Relaties
alle pijlers
Treitergedrag door ex van vriend
dinsdag 15 september 2009 om 17:58
Dag allemaal,
Sinds een maand of 6 heb ik een hele lieve vriend. Hij is gescheiden en heeft 2 jongens van 4 en 6 jaar. Ik heb de kinderen nog nooit ontmoet, we doen het rustig aan.
De ex van mijn vriend is een regelrechte treiterkop. Vooral als het op zijn jongens aankomt, kan ze hem erg veel pijn doen. Dreigen dat hij ze niet meer mag zien, de jongens tegen hem opstoken etc.
Mijn vriend houdt zich goed aan alle afspraken omtrent de ouderregeling en is erg dol op zijn kinderen. Hij mist ze erg als ze er niet zijn en is in de wolken als hij eens een uurtje extra met ze heeft. Hij probeert zijn ex netjes te benaderen en afspraken met haar te maken. Uiteraard verliest hij ook wel eens zijn geduld met haar gedrag en dan is het weer ruzie, soms ook waar de jongens bij zijn.
Heeft iemand tips hoe hij zijn ex het beste kan benaderen? Hoe hij het voor elkaar kan krijgen dat in ieder geval het treitergedrag stopt? Vrienden zullen ze nooit meer worden, maar het enige wat hij wil is op een normale, respectvolle manier met elkaar omgaan als het de kindjes aangaat.
Bedankt alvast voor de reacties!
Groet,
Bluee
Sinds een maand of 6 heb ik een hele lieve vriend. Hij is gescheiden en heeft 2 jongens van 4 en 6 jaar. Ik heb de kinderen nog nooit ontmoet, we doen het rustig aan.
De ex van mijn vriend is een regelrechte treiterkop. Vooral als het op zijn jongens aankomt, kan ze hem erg veel pijn doen. Dreigen dat hij ze niet meer mag zien, de jongens tegen hem opstoken etc.
Mijn vriend houdt zich goed aan alle afspraken omtrent de ouderregeling en is erg dol op zijn kinderen. Hij mist ze erg als ze er niet zijn en is in de wolken als hij eens een uurtje extra met ze heeft. Hij probeert zijn ex netjes te benaderen en afspraken met haar te maken. Uiteraard verliest hij ook wel eens zijn geduld met haar gedrag en dan is het weer ruzie, soms ook waar de jongens bij zijn.
Heeft iemand tips hoe hij zijn ex het beste kan benaderen? Hoe hij het voor elkaar kan krijgen dat in ieder geval het treitergedrag stopt? Vrienden zullen ze nooit meer worden, maar het enige wat hij wil is op een normale, respectvolle manier met elkaar omgaan als het de kindjes aangaat.
Bedankt alvast voor de reacties!
Groet,
Bluee
dinsdag 15 september 2009 om 18:11
Dit is iets tussen jouw vriend en zijn ex.
Je kent hem net 6 maanden dus weet niet wat er in het verleden allemaal tussen hen heeft gespeeld.
Dat hij lief is tegen jou wil niet zeggen dat hij ook altijd lief tegen haar is geweest. Misschien heeft ze haar redenen voor wat ze doet.
Hoewel het wel onredelijk is als ze het via de kinderen speelt die zouden nooit de dupe mogen worden.
Je kent hem net 6 maanden dus weet niet wat er in het verleden allemaal tussen hen heeft gespeeld.
Dat hij lief is tegen jou wil niet zeggen dat hij ook altijd lief tegen haar is geweest. Misschien heeft ze haar redenen voor wat ze doet.
Hoewel het wel onredelijk is als ze het via de kinderen speelt die zouden nooit de dupe mogen worden.
dinsdag 15 september 2009 om 18:11
Dit is iets wat ze samen op zullen moeten lossen. Als dat niet zo lukt, dan is het wellicht een idee om een keer met een derde erbij te gaan praten. Een mediator, of iemand van maatschappelijk werk. 'Treitergedrag' heeft meestal een oorzaak en degene die het doet ziet het niet als treitergedrag. Het heeft vaak te maken met gekwetstheid. Hoe lang is je vriend al gescheiden?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 15 september 2009 om 18:14
Ik vind het inderdaad ook helemaal jouw zaak niet en ik vrees dat je het alleen maar erger maakt door je ermee te willen bemoeien, want dan wordt ze waarschijnlijk alleen maar bozer (logisch ook, want waar bemoeit dat mens zich mee?).
