale inspanning maximaal resultaat.
Alle reacties Link kopieren
Meestal loop ik weg, negeer ik het, dat werkt het beste.

Maar laatst gaf de jongste mij een hele harde trap tegen de schenen en toen heb ik hem wel een draai om zijn oren verkocht, maar meer uit reactie.

Als je aan tafel al 10 x heb gezegd "niet doen/afblijven" dan helpt een tik op de fikken nog wel eens, maar niet echt hard, gewoon om te laten weten dat het nu echt menens is.



Aan de andere kant, in mijn kindertijd kreeg ik als ik echt stout was ook een tik voor mijn billen, en ik ben er echt niet slechter van geworden. Maar doorslaan om de wil te breken, is die man nu helemaal van G** los.
Je bent niet ongelukkig door wat je meemaakt, maar je bent ongelukkig door de manier hoe je ermee omgaat
Alle reacties Link kopieren
Nee ik vind een corrigerende tik niet oke. Maar ik moet er wel bij zeggen dat mijn kinderen nog erg klein zijn. De oudste is 2 en de jongste 3 maanden.
Alle reacties Link kopieren
quote:potsiedikkie schreef op 15 september 2009 @ 14:03:

[...]





Mee eens, heb er 3 rondlopen die af en toe opzettelijk het bloed onder je nagels halen. Dan is een waarschuwing met iets als 'rode billen' meestal voldoende.



Ook is mijn middelste een wegloper, dodelijk eng en niet goed voor je gestel. Bij de zoveelste keer weglopen komt er toch een tik op de vinger of een knijpje in de bovenarm, liever dat hij huilt en bij mij blijft dan een vlek op het asfalt.............Knijpen??? Ik heb ook een enorme wegloper gehad maar hij heeft het gewoon netjes afgeleerd met een hoop geduld en oefenen en streng zijn. Slaan of knijpen zijn er niet aan te pas gekomen, wel de regel: je moet aan het handje als een baby totdat je leert te stoppen op de stoep bij de wegrand. Werkte prima, het duurde even maar het ging prima.
Alle reacties Link kopieren
Auw Miertje, kan me voorstellen dat je in een reflex even uithaalde zeg!!

Mijn moeder zei vroegâh altijd (o gruwel) als je je papa of mama slaat groeien je handjes boven je graf.

Heb mijn ouders dan ook nooit geslagen!!



Mimmie houen zo! Weet je, als het allemaal niet nodig is en je red het met negeren of even in de gang zetten ofzo, dan is dat alleen maar prachtig.



Als puber had ik trouwens liever een fikse draai om mijn oren dan een week huisarrest hoor, wat een rot straf.

(en ook daar leer je geen barst van)
Alle reacties Link kopieren
Slaan is m.i. de makkelijkste oplossing kiezen. En ik wil niet dat mijn kind luistert omdat het bang is voor mij of voor een pak voor de billen. Dan nog liever een kind dat niet luistert, geloof ik.



En deze predikant is helemaal van het padje af. Hoe zou hij het vinden om geslagen te worden tot zijn eigen wil met betrekking tot het slaan gebroken is? Ik vermoed zomaar dat hij dit alleen voor kinderen van toepassing vindt, die toch niets terug kunnen doen. Lafaard.
Alle reacties Link kopieren
Soms vind ik het toepasbaar. Wel een zachte tik trouwens (geen harde pijnlijke mep en ik heb ook iets tegen slaan op het hoofd.) Op de billen of op de hand is voor mij de enige toegestane plek en met mate.
Alle reacties Link kopieren
Er valt hier echt wel eens een draai om de oren. Of toen ze kleiner waren, een tik op de vingers of tegen de luier. Ik ben er niet trots op, maar gebruik het zeker niet als voornaamste opvoedmethode. Is het uit eigen frustratie, ja soms wel. Als alles al geprobeerd is en er wordt nog niet geluisterd of er wordt nog steeds gevochten, op alles wat je zegt volgt een grote mond etc. Dan zal het gerust mijn eigen frustratie zijn die maakt dat ik een tik geef.

