Relaties
alle pijlers
Klepperende eierstokken..
vrijdag 30 oktober 2009 om 21:54
Ben nu bijna 2 jaar gescheiden en heb ondertussen een relatie gehad van 8 mnd, die een maand geleden is verbroken. Zoals ik vaak teruglees o.a. hier op Viva, kiezen veel vrouwen (en ook mannen) dan even voor een periode zonder dates en zien een nieuwe relatie dan nog helemaal niet zitten. Waarom ik dan wel? Ik probeer echt te genieten van mijn vrijgezellenbestaan, "weet" dat ik nu even niet toe ben aan een nieuwe relatie. Maar als ik dan weer een jong gezin voorbij zie komen of ik ga op bezoek bij een vriendin die haar grote liefde heeft gevonden, dan word ik bijna groen van jaloezie en verlang ik zo ontzettend naar een gezonde relatie en een eigen gezinnetje. Ik zie het ook echt niet zitten om de komende tijd alleen door het leven te gaan en snap niks van het fenomeen 'happy single'. Natuurlijk heb ik mijn familie en vriendinnen, maar ik kom toch nog steeds alleen thuis en kan daar nog niet bepaald van genieten. Is dit herkenbaar voor jullie? En is dit normaal? Gaan we allemaal door zo'n fase na een relatiebreuk? Of heb ik (ben nu 33 jaar) gewoon last van een stel klepperende eierstokken?
vrijdag 30 oktober 2009 om 22:09
Hoi Sylvia, ik denk dat als je relatie pas een maand geleden verbroken is dat je dan hem nog mist en de gezelligheid van de relatie, de genegenheid enzo. Dat slijt (echt waar).
Ik denk dat je niet een relatie moet hebben omdat je alleen niet gelukkig bent, of omdat je het in je eentje minder gezellig vindt. Want dan wordt die relatie je alles. Dan hangt jouw geluk af van het hebben van een relatie. En dat is helemaal niet nodig. Het is heerlijk om onafhankelijk te zijn en helemaal gelukkig te kunnen zijn met jezelf Als er dan iemand bij komt om samen van alles te genieten dan is dat natuurlijk helemaal mooi.
DIe rammelende eierstokken kan ik me wel voorstellen ja Ik ben bijna 35 en zou ook graag een kindje krijgen. Maar ja..
Ik denk dat je niet een relatie moet hebben omdat je alleen niet gelukkig bent, of omdat je het in je eentje minder gezellig vindt. Want dan wordt die relatie je alles. Dan hangt jouw geluk af van het hebben van een relatie. En dat is helemaal niet nodig. Het is heerlijk om onafhankelijk te zijn en helemaal gelukkig te kunnen zijn met jezelf Als er dan iemand bij komt om samen van alles te genieten dan is dat natuurlijk helemaal mooi.
DIe rammelende eierstokken kan ik me wel voorstellen ja Ik ben bijna 35 en zou ook graag een kindje krijgen. Maar ja..
vrijdag 30 oktober 2009 om 23:36
Het is wellicht kazig maar toch: je moet eerst van jezelf houden voor je echt van een ander kunt houden.
M.a.w. (waarom) kan je niet alleen zijn? Lijkt me eerst iets om aan te werken.
En dan, wil je een relatie of wil je kinderen, waarbij je de man er op de koop toe neemt omdat je die nou eenmaal nodig hebt voor een 'gezinnetje'?
Kom ik weer terug op het eerste, begin ermee om eerst blij te zijn met jezelf.
M.a.w. (waarom) kan je niet alleen zijn? Lijkt me eerst iets om aan te werken.
En dan, wil je een relatie of wil je kinderen, waarbij je de man er op de koop toe neemt omdat je die nou eenmaal nodig hebt voor een 'gezinnetje'?
Kom ik weer terug op het eerste, begin ermee om eerst blij te zijn met jezelf.
zaterdag 31 oktober 2009 om 09:30
Tsja, dat is dus het hele 'eieren eten'. Ik weet dondersgoed dat ik eerst van mezelf moet houden, wil ik toe zijn aan een nieuwe relatie. En nee, ik ben niet zo desperate dat ik zomaar een man uitzoek om alleen een kind te krijgen. Heb gelukkig nog zoiets als gezond verstand .
Het probleem is gewoon het alleen zijn denk ik. Die leegte die ik dan voel, doet soms gewoon pijn. Heeft z'n tijd nodig, maar wat doe ik in de tussentijd? Afleiding zoeken? Weet uit ervaring dat dit even helpt, maar na thuiskomst komt alles meteen weer terug.
