Werk & Studie
alle pijlers
Basisschooljuffen..ik heb jullie advies nodig
donderdag 15 oktober 2009 om 15:55
Beste Basisschooljuffen,
Een paar jaar geleden heb ik mijn pabo-diploma gehaald. De omgang met kinderen, het bedenken en geven van lessen, projecten etc. vond ik meer dan leuk, maar door perfectionisme, teveel taken op me nemen en onvoldoende en slechte begeleiding raakte ik overbelast tijdens mijn LIO (combinatiegroep 3/4).
Uit frustratie over het onderwijs (de (te?) hoge werkdruk, veel administratie, teveel leerlingen in een klas, onvoldoende begeleiding en steun voor lln. met gedrags- of leerproblemen, gebrekkig materiaal (zoals een rekenmethode moeten gebruiken uit het guldentijdperk, vijf jaar na de invoering van de euro....) en ontmoedigende zesjescultuur op de pabo) heb ik besloten het onderwijs te verlaten.
Ik behaalde mijn master en kwam in een beleidsfunctie terecht.
Maar er knaagt iets: ik wil ZO graag met kinderen werken. Als ik een vakblad lees (wereld van het jonge kind, educare, jsw) word ik weer razend enthousiast. Het onderwijs 'raakt' me, het is een passie. Al een tijdje houd ik me bezig met loopbaancoaching. En steeds kom ik op hetzelfde uit: werken met kinderen. Jeugdzorg, maatschappelijk werk, opvoedingsondersteuning vallen wat mij betreft af. In de kinderopvang ben ik bang uitdaging te gaan missen en banen als locatiecoordinator liggen niet voor het oprapen.
Ik denk nu serieus na over teruggaan naar het onderwijs, maar als ik mezelf voor de klas visualiseer raak ik in paniek. Ben bang voor slechte begeleiding en een stortvloed aan taken (en ik ben echt niet vies van hard werken). Kortom: ik durf gewoon niet meer.
Wat moet ik doen? Teruggaan of niet? En zo ja, hoe pak ik het aan? Krijgen jullie goede begeleiding? En zo ja, hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
Ik heb al zitten denken aan invalwerk om de scherpe randjes zoals ouderavonden, rapportgesprekken en handelingsplannen eraf te halen? Is dat een idee? Of weegt het niet op tegen kinderen die je steeds uitproberen?
Alvast dank!
Een paar jaar geleden heb ik mijn pabo-diploma gehaald. De omgang met kinderen, het bedenken en geven van lessen, projecten etc. vond ik meer dan leuk, maar door perfectionisme, teveel taken op me nemen en onvoldoende en slechte begeleiding raakte ik overbelast tijdens mijn LIO (combinatiegroep 3/4).
Uit frustratie over het onderwijs (de (te?) hoge werkdruk, veel administratie, teveel leerlingen in een klas, onvoldoende begeleiding en steun voor lln. met gedrags- of leerproblemen, gebrekkig materiaal (zoals een rekenmethode moeten gebruiken uit het guldentijdperk, vijf jaar na de invoering van de euro....) en ontmoedigende zesjescultuur op de pabo) heb ik besloten het onderwijs te verlaten.
Ik behaalde mijn master en kwam in een beleidsfunctie terecht.
Maar er knaagt iets: ik wil ZO graag met kinderen werken. Als ik een vakblad lees (wereld van het jonge kind, educare, jsw) word ik weer razend enthousiast. Het onderwijs 'raakt' me, het is een passie. Al een tijdje houd ik me bezig met loopbaancoaching. En steeds kom ik op hetzelfde uit: werken met kinderen. Jeugdzorg, maatschappelijk werk, opvoedingsondersteuning vallen wat mij betreft af. In de kinderopvang ben ik bang uitdaging te gaan missen en banen als locatiecoordinator liggen niet voor het oprapen.
Ik denk nu serieus na over teruggaan naar het onderwijs, maar als ik mezelf voor de klas visualiseer raak ik in paniek. Ben bang voor slechte begeleiding en een stortvloed aan taken (en ik ben echt niet vies van hard werken). Kortom: ik durf gewoon niet meer.
