Relaties
alle pijlers
vlinders op de parking
vrijdag 9 oktober 2009 om 15:48
Aaaaaaaahhhh... ik moet nog even bekomen hoor.
Ik stond vanochtend op een grote parking langs de snelweg (met mijn Hyundai Santa Fe, natuurlijk...haha...zie andere posting) en liep naar binnen om een kop koffie te halen. Achter mij staat iemand en ik kijk even. Hij kijkt ook en het was echt zo'n moment van . Ik loop terug naar mijn auto om daar mijn kop koffie te drinken. Hij loopt ook terug met koffie en wij blijken naast elkaar geparkeerd te staan. Hij kijkt me even indringend aan en ik kijk terug, enigszins verlegen. Ik in mijn auto en hij in zijn auto. Hij zet zijn raampje open en doet de radio aan, eerst popmuziek en dan dan kiest hij steeds langzamere nummers en zet de radio hard. Hij verrwisselt elke keer de zender naar een langzaam nummer. We zagen elkaars gezicht niet, maar toch was er een soort spanning. Na een half uur stap ik uit om mijn broodje + koffiebeker weg te gooien in de prullenbak iets verderop. Ik loop langs zijn auto en kijk hem aan. Hij kijkt mij heel direct aan en lacht. Ik lach verlegen terug. Ik loop weer terug naar mijn auto. Onderwijl bedenk ik me of ik op zijn raampje zal tikken en zal zeggen: "hi, bedankt voor de muzikale begeleiding". Maar ik durf niet. Ik rij weg, lees nog wel de naam van het bedrijf op zijn bestelbus. Heb dan thuis een e-mail naar het bedrijf verzonden met een superkort zeer algemeen verslagje en of ze dit aan de betreffende chauffeur willen doorgeven. Pfff, dit is me nog nooit overkomen...geen idee wat ik hier verder mee wil, maar het voelt wel lekker vlinderig...
Ik stond vanochtend op een grote parking langs de snelweg (met mijn Hyundai Santa Fe, natuurlijk...haha...zie andere posting) en liep naar binnen om een kop koffie te halen. Achter mij staat iemand en ik kijk even. Hij kijkt ook en het was echt zo'n moment van . Ik loop terug naar mijn auto om daar mijn kop koffie te drinken. Hij loopt ook terug met koffie en wij blijken naast elkaar geparkeerd te staan. Hij kijkt me even indringend aan en ik kijk terug, enigszins verlegen. Ik in mijn auto en hij in zijn auto. Hij zet zijn raampje open en doet de radio aan, eerst popmuziek en dan dan kiest hij steeds langzamere nummers en zet de radio hard. Hij verrwisselt elke keer de zender naar een langzaam nummer. We zagen elkaars gezicht niet, maar toch was er een soort spanning. Na een half uur stap ik uit om mijn broodje + koffiebeker weg te gooien in de prullenbak iets verderop. Ik loop langs zijn auto en kijk hem aan. Hij kijkt mij heel direct aan en lacht. Ik lach verlegen terug. Ik loop weer terug naar mijn auto. Onderwijl bedenk ik me of ik op zijn raampje zal tikken en zal zeggen: "hi, bedankt voor de muzikale begeleiding". Maar ik durf niet. Ik rij weg, lees nog wel de naam van het bedrijf op zijn bestelbus. Heb dan thuis een e-mail naar het bedrijf verzonden met een superkort zeer algemeen verslagje en of ze dit aan de betreffende chauffeur willen doorgeven. Pfff, dit is me nog nooit overkomen...geen idee wat ik hier verder mee wil, maar het voelt wel lekker vlinderig...
vrijdag 9 oktober 2009 om 15:56
Ja, ik durfde gewoon niet. Ik ben 36 jaar en heb net een relatie van 10 jaar achter de rug. Weet niet meer hoe het is om te flirten of opnieuw verliefderig te zijn.
In mijn mailtje aan het bedrijf ga ik natuurlijk niet precies uiteenzetten hoe het gegaan is. Ik heb het wat algemeen gehouden. Juist om hem grappen te besparen.
In mijn mailtje aan het bedrijf ga ik natuurlijk niet precies uiteenzetten hoe het gegaan is. Ik heb het wat algemeen gehouden. Juist om hem grappen te besparen.
vrijdag 9 oktober 2009 om 16:14
Ja, ik vind het zelf ook enorm spannend...
Ik heb alleen schrik dat de receptioniste of secretaresse het mailtje misschien direct delete, zo van: wat moet ik hier nu weer mee? (hoe diplomatisch het ook geschreven is) Ik moet er dus op kunnen vertrouwen dat mijn berichtje ook daadwerkelijk bij hem terechtkomt.