Ach.. ik denk dat ik 't gewoon even van me af wilde schrijven. Ik voel me momenteel gewoon erg leeg en ongelukkig en wat ik ook doe, die leegte blijft en is soms niet te verdragen. Dan weet ik niet waar ik het zoeken moet.
Goed, genoeg geklaagd. Ik ga maar aan de zaterdag beginnen.
Het probleem is gewoon het alleen zijn denk ik. Die leegte die ik dan voel, doet soms gewoon pijn. Heeft z'n tijd nodig, maar wat doe ik in de tussentijd? Afleiding zoeken? Weet uit ervaring dat dit even helpt, maar na thuiskomst komt alles meteen weer terug.
Ach.. ik denk dat ik 't gewoon even van me af wilde schrijven. Ik voel me momenteel gewoon erg leeg en ongelukkig en wat ik ook doe, die leegte blijft en is soms niet te verdragen. Dan weet ik niet waar ik het zoeken moet.
Goed, genoeg geklaagd. Ik ga maar aan de zaterdag beginnen.
zaterdag 31 oktober 2009 om 12:08
zaterdag 31 oktober 2009 om 12:24
Als vrijgezelle man heb ik ook weleens de behoefte aan het huiselijke en iemand om mij heen maar als ik uitdrukkingen hoor als "rammelende eierstokken " ren ik heel hard weg
Ik hoor van veel vrouwen om mij heen dat ze een man willen omdat ze graag kinderen willen. Als man zijnde wil ik graag een vrouw die van mij houdt zoals ik ben en niet omdat ik goede dna heb.
Als ik welenes met een geode vriendin ben en ze ziet een leuke man lopen zegt ze tegen mij: ik denk dat ik met hem hele mooie kinderen kan krijgen. Ik vraag me dan echt af of dat het enoge is waar ze naar kijkt.
Ik hoor van veel vrouwen om mij heen dat ze een man willen omdat ze graag kinderen willen. Als man zijnde wil ik graag een vrouw die van mij houdt zoals ik ben en niet omdat ik goede dna heb.
Als ik welenes met een geode vriendin ben en ze ziet een leuke man lopen zegt ze tegen mij: ik denk dat ik met hem hele mooie kinderen kan krijgen. Ik vraag me dan echt af of dat het enoge is waar ze naar kijkt.
zaterdag 31 oktober 2009 om 12:56
haha @ boarder.. ik denk niet dat (de meeste) vrouwen zo in elkaar zitten dat ze echt op zoek zijn naar goed dna. Als de man in kwestie niet 'lovable' is dan hoeven wij hém ook niet hoor. Maar het is wel simpelweg een realiteit dat als een vrouw een bepaalde leeftijd bereikt dat het krijgen van kindjes (ook) een belangrijke rol gaat spelen. WIj hebben nou eenmaal niet de luxe die mannen hebben: geen deadline... Geloof me, daar balen wij óók van.
zaterdag 31 oktober 2009 om 16:49
Ho ho boarder.. Dat is bij mij dus echt niet het geval. Mijn laatste breuk was juist omdat ik dus een partner wil van wie ik helemaal kan houden, alles mee kan delen en met wie ik heeeel oud wil worden (kids gaan nl. toch een keertje de deur uit). In dit geval was 't, om jouw woorden te gebruiken, iemand met goed dna , maar verder geen inhoud.
Alleen ben ik wel zover, te weten dat ik graag een gezin wil. Toch niks mis mee? En op dit moment ben ik weer alleen en dat valt me zwaar. Zeker als om me heen het ene na het andere gezinnetje wordt gesticht. In dat geval hoor ik m'n biologische klok toch flink tikken.
Maar ik begrijp dat ik de tijd zal moeten nemen om zelf een beetje tot rust te komen. Om erachter te komen dat alleen zijn helemaal niet zo erg is. Alleen is dat nu nog verd#mde moeilijk!
Alleen ben ik wel zover, te weten dat ik graag een gezin wil. Toch niks mis mee? En op dit moment ben ik weer alleen en dat valt me zwaar. Zeker als om me heen het ene na het andere gezinnetje wordt gesticht. In dat geval hoor ik m'n biologische klok toch flink tikken.
Maar ik begrijp dat ik de tijd zal moeten nemen om zelf een beetje tot rust te komen. Om erachter te komen dat alleen zijn helemaal niet zo erg is. Alleen is dat nu nog verd#mde moeilijk!
zaterdag 31 oktober 2009 om 19:10
Boarder, waarom angst? Je bent er altijd nog zelf bij? De een kiest nu eenmaal sneller voor een gezin dan de ander. Alleen toegeven dat een gezinnetje tot de wensen behoort, betekent nog niet dat 't er dan ook binnen een maand moet komen.