Toen het kroost kleiner was heb ik ook wel eens uit een reflex geslagen. Die keren kan ik me nog herinneren ook. Een van de knullen beet nogal en als je onverwacht een gebit in je arm/kuit/buik krijgt, is het echt een schrikreactie. Toen dochter me met een autootje op mijn hoofd sloeg (tot bloedens toe) heeft ze ook een tik op haar vingers gehad. Dat deed echt pijn. Mij dan welteverstaan. Dochter had weinig last van de tik op haar vingers en was heel boos dat ze het autootje in moest leveren.



Straffen als een week huisarrest of iets dergelijks geef ik niet. Een week is veel te lang. Een kind uit oudste kers zijn klas mocht de hele grote vakantie (ja echt zes weken lang) niet naar buiten of bij vriendjes spelen. Dat zijn straffen die echt nergens meer over gaan vind ik.
Alle reacties Link kopieren
Wat een idioot zeg,laten ze hem maar een keer goed afrossen,kijken of dan zijn ''dwaasheid er met brokken afschiet"'
Alle reacties Link kopieren
Ik vind een (zachte) tik op de broek nogal wat anders dan "slaan". Het gaat om het schrikeffect (om voortdurend ongewenst gedrag te doorbreken), niet om pijn te berokkenen. Maar ik dacht dat ook die zachte tik op de broek niet meer was toegestaan?
Alle reacties Link kopieren
quote:liez75 schreef op 15 september 2009 @ 13:50:

[...]





Natuurlijk is het onmacht. De kinderen luisteren niet als Haaasje het gewoon vraagt (neem aan dat je daarmee begint). Ze luisteren uiteindelijk alleen omdat ze bang zijn voor een tik. Niet omdat ze snappen dat ze naar bed moeten. Of dat ze weten dat ze gewoon moeten luisteren als moeder of vader het zegt, omdat die nou eenmaal de bedtijd bepalen.

Om hier even inhoudelijk op te reageren:

veel kinderen (leren) luisteren omdat ze iets boven het hoofd hangt en dat is niet "omdat mama er zo verdrietig van wordt". Dat is omdat ze dan geen toetje krijgen, geen tv mogen kijken, niet buiten mogen spelen of naar dat feestje mogen, etc. En snappen? Euh, vanaf een bepaalde leeftijd snappen ze echt wel dingen en soms kiezen ze ervoor om uit te testen wat er gebeurt als ze niet luisteren.

Beter is het om goed gedrag natuurlijk te stimuleren ipv er een straf aan te hangen. Het kan namelijk een erg negatieve spiraal geven (want dan mag je dit niet en dat niet en zus niet. etc.). Leuker is het om te zeggen: joh, als je goed luistert, mag je de volgende keer 5 minuutjes langer opblijven of dan gaan we vanmiddag samen koekjes bakken of lees ik een extra lang verhaal voor of weet ik veel wat
Alle reacties Link kopieren
De hele vakantie binnen blijven, dat gaat echt best wel ver! Hoe oud is zo'n kind?



Ik was 16 en moest op mijn zusje passen, die zich gedraagde als een draak. Na veel moeite eindelijk in bed gekregen. Toen mijn moeder thuis kwam en ik dit vertelde vroeg ze me waarom ik mijn zusje geen klap voor haar billen had gegeven. Daar schrok ik best van, ik zie mezelf niet als iemand die kinderen slaat.



Overigens heb ik vroeger ook wel eens een klap voor mijn billen/draai om mijn oren gehad en daar ben ik niet slechter van geworden. Misschien scheelde het ook wel dat ik die enkele keer dat het gebeurde precies wist waar ik het aan had verdiend.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zwieber schreef op 15 september 2009 @ 14:16:

[...]



Knijpen??? Ik heb ook een enorme wegloper gehad maar hij heeft het gewoon netjes afgeleerd met een hoop geduld en oefenen en streng zijn. Slaan of knijpen zijn er niet aan te pas gekomen, wel de regel: je moet aan het handje als een baby totdat je leert te stoppen op de stoep bij de wegrand. Werkte prima, het duurde even maar het ging prima.