Verder weet je helemaal niet waarom ze zo'n treiterkop is geworden. Je kent het verhaal alleen maar van zijn kant en wie weet is er wel een hele goede reden dat ze hem nu het leven zuur maakt. Ik vind het altijd zo makkelijk om de schuld bij een scheiding volledig bij de andere kant neer te leggen.
Kortom, brand hier je vingers niet aan en blijf vooral gewoon netjes tegen haar en over haar tegenover de kinderen en laat de rest aan hun over.
Verder weet je helemaal niet waarom ze zo'n treiterkop is geworden. Je kent het verhaal alleen maar van zijn kant en wie weet is er wel een hele goede reden dat ze hem nu het leven zuur maakt. Ik vind het altijd zo makkelijk om de schuld bij een scheiding volledig bij de andere kant neer te leggen.
Kortom, brand hier je vingers niet aan en blijf vooral gewoon netjes tegen haar en over haar tegenover de kinderen en laat de rest aan hun over.
dinsdag 15 september 2009 om 18:16
dinsdag 15 september 2009 om 18:47
quote:iris1969 schreef op 15 september 2009 @ 18:30:
Haha Paloma, neem jij het gescheiden zijn met een korreltje zout? Zou natuurlijk ook best kunnen...
Op het moment als ik lees "sinds een maand of 6 heb ik een hele lieve vriend. Hij is gescheiden en heeft 2 jongens van 4 en 6 jaar. Ik heb de kinderen nog nooit ontmoet, we doen het rustig aan", dan bekruipt mij toch de vraag of dit een gezamenlijk besluit is.
Daarnaast vraag ik mij af in hoeverre TO zelf ook last heeft van treiter gedrag van de ex van haar vriend. Of is dit alleen om wat haar vriend hierover vertelt?
Ik trek niets in twijfel. Ik probeer alleen de onderlinge verstandhoudingen te begrijpen.
Haha Paloma, neem jij het gescheiden zijn met een korreltje zout? Zou natuurlijk ook best kunnen...
Op het moment als ik lees "sinds een maand of 6 heb ik een hele lieve vriend. Hij is gescheiden en heeft 2 jongens van 4 en 6 jaar. Ik heb de kinderen nog nooit ontmoet, we doen het rustig aan", dan bekruipt mij toch de vraag of dit een gezamenlijk besluit is.
Daarnaast vraag ik mij af in hoeverre TO zelf ook last heeft van treiter gedrag van de ex van haar vriend. Of is dit alleen om wat haar vriend hierover vertelt?
Ik trek niets in twijfel. Ik probeer alleen de onderlinge verstandhoudingen te begrijpen.
dinsdag 15 september 2009 om 18:53
Ik ben het niet helemaal eens met de meningen hierboven, ik snap best dat het iets tussen de vader en de moeder van de kinderen is, maar als nieuwe partner sta je daar niet helemaal buiten, vind ik.
Ik heb ook een partner die al een kindje heeft en ik vond dat in het begin niet altijd makkelijk om mijn plaatsje te begrijpen in de situatie. Maar jij bent voor haar een persoon die daar buiten staat en dat is logisch, ook misschien bedreigend voor haar.
Ik herken veel dingen die je zegt, het opstoken, het via de kinderen doen, etc etc. Hele nare situatie, man is verdrietig en voelt zich met zijn rug tegen de muur staan. Jij als partner wil hem helpen en daarin steunen en het zou toch niet zo moeten zijn dat je dan zegt dat je je daarbuiten wilt houden. Iets wat voor hem (en voor jou op den duur, want ik ben gek op zijn meisje) zo belangrijk is, moet ook belangrijk zijn voor jou.
Dus praten met hem over de dingen wel vooral doen als hij dat wil natuurlijk.
Dat je je niet moet mengen in die ruzies oke, maar je moet er wel voor hem zijn en je zou hem idd kunnen adviseren om met een objectief tussenpersoon te praten.
Heel veel succes in ieder geval, het is niet altijd een makkelijke rol.
Ik heb ook een partner die al een kindje heeft en ik vond dat in het begin niet altijd makkelijk om mijn plaatsje te begrijpen in de situatie. Maar jij bent voor haar een persoon die daar buiten staat en dat is logisch, ook misschien bedreigend voor haar.
