Relaties
alle pijlers
Gevoel van spagaat
zondag 1 november 2009 om 21:56
Sinds een paar weken gaat het totaal niet goed tussen mijn partner en mij. 2 weken geleden heeft mijn partner besloten om tijdelijk weer terug te gaan naar ouders. Deze week gaan we beginnen met relatietherapie omdat we samen er niet meer uitkomen.
De momenten dat we samen zijn (de weekenden) verloopt de ene dag heel leuk en gezellig en de andere dag volop irritaties en ruzie.
Ik ben moeder van 2 kids, waarvan er 1 volledig bij mij woont.
Ik wil de aandacht die ik heb, besteden aan mijn partner en mijn kind. Vooral omdat mijn partner er niet veel is wil ik de tijd die we hebben samen doorbrengen.
Ik wil graag weten waar ik aan toe ben, die zekerheid krijg ik niet op dit moment en daar wordt ik super onzeker van.
Mijn partner wordt dan weer 'gek' van mijn vragen, die wil eerst de 2 sessies bij de relatie-coach afwachten voordat er beslissingen genomen worden. Partner twijfelt of het een leven hier (gezamenlijk) gaat worden, dus de keuze met mij en kind, of een lat-relatie of toch helemaal uit elkaar.
Die onzekerheid dat het alle kanten uit kan gaan, maakt mij heel onstabiel. Ik vergeet veel, waardoor ik weer te horen krijg, zie je nou, je vergeet echt alles! Mijn geheugen is juist altijd mijn sterkste punt geweest en nu? 1 grote warboel.
Mijn partner zegt, als het je zo onzeker maakt, moet je wellicht zelf de beslissing nemen om de relatie te stoppen.
Ik heb 1,5 jaar geleden bewust gekozen om samen verder te gaan, samenwonen in alle facetten van het leven! Samen oud worden!
Een lat-relatie is niet hetgeen wat ik voor ogen heb. Laat staan de keuze om er helemaal mee te stoppen!
Ik weet het gewoon niet meer!
De momenten dat we samen zijn (de weekenden) verloopt de ene dag heel leuk en gezellig en de andere dag volop irritaties en ruzie.
Ik ben moeder van 2 kids, waarvan er 1 volledig bij mij woont.
Ik wil de aandacht die ik heb, besteden aan mijn partner en mijn kind. Vooral omdat mijn partner er niet veel is wil ik de tijd die we hebben samen doorbrengen.
Ik wil graag weten waar ik aan toe ben, die zekerheid krijg ik niet op dit moment en daar wordt ik super onzeker van.
Mijn partner wordt dan weer 'gek' van mijn vragen, die wil eerst de 2 sessies bij de relatie-coach afwachten voordat er beslissingen genomen worden. Partner twijfelt of het een leven hier (gezamenlijk) gaat worden, dus de keuze met mij en kind, of een lat-relatie of toch helemaal uit elkaar.
Die onzekerheid dat het alle kanten uit kan gaan, maakt mij heel onstabiel. Ik vergeet veel, waardoor ik weer te horen krijg, zie je nou, je vergeet echt alles! Mijn geheugen is juist altijd mijn sterkste punt geweest en nu? 1 grote warboel.
Mijn partner zegt, als het je zo onzeker maakt, moet je wellicht zelf de beslissing nemen om de relatie te stoppen.
Ik heb 1,5 jaar geleden bewust gekozen om samen verder te gaan, samenwonen in alle facetten van het leven! Samen oud worden!
Een lat-relatie is niet hetgeen wat ik voor ogen heb. Laat staan de keuze om er helemaal mee te stoppen!
Ik weet het gewoon niet meer!
zondag 1 november 2009 om 22:18
Dat ze nog met jou in relatietherapie wil geeft aan dat ze nog bereid is om voor deze relatie te vechten en er voor te gaan.
Maar zij is blijkbaar niet tevreden met hoe het nu gaat en verwacht dat er door de relatietherapie dingen gaan veranderen.
Als blijkt dat er weinig of niets veranderd zal ze weggaan.
