
Viva kattenvraagbaak deel 6

maandag 5 oktober 2009 om 21:12
Een tijdje geleden heb ik hier wel gepost over mijn kat die een nierziekte bleek te hebben, supersneu. Het ging daarna heel goed met hem!
Het lijkt wel of de pech blijft komen, want hij is 3 weken geleden van het dak gevallen : ( alle katten uit de buurt hier zitten op de daken, dat is de enige manier van naar buiten kunnen (midden in amsterdam) en het zijn superbrede dakgoten.
Helaas is hij naar beneden gevallen, snap niet hoe dat kan en voel me ontzettend schuldig. Ik woon op 4 hoog... hij is 12 meter gevallen, echt diep.
De buurvrouw belde aan dat de kat voor de deur zat te krijsen, terwijl hij op geen enkele manier aan de voorkant van het huis kan komen. Ik rende de trappen af en hij kwam raar het trappetje op gehinkt. Ik nam hem in mn armen en hij trilde en plaste over me heen. heel zielig. Ik ben met de buurvrouw samen naar de eerste hulp dierenarts gegaan, zijn poot lag in een rare knik. Na twee nachten daar geweest te zijn is hij geopereerd, hij had een akelige breuk in zijn gewricht en een hondenbeet (!) in zijn poot. Waarschijnlijk is hij toen hij op de grond lag ook nog aangevallen. Ik kon wel janken toen ik dat hoorde, zo'n hoopje ellende. De volgende dag kon hij geopereerd worden, het was de vraag of hij zijn pootje mocht houden of dat het geamputeerd moest worden (als de zenuwen ' door' waren). Gelukkig kon hij geopereerd worden. We kregen hem mee en hij moest in de bench herstellen, 6 weken lang. Er zit nu 2,5 week op, de hechtingen zijn eruit, de haartjes groeien aan en hij leunt weer wat op het pootje (nog lang niet zoals het was maar wel een stuk beter). Maar ik maak me zo'n zorgen! De eerste week deed hij het erg goed, probeerde te ontsnappen, beetje spelen enzo. Maar sinds een paar dagen is hij een beetje apathisch, ligt alsmaar in zijn slaapkooitje, wil er bijna niet uitkomen, eet weinig etc, zeker nu hij weer net terug is van de dierenarts voor de hechtingen. (hij heeft al een schurfthekel aan dierenartsen, de vorige keer heeft hij de dierenarts keihard gebeten 'dat doet hij anders nooit' ).
Ik ben het natuurlijk onwijs aan het vermenselijken, hij lijkt wel depressief, daar heeft hij ook alle reden toe, maar hij moet nog 4 weken! Ik ben zo bang dat straks zijn pootje oke is, maar ik mijn lieve kat kwijt ben , veranderd in een bang teruggetrokken vogeltje. Hij slaapt normaal altijd bij mij, loopt altijd achter me aan en nu zit hij in een kooi omdat het een gewrichtbreuk was kon het niet gespalkt worden en was rust de enige optie.
Iemand hier ervaring mee of tips? Voel me echt een beetje hulpeloos en wordt er verdrietig van als ik hem zo dof zie rondkijken.
Tangerine, het is nu 2 weekjes geleden las ik dat je kat is overleden : ( gaat het weer een beetje?
Het lijkt wel of de pech blijft komen, want hij is 3 weken geleden van het dak gevallen : ( alle katten uit de buurt hier zitten op de daken, dat is de enige manier van naar buiten kunnen (midden in amsterdam) en het zijn superbrede dakgoten.
Helaas is hij naar beneden gevallen, snap niet hoe dat kan en voel me ontzettend schuldig. Ik woon op 4 hoog... hij is 12 meter gevallen, echt diep.
De buurvrouw belde aan dat de kat voor de deur zat te krijsen, terwijl hij op geen enkele manier aan de voorkant van het huis kan komen. Ik rende de trappen af en hij kwam raar het trappetje op gehinkt. Ik nam hem in mn armen en hij trilde en plaste over me heen. heel zielig. Ik ben met de buurvrouw samen naar de eerste hulp dierenarts gegaan, zijn poot lag in een rare knik. Na twee nachten daar geweest te zijn is hij geopereerd, hij had een akelige breuk in zijn gewricht en een hondenbeet (!) in zijn poot. Waarschijnlijk is hij toen hij op de grond lag ook nog aangevallen. Ik kon wel janken toen ik dat hoorde, zo'n hoopje ellende. De volgende dag kon hij geopereerd worden, het was de vraag of hij zijn pootje mocht houden of dat het geamputeerd moest worden (als de zenuwen ' door' waren). Gelukkig kon hij geopereerd worden. We kregen hem mee en hij moest in de bench herstellen, 6 weken lang. Er zit nu 2,5 week op, de hechtingen zijn eruit, de haartjes groeien aan en hij leunt weer wat op het pootje (nog lang niet zoals het was maar wel een stuk beter). Maar ik maak me zo'n zorgen! De eerste week deed hij het erg goed, probeerde te ontsnappen, beetje spelen enzo. Maar sinds een paar dagen is hij een beetje apathisch, ligt alsmaar in zijn slaapkooitje, wil er bijna niet uitkomen, eet weinig etc, zeker nu hij weer net terug is van de dierenarts voor de hechtingen. (hij heeft al een schurfthekel aan dierenartsen, de vorige keer heeft hij de dierenarts keihard gebeten 'dat doet hij anders nooit' ).