Ik herken veel dingen die je zegt, het opstoken, het via de kinderen doen, etc etc. Hele nare situatie, man is verdrietig en voelt zich met zijn rug tegen de muur staan. Jij als partner wil hem helpen en daarin steunen en het zou toch niet zo moeten zijn dat je dan zegt dat je je daarbuiten wilt houden. Iets wat voor hem (en voor jou op den duur, want ik ben gek op zijn meisje) zo belangrijk is, moet ook belangrijk zijn voor jou.
Dus praten met hem over de dingen wel vooral doen als hij dat wil natuurlijk.
Dat je je niet moet mengen in die ruzies oke, maar je moet er wel voor hem zijn en je zou hem idd kunnen adviseren om met een objectief tussenpersoon te praten.
Heel veel succes in ieder geval, het is niet altijd een makkelijke rol.
dinsdag 15 september 2009 om 18:55
dinsdag 15 september 2009 om 22:15
Allemaal dank voor de reacties.
Wat mij opvalt is dat er veel aannames zijn.
Het is niet zo dat ik de zaak wil oplossen voor hem. Ook ben ik niet zo naief om te denken dat er tijdens zijn huwelijk met haar niets is voorgevallen waar hij geen schuld aan heeft. Ze zal natuurlijk haar redenen hebben om zich zo te gedragen en gekwetst zijn is er zeer zeker een van. Echter wat Mmmariposa zegt is zeer zeker waar. Ik ben wel de nieuwe partner en ik sta er bij en kijk er naar. Dus we praten er zeer zeker over en natuurlijk probeer ik mee te denken hoe hij dit het beste aan kan pakken. Dit lijkt me zeker niet raar.
Het treitergedrag is niet verergerd sinds ik in beeld ben. Zij weet nl. nog niet van mijn bestaan af. En ja, ik weet zeker dat hij echt gescheiden is om de twijfel van Paloma weg te nemen. Ik kom regelmatig bij hem thuis. Het is een gezamenlijk besluit om dit nog even zo te houden, omdat we dondersgoed weten dat het dan alleen maar erger kan worden. Ook het besluit om onze kinderen (heb zelf ook 3 kinderen) hier niet bij te betrekken, is een gezamenlijk besluit. Ze hebben het moeilijk genoeg gehad met de scheiding. We gaan wat leuks doen als wij denken dat de tijd daar rijp voor is. Dit kan gerust nog een paar maanden duren. Ook vinden we het belangrijk elkaar eerst goed te leren kennen.
Iris69, ik leg absoluut niet de schuld van de scheiding enkel bij haar. Echter jouw opmerking: 'misschien heeft ze wel een goede reden om hem het leven zuur te maken' vind ik onterecht. In hoeverre mag je iemand het leven zuur maken? Op een gegeven moment moet het gewoon klaar zijn. Door met het leven.
Ik vind mezelf absoluut niet het mens die zich overal mee bemoeit. Ik denk zelfs dat ik een positieve invloed heb op zijn benadering naar haar. Hij is vaak in staat impulsief te reageren op dingen en ik probeer ze dan een beetje te nuanceren. En ja, de kinderen gaan me ook aan het hart. Hoewel ik ze nog niet ken, het zijn wel zijn jongens. En ik zou het fijn vinden als ze het straks ook gezellig met mij gaan vinden.
Dus nogmaals, probeer het niet op te lossen voor hem, maar misschien een beetje mee te denken. Natuurlijk heb ik hier ook last van. Zou ook liever zien dat hij normaal door een deur kan met haar. Ben alleen op zoek naar manieren om te proberen het een beetje draaglijker te maken. Wat mijn vriend er mee doet, is aan hem.
Groetjes,
Bluee
Wat mij opvalt is dat er veel aannames zijn.
Het is niet zo dat ik de zaak wil oplossen voor hem. Ook ben ik niet zo naief om te denken dat er tijdens zijn huwelijk met haar niets is voorgevallen waar hij geen schuld aan heeft. Ze zal natuurlijk haar redenen hebben om zich zo te gedragen en gekwetst zijn is er zeer zeker een van. Echter wat Mmmariposa zegt is zeer zeker waar. Ik ben wel de nieuwe partner en ik sta er bij en kijk er naar. Dus we praten er zeer zeker over en natuurlijk probeer ik mee te denken hoe hij dit het beste aan kan pakken. Dit lijkt me zeker niet raar.