Jij weet heel goed waar je wel/niet aan toe bent. Prima! Geniet er dan ook lekker van en doe die andere dingen. Misschien heb je zelfs nog tips daaromtrent voor deze verse vrijgezellige?
Jij weet heel goed waar je wel/niet aan toe bent. Prima! Geniet er dan ook lekker van en doe die andere dingen. Misschien heb je zelfs nog tips daaromtrent voor deze verse vrijgezellige?
zaterdag 31 oktober 2009 om 19:18
Hmm tips. Even denken. Ik denk dat het voor ieder mens anders is. Maar probeer de dingen te doen die je echt leuk vindt. Nu heb je de kans en de tijd ervoor.
Zo ben ik zelf dol op reizen en heb ik al heel wat mooie reizen gemaakt. Ook ben ik vorig jaar begonnen met kite surfen en ben er helemaal aan verslaafd. Nu vind ik het wel iets te koud geworden en heb daarom besloten dat ik ergens in januari (als mijn werk het toe laat) even een maandje naar een warm eiland te gaan om daar lekker iedere dag te kiten.
Al dit soort dingen zijn een stuk lastiger als je gesetteld bent.
Dus zoek iets leuks en ga er voor.
Zo ben ik zelf dol op reizen en heb ik al heel wat mooie reizen gemaakt. Ook ben ik vorig jaar begonnen met kite surfen en ben er helemaal aan verslaafd. Nu vind ik het wel iets te koud geworden en heb daarom besloten dat ik ergens in januari (als mijn werk het toe laat) even een maandje naar een warm eiland te gaan om daar lekker iedere dag te kiten.
Al dit soort dingen zijn een stuk lastiger als je gesetteld bent.
Dus zoek iets leuks en ga er voor.
zondag 1 november 2009 om 09:37
maandag 2 november 2009 om 22:17
Ik herken het wel hoor, Silvia!
Ik heb een relatie van 13 jaar en 1 van ruim 3 jaar gehad, ben 38 en nu sinds 3 jaar alweer single. En ja, ik heb een kinderwens.
De eerste 2 jaar dat ik single was, vond ik vreselijk. zat ook nog met te veel lijntjes aan ex verbonden, maar das een ander verhaal
Ik kon toen ook met jaloezie kijken naar gezinnetjes of vrouwen met zwangere buikjes. Met achterin mijn hoofd de gedachte dat dit niet meer was weggelegd voor mij.
Maar ik ben dit steeds meer, onbewust, los gaan laten. Heb me erbij neergelegd dat kinderen krijgen misschien niet meer realistisch is.
Ik heb het nooit echt als een druk ervaren om daarom maar een man te "scoren", maar het voelde wel als een verlies van een wens.
Maar nu ik dat ben gaan loslaten, merk ik dat ik veel relaxter in het leven sta. Ik vind mijn leven leuk nu, ik geniet. Kan genieten van alleen zijn, genieten van leuke dingen met vrienden doen... En die man komt ooit wel....en als er dan ook nog een kind van zou mogen komen...is welkom..
Mmmm...lang verhaal geworden misschien,maar ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel!
Ik heb een relatie van 13 jaar en 1 van ruim 3 jaar gehad, ben 38 en nu sinds 3 jaar alweer single. En ja, ik heb een kinderwens.
De eerste 2 jaar dat ik single was, vond ik vreselijk. zat ook nog met te veel lijntjes aan ex verbonden, maar das een ander verhaal
Ik kon toen ook met jaloezie kijken naar gezinnetjes of vrouwen met zwangere buikjes. Met achterin mijn hoofd de gedachte dat dit niet meer was weggelegd voor mij.
Maar ik ben dit steeds meer, onbewust, los gaan laten. Heb me erbij neergelegd dat kinderen krijgen misschien niet meer realistisch is.
Ik heb het nooit echt als een druk ervaren om daarom maar een man te "scoren", maar het voelde wel als een verlies van een wens.
Maar nu ik dat ben gaan loslaten, merk ik dat ik veel relaxter in het leven sta. Ik vind mijn leven leuk nu, ik geniet. Kan genieten van alleen zijn, genieten van leuke dingen met vrienden doen... En die man komt ooit wel....en als er dan ook nog een kind van zou mogen komen...is welkom..
Mmmm...lang verhaal geworden misschien,maar ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel!
dinsdag 3 november 2009 om 10:41
Thanx Bella. Jij hebt idd ook een pittige tijd achter de rug vermoed ik. Het gekke bij mij is dat ik pas na de breuk met mijn vriend (maand terug) m'n huwelijk van 14 jaar ben gaan verwerken. Het verdriet, het gemis, alles komt er nu uit. Ook al heb ik destijds het initiatief genomen te vertrekken, toch is het verdriet enorm aanwezig. Dus bij mij moet alles eerst eens tot rust komen. Ik weet heel goed dat ik nu nog lang niet klaar ben voor een relatie. Zou ook niet eerlijk zijn tegenover een evt. partner.
