Relaties
alle pijlers
Hoe vaak schoonfamiie bezoeken ?
zondag 1 november 2009 om 12:34
Ik vind dat je een aantal interessante inzichten meekrijgt Leeuwenwelp. Zou je willen dat je het contact met mensen in je omgeving anders zou ervaren? Zo ja, het volgende heb ik hierin zelf ondervonden/geleerd:
Door mijn eigen gedrag te veranderen gebeurt het dat een ander in gedrag verandert (kan, hoeft niet zo te zijn).
In mijn eigen verwachting begint de teleurstelling. Door me te realiseren dat anderen anders zijn en doen, en dat het niets over mij hoeft te zeggen, ben ik minder vaak teleurgesteld.
Ik ben meer op zoek naar de overeenkomsten, en niet naar de verschillen.
Over mijn schoonmoeder: ze is een schat, erg lief voor onze dochter, erg attent, heel gul, babbelt gemakkelijk, is gezellig, maakt sfeer om zich heen, is actief, en we gaan samen gezellig winkelen, naar de margriet winterfair, lekker kneuterig. Maar ook: ze is dominant, laat scheten en boeren in mijn buurt (en ze stinken ook nog!), luistert slecht, springt van de hak op de tak, is heel druk en aanwezig. Al met al vind ik dat ik het getroffen heb. Ik denk wel te weten wat ze van mij vindt: onhandig in het huishouden, te gemakkelijk, dat ik goed kan koken, dat mijn mannetje dol op me is, dat ik haar met open armen ontvang, dat ik teveel werk, dat ik een sloddervos ben. Wat vindt jouw schoonmoeder van jou? Wat heb je gemeenschappelijk met je schoonmoeder?
Door mijn eigen gedrag te veranderen gebeurt het dat een ander in gedrag verandert (kan, hoeft niet zo te zijn).
In mijn eigen verwachting begint de teleurstelling. Door me te realiseren dat anderen anders zijn en doen, en dat het niets over mij hoeft te zeggen, ben ik minder vaak teleurgesteld.
Ik ben meer op zoek naar de overeenkomsten, en niet naar de verschillen.
Over mijn schoonmoeder: ze is een schat, erg lief voor onze dochter, erg attent, heel gul, babbelt gemakkelijk, is gezellig, maakt sfeer om zich heen, is actief, en we gaan samen gezellig winkelen, naar de margriet winterfair, lekker kneuterig. Maar ook: ze is dominant, laat scheten en boeren in mijn buurt (en ze stinken ook nog!), luistert slecht, springt van de hak op de tak, is heel druk en aanwezig. Al met al vind ik dat ik het getroffen heb. Ik denk wel te weten wat ze van mij vindt: onhandig in het huishouden, te gemakkelijk, dat ik goed kan koken, dat mijn mannetje dol op me is, dat ik haar met open armen ontvang, dat ik teveel werk, dat ik een sloddervos ben. Wat vindt jouw schoonmoeder van jou? Wat heb je gemeenschappelijk met je schoonmoeder?
zondag 1 november 2009 om 14:21
Bedankt voor jullie reacties. Waarom vooroordelen, ik vind dit jammer. Ik strooi geen roddels over mijn schoonfamilie bij anderen, vandaar dat ik mijn mening wil delen op dit forum. Ik heb met niemand ruzie. Om misschien herkenning te voorkomen schrijf ik niet alles op dit forum. Ik voel me niet bij mijn man zijn familie horen, ik deel niets met mijn schoonmoeder. Ze heeft in mijn ogen verschrikkelijke dingen gezegd en probeert iedere keer over mijn grens te gaan, ook al geef ik die aan, ze probeert het iedere keer. Ze wordt dan kwaad, loopt weg en als we elkaar dan weer na een periode zien doet ze net of er niets is gebeurd, en heel aardig tegen me als er andere mensen in de buurt zijn. Ik vind dit schijnheilig, en na diverse pogingen om te praten, wat in mijn ogen niet geholpen heeft, wil ik haar zo weinig mogelijk zien. We hebben geen kinderen, dus voor ons is de situatie anders, ik heb mijn eigen achternaam behouden bewust omdat ik niet bij de familie wil horen van mijn man om deze reden omdat het niet goed voelt. Ik vind dit heel persoonlijk, leven en laten leven !
