Relaties
alle pijlers
Ik ben teveel
donderdag 24 september 2009 om 13:06
Hoi allemaal,
Ik heb hier net een heel lang verhaal getypt en toen ik aan het einde kwam, zag ik wat het probleem is:
Mijn vriendje wil meer rust aan zijn hoofd. Ik vind het daarentegen fijn om hem vaak te zien, te bellen om te zeggen dat ik van hem hou, enz. Het is niet zo dat hij dat allemaal nooit heeft gewild (wel in mindere mate dan ik), maar ik ben een tijd lang iets teveel voor hem geweest en hij moet denk ik even bijkomen. De reden: ik ben lange tijd heel onzeker en jaloers geweest en zocht heel veel bevestiging bij hem.
Ik ben inmiddels gestopt met dat jaloerse en onzekere gedoe, maar als het maar in de buurt komt, heeft hij er al geen zin meer in. Zeker weet ik niet of het nu goedkomt, misschien heb ik het al teveel verpest. Hij heeft aangegeven dat hij wil dat het weer goedkomt, maar iedere keer als ik iets zeg dat kan duiden op jaloezie of onzekerheid (de reden dat ik lange tijd teveel voor hem was), zijn "metertje op nul slaat" (Quote).
Nu ik dus niet meer zo'n zeur ben, kan ik me meer concentreren op de relatie en merk ik dat hij nu weinig kan hebben. Hij heeft gewoon echt even genoeg van me. Dit vind ik moeilijk, want in mijn ogen gaat het allemaal zoveel beter. Mijn vraag nu: hoe kan ik me het beste opstellen?
Moet ik hem gewoon een tijdje met rust laten en hém het initiatief laten nemen om te bellen/ te willen afspreken? Perhaps I just need to back off a little..
Ik hoor wel wat jullie verhalen/adviezen zijn. Bedankt alvast!
Ik heb hier net een heel lang verhaal getypt en toen ik aan het einde kwam, zag ik wat het probleem is:
Mijn vriendje wil meer rust aan zijn hoofd. Ik vind het daarentegen fijn om hem vaak te zien, te bellen om te zeggen dat ik van hem hou, enz. Het is niet zo dat hij dat allemaal nooit heeft gewild (wel in mindere mate dan ik), maar ik ben een tijd lang iets teveel voor hem geweest en hij moet denk ik even bijkomen. De reden: ik ben lange tijd heel onzeker en jaloers geweest en zocht heel veel bevestiging bij hem.
Ik ben inmiddels gestopt met dat jaloerse en onzekere gedoe, maar als het maar in de buurt komt, heeft hij er al geen zin meer in. Zeker weet ik niet of het nu goedkomt, misschien heb ik het al teveel verpest. Hij heeft aangegeven dat hij wil dat het weer goedkomt, maar iedere keer als ik iets zeg dat kan duiden op jaloezie of onzekerheid (de reden dat ik lange tijd teveel voor hem was), zijn "metertje op nul slaat" (Quote).
Nu ik dus niet meer zo'n zeur ben, kan ik me meer concentreren op de relatie en merk ik dat hij nu weinig kan hebben. Hij heeft gewoon echt even genoeg van me. Dit vind ik moeilijk, want in mijn ogen gaat het allemaal zoveel beter. Mijn vraag nu: hoe kan ik me het beste opstellen?
Moet ik hem gewoon een tijdje met rust laten en hém het initiatief laten nemen om te bellen/ te willen afspreken? Perhaps I just need to back off a little..
Ik hoor wel wat jullie verhalen/adviezen zijn. Bedankt alvast!
donderdag 24 september 2009 om 13:10
Misschien goed om je ervan bewust te zijn dat dit speelt, maar daarentegen ook wel gewoon nu je (new & improved) zélf zijn. Nu weer doorslaan de andere kant op maakt ook niet dat de situatie er voor jullie beiden leuker en overzichtelijker op wordt.
Wees hoe je echt wilt zijn, en dan is het (helaas) afwachten of je vriend jou eigen ik echt leuk vindt, of dat deze relatie helaas doodbloedt en jij zeer waarschijnlijk iemand vindt die beter past bij wie je bent, nu je weer een stap hebt gezet naar verder volwassen worden.
Succes! Met een beetje mazzel, en vooral als jij niet je in allerlei onnatuurlijke bochten gaat wringen om het hem nu naar de zin weer te maken, komt het prima in orde.
Wees hoe je echt wilt zijn, en dan is het (helaas) afwachten of je vriend jou eigen ik echt leuk vindt, of dat deze relatie helaas doodbloedt en jij zeer waarschijnlijk iemand vindt die beter past bij wie je bent, nu je weer een stap hebt gezet naar verder volwassen worden.