Ik ben het natuurlijk onwijs aan het vermenselijken, hij lijkt wel depressief, daar heeft hij ook alle reden toe, maar hij moet nog 4 weken! Ik ben zo bang dat straks zijn pootje oke is, maar ik mijn lieve kat kwijt ben , veranderd in een bang teruggetrokken vogeltje. Hij slaapt normaal altijd bij mij, loopt altijd achter me aan en nu zit hij in een kooi omdat het een gewrichtbreuk was kon het niet gespalkt worden en was rust de enige optie.
Iemand hier ervaring mee of tips? Voel me echt een beetje hulpeloos en wordt er verdrietig van als ik hem zo dof zie rondkijken.
Tangerine, het is nu 2 weekjes geleden las ik dat je kat is overleden : ( gaat het weer een beetje?
maandag 5 oktober 2009 om 23:15
dinsdag 6 oktober 2009 om 19:22
Oh, arm poezebeest. Ik heb hier ook geen ervaring mee, maa ik zou zeggen: lekker veel knuffelen voor zover dat kan/mag met een gebroken pootje.
De andere dames bedankt voor de tips tegen het krabben. Ik ga de link ook nog even doorlezen. Het zal wel een langdurige kwestie worden, maar hopelijk leert hij het weer af.
De andere dames bedankt voor de tips tegen het krabben. Ik ga de link ook nog even doorlezen. Het zal wel een langdurige kwestie worden, maar hopelijk leert hij het weer af.

dinsdag 6 oktober 2009 om 19:54
Owww Anne, het arme beessie... jammer genoeg zit er écht niets anders op voor hem dan rustig in zijn kooi te blijven op dit moment. Kan me voorstellen dat ie depressief overkomt (het is natuurlijk ook niet leuk voor hem om niet te kunnen doen wat ie wil), maar ik ben bang dat ie het echt even uit moet zitten . Ik snap dat dat een heel naar gezicht is... Ik zou het echt nog even aan blijven zien en desnoods als je echt twijfels hebt overleggen met de dierenarts, maar je weet pas hoe het gaat/ of zijn lamlendigheid overgaat op het moment dat ie die bench uit mag...
Het gaat wel redelijk, ik denk soms dat ik HP'tje ergens zie, zo stom. Sirius moet ook wennen, dat merk ik wel. Zolang ik er niet aan denk gaat het echt prima, maar zo 's avonds op bed als er ééntje mist, of als ik een foto zie of zo, ja, dan krijg ik nog wel een brok in mijn keel... Ook voor Sirius natuurlijk, voor hem is het ook heel anders. Maar voor HP is het goed zo - hij werd zó snel zó ontzettend ziek, als ik hem langer had laten leven was ie ook doodgegaan (was echt níets meer aan te doen), maar dan op een veel rottiger manier...
Het gaat wel redelijk, ik denk soms dat ik HP'tje ergens zie, zo stom. Sirius moet ook wennen, dat merk ik wel. Zolang ik er niet aan denk gaat het echt prima, maar zo 's avonds op bed als er ééntje mist, of als ik een foto zie of zo, ja, dan krijg ik nog wel een brok in mijn keel... Ook voor Sirius natuurlijk, voor hem is het ook heel anders. Maar voor HP is het goed zo - hij werd zó snel zó ontzettend ziek, als ik hem langer had laten leven was ie ook doodgegaan (was echt níets meer aan te doen), maar dan op een veel rottiger manier...
dinsdag 6 oktober 2009 om 22:38
Tangerine, wat verschrikkelijk om zo thuis te moeten komen! Nog gecondoleerd!
Anne Anne, agossie! Kan je 'm niet extra knuffelen en vertroetelen door 'm af en toe uit de bench te halen? Of gaat ie dan ontsnappen?
Hier wordt Boef met de dag brutaler Leuk! Eigenwijs beest heeft vandaag de bende afgebroken hier. Ik werd wakker door getik, bleek Boef met haar pootje tegen het kattenluikje te tikken want aan de andere kant zat konijn Jopie. Die twee zijn duidelijk niet bang voor elkaar, zo grappig! Boef wilde dus spelen denk ik
Anyway, mijn vraag voor de vraagbaak: hoevaak gaat een kat gemiddeld op de bak? Normaal gaat ze hier een keertje of 4, voor zover ik weet. Maar ze is vanavond een keer of 5 binnen een uur geweest! En dat vind ik niet bepaald normaal, of moet ik me geen zorgen maken? Als het zo blijft, hang ik morgen met de DA aan de lijn hoor!
Anne Anne, agossie! Kan je 'm niet extra knuffelen en vertroetelen door 'm af en toe uit de bench te halen? Of gaat ie dan ontsnappen?
