Werk & Studie
alle pijlers
Schop onder m'n bevallige hol topic
donderdag 17 september 2009 om 21:36
Ik werk inmiddels 6 jaar in een branche waar ik me niet op m'n plek voel. Ik ga met tegenzin naar m'n werk, acteer daar omwille van anderen. Ik moet me er echt heen slepen. Vervolgens krijg ik m'n salarisstrookje aan het eind van de maand en kan ik gaan rekenen, omdat ik met moeite rond kan komen.
Daar moet duidelijk een eind aan komen, maar... (ja, daar is 'ie dan de 'maar')... ik zie al-tijd beren op de weg. Ik vind het zo moeilijk om duidelijk te krijgen wat ik dan wil gaan doen, wat ik daar voor nodig heb, of ik dan wel rond kan komen. Vandaag vielen er 3 rekeningen in de bus, alle 3 rond de 170 euro. Dat geld heb ik dus niet, met 1 instantie heb ik gebeld en een betaalregeling kunnen treffen, de andere 2 moet ik nog bellen. Maar daar gaan we dus weer. Ik kan hier niet meer tegen, echt niet.
Het zijn eigenlijk 2 zaken dus die door elkaar lopen. Aan de ene kant heb ik het niet naar m'n zin op m'n werk en wil ik iets anders. Aan de andere kant raak ik voor m'n gevoel in de financiele problemen en zal ik dus geen genoegen kunnen nemen met een baan waar ik minder verdien, maar het wel naar m'n zin heb.
Is er iemand die mijn verhaal herkent? Of iemand die het begrijpt en met bruikbare tips komt? Heb nu een schop onder m'n hol nodig, voor m'n gevoel zit ik vast. Dank!
Daar moet duidelijk een eind aan komen, maar... (ja, daar is 'ie dan de 'maar')... ik zie al-tijd beren op de weg. Ik vind het zo moeilijk om duidelijk te krijgen wat ik dan wil gaan doen, wat ik daar voor nodig heb, of ik dan wel rond kan komen. Vandaag vielen er 3 rekeningen in de bus, alle 3 rond de 170 euro. Dat geld heb ik dus niet, met 1 instantie heb ik gebeld en een betaalregeling kunnen treffen, de andere 2 moet ik nog bellen. Maar daar gaan we dus weer. Ik kan hier niet meer tegen, echt niet.
Het zijn eigenlijk 2 zaken dus die door elkaar lopen. Aan de ene kant heb ik het niet naar m'n zin op m'n werk en wil ik iets anders. Aan de andere kant raak ik voor m'n gevoel in de financiele problemen en zal ik dus geen genoegen kunnen nemen met een baan waar ik minder verdien, maar het wel naar m'n zin heb.
Is er iemand die mijn verhaal herkent? Of iemand die het begrijpt en met bruikbare tips komt? Heb nu een schop onder m'n hol nodig, voor m'n gevoel zit ik vast. Dank!
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
donderdag 17 september 2009 om 21:51
Ja herken het.....helemaal..
Maar dit is een rotmoment om van baan te switchen en al helemaal als je in een andere branche wilt gaan werken waar je nog geen ervaring en/of diploma's voor hebt.
Goed rondkijken en solliciteren op iets wat je wel wilt?
Ik heb vorig jaar de sprong gewaagd.
Van een (ook) slecht betaalde baan waar ik het na 11 jaar niet meer naar mn zin had (verschillende functies gehad bij één bedrijf en de laatste was niet de beste keuze) ben ik bij een detacherings/uitzendbureau binnengestapt en eens geinformeerd wat er mogelijk was.
Dat was dus 2 maand voor dekredietcrisis losbarste en ik had geluk,kon jaarcontract krijgen en zij zouden een leuke passende baan voor me zoeken en helpen om om te scholen.
En toen....kwam de crisis en waren alle leuke functies op...
De opleiding werd gecanceled en ik ben op een bank gedropt.
Oké best goede werkgever/opdracht maar niet wat er voorgespiegeld was.
Enige voordeel is dat ik nu wat beter verdien en het wel goed op CV staat,ben er nog niet mee opgeschoten dat ik het werk doe wat ik wil doen.
Druk is hoog en vaak met tegenzin opstaan smorgens...
Maar dit is een rotmoment om van baan te switchen en al helemaal als je in een andere branche wilt gaan werken waar je nog geen ervaring en/of diploma's voor hebt.
Goed rondkijken en solliciteren op iets wat je wel wilt?
Ik heb vorig jaar de sprong gewaagd.
Van een (ook) slecht betaalde baan waar ik het na 11 jaar niet meer naar mn zin had (verschillende functies gehad bij één bedrijf en de laatste was niet de beste keuze) ben ik bij een detacherings/uitzendbureau binnengestapt en eens geinformeerd wat er mogelijk was.
Dat was dus 2 maand voor dekredietcrisis losbarste en ik had geluk,kon jaarcontract krijgen en zij zouden een leuke passende baan voor me zoeken en helpen om om te scholen.
En toen....kwam de crisis en waren alle leuke functies op...
De opleiding werd gecanceled en ik ben op een bank gedropt.
Oké best goede werkgever/opdracht maar niet wat er voorgespiegeld was.
Enige voordeel is dat ik nu wat beter verdien en het wel goed op CV staat,ben er nog niet mee opgeschoten dat ik het werk doe wat ik wil doen.
Druk is hoog en vaak met tegenzin opstaan smorgens...
donderdag 17 september 2009 om 22:01
Hm.
Mag ik naar je inkomen en werksituatie vragen?
Wat ik bedoel te vragen:
werk je vaste uren?
wordt dat redelijk betaald?
is die betaling iets meer dan bijstand of scheelt het niets?
is er een mogelijkheid om 1 dag minder te werken en daarnaast iets anders te doen, al is het maar serveren of de krant rondbrengen?
Hoe ga je die 3x 170 euro betalen?
Hoe lang ga je daarover doen?
Wat doe je als er in de tussentijd nog een rekening bijkomt?
Mag ik naar je inkomen en werksituatie vragen?
Wat ik bedoel te vragen:
werk je vaste uren?
wordt dat redelijk betaald?
is die betaling iets meer dan bijstand of scheelt het niets?
is er een mogelijkheid om 1 dag minder te werken en daarnaast iets anders te doen, al is het maar serveren of de krant rondbrengen?
Hoe ga je die 3x 170 euro betalen?
Hoe lang ga je daarover doen?
Wat doe je als er in de tussentijd nog een rekening bijkomt?
donderdag 17 september 2009 om 22:22
Zo... snelle reacties, heerlijk!
Biebelie, Het is inderdaad een rottijd om nu van baan te wisselen, zonde om te lezen dat jij de stap wel hebt durven zetten en er eigenlijk niks mee opgeschoten bent. Detacheringsbureau is misschien wel een idee. Al heb ik er een hard hoofd in, in deze tijd.
MDK, Op het moment zijn er geen mogelijkheden om cursussen te doen via de werkgever. Als ik een managementopleiding ga doen, zou ik een leidinggevende functie kunnen krijgen, maar omdat ik het moet hebben van onregelmatigheid om nog een beetje een fijn salaris bij elkaar te schrapen is dat geen optie.Als leidinggevende werk je voornamelijk overdag. Ook ambieer ik geen leidinggevende functie binnen ons bedrijf.
Mamalelie, natuurlijk mag je daarnaar vragen. Wie weet blijkt dat ik 'boven m'n stand' leef. Ik wil echt met een oplossing komen/
Ik werk 32 uur per week, als verzorgende IG, dat is een MBO opleiding.
Mijn bruto salaris is op basis van 36 uur 2199 euro. Mijn laatste salarisstrookje had ik 1580 euro, waarvan 371 euro 'onregelmatigheidstoeslag', dus bij elkaar verdiend door nachten en avonden te werken.
Ik werk nu 32 uur, ik zou wel minder kunnen werken en naast deze baan iets anders gaan doen, maar omdat het zo onregelmatig is is dat moeilijk te regelen ben ik bang, aangezien ik geen vaste dagen kan werken bij een andere baas.
De 3 x 170 euro is een probleem. Met mijn zorgverzekeraar heb ik kunnen regelen de 150 euro (eigen risico) in 3 keer te betalen, met de andere 2 instanties probeer ik hetzelfde te regelen. Is 1 rekening van 183 en nog 1 van 173. Ik probeer nu ook via marktplaats spullen te verkopen waar ik niks mee doe, verder heb ik geen idee, ik heb namelijk geen buffer meer. Dat heb ik uitgegeven aan een operatie van m'n kat, dat was meer dan 2000 euro... Als er nu nog een rekening bij zou komen, zou ik gaan huilen.. verder geen idee wat ik daar verder nog aan kan doen. Ik weet dat ik in december een soort 'dertiende maand' heb, dat is ongeveer 700 euro, maar daar kan een instantie niet op wachten natuurlijk..
De reden dat ik mijn werk nu een drama vind komt doordat ik elke dag te maken heb met agressie van bewoners, onbegrip van familieleden, groot tekort aan personeel dus veel stress en daar staat voor mij te weinig tegenover. Ik ren en vlieg, werk over, incasseer klappen en het werk is 'nooit af'... de dag erna begint het gewoon opnieuw. Veel administratie, zorg voor medicatie, wondbehandeling. En dat is echt niet zo erg, maar er is te weinig personeel en te weinig tijd, voor een grote groep dementerende zorgvragers.
Ik hoop dat het een beetje duidelijk is hoe het zit.. heb snel geprobeerd te antwoorden. In ieder geval alvast bedankt voor de reacties.
Biebelie, Het is inderdaad een rottijd om nu van baan te wisselen, zonde om te lezen dat jij de stap wel hebt durven zetten en er eigenlijk niks mee opgeschoten bent. Detacheringsbureau is misschien wel een idee. Al heb ik er een hard hoofd in, in deze tijd.
MDK, Op het moment zijn er geen mogelijkheden om cursussen te doen via de werkgever. Als ik een managementopleiding ga doen, zou ik een leidinggevende functie kunnen krijgen, maar omdat ik het moet hebben van onregelmatigheid om nog een beetje een fijn salaris bij elkaar te schrapen is dat geen optie.Als leidinggevende werk je voornamelijk overdag. Ook ambieer ik geen leidinggevende functie binnen ons bedrijf.
Mamalelie, natuurlijk mag je daarnaar vragen. Wie weet blijkt dat ik 'boven m'n stand' leef. Ik wil echt met een oplossing komen/
Ik werk 32 uur per week, als verzorgende IG, dat is een MBO opleiding.
Mijn bruto salaris is op basis van 36 uur 2199 euro. Mijn laatste salarisstrookje had ik 1580 euro, waarvan 371 euro 'onregelmatigheidstoeslag', dus bij elkaar verdiend door nachten en avonden te werken.
Ik werk nu 32 uur, ik zou wel minder kunnen werken en naast deze baan iets anders gaan doen, maar omdat het zo onregelmatig is is dat moeilijk te regelen ben ik bang, aangezien ik geen vaste dagen kan werken bij een andere baas.
De 3 x 170 euro is een probleem. Met mijn zorgverzekeraar heb ik kunnen regelen de 150 euro (eigen risico) in 3 keer te betalen, met de andere 2 instanties probeer ik hetzelfde te regelen. Is 1 rekening van 183 en nog 1 van 173. Ik probeer nu ook via marktplaats spullen te verkopen waar ik niks mee doe, verder heb ik geen idee, ik heb namelijk geen buffer meer. Dat heb ik uitgegeven aan een operatie van m'n kat, dat was meer dan 2000 euro... Als er nu nog een rekening bij zou komen, zou ik gaan huilen.. verder geen idee wat ik daar verder nog aan kan doen. Ik weet dat ik in december een soort 'dertiende maand' heb, dat is ongeveer 700 euro, maar daar kan een instantie niet op wachten natuurlijk..
De reden dat ik mijn werk nu een drama vind komt doordat ik elke dag te maken heb met agressie van bewoners, onbegrip van familieleden, groot tekort aan personeel dus veel stress en daar staat voor mij te weinig tegenover. Ik ren en vlieg, werk over, incasseer klappen en het werk is 'nooit af'... de dag erna begint het gewoon opnieuw. Veel administratie, zorg voor medicatie, wondbehandeling. En dat is echt niet zo erg, maar er is te weinig personeel en te weinig tijd, voor een grote groep dementerende zorgvragers.
Ik hoop dat het een beetje duidelijk is hoe het zit.. heb snel geprobeerd te antwoorden. In ieder geval alvast bedankt voor de reacties.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
donderdag 17 september 2009 om 22:24
MDK, mijn vaste lasten zijn 1100 euro. Daar ben ik nu kritisch naar aan het kijken, wat er minder kan en wat er kan komen te vervallen. Maar ik denk niet dat ik veel kan besparen, ik heb een sim-only abonnement, digitene, goedkoop internet, geen krant, geen sportschool etc... Ik moet zo werken, dus de kans is groot dar ik morgen pas reageer.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
donderdag 17 september 2009 om 22:33
Oeh Kookwekkertje je hebt wel hoge vaste lasten.
Je hebt een vriend toch?
Wonen jullie niet samen?
Die 1580 euro is best een mooi bedrag voor 32 uur maar inderdaad als je geen avonden/nachten werkt is het behoorlijk karig.
Heb je ook periodes dat dat anders is en dat je dan meer richting basissalaris gaat?
Je hebt een vriend toch?
Wonen jullie niet samen?
Die 1580 euro is best een mooi bedrag voor 32 uur maar inderdaad als je geen avonden/nachten werkt is het behoorlijk karig.
Heb je ook periodes dat dat anders is en dat je dan meer richting basissalaris gaat?
vrijdag 18 september 2009 om 07:48
Ja, vaste lasten zijn inderdaad hoog. Ik heb een vriend, maar we wonen niet samen. Voorlopig zit dat er ook nog niet in. Hij heeft een onzeker inkomen en we hebben beide een koophuis. Dus moeten we minstens 1 huis verkopen, maar met zijn onzekere inkomen is het niet handig nu.
Ik vind 1580 euro inderdaad een prima bedrag, maar helaas zitten er maanden bij waarin ik honderden euro's minder verdien. En dan wordt het lastig om boodschappen te doen..
Komt inderdaad door de vaste lasten, die zijn elke maand hoog.
Verder is het ook gewoon handig om te stoppen met roken. Dat heb ik nooit geprobeerd, maar los van de winst op gezondheid e.d, is het ook zeker winst in de portemonee. Dat zou volgens mij zo'n 2000 euro schelen op jaarbasis. Ruim berekend, maar toch, als ik er naast zit zal het nog rond de 1500 euro zitten en dat is gewoon echt achterlijk veel geld.
Ik vind 1580 euro inderdaad een prima bedrag, maar helaas zitten er maanden bij waarin ik honderden euro's minder verdien. En dan wordt het lastig om boodschappen te doen..
Komt inderdaad door de vaste lasten, die zijn elke maand hoog.
Verder is het ook gewoon handig om te stoppen met roken. Dat heb ik nooit geprobeerd, maar los van de winst op gezondheid e.d, is het ook zeker winst in de portemonee. Dat zou volgens mij zo'n 2000 euro schelen op jaarbasis. Ruim berekend, maar toch, als ik er naast zit zal het nog rond de 1500 euro zitten en dat is gewoon echt achterlijk veel geld.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
vrijdag 18 september 2009 om 10:10
Heb je verhaal gelezen , echt tips heb ik niet ...
Wel balen van de situatie ...
Ik ben wel van baan geswitcht vorig jaar ook in de crisis tijd dus ( helemaal in mijn sector)
Dus het kan wel, ik zou alleen gezien jouwn hele hoge vaste lasten niet een baan nemen waarbij je nog minder verdient als die 1558 euro ...
Groetjes
Wel balen van de situatie ...
Ik ben wel van baan geswitcht vorig jaar ook in de crisis tijd dus ( helemaal in mijn sector)
Dus het kan wel, ik zou alleen gezien jouwn hele hoge vaste lasten niet een baan nemen waarbij je nog minder verdient als die 1558 euro ...
Groetjes
vrijdag 18 september 2009 om 12:40
Herkenning voor mij. Ik heb ook regelmatig het gevoel dat ik me door de dag heen moet slepen op mijn werk. De reden hiervoor is wel anders dan die bij jou. Bij mij komt het door verveling.
Ik werk ook 32 uur en verdien ongeveer evenveel als jij als je de onregelmatigheidstoeslag niet gehad had. Ik heb voor mezelf ook wel eens berekend wat mijn maandelijkse vaste lasten zijn en kom dan ook uit op ongeveer 1100 euro. Dit is dan wel inclusief kappersbezoek enzo. Ik kan met mijn geld ook geen gekke dingen doen. En ja, het is frustrerend als je geen plezier hebt in je werk en dan ook iedere maand nog eens erg moet oppassen wat je met je geld doet.
Wat het roken betreft, doe ik ook, en kan en wil daar nu niet mee stoppen. Maar ben daar niet zo veel geld aan kwijt want ik rook vnl. shag.
Ik kan je niet veel tips geven, behalve verder solliciteren. En ook al valt dat niet altijd mee, ik geloof wel dat het anders kan.
Ik werk ook 32 uur en verdien ongeveer evenveel als jij als je de onregelmatigheidstoeslag niet gehad had. Ik heb voor mezelf ook wel eens berekend wat mijn maandelijkse vaste lasten zijn en kom dan ook uit op ongeveer 1100 euro. Dit is dan wel inclusief kappersbezoek enzo. Ik kan met mijn geld ook geen gekke dingen doen. En ja, het is frustrerend als je geen plezier hebt in je werk en dan ook iedere maand nog eens erg moet oppassen wat je met je geld doet.
Wat het roken betreft, doe ik ook, en kan en wil daar nu niet mee stoppen. Maar ben daar niet zo veel geld aan kwijt want ik rook vnl. shag.
Ik kan je niet veel tips geven, behalve verder solliciteren. En ook al valt dat niet altijd mee, ik geloof wel dat het anders kan.
vrijdag 18 september 2009 om 14:22
Als je wilt kun je hier de vaste lasten eens neerzetten. Wie weet kunnen we je wijzen op lasten die niet nodig of te hoog zijn.
Voor je kat zou je een verzekering kunnen afsluiten. Dat kost weliswaar (natuurlijk ook weer) een paar euro per maand, maar als er dan iets is hoef je niet zelf voor alle kosten op te draaien.
Voor wat betreft je werk, dat is moeilijk natuurlijk. Je zit in een situatie zoals ik er vele ken, te weinig mensen voor teveel werk. Het is misschien goed om eens te kijken naar wat je collega's doen, en hoe ze het doen. Ik ken iemand die zich rot rent op het werk, terwijl zijn collega rustig de post gaat rondbrengen en links en rechts een babbeltje maakt. Dus dan denk ik: doe dan gewoon ietsje rustiger, het werk loopt niet weg. En dat wil niet zeggen dat je de kantjes eraf moet lopen, maar waarschijnlijk ben jij het type dat ergens mee bezig is en meteen al weet wat de volgende 38 karweitjes zijn. Dat brengt stress met zich mee, de bewoners voelen dat aan, die worden daar kribbig van, daardoor vind jij hen nog vervelender, wat zij weer aanvoelen enz.
Probeer eens om, als je iets doet, alleen dat te doen waar je op dat moment mee bezig bent. De rest valt je heus wel weer in als je klaar bent. De verzorging gaat voor, dat snap ik. Maar als er een handdoek 2x gebruikt wordt ipv 1x lijkt me niet dat daar iemand aan dood gaat. En zo zijn er vast best een aantal dingen die je simpelweg best nog even kunt laten liggen, of die je kunt combineren.
Dat roken. Tja. Als het je lukt om daarvan de helft te minderen ben je financieel gezien al een heel eind op weg. En straks die eindejaarsbonus, dan heb je in ieder geval weer een kleine buffer.
En ik heb een goede kennis die in de zorg werkt, onregelmatig, en daarnaast via een uitzendbureau nog in het ziekenhuis. Ze heeft een maandrooster, geeft bij het u.z.b. aan wanneer ze inzetbaar is, en wordt dan voor het ziekenhuis opgeroepen als er iemand extra nodig is. Zo kan ze toch een paar uur extra werken.
Dus dat zou nog een optie kunnen zijn. Mits je dat aankunt natuurlijk, maar dat kun je altijd een paar maanden uitproberen. Als invalkracht kun je wat makkelijker nee zeggen en als het niet bevalt geef je na een paar maanden aan dat je het niet meer wilt doen.
Voor je kat zou je een verzekering kunnen afsluiten. Dat kost weliswaar (natuurlijk ook weer) een paar euro per maand, maar als er dan iets is hoef je niet zelf voor alle kosten op te draaien.
Voor wat betreft je werk, dat is moeilijk natuurlijk. Je zit in een situatie zoals ik er vele ken, te weinig mensen voor teveel werk. Het is misschien goed om eens te kijken naar wat je collega's doen, en hoe ze het doen. Ik ken iemand die zich rot rent op het werk, terwijl zijn collega rustig de post gaat rondbrengen en links en rechts een babbeltje maakt. Dus dan denk ik: doe dan gewoon ietsje rustiger, het werk loopt niet weg. En dat wil niet zeggen dat je de kantjes eraf moet lopen, maar waarschijnlijk ben jij het type dat ergens mee bezig is en meteen al weet wat de volgende 38 karweitjes zijn. Dat brengt stress met zich mee, de bewoners voelen dat aan, die worden daar kribbig van, daardoor vind jij hen nog vervelender, wat zij weer aanvoelen enz.
Probeer eens om, als je iets doet, alleen dat te doen waar je op dat moment mee bezig bent. De rest valt je heus wel weer in als je klaar bent. De verzorging gaat voor, dat snap ik. Maar als er een handdoek 2x gebruikt wordt ipv 1x lijkt me niet dat daar iemand aan dood gaat. En zo zijn er vast best een aantal dingen die je simpelweg best nog even kunt laten liggen, of die je kunt combineren.
Dat roken. Tja. Als het je lukt om daarvan de helft te minderen ben je financieel gezien al een heel eind op weg. En straks die eindejaarsbonus, dan heb je in ieder geval weer een kleine buffer.
En ik heb een goede kennis die in de zorg werkt, onregelmatig, en daarnaast via een uitzendbureau nog in het ziekenhuis. Ze heeft een maandrooster, geeft bij het u.z.b. aan wanneer ze inzetbaar is, en wordt dan voor het ziekenhuis opgeroepen als er iemand extra nodig is. Zo kan ze toch een paar uur extra werken.
Dus dat zou nog een optie kunnen zijn. Mits je dat aankunt natuurlijk, maar dat kun je altijd een paar maanden uitproberen. Als invalkracht kun je wat makkelijker nee zeggen en als het niet bevalt geef je na een paar maanden aan dat je het niet meer wilt doen.
vrijdag 18 september 2009 om 21:20
Stroller, dank voor je reactie. Fijn te lezen dat het voor jou wel heeft gewerkt. Ik wil ook zeker niet minder gaan verdienen dan ik nu verdien en ben dus hard aan het denken wat ik dan wil gaan doen. Ik zou het liefst iets totaal anders doen dan wat ik nu doe. Ik vind het bijvoorbeeld heerlijk om te schrijven. Ik ben creatief, kan verkopen, kan schilderen, ik kan hele concepten bedenken, ik kom altijd met een plan van aanpak... De zorg is niet voor mij. Niet meer.. Het is ook nooit een bewuste keus geweest. Ik wilde de reclamewereld in, maar dat liep helemaal anders. Nu zit ik vast, met een MBO diploma in de verpleging, maar heel andere ambities.
Hevig, jouw vaste lasten zijn dus net zo hoog als bij mij. Ik zou zo een baan nemen die me 1600 euro oplevert, ik zou niet eens twijfelen. Maar nu moet ik het van onregelmatige diensten hebben en dat wordt steeds zwaarder voor me merk ik. Shag roken is geen optie, ik zal wel een stuk minder gaan roken. En uiteindelijk stop ik. Sowieso als ik ooit aan kinderen begin natuurlijk, maar het liefst nog daar voor.
Mamalelie,
Het is inderdaad zo dat ik altijd al klusjes in m'n hoofd heb terwijl ik nog met iets bezig ben. Ik loop al iets minder hard. Maar ik wil echt de zorg uit. Ik weet alleen niet hoe ik het aan moet pakken. Ik heb een jaar geleden bij een kledingwinkel gesolliciteerd, daar ben ik toen aangenomen, maar ik verdiende daar 1200 euro en er kon echt niks meer bij. Dat heb ik uiteindelijk niet gedaan dus. Het probleem is dat ik veel kan, maar geen papiertjes heb om dat te bewijzen. Ik heb geen plan.. en dat is zo storend. Als een ander het kan, moet ik het ook kunnen. Ik zou bijvoorbeeld best iets willen doen met het schrijven, maar ik heb dus geen idee waar ik moet beginnen. Ik zie het zelf gewoonweg niet..
En ja, als ik echt wil schrijven zal ik wel op m'n spelling moeten letten, hier doe ik dat stukken minder, hier plemp ik m'n reacties lekker snel en zonder terug te lezen
Ik heb nog steeds nacht, dus ik reageer minimaal, maar ik ben erg blij met de reacties!
Hevig, jouw vaste lasten zijn dus net zo hoog als bij mij. Ik zou zo een baan nemen die me 1600 euro oplevert, ik zou niet eens twijfelen. Maar nu moet ik het van onregelmatige diensten hebben en dat wordt steeds zwaarder voor me merk ik. Shag roken is geen optie, ik zal wel een stuk minder gaan roken. En uiteindelijk stop ik. Sowieso als ik ooit aan kinderen begin natuurlijk, maar het liefst nog daar voor.
Mamalelie,
Het is inderdaad zo dat ik altijd al klusjes in m'n hoofd heb terwijl ik nog met iets bezig ben. Ik loop al iets minder hard. Maar ik wil echt de zorg uit. Ik weet alleen niet hoe ik het aan moet pakken. Ik heb een jaar geleden bij een kledingwinkel gesolliciteerd, daar ben ik toen aangenomen, maar ik verdiende daar 1200 euro en er kon echt niks meer bij. Dat heb ik uiteindelijk niet gedaan dus. Het probleem is dat ik veel kan, maar geen papiertjes heb om dat te bewijzen. Ik heb geen plan.. en dat is zo storend. Als een ander het kan, moet ik het ook kunnen. Ik zou bijvoorbeeld best iets willen doen met het schrijven, maar ik heb dus geen idee waar ik moet beginnen. Ik zie het zelf gewoonweg niet..
En ja, als ik echt wil schrijven zal ik wel op m'n spelling moeten letten, hier doe ik dat stukken minder, hier plemp ik m'n reacties lekker snel en zonder terug te lezen
Ik heb nog steeds nacht, dus ik reageer minimaal, maar ik ben erg blij met de reacties!
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
zaterdag 19 september 2009 om 18:00
Het voordeel van een baan met schrijven is dat je dat (meestal dan) thuis kunt doen. Je zou dus om te beginnen eens alle internetbanensites na kunnen pluizen om te kijken of er iets bij zit waar je wat mee kunt. Dat kun je in het begin combineren. Als er een beetje regelmaat in zit, dan eens kijken wat er verder voor mogelijkheden zijn.
Ben je zo goed dat je een boek zou kunnen schrijven? Een script? Een vervolg? Een column? Zou je het aandurven om workshops te geven?
Je hebt je rooster een tijd van te voren, mag ik aannemen tenminste. Dus je zou eens kunnen beginnen met bijvoorbeeld vrijgezellenavondjes schilderen, alleen op afspraak uiteraard, bij de aanstaande bruid thuis, een hele groep een heel groot schilderij samen laten maken. Dat kan dan alleen op vrijdag of zaterdag en alleen als je vrij hebt. Maar he, als je al een afspraak hebt is de avond ook bezet.
Je kunt ook gewoon eens een paar stukjes schrijven en opsturen naar kranten of tijdschriften. Er zijn er zoveel en de meesten wisselen af en toe voor een frisse wind.
Als je dan eenmaal ergens een hoekje voor jezelf hebt, kun je altijd kijken voor een baan zoals die kledingwinkel. Zodat je een basisloon hebt dat je dan aanvult met ??? iets dat jij leuk vindt om te doen.
Of party's. Mylene, tupperware, parfum, sieraden (Pierre ... nogwat), Oriflame, er is iets nieuws met magnetische sieraden, lingerie.... dat doe je ook naar eigen agenda.
Ben je zo goed dat je een boek zou kunnen schrijven? Een script? Een vervolg? Een column? Zou je het aandurven om workshops te geven?
Je hebt je rooster een tijd van te voren, mag ik aannemen tenminste. Dus je zou eens kunnen beginnen met bijvoorbeeld vrijgezellenavondjes schilderen, alleen op afspraak uiteraard, bij de aanstaande bruid thuis, een hele groep een heel groot schilderij samen laten maken. Dat kan dan alleen op vrijdag of zaterdag en alleen als je vrij hebt. Maar he, als je al een afspraak hebt is de avond ook bezet.
Je kunt ook gewoon eens een paar stukjes schrijven en opsturen naar kranten of tijdschriften. Er zijn er zoveel en de meesten wisselen af en toe voor een frisse wind.
Als je dan eenmaal ergens een hoekje voor jezelf hebt, kun je altijd kijken voor een baan zoals die kledingwinkel. Zodat je een basisloon hebt dat je dan aanvult met ??? iets dat jij leuk vindt om te doen.
Of party's. Mylene, tupperware, parfum, sieraden (Pierre ... nogwat), Oriflame, er is iets nieuws met magnetische sieraden, lingerie.... dat doe je ook naar eigen agenda.
zondag 20 september 2009 om 08:08
Mamalelie, ik ben onder de indruk. Dit is nou precies wat ik wil met dit topic, zorgen dat ik door de bomen het bos weer ga zien. Ik ben bezig met een boek, maar al een jaar en ik heb nu slechts 3 hoofdstukken. Columns schrijf ik ook, maar die stuur ik naar vriendinnen. Ik moet eens de stoute schoenen aantrekken. Een breder publiek zou handig zijn, anders kom ik geen stap verder natuurlijk.
Ik zit nog in de nacht en ben hartstikke moe, maar ik krijg echt energie van je post. En daar word ik zo blij van!
Ik zit nog in de nacht en ben hartstikke moe, maar ik krijg echt energie van je post. En daar word ik zo blij van!
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
zondag 20 september 2009 om 08:30
Ja, wel herkenbaar. Ik heb zo'n 5 jaar gewerkt in banen die leuk stonden op m'n CV en waar mensen geen lullige opmerkingen over maakten, laatdunkend over deden of denigerende opmerkingen over maakten. Het loonstrookje was er ook naar - Amerikaans bedrijf en dito uren, dus dat was flink cashen.
Ik was absoluut ongelukkig en wilde iets anders. Maar ja, dat geld he.....
Uiteindelijk kreeg ik zo'n hekel aan m'n vorige baan, dat ik zo'n beetje onhandelbaar werd en dat was in mijn functie niet handig (in geen een functie, maar als Hoofd PZ is het nog iets minder handig ). Uiteindelijk (tijdje wikken en wegen en vervolgens tijdens een lunchpauze 'even sneel gesolliciteerd') iets anders gaan doen waarvoor ik heel veel minder verdien (50% op netto basis), maar ik ben nu wel blij en kijk er nooit tegenop om te gaan werken.
Ik ben nog steeds blij dat ik de stap heb genomen, alhoewel ik nog steeds (sinds de switch dus) in de rode cijfers ben gedoken. Dat werk ik langzaam maar zeker weg. Over een kleine 6 maanden ga ik parttime werken en ben ik zo'n 3 weken per maand vrij. Tijd zat om er iets bij te doen en dat gaat dan ook gebeuren
Mamalelie snapt jou zoals je schrijft, maar dan moet je wel actie ondernemen en dat moet je zelf doen. Dat er mensen zijn die jou begrijpen, verandert niets aan de situatie.
Een boek schrijven is natuurlijk ook leuk, maar tegen de tijd dat je die af hebt, ben je wss een paar jaar verder en zie je misschien als een berg op tegen het zoeken van een uitgever. Die volgens mij honderden (duizenden of meer?) scripts per jaar ontvangen en dan moet de jouwe er dus ook nog 's uit springen.
Als je een breder publiek wil hebben voor je columns: start een weblog Stuur al je vrienden, vriendinnen, kennissen, etc. de link. Noem 'm in je Hyves, op MSN en misschien zelfs hier 'in je motto' (tenzij je hier uiteraard volledig anoniem blijft). Als je je weblog regelmatig bijhoudt (en dus 'in dat wereldje zit'), dan stuit je vroeg of laat op bijvoorbeeld een wedstrijd waarin gevraagd wordt of je regelmatig een weblog bijhoudt of om een paar logjes in te sturen. Succes!
Ik was absoluut ongelukkig en wilde iets anders. Maar ja, dat geld he.....
Uiteindelijk kreeg ik zo'n hekel aan m'n vorige baan, dat ik zo'n beetje onhandelbaar werd en dat was in mijn functie niet handig (in geen een functie, maar als Hoofd PZ is het nog iets minder handig ). Uiteindelijk (tijdje wikken en wegen en vervolgens tijdens een lunchpauze 'even sneel gesolliciteerd') iets anders gaan doen waarvoor ik heel veel minder verdien (50% op netto basis), maar ik ben nu wel blij en kijk er nooit tegenop om te gaan werken.
Ik ben nog steeds blij dat ik de stap heb genomen, alhoewel ik nog steeds (sinds de switch dus) in de rode cijfers ben gedoken. Dat werk ik langzaam maar zeker weg. Over een kleine 6 maanden ga ik parttime werken en ben ik zo'n 3 weken per maand vrij. Tijd zat om er iets bij te doen en dat gaat dan ook gebeuren
Mamalelie snapt jou zoals je schrijft, maar dan moet je wel actie ondernemen en dat moet je zelf doen. Dat er mensen zijn die jou begrijpen, verandert niets aan de situatie.
Een boek schrijven is natuurlijk ook leuk, maar tegen de tijd dat je die af hebt, ben je wss een paar jaar verder en zie je misschien als een berg op tegen het zoeken van een uitgever. Die volgens mij honderden (duizenden of meer?) scripts per jaar ontvangen en dan moet de jouwe er dus ook nog 's uit springen.
Als je een breder publiek wil hebben voor je columns: start een weblog Stuur al je vrienden, vriendinnen, kennissen, etc. de link. Noem 'm in je Hyves, op MSN en misschien zelfs hier 'in je motto' (tenzij je hier uiteraard volledig anoniem blijft). Als je je weblog regelmatig bijhoudt (en dus 'in dat wereldje zit'), dan stuit je vroeg of laat op bijvoorbeeld een wedstrijd waarin gevraagd wordt of je regelmatig een weblog bijhoudt of om een paar logjes in te sturen. Succes!
zondag 20 september 2009 om 08:39
Lizzl.. even kort, ik ga slapen. Actie ondernemen moet ik zelf doen, dat weet ik. Maar ik zie dit topic als een soort 'brainstormen'. Ik vind het fijn dat er mensen meelezen en met tips komen. Dat doe jij ook.(dank). Ik ben gewend dat men juist komt met redenen om vooral te blijven zitten waar ik zit. Maar dat wil ik nu juist doorbreken. Alleen is het in m'n hoofd nog niet helder en zijn de simpelste tips juist de tips waar ik zelf nog niet op was gekomen. Ik denk te moeilijk volgens mij. En daarom ben ik zo blij dat er nu mensen zijn die meedenken. Dat heb ik even nodig. Op hyves heb ik inderdaad een blog. De reacties zijn lovend, maar dan is er toch een stemmetje in m'n hoofd dat zegt dat ik me vooral geen illusies moet maken. Dat stemmetje moet dus weg. En no worries, ik hoor natuurlijk niet echt stemmen..
Jouw verhaal is ook bijzonder zeg. Je hebt je hart gevolgd, dat benijd ik. En dat kan ik ook, maar eerst even die schop onder m'n hol!!
Jouw verhaal is ook bijzonder zeg. Je hebt je hart gevolgd, dat benijd ik. En dat kan ik ook, maar eerst even die schop onder m'n hol!!
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
zondag 20 september 2009 om 08:56
Lieve Kookwekker,
Doe wat je bent en zet jezelf op 24 uur. Binnen dat etmaal moet je een aantal knopen doorhakken voor jezelf.
Als je een beslissing niet binnen een dag kan nemen, neem je hem nooit.
Zie je jezelf nog dit werk doen over 5 jaar? Nee? Actie dan. Zet jezelf een doel en als je niet weet welke richting je op wilt, zet er dan 10 op papier en ga ze allemaal proberen en afstrepen als het niks is.
Schop onder je bevallige achterste zoals je het zelf noemt; zorg dat je met iemand afspreekt die je daarbij kan helpen.
Verder ben ik even door mijn goede raad heen Kookwekker.
Succes, en nog het belangrijkste: Laat je niet door je angst leiden (maar doe ook geen gekke dingen).
Doe wat je bent en zet jezelf op 24 uur. Binnen dat etmaal moet je een aantal knopen doorhakken voor jezelf.
Als je een beslissing niet binnen een dag kan nemen, neem je hem nooit.
Zie je jezelf nog dit werk doen over 5 jaar? Nee? Actie dan. Zet jezelf een doel en als je niet weet welke richting je op wilt, zet er dan 10 op papier en ga ze allemaal proberen en afstrepen als het niks is.
Schop onder je bevallige achterste zoals je het zelf noemt; zorg dat je met iemand afspreekt die je daarbij kan helpen.
Verder ben ik even door mijn goede raad heen Kookwekker.
Succes, en nog het belangrijkste: Laat je niet door je angst leiden (maar doe ook geen gekke dingen).