Succes! Met een beetje mazzel, en vooral als jij niet je in allerlei onnatuurlijke bochten gaat wringen om het hem nu naar de zin weer te maken, komt het prima in orde.
donderdag 24 september 2009 om 13:25
donderdag 24 september 2009 om 13:32
Hoi,
Wat fijn, die snelle reacties. Ik heb het gevoel dat ik mezelf niet meer was in de relatie. Nu meteen verandering bij hem willen zien is misschien ook te snel. Wat ik graag zou willen is weer die leuke, vrolijke, zelfverzekerde meid worden die ik was vóór en in het begin van deze relatie.
Ik zal altijd nog een beetje onzeker en/of jaloers zijn op sommige momenten. Dat hoort gewoon een beetje bij mij en als hij dat niet (meer) erbij wil nemen, dan houdt het inderdaad op. Het lijkt mij ook funest om mezelf helemaal te veranderen, zodat hij tevreden is (als dat al zou lukken). Fijn is voor mezelf in ieder geval dat ik me niet meer zo laat meeslepen door (grotendeels) fantasiën.
Bedankt voor jullie reacties!
Wat fijn, die snelle reacties. Ik heb het gevoel dat ik mezelf niet meer was in de relatie. Nu meteen verandering bij hem willen zien is misschien ook te snel. Wat ik graag zou willen is weer die leuke, vrolijke, zelfverzekerde meid worden die ik was vóór en in het begin van deze relatie.
Ik zal altijd nog een beetje onzeker en/of jaloers zijn op sommige momenten. Dat hoort gewoon een beetje bij mij en als hij dat niet (meer) erbij wil nemen, dan houdt het inderdaad op. Het lijkt mij ook funest om mezelf helemaal te veranderen, zodat hij tevreden is (als dat al zou lukken). Fijn is voor mezelf in ieder geval dat ik me niet meer zo laat meeslepen door (grotendeels) fantasiën.
Bedankt voor jullie reacties!
donderdag 24 september 2009 om 13:37
Mhmm hoe lang hebben jullie eigenlijk al een relatie? Je zegt dat je in het begin wel die leuke, vrolijke en zelfverzekerde meid was. Hoe komt het dat je toen veranderd bent? Door de regels heen lees ik een beetje dat er wat dingen gebeurd zijn waar jou reactie op was dat je onzeker en jaloers ging doen.
Het baart me wel een klein beetje zorgen dat je je tussen haakjes afvraagt of je vriend ooit wel te vreden zou zijn. Waar ligt dit aan?
Je krijgt van mij iig een , want het is best lastig voor je als ik het zo lees.
Het baart me wel een klein beetje zorgen dat je je tussen haakjes afvraagt of je vriend ooit wel te vreden zou zijn. Waar ligt dit aan?
Je krijgt van mij iig een , want het is best lastig voor je als ik het zo lees.
donderdag 24 september 2009 om 13:44
quote:Mangloen schreef op 24 september 2009 @ 13:32:
Hoi,
Wat fijn, die snelle reacties. Ik heb het gevoel dat ik mezelf niet meer was in de relatie. Nu meteen verandering bij hem willen zien is misschien ook te snel. Wat ik graag zou willen is weer die leuke, vrolijke, zelfverzekerde meid worden die ik was vóór en in het begin van deze relatie.
Ik zal altijd nog een beetje onzeker en/of jaloers zijn op sommige momenten. Dat hoort gewoon een beetje bij mij en als hij dat niet (meer) erbij wil nemen, dan houdt het inderdaad op. Het lijkt mij ook funest om mezelf helemaal te veranderen, zodat hij tevreden is (als dat al zou lukken). Fijn is voor mezelf in ieder geval dat ik me niet meer zo laat meeslepen door (grotendeels) fantasiën.
Bedankt voor jullie reacties!
Dit komt me bekend voor! Dat is precies hetzelfde wat ik nu denk.
Mijn situatie is net wat anders. Ik heb dit jaar een golf van tegenslagen (los van onze relatie gehad) en heb nooit ''rust'' genomen. Waardoor ik ben veranderd in een persoon die niet meer zelfverzekerd, vrolijk, optimistisch en gewoon minder kan hebben van hem. Wekt bij hem irritaties en omgekeerd kan hij ook weinig hebben van mij en zegt eigenlijk dat ik de relatie kapot aan het maken ben.
Ik wil ook graag weer de oude persoon worden die ik was voor de relatie. Ik was namelijk het tegenovergestelde van wat ik nu ben. Dat was juist hetgene wat hem aantrok.
Helaas kun je niet van de een op andere dag weer terug naar wie je was. Je moet er echt bewust mee bezig zijn. Neem je rust en probeer hem niet te hard ervan te overtuigen dat je anders bent.