Hier wordt Boef met de dag brutaler Leuk! Eigenwijs beest heeft vandaag de bende afgebroken hier. Ik werd wakker door getik, bleek Boef met haar pootje tegen het kattenluikje te tikken want aan de andere kant zat konijn Jopie. Die twee zijn duidelijk niet bang voor elkaar, zo grappig! Boef wilde dus spelen denk ik
Anyway, mijn vraag voor de vraagbaak: hoevaak gaat een kat gemiddeld op de bak? Normaal gaat ze hier een keertje of 4, voor zover ik weet. Maar ze is vanavond een keer of 5 binnen een uur geweest! En dat vind ik niet bepaald normaal, of moet ik me geen zorgen maken? Als het zo blijft, hang ik morgen met de DA aan de lijn hoor!
woensdag 7 oktober 2009 om 00:01
@ Anne: Wat een zielig verhaal. Geen wonder dat je kat depri is op het moment. Uit ervaring denk ik wel dat zodra hij weer lekker zijn gang kan gaan, hij deze rotperiode zo weer vergeten is.
(En er ook niets van geleerd zal hebben )
@ Panienka: Geen idee hoe vaak mijn kat gaat. Dat eigenwijze ding verdomt het om de bak te gebruiken, ze wil alleen nog maar buiten haar behoefte doen.
Maar ineens veel vaker plassen dan normaal kan wijzen op een blaasontsteking.
(Ik bedenk me nu ineens dat ik er dus gewoon niet achterkom of er iets mis is als ze het altijd maar buiten doet. Hmm...)
Voor de vraagbaak:
Mijn 6 maanden oude Morticia is gestiriliseerd 2 weken geleden. Nu heb ik gisteren de hechtingen laten verwijderen, en er zit een hele grote harde schijf onder de operatiewond.
De dierenarts vond het wat vreemd, maar zegt dat ik over 2 weken terug moet komen als het dan niet weg is.
Ik vind het wel een hele grote plek. Ze lijkt er geen last van te hebben, ook niet toen de dierenarts er in kneep.
Iemand van jullie wel eens zoiets gezien na een operatie?
En ging het idd vanzelf weg?
(En er ook niets van geleerd zal hebben )
@ Panienka: Geen idee hoe vaak mijn kat gaat. Dat eigenwijze ding verdomt het om de bak te gebruiken, ze wil alleen nog maar buiten haar behoefte doen.
Maar ineens veel vaker plassen dan normaal kan wijzen op een blaasontsteking.
(Ik bedenk me nu ineens dat ik er dus gewoon niet achterkom of er iets mis is als ze het altijd maar buiten doet. Hmm...)
Voor de vraagbaak:
Mijn 6 maanden oude Morticia is gestiriliseerd 2 weken geleden. Nu heb ik gisteren de hechtingen laten verwijderen, en er zit een hele grote harde schijf onder de operatiewond.
De dierenarts vond het wat vreemd, maar zegt dat ik over 2 weken terug moet komen als het dan niet weg is.
Ik vind het wel een hele grote plek. Ze lijkt er geen last van te hebben, ook niet toen de dierenarts er in kneep.
Iemand van jullie wel eens zoiets gezien na een operatie?
En ging het idd vanzelf weg?
woensdag 7 oktober 2009 om 08:51
@ AnneAnna: Jee, wat zielig! En wat een trauma voor jou als baasje. Mijn kater is een jaar geleden aangereden, heeft de hele nacht met een kapotte heup en een afgescheurde tong en tal van andere wonden in de regen op het dak gelegen (want ja, ook een zwaar gewonde kat probeert naar huis te komen, in dit geval is hij een 3 meter hoog dak opgeklommen). Ik vond hem 's ochtends zwaar onderkoeld en onder het ongedierte. Dat was ook een enorm trauma voor mij (kan het beeld nog zo oproepen en hem horen... brrr).
Na twee operaties moest hij 7 weken in een bench, en dat was inderdaad afzien. Dat apathische heeft hij na een week ongeveer even gehad. Bij hem had het ws te maken met gewoon een terugslag van het trauma. Een gewond lichaam heeft heel veel energie nodig om te herstellen en dat gaat met ups en downs.
Toen hij na enkele weken een tikkie meer beweging mocht hebben, hebben we een tweede bench gekocht en ze aan elkaar bevestigd. Kattenbak in de tweede bench, lag ie niet meer met zn neus in de bak als ie lag te slapen. Dat scheelde enorm in zijn humeur.
Resultaat is nu een gezonde kater, die veeeeeeel liever en knuffeliger is geworden naar zijn baasjes toe. (oja, en een nog nagenoeg lege spaarrekening.... )
Heel veel succes
@ JaneDoe1: Onze poes moet maandag a.s. de hechtingen van sterilisatie eruit laten halen. Ik zal dan eens kijken/voelen of zij het ook heeft. Ben benieuwd wat het is.
Na twee operaties moest hij 7 weken in een bench, en dat was inderdaad afzien. Dat apathische heeft hij na een week ongeveer even gehad. Bij hem had het ws te maken met gewoon een terugslag van het trauma. Een gewond lichaam heeft heel veel energie nodig om te herstellen en dat gaat met ups en downs.
