
Zoontje 14,5 maand ineens nachten wakker
maandag 26 oktober 2009 om 09:47
Mijn zoontje van nu 14,5 maand is altijd een redelijke slaper geweest. Wel eens wat schreeuwen in zijn slaap enzo, maar na een aai over de bol was hij redelijk snel weer vertrokken. Sinds hij een maand of 6 is, heeft hij af en toe last van astmatische bronchitus. Zo ook vorige week, weer een paar nachten met hem lopen spoken. Hij heeft het dan erg benauwd en krijgt het meeste lucht als hij rechtop wordt gehouden. En dat doe je dan dus ook natuurlijk.
Nu is hij alweer een paar dagen helemaal beter, maar de nachten zijn nog steeds ruk. Hij valt in slaap voor een minuut of tien en gaat dan ineens heel hard huilen en rechtop zitten. En dat al vier nachten lang, van een uur of tien tot de volgende ochtend vier uur. En dat breekt nu zowel hem als ons op. Vannacht hebben we hem maar laten huilen, omdat er geen andere oplossing lijkt te zijn. Steeds even erheen om neer te leggen en direct weer weg. Maar weer sliep hij praktisch de hele nacht niet. En dochter intussen ook wakker natuurlijk door het geschreeuw.
Wat wil ik met dit verhaal? Tja, ik denk in eerste instantie even van me af zeuren, maar misschien heeft iemand ook een idee hoe ik hier nu het beste mee om kan gaan. Hij slaapt dus alleen maar als ie op je schouder mag liggen en ik heen en weer schommel. En dat lukt dus niet de hele dag. Bij ons in bed, in zijn eigen bed, knuffeltje erbij, slaapzak aan, slaapzak uit, niets lijkt te werken. Moeten we nu toch maar doorzetten met laten huilen?
Nu is hij alweer een paar dagen helemaal beter, maar de nachten zijn nog steeds ruk. Hij valt in slaap voor een minuut of tien en gaat dan ineens heel hard huilen en rechtop zitten. En dat al vier nachten lang, van een uur of tien tot de volgende ochtend vier uur. En dat breekt nu zowel hem als ons op. Vannacht hebben we hem maar laten huilen, omdat er geen andere oplossing lijkt te zijn. Steeds even erheen om neer te leggen en direct weer weg. Maar weer sliep hij praktisch de hele nacht niet. En dochter intussen ook wakker natuurlijk door het geschreeuw.
Wat wil ik met dit verhaal? Tja, ik denk in eerste instantie even van me af zeuren, maar misschien heeft iemand ook een idee hoe ik hier nu het beste mee om kan gaan. Hij slaapt dus alleen maar als ie op je schouder mag liggen en ik heen en weer schommel. En dat lukt dus niet de hele dag. Bij ons in bed, in zijn eigen bed, knuffeltje erbij, slaapzak aan, slaapzak uit, niets lijkt te werken. Moeten we nu toch maar doorzetten met laten huilen?
maandag 26 oktober 2009 om 09:56
Ik zou alvorens je besluit om je kindje te laten huilen eerst een bezoek aan de huisarts brengen. Laat naar zijn longen luisteren en zijn oren nakijken. Zoonlief had hier steevast oorproblemen bij slecht slapen, en daar hoef je heel lang weinig van te merken, behalve dus slecht slapen en huilen bij het neerleggen. Als een kindje ligt komt er namelijk druk op de oortjes. Dus kan best dat hij door zn oren, of door zn longetjes liever op jullie schouder hangt. Dus hup naar de huisarts. Als er niets aan de hand is kun je altijd nog kijken of laten huilen een optie is.
maandag 26 oktober 2009 om 10:26
Inderdaad net als Gizz zegt, eerst naar de HA voordat je gaat laten huilen. Zorg dat alles is uitgesloten voordat je kunt zeggen dat het alleen maar een gewoonte is die doorbroken moet worden,
Hier hetzelfde verhaal, oor problemen vanaf het begin. HA heeft het niet gezien. Na lang tobben en heel weinig slapen en veel gebroken nachten, eindelijk naar de KNO en vanaf toen, amandelen knippen, buisjes en AB kuren en de hele rataplan. Maar slapen doet ze weer als de beste
Nu weet ik dat zoveel wakker worden 9 van de 10 keer een lichamelijk iets is. Vind de HA niets, maar houdt het gedrag aan, dan verder kijken en laten verwijzen naar een Kinderarts
Ik wil je niet bang maken en niet op de zaken vooruit lopen maar beter het zekere voor het onzekere. En had toendertijd dat iemand tegen mij gezegd dan was ik ook langer door gaan zoeken naar de oorzaak en dan hadden wij sneller onze nachtrust gehad en dochter sneller een pijnvrij leventje.
Hier hetzelfde verhaal, oor problemen vanaf het begin. HA heeft het niet gezien. Na lang tobben en heel weinig slapen en veel gebroken nachten, eindelijk naar de KNO en vanaf toen, amandelen knippen, buisjes en AB kuren en de hele rataplan. Maar slapen doet ze weer als de beste
Nu weet ik dat zoveel wakker worden 9 van de 10 keer een lichamelijk iets is. Vind de HA niets, maar houdt het gedrag aan, dan verder kijken en laten verwijzen naar een Kinderarts
Ik wil je niet bang maken en niet op de zaken vooruit lopen maar beter het zekere voor het onzekere. En had toendertijd dat iemand tegen mij gezegd dan was ik ook langer door gaan zoeken naar de oorzaak en dan hadden wij sneller onze nachtrust gehad en dochter sneller een pijnvrij leventje.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
maandag 26 oktober 2009 om 10:50
Overigens kan je bij de meeste KNO artsen terecht zonder een verwijskaart. Hier namelijk een huisarts die zei dat het oortje er wel wat troebel uit zag, maar dat dit noooooooit pijn kon geven........... Bij zoonlief duurde het vaak weken eerdat het zich uitte in koorts en naar oren grijpen. Van de KNO arts begreep ik dat oorpijn iets is dat bij die kleintjes heel lang kan sluimeren en slaapproblemen kan veroorzaken, voordat het daadwerkelijk zich uit in merkbare klachten. heeft jouw zoontje ook veel last van verkoudheden?
(overigens hier na verwijderen amandelen een heel ander kind, maar goed eerst maar eens kijken of er echt iets medisch aan de hand is met jouw zoontje)
(overigens hier na verwijderen amandelen een heel ander kind, maar goed eerst maar eens kijken of er echt iets medisch aan de hand is met jouw zoontje)