Wat moet ik doen? Teruggaan of niet? En zo ja, hoe pak ik het aan? Krijgen jullie goede begeleiding? En zo ja, hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
Ik heb al zitten denken aan invalwerk om de scherpe randjes zoals ouderavonden, rapportgesprekken en handelingsplannen eraf te halen? Is dat een idee? Of weegt het niet op tegen kinderen die je steeds uitproberen?
Alvast dank!
woensdag 21 oktober 2009 om 21:23
Hoi!
Wat vinden jullie dan hiervan?
Ook ik heb tijdens mijn LIO in groep 1/2 een minder goede begeleiding gehad. Ik kreeg na 1,5 maand alle groep 1(en groep 0) kinderen voor eigen rekening in een eigen lokaal. Mijn LIO-docent heeft mij dus alleen de eerste 1,5 maand gezien, en daarna heb ik het 3,5 maand op eigen houtje gedaan. Wat ik erg mistte was houvast aan een methode/leerlijnen. Ik werd zelf geacht te weten wat de kinderen precies aan het einde van groep 1 moesten weten, en moest daar dus maar invulling aan geven. Er was dus niet zoiets als een kerndoelenlijst. Die heb ik toen zelf in literatuur opgezocht.
Wellicht is dat ook wat lastig omdat groep 1 nog heel erg een vormingsjaar is(en bijna nooit los van groep 2 bestaat)..maar als leerkracht voor de kleuters volg je toch wel iets van een schema met doelen per vakgebied? Beginnend rekenen, beginnende taalvaardigheden etc.
Ik had ook het gevoel dat men mij liet zwemmen. Ik vind het nu bar zonde dat ik hier mijn LIO heb gedaan. Ik had een betere begeleiding moeten eisen. Dit pak ik met het solliciteren nu dus wel anders aan!
ben benieuwd naar jullie mening.
groetjes nani
Wat vinden jullie dan hiervan?
Ook ik heb tijdens mijn LIO in groep 1/2 een minder goede begeleiding gehad. Ik kreeg na 1,5 maand alle groep 1(en groep 0) kinderen voor eigen rekening in een eigen lokaal. Mijn LIO-docent heeft mij dus alleen de eerste 1,5 maand gezien, en daarna heb ik het 3,5 maand op eigen houtje gedaan. Wat ik erg mistte was houvast aan een methode/leerlijnen. Ik werd zelf geacht te weten wat de kinderen precies aan het einde van groep 1 moesten weten, en moest daar dus maar invulling aan geven. Er was dus niet zoiets als een kerndoelenlijst. Die heb ik toen zelf in literatuur opgezocht.
Wellicht is dat ook wat lastig omdat groep 1 nog heel erg een vormingsjaar is(en bijna nooit los van groep 2 bestaat)..maar als leerkracht voor de kleuters volg je toch wel iets van een schema met doelen per vakgebied? Beginnend rekenen, beginnende taalvaardigheden etc.
Ik had ook het gevoel dat men mij liet zwemmen. Ik vind het nu bar zonde dat ik hier mijn LIO heb gedaan. Ik had een betere begeleiding moeten eisen. Dit pak ik met het solliciteren nu dus wel anders aan!
ben benieuwd naar jullie mening.
groetjes nani
vrijdag 23 oktober 2009 om 12:25
Hoi!
Mijn LIO was ook verschrikkelijk. De groep vond ik heel leuk, maar mijn begeleider was verschrikkelijk. Zij schoof alles op mij af en ik moest alles zelf uitzoeken onder het mom 'dat moet jij volgend jaar ook zelf uitzoeken'. Omdat ik graag mijn diploma wilde halen heb ik doorgezet, met succes.
Nu werk ik 3 dagen. (dit ook omdat ik geen fulltime baan kon vinden). Het bevalt prima; samen met mijn duo-partner maak ik handelingsplannen etc.en overleggen we veel. Het is nu helemaal niet zo dat ik 'alles zelf maar moet uitzoeken' zoals mijn begeleider zei. Ik kan alles aan mijn duo-partner vragen. Ik leer er heel veel van. Daarnaast word ik begeleid door de bouwcoordinator en ik kan bij de intern begeleider terecht. Om de zoveel weken hebben we een gesprek. Dit werd tijdens mijn sollicitatie ook aangegeven.