Toen hij na enkele weken een tikkie meer beweging mocht hebben, hebben we een tweede bench gekocht en ze aan elkaar bevestigd. Kattenbak in de tweede bench, lag ie niet meer met zn neus in de bak als ie lag te slapen. Dat scheelde enorm in zijn humeur.
Resultaat is nu een gezonde kater, die veeeeeeel liever en knuffeliger is geworden naar zijn baasjes toe. (oja, en een nog nagenoeg lege spaarrekening.... )
Heel veel succes
@ JaneDoe1: Onze poes moet maandag a.s. de hechtingen van sterilisatie eruit laten halen. Ik zal dan eens kijken/voelen of zij het ook heeft. Ben benieuwd wat het is.
woensdag 7 oktober 2009 om 11:40
@ Spruit, wat een hoopvol verhaal! Fijn dat het nu weer goed gaat!
@Palienka, dat klinkt eerlijk gezegd niet helemaal goed, zoveel op de bak gaan. Kan ook een verstopping zijn, of blaasgruis, ik zou even de DA bellen.
Ik ga a.s. zaterdag met mijn kat terug naar NL. Ben nu al heel nerveus over de reis, ga vliegen. Gelukkig mag ze met me mee in het vliegtuig, moet wel onder de stoel voor me.
Iemand hier ervaring met vliegen met een kat?
@Palienka, dat klinkt eerlijk gezegd niet helemaal goed, zoveel op de bak gaan. Kan ook een verstopping zijn, of blaasgruis, ik zou even de DA bellen.
Ik ga a.s. zaterdag met mijn kat terug naar NL. Ben nu al heel nerveus over de reis, ga vliegen. Gelukkig mag ze met me mee in het vliegtuig, moet wel onder de stoel voor me.
Iemand hier ervaring met vliegen met een kat?
woensdag 7 oktober 2009 om 16:30
dank voor jullie antwoorden.
met Boef gaat het niet zo best, lijkt wel. het lijkt alsof ze wat plas heeft laten lopen op een mat in de gang en net een schone bak gedaan... daar zat ze 5 minuten op en een mini plasje. Dus ik bel half 7 de DA en maak een afspraak (mijn DA is tussen half 3 en half 7 gesloten, maar open tot 8u 's avonds). maak me zorgen om Boef!
met Boef gaat het niet zo best, lijkt wel. het lijkt alsof ze wat plas heeft laten lopen op een mat in de gang en net een schone bak gedaan... daar zat ze 5 minuten op en een mini plasje. Dus ik bel half 7 de DA en maak een afspraak (mijn DA is tussen half 3 en half 7 gesloten, maar open tot 8u 's avonds). maak me zorgen om Boef!
woensdag 7 oktober 2009 om 20:10
Beterschap voor Boef!
Mijn grotezwartemonster had van het voorjaar een heel hardnekkige blaasontsteking, en moest uiteindelijk een paar dagen achter elkaar "doorgespoeld" worden. Dan laten ze een infuus van en halve liter leeglopen onder zijn vel bij zijn heupen, en loopt de kat een paar uur als een soort dwarse kameel rond.
Maar daar gaat hij dan ook heel veel van plassen. Dat hielp gelukkig wel, nadat twee antibioticakuren niet geholpen hadden. Na de doorspoeltoestand was hij weer helemaal de oude.
Hopelijk is jouw Boef er met deze ene kuur vanaf, Panienka.
Mijn grotezwartemonster had van het voorjaar een heel hardnekkige blaasontsteking, en moest uiteindelijk een paar dagen achter elkaar "doorgespoeld" worden. Dan laten ze een infuus van en halve liter leeglopen onder zijn vel bij zijn heupen, en loopt de kat een paar uur als een soort dwarse kameel rond.
Maar daar gaat hij dan ook heel veel van plassen. Dat hielp gelukkig wel, nadat twee antibioticakuren niet geholpen hadden. Na de doorspoeltoestand was hij weer helemaal de oude.
Hopelijk is jouw Boef er met deze ene kuur vanaf, Panienka.
donderdag 8 oktober 2009 om 11:23
delphicat, dat hoop ik ook als ik jouw verhaal zo hoor! mijn kleinzwartemonster (ze is wat te licht aldus de DA) moet het goed doen op de pilletjes. Als dat niet zo is, moet ze verder onderzocht worden. Dan krijg ik óf plastic korrels mee voor in de bak, óf ze nemen katten een dag of 2 op óf ik moet haar met volle blaas (hoe kan je dat in vredesnaam zien?) en in een reiskooi zonder bodembedekker zetten en meenemen naar de DA.
Laten we hopen dat deze pilletjes aanslaan! Vooralsnog vindt ze de bak niet boeiend zit ze de hele dag katten-tv te kijken: het glazen luikje naar de tuin! Daar zitten de konijntjes!
Is delphicat-kat er nu wel vanaf?
Laten we hopen dat deze pilletjes aanslaan! Vooralsnog vindt ze de bak niet boeiend zit ze de hele dag katten-tv te kijken: het glazen luikje naar de tuin! Daar zitten de konijntjes!