zondag 1 november 2009 om 14:37
quote:leeuwenwelp schreef op 01 november 2009 @ 14:21:
Bedankt voor jullie reacties. Waarom vooroordelen, ik vind dit jammer. Ik strooi geen roddels over mijn schoonfamilie bij anderen, vandaar dat ik mijn mening wil delen op dit forum. Ik heb met niemand ruzie. Om misschien herkenning te voorkomen schrijf ik niet alles op dit forum. Ik voel me niet bij mijn man zijn familie horen, ik deel niets met mijn schoonmoeder. Ze heeft in mijn ogen verschrikkelijke dingen gezegd en probeert iedere keer over mijn grens te gaan, ook al geef ik die aan, ze probeert het iedere keer. Ze wordt dan kwaad, loopt weg en als we elkaar dan weer na een periode zien doet ze net of er niets is gebeurd, en heel aardig tegen me als er andere mensen in de buurt zijn. Ik vind dit schijnheilig, en na diverse pogingen om te praten, wat in mijn ogen niet geholpen heeft, wil ik haar zo weinig mogelijk zien. We hebben geen kinderen, dus voor ons is de situatie anders, ik heb mijn eigen achternaam behouden bewust omdat ik niet bij de familie wil horen van mijn man om deze reden omdat het niet goed voelt. Ik vind dit heel persoonlijk, leven en laten leven !
De situatie die je schetst is naar, jammer, vervelend en soms pijnlijk. En dat vind ik rot voor je, echt waar.
De volgens jou vervelende reacties gaan NIET over de situatie die je schetst. Die gaan over de manier waarop jij keer op keer, met variaties op hetzelfde thema, op zoek lijkt te zijn naar bevestiging dat de manier waarop jij er mee omgaat de enige juiste manier is.
En de enige juiste manier is de manier die voor jou werkt. Werkt de huidige manier niet omdat het conflicten met je man of schoonmoeder oplevert? Dan zal er iets moeten veranderen. Aan jouw kant, aan de kant van je man, aan de kant van je schoonmoeder. Kies er maar één of probeer ze allemaal tegelijk.
Maar als wij jou hier collectief gelijk gaan zitten geven geeft jou dat misschien éven een fijn gevoel, maar dat lost het probleem in het dagelijks leven niet op. Daar is actie voor nodig, en met actie bedoel ik niet over een paar weken weer een klaagzang hier.
Bedankt voor jullie reacties. Waarom vooroordelen, ik vind dit jammer. Ik strooi geen roddels over mijn schoonfamilie bij anderen, vandaar dat ik mijn mening wil delen op dit forum. Ik heb met niemand ruzie. Om misschien herkenning te voorkomen schrijf ik niet alles op dit forum. Ik voel me niet bij mijn man zijn familie horen, ik deel niets met mijn schoonmoeder. Ze heeft in mijn ogen verschrikkelijke dingen gezegd en probeert iedere keer over mijn grens te gaan, ook al geef ik die aan, ze probeert het iedere keer. Ze wordt dan kwaad, loopt weg en als we elkaar dan weer na een periode zien doet ze net of er niets is gebeurd, en heel aardig tegen me als er andere mensen in de buurt zijn. Ik vind dit schijnheilig, en na diverse pogingen om te praten, wat in mijn ogen niet geholpen heeft, wil ik haar zo weinig mogelijk zien. We hebben geen kinderen, dus voor ons is de situatie anders, ik heb mijn eigen achternaam behouden bewust omdat ik niet bij de familie wil horen van mijn man om deze reden omdat het niet goed voelt. Ik vind dit heel persoonlijk, leven en laten leven !
De situatie die je schetst is naar, jammer, vervelend en soms pijnlijk. En dat vind ik rot voor je, echt waar.
De volgens jou vervelende reacties gaan NIET over de situatie die je schetst. Die gaan over de manier waarop jij keer op keer, met variaties op hetzelfde thema, op zoek lijkt te zijn naar bevestiging dat de manier waarop jij er mee omgaat de enige juiste manier is.