Wat ik zelf nu doe is helemaal afstand nemen (hoe moeilijk het ook is). Zo heeft hij zijn rust even, en kan ik tegelijkertijd de tijd voor mezelf nemen en mezelf weer worden. Als jij dan na een tijdje weer de persoon bent die je was, doordat jij daar zelf rustig de tijd voor hebt genomen, gaat hij zelf zien dat je echt bent veranderd. Probeer je in eerste instantie nu echt even op jezelf te richten.
Hoi,
Wat fijn, die snelle reacties. Ik heb het gevoel dat ik mezelf niet meer was in de relatie. Nu meteen verandering bij hem willen zien is misschien ook te snel. Wat ik graag zou willen is weer die leuke, vrolijke, zelfverzekerde meid worden die ik was vóór en in het begin van deze relatie.
Ik zal altijd nog een beetje onzeker en/of jaloers zijn op sommige momenten. Dat hoort gewoon een beetje bij mij en als hij dat niet (meer) erbij wil nemen, dan houdt het inderdaad op. Het lijkt mij ook funest om mezelf helemaal te veranderen, zodat hij tevreden is (als dat al zou lukken). Fijn is voor mezelf in ieder geval dat ik me niet meer zo laat meeslepen door (grotendeels) fantasiën.
Bedankt voor jullie reacties!
Dit komt me bekend voor! Dat is precies hetzelfde wat ik nu denk.
Mijn situatie is net wat anders. Ik heb dit jaar een golf van tegenslagen (los van onze relatie gehad) en heb nooit ''rust'' genomen. Waardoor ik ben veranderd in een persoon die niet meer zelfverzekerd, vrolijk, optimistisch en gewoon minder kan hebben van hem. Wekt bij hem irritaties en omgekeerd kan hij ook weinig hebben van mij en zegt eigenlijk dat ik de relatie kapot aan het maken ben.
Ik wil ook graag weer de oude persoon worden die ik was voor de relatie. Ik was namelijk het tegenovergestelde van wat ik nu ben. Dat was juist hetgene wat hem aantrok.
Helaas kun je niet van de een op andere dag weer terug naar wie je was. Je moet er echt bewust mee bezig zijn. Neem je rust en probeer hem niet te hard ervan te overtuigen dat je anders bent.
Wat ik zelf nu doe is helemaal afstand nemen (hoe moeilijk het ook is). Zo heeft hij zijn rust even, en kan ik tegelijkertijd de tijd voor mezelf nemen en mezelf weer worden. Als jij dan na een tijdje weer de persoon bent die je was, doordat jij daar zelf rustig de tijd voor hebt genomen, gaat hij zelf zien dat je echt bent veranderd. Probeer je in eerste instantie nu echt even op jezelf te richten.
donderdag 24 september 2009 om 13:52
Wat lief! Dank je wel.
We hebben iets meer dan 1,5 jaar verkering, waarvan ik in het begin een half jaar in het buitenland ben geweest (stage). Ik kende hem van vroeger, we hebben ooit een half jaar verkering gehad toen we nog op de middelbare school zaten. Dat is overigens niet te vergelijken met de relatie nu. Ik ben weer in contact gekomen een paar maanden voordat ik wegging en heb toen duidelijk gemaakt geen vaste relatie o.i.d. te willen, omdat ik lekker vrij wilde zijn in het buitenland. We hebben toen veel contact gehouden en merkten dat we allebei heel gek op elkaar waren.
Wat er veranderd is? Ja, ik kwam er per ongeluk achter dat ie foto's van naakte vrouwen niet oninteressant vindt haha (dit dacht ik wel altijd, lekker naief misschien). Ik heb dit enorm opgeblazen en heel erg op mezelf betrokken. Een tijd lang leek alles een bedreiging, ook een videoclip met sexy dansende vrouwen vond ik verschrikkelijk. Dit was natuurlijk onwijs vermoeiend voor hem en voor mij helemaal.
Inmiddels heb ik geleerd dat ik het absoluut niet op mezelf moet betrekken en dat ik mijn energie beter in belangrijke dingen kan steken. Dit maakt mijn hoofd ook rustiger en maakt mij een stuk leuker. Ik denk echter dat het te lang geduurd heeft en hij nu niet zo makkelijk meer gelooft dat ik niet meer zo moeilijk doe over relatief kleine dingen.
Met wat ik getypt had tussen haakjes, bedoelde ik eigenlijk dat ik zelfs als ik me in allerlei bochten zou wringen om het hem naar de zin te maken, dit misschien niet eens zou lukken. Meer omdat hij dat ook in de gaten heeft en het iemand niet erg aantrekkelijk maakt.
Wel fijn hoor, dat jullie zo meedenken. Ik merk dat ik teveel zelf heb willen doen en al helemaal teveel bij hem heb neergelegd.
