Kinderen
alle pijlers
Wel of geen tweede kind?
woensdag 14 oktober 2009 om 20:16
Hallo allemaal,
na lang twijfelen (want dit zal topic nummer zóveel zijn over dit onderwerp) hier toch mijn vraag aan jullie:
ik heb 1 zoontje van bijna 3. Voor hem dacht ik dat ik nooit kinderen zou willen, maar toen ik mijn huidige vriend leerde kennen was dat gevoel er wel.
Ben nu midden 30 en had niet gedacht dat het nog zo zou voelen maar het lijkt me leuk om nog een kind te krijgen.
Maar wat is er dan leuk?
Het is niet "handig", 2 kinderen in de zin van oppas regelen, uit logeren, je handen weer af en toe vrij hebben, weer samen als partners dingen ondernemen.
Huis en inkomen technisch geloof ik het allemaal wel.
Ben alleen soms bang dat ik het zelf niet trek; de onderbroken nachten en de zorg/drukte voor 2 kinderen.
Ik wek gemiddeld 3 en een halve dag per week en mijn vriend
fulltime. Wel allebei onregelmatig (lees: ik overdag en hij avond en in de nacht, allebei ook weekeinden en feestdagen.)
We hebben het goed zo met z'n drietjes, kunnen alles doen en laten wat we willen, kunnen sparen voor de toekomst.
Regelmatig een weekeinde weg, of langer.
Ook dat zal minder worden met 4 man, sowieso schrik ik van
de prijzen van midweekjes weg en vakanties ín de schoolvakanties. We vallen er nu nog lekker buiten.
Maar tóch lijkt het me leuk, want zo klein blijven ze niet eeuwig en zullen ooit wel gaan doorslapen (toch?)
En ik heb best veel hulp in de buurt van familie
wanneer dat nodig is.
Hoe kom ik er nou voor mezelf uit wat wijsheid is?
Rationeel blijven nadenken maakt: Nee.
Mijn gevoel zegt: Ja.
In geval van twijfel niet doen? Of juist wel?
Alle voors en tegen passeren hier al weken de revue
misschien kunnen jullie nog een ander licht op mijn twijfels werpen dus zet die klapstoeltjes maar klaar en kom op met die reacties!
Vriend zegt trouwens:
Als jij dat wilt, dan gaan we er samen voor, maar je moet het wel zeker weten, want vanaf nu ben je zo weer 4 jaar verder voordat het allemaal weer wat 'makkelijker' wordt.
En hij realiseert zich ook dat ìk degene zal zijn die het meeste last heeft van de onderbroken nachten ed.
na lang twijfelen (want dit zal topic nummer zóveel zijn over dit onderwerp) hier toch mijn vraag aan jullie:
ik heb 1 zoontje van bijna 3. Voor hem dacht ik dat ik nooit kinderen zou willen, maar toen ik mijn huidige vriend leerde kennen was dat gevoel er wel.
Ben nu midden 30 en had niet gedacht dat het nog zo zou voelen maar het lijkt me leuk om nog een kind te krijgen.
Maar wat is er dan leuk?
Het is niet "handig", 2 kinderen in de zin van oppas regelen, uit logeren, je handen weer af en toe vrij hebben, weer samen als partners dingen ondernemen.
Huis en inkomen technisch geloof ik het allemaal wel.
Ben alleen soms bang dat ik het zelf niet trek; de onderbroken nachten en de zorg/drukte voor 2 kinderen.
Ik wek gemiddeld 3 en een halve dag per week en mijn vriend
fulltime. Wel allebei onregelmatig (lees: ik overdag en hij avond en in de nacht, allebei ook weekeinden en feestdagen.)
We hebben het goed zo met z'n drietjes, kunnen alles doen en laten wat we willen, kunnen sparen voor de toekomst.
Regelmatig een weekeinde weg, of langer.
Ook dat zal minder worden met 4 man, sowieso schrik ik van
de prijzen van midweekjes weg en vakanties ín de schoolvakanties. We vallen er nu nog lekker buiten.