En de enige juiste manier is de manier die voor jou werkt. Werkt de huidige manier niet omdat het conflicten met je man of schoonmoeder oplevert? Dan zal er iets moeten veranderen. Aan jouw kant, aan de kant van je man, aan de kant van je schoonmoeder. Kies er maar één of probeer ze allemaal tegelijk.
Maar als wij jou hier collectief gelijk gaan zitten geven geeft jou dat misschien éven een fijn gevoel, maar dat lost het probleem in het dagelijks leven niet op. Daar is actie voor nodig, en met actie bedoel ik niet over een paar weken weer een klaagzang hier.
Iets anders
zondag 1 november 2009 om 14:40
Ja leeuwenwelp, ik geloof wel dat ik in bepaalde overeenkomsten vertoon met mijn schoonmoeder ja En nee, we zien er niet uit als zussen, maar we hebben dezelfde humor, we zijn alletwee een beetje druk. Wat is daar erg aan? Schoonmoeders zijn niet per defnitie monsters? De meeste zijn gewoon erg leuk, want ze hebben niet voor niets zo'n leuke kerel afgeleverd. Tuurlijk, het zijn net mensen, en er zitten vast nare exemplaren tussen, maar ik denk dat in geval ruzie schoonmoeder/dochter het probleem door beiden veroorzaakt wordt in de overgrote meerderheid van de gevallen. Als jij je hier net zo opstelt als thuis snap ik wel dat je niet zo goed met mensen overweg kunt.
zondag 1 november 2009 om 19:33
quote:Babsjuh schreef op 01 november 2009 @ 14:37:
[...]
De situatie die je schetst is naar, jammer, vervelend en soms pijnlijk. En dat vind ik rot voor je, echt waar.
De volgens jou vervelende reacties gaan NIET over de situatie die je schetst. Die gaan over de manier waarop jij keer op keer, met variaties op hetzelfde thema, op zoek lijkt te zijn naar bevestiging dat de manier waarop jij er mee omgaat de enige juiste manier is.
En de enige juiste manier is de manier die voor jou werkt. Werkt de huidige manier niet omdat het conflicten met je man of schoonmoeder oplevert? Dan zal er iets moeten veranderen. Aan jouw kant, aan de kant van je man, aan de kant van je schoonmoeder. Kies er maar één of probeer ze allemaal tegelijk.
Maar als wij jou hier collectief gelijk gaan zitten geven geeft jou dat misschien éven een fijn gevoel, maar dat lost het probleem in het dagelijks leven niet op. Daar is actie voor nodig, en met actie bedoel ik niet over een paar weken weer een klaagzang hier.Bedankt, je hebt het mooi verwoord ! Inderdaad ga ik actie ondernemen.
[...]
De situatie die je schetst is naar, jammer, vervelend en soms pijnlijk. En dat vind ik rot voor je, echt waar.
De volgens jou vervelende reacties gaan NIET over de situatie die je schetst. Die gaan over de manier waarop jij keer op keer, met variaties op hetzelfde thema, op zoek lijkt te zijn naar bevestiging dat de manier waarop jij er mee omgaat de enige juiste manier is.
En de enige juiste manier is de manier die voor jou werkt. Werkt de huidige manier niet omdat het conflicten met je man of schoonmoeder oplevert? Dan zal er iets moeten veranderen. Aan jouw kant, aan de kant van je man, aan de kant van je schoonmoeder. Kies er maar één of probeer ze allemaal tegelijk.
Maar als wij jou hier collectief gelijk gaan zitten geven geeft jou dat misschien éven een fijn gevoel, maar dat lost het probleem in het dagelijks leven niet op. Daar is actie voor nodig, en met actie bedoel ik niet over een paar weken weer een klaagzang hier.Bedankt, je hebt het mooi verwoord ! Inderdaad ga ik actie ondernemen.
zondag 1 november 2009 om 19:34
quote:Astarte schreef op 01 november 2009 @ 14:40:
Ja leeuwenwelp, ik geloof wel dat ik in bepaalde overeenkomsten vertoon met mijn schoonmoeder ja En nee, we zien er niet uit als zussen, maar we hebben dezelfde humor, we zijn alletwee een beetje druk. Wat is daar erg aan? Schoonmoeders zijn niet per defnitie monsters? De meeste zijn gewoon erg leuk, want ze hebben niet voor niets zo'n leuke kerel afgeleverd. Tuurlijk, het zijn net mensen, en er zitten vast nare exemplaren tussen, maar ik denk dat in geval ruzie schoonmoeder/dochter het probleem door beiden veroorzaakt wordt in de overgrote meerderheid van de gevallen. Als jij je hier net zo opstelt als thuis snap ik wel dat je niet zo goed met mensen overweg kunt.Waarom kan ik volgens jou niet goed met mensen overweg ?