Ik heb alleen schrik dat de receptioniste of secretaresse het mailtje misschien direct delete, zo van: wat moet ik hier nu weer mee? (hoe diplomatisch het ook geschreven is) Ik moet er dus op kunnen vertrouwen dat mijn berichtje ook daadwerkelijk bij hem terechtkomt.
vrijdag 9 oktober 2009 om 16:20
quote:Janine73 schreef op 09 oktober 2009 @ 16:14:
Ja, ik vind het zelf ook enorm spannend...
Ik heb alleen schrik dat de receptioniste of secretaresse het mailtje misschien direct delete, zo van: wat moet ik hier nu weer mee? (hoe diplomatisch het ook geschreven is) Ik moet er dus op kunnen vertrouwen dat mijn berichtje ook daadwerkelijk bij hem terechtkomt.Eerst maar afwachten of je iets terughoort. Anders kun je altijd nog het bedrijf bellen en zeggen dat je iets hebt gevonden op een parking "daar en daar" en dat het er op lijkt dat het van een van hun medewerkers is. Je telefoonnummer achterlaten met het verzoek of hij je terugbelt (signalement doorgeven en dan weten zij wel wie het is). Heb je zijn kenteken genoteerd? Kun je ook zeggen dat er een botsing tussen twee vlinders heeft plaatsgevonden en dat je gegevens moet uitwisselen .
Ja, ik vind het zelf ook enorm spannend...
Ik heb alleen schrik dat de receptioniste of secretaresse het mailtje misschien direct delete, zo van: wat moet ik hier nu weer mee? (hoe diplomatisch het ook geschreven is) Ik moet er dus op kunnen vertrouwen dat mijn berichtje ook daadwerkelijk bij hem terechtkomt.Eerst maar afwachten of je iets terughoort. Anders kun je altijd nog het bedrijf bellen en zeggen dat je iets hebt gevonden op een parking "daar en daar" en dat het er op lijkt dat het van een van hun medewerkers is. Je telefoonnummer achterlaten met het verzoek of hij je terugbelt (signalement doorgeven en dan weten zij wel wie het is). Heb je zijn kenteken genoteerd? Kun je ook zeggen dat er een botsing tussen twee vlinders heeft plaatsgevonden en dat je gegevens moet uitwisselen .
vrijdag 9 oktober 2009 om 16:21
Nee, zeker niet dat ik een leuke werknemer gespot heb. Als hij een relatie zou hebben, dan geven ze zo'n mailtje sowieso niet door, lijkt me. Nee, gewoon algemeen, dat ik op dat uur daar en daar stond en dat wij beiden in onze wagen zaten, luisterend naar muziek. Dat hij op een bepaald moment wegreed en dat hij iets heeft laten liggen op de parking (wat dus niet waar is). Dat hij mij op mijn e-mailadres kan bereiken om het terug te geven. Ik neem toch aan dat hij zelf wel 1+1=2 kan verzinnen.
iets = ga ik even niet vermelden, ivm herkenning, en wees zelf creatief, ik kan niet alles voor jullie gaan invullen...haha
iets = ga ik even niet vermelden, ivm herkenning, en wees zelf creatief, ik kan niet alles voor jullie gaan invullen...haha
vrijdag 9 oktober 2009 om 16:24
quote:gelukkigmeisje schreef op 09 oktober 2009 @ 16:19:
je hebt niet zijn nummerbord onthouden...?Nee, stom he...ik was zo beduusd van de hele situatie dat ik er niet op gelet heb, wel op de firmanaam op zijn bestelbus. Als ik wegreed dacht ik nog om even terug te rijden, maar dat leek me wat overdreven...ach ja, achteraf zou je het altijd anders gedaan hebben...
je hebt niet zijn nummerbord onthouden...?Nee, stom he...ik was zo beduusd van de hele situatie dat ik er niet op gelet heb, wel op de firmanaam op zijn bestelbus. Als ik wegreed dacht ik nog om even terug te rijden, maar dat leek me wat overdreven...ach ja, achteraf zou je het altijd anders gedaan hebben...
vrijdag 9 oktober 2009 om 16:25
quote:Janine73 schreef op 09 oktober 2009 @ 16:21:
iets = ga ik even niet vermelden, ivm herkenning, en wees zelf creatief, ik kan niet alles voor jullie gaan invullen...hahaEen zonnebril? Ik zou echt niet weten wat ik zou moeten verzinnen... bankpasje, zonnebril, portefeuille, zoiets moet het zijn denk ik.
iets = ga ik even niet vermelden, ivm herkenning, en wees zelf creatief, ik kan niet alles voor jullie gaan invullen...hahaEen zonnebril? Ik zou echt niet weten wat ik zou moeten verzinnen... bankpasje, zonnebril, portefeuille, zoiets moet het zijn denk ik.