Maar tóch lijkt het me leuk, want zo klein blijven ze niet eeuwig en zullen ooit wel gaan doorslapen (toch?)
En ik heb best veel hulp in de buurt van familie
wanneer dat nodig is.
Hoe kom ik er nou voor mezelf uit wat wijsheid is?
Rationeel blijven nadenken maakt: Nee.
Mijn gevoel zegt: Ja.
In geval van twijfel niet doen? Of juist wel?
Alle voors en tegen passeren hier al weken de revue
misschien kunnen jullie nog een ander licht op mijn twijfels werpen dus zet die klapstoeltjes maar klaar en kom op met die reacties!
Vriend zegt trouwens:
Als jij dat wilt, dan gaan we er samen voor, maar je moet het wel zeker weten, want vanaf nu ben je zo weer 4 jaar verder voordat het allemaal weer wat 'makkelijker' wordt.
En hij realiseert zich ook dat ìk degene zal zijn die het meeste last heeft van de onderbroken nachten ed.
anoniem_44459 wijzigde dit bericht op 14-10-2009 20:32
Reden: tikfoutje
Reden: tikfoutje
% gewijzigd
woensdag 14 oktober 2009 om 20:26
Hai,
Ik lees normaal gesproken alleen mee en soms heb ik een vraag of reactie maar dit is zo herkenbaar.
Hier denk ik dus ook over na, net zoals jij.
Alleen is mijn eerste kindje nu nog geen jaar maar ben ik zelf al wat ouder.Ik heb er ook lang over gedaan voor ik aan een kindje ben begonnen
Zal het dus wat sneller moeten beslissen.
Voor de rest is alles maar dan ook echt alles heel herkenbaar.
Lees graag mee en hoop op reacties van ervaringsdeskundigen.
Ik ben vooral bang dat ik het niet aan kan omdat wij verder niet zoveel ( lees: haast geen) hulp achter de hand hebben. En ik vriendinnen heb met 2 kinderen ook wat dichter op elkaar die ook aangeven dat dit dus echt druk is en ze geen tijd meer voor zichzelf hebben.
Jij in ieder geval veel succes met "beslissen".
groetjes,
Sendil
Ik lees normaal gesproken alleen mee en soms heb ik een vraag of reactie maar dit is zo herkenbaar.
Hier denk ik dus ook over na, net zoals jij.
Alleen is mijn eerste kindje nu nog geen jaar maar ben ik zelf al wat ouder.Ik heb er ook lang over gedaan voor ik aan een kindje ben begonnen
Zal het dus wat sneller moeten beslissen.
Voor de rest is alles maar dan ook echt alles heel herkenbaar.
Lees graag mee en hoop op reacties van ervaringsdeskundigen.
Ik ben vooral bang dat ik het niet aan kan omdat wij verder niet zoveel ( lees: haast geen) hulp achter de hand hebben. En ik vriendinnen heb met 2 kinderen ook wat dichter op elkaar die ook aangeven dat dit dus echt druk is en ze geen tijd meer voor zichzelf hebben.
Jij in ieder geval veel succes met "beslissen".
groetjes,
Sendil
woensdag 14 oktober 2009 om 20:30
Tegen de tijd dat je tweede geboren is, gaat je eerste naar school, dus dat scheelt wel in de drukte denk ik. Maar misschien kraam ik wel onzin uit, want ik heb nog niet eens één kind...
Ja, je zal wel weer last hebben van gebroken nachten e.d. maar ook dat kindje zal uiteindelijk doorslapen.
En twee kindjes is wel zo gezellig toch?
Ja, je zal wel weer last hebben van gebroken nachten e.d. maar ook dat kindje zal uiteindelijk doorslapen.
En twee kindjes is wel zo gezellig toch?
woensdag 14 oktober 2009 om 20:30
Tegen de tijd dat je tweede geboren is, gaat je eerste naar school, dus dat scheelt wel in de drukte denk ik. Maar misschien kraam ik wel onzin uit, want ik heb nog niet eens één kind...