We hebben iets meer dan 1,5 jaar verkering, waarvan ik in het begin een half jaar in het buitenland ben geweest (stage). Ik kende hem van vroeger, we hebben ooit een half jaar verkering gehad toen we nog op de middelbare school zaten. Dat is overigens niet te vergelijken met de relatie nu. Ik ben weer in contact gekomen een paar maanden voordat ik wegging en heb toen duidelijk gemaakt geen vaste relatie o.i.d. te willen, omdat ik lekker vrij wilde zijn in het buitenland. We hebben toen veel contact gehouden en merkten dat we allebei heel gek op elkaar waren.
Wat er veranderd is? Ja, ik kwam er per ongeluk achter dat ie foto's van naakte vrouwen niet oninteressant vindt haha (dit dacht ik wel altijd, lekker naief misschien). Ik heb dit enorm opgeblazen en heel erg op mezelf betrokken. Een tijd lang leek alles een bedreiging, ook een videoclip met sexy dansende vrouwen vond ik verschrikkelijk. Dit was natuurlijk onwijs vermoeiend voor hem en voor mij helemaal.
Inmiddels heb ik geleerd dat ik het absoluut niet op mezelf moet betrekken en dat ik mijn energie beter in belangrijke dingen kan steken. Dit maakt mijn hoofd ook rustiger en maakt mij een stuk leuker. Ik denk echter dat het te lang geduurd heeft en hij nu niet zo makkelijk meer gelooft dat ik niet meer zo moeilijk doe over relatief kleine dingen.
Met wat ik getypt had tussen haakjes, bedoelde ik eigenlijk dat ik zelfs als ik me in allerlei bochten zou wringen om het hem naar de zin te maken, dit misschien niet eens zou lukken. Meer omdat hij dat ook in de gaten heeft en het iemand niet erg aantrekkelijk maakt.
Wel fijn hoor, dat jullie zo meedenken. Ik merk dat ik teveel zelf heb willen doen en al helemaal teveel bij hem heb neergelegd.
donderdag 24 september 2009 om 13:57
Algelita, ik denk dat je gelijk hebt. Het lijkt me goed om tijd te nemen voor jezelf, om terug te vinden wie je was en weer lekker in je vel komen te zitten.
Zoals Tia Dalma al zegt, dan is het aan hem om te bepalen of hij je wel of niet leuk vindt zo. Als hij besluit de relatie te beëindigen (of jijzelf), dan raak je in ieder geval één persoon minder kwijt: jezelf heb je dan nog! Jij ook sterkte!
Zoals Tia Dalma al zegt, dan is het aan hem om te bepalen of hij je wel of niet leuk vindt zo. Als hij besluit de relatie te beëindigen (of jijzelf), dan raak je in ieder geval één persoon minder kwijt: jezelf heb je dan nog! Jij ook sterkte!
donderdag 24 september 2009 om 14:04
Ook voor mij is dit best herkenbaar! Ik was in het begin van mijn laatste relatie ook erg onzeker. Ik was daardoor ook altijd aan het aantrekken, afstoten en maar bevestiging zoeken. Uiteindelijk leerde ik er ook mee omgaan en veranderde ik ook. (..) Mijn advies is dus dat je er voor zorgt dat jullie allebei weer goed van de relatie gaan genieten, als hij dat ook wilt natuurlijk, maar ook dat je die dingen bespreekt!
Ik kan me voorstellen dat je nu niet weet wat je moet. Afstand nemen of niet? Zorg dat je niet opdringerig wordt, maar laat wel blijken dat je een nieuw persoon bent en dat je er voor wilt gaan. Jullie moeten allebei plezier hebben in de relatie. Hij moet zelf ook zoiets hebben van: wow, ik wil haar graag weer bellen en haar stem horen etc.
Fijn om te weten dat er meer mensen zich herkennen in je situatie he?
Ik kan me voorstellen dat je nu niet weet wat je moet. Afstand nemen of niet? Zorg dat je niet opdringerig wordt, maar laat wel blijken dat je een nieuw persoon bent en dat je er voor wilt gaan. Jullie moeten allebei plezier hebben in de relatie. Hij moet zelf ook zoiets hebben van: wow, ik wil haar graag weer bellen en haar stem horen etc.
Fijn om te weten dat er meer mensen zich herkennen in je situatie he?
donderdag 24 september 2009 om 14:15
Hey Mangloen,
Ja die plaatjes dat ken ik wel Heb ik het ook lastig mee gehad... Mijn vriend heeft wel zijn computer opgeschoont want ik werd er niet goed van, ongemerkt kwam ik de plaatjes toch regelmatig tegen. Dat hij kijkt moet hij zelf weten maar ik hoef dat niet te zien!
Van mijn vriend kreeg ik wel begrip toen ik uitlegde hoe ik erover dacht en er niet op zat te wachten om dat tegen te kom en op zn pc. Hoe stond/staat jouw vriend daar tegenover?
Ja die plaatjes dat ken ik wel Heb ik het ook lastig mee gehad... Mijn vriend heeft wel zijn computer opgeschoont want ik werd er niet goed van, ongemerkt kwam ik de plaatjes toch regelmatig tegen. Dat hij kijkt moet hij zelf weten maar ik hoef dat niet te zien!
Van mijn vriend kreeg ik wel begrip toen ik uitlegde hoe ik erover dacht en er niet op zat te wachten om dat tegen te kom en op zn pc. Hoe stond/staat jouw vriend daar tegenover?
donderdag 24 september 2009 om 14:16
Wat jammer Roosje, dat je vriend het net heeft uitgemaakt. Het is opmerkelijk dat vervelende ervaringen/gevoelens zo goed blijven hangen. Wellicht is er dan iets in het gedrag dat de ander er altijd aan doet herinneren. Ik ben hier eerlijk gezegd ook een beetje bang voor. Ik ben bang dat hij zich vast blijft houden aan de tijd dat het niet goed ging, i.p.v. dat ie kijkt naar hoe het nu gaat en in de toekomst kan gaan als we ons hier allebei voor openstellen. Ik denk nu continu 'zie je wel, hij wil het helemaal niet proberen' als hij weer eens moppert dat ik (weer) bel. Overigens bel ik helemaal niet vaak, maar hij vindt nu dus even van wel.
Voorlopig hou ik me gewoon even gedeisd. Als ik merk dat hij er echt niet voor wil gaan, dan houdt het helaas op. Hopelijk ziet hij in dat hij het ook achter zich moet laten, zo niet, dan niet.
Voorlopig hou ik me gewoon even gedeisd. Als ik merk dat hij er echt niet voor wil gaan, dan houdt het helaas op. Hopelijk ziet hij in dat hij het ook achter zich moet laten, zo niet, dan niet.
donderdag 24 september 2009 om 14:20
donderdag 24 september 2009 om 14:30
donderdag 24 september 2009 om 14:37
@ Angelita: Nee, ik denk dat hij gewoon genoeg heeft van mijn 'gezeur'. Iedere keer als er iets is dat ik bij hem ventileer, kost hem dat energie en daar heeft ie nu even geen zin meer in. Ik heb nu alleen het gevoel dat we niet makkelijk meer door kunnen met de relatie, omdat hij zo weinig van me kan hebben nu. Ik vraag me dan ook af of hij wat kan ontspannen als ik me iets gereserveerder opstel, zodat we het weer leuk kunnen hebben.
Hij belt zelf ook wel en neemt ook wel initiatief, maar vaak ben ik hem voor inderdaad. Daar kan ik wel wat aan veranderen
Hij belt zelf ook wel en neemt ook wel initiatief, maar vaak ben ik hem voor inderdaad. Daar kan ik wel wat aan veranderen
donderdag 24 september 2009 om 22:43
quote:Roosje1986 schreef op 24 september 2009 @ 14:04:
En het bleek toen ook (dat was natuurlijk niet de enige reden) dat hij nog steeds met de dingen die in het begin zijn gebeurd zat. Ik vind het jammer dat hij niet zag dat ik een ander persoon was geworden, maar dat zegt meer over hem en daar zal ik jou niet mee vermoeien.
Nounounou, dit zegt ook niet per se iets over hem hoor. Soms is er gewoon te veel gebeurd. Heb iets dergelijks meegemaakt en achteraf zie je de dingen toch veel duidelijker. Het betekent niet dat hij de dingen niet wíl vergeten, maar gewoon niet kan. En dat is heel logisch, die dingen zijn er nou eenmaal.
Als het jouw bad is, zou je het allemaal willen wegvagen alsof het niet gebeurd is, omdat je nu veranderd bent. Maar zo werkt het gewoon niet. Soms kunnen dingen nog heel lang tussen twee personen in staan. Heel vervelend, maar misschien een les voor de volgende keer.
En het bleek toen ook (dat was natuurlijk niet de enige reden) dat hij nog steeds met de dingen die in het begin zijn gebeurd zat. Ik vind het jammer dat hij niet zag dat ik een ander persoon was geworden, maar dat zegt meer over hem en daar zal ik jou niet mee vermoeien.
Nounounou, dit zegt ook niet per se iets over hem hoor. Soms is er gewoon te veel gebeurd. Heb iets dergelijks meegemaakt en achteraf zie je de dingen toch veel duidelijker. Het betekent niet dat hij de dingen niet wíl vergeten, maar gewoon niet kan. En dat is heel logisch, die dingen zijn er nou eenmaal.
Als het jouw bad is, zou je het allemaal willen wegvagen alsof het niet gebeurd is, omdat je nu veranderd bent. Maar zo werkt het gewoon niet. Soms kunnen dingen nog heel lang tussen twee personen in staan. Heel vervelend, maar misschien een les voor de volgende keer.
donderdag 24 september 2009 om 23:17
@emaille
Allereerst: ik kom er eerlijk voor uit dat ik dingen heb fout gedaan. Jammer. Maar nu ik dat weet, en weet wat mij getriggerd heeft, zou dit ook niet meer gebeuren. Gelukkig. Dat wat mij getriggerd heeft, dat is wat ik bedoelde met 'dat zegt meer over hem'. Het heeft ook geen zin om mij te verdedigen, want het is toch over. Zolang ik maar weet wat er is gebeurd en dat dit nooit meer gebeurd.
Allereerst: ik kom er eerlijk voor uit dat ik dingen heb fout gedaan. Jammer. Maar nu ik dat weet, en weet wat mij getriggerd heeft, zou dit ook niet meer gebeuren. Gelukkig. Dat wat mij getriggerd heeft, dat is wat ik bedoelde met 'dat zegt meer over hem'. Het heeft ook geen zin om mij te verdedigen, want het is toch over. Zolang ik maar weet wat er is gebeurd en dat dit nooit meer gebeurd.
anoniem_91255 wijzigde dit bericht op 01-10-2009 11:18
Reden: Details
Reden: Details
% gewijzigd
donderdag 1 oktober 2009 om 10:39
Hoi allemaal,
Hier even een vervolg op mijn verhaal. De afgelopen week is het steeds beter gegaan met mij, en dus ook met de relatie.
Gisteravond echter, heb ik een discussie gehad met mijn vriendje die ik toch wel belangrijk vond en hij absoluut niet (hij noemt het dan zeuren). We zijn toen een beetje boos en geïrriteerd gaan slapen en toen ik vanmorgen wakker werd om het nog even te bespreken, zodat ik niet met een rotgevoel weg zou gaan, werd hij weer boos, omdat we "alwéér" een gesprek hadden. Dit was de druppel en toen heeft hij het uitgemaakt.
Hij lijkt erg achter zijn keuze te staan, hij heeft er gewoon genoeg van. Al die keren dat we hebben moeten praten van mij kan hij nu achter zich laten, ik denk dat hij zich heel relaxed voelt nu. Ik ben ontzettend verdrietig, want dit had ik nooit gewild, zeker niet omdat het zoveel beter ging al. Ik hoopte echt dat het over een aantal weken weer helemaal zo zou gaan als vroeger en we blij zouden zijn met de relatie. Gezien de positieve ontwikkelingen, kon dit ook dacht ik.
Mijn hoop is dat hij dit ook inziet en terugkomt van zijn besluit. Realistisch is dat misschien totaal niet. Toch wil ik hem bellen en horen dat het goedkomt. Hij heeft aangegeven dat hij rust wil (natuurlijk, hij wil het achter zich laten), dus ik kan hem nu beter niet bellen. Wat kan ik het beste doen volgens jullie?
Hier even een vervolg op mijn verhaal. De afgelopen week is het steeds beter gegaan met mij, en dus ook met de relatie.
Gisteravond echter, heb ik een discussie gehad met mijn vriendje die ik toch wel belangrijk vond en hij absoluut niet (hij noemt het dan zeuren). We zijn toen een beetje boos en geïrriteerd gaan slapen en toen ik vanmorgen wakker werd om het nog even te bespreken, zodat ik niet met een rotgevoel weg zou gaan, werd hij weer boos, omdat we "alwéér" een gesprek hadden. Dit was de druppel en toen heeft hij het uitgemaakt.
Hij lijkt erg achter zijn keuze te staan, hij heeft er gewoon genoeg van. Al die keren dat we hebben moeten praten van mij kan hij nu achter zich laten, ik denk dat hij zich heel relaxed voelt nu. Ik ben ontzettend verdrietig, want dit had ik nooit gewild, zeker niet omdat het zoveel beter ging al. Ik hoopte echt dat het over een aantal weken weer helemaal zo zou gaan als vroeger en we blij zouden zijn met de relatie. Gezien de positieve ontwikkelingen, kon dit ook dacht ik.
Mijn hoop is dat hij dit ook inziet en terugkomt van zijn besluit. Realistisch is dat misschien totaal niet. Toch wil ik hem bellen en horen dat het goedkomt. Hij heeft aangegeven dat hij rust wil (natuurlijk, hij wil het achter zich laten), dus ik kan hem nu beter niet bellen. Wat kan ik het beste doen volgens jullie?
donderdag 1 oktober 2009 om 11:00
Als het hem al 1,5 jaar dwars zit dat jij in zijn ogen zeurt heeft hij het nog lang volgehouden. Jij zegt dat het beter gaat, maar hoe kun je dat zeggen na een week tijd terwijl het anderhalf jaar (!!!) anders was?
Het is even heel verdrietig voor je, maar als hij het niet meer ziet zitten met je is hij het eerlijkste om het uit te maken. Het zal vast een opluchting voor hem zijn. Voor jou was jullie relatie blijkbaar leuker dan voor hem. Soms werkt het niet, dat is jammer maar je komt er wel overheen joh. Geef het even tijd.
Hopen heeft weinig zin. Hij heeft zijn besluit niet over 1 nacht genomen. Hij liep er al langer mee gaf je al aan.
Het is even heel verdrietig voor je, maar als hij het niet meer ziet zitten met je is hij het eerlijkste om het uit te maken. Het zal vast een opluchting voor hem zijn. Voor jou was jullie relatie blijkbaar leuker dan voor hem. Soms werkt het niet, dat is jammer maar je komt er wel overheen joh. Geef het even tijd.
Hopen heeft weinig zin. Hij heeft zijn besluit niet over 1 nacht genomen. Hij liep er al langer mee gaf je al aan.
donderdag 1 oktober 2009 om 11:11
quote:Mangloen schreef op 01 oktober 2009 @ 10:39:
Mijn hoop is dat hij dit ook inziet en terugkomt van zijn besluit. Realistisch is dat misschien totaal niet. Toch wil ik hem bellen en horen dat het goedkomt. Hij heeft aangegeven dat hij rust wil (natuurlijk, hij wil het achter zich laten), dus ik kan hem nu beter niet bellen. Wat kan ik het beste doen volgens jullie?
Let it go!
Hoe hard en hoe moelijk het nu ook zal zijn, je moet hem los laten nu. Hij heeft duidelijk gemaakt dat het uit is en dat je hem met rust moet laten, doe dat dan ook!
Als ik jou was zou ik me met mezelf bezig gaan houden, om die zelfverzekerde, leuke meid weer te worden.
Misschien is dit wel beter zo, want zeg eens eerlijk.... Ik geloof niet dat je op deze manier écht gelukkig was in deze relatie.
In ieder geval sterkte.
Mijn hoop is dat hij dit ook inziet en terugkomt van zijn besluit. Realistisch is dat misschien totaal niet. Toch wil ik hem bellen en horen dat het goedkomt. Hij heeft aangegeven dat hij rust wil (natuurlijk, hij wil het achter zich laten), dus ik kan hem nu beter niet bellen. Wat kan ik het beste doen volgens jullie?
Let it go!
Hoe hard en hoe moelijk het nu ook zal zijn, je moet hem los laten nu. Hij heeft duidelijk gemaakt dat het uit is en dat je hem met rust moet laten, doe dat dan ook!
Als ik jou was zou ik me met mezelf bezig gaan houden, om die zelfverzekerde, leuke meid weer te worden.
Misschien is dit wel beter zo, want zeg eens eerlijk.... Ik geloof niet dat je op deze manier écht gelukkig was in deze relatie.
In ieder geval sterkte.
donderdag 1 oktober 2009 om 11:24
Jullie hebben gelijk. Ik was inderdaad niet écht gelukkig in deze relatie en ik had wel wat meer tijd nodig dan één week om te zeggen dat het echt beter ging. Toch voelde ik verbetering en dit wilde ik heel graag doorzetten! Ik was zo gek op hem dat ik helemaal niet uit die relatie wilde stappen.
Dit is overigens geen 1,5 jaar aan de gang. Het is iets van de afgelopen 2 of 3 maanden. Veel te lang nog, maar niet de hele relatie was zo vermoeiend.
Dit is overigens geen 1,5 jaar aan de gang. Het is iets van de afgelopen 2 of 3 maanden. Veel te lang nog, maar niet de hele relatie was zo vermoeiend.
donderdag 1 oktober 2009 om 11:39
Als na zo'n korte tijd (net een jaar) een relatie vermoeiend is, is dat heel snel. Ik kan me goed voorstellen dat hij er voor kiest om niet door te gaan.
Ik denk dus ook dat je beter kunt zorgen dat je zelf weer lekker in je vel zit, zodat een eventuele volgende relatie daar niet op stuk loopt. Daarnaast moet dat toch ook invloed hebben op andere gebieden (werk, studie, huishouden, familie, vrienden) in je leven. Die zijn eigenlijk nog belangrijker. Ik hoor je daar niet over, maar ga je daar ook aan werken?
Als je er op die andere gebieden geen last van had dat het minder lekker ging met je, is het alleen nog duidelijker dat je relatie beter over is. Heb je daar wel last van, dan heb je voorlopig afleiding genoeg. Dat scheelt weer
Ik denk dus ook dat je beter kunt zorgen dat je zelf weer lekker in je vel zit, zodat een eventuele volgende relatie daar niet op stuk loopt. Daarnaast moet dat toch ook invloed hebben op andere gebieden (werk, studie, huishouden, familie, vrienden) in je leven. Die zijn eigenlijk nog belangrijker. Ik hoor je daar niet over, maar ga je daar ook aan werken?
Als je er op die andere gebieden geen last van had dat het minder lekker ging met je, is het alleen nog duidelijker dat je relatie beter over is. Heb je daar wel last van, dan heb je voorlopig afleiding genoeg. Dat scheelt weer
zaterdag 3 oktober 2009 om 09:44
Eigenlijk was ik alleen onzeker in de relatie, ik vond hem zo belangrijk dat ik heel veel waarde hechtte aan zijn mening en normen en waarden. Op zich niet verkeerd, maar je moet jezelf niet vergeten natuurlijk. Gelukkig heb ik een redelijke ruggegraat en kwam ik vaak voor mezelf op (hij heeft zich ook niet echt als een held gedragen, de relatie is niet alleen door mij stukgelopen).
Helaas zat zijn emmertje nog steeds bijna vol en kon het wel beter gaan met mij (en ons), maar een kleine gebeurtenis was dan toch al teveel. Hij had gewoon wat meer rust nodig denk ik. Het is jammer dat de bom gebarsten is nu het beter ging. Hij zei zelf nog een paar dagen ervoor dat hij blij was met mij en dat het alleen maar weer bergopwaarts kon gaan. Nouja..
Ik ben nu inderdaad met mezelf aan de gang. Het leven gaat gewoon door, al zou ik mezelf liever een maand lang opsluiten in mn kamer. Ik ben nu even een paar dagen bij mn ouders, soort van vakantie Verder moet ik hard verder gaan met studeren, want dat gaat ook gewoon door.
Misschien zet het zoden aan de dijk als ik over een paar weken weer lekkerder in mn vel zit en hij ziet dat ik het ook in mn eentje kan redden. "Zo kan het dus ook" denkt ie dan misschien. Voor nu: proberen zover te komen. Wil hij tegen die tijd inzien dat ik wél de moeite waard ben, geweldig, zo niet, dan ben ik er waarschijnlijk toch al overheen.
Helaas zat zijn emmertje nog steeds bijna vol en kon het wel beter gaan met mij (en ons), maar een kleine gebeurtenis was dan toch al teveel. Hij had gewoon wat meer rust nodig denk ik. Het is jammer dat de bom gebarsten is nu het beter ging. Hij zei zelf nog een paar dagen ervoor dat hij blij was met mij en dat het alleen maar weer bergopwaarts kon gaan. Nouja..
Ik ben nu inderdaad met mezelf aan de gang. Het leven gaat gewoon door, al zou ik mezelf liever een maand lang opsluiten in mn kamer. Ik ben nu even een paar dagen bij mn ouders, soort van vakantie Verder moet ik hard verder gaan met studeren, want dat gaat ook gewoon door.
Misschien zet het zoden aan de dijk als ik over een paar weken weer lekkerder in mn vel zit en hij ziet dat ik het ook in mn eentje kan redden. "Zo kan het dus ook" denkt ie dan misschien. Voor nu: proberen zover te komen. Wil hij tegen die tijd inzien dat ik wél de moeite waard ben, geweldig, zo niet, dan ben ik er waarschijnlijk toch al overheen.
zaterdag 3 oktober 2009 om 10:15
"Je kunt niet vooruit als je alleen maar achteruit blijft kijken"
Dit is een quote van mijn vader die heel lief met mij meedenkt.
Ik denk dat het zowel op de relatie slaat (overschatting van de mindere periode en onderschatting van het heden), als op de situatie zoals die nu is (als ik gelukkig wil zijn en hem wil laten inzien dat ik de moeite waard ben, zal ik de relatie zoals deze was los moeten laten en verder moeten kijken. Daar word ik een leuker persoon van en zal de kans dat hij dat ook ziet in ieder geval veel groter zijn dan wanneer ik geen steek vooruit kom).
Deze wijsheid wilde ik nog even met jullie delen.
Dit is een quote van mijn vader die heel lief met mij meedenkt.
Ik denk dat het zowel op de relatie slaat (overschatting van de mindere periode en onderschatting van het heden), als op de situatie zoals die nu is (als ik gelukkig wil zijn en hem wil laten inzien dat ik de moeite waard ben, zal ik de relatie zoals deze was los moeten laten en verder moeten kijken. Daar word ik een leuker persoon van en zal de kans dat hij dat ook ziet in ieder geval veel groter zijn dan wanneer ik geen steek vooruit kom).
Deze wijsheid wilde ik nog even met jullie delen.