Aangezien ze nu nog niet weet of en wat er zal veranderen zal ze nu niet kunnen zeggen of ze weggaat of niet.
Ik vind het trouwens niet reëel dat je partner het hele weekend voor je vrij moet houden. Het is ook belangrijk dat ze haar eigen dingen kan doen.
Maar zij is blijkbaar niet tevreden met hoe het nu gaat en verwacht dat er door de relatietherapie dingen gaan veranderen.
Als blijkt dat er weinig of niets veranderd zal ze weggaan.
Aangezien ze nu nog niet weet of en wat er zal veranderen zal ze nu niet kunnen zeggen of ze weggaat of niet.
Ik vind het trouwens niet reëel dat je partner het hele weekend voor je vrij moet houden. Het is ook belangrijk dat ze haar eigen dingen kan doen.
zondag 1 november 2009 om 22:19
zondag 1 november 2009 om 22:22
Dus je partner twijfelt en als jij onzeker wordt van die twijfel zegt ze 'als het je zo ongelukkig maakt moet je zelf misschien je conclusies trekken'?
Dat vind ik een rare opmerking, komt op mij een beetje over alsof ze de relatie wil verbreken maar het niet zelf wil doen. Alsof ze jou de kastanjes uit het vuur wil laten halen, misschien omdat ze je niet wil kwetsen?
Dat vind ik een rare opmerking, komt op mij een beetje over alsof ze de relatie wil verbreken maar het niet zelf wil doen. Alsof ze jou de kastanjes uit het vuur wil laten halen, misschien omdat ze je niet wil kwetsen?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 1 november 2009 om 22:25
quote:Maris71 schreef op 01 november 2009 @ 21:56:
Sinds een paar weken gaat het totaal niet goed tussen mijn partner en mij. 2 weken geleden heeft mijn partner besloten om tijdelijk weer terug te gaan naar ouders. Deze week gaan we beginnen met relatietherapie omdat we samen er niet meer uitkomen.
De momenten dat we samen zijn (de weekenden) verloopt de ene dag heel leuk en gezellig en de andere dag volop irritaties en ruzie.
Ik ben moeder van 2 kids, waarvan er 1 volledig bij mij woont.
Ik wil de aandacht die ik heb, besteden aan mijn partner en mijn kind. Vooral omdat mijn partner er niet veel is wil ik de tijd die we hebben samen doorbrengen.
De problemen zijn toch niet begonnen op het moment dat jouw vriendin terug naar haar ouders ging? Dat kan hooguit een uiting zijn maar niet het probleem zelf lijkt me. Dus wat gaat er nou zo mis tussen jullie?
Sinds een paar weken gaat het totaal niet goed tussen mijn partner en mij. 2 weken geleden heeft mijn partner besloten om tijdelijk weer terug te gaan naar ouders. Deze week gaan we beginnen met relatietherapie omdat we samen er niet meer uitkomen.
De momenten dat we samen zijn (de weekenden) verloopt de ene dag heel leuk en gezellig en de andere dag volop irritaties en ruzie.
Ik ben moeder van 2 kids, waarvan er 1 volledig bij mij woont.
Ik wil de aandacht die ik heb, besteden aan mijn partner en mijn kind. Vooral omdat mijn partner er niet veel is wil ik de tijd die we hebben samen doorbrengen.
De problemen zijn toch niet begonnen op het moment dat jouw vriendin terug naar haar ouders ging? Dat kan hooguit een uiting zijn maar niet het probleem zelf lijkt me. Dus wat gaat er nou zo mis tussen jullie?
maandag 2 november 2009 om 06:23
We zijn van het samenwonen naar alleen een weekend gegaan, is het van mij dan vreemd dat ik het weekend dan samen wil doorbrengen?
Wat gaat er niet goed tussen ons? We communiceren niet goed. Begrijpen elkaar niet.
Ze heeft moeite dat mijn kind er 24/7 is, mijn kind was toen we gingen samenwonen om de week bij mij, door problemen is ze nu volledig bij mij. Niet mijn keuze, had het liever ook anders gezien, maar de situatie is nu zo en hopelijk, daar wordt weer aan gewerkt, over een tijdje hebben we weer meer tijd samen.