Als ik jou was zou ik inderdaad eerst gaan invallen als je een eigen klas nog te eng lijkt. Ik val 2 dagen in en word regelmatig gebeld. Zo ontdek je ook waar je graag zou willen werken en waar absoluut niet.
Ik heb ook in de kinderopvang gewerkt. Maar na een jaar was voor mij de uitdaging weg. Het was voor mij te veel routine en weinig diepgang.
Succes met jouw keuze (voor het onderwijs)!
Mijn LIO was ook verschrikkelijk. De groep vond ik heel leuk, maar mijn begeleider was verschrikkelijk. Zij schoof alles op mij af en ik moest alles zelf uitzoeken onder het mom 'dat moet jij volgend jaar ook zelf uitzoeken'. Omdat ik graag mijn diploma wilde halen heb ik doorgezet, met succes.
Nu werk ik 3 dagen. (dit ook omdat ik geen fulltime baan kon vinden). Het bevalt prima; samen met mijn duo-partner maak ik handelingsplannen etc.en overleggen we veel. Het is nu helemaal niet zo dat ik 'alles zelf maar moet uitzoeken' zoals mijn begeleider zei. Ik kan alles aan mijn duo-partner vragen. Ik leer er heel veel van. Daarnaast word ik begeleid door de bouwcoordinator en ik kan bij de intern begeleider terecht. Om de zoveel weken hebben we een gesprek. Dit werd tijdens mijn sollicitatie ook aangegeven.
Als ik jou was zou ik inderdaad eerst gaan invallen als je een eigen klas nog te eng lijkt. Ik val 2 dagen in en word regelmatig gebeld. Zo ontdek je ook waar je graag zou willen werken en waar absoluut niet.
Ik heb ook in de kinderopvang gewerkt. Maar na een jaar was voor mij de uitdaging weg. Het was voor mij te veel routine en weinig diepgang.
Succes met jouw keuze (voor het onderwijs)!
maandag 26 oktober 2009 om 17:41
Tjsa, een begeleider maakt het, of niet. Vooral in je eindstage, waarin je moet groeien en het vertrouwen krijgen dat je het kunt. Als dat fout gaat, is dat erg vervelend. Ik heb een LIO stage gehad waar ik niets zelf mocht doen, ja af en toe een lesje Engels en er was ook geen uitzicht op meer. Daarnaast was de klas erg lastig. Ik ben over gestapt naar een andere groep, binnen dezelfde school en dat ging wel goed.
Inmiddels werk ik daar nu 3 jaar. Dus mocht iemand in Utrecht een kijkje willen komen nemen, prima!
Er komt veel bij kijken bij een klas en een school. Maar ik zou het absoluut de moeite waard vinden om deze 'last' erbij te nemen. Ik werk bij een grote stichting in Utrecht en daar is voldoende begeleiding, afhankelijk van wat je wilt en al kunt, dus het is absoluut mogelijk.
Als invalkracht zou ik niet zo snel beginnen. Lijkt me erg zwaar om steeds een andere klas te hebben, je moet dan wel erg sterk in je schoenen staan naar de kinderen toe. Ik zou dan liever parttime werken en samen met een duo er voor gaan.
Succes bij jullie keuzes!
Inmiddels werk ik daar nu 3 jaar. Dus mocht iemand in Utrecht een kijkje willen komen nemen, prima!
Er komt veel bij kijken bij een klas en een school. Maar ik zou het absoluut de moeite waard vinden om deze 'last' erbij te nemen. Ik werk bij een grote stichting in Utrecht en daar is voldoende begeleiding, afhankelijk van wat je wilt en al kunt, dus het is absoluut mogelijk.
Als invalkracht zou ik niet zo snel beginnen. Lijkt me erg zwaar om steeds een andere klas te hebben, je moet dan wel erg sterk in je schoenen staan naar de kinderen toe. Ik zou dan liever parttime werken en samen met een duo er voor gaan.
Succes bij jullie keuzes!
dinsdag 27 oktober 2009 om 21:23
quote:curlykarly schreef op 26 oktober 2009 @ 17:41:
Inmiddels werk ik daar nu 3 jaar. Dus mocht iemand in Utrecht een kijkje willen komen nemen, prima!