Ja, je zal wel weer last hebben van gebroken nachten e.d. maar ook dat kindje zal uiteindelijk doorslapen.
En twee kindjes is wel zo gezellig toch?
Ja, je zal wel weer last hebben van gebroken nachten e.d. maar ook dat kindje zal uiteindelijk doorslapen.
En twee kindjes is wel zo gezellig toch?
woensdag 14 oktober 2009 om 20:33
Bij twijfel; niet doen!
Maar je hoeft niet Nu te beslissen toch?
Wacht nog een tijd kijk hoe je je gaat voelen er onder. Voor alle praktische zaken zijn ook wel oplossingen te vinden (als in oppas en logeren ectra) qua financieeen is het echt iets wat je zelf bekijken moet hoe zwaar het telt en wat je wel en niet wil op offeren er voor.
Maar je hoeft niet Nu te beslissen toch?
Wacht nog een tijd kijk hoe je je gaat voelen er onder. Voor alle praktische zaken zijn ook wel oplossingen te vinden (als in oppas en logeren ectra) qua financieeen is het echt iets wat je zelf bekijken moet hoe zwaar het telt en wat je wel en niet wil op offeren er voor.
woensdag 14 oktober 2009 om 20:35
Daar neig ik ook naar goudvis, maar dan komen de twijfels weer en is het rondje voors en tegens weer rond, ha ha...
Ik riep vanmorgen ook al: laten we er gewoon voor gaan, als het straks zo is, dan is het zo en dan zien we de rest dan wel weer...
Dit alles trouwens wel als het allemaal mag lukken, maar dat lijkt me duidelijk.
Ik riep vanmorgen ook al: laten we er gewoon voor gaan, als het straks zo is, dan is het zo en dan zien we de rest dan wel weer...
Dit alles trouwens wel als het allemaal mag lukken, maar dat lijkt me duidelijk.
woensdag 14 oktober 2009 om 20:40
Hi TO
Persoonlijk vond ik van geen kind naar een kind heftiger dan mijn volgende zwangerschap (ik ging van geen naar 2
) Mijn derde kindje kwam en zwemt eigenlijk heel makkelijk mee. Je kent de huiltjes, kwaaltjes en hebt meer snelheid dan dat je alles moet leren. ik vind het dus allemaal een stuk makkelijker. Ik geniet er ook meer van omdat de onzekerheidsstress er niet was.
Financieel zit het hier wel goed dus daar heb ik niet heel erg bij stil (hoeven) staan. En die bungalow kost net zoveel voor drie als voor vier zeg maar.
Maar denk dat je vooral rekening moet houden met je gevoel. Is de wens er echt?Denk dat dat het belangrijkste is. Verder is overal doorheen te komen en ondertussen van te genieten.
succes met je beslissing
Liefs
Tjeemp
Persoonlijk vond ik van geen kind naar een kind heftiger dan mijn volgende zwangerschap (ik ging van geen naar 2
) Mijn derde kindje kwam en zwemt eigenlijk heel makkelijk mee. Je kent de huiltjes, kwaaltjes en hebt meer snelheid dan dat je alles moet leren. ik vind het dus allemaal een stuk makkelijker. Ik geniet er ook meer van omdat de onzekerheidsstress er niet was. Financieel zit het hier wel goed dus daar heb ik niet heel erg bij stil (hoeven) staan. En die bungalow kost net zoveel voor drie als voor vier zeg maar.
Maar denk dat je vooral rekening moet houden met je gevoel. Is de wens er echt?Denk dat dat het belangrijkste is. Verder is overal doorheen te komen en ondertussen van te genieten.
succes met je beslissing
Liefs
Tjeemp
woensdag 14 oktober 2009 om 20:43
Ik heb een zoon van 26 maanden en van 4 maanden.