Ja leeuwenwelp, ik geloof wel dat ik in bepaalde overeenkomsten vertoon met mijn schoonmoeder ja En nee, we zien er niet uit als zussen, maar we hebben dezelfde humor, we zijn alletwee een beetje druk. Wat is daar erg aan? Schoonmoeders zijn niet per defnitie monsters? De meeste zijn gewoon erg leuk, want ze hebben niet voor niets zo'n leuke kerel afgeleverd. Tuurlijk, het zijn net mensen, en er zitten vast nare exemplaren tussen, maar ik denk dat in geval ruzie schoonmoeder/dochter het probleem door beiden veroorzaakt wordt in de overgrote meerderheid van de gevallen. Als jij je hier net zo opstelt als thuis snap ik wel dat je niet zo goed met mensen overweg kunt.Waarom kan ik volgens jou niet goed met mensen overweg ?
zondag 1 november 2009 om 19:37
Omdat al jouw topics gaan over het feit dat je niet met mensen overweg kunt, dat ze anders reageren dan jij wilt, dat je gefrustreerd bent omdat ze over je grenzen gaan, dat ze niet met je omgaan zoals jij wilt. Het klinkt gewoon alsof je vindt dat iedereen gek is behalve jij en je je overal beledigd door voelt.
zondag 1 november 2009 om 20:26
In antwoord op je vraag in je openingspost:
wij zien mijn eigen ouders al ruim 6 jaar niet meer, en de ouders van mijn man zien we ook niet vaak. Ze zijn hier al in geen máánden meer geweest.
Ikzelf ben half september voor het laatst bij hen geweest, mijn man vorige week nog. Hij gaat wat vaker even naar ze toe, ik ga alleen mee als een van hen jarig is, met kerst en nieuwjaar en met andere verplichte nummertjes. We hebben geen ruzie, nooit gehad ook, maar we liggen elkaar domweg niet zo. Tja, kan gebeuren. Ik heb het losgelaten, na jaren van ergernis. En dat voelt als een enorme opluchting.
wij zien mijn eigen ouders al ruim 6 jaar niet meer, en de ouders van mijn man zien we ook niet vaak. Ze zijn hier al in geen máánden meer geweest.
Ikzelf ben half september voor het laatst bij hen geweest, mijn man vorige week nog. Hij gaat wat vaker even naar ze toe, ik ga alleen mee als een van hen jarig is, met kerst en nieuwjaar en met andere verplichte nummertjes. We hebben geen ruzie, nooit gehad ook, maar we liggen elkaar domweg niet zo. Tja, kan gebeuren. Ik heb het losgelaten, na jaren van ergernis. En dat voelt als een enorme opluchting.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 1 november 2009 om 23:28
quote:setter schreef op 01 november 2009 @ 20:26:
In antwoord op je vraag in je openingspost:
wij zien mijn eigen ouders al ruim 6 jaar niet meer, en de ouders van mijn man zien we ook niet vaak. Ze zijn hier al in geen máánden meer geweest.
Ikzelf ben half september voor het laatst bij hen geweest, mijn man vorige week nog. Hij gaat wat vaker even naar ze toe, ik ga alleen mee als een van hen jarig is, met kerst en nieuwjaar en met andere verplichte nummertjes. We hebben geen ruzie, nooit gehad ook, maar we liggen elkaar domweg niet zo. Tja, kan gebeuren. Ik heb het losgelaten, na jaren van ergernis. En dat voelt als een enorme opluchting.Bedankt voor je serieuze reactie,wat jij schrijft had ik ook kunnen schrijven, dit doe ik op het moment ook namelijk, alleen soms naar verjaardagen met kerst en nieuwjaar. Ik ben het ook aan het loslaten, maar soms vind ik dit moelijk omdat het gewoonweg niet uitgepraat kan worden. Als ik de familie en met name mijn schoonmoeder zo weinig mogelijk zie kan ik er beter mee omgaan. Mijn schoonvader leeft helaas niet meer, dat was echt een lieve man, hij heeft zich nooit met me bemoeid.