@madhe, ik heb zeker bewust voor haar gekozen en kies elke dag opnieuw voor haar. Toen we gingen samenwonen wist ik dat zij in de wsnp zit, dat ik verantwoordelijk ben voor het inkomen in dit huishouden, ben meer uren gaan werken om zo nog meer inkomen te hebben. Naast mijn reguliere baan werk ik ook freelance. Dat ik geen verwachtingen mag en kan hebben dat zij op dit moment iets kan bijdragen.
Wat gaat er niet goed tussen ons? We communiceren niet goed. Begrijpen elkaar niet.
Ze heeft moeite dat mijn kind er 24/7 is, mijn kind was toen we gingen samenwonen om de week bij mij, door problemen is ze nu volledig bij mij. Niet mijn keuze, had het liever ook anders gezien, maar de situatie is nu zo en hopelijk, daar wordt weer aan gewerkt, over een tijdje hebben we weer meer tijd samen.
@madhe, ik heb zeker bewust voor haar gekozen en kies elke dag opnieuw voor haar. Toen we gingen samenwonen wist ik dat zij in de wsnp zit, dat ik verantwoordelijk ben voor het inkomen in dit huishouden, ben meer uren gaan werken om zo nog meer inkomen te hebben. Naast mijn reguliere baan werk ik ook freelance. Dat ik geen verwachtingen mag en kan hebben dat zij op dit moment iets kan bijdragen.
maandag 2 november 2009 om 09:20
quote:Maris71 schreef op 02 november 2009 @ 06:23:
Ze heeft moeite dat mijn kind er 24/7 is, mijn kind was toen we gingen samenwonen om de week bij mij, door problemen is ze nu volledig bij mij. Niet mijn keuze, had het liever ook anders gezien, maar de situatie is nu zo en hopelijk, daar wordt weer aan gewerkt, over een tijdje hebben we weer meer tijd samen.
Meen je dat? Je had liever dat je kind minder vaak bij jou was omdat je partner er moeite mee heeft?
Dat lijkt me toch niet helemaal de goede instelling...
Ze heeft moeite dat mijn kind er 24/7 is, mijn kind was toen we gingen samenwonen om de week bij mij, door problemen is ze nu volledig bij mij. Niet mijn keuze, had het liever ook anders gezien, maar de situatie is nu zo en hopelijk, daar wordt weer aan gewerkt, over een tijdje hebben we weer meer tijd samen.
Meen je dat? Je had liever dat je kind minder vaak bij jou was omdat je partner er moeite mee heeft?
Dat lijkt me toch niet helemaal de goede instelling...
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 2 november 2009 om 09:26
quote:Spijker schreef op 02 november 2009 @ 09:20:
[...]
Meen je dat? Je had liever dat je kind minder vaak bij jou was omdat je partner er moeite mee heeft?
Dat lijkt me toch niet helemaal de goede instelling...Nee zo bedoel ik dat niet! Ik bedoel dat ik liever had gezien dat mijn kind niet de problemen had gehad en nog steeds om de week bij mij was. Mijn motto is, een moeder ben je niet voor even, maar voor de rest van je leven!
[...]
Meen je dat? Je had liever dat je kind minder vaak bij jou was omdat je partner er moeite mee heeft?
Dat lijkt me toch niet helemaal de goede instelling...Nee zo bedoel ik dat niet! Ik bedoel dat ik liever had gezien dat mijn kind niet de problemen had gehad en nog steeds om de week bij mij was. Mijn motto is, een moeder ben je niet voor even, maar voor de rest van je leven!
maandag 2 november 2009 om 09:46
Volgens mij is het altijd erg moeilijk om te gaan samenwonen als 1 van de 2 kinderen heeft. En ik neem aan dat je vriendin veel tijd met je kind doorbrengt omdat jij veel werkt? Lijkt me moeilijk.
Als er nog sprake is van liefde tussen jullie, waarom dan niet latten? Lijkt me voor alle partijen, ook je kind, veel rustiger. Als je elkaar dan ziet, dan maak je tenminste ook écht tijd voor elkaar. En daarnaast heb je ruimte en tijd voor je kind.