Is delphicat-kat er nu wel vanaf?

donderdag 8 oktober 2009 om 13:33
Hallo,
Ik kom even van jullie katten expertise gebruik maken
Ik heb een rode kater van iets ouder dan een jaar...superlief beestje, beste vriendjes met onze oudere zwarte kater, had me geen leukere kat kunnen wensen!
Maar nou komt t....de laatste weken zit ik thuis met verlof en ik merk dat die rode kat wel erg lui is, en dan bedoel ik echt extreem lui. Hij slaapt de hele dag...als ik hem niet stoor ligt ie gerust van smorgens vroeg tot savonds laat op hetzelfde plekje op de bank. Hij eet wel gewoon goed en drinkt ook, ziet er verder goed uit....en toch maak ik me zorgen. Is dat wel normaal?
Hij gaat eigenlijk alleen snachts een uurtje of 2 naar buiten en verder niet. Onze oudere kat loopt de hele dag af en aan, is altijd bezig en slaapt veel minder, dus dan valt t nog meer op dat de rode alleen maar ligt.
Ik kom even van jullie katten expertise gebruik maken
Ik heb een rode kater van iets ouder dan een jaar...superlief beestje, beste vriendjes met onze oudere zwarte kater, had me geen leukere kat kunnen wensen!
Maar nou komt t....de laatste weken zit ik thuis met verlof en ik merk dat die rode kat wel erg lui is, en dan bedoel ik echt extreem lui. Hij slaapt de hele dag...als ik hem niet stoor ligt ie gerust van smorgens vroeg tot savonds laat op hetzelfde plekje op de bank. Hij eet wel gewoon goed en drinkt ook, ziet er verder goed uit....en toch maak ik me zorgen. Is dat wel normaal?
Hij gaat eigenlijk alleen snachts een uurtje of 2 naar buiten en verder niet. Onze oudere kat loopt de hele dag af en aan, is altijd bezig en slaapt veel minder, dus dan valt t nog meer op dat de rode alleen maar ligt.
donderdag 8 oktober 2009 om 14:03
Delphi, fijn dat delphi-cat zijn zwartemonsterschap flink aan het benutten is!
Riz, mijn kleinezwartemonster, genaamd Boef, is ook een luiwammes eerste klas! Die ligt óf te maffen in één van de vensterbanken óf ligt de maffen op de stoel. ze komt pas buurten als er méér dan 1 persoon in huis is en op de bank zit of als we zitten te eten/tv kijken of als we tegen bedtijd aan zitten. Daarna gaat ze ook weer maffen...
Dus ja, normaal
Riz, mijn kleinezwartemonster, genaamd Boef, is ook een luiwammes eerste klas! Die ligt óf te maffen in één van de vensterbanken óf ligt de maffen op de stoel. ze komt pas buurten als er méér dan 1 persoon in huis is en op de bank zit of als we zitten te eten/tv kijken of als we tegen bedtijd aan zitten. Daarna gaat ze ook weer maffen...
Dus ja, normaal

donderdag 8 oktober 2009 om 14:50
Gelukkig maar! Vond het zo raar dat t me ineens opviel en tja, dan ga je je toch zorgen maken. Grappig trouwens...die van ons heet Boris en die noemen we vaak Boris Boef...zal wel in de naam zitten dan.
Volgende week moeten ze beide weer een keertje naar de dierenarts voor de inenting en dan zal ze hem ook wel nakijken denk. Bedankt voor je antwoord...stelt toch een beetje gerust te weten dat het niet de enige zwaar luie kat is!
Volgende week moeten ze beide weer een keertje naar de dierenarts voor de inenting en dan zal ze hem ook wel nakijken denk. Bedankt voor je antwoord...stelt toch een beetje gerust te weten dat het niet de enige zwaar luie kat is!
donderdag 8 oktober 2009 om 20:09
Dacht dat ik origineel was met de naam van mijn zwarte kater: Bor
Niet dus...
En nog een aanvulling op bovenstaande post (over Bor's ongeluk en herstel dus):
Bor kon ivm vrijwel geheel afgescheurde tong de eerste 3 weken niet zelf eten of drinken. zgn 'astronautenvoer' en spuitjes water hebben we er handmatig tig keer per dag ingestopt.
Even om alle bezorgde baasjes van erg zieke of gewonde katten een hart onder de riem te steken; katten zijn zo ongelooflijk sterke beessies.
Sterkte!

En nog een aanvulling op bovenstaande post (over Bor's ongeluk en herstel dus):
Bor kon ivm vrijwel geheel afgescheurde tong de eerste 3 weken niet zelf eten of drinken. zgn 'astronautenvoer' en spuitjes water hebben we er handmatig tig keer per dag ingestopt.
Even om alle bezorgde baasjes van erg zieke of gewonde katten een hart onder de riem te steken; katten zijn zo ongelooflijk sterke beessies.
Sterkte!

