Kinderen
alle pijlers
Zo verdrietig om zoon (5)
zaterdag 10 oktober 2009 om 12:26
Hoi allemaal,
Ik zit momenteel wat in de put en wil gaag even mijn hart luchten.
Heb een zoontje van 5 die helaas wat problemen heeft op school. Het is een druk manneke en best gevoelig. Gevoelig voor drukte, veel prikkels etc. Hierdoor wordt hij druk en begint hij andere kindjes wat te etteren. Hij heeft ook een heel andere kant in zich, wanneer hij thuis is in alle rust en bijvoorbeeld met zijn buurjongetje speelt, is er vrijwel niks aan de hand.
het doet dan zo'n verdriet wanneer ik negatieve berichten over hem krijg, vanuit school. op het moment is het zelfs alleen maar negatief. Ik krijg berichten als; je zoon zoekt steeds de schuld bij een ander, valt andere kindjes met regelmaat lastig, kliert en is onrustig. Toch hoor ik gelukkig ook nog weleens dat hij gewoon speelt, knutselt en meedoet. het verschilt alleen zo per dag! Hij kan ontzettende goede, leuke dagen hebben dat je je afvraagt waar je je druk om maakt. En dan ineens is het weer een ander kind. Dit is met name bij drukke periodes, zoals verjaardagen en de laatste maanden vh jaar. Nu dus. We hebben allemaal verjaardagen in de familie en straks komt st maarten, sinterklaas etc.
ik weet dat hij lang niet altijd ettert, integendeel. Zo is hij bijzonder lief voor zijn baby broertje!
ik zit hier enorm mee in mijn maag en het doet me vreselijk veel verdriet dat ik dit hoor van school.
De vraag is nu ook of hij wel op deze school kan blijven.
Probleem is dat hij helemaal niet dom is, ook niet hoogbegaafd gelukkig maar waarschijnlijk wel erg kien / pienter.
Hij wordt binnenkort trouwens getest, na veel wikken en wegen.
Zo, heb even mijn hart gelucht. Zijn er mama's die toevallig in hetzelfde schuitje zitten?
Ik zit momenteel wat in de put en wil gaag even mijn hart luchten.
Heb een zoontje van 5 die helaas wat problemen heeft op school. Het is een druk manneke en best gevoelig. Gevoelig voor drukte, veel prikkels etc. Hierdoor wordt hij druk en begint hij andere kindjes wat te etteren. Hij heeft ook een heel andere kant in zich, wanneer hij thuis is in alle rust en bijvoorbeeld met zijn buurjongetje speelt, is er vrijwel niks aan de hand.
het doet dan zo'n verdriet wanneer ik negatieve berichten over hem krijg, vanuit school. op het moment is het zelfs alleen maar negatief. Ik krijg berichten als; je zoon zoekt steeds de schuld bij een ander, valt andere kindjes met regelmaat lastig, kliert en is onrustig. Toch hoor ik gelukkig ook nog weleens dat hij gewoon speelt, knutselt en meedoet. het verschilt alleen zo per dag! Hij kan ontzettende goede, leuke dagen hebben dat je je afvraagt waar je je druk om maakt. En dan ineens is het weer een ander kind. Dit is met name bij drukke periodes, zoals verjaardagen en de laatste maanden vh jaar. Nu dus. We hebben allemaal verjaardagen in de familie en straks komt st maarten, sinterklaas etc.
ik weet dat hij lang niet altijd ettert, integendeel. Zo is hij bijzonder lief voor zijn baby broertje!
ik zit hier enorm mee in mijn maag en het doet me vreselijk veel verdriet dat ik dit hoor van school.
De vraag is nu ook of hij wel op deze school kan blijven.
Probleem is dat hij helemaal niet dom is, ook niet hoogbegaafd gelukkig maar waarschijnlijk wel erg kien / pienter.
Hij wordt binnenkort trouwens getest, na veel wikken en wegen.
Zo, heb even mijn hart gelucht. Zijn er mama's die toevallig in hetzelfde schuitje zitten?
zaterdag 10 oktober 2009 om 12:38
Ach Missmysterious,
Dat je zoontje op school druk is door alle prikkels betekent toch niet dat hij een rotkind is!!!?!
Natuurlijk heeft hij ook die lieve kant, de gevoelige kant, en kan hij regelmatig heel lekker spelen!
Daar twijfelt vast ook niemand aan.
Het is wel rot voor hem dat hij het zo moeilijk vind om op school zijn rust te vinden.
Laten testen om te zien wat daar de reden van is lijkt me geen gek idee.