Het treitergedrag is niet verergerd sinds ik in beeld ben. Zij weet nl. nog niet van mijn bestaan af. En ja, ik weet zeker dat hij echt gescheiden is om de twijfel van Paloma weg te nemen. Ik kom regelmatig bij hem thuis. Het is een gezamenlijk besluit om dit nog even zo te houden, omdat we dondersgoed weten dat het dan alleen maar erger kan worden. Ook het besluit om onze kinderen (heb zelf ook 3 kinderen) hier niet bij te betrekken, is een gezamenlijk besluit. Ze hebben het moeilijk genoeg gehad met de scheiding. We gaan wat leuks doen als wij denken dat de tijd daar rijp voor is. Dit kan gerust nog een paar maanden duren. Ook vinden we het belangrijk elkaar eerst goed te leren kennen.
Iris69, ik leg absoluut niet de schuld van de scheiding enkel bij haar. Echter jouw opmerking: 'misschien heeft ze wel een goede reden om hem het leven zuur te maken' vind ik onterecht. In hoeverre mag je iemand het leven zuur maken? Op een gegeven moment moet het gewoon klaar zijn. Door met het leven.
Ik vind mezelf absoluut niet het mens die zich overal mee bemoeit. Ik denk zelfs dat ik een positieve invloed heb op zijn benadering naar haar. Hij is vaak in staat impulsief te reageren op dingen en ik probeer ze dan een beetje te nuanceren. En ja, de kinderen gaan me ook aan het hart. Hoewel ik ze nog niet ken, het zijn wel zijn jongens. En ik zou het fijn vinden als ze het straks ook gezellig met mij gaan vinden.
Dus nogmaals, probeer het niet op te lossen voor hem, maar misschien een beetje mee te denken. Natuurlijk heb ik hier ook last van. Zou ook liever zien dat hij normaal door een deur kan met haar. Ben alleen op zoek naar manieren om te proberen het een beetje draaglijker te maken. Wat mijn vriend er mee doet, is aan hem.
Groetjes,
Bluee
dinsdag 15 september 2009 om 22:35
In alle eerlijkheid heb ik nu echt een totaal ander beeld van je gekregen door deze post, dus ik neem mijn woorden terug.
Je komt nu op mij over als een hele volwassen en weloverwogen vrouw over die het beste met haar vriend voor heeft (terwijl ik dacht dat je een jong huppelkutje was die het boeltje wel eventjes ging regelen ) en uiteraard begrijp ik dat je graag zou zien dat jouw vriend beter met zijn ex-vrouw kan opschieten.
Ik heb helaas geen tips voor je, maar berg je maar alvast als ze achter jouw bestaan komt, dan zijn de rapen gaar...
Je komt nu op mij over als een hele volwassen en weloverwogen vrouw over die het beste met haar vriend voor heeft (terwijl ik dacht dat je een jong huppelkutje was die het boeltje wel eventjes ging regelen ) en uiteraard begrijp ik dat je graag zou zien dat jouw vriend beter met zijn ex-vrouw kan opschieten.
Ik heb helaas geen tips voor je, maar berg je maar alvast als ze achter jouw bestaan komt, dan zijn de rapen gaar...
dinsdag 15 september 2009 om 22:45
Bluee, ik vind dat jullie het heel goed aanpakken door de kinderen er voorlopig buiten te laten en eerst elkaar goed te leren kennen.
Ik ken heel wat mensen die het veel minder netjes aanpakken!
De ellende is, jij kan hier helemaal niks aan doen!! Het ligt compleet buiten jouw macht. Ik zou je vriend aan willen raden om zich vooral aan alle regels te houden, ondanks alles niét zijn ex zwart te maken ten opzichte van de kinderen (ook bij kids van 4 en 6 kan je nare dingen over moeders zeggen) en zo zakelijk mogelijk blijven naar zijn ex toe.
Meer kan je niét doen.
Heel veel sterkte.
Ik ken heel wat mensen die het veel minder netjes aanpakken!
De ellende is, jij kan hier helemaal niks aan doen!! Het ligt compleet buiten jouw macht. Ik zou je vriend aan willen raden om zich vooral aan alle regels te houden, ondanks alles niét zijn ex zwart te maken ten opzichte van de kinderen (ook bij kids van 4 en 6 kan je nare dingen over moeders zeggen) en zo zakelijk mogelijk blijven naar zijn ex toe.
Meer kan je niét doen.
Heel veel sterkte.
woensdag 16 september 2009 om 01:14
Ha Bluee,
ik denk dat je het heel slim aanpakt, alleen al door het besluit genomen te hebben om het nog even buiten de kinderen te houden, omwille van de kinderen, lijkt me heel verstandig.