Hoi Curlykarly!
Ik heb wel interesse om een keer te komen meekijken. Ik heb je net als vriend toegevoegd. Ik ken dit systeem niet goed want ben net lid geworden. Kunnen we als 'vrienden' wel persoonlijke berichten sturen? Ik vind het namelijk niet echt een goed idee om hier contact informatie te plaatsen!
groetjes Nani
Inmiddels werk ik daar nu 3 jaar. Dus mocht iemand in Utrecht een kijkje willen komen nemen, prima!
Hoi Curlykarly!
Ik heb wel interesse om een keer te komen meekijken. Ik heb je net als vriend toegevoegd. Ik ken dit systeem niet goed want ben net lid geworden. Kunnen we als 'vrienden' wel persoonlijke berichten sturen? Ik vind het namelijk niet echt een goed idee om hier contact informatie te plaatsen!
groetjes Nani
donderdag 5 november 2009 om 20:40
Jeetje..
Ik ben gister dus naar een open avond geweest voor deeltijd Pabo en ik krijg helemaal de (positieve) kriebels als ik jullie verhalen zo lees!
Ik herken veel over het perfectionisme en faalangstigheid, maar voel toch het enthousiasme de boventoon voeren!
Door dit soort topics te lezen, probeer ik te bepalen of dit voor mij de juiste keuze zal zijn en waar ik eventueel op moet letten, dus iedereen bedankt!!
Ik ben gister dus naar een open avond geweest voor deeltijd Pabo en ik krijg helemaal de (positieve) kriebels als ik jullie verhalen zo lees!
Ik herken veel over het perfectionisme en faalangstigheid, maar voel toch het enthousiasme de boventoon voeren!
Door dit soort topics te lezen, probeer ik te bepalen of dit voor mij de juiste keuze zal zijn en waar ik eventueel op moet letten, dus iedereen bedankt!!
vrijdag 6 november 2009 om 21:26
Hier een bovenbouwjuf...
Het begeleiden van een LIO, tja daar wordt helaas echt te licht over gedacht.
Ook zie je te vaak LIO-ers voor de klas als er iemand ziek is..
Maar nu jij...
Perfectionisme is geen vies woord. Zolang je zelf maar weet waar je grenzen liggen en van anderen niet verwacht wat jij neer zet. Je mag wel van anderen verwachten dat zij zich 100% inzetten maar 300% kun je niet vragen ook al doe je dat zelf soms wel.
Een invalbaan is erg zwaar. Zeker via de invalpool. Steeds een andere school.
Ik ben zelf ooit begonnen als adv-vervanger binnen een middelgrote school met veel fulltimers en werkte toen 5dagen per week op 1 school steeds in een andere groep. Na een jaar was ik dat helemaal zat. Maar je leert er enorm veel van!
En je hebt toch de steun van een team en een directeur die jou goed kent.
Ga idd bij iemand kijken. Ook ik woon in Gelderland en je bent welkom. Het is de moeite van het reizen waard als je een positieve ervaring wilt opdoen!
Heel veel succes.
Het begeleiden van een LIO, tja daar wordt helaas echt te licht over gedacht.
Ook zie je te vaak LIO-ers voor de klas als er iemand ziek is..
Maar nu jij...
Perfectionisme is geen vies woord. Zolang je zelf maar weet waar je grenzen liggen en van anderen niet verwacht wat jij neer zet. Je mag wel van anderen verwachten dat zij zich 100% inzetten maar 300% kun je niet vragen ook al doe je dat zelf soms wel.
Een invalbaan is erg zwaar. Zeker via de invalpool. Steeds een andere school.
Ik ben zelf ooit begonnen als adv-vervanger binnen een middelgrote school met veel fulltimers en werkte toen 5dagen per week op 1 school steeds in een andere groep. Na een jaar was ik dat helemaal zat. Maar je leert er enorm veel van!
En je hebt toch de steun van een team en een directeur die jou goed kent.
Ga idd bij iemand kijken. Ook ik woon in Gelderland en je bent welkom. Het is de moeite van het reizen waard als je een positieve ervaring wilt opdoen!
Heel veel succes.