Hoe beter jij en de leerkracht je zoontje gaan begrijpen, hoe eerder hij op school òòk dat lieve ventje is dat hij thuis is.
Succes!
Dat je zoontje op school druk is door alle prikkels betekent toch niet dat hij een rotkind is!!!?!
Natuurlijk heeft hij ook die lieve kant, de gevoelige kant, en kan hij regelmatig heel lekker spelen!
Daar twijfelt vast ook niemand aan.
Het is wel rot voor hem dat hij het zo moeilijk vind om op school zijn rust te vinden.
Laten testen om te zien wat daar de reden van is lijkt me geen gek idee.
Hoe beter jij en de leerkracht je zoontje gaan begrijpen, hoe eerder hij op school òòk dat lieve ventje is dat hij thuis is.
Succes!
zaterdag 10 oktober 2009 om 12:43
Hier geen mama, maar wel een leerkracht.
Misschien is het een optie om met de leerkracht naar oplossingen te zoeken?
Wanneer vertoont hij dit ongewenste gedrag het meest? In de kring, tijdens het buiten spelen of tijdens de werkles?
Misschien is je zoon gevoelig voor het werken met een beloningssysteem? Als hij bijv. 5 x buiten heeft gespeeld zonder iemand pijn te doen, mag hij iets doen wat hij leuk vindt?
Sterkte in ieder geval.
Misschien is het een optie om met de leerkracht naar oplossingen te zoeken?
Wanneer vertoont hij dit ongewenste gedrag het meest? In de kring, tijdens het buiten spelen of tijdens de werkles?
Misschien is je zoon gevoelig voor het werken met een beloningssysteem? Als hij bijv. 5 x buiten heeft gespeeld zonder iemand pijn te doen, mag hij iets doen wat hij leuk vindt?
Sterkte in ieder geval.
zaterdag 10 oktober 2009 om 12:49
Hier ook zo'n 'ettertje', van inmiddels bijna 9. Toen hij nog bij de kleuters zat kreeg ik op een gegeven moment alleen nog maar negatieve berichten. Heel slim kind. Toen hij vervroegd naar groep 3 ging is het een poos veel beter gegaan, maar na verloop van tijd ging het weer bergafwaarts.
Inmiddels is hij uitgebreid onderzocht en daar kwam hoogbegaafd en pdd-nos uit. Hij zit nu in een dagkliniek, vooral vanwege zijn gedragsproblemen. Toen hij daar naar toe ging hadden we allemaal de hoop dat hij daarna terug kon in het regulier onderwijs, maar inmiddels gaan we toch richting cluster 4.
Het verdriet herken ik wel, kinderen die niet met mijn zoon mochten spelen, die niet op zijn partijtje mochten komen, vreselijk. En toch begrijp ik het ook wel, er zijn namelijk ook wel es kinderen waarvan ik liever niet heb dat mijn kind daarmee speelt.
En thuis, als alles volgens de bekende patronen verloopt, is het een heerlijk knuffelbeest, altijd bereid om te helpen en om gezellige dingen te doen. Totdat het even niet volgens (zijn) plan verloopt, dan gaat ie volledig door het lint.
Inmiddels is hij uitgebreid onderzocht en daar kwam hoogbegaafd en pdd-nos uit. Hij zit nu in een dagkliniek, vooral vanwege zijn gedragsproblemen. Toen hij daar naar toe ging hadden we allemaal de hoop dat hij daarna terug kon in het regulier onderwijs, maar inmiddels gaan we toch richting cluster 4.
Het verdriet herken ik wel, kinderen die niet met mijn zoon mochten spelen, die niet op zijn partijtje mochten komen, vreselijk. En toch begrijp ik het ook wel, er zijn namelijk ook wel es kinderen waarvan ik liever niet heb dat mijn kind daarmee speelt.
En thuis, als alles volgens de bekende patronen verloopt, is het een heerlijk knuffelbeest, altijd bereid om te helpen en om gezellige dingen te doen. Totdat het even niet volgens (zijn) plan verloopt, dan gaat ie volledig door het lint.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
zaterdag 10 oktober 2009 om 12:56
Miss, ik begrijp je zo goed.
Mijn zoontje van net 6 zit in groep 3 sinds dit schooljaar. Vorig jaar begonnen de problemen met concentratie op te vallen, onze hoop was dat het in groep 3 minder zou zijn omdat er andere, nieuwe stof wordt aangeboden. Maar helaas is dat niet zo. Ook sociaal leek het aanvankelijk niet goed te gaan. Ik heb na lang wikken en wegen ook besloten - op aandringen van school - te laten testen. Daarvoor moest ook de leerkracht formulieren invullen en ik vond het enorm confronterend om te lezen dat hij zich vaak terugtrekt en niet altijd een goed contact heeft met andere kinderen. Dat zat me nog veel meer dwars dan het moeite met concentreren.