Heeft ook veel met acceptatie te maken, dat geloof ik. Alleen wil ik daar nu, op m'n 33e, nog niet aan. Ik weet wel dat ik me nu meer op mezelf moet focussen. Zoals boarder ook heeft aangegeven, meer genieten en doen wat ik wil. Op wat voor gebied dan ook. Heeft alleen tijd nodig.
Heeft ook veel met acceptatie te maken, dat geloof ik. Alleen wil ik daar nu, op m'n 33e, nog niet aan. Ik weet wel dat ik me nu meer op mezelf moet focussen. Zoals boarder ook heeft aangegeven, meer genieten en doen wat ik wil. Op wat voor gebied dan ook. Heeft alleen tijd nodig.
vrijdag 5 maart 2010 om 16:20
vrijdag 5 maart 2010 om 17:00
quote:Sylvia1976 schreef op 31 oktober 2009 @ 09:30:
Tsja, dat is dus het hele 'eieren eten'. Ik weet dondersgoed dat ik eerst van mezelf moet houden, wil ik toe zijn aan een nieuwe relatie. En nee, ik ben niet zo desperate dat ik zomaar een man uitzoek om alleen een kind te krijgen. Heb gelukkig nog zoiets als gezond verstand .
Het probleem is gewoon het alleen zijn denk ik. Die leegte die ik dan voel, doet soms gewoon pijn. Heeft z'n tijd nodig, maar wat doe ik in de tussentijd? Afleiding zoeken? Weet uit ervaring dat dit even helpt, maar na thuiskomst komt alles meteen weer terug.
Ach.. ik denk dat ik 't gewoon even van me af wilde schrijven. Ik voel me momenteel gewoon erg leeg en ongelukkig en wat ik ook doe, die leegte blijft en is soms niet te verdragen. Dan weet ik niet waar ik het zoeken moet.
Goed, genoeg geklaagd. Ik ga maar aan de zaterdag beginnen.
Dat herken ik wel. Het valt ook niet mee om dag in, dag uit alleen te zijn met soms het gevoel dat dat 'voor altijd' zal zijn.
Ik denk dat iedereen periodes heeft waarin hij/zij een leeg gevoel heeft. Vlgs mij hoort dat bij het leven. Het leven kan gewoon niet altijd top zijn. Afleiding biedt idd alleen tijdelijk voldoening.
Bedenk goed dat er veel mensen zijn die zich binnen hun relatie eenzaam voelen maar die niet voor zichzelf kunnen of willen kiezen. M.a.w. een relatie is ook niet alles.
Overigens ik ben ook 33 en single, maar ik heb geen kinderwens.
Voor mij is de noodzaak om snel aan de man te raken er dan ook niet.
Tsja, dat is dus het hele 'eieren eten'. Ik weet dondersgoed dat ik eerst van mezelf moet houden, wil ik toe zijn aan een nieuwe relatie. En nee, ik ben niet zo desperate dat ik zomaar een man uitzoek om alleen een kind te krijgen. Heb gelukkig nog zoiets als gezond verstand .
Het probleem is gewoon het alleen zijn denk ik. Die leegte die ik dan voel, doet soms gewoon pijn. Heeft z'n tijd nodig, maar wat doe ik in de tussentijd? Afleiding zoeken? Weet uit ervaring dat dit even helpt, maar na thuiskomst komt alles meteen weer terug.
Ach.. ik denk dat ik 't gewoon even van me af wilde schrijven. Ik voel me momenteel gewoon erg leeg en ongelukkig en wat ik ook doe, die leegte blijft en is soms niet te verdragen. Dan weet ik niet waar ik het zoeken moet.
Goed, genoeg geklaagd. Ik ga maar aan de zaterdag beginnen.
Dat herken ik wel. Het valt ook niet mee om dag in, dag uit alleen te zijn met soms het gevoel dat dat 'voor altijd' zal zijn.
Ik denk dat iedereen periodes heeft waarin hij/zij een leeg gevoel heeft. Vlgs mij hoort dat bij het leven. Het leven kan gewoon niet altijd top zijn. Afleiding biedt idd alleen tijdelijk voldoening.
Bedenk goed dat er veel mensen zijn die zich binnen hun relatie eenzaam voelen maar die niet voor zichzelf kunnen of willen kiezen. M.a.w. een relatie is ook niet alles.
Overigens ik ben ook 33 en single, maar ik heb geen kinderwens.
Voor mij is de noodzaak om snel aan de man te raken er dan ook niet.