Ik vind het hebben van 2 kleine kinderen goed te doen. Het is wel druk, maar zo heel veel drukker dan 1 kind vind ik wel meevallen. Onze baby slaapt natuurlijk nog heel veel. Ik werk 3 dagen (ben vorige week weer begonnen) en tot nu toe gaat dat ook goed.
Bij een tweede kind ben je veel makkelijker, je hebt meer vertrouwen in jezelf en je hebt het al een keer meegemaakt dus je weet wel wat je moet doen.
Het enige wat ik echt zwaar vond waren de nachten. De baby werd de eerste weken vaak wakker en kon niet meer slapen. 's ochtends sliep hij wel, maar dan was mijn oudste zoon wakker. Dus je kunt dan niet terug naar bed. Wij hebben het geluk dat onze zoon sinds hij 5 weken oud is doorslaapt. Ook onze avonden hebben we weer terug. De jongens liggen beide om 19.00 uur in bed. Dus we hebben genoeg tijd voor elkaar en huishoudelijke klusjes kan ik dan ook nog even doen als ik er overdag niet aan toe ben gekomen.
Ik vind het hebben van 2 kleine kinderen goed te doen. Het is wel druk, maar zo heel veel drukker dan 1 kind vind ik wel meevallen. Onze baby slaapt natuurlijk nog heel veel. Ik werk 3 dagen (ben vorige week weer begonnen) en tot nu toe gaat dat ook goed.
Bij een tweede kind ben je veel makkelijker, je hebt meer vertrouwen in jezelf en je hebt het al een keer meegemaakt dus je weet wel wat je moet doen.
Het enige wat ik echt zwaar vond waren de nachten. De baby werd de eerste weken vaak wakker en kon niet meer slapen. 's ochtends sliep hij wel, maar dan was mijn oudste zoon wakker. Dus je kunt dan niet terug naar bed. Wij hebben het geluk dat onze zoon sinds hij 5 weken oud is doorslaapt. Ook onze avonden hebben we weer terug. De jongens liggen beide om 19.00 uur in bed. Dus we hebben genoeg tijd voor elkaar en huishoudelijke klusjes kan ik dan ook nog even doen als ik er overdag niet aan toe ben gekomen.
woensdag 14 oktober 2009 om 20:44
woensdag 14 oktober 2009 om 20:46
Fijn om te horen tjeempie, dat het het idd omdat het allemaal een beetje bekend is hoe de dingen gaan verlopen dat het in dat opzicht wat makkelijker is.
Mèn, de eerste keren een luiertas vullen om mee te nemen..
en dat die kar mee, dekentjes en wat al meer.
Daar hoef ik nu idd niet meer bij na te denken, gris gewoon wat bij elkaar en gaan. (maar dan voor 2)
Mèn, de eerste keren een luiertas vullen om mee te nemen..
en dat die kar mee, dekentjes en wat al meer.
Daar hoef ik nu idd niet meer bij na te denken, gris gewoon wat bij elkaar en gaan. (maar dan voor 2)
woensdag 14 oktober 2009 om 20:50
Daar hoop ik dan op mimmie, mijn zoon sliep altijd goed, totdat hij me sinds (sinds hoelang nu eigenlijk?) ...
ik denk een half jaar, 's nachts uit bed roept.
En ik ben zo stom om te gaan, want dan is hij snel weer stil.
Als ik niet ga, gaat hij huilen en over zijn toeren en dan kan het heel lang duren voor hij weer slaapt.
ik denk een half jaar, 's nachts uit bed roept.
En ik ben zo stom om te gaan, want dan is hij snel weer stil.
Als ik niet ga, gaat hij huilen en over zijn toeren en dan kan het heel lang duren voor hij weer slaapt.
woensdag 14 oktober 2009 om 20:50
Bij kindje twee weet je dat je zoveel dingen niet hoeft aan te schaffen, schaf je een mini potje sudocreme aan ipv die megaverpakking en moet alles vooral praktisch zijn.