Doordat jijzelf kinderen hebt en gescheiden bent kijk je er vast anders tegenaan en dat is alleen maar heel erg goed voor jullie relatie, denk ik. Jij weet immers wat hij doormaakt of heeft doorgemaakt.
Ik vind ook dat je goed kijkt naar de situatie, want het is waarschijnlijk niet allemaal zijn/haar schuld. In een relatie zitten twee mensen.
Die positieve invloed die jij hem probeert te geven dmv met hem te praten kan heel goed zijn en wel degelijk de situatie verzachten. Ik heb dat in ieder geval wel gemerkt. Mijn vriend kan soms fout reageren in woede naar ex en door met hem te praten gaat hij het toch op een andere manier zien en reageert hij toch anders. Dat is toch alleen maar goed! Mijn vriend zegt ook dat hij heel veel aan me heeft en dat hij blij is dat hij dit soort dingen met mij kan bespreken. Ik ben blij dat ik hem kan helpen, maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het niet altijd makkelijk vind, het kan soms wel een naar sfeertje geven. Ik zit er niet altijd op te wachten...praten over z'n ex....maar ik heb voor hem gekozen en hij heeft deze rugzak en het gaat uiteindelijk om z'n dochtertje.
Dat meedenken is dus hartstikke goed en daar zou ik zeker mee doorgaan hoor.
Heb jijzelf wel een goede verstandhouding met de vader van je kinderen? Kun je niets herkennen in zijn verhaal?
ik denk dat je het heel slim aanpakt, alleen al door het besluit genomen te hebben om het nog even buiten de kinderen te houden, omwille van de kinderen, lijkt me heel verstandig.
Doordat jijzelf kinderen hebt en gescheiden bent kijk je er vast anders tegenaan en dat is alleen maar heel erg goed voor jullie relatie, denk ik. Jij weet immers wat hij doormaakt of heeft doorgemaakt.
Ik vind ook dat je goed kijkt naar de situatie, want het is waarschijnlijk niet allemaal zijn/haar schuld. In een relatie zitten twee mensen.
Die positieve invloed die jij hem probeert te geven dmv met hem te praten kan heel goed zijn en wel degelijk de situatie verzachten. Ik heb dat in ieder geval wel gemerkt. Mijn vriend kan soms fout reageren in woede naar ex en door met hem te praten gaat hij het toch op een andere manier zien en reageert hij toch anders. Dat is toch alleen maar goed! Mijn vriend zegt ook dat hij heel veel aan me heeft en dat hij blij is dat hij dit soort dingen met mij kan bespreken. Ik ben blij dat ik hem kan helpen, maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het niet altijd makkelijk vind, het kan soms wel een naar sfeertje geven. Ik zit er niet altijd op te wachten...praten over z'n ex....maar ik heb voor hem gekozen en hij heeft deze rugzak en het gaat uiteindelijk om z'n dochtertje.
Dat meedenken is dus hartstikke goed en daar zou ik zeker mee doorgaan hoor.
Heb jijzelf wel een goede verstandhouding met de vader van je kinderen? Kun je niets herkennen in zijn verhaal?
woensdag 16 september 2009 om 17:14
Ik heb een goede verstandhouding met mijn ex. We hebben regelmatig mailcontact over de dagelijkse gang van zaken over de kinderen en zo af en toe spreken we af om de wat diepere dingen te bespreken.
Ik snap helemaal wat je zegt, Mmmariposa. Mijn vriend is af en toe zo boos dat hij ongenuanceerde dingen gaat zeggen en dat probeer ik dan te relativeren voor hem. Soms vind hij mij te soft hierin. Wil niet als 'Jan Lul' behandeld worden en reageren. Ook dat snap ik, maar probeer hem er in ieder geval van te overtuigen dat dat heen-en-weer-gemail ook niet helpt. Maar goed, de wil is er, alleen moet het van beide kanten komen.
Ik snap helemaal wat je zegt, Mmmariposa. Mijn vriend is af en toe zo boos dat hij ongenuanceerde dingen gaat zeggen en dat probeer ik dan te relativeren voor hem. Soms vind hij mij te soft hierin. Wil niet als 'Jan Lul' behandeld worden en reageren. Ook dat snap ik, maar probeer hem er in ieder geval van te overtuigen dat dat heen-en-weer-gemail ook niet helpt. Maar goed, de wil is er, alleen moet het van beide kanten komen.