donderdag 8 oktober 2009 om 21:45
Dankjewel voor alle reacties! Heb ik veel aan. Hij lijkt wat te zijn opgeknapt, zijn kapje is nu van zijn hoofd en hij kan zich schoonmaken (weer een stukje tijdverdrijf erbij )
Ook heb ik een klein wondje in zijn bek ontdekt waardoor hij amper at, daar wordt hij natuurlijk ook heel sloom van. Nu heeft hij zachtvoer (hij viel werkelijk aan, zo'n honger) en gaat t veel beter. Normaal eet hij alleen brokken.
Uit de bench halen heb ik geprobeerd, dan is hij 1 minuutje lief en dan gaat ie proberen ergens op te springen en wordt ik weer panisch want dan overbelast hij zijn pootje... Toch maar in de bench terug. Ik doe nu vaak het deurtje open en ga in de opening zitten computeren/lezen etc, terwijl ik m aai, toch nog wat contact.
Spruit, wat naar van je kat!! Ik kan nu uit ervaring zeggen dat t echt vreselijk is om je beetje zo hulpeloos en vol pijn te vinden, snap dat je heel erg geschrokken was! Wel goed om te horen dat hij er bovenop gekomen is en nu weer lief en knuffelig. Dat geeft de burger moed!
Panienka, wat sneu blaasontsteking, ik heb t zelf regelmatig en dat is echt heel naar, kun je nagaan voor zo'n katje die niet eens even flink kan klagen erover.
Tangerine, logisch dat je hem mist! Het is echt een huisgenootje, een kat. Ik mis nu al heel erg dat mijn kat niet bij me slaapt, terwijl hij gewoon een paar meter verderop in de bench ligt, laat staan als hij er niet meer zou zijn... Dat het zo het beste is lijkt altijd zo'n cliche, maar ik weet zeker dat je als baasje de juiste beslissingen hebt genomen, een leven moet wel 'katwaardig' zijn en niet opgerekt worden omdat wij als mensen ze niet kunnen missen. Hoop dat Sirius er een beetje snel aan went. Verschilt erg per kat geloof ik, soms gaat dat snel. Mijn ouders hadden twee katten vroeger waar er een van aangereden is en overleden, de andere kat heeft nog maanden elke dag op de uitkijk gestaan. Maar katten schijnen ook wel dingen te voelen, misschien dat dat dus bij ziekte een heel ander proces is dan bij plotseling er niet meer zijn. Geen idee of je snapt wat ik bedoel
Ook heb ik een klein wondje in zijn bek ontdekt waardoor hij amper at, daar wordt hij natuurlijk ook heel sloom van. Nu heeft hij zachtvoer (hij viel werkelijk aan, zo'n honger) en gaat t veel beter. Normaal eet hij alleen brokken.
Uit de bench halen heb ik geprobeerd, dan is hij 1 minuutje lief en dan gaat ie proberen ergens op te springen en wordt ik weer panisch want dan overbelast hij zijn pootje... Toch maar in de bench terug. Ik doe nu vaak het deurtje open en ga in de opening zitten computeren/lezen etc, terwijl ik m aai, toch nog wat contact.
Spruit, wat naar van je kat!! Ik kan nu uit ervaring zeggen dat t echt vreselijk is om je beetje zo hulpeloos en vol pijn te vinden, snap dat je heel erg geschrokken was! Wel goed om te horen dat hij er bovenop gekomen is en nu weer lief en knuffelig. Dat geeft de burger moed!
Panienka, wat sneu blaasontsteking, ik heb t zelf regelmatig en dat is echt heel naar, kun je nagaan voor zo'n katje die niet eens even flink kan klagen erover.
Tangerine, logisch dat je hem mist! Het is echt een huisgenootje, een kat. Ik mis nu al heel erg dat mijn kat niet bij me slaapt, terwijl hij gewoon een paar meter verderop in de bench ligt, laat staan als hij er niet meer zou zijn... Dat het zo het beste is lijkt altijd zo'n cliche, maar ik weet zeker dat je als baasje de juiste beslissingen hebt genomen, een leven moet wel 'katwaardig' zijn en niet opgerekt worden omdat wij als mensen ze niet kunnen missen. Hoop dat Sirius er een beetje snel aan went. Verschilt erg per kat geloof ik, soms gaat dat snel. Mijn ouders hadden twee katten vroeger waar er een van aangereden is en overleden, de andere kat heeft nog maanden elke dag op de uitkijk gestaan. Maar katten schijnen ook wel dingen te voelen, misschien dat dat dus bij ziekte een heel ander proces is dan bij plotseling er niet meer zijn. Geen idee of je snapt wat ik bedoel
donderdag 8 oktober 2009 om 23:25
@ AnneAnna: ik begrijp dat je je kat nu blikvoer geeft omdat ie dat makkelijker kan eten? Als het 'gewoon' blikvoer is van de supermarkt of dierenwinkel, dan heeft ie daar bijzonder weinig aan. Blikvoer bestaat voor het grootste deel uit water en nutteloze vulstoffen. Bij lange na niet voldoende voedingsstoffen dus.
Bel je DA en vraag naar 'astronautenvoer' (is voor katten en honden). Zo noemde mijn DA het. Het zijn geloof ik witte platte blikjes met gekleurde opdruk. DA verkoopt ze zelf, kosten een paar euro, maar dat is dus puur krachtvoer, waar zieke/gewonde dieren snel van aansterken.