Met een beetje slimmigheid betrek je je kleine pukkie bij het geven van een flesje, doe je zelf een dutje als je peuter ook een dutje doet. Je speelt met je peuter als de baby een tukje doet en zo pas je van alles in. Savonds iets bewuster tijd nemen voor jezelf en voor tijd samen met je lief en dan komt het allemaal wel goed hoor
Met een beetje slimmigheid betrek je je kleine pukkie bij het geven van een flesje, doe je zelf een dutje als je peuter ook een dutje doet. Je speelt met je peuter als de baby een tukje doet en zo pas je van alles in. Savonds iets bewuster tijd nemen voor jezelf en voor tijd samen met je lief en dan komt het allemaal wel goed hoor
woensdag 14 oktober 2009 om 20:51
quote:joesie schreef op 14 oktober 2009 @ 20:46:
Fijn om te horen tjeempie, dat het het idd omdat het allemaal een beetje bekend is hoe de dingen gaan verlopen dat het in dat opzicht wat makkelijker is.
Mèn, de eerste keren een luiertas vullen om mee te nemen..
en dat die kar mee, dekentjes en wat al meer.
Daar hoef ik nu idd niet meer bij na te denken, gris gewoon wat bij elkaar en gaan. (maar dan voor 2)Grappig dat je het zegt. Ik had er laatst met mij man nog over. 'Vroeger' was ik een half uur bezig om die tas in te pakken. En nu voor 2 kinderen nog geen 2 minuten bezig. 'Vroeger' namen we ook alijd het campingbedje mee als we op visite gingen. We hebben dat nu nog helemaal niet gedaan. Hij slaapt op onze arm of we leggen hem op een groot bed. hahaha
Fijn om te horen tjeempie, dat het het idd omdat het allemaal een beetje bekend is hoe de dingen gaan verlopen dat het in dat opzicht wat makkelijker is.
Mèn, de eerste keren een luiertas vullen om mee te nemen..
en dat die kar mee, dekentjes en wat al meer.
Daar hoef ik nu idd niet meer bij na te denken, gris gewoon wat bij elkaar en gaan. (maar dan voor 2)Grappig dat je het zegt. Ik had er laatst met mij man nog over. 'Vroeger' was ik een half uur bezig om die tas in te pakken. En nu voor 2 kinderen nog geen 2 minuten bezig. 'Vroeger' namen we ook alijd het campingbedje mee als we op visite gingen. We hebben dat nu nog helemaal niet gedaan. Hij slaapt op onze arm of we leggen hem op een groot bed. hahaha
woensdag 14 oktober 2009 om 20:54
Je moet voor de grap maar eens op een rijtje zetten hoe je in de eerste maanden het moederschap beleefe en hoeje dat nu doet. Dit kan je vooral leuk doen als iemand in je omgeving voor het eerst moeder wordt, dan denk je soms stiekem (pffff tut niet zo) terwijl we het allemaal zo hebben gedaan maar met de ervaring wordt je makkelijker. Denk maar aan de overgang van borst naar fles, het gepuzzel en daarna weet je zonder maatschep bijna wat erin moet, kook je het water meteen voor meerdere flesjes en koop je handige dingen bij de prenatal
Het leven van een ervaren mama is best een feestje
Het leven van een ervaren mama is best een feestje
woensdag 14 oktober 2009 om 20:59
quote:Tjeempie schreef op 14 oktober 2009 @ 20:54:
Je moet voor de grap maar eens op een rijtje zetten hoe je in de eerste maanden het moederschap beleefe en hoeje dat nu doet. Dit kan je vooral leuk doen als iemand in je omgeving voor het eerst moeder wordt, dan denk je soms stiekem (pffff tut niet zo) terwijl we het allemaal zo hebben gedaan maar met de ervaring wordt je makkelijker. Denk maar aan de overgang van borst naar fles, het gepuzzel en daarna weet je zonder maatschep bijna wat erin moet, kook je het water meteen voor meerdere flesjes en koop je handige dingen bij de prenatal
Jaaaah! ha ha!
Inderdaad, maar rol je daar dan door de hormonen niet weer net zo hard in?