Als er nog sprake is van liefde tussen jullie, waarom dan niet latten? Lijkt me voor alle partijen, ook je kind, veel rustiger. Als je elkaar dan ziet, dan maak je tenminste ook écht tijd voor elkaar. En daarnaast heb je ruimte en tijd voor je kind.
maandag 2 november 2009 om 09:49
quote:Maris71 schreef op 02 november 2009 @ 06:23:
Ze heeft moeite dat mijn kind er 24/7 is, mijn kind was toen we gingen samenwonen om de week bij mij, door problemen is ze nu volledig bij mij. Niet mijn keuze, had het liever ook anders gezien, maar de situatie is nu zo en hopelijk, daar wordt weer aan gewerkt, over een tijdje hebben we weer meer tijd samen. Maar dat probleem gaat toch niet weg door relatietherapie? Als zij het niet trekt in 'n relatie waarin 'n kind aanwezig is, dan valt dat niet op te lossen.
Ze heeft moeite dat mijn kind er 24/7 is, mijn kind was toen we gingen samenwonen om de week bij mij, door problemen is ze nu volledig bij mij. Niet mijn keuze, had het liever ook anders gezien, maar de situatie is nu zo en hopelijk, daar wordt weer aan gewerkt, over een tijdje hebben we weer meer tijd samen. Maar dat probleem gaat toch niet weg door relatietherapie? Als zij het niet trekt in 'n relatie waarin 'n kind aanwezig is, dan valt dat niet op te lossen.
maandag 2 november 2009 om 10:21
quote:elninjoo schreef op 02 november 2009 @ 09:49:
[...]
Maar dat probleem gaat toch niet weg door relatietherapie? Als zij het niet trekt in 'n relatie waarin 'n kind aanwezig is, dan valt dat niet op te lossen.
Beiden hopen we dat door middel van de therapie er andere inzichten kunnen komen. Het is, tenminste zoals ik zie, van beide kanten concessies doen.
Het is niet zo dat zij de hele dag met kind zit, zij werkt 40 uur per week, heeft daarnaast ook nog haar sport.
[...]
Maar dat probleem gaat toch niet weg door relatietherapie? Als zij het niet trekt in 'n relatie waarin 'n kind aanwezig is, dan valt dat niet op te lossen.
Beiden hopen we dat door middel van de therapie er andere inzichten kunnen komen. Het is, tenminste zoals ik zie, van beide kanten concessies doen.
Het is niet zo dat zij de hele dag met kind zit, zij werkt 40 uur per week, heeft daarnaast ook nog haar sport.
maandag 2 november 2009 om 10:24
quote:Maris71 schreef op 02 november 2009 @ 10:21:
[...]
Beiden hopen we dat door middel van de therapie er andere inzichten kunnen komen. Het is, tenminste zoals ik zie, van beide kanten concessies doen.
Het is niet zo dat zij de hele dag met kind zit, zij werkt 40 uur per week, heeft daarnaast ook nog haar sport.Dan heb je 'n onrealistische verwachting, want als je geen trek hebt in kinderen dan is de aanwezigheid daarvan in huis al voldoende om daar op af te haken. De uren die je thuis bent wil je je daar namelijk op je gemak kunnen voelen.
[...]
Beiden hopen we dat door middel van de therapie er andere inzichten kunnen komen. Het is, tenminste zoals ik zie, van beide kanten concessies doen.
Het is niet zo dat zij de hele dag met kind zit, zij werkt 40 uur per week, heeft daarnaast ook nog haar sport.Dan heb je 'n onrealistische verwachting, want als je geen trek hebt in kinderen dan is de aanwezigheid daarvan in huis al voldoende om daar op af te haken. De uren die je thuis bent wil je je daar namelijk op je gemak kunnen voelen.
maandag 2 november 2009 om 10:25
quote:Djoels schreef op 02 november 2009 @ 09:56:
Maar stel je voor dat het zo is dat je kind voortaan altijd bij jou woont, gewoon full time... komt je partner dan bij voorbaat al niet meer terug?Dat is iets waar ik ook geen antwoord op kan geven! Want niemand weet hoe de toekomst eruit gaat zien of mijn kind fulltime bij mij blijft, ik weet alleen dat er weer een opening is voor mijn kind.