Succes!
Bel je DA en vraag naar 'astronautenvoer' (is voor katten en honden). Zo noemde mijn DA het. Het zijn geloof ik witte platte blikjes met gekleurde opdruk. DA verkoopt ze zelf, kosten een paar euro, maar dat is dus puur krachtvoer, waar zieke/gewonde dieren snel van aansterken.
Succes!


woensdag 14 oktober 2009 om 22:20
Na een paar dagen goed gegeten te hebben eet hij nu alweer een paar dagen niet tot nauwelijk. Als ik t eten voorhou likt hij er een paar keer aan. maar hij heeft ook al een dag of 2/3 niet gepoept, geen goed teken dus. Als ik t eten heel dun maak (bijna soep) likt hij wel wat, maar zet niet door. Morgen toch maar even de DA bellen


zondag 18 oktober 2009 om 19:12
Heb m toch Whiskas gegeven, hoewel hij dat eigenlijk niet mag. Hij viel aan op dat eten! Bewijs dus dat hij niet ziek is, maar gewoon een onzettende zeikerd .
Dierenarts gebeld met de vraag hoe schadelijk dit voedsel is en wat alternatieven zijn. Die had t over een blikje tonijn door het goede (nier) voedsel prakken, Whiskas was uit den boze
Die tonijn at hij niet, dus nu een ander merk niervoedsel. Normaal ga ik echt niet zo mee in de grillen, maar omdat hij natuurlijk hersteld van die operatie wil ik wel dat hij goed eet. 3 dagen niet eten is uberhaupt als slecht voor een kat, laat staan als ie net geopereerd is...
Dat andere merk voedsel gaat er nu prima in, voor zo lang als dit weer gaat duren dan! (stiekem verdenk ik hem ervan gewoon alles te boycotten omdat hij in die bench moet zitten!)
Dierenarts gebeld met de vraag hoe schadelijk dit voedsel is en wat alternatieven zijn. Die had t over een blikje tonijn door het goede (nier) voedsel prakken, Whiskas was uit den boze
Die tonijn at hij niet, dus nu een ander merk niervoedsel. Normaal ga ik echt niet zo mee in de grillen, maar omdat hij natuurlijk hersteld van die operatie wil ik wel dat hij goed eet. 3 dagen niet eten is uberhaupt als slecht voor een kat, laat staan als ie net geopereerd is...
Dat andere merk voedsel gaat er nu prima in, voor zo lang als dit weer gaat duren dan! (stiekem verdenk ik hem ervan gewoon alles te boycotten omdat hij in die bench moet zitten!)
dinsdag 20 oktober 2009 om 10:26
Hallo allemaal,
Sorry dat ik zo binnen kom vallen maar ik heb echt een probleem met een van mijn katten en ik hoop dat ik hier advies van jullie kan krijgen...
Wij hebben 2 katertjes en een poesje allemaal in de leeftijd van ruim 6 maanden tot bijna 2 jaar.
Het probleem ligt bij het poesje, zij is nu 1,5 jaar oud. Ze is echt een schatje en helemaal van mij want van de rest van het gezin wil ze niet veel weten.
Ik heb haar na het overlijden van mijn allergrootste vriend ( een hele grote kater van 14 jaar) uit het asiel gehaald. Daar zat ze heel zielig op een plankje ons met hele grote ogen aan te kijken. Toen ik haar op pakte kroop ze tegen me aan en ik was verkocht. In het asiel werd er verteld dat het poesje heel veel mee heeft gemaakt, zo kwam ze pas met een maand of negen in het asiel terecht en heeft ze al die tijd dus op straat moeten overleven. Ze heeft een week in het asiel gezeten en in de tussentijd is ze ook nog gesterriliseerd, hoeveel kan je hebben in een kattenleventje. Ook was het vermoeden dat dat kleine bolletje wol flink mishandeld was! Ze zag er op dat moment niet naar uit dat ze al 9 maanden was, eerder 4 maar de dierenarts kon aan haar gebit zien dat ze toch al ouder was.
Thuis heeft het wat tijd een aandacht gekost om haar op haar gemak te laten voelen maar dat is redelijk gelukt denk ik. Wel blijft ze bang voor alles wat veel lawaai maakt, mannen en drukte. Toen we haar net in huis hadden heeft ze in elke kamer van het huis wel een keer geplast, en ik heb werkelijk alles geprobeert om daar iets aan te doen. We hadden toen al een ander katertje dus heb ik de kattenbakken gescheiden, andere korrels, nog een kattenbak er bij, noem maar op niets hielp!( Natuurlijk werden de kattenbakken ook iedere dag schoon gemaakt)
Op een gegeven moment werd het plassen minder maar het angstig zijn niet. In de zomer is er een heel eigenwijs katertje van 8 weken bij ons komen wonen, daar zorgt ze zo goed voor! Het beestje wordt helemaal opgevoed en ze doet alles voor hem, heel schattig. En het plassen in huis was minimaal!