Gelukkig heeft hij inmiddels wel weer een paar keer speelafspraakjes gemaakt en ook voor een verlaat kinderfeestje volgende week een paar klasgenootjes uitgenodigd. Dat zijn alleen meisjes, met de jongetjes heeft hij helaas geen aansluiting. Hij is niet stoer en sportief en alle andere jochies in zijn klas toevallig wel.
Het is niet zo dat hij andere kinderen lastig valt of pest of wat dan ook, dat is dan een verschil met jouw verhaal, maar ik begrijp helemaal hoe je je voelt en wat je bedoelt.
Je kent je eigen kind zo goed, ziet ook al zijn mooie en bijzondere kanten, terwijl anderen hem alleen oppervlakkig kennen en daar conclusies uit trekken. Dat is gewoon pijnlijk.
Je geeft zelf duidelijk aan wat voor je zoon belangrijk is, rust en structuur en regelmaat. Lastig als er zoveel festiviteiten aan zitten te komen. Is het niet mogelijk die af en toe ook aan hem voorbij te laten gaan?
xx lisa.
Mijn zoontje van net 6 zit in groep 3 sinds dit schooljaar. Vorig jaar begonnen de problemen met concentratie op te vallen, onze hoop was dat het in groep 3 minder zou zijn omdat er andere, nieuwe stof wordt aangeboden. Maar helaas is dat niet zo. Ook sociaal leek het aanvankelijk niet goed te gaan. Ik heb na lang wikken en wegen ook besloten - op aandringen van school - te laten testen. Daarvoor moest ook de leerkracht formulieren invullen en ik vond het enorm confronterend om te lezen dat hij zich vaak terugtrekt en niet altijd een goed contact heeft met andere kinderen. Dat zat me nog veel meer dwars dan het moeite met concentreren.
Gelukkig heeft hij inmiddels wel weer een paar keer speelafspraakjes gemaakt en ook voor een verlaat kinderfeestje volgende week een paar klasgenootjes uitgenodigd. Dat zijn alleen meisjes, met de jongetjes heeft hij helaas geen aansluiting. Hij is niet stoer en sportief en alle andere jochies in zijn klas toevallig wel.
Het is niet zo dat hij andere kinderen lastig valt of pest of wat dan ook, dat is dan een verschil met jouw verhaal, maar ik begrijp helemaal hoe je je voelt en wat je bedoelt.
Je kent je eigen kind zo goed, ziet ook al zijn mooie en bijzondere kanten, terwijl anderen hem alleen oppervlakkig kennen en daar conclusies uit trekken. Dat is gewoon pijnlijk.
Je geeft zelf duidelijk aan wat voor je zoon belangrijk is, rust en structuur en regelmaat. Lastig als er zoveel festiviteiten aan zitten te komen. Is het niet mogelijk die af en toe ook aan hem voorbij te laten gaan?
xx lisa.
zaterdag 10 oktober 2009 om 13:54
Miss, ik zit niet in hetzelfde schuitje, maar wilde je wel een hart onder de riem steken. Je bent al een goede mama als je dit ziet en in gesprek gaat met school. Hopelijk komt er iets uit die test waar je wat mee kunt. Geeft hij zelf aan dat hij het niet leuk vindt op school, of saai, of wat dan ook?
zaterdag 10 oktober 2009 om 16:59
Vervelend zeg om zulke dingen over je zoontje te moeten horen, helemaal als je van thuis uit een heel ander beeld van het jongetje hebt. Ik denk dat het heel goed is om hem te laten testen, het is misschien vervelend voor je, maar mocht er iets uit komen, dan zul je er later blij mee zijn. Dan weet je of hij bijvoorbeeld ADHD of iets dergelijks heeft en dan kunnen jij en de leerkrachten hier op een goede manier mee om leren gaan. Geeft de leerkracht wel genoeg uitdaging en structuur? Ook heel belangrijk!
Sterkte!
Sterkte!
zaterdag 10 oktober 2009 om 18:11
Jouw verhaal is voor mij enorm herkenbaar alleen speelde het hier al op de creche met net geen drie jaar. Precies wat jij omschrijft, een kind wat druk is, zich verveelt en daardoor agressief wordt, enorm gevoelig voor prikkels en ja, ook hij moest van deze creche af.
Kind bleek achteraf (na de test) congnitief minimaal 1 tot tot sommige dingen zelfs 2.3 jaar voor te lopen dus geen wonder dat het een drama werd.