Maar stel je voor dat het zo is dat je kind voortaan altijd bij jou woont, gewoon full time... komt je partner dan bij voorbaat al niet meer terug?Dat is iets waar ik ook geen antwoord op kan geven! Want niemand weet hoe de toekomst eruit gaat zien of mijn kind fulltime bij mij blijft, ik weet alleen dat er weer een opening is voor mijn kind.
maandag 2 november 2009 om 10:29
quote:elninjoo schreef op 02 november 2009 @ 10:24:
[...]
Dan heb je 'n onrealistische verwachting, want als je geen trek hebt in kinderen dan is de aanwezigheid daarvan in huis al voldoende om daar op af te haken. De uren die je thuis bent wil je je daar namelijk op je gemak kunnen voelen.Voordat kind 'fulltime' bij mij was, ging onze relatie wel goed, er zijn daarna spanningen en irritaties gekomen. En ja wellicht ben ik optimistisch en hoop ik op betere tijden?!
[...]
Dan heb je 'n onrealistische verwachting, want als je geen trek hebt in kinderen dan is de aanwezigheid daarvan in huis al voldoende om daar op af te haken. De uren die je thuis bent wil je je daar namelijk op je gemak kunnen voelen.Voordat kind 'fulltime' bij mij was, ging onze relatie wel goed, er zijn daarna spanningen en irritaties gekomen. En ja wellicht ben ik optimistisch en hoop ik op betere tijden?!
maandag 2 november 2009 om 10:33
quote:Maris71 schreef op 02 november 2009 @ 10:25:
[...]
Dat is iets waar ik ook geen antwoord op kan geven! Want niemand weet hoe de toekomst eruit gaat zien of mijn kind fulltime bij mij blijft, ik weet alleen dat er weer een opening is voor mijn kind.Dat was de vraag niet....
Kinderen hebben niets te kiezen in de relaties van hun ouders. Daarom ben je het verplicht aan je kinderen, om keuzes te maken die ook in hun belang zijn. Een partner die je kind niet trekt, dat is niet in het belang van je kind. Kinderen voelen dat, voelen zich onwelkom, in de weg lopen, onveilig.
Als je dan toch de relatie door wilt zetten, doe dat dan buiten je kind om. Maar dwing je kind niet om in één huis te moeten leven, ook niet als je kind er maar om de week is, met iemand die het kind liever ziet vertrekken.
[...]
Dat is iets waar ik ook geen antwoord op kan geven! Want niemand weet hoe de toekomst eruit gaat zien of mijn kind fulltime bij mij blijft, ik weet alleen dat er weer een opening is voor mijn kind.Dat was de vraag niet....
Kinderen hebben niets te kiezen in de relaties van hun ouders. Daarom ben je het verplicht aan je kinderen, om keuzes te maken die ook in hun belang zijn. Een partner die je kind niet trekt, dat is niet in het belang van je kind. Kinderen voelen dat, voelen zich onwelkom, in de weg lopen, onveilig.
Als je dan toch de relatie door wilt zetten, doe dat dan buiten je kind om. Maar dwing je kind niet om in één huis te moeten leven, ook niet als je kind er maar om de week is, met iemand die het kind liever ziet vertrekken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 2 november 2009 om 10:38
maandag 2 november 2009 om 10:38
Persoonlijk zou ik het er het heel moeilijk mee hebben als mijn partner mijn kind niet trekt. Hopen dat mijn kind weggaat omdat dat positiever zou zijn voor mijn relatie gaat me 1 brug te ver.
Maargoed, je partner wist van tevoren dat je kinderen had en dat heeft ze te accepteren, hoe vervelend jullie het ook vinden.
