Relaties
alle pijlers
Liefdesverdriet!
zondag 1 november 2009 om 08:39
Donderdagavond heeft mijn vriend onze realtie verbroken... Hij is moe, zijn energie is op en kan het dus niet meer opbrengen om voor ons te vechten. De afgelopen weken is het wat rommelig geweest is onze relatie. MIjn vriend was erg in de war, voelde zich vaak rot en kon mij niet de reden geven waarom... Leuke dingen deden we niet meer, we zaten alleen nog maar thuis te huilen en te praten.
Donderdag is dus de bom gebarsten, hij stopt er mee! En nu komt de aap uit de mouw: hij heeft het gevoel dat hij altijd op zijn tenen moet lopen, hij kan mij niet bieden wat ik wil, en sinds hij mij kent voelt hij zich vaak ongelukkig... Waarom heeft hij mij dit niet eerder verteld? Waarom kwam hij iedere avond bij mij slapen terwijl ik aangaf dat het ook goed is om ieder in ons eigen huisje te slapen? Waarom ging hij met mij 2 weken op vakantie? Waarom zei hij dat hij wilde samenwonen, trouwen en kinderen krijgen met mij? Ik ben zo in de war.... snap er helemaal niks van.
Ik heb bij hem juist zo veel afstand gehouden omdat ik net uit een relatie kwam. Maar hij bleef volhouden en zei al na een maand tegen mij: misschien is dit wel voor altijd. Uiteindelijk heb ik me dus helemaal gegeven aan hem...
En nu... Nu ben ik zo ontzettend verdrietig. Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek! Daar baal ik van! Ik ben juist iemand die de rust kan bewaren, en die een man nooit zou smeken om alsjeblieft bij me te blijven.....
Nu zijn we dan een paar dagen verder en voel ik me wat rustiger... Ik heb hem nog wel een paar keer gebeld en gezegd dat ik zielsveel van hem hou. Maar hij is er van overtuigd dat dit de juiste beslissing is.
En wat moet ik nu? Ik mis hem zo ontzettend, wij hadden het zo leuk. We konden goed praten, lachen, huilen.. We konden samen uren in bed liggen, elkaar vasthouden zonder iets te zeggen. We deden heel veel leuk dingen met vrienden. Ik was volgens hem zijn beste vriendin. En hij is zeker mijn beste vriend.
We hebben echt een heerlijke tijd gehad, ik dacht dat hij de ware was voor mij. Daarom kan ik het waarschijnlijk ook allemaal niet bevatten.
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
Donderdag is dus de bom gebarsten, hij stopt er mee! En nu komt de aap uit de mouw: hij heeft het gevoel dat hij altijd op zijn tenen moet lopen, hij kan mij niet bieden wat ik wil, en sinds hij mij kent voelt hij zich vaak ongelukkig... Waarom heeft hij mij dit niet eerder verteld? Waarom kwam hij iedere avond bij mij slapen terwijl ik aangaf dat het ook goed is om ieder in ons eigen huisje te slapen? Waarom ging hij met mij 2 weken op vakantie? Waarom zei hij dat hij wilde samenwonen, trouwen en kinderen krijgen met mij? Ik ben zo in de war.... snap er helemaal niks van.
Ik heb bij hem juist zo veel afstand gehouden omdat ik net uit een relatie kwam. Maar hij bleef volhouden en zei al na een maand tegen mij: misschien is dit wel voor altijd. Uiteindelijk heb ik me dus helemaal gegeven aan hem...
En nu... Nu ben ik zo ontzettend verdrietig. Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek! Daar baal ik van! Ik ben juist iemand die de rust kan bewaren, en die een man nooit zou smeken om alsjeblieft bij me te blijven.....
Nu zijn we dan een paar dagen verder en voel ik me wat rustiger... Ik heb hem nog wel een paar keer gebeld en gezegd dat ik zielsveel van hem hou. Maar hij is er van overtuigd dat dit de juiste beslissing is.
En wat moet ik nu? Ik mis hem zo ontzettend, wij hadden het zo leuk. We konden goed praten, lachen, huilen.. We konden samen uren in bed liggen, elkaar vasthouden zonder iets te zeggen. We deden heel veel leuk dingen met vrienden. Ik was volgens hem zijn beste vriendin. En hij is zeker mijn beste vriend.
We hebben echt een heerlijke tijd gehad, ik dacht dat hij de ware was voor mij. Daarom kan ik het waarschijnlijk ook allemaal niet bevatten.
