Relaties
alle pijlers
Gevoel van spagaat
zondag 1 november 2009 om 21:56
Sinds een paar weken gaat het totaal niet goed tussen mijn partner en mij. 2 weken geleden heeft mijn partner besloten om tijdelijk weer terug te gaan naar ouders. Deze week gaan we beginnen met relatietherapie omdat we samen er niet meer uitkomen.
De momenten dat we samen zijn (de weekenden) verloopt de ene dag heel leuk en gezellig en de andere dag volop irritaties en ruzie.
Ik ben moeder van 2 kids, waarvan er 1 volledig bij mij woont.
Ik wil de aandacht die ik heb, besteden aan mijn partner en mijn kind. Vooral omdat mijn partner er niet veel is wil ik de tijd die we hebben samen doorbrengen.
Ik wil graag weten waar ik aan toe ben, die zekerheid krijg ik niet op dit moment en daar wordt ik super onzeker van.
Mijn partner wordt dan weer 'gek' van mijn vragen, die wil eerst de 2 sessies bij de relatie-coach afwachten voordat er beslissingen genomen worden. Partner twijfelt of het een leven hier (gezamenlijk) gaat worden, dus de keuze met mij en kind, of een lat-relatie of toch helemaal uit elkaar.
Die onzekerheid dat het alle kanten uit kan gaan, maakt mij heel onstabiel. Ik vergeet veel, waardoor ik weer te horen krijg, zie je nou, je vergeet echt alles! Mijn geheugen is juist altijd mijn sterkste punt geweest en nu? 1 grote warboel.
Mijn partner zegt, als het je zo onzeker maakt, moet je wellicht zelf de beslissing nemen om de relatie te stoppen.
Ik heb 1,5 jaar geleden bewust gekozen om samen verder te gaan, samenwonen in alle facetten van het leven! Samen oud worden!
Een lat-relatie is niet hetgeen wat ik voor ogen heb. Laat staan de keuze om er helemaal mee te stoppen!
Ik weet het gewoon niet meer!
De momenten dat we samen zijn (de weekenden) verloopt de ene dag heel leuk en gezellig en de andere dag volop irritaties en ruzie.
Ik ben moeder van 2 kids, waarvan er 1 volledig bij mij woont.
Ik wil de aandacht die ik heb, besteden aan mijn partner en mijn kind. Vooral omdat mijn partner er niet veel is wil ik de tijd die we hebben samen doorbrengen.
Ik wil graag weten waar ik aan toe ben, die zekerheid krijg ik niet op dit moment en daar wordt ik super onzeker van.
Mijn partner wordt dan weer 'gek' van mijn vragen, die wil eerst de 2 sessies bij de relatie-coach afwachten voordat er beslissingen genomen worden. Partner twijfelt of het een leven hier (gezamenlijk) gaat worden, dus de keuze met mij en kind, of een lat-relatie of toch helemaal uit elkaar.
Die onzekerheid dat het alle kanten uit kan gaan, maakt mij heel onstabiel. Ik vergeet veel, waardoor ik weer te horen krijg, zie je nou, je vergeet echt alles! Mijn geheugen is juist altijd mijn sterkste punt geweest en nu? 1 grote warboel.
Mijn partner zegt, als het je zo onzeker maakt, moet je wellicht zelf de beslissing nemen om de relatie te stoppen.
Ik heb 1,5 jaar geleden bewust gekozen om samen verder te gaan, samenwonen in alle facetten van het leven! Samen oud worden!
Een lat-relatie is niet hetgeen wat ik voor ogen heb. Laat staan de keuze om er helemaal mee te stoppen!
Ik weet het gewoon niet meer!
maandag 2 november 2009 om 18:21
quote:Maris71 schreef op 01 november 2009 @ 22:06:
Nee het zijn haar kinderen niet (ben lesbisch), heb gewoon het gevoel dat ik geen touwtjes in mijn handen heb dat alles besloten wordt door haar. Wanneer ze hier is, of we doorgaan met de relatie ja of nee. etc.
Ok, en zij is dus ook lesbisch, maar ooit getrouwd geweest en kinderen gekregen.
Nou, je hebt nu ook de touwtjes niet in handen.
Maar dat kan toch ook niet altijd?
Wel zou ik op een gegeven moment duidelijkheid vragen en geen jojo-gedrag of twijfel.
Maar richt je nu eens op andere zaken, laat het even los.
Nee het zijn haar kinderen niet (ben lesbisch), heb gewoon het gevoel dat ik geen touwtjes in mijn handen heb dat alles besloten wordt door haar. Wanneer ze hier is, of we doorgaan met de relatie ja of nee. etc.
Ok, en zij is dus ook lesbisch, maar ooit getrouwd geweest en kinderen gekregen.
Nou, je hebt nu ook de touwtjes niet in handen.
Maar dat kan toch ook niet altijd?
Wel zou ik op een gegeven moment duidelijkheid vragen en geen jojo-gedrag of twijfel.
Maar richt je nu eens op andere zaken, laat het even los.
maandag 2 november 2009 om 19:16
quote:Maris71 schreef op 02 november 2009 @ 10:42:
Partner heeft ook geen problemen met mijn kind, alleen dat ze het idee heeft dat ze haar vrijheid in huis kwijt is. En we van mening verschillen over de opvoeding. Kind staat hier buiten, het is iets tussen ons. Vriendin is heel duidelijk geweest dat het niet aan mijn kind ligt maar puur aan haar zelf, dat ze moet wennen dat er constant iemand in huis is.
mmmm...dat riep mijn ex-partner ook de hele tijd, maar ondertussen ben jij je als ze er allebei zijn, in allerlei bochten aan het wringen om het iedereen naar de zin te maken....... en dat is zwaar, dat kan ik je vertellen.
En inderdaad: jij moet het maar beslissen.....kinkt als 'zelf niet durven'
Partner heeft ook geen problemen met mijn kind, alleen dat ze het idee heeft dat ze haar vrijheid in huis kwijt is. En we van mening verschillen over de opvoeding. Kind staat hier buiten, het is iets tussen ons. Vriendin is heel duidelijk geweest dat het niet aan mijn kind ligt maar puur aan haar zelf, dat ze moet wennen dat er constant iemand in huis is.
mmmm...dat riep mijn ex-partner ook de hele tijd, maar ondertussen ben jij je als ze er allebei zijn, in allerlei bochten aan het wringen om het iedereen naar de zin te maken....... en dat is zwaar, dat kan ik je vertellen.
En inderdaad: jij moet het maar beslissen.....kinkt als 'zelf niet durven'