Ik vind het goed dat jullie gaan onderzoeken of er meer speelt maar, let op, dit hoeft natuurlijk niet het geval te zijn. Wees in ieder geval blij dat de juf dit nu al meldt en dat je er relatief snel bij kan zijn. Wat ik me wel af vraag: in hoeverre helpt de juf hem met zijn probleem tegen te gaan? Oefent zij bijvoorbeeld met concentratieverlenging? Zit jouw zoontje op een gewone school of op een Dalton/montessori etc waar op zijn niveau gewerkt wordt? Heeft de juf vermoedens dat er iets speelt (dan bedoel, dat er wellicht een diagnose te stellen is) of kan zij hem gewoon niet meer aan en staat het los van of er iets mis is met je kind. Soms kan een wisseling van klas of school op zich al genoeg zijn om een verandering in het gedrag van je kind te zien, puur omdat het patroon met de huidige juf doorbroken wordt. Echter, je moet dat wel een nieuwe juf hebben die van wanten weet.
Over de prikkelgevoeligheid. Ook hier een kind wat alles observeert, opmerkt en niet zo'n ster is op massale verjaardagen. Ik vraag me persoonlijk af waarom je dan zoveel verjaardagen met je zoontje afgaat, als je weet dat hij niet te hanteren is daarna? Wat ik vaak doe als ik weet dat het een enorm drukke verjaardag is, is gewoon afspreken los een keer langs te komen of zonder kind gaan.
Zie dit hele gebeuren niet als een grote negatieve ervaring maar als een mogelijkheid om je kind te helpen. Feit is gewoon dat hij een probleem heeft en of dat met de juf is, met de kinderen, met zijn gedrag of door een medische reden is, nu heb je wel de mogelijkheid dit uit te vissen en je kind te helpen met goed functioneren op een school. Het is natuurlijk een shock om te horen dat je kind anders is en zelfs misschien van school moet en dat doet je veel verdriet. Maar bedenk je wel dat zoals het nu gaat, het ook niet langer kan. Je moet jezelf niet afvragen hoe de situatie in stand te houden (dus dat je kind mag blijven) maar hoe je de situatie zo aan kan passen dat je kind goed kan functioneren.
Kind bleek achteraf (na de test) congnitief minimaal 1 tot tot sommige dingen zelfs 2.3 jaar voor te lopen dus geen wonder dat het een drama werd.
Ik vind het goed dat jullie gaan onderzoeken of er meer speelt maar, let op, dit hoeft natuurlijk niet het geval te zijn. Wees in ieder geval blij dat de juf dit nu al meldt en dat je er relatief snel bij kan zijn. Wat ik me wel af vraag: in hoeverre helpt de juf hem met zijn probleem tegen te gaan? Oefent zij bijvoorbeeld met concentratieverlenging? Zit jouw zoontje op een gewone school of op een Dalton/montessori etc waar op zijn niveau gewerkt wordt? Heeft de juf vermoedens dat er iets speelt (dan bedoel, dat er wellicht een diagnose te stellen is) of kan zij hem gewoon niet meer aan en staat het los van of er iets mis is met je kind. Soms kan een wisseling van klas of school op zich al genoeg zijn om een verandering in het gedrag van je kind te zien, puur omdat het patroon met de huidige juf doorbroken wordt. Echter, je moet dat wel een nieuwe juf hebben die van wanten weet.
Over de prikkelgevoeligheid. Ook hier een kind wat alles observeert, opmerkt en niet zo'n ster is op massale verjaardagen. Ik vraag me persoonlijk af waarom je dan zoveel verjaardagen met je zoontje afgaat, als je weet dat hij niet te hanteren is daarna? Wat ik vaak doe als ik weet dat het een enorm drukke verjaardag is, is gewoon afspreken los een keer langs te komen of zonder kind gaan.
Zie dit hele gebeuren niet als een grote negatieve ervaring maar als een mogelijkheid om je kind te helpen. Feit is gewoon dat hij een probleem heeft en of dat met de juf is, met de kinderen, met zijn gedrag of door een medische reden is, nu heb je wel de mogelijkheid dit uit te vissen en je kind te helpen met goed functioneren op een school. Het is natuurlijk een shock om te horen dat je kind anders is en zelfs misschien van school moet en dat doet je veel verdriet. Maar bedenk je wel dat zoals het nu gaat, het ook niet langer kan. Je moet jezelf niet afvragen hoe de situatie in stand te houden (dus dat je kind mag blijven) maar hoe je de situatie zo aan kan passen dat je kind goed kan functioneren.
zondag 11 oktober 2009 om 13:05