Ik wacht al 3 en een half jaar geduldig af, en oefen ook heel wat of en ben ook goed in streng zijn maar nog loopt hij weg, en af en toe als het weer te gek wordt en meneer niet bij te houden is, dan volgt een tik en zeker dus dat hij daarna bij me blijft tot einde wandeling!

Soms is het geduld op en dan geld 'wie niet horen wil moet maar voelen'
Alle reacties Link kopieren
quote:Zwieber schreef op 15 september 2009 @ 14:16:

[...]



...maar hij heeft het gewoon netjes afgeleerd met een hoop geduld en oefenen en streng zijn...Ik dnek dat het scheelt als je drie van zulke turven hebt rondlopen die allemaal een andere kant uitgaan. Dan is een hoop geduld misschien niet altijd op te brengen en moet het effe snel effe heel duidelijk zijn?
Een tik op de vingers als ze iets levensgevaarlijks doen en nog te klein zijn om dat uit te leggen. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen.
Alle reacties Link kopieren
quote:schouderklopje schreef op 15 september 2009 @ 14:41:

[...]



Ik dnek dat het scheelt als je drie van zulke turven hebt rondlopen die allemaal een andere kant uitgaan. Dan is een hoop geduld misschien niet altijd op te brengen en moet het effe snel effe heel duidelijk zijn?Daar zijn van die mooie tuigjes voor, te koop bij de dierenwinkel...of is dat zielig?
Ik moet zeggen dat ik er kotsmisselijk van ben. Termen over je eigen kind willen breken. Hoezo je kind willen breken? Dat moet je als ouder toch niet willen? Gatver. Wat een eikel van een vent. En wat ben ik blij dat ik niet naar zo'n idioot hoef te luisteren. Zouden er werkelijk waar idioten meegaan in dit verhaal van deze zieke geest?
Alle reacties Link kopieren
quote:potsiedikkie schreef op 15 september 2009 @ 14:03:

[...]





Mee eens, heb er 3 rondlopen die af en toe opzettelijk het bloed onder je nagels halen. Dan is een waarschuwing met iets als 'rode billen' meestal voldoende.



Ook is mijn middelste een wegloper, dodelijk eng en niet goed voor je gestel. Bij de zoveelste keer weglopen komt er toch een tik op de vinger of een knijpje in de bovenarm, liever dat hij huilt en bij mij blijft dan een vlek op het asfalt.............



Hier ook een weglopertje (erger nog, vond springen voor auto's leuk) en die is ook al eens aan zijn armpje van de weg gesleurd. Nu springt hij weg van auto's dus hij snapt het wel.



Overigens moet je wel met rodebillen dreigen en niet met billenkoek ... koek, lekker mama!!
Alle reacties Link kopieren
Overigens werkt de gang hier perfekt. Tik op de luier merken ze niet dus heeft ook geen zin. Wel altijd uitleggen waarom hij op de gang moet. En na het straatincident ook uitgelegd waarom mama hem aan een armpje van de straat moest sleuren (baby op de andere arm) en geloof dat de tranen van de schrik bij mij op hem ook veel indruk maakten.
Ik kan me het pak slaag op de blote billen van pa en de pantoffel die ma naar mijn hoofd gooide nog goed herinneren. En ik ben er inderdaad niet slechter van geworden, zoals iemand hierboven omschreef. Maar ik kan me niet voorstellen dat ik die dingen bij mijn eigen kind zou doen. Sterker nog, als ik dat zou merken bij een ander kind, zou ik me er echt zorgen om maken denk ik.

Wat Fleur zegt, een tik op de vingers om ze te behoeden voor gevaar en ze begrijpen het nog niet als ze je iets uitlegd, ja dat begrijp ik. Maar slaan, zoals mijn ouders deden, nee daar kan ik me niet in vinden. Onze dochter is nu 1, ik weet niet hoe ik er over 4 jaar over denk...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven