Kinderen
alle pijlers
Driftig peutertje
dinsdag 29 september 2009 om 12:29
Ons dochtertje wordt bijna 2, en heeft momenteel een periode dat ze erg snel driftig en boos is en zichzelf erg slecht kan vermaken.
Het driftig worden is met name als haar dingen niet lukken, of als ze iets wil wat niet mag. Ze laat zich op de grond vallen, bonkt ook af en toe met haar hoofd op de grond, en gaat keihard gillen.
Daarnaast wordt ze 's nachts soms wakker en is dan compleet over de rooie. Het enige wat dan helpt om haar rustig te krijgen is erbij gaan liggen...
Verder is het echt een heeeeel lief meisje hoor, ze kletst de oren van ons hoofd, echt heel gezellig. Ik hoop dat dit gewoon een fase is, die bij de leeftijd hoort. Maar ik vind het gewoon heel moeilijk om met die driftbuien om te gaan, en ik weet ook niet waar ik goed aan doe. Moet ik boos worden, het negeren, op de gang zetten......? Als er iemand tips en trucs heeft, heel fijn!
Het driftig worden is met name als haar dingen niet lukken, of als ze iets wil wat niet mag. Ze laat zich op de grond vallen, bonkt ook af en toe met haar hoofd op de grond, en gaat keihard gillen.
Daarnaast wordt ze 's nachts soms wakker en is dan compleet over de rooie. Het enige wat dan helpt om haar rustig te krijgen is erbij gaan liggen...
Verder is het echt een heeeeel lief meisje hoor, ze kletst de oren van ons hoofd, echt heel gezellig. Ik hoop dat dit gewoon een fase is, die bij de leeftijd hoort. Maar ik vind het gewoon heel moeilijk om met die driftbuien om te gaan, en ik weet ook niet waar ik goed aan doe. Moet ik boos worden, het negeren, op de gang zetten......? Als er iemand tips en trucs heeft, heel fijn!
dinsdag 29 september 2009 om 14:10
In een boek dat ik laatst gelezen heb stond de tip dat je de tweejarige het gevoel moet geven dat ze nodig zijn in huis; dat alles in het honderd zou lopen als zij er niet waren om de zaken te regelen. Dus vooral mee laten helpen in het huishouden en daarbij uitbundig complimenteren. Mijn dochter van bijna twee vindt het bijvoorbeeld geweldig om mee te helpen de afwasmachine leeg te ruimen.
dinsdag 29 september 2009 om 14:20
Hier werkt uit laten razen gewoon het beste. Dus is zoon van 2,5 jaar boos, dan gaat ie maar even afkoelen op een afstandje (hoek, gangentje, waar dan ook). Dan komt hij vanzelf wel weer bij zinnen.
Ik merk dat in mijn jongste van 15 maanden nog meer temperament zit. Die kan boos doen....ben benieuwd hoe dat over een paar maanden is....
Ik merk dat in mijn jongste van 15 maanden nog meer temperament zit. Die kan boos doen....ben benieuwd hoe dat over een paar maanden is....
dinsdag 29 september 2009 om 14:26
Verder stond er in het boek dat je zo weinig mogelijk de aandacht moest vestigen op negatief gedrag van het kind. Dus niet : jij mag je bestek niet op de grond gooien, dat is stout! Maar : hee wat raar, daar ligt bestek op de grond. Wat een gek bestek, dat hoort helemaal niet op de grond te liggen, dat hoort op tafel te liggen.
dinsdag 29 september 2009 om 14:31
Heel herkenbaar. Onze dochter, ook bijna 2, wil ook alles zelf doen. Ze kan ook al heel veel zelf en praat ook al best goed. Als ze driftig wordt omdat iets niet lukt vraag ik altijd of ik moet helpen en meestal heeft zij dan het punt bereikt dat het haar echt niet lukt en ze inderdaad hulp wil.
Verder staat ze hier ook regelmatig op de gang omdat ze haar broer en zus aardig kan terroriseren. Gelukkig is het een fase die langzaam (soms te langzaam) overgaat.
Gelukkig kan ze zich wel heel goed zelf, en met broer en zus, vermaken.
Verder staat ze hier ook regelmatig op de gang omdat ze haar broer en zus aardig kan terroriseren. Gelukkig is het een fase die langzaam (soms te langzaam) overgaat.
Gelukkig kan ze zich wel heel goed zelf, en met broer en zus, vermaken.
dinsdag 29 september 2009 om 15:00
quote:kip7 schreef op 29 september 2009 @ 13:40:
[...]
Even een misverstand uit de weg ruimen: Driftbuien gaan dus niet altijd vanzelf over.
Voorkomen van driftbuien:
- Voorkomen dat een kind zich gaat vervelen
En wat doe je dan, je kind altijd bezig houden? Vervelen af en toe is niet zo erg, sterker nog, ze ontwikkelen juist daardoor manieren om zichzelf bezig te houden en dan vinden ze het juist leuk ook.
[...]
Even een misverstand uit de weg ruimen: Driftbuien gaan dus niet altijd vanzelf over.
Voorkomen van driftbuien:
- Voorkomen dat een kind zich gaat vervelen
En wat doe je dan, je kind altijd bezig houden? Vervelen af en toe is niet zo erg, sterker nog, ze ontwikkelen juist daardoor manieren om zichzelf bezig te houden en dan vinden ze het juist leuk ook.
donderdag 1 oktober 2009 om 10:00
quote:jetje31 schreef op 29 september 2009 @ 15:00:
[...]
En wat doe je dan, je kind altijd bezig houden? Vervelen af en toe is niet zo erg, sterker nog, ze ontwikkelen juist daardoor manieren om zichzelf bezig te houden en dan vinden ze het juist leuk ook.Is ook niet erg, maar kinderen die zich teveel vervelen krijgen sneller driftbuien.
[...]
En wat doe je dan, je kind altijd bezig houden? Vervelen af en toe is niet zo erg, sterker nog, ze ontwikkelen juist daardoor manieren om zichzelf bezig te houden en dan vinden ze het juist leuk ook.Is ook niet erg, maar kinderen die zich teveel vervelen krijgen sneller driftbuien.
donderdag 1 oktober 2009 om 10:03
quote:qwertu schreef op 29 september 2009 @ 15:32:
[...]
Bovendien denk ik dat met "voorkomen dat je kind zich gaat vervelen" ook bedoeld wordt: speelgoed en spelletjes aanbieden die voldoende uitdagend zijn voor het ontwikkelingsniveau van het kind (dus niet te makkelijk en niet te moeilijk) en het kind betrekken in je dagelijkse bezigheden. Als ik eten sta te koken, wil mijn dochter op het krukje bij het aanrecht staan om te "helpen". Soms staat ze alleen maar te kijken, soms gaat ze met water kliederen, soms wil ze vast een bakje gesneden groente eten. Dit gebeurt op háár initiatief (dus: als ze lekker aan het spelen is, mag ze lekker blijven spelen, als ze zich verveelt en ik deel mee dat ik ga koken, komt ze erbij "koekje sáán!"). Bij het tafel dekken idem dito: als ze lekker bezig is, dan zeg ik alleen dat ik de tafel ga dekken. Als zij zich loopt te vervelen, dan vraag ik of ze me wil helpen de tafel te dekken. Als ze daar geen zin in heeft: ook goed. Ik bied het alleen maar aan, het is geen verplichte bezigheidstherapie.
Da's inderdaad psies wat ik bedoel met verveling voorkomen.
[...]
Bovendien denk ik dat met "voorkomen dat je kind zich gaat vervelen" ook bedoeld wordt: speelgoed en spelletjes aanbieden die voldoende uitdagend zijn voor het ontwikkelingsniveau van het kind (dus niet te makkelijk en niet te moeilijk) en het kind betrekken in je dagelijkse bezigheden. Als ik eten sta te koken, wil mijn dochter op het krukje bij het aanrecht staan om te "helpen". Soms staat ze alleen maar te kijken, soms gaat ze met water kliederen, soms wil ze vast een bakje gesneden groente eten. Dit gebeurt op háár initiatief (dus: als ze lekker aan het spelen is, mag ze lekker blijven spelen, als ze zich verveelt en ik deel mee dat ik ga koken, komt ze erbij "koekje sáán!"). Bij het tafel dekken idem dito: als ze lekker bezig is, dan zeg ik alleen dat ik de tafel ga dekken. Als zij zich loopt te vervelen, dan vraag ik of ze me wil helpen de tafel te dekken. Als ze daar geen zin in heeft: ook goed. Ik bied het alleen maar aan, het is geen verplichte bezigheidstherapie.
Da's inderdaad psies wat ik bedoel met verveling voorkomen.
donderdag 1 oktober 2009 om 10:13
quote:qwertu schreef op 29 september 2009 @ 15:36:
Dat driftbuien niet altijd vanzelf over gaan, heb ik overigens ook al gezien (bij mijn broertje) en begrepen van anderen. Maar ik denk dat het dan gaat om drift die er zeg maar van nature al in zit en de "extreme" varianten? Niet om de gewone drift die "gewoon" bij de peuterpuberteit hoort? Of vergis ik me?
Ook peuters met een relatief rustig temperament kunnen, door een (onbedoeld) verkeerde aanpak ook problemen gaan ontwikkelen. De meeste driftbuien waar een kind niet overheen groeit komen voort uit het temperament van het kind en een stukje aanleg, maar ook uit een onjuiste aanpak.
Neem een doodnormale peuter die in de peuterpuberteit zit. Geef de peuter, onder het motto "groeit er wel weer overheen", zeer frequent bij driftbuien zijn of haar zin. En kijk dan eens wat voor een kind je hebt op 3, 4 of 5-jarige leeftijd.
Dat driftbuien niet altijd vanzelf over gaan, heb ik overigens ook al gezien (bij mijn broertje) en begrepen van anderen. Maar ik denk dat het dan gaat om drift die er zeg maar van nature al in zit en de "extreme" varianten? Niet om de gewone drift die "gewoon" bij de peuterpuberteit hoort? Of vergis ik me?
Ook peuters met een relatief rustig temperament kunnen, door een (onbedoeld) verkeerde aanpak ook problemen gaan ontwikkelen. De meeste driftbuien waar een kind niet overheen groeit komen voort uit het temperament van het kind en een stukje aanleg, maar ook uit een onjuiste aanpak.
Neem een doodnormale peuter die in de peuterpuberteit zit. Geef de peuter, onder het motto "groeit er wel weer overheen", zeer frequent bij driftbuien zijn of haar zin. En kijk dan eens wat voor een kind je hebt op 3, 4 of 5-jarige leeftijd.
zaterdag 3 oktober 2009 om 18:48
Mijn dochter (3 1/2) zit op dit moment op de trap de longen uit haar lijf te krijsen, omdat we gingen eten. Zij had bedacht dat ze niet wilde eten, bovendien is ze moe. Prima, wil je niet eten, dan eet je niet, maar ze had het op een of andere manier al in haar hoofd gezet dat ze een driftbui zou krijgen en rustig krijgen is er dan niet meer bij. Ze schopt, slaat en gooit als ze in zo'n bui is.
Inderdaad gaat het in fases, deze duurt nu al een week.
(inmiddels zijn we 3 kwartier verder, dochter ligt op bed)
Ze raakt echt compleet hysterisch, is niet meer te bereiken in zo'n bui en af en toe heb ik geen idee meer hoe ik zo'n bui kan doorbreken. Het is een meisje van uitersten, zo kan ze enorm vrolijk en blij zijn en zo kennen de meeste mensen haar ook. Maar de andere kant is dus deze hysterische woede...
Wat nog mee kan spelen: ik ben 38 weken zwanger van ons 2e kindje, dat vindt ze leuk, maar ongetwijfeld ook erg spannend. Maar dan nog, deze buien heeft ze al langer, alleen duren ze nu steeds langer en neemt de heftigheid toe.
Iemand tips?
Inderdaad gaat het in fases, deze duurt nu al een week.
(inmiddels zijn we 3 kwartier verder, dochter ligt op bed)
Ze raakt echt compleet hysterisch, is niet meer te bereiken in zo'n bui en af en toe heb ik geen idee meer hoe ik zo'n bui kan doorbreken. Het is een meisje van uitersten, zo kan ze enorm vrolijk en blij zijn en zo kennen de meeste mensen haar ook. Maar de andere kant is dus deze hysterische woede...
Wat nog mee kan spelen: ik ben 38 weken zwanger van ons 2e kindje, dat vindt ze leuk, maar ongetwijfeld ook erg spannend. Maar dan nog, deze buien heeft ze al langer, alleen duren ze nu steeds langer en neemt de heftigheid toe.
Iemand tips?
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
maandag 5 oktober 2009 om 13:02
Hee Juultje! Goed dat je het even van je afschrijft.
Het is wel een dame he. Hoort allemaal bij de leeftijd en situatie en het zal wel een fase zijn.. Maar ondertussen breekt het jou wel op momenteel.
Kun je de buien gaan omzeilen? Weet je ongeveer wanneer ze hysterisch gaat worden?
Stel dat je weet dat het een drukke dag is, te moe om te eten. Dat je ongeveer kunt inschatten dat het die kant opgaat en dat omzeilt. Je kunt dan b.v. een broodje op de bank eten voordat Juultjeman thuis is, ik zeg maar wat. Of overdag koken en als ze thuis is gelijk eten..
Of gaat het tegen je principes om je structuur te laten varen?
Ik ben vaak een dag niet in orde en dan gaat het allemaal ff wat makkelijker dan anders.
Op de dagen dat jij fitter bent en zij vrolijk, dan haak je erop in met het gewone ritueel.
Ik hoop in elk geval dat je gauw bevalt en dat Jman haar goed kan hanteren in de kraamtijd. En sterkte in deze vermoeiende periode!
Het is wel een dame he. Hoort allemaal bij de leeftijd en situatie en het zal wel een fase zijn.. Maar ondertussen breekt het jou wel op momenteel.
Kun je de buien gaan omzeilen? Weet je ongeveer wanneer ze hysterisch gaat worden?
Stel dat je weet dat het een drukke dag is, te moe om te eten. Dat je ongeveer kunt inschatten dat het die kant opgaat en dat omzeilt. Je kunt dan b.v. een broodje op de bank eten voordat Juultjeman thuis is, ik zeg maar wat. Of overdag koken en als ze thuis is gelijk eten..
Of gaat het tegen je principes om je structuur te laten varen?
Ik ben vaak een dag niet in orde en dan gaat het allemaal ff wat makkelijker dan anders.
Op de dagen dat jij fitter bent en zij vrolijk, dan haak je erop in met het gewone ritueel.
Ik hoop in elk geval dat je gauw bevalt en dat Jman haar goed kan hanteren in de kraamtijd. En sterkte in deze vermoeiende periode!
maandag 5 oktober 2009 om 15:35
Juul, mijn zoon van ruim 3 heeft dat dus ook, en stuurt er echt zelf op aan.
hij kan zelfs kwaad worden om iets wat hij zelf bedenkt (voorbeeld; z'n toetje staat op tafel en hij zegt; ik wil geen toetje eten. Dag zeg ik; prima, dat hoeft ook niet. Vervolgens gaat hij bokken en boos doen en wil ie toch een toetje (dat gewoon nog voor m staat) Hij wordt bozer en bozer en dat wordt dan een driftbui waar je niks meer mee kunt.
Afwachten en troosten als t over is (30 minuten ofzo). (meestal zetten we m dan even boven want op de gang lukt niet want hij loopt dan bijna dwars door de tussendeur heen)
hij kan zelfs kwaad worden om iets wat hij zelf bedenkt (voorbeeld; z'n toetje staat op tafel en hij zegt; ik wil geen toetje eten. Dag zeg ik; prima, dat hoeft ook niet. Vervolgens gaat hij bokken en boos doen en wil ie toch een toetje (dat gewoon nog voor m staat) Hij wordt bozer en bozer en dat wordt dan een driftbui waar je niks meer mee kunt.
Afwachten en troosten als t over is (30 minuten ofzo). (meestal zetten we m dan even boven want op de gang lukt niet want hij loopt dan bijna dwars door de tussendeur heen)
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:52
Compu, moeheid is zeker iets wat meespeelt. Zo weet ik dat ze morgen na het kdv erg moe zal zijn en dan krijgt ze vaak een boterham voor de televisie en eet ik later met man. Wat dat betreft ben ik zo'n bui liever voor, dan dat ik een strakke structuur hanteer, dat hoeft voor mij niet zo nodig.
Emma, wat jij zegt herken ik ook, soms wil ze gewoon boos worden en stuurt ze zelf op zo'n bui aan. Dan kun je proberen af te leiden wat je wilt, maar dan helpt niets er tegen. Bv als ze begint met boos worden, dan herinner ik haar bv aan een eerdere bui en dat het toch niet leuk is om zo boos te zijn. Dan zegt zij doodleuk dat ze het wel leuk vindt om boos te zijn.
Het lijkt hier alweer de goede kant op te gaan, wat ook waar blijft is: op het moment dat je het niet meer ziet zitten (zoals toen ik mijn bericht postte) gaat het vaak weer beter.
Emma, wat jij zegt herken ik ook, soms wil ze gewoon boos worden en stuurt ze zelf op zo'n bui aan. Dan kun je proberen af te leiden wat je wilt, maar dan helpt niets er tegen. Bv als ze begint met boos worden, dan herinner ik haar bv aan een eerdere bui en dat het toch niet leuk is om zo boos te zijn. Dan zegt zij doodleuk dat ze het wel leuk vindt om boos te zijn.
Het lijkt hier alweer de goede kant op te gaan, wat ook waar blijft is: op het moment dat je het niet meer ziet zitten (zoals toen ik mijn bericht postte) gaat het vaak weer beter.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