Maargoed, je partner wist van tevoren dat je kinderen had en dat heeft ze te accepteren, hoe vervelend jullie het ook vinden.
maandag 2 november 2009 om 10:39
quote:Poezewoes schreef op 02 november 2009 @ 10:33:
[...]
Dat was de vraag niet....
Kinderen hebben niets te kiezen in de relaties van hun ouders. Daarom ben je het verplicht aan je kinderen, om keuzes te maken die ook in hun belang zijn. Een partner die je kind niet trekt, dat is niet in het belang van je kind. Kinderen voelen dat, voelen zich onwelkom, in de weg lopen, onveilig.
Als je dan toch de relatie door wilt zetten, doe dat dan buiten je kind om. Maar dwing je kind niet om in één huis te moeten leven, ook niet als je kind er maar om de week is, met iemand die het kind liever ziet vertrekken. Helemaal mee eens.
[...]
Dat was de vraag niet....
Kinderen hebben niets te kiezen in de relaties van hun ouders. Daarom ben je het verplicht aan je kinderen, om keuzes te maken die ook in hun belang zijn. Een partner die je kind niet trekt, dat is niet in het belang van je kind. Kinderen voelen dat, voelen zich onwelkom, in de weg lopen, onveilig.
Als je dan toch de relatie door wilt zetten, doe dat dan buiten je kind om. Maar dwing je kind niet om in één huis te moeten leven, ook niet als je kind er maar om de week is, met iemand die het kind liever ziet vertrekken. Helemaal mee eens.
maandag 2 november 2009 om 10:42
Partner heeft ook geen problemen met mijn kind, alleen dat ze het idee heeft dat ze haar vrijheid in huis kwijt is. En we van mening verschillen over de opvoeding. Kind staat hier buiten, het is iets tussen ons. Vriendin is heel duidelijk geweest dat het niet aan mijn kind ligt maar puur aan haar zelf, dat ze moet wennen dat er constant iemand in huis is.
maandag 2 november 2009 om 10:43
quote:noahtb schreef op 02 november 2009 @ 10:38:
Persoonlijk zou ik het er het heel moeilijk mee hebben als mijn partner mijn kind niet trekt. Hopen dat mijn kind weggaat omdat dat positiever zou zijn voor mijn relatie gaat me 1 brug te ver.
Maargoed, je partner wist van tevoren dat je kinderen had en dat heeft ze te accepteren, hoe vervelend jullie het ook vinden.Nee ik hoop niet voor mijn relatie dat mijn kind weggaat! Maar voor mijn kind zelf.
Persoonlijk zou ik het er het heel moeilijk mee hebben als mijn partner mijn kind niet trekt. Hopen dat mijn kind weggaat omdat dat positiever zou zijn voor mijn relatie gaat me 1 brug te ver.
Maargoed, je partner wist van tevoren dat je kinderen had en dat heeft ze te accepteren, hoe vervelend jullie het ook vinden.Nee ik hoop niet voor mijn relatie dat mijn kind weggaat! Maar voor mijn kind zelf.
maandag 2 november 2009 om 10:44
Volgens mij speelt er best veel mee in deze relatie. Ik las ook ergens dat de vriendin van TO in de wnsp zit. Lijkt me op zich ook best een verzwarende omstandigheid voor beiden, ook omdat TO al meer is gaan werken om het gezinsinkomen veilig te stellen, en nu dan dus ook even een verandering met betrekking tot haar kind mee te maken heeft.
Volkomen eens met Poez, maar ik kan me daarbij wél voorstellen dat dit sowieso alles bij elkaar een zwaardere wissel op TO trekt.
De opmerking van vriendin van TO over het dan zelf trekken van eigen conclusies vind ik, net als Kastanjez, een beetje klinken als: dan hoef ik er zelf tenminste de stekker niet uit te trekken.
Volkomen eens met Poez, maar ik kan me daarbij wél voorstellen dat dit sowieso alles bij elkaar een zwaardere wissel op TO trekt.
De opmerking van vriendin van TO over het dan zelf trekken van eigen conclusies vind ik, net als Kastanjez, een beetje klinken als: dan hoef ik er zelf tenminste de stekker niet uit te trekken.