Ik ben erg nuchter van mezelf (soms blijkbaar een beetje tè..)
maar ik veranderde echt in zo'n horormonenbom..
Ben helemaal niet van het getut, vind mijn kind nu ook leuker dan 2 jaar geleden, dus daar moeten we ook nog even doorheen maar dat duurt geen heel leven.
Het leven van een ervaren mama is best een feestje
Je moet voor de grap maar eens op een rijtje zetten hoe je in de eerste maanden het moederschap beleefe en hoeje dat nu doet. Dit kan je vooral leuk doen als iemand in je omgeving voor het eerst moeder wordt, dan denk je soms stiekem (pffff tut niet zo) terwijl we het allemaal zo hebben gedaan maar met de ervaring wordt je makkelijker. Denk maar aan de overgang van borst naar fles, het gepuzzel en daarna weet je zonder maatschep bijna wat erin moet, kook je het water meteen voor meerdere flesjes en koop je handige dingen bij de prenatal
Jaaaah! ha ha!
Inderdaad, maar rol je daar dan door de hormonen niet weer net zo hard in?
Ik ben erg nuchter van mezelf (soms blijkbaar een beetje tè..)
maar ik veranderde echt in zo'n horormonenbom..
Ben helemaal niet van het getut, vind mijn kind nu ook leuker dan 2 jaar geleden, dus daar moeten we ook nog even doorheen maar dat duurt geen heel leven.
Het leven van een ervaren mama is best een feestje
woensdag 14 oktober 2009 om 21:03
Mijn motto wat kinderen betreft is geloof ik: als je een kind wilt, wil je een kind, de rest komt vanzelf wel goed.
Wij hebben (dus?) vier kinderen. Alleen bij de vierde, die een verrassing was, heb ik mezelf zulke vragen gesteld als Joesie hier stelt. Maar geen haar op m'n hoofd heeft er ooit aan gedacht die vierde, door zichzelf blijkbaar zeer gewenste nakomeling, niet in mijn armen te sluiten.
De extra drukte, daar wen je langzaam aan. En die kans krijg je ook, want zo'n kleintje slaapt aanvankelijk veel. Je bouwt vanzelf een routine op. Bovendien houden kinderen elkaar vanaf een bepaalde leeftijd ook bezig - als je geluk hebt zelfs op een gezellige manier
Het is waar dat sommige dingen schreeuwend duur worden met meer kinderen. Vliegvakanties bijvoorbeeld, da's niet leuk met z'n zessen. Maar goed, al zouden ze gratis zijn, dan nog geloof ik niet dat je me daar op dit moment een lol mee zou doen. Uit eten en een huisje huren kan prima. Dat laatste inderdaad liever lastminute in de herfstvakantie. En met een kampeeruitrusting kan je gaan waar je wilt - maar daar moet je natuurlijk wel van houden.
Wat materiële dingen betreft, vond ik de overgangen van één naar twee en van twee naar drie kinderen wel meevallen. Een deel van de kleren kon doorgeschoven, speelgoed en fietsen etc. hadden we al. De overgang van een gezin met drie kinderen, naar een met vier kinderen hakte er financiëel gezien veel harder in. We pasten namelijk niet meer in onze auto's. Nou ja, niet meer met z'n allen in eentje. Daarom hebben we nu nog maar een auto. Da's wel jammer. Maar natuurlijk geen goede reden om het anders te willen.
Dus.
Ik zou zeggen: doen!
Geniet ervan
Wij hebben (dus?) vier kinderen. Alleen bij de vierde, die een verrassing was, heb ik mezelf zulke vragen gesteld als Joesie hier stelt. Maar geen haar op m'n hoofd heeft er ooit aan gedacht die vierde, door zichzelf blijkbaar zeer gewenste nakomeling, niet in mijn armen te sluiten.
De extra drukte, daar wen je langzaam aan. En die kans krijg je ook, want zo'n kleintje slaapt aanvankelijk veel. Je bouwt vanzelf een routine op. Bovendien houden kinderen elkaar vanaf een bepaalde leeftijd ook bezig - als je geluk hebt zelfs op een gezellige manier
Het is waar dat sommige dingen schreeuwend duur worden met meer kinderen. Vliegvakanties bijvoorbeeld, da's niet leuk met z'n zessen. Maar goed, al zouden ze gratis zijn, dan nog geloof ik niet dat je me daar op dit moment een lol mee zou doen. Uit eten en een huisje huren kan prima. Dat laatste inderdaad liever lastminute in de herfstvakantie. En met een kampeeruitrusting kan je gaan waar je wilt - maar daar moet je natuurlijk wel van houden.
Wat materiële dingen betreft, vond ik de overgangen van één naar twee en van twee naar drie kinderen wel meevallen. Een deel van de kleren kon doorgeschoven, speelgoed en fietsen etc. hadden we al. De overgang van een gezin met drie kinderen, naar een met vier kinderen hakte er financiëel gezien veel harder in. We pasten namelijk niet meer in onze auto's. Nou ja, niet meer met z'n allen in eentje. Daarom hebben we nu nog maar een auto. Da's wel jammer. Maar natuurlijk geen goede reden om het anders te willen.
Dus.
Ik zou zeggen: doen!
Geniet ervan
woensdag 14 oktober 2009 om 21:03
De eerste twee weken ben je een hormoonbom maar ook relaxter. Ik heb veel minder kraamvisite gedaan de eerste dagen, geboortekaartjes in delen verzonden zodat niet de hele bubs in een keer kwam en toen was er weinig getut maar wel veel Tjeemp. Ook geen kraamtranen omdat ik precies wist wat ik wel en niet wilde. Mijn feestje zeg maar. Denk ook dat daar de wens voor nr 4 vandaan komt, het is heerlijk om het op je eigen manier te kunnen doen en heerlijk om het ook op die manier voort te zetten.
Hier ook niet echt van de baby, ik ben fan vanaf een maand of 11 en ze lekker dingen gaan doen. Maar met ervaring vond ik ook de babytijd erg leuk
Ik ga hier even feest vieren. Ik blijf je topic volgen, ben benieuwd waar je op gaat uitkomen
Liefs
Tjeemp
Hier ook niet echt van de baby, ik ben fan vanaf een maand of 11 en ze lekker dingen gaan doen. Maar met ervaring vond ik ook de babytijd erg leuk
Ik ga hier even feest vieren. Ik blijf je topic volgen, ben benieuwd waar je op gaat uitkomen
Liefs
Tjeemp
woensdag 14 oktober 2009 om 21:04
Ik heb gewoon naar mijn gevoel geluisterd, toen oudste 10 mnd was gewoon de condooms weggemikt en zijn er voor gegaan, in de veronderstelling dat het weer heel lang zou duren (op 1e hebben we ruim 2 jaar gewacht), maar het was eigenlijk meteen raak, dus nu zit er ruim 1,5 jaar tussen de 1e en de 2e. Het is wel pittig, zo snel 2 achter elkaar, maar de 2e is zo veel makkelijker dan de 1e. Op 1 of andere manier heeft mijn jongste veel meer geduld, de oudste moest direct eten als ze honger had, de jongste maakt het allemaal niks uit, die weet wel dat het flesje wel komt als het haar tijd is. Op het kdv zeiden de leidsters ook dat ze haar echt bewust aandacht moesten geven, omdat ze zo rustig was zouden ze haar bijna vergeten. Nu is ze bijna 11 maanden en laat ze echt wel van zich horen als ze niet genoeg aandacht krijgt naar haar zin, maar ze kan zichzelf ook prima vermaken als het moet. In jouw geval zou ik zeker niet wachten, je oudste gaat ws al naar school als je een 2e kindje zou krijgen dus dan is het helemaal een makkie.
FF OT : Tjeempie, lang geleden, hoe is het nu met je?
FF OT : Tjeempie, lang geleden, hoe is het nu met je?