In antwoord op je vraag in je openingspost:
wij zien mijn eigen ouders al ruim 6 jaar niet meer, en de ouders van mijn man zien we ook niet vaak. Ze zijn hier al in geen máánden meer geweest.
Ikzelf ben half september voor het laatst bij hen geweest, mijn man vorige week nog. Hij gaat wat vaker even naar ze toe, ik ga alleen mee als een van hen jarig is, met kerst en nieuwjaar en met andere verplichte nummertjes. We hebben geen ruzie, nooit gehad ook, maar we liggen elkaar domweg niet zo. Tja, kan gebeuren. Ik heb het losgelaten, na jaren van ergernis. En dat voelt als een enorme opluchting.Bedankt voor je serieuze reactie,wat jij schrijft had ik ook kunnen schrijven, dit doe ik op het moment ook namelijk, alleen soms naar verjaardagen met kerst en nieuwjaar. Ik ben het ook aan het loslaten, maar soms vind ik dit moelijk omdat het gewoonweg niet uitgepraat kan worden. Als ik de familie en met name mijn schoonmoeder zo weinig mogelijk zie kan ik er beter mee omgaan. Mijn schoonvader leeft helaas niet meer, dat was echt een lieve man, hij heeft zich nooit met me bemoeid.
zondag 1 november 2009 om 23:36
quote:Astarte schreef op 01 november 2009 @ 19:37:
Omdat al jouw topics gaan over het feit dat je niet met mensen overweg kunt, dat ze anders reageren dan jij wilt, dat je gefrustreerd bent omdat ze over je grenzen gaan, dat ze niet met je omgaan zoals jij wilt. Het klinkt gewoon alsof je vindt dat iedereen gek is behalve jij en je je overal beledigd door voelt.
Dat is jouw mening, oke maar als mensen anders reageren dat respecteer ik, ieder zijn mening ! Maar als je iets niet wilt, vind ik dat mensen dit maar hebben te respecteren, dit doe ik ook bij andere mensen. Soms doe ik dingen die ik ook niet zo leuk vind omwille van de ander doe ik dit dan. Maar als je echt iets niet wil, dan niet. Als mensen dan steeds over je grens proberen te gaan vind ik dat behoorlijk egoistisch en frustrerend en dan voel ik me beledigd, inderdaad ! Voor mij is niemand gek, ja alleen als je steeds over iemand zijn of haar grenzen probeert te gaan !!!
Hoe zou jij het vinden als je iets echt niet wil en mensen blijven steeds over je grens gaan en zeuren en kwaad worden ?
Omdat al jouw topics gaan over het feit dat je niet met mensen overweg kunt, dat ze anders reageren dan jij wilt, dat je gefrustreerd bent omdat ze over je grenzen gaan, dat ze niet met je omgaan zoals jij wilt. Het klinkt gewoon alsof je vindt dat iedereen gek is behalve jij en je je overal beledigd door voelt.
Dat is jouw mening, oke maar als mensen anders reageren dat respecteer ik, ieder zijn mening ! Maar als je iets niet wilt, vind ik dat mensen dit maar hebben te respecteren, dit doe ik ook bij andere mensen. Soms doe ik dingen die ik ook niet zo leuk vind omwille van de ander doe ik dit dan. Maar als je echt iets niet wil, dan niet. Als mensen dan steeds over je grens proberen te gaan vind ik dat behoorlijk egoistisch en frustrerend en dan voel ik me beledigd, inderdaad ! Voor mij is niemand gek, ja alleen als je steeds over iemand zijn of haar grenzen probeert te gaan !!!
Hoe zou jij het vinden als je iets echt niet wil en mensen blijven steeds over je grens gaan en zeuren en kwaad worden ?