Na de zomer begon de ellende op nieuw! overal ging ze plassen! Er is geen medische reden voor het plassen want volgend de dierenarts is ze hartstikke gezond. Maar een drama is het wel, ik lig 's avonds nog wel eens onder een fleece deken op de bank, en of ik er nog onder lig of niet, ze plast op de deken.... We moeten erg op letten dat ze de slaapkamers niet op schiet want al is het maar 2 min. het bed is nat.. Het is zo frustrerend wij zijn zuinig op onze spullen en ik vind het vreselijk als mijn huis straks gaat stinken naar de kattenplas. Maar haar terug brengen naar het asiel vind ik ook geen optie! Ze is hartstikke lief en als ik zie wat we qua angst al gewonnen hebben bij haar ben ik trots! Nu hoop ik dat ik wat tips kan krijgen dat het in huis plassen ook onder controle te krijgen is! Dat wordt het helemaal genieten van de los geslagen kattenbende!
Al vast bedankt!
Sorry dat ik zo binnen kom vallen maar ik heb echt een probleem met een van mijn katten en ik hoop dat ik hier advies van jullie kan krijgen...
Wij hebben 2 katertjes en een poesje allemaal in de leeftijd van ruim 6 maanden tot bijna 2 jaar.
Het probleem ligt bij het poesje, zij is nu 1,5 jaar oud. Ze is echt een schatje en helemaal van mij want van de rest van het gezin wil ze niet veel weten.
Ik heb haar na het overlijden van mijn allergrootste vriend ( een hele grote kater van 14 jaar) uit het asiel gehaald. Daar zat ze heel zielig op een plankje ons met hele grote ogen aan te kijken. Toen ik haar op pakte kroop ze tegen me aan en ik was verkocht. In het asiel werd er verteld dat het poesje heel veel mee heeft gemaakt, zo kwam ze pas met een maand of negen in het asiel terecht en heeft ze al die tijd dus op straat moeten overleven. Ze heeft een week in het asiel gezeten en in de tussentijd is ze ook nog gesterriliseerd, hoeveel kan je hebben in een kattenleventje. Ook was het vermoeden dat dat kleine bolletje wol flink mishandeld was! Ze zag er op dat moment niet naar uit dat ze al 9 maanden was, eerder 4 maar de dierenarts kon aan haar gebit zien dat ze toch al ouder was.
Thuis heeft het wat tijd een aandacht gekost om haar op haar gemak te laten voelen maar dat is redelijk gelukt denk ik. Wel blijft ze bang voor alles wat veel lawaai maakt, mannen en drukte. Toen we haar net in huis hadden heeft ze in elke kamer van het huis wel een keer geplast, en ik heb werkelijk alles geprobeert om daar iets aan te doen. We hadden toen al een ander katertje dus heb ik de kattenbakken gescheiden, andere korrels, nog een kattenbak er bij, noem maar op niets hielp!( Natuurlijk werden de kattenbakken ook iedere dag schoon gemaakt)
Op een gegeven moment werd het plassen minder maar het angstig zijn niet. In de zomer is er een heel eigenwijs katertje van 8 weken bij ons komen wonen, daar zorgt ze zo goed voor! Het beestje wordt helemaal opgevoed en ze doet alles voor hem, heel schattig. En het plassen in huis was minimaal!
Na de zomer begon de ellende op nieuw! overal ging ze plassen! Er is geen medische reden voor het plassen want volgend de dierenarts is ze hartstikke gezond. Maar een drama is het wel, ik lig 's avonds nog wel eens onder een fleece deken op de bank, en of ik er nog onder lig of niet, ze plast op de deken.... We moeten erg op letten dat ze de slaapkamers niet op schiet want al is het maar 2 min. het bed is nat.. Het is zo frustrerend wij zijn zuinig op onze spullen en ik vind het vreselijk als mijn huis straks gaat stinken naar de kattenplas. Maar haar terug brengen naar het asiel vind ik ook geen optie! Ze is hartstikke lief en als ik zie wat we qua angst al gewonnen hebben bij haar ben ik trots! Nu hoop ik dat ik wat tips kan krijgen dat het in huis plassen ook onder controle te krijgen is! Dat wordt het helemaal genieten van de los geslagen kattenbende!
Al vast bedankt!
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:32
Hoi Vrouwke,
Misschien kan je bij de dierenarts Feliway kopen. Dat is een stekker (net zoals Brise) en daar komen feromonen uit. Hierdoor kunnen katten zich wat meer op hun gemak voelen en sommige katten zijn daardoor gestopt met plassen op plekken waar het niet mag.
Als je de geur weg wilt hebben dan kan je bij ecodor een speciale spray kopen die de vieze kattenplasgeur helemaal weghaald.
Sterkte!
Misschien kan je bij de dierenarts Feliway kopen. Dat is een stekker (net zoals Brise) en daar komen feromonen uit. Hierdoor kunnen katten zich wat meer op hun gemak voelen en sommige katten zijn daardoor gestopt met plassen op plekken waar het niet mag.
Als je de geur weg wilt hebben dan kan je bij ecodor een speciale spray kopen die de vieze kattenplasgeur helemaal weghaald.
Sterkte!