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
zondag 15 november 2009 om 16:57
Ha vooruit, goed dat je ook hier bent. Had ook al een tijd zitten lezen op dat andere topic, over exen met rust laten en wilde daar ook al gaan posten. Daar zeg je ook zulke goede dingen, maar nu ben je hier
Zijn mannen dan misschien gewoon beter in het loslaten dan wij? Zijn we gewoon veel te veel bezig met de 'andere kant' en moeten we ons meer op onszelf concentreren?
En nee, denk niet dat het handig is om ze erop te wijzen dat ze niks laten horen. Ik heb sowieso helemaal geen contact momenteel, maar als dat er een keer is (moet toch een keer gebeuren) zou ik eerder aangeven hoe het voor mij voelt, dan dat ik hem iets ga lopen verwijten. Dan spreek ik tenminste voor mezelf in plaats van hem allerlei dingen toe te dichten, daar krijg je inderdaad alleen maar ruzie van. De mijne zou dan ook dichtklappen en niks zeggen daarover. Die slikt het weg en denkt 'laat haar maar lullen, ik ben toch van d'r af'. Vermoed ik.
Zucht
Zijn mannen dan misschien gewoon beter in het loslaten dan wij? Zijn we gewoon veel te veel bezig met de 'andere kant' en moeten we ons meer op onszelf concentreren?
En nee, denk niet dat het handig is om ze erop te wijzen dat ze niks laten horen. Ik heb sowieso helemaal geen contact momenteel, maar als dat er een keer is (moet toch een keer gebeuren) zou ik eerder aangeven hoe het voor mij voelt, dan dat ik hem iets ga lopen verwijten. Dan spreek ik tenminste voor mezelf in plaats van hem allerlei dingen toe te dichten, daar krijg je inderdaad alleen maar ruzie van. De mijne zou dan ook dichtklappen en niks zeggen daarover. Die slikt het weg en denkt 'laat haar maar lullen, ik ben toch van d'r af'. Vermoed ik.
Zucht
zondag 15 november 2009 om 17:16
Hallo,
Zo mijn zondag heb ik weer overleefd! Gelukkig was ik de hele dag op het voetbal, lekker veel afleiding! Heb dan net nog even de laatste spullen opgehaald... me erg goed weten te houden! Heb per ongeluk nog wel een kleine wraak actie uitgevoerd!
Moest mijn fiets meenemen op de fietsendrager, maar was vergeten toen de fiets er al op stond om de sleutel uit de kattenbak te halen. Deed dus de klep open en hij voelde ook of de sleutel aan zijn kant lag. Had de sleutel en vroeg of de klep weer dicht kon, en dat kon... nou raad je het al..kwam zijn vinger er tussen! De komende weken zal die nog geregeld aan me denken!;)
Heb ook gezegd dat ik wel wat van me zou laten horen als ik er aan toe was..
Maar die weekendochtenden zijn echt erg! En ook de moeilijkste om goed afleiding te zoeken.. maar het zal allemaal wel beter worden!
Voor mij geldt het niet dat hij niks van zich heeft laten horen op belangrijke momenten. Wel merk ik dat hij ook meer met zijn verstand handelt dan met zijn gevoel. Volgens mij zijn mannen er beter in om gevoelens weg te stoppen zodat ze er niet mee om hoeven gaan. Ik kan dat niet en moet er echt eerst doorheen..
Mannen.. zullen we ze ooit gaan begrijpen?
Xx
Zo mijn zondag heb ik weer overleefd! Gelukkig was ik de hele dag op het voetbal, lekker veel afleiding! Heb dan net nog even de laatste spullen opgehaald... me erg goed weten te houden! Heb per ongeluk nog wel een kleine wraak actie uitgevoerd!
Moest mijn fiets meenemen op de fietsendrager, maar was vergeten toen de fiets er al op stond om de sleutel uit de kattenbak te halen. Deed dus de klep open en hij voelde ook of de sleutel aan zijn kant lag. Had de sleutel en vroeg of de klep weer dicht kon, en dat kon... nou raad je het al..kwam zijn vinger er tussen! De komende weken zal die nog geregeld aan me denken!;)Heb ook gezegd dat ik wel wat van me zou laten horen als ik er aan toe was..
Maar die weekendochtenden zijn echt erg! En ook de moeilijkste om goed afleiding te zoeken.. maar het zal allemaal wel beter worden!
Voor mij geldt het niet dat hij niks van zich heeft laten horen op belangrijke momenten. Wel merk ik dat hij ook meer met zijn verstand handelt dan met zijn gevoel. Volgens mij zijn mannen er beter in om gevoelens weg te stoppen zodat ze er niet mee om hoeven gaan. Ik kan dat niet en moet er echt eerst doorheen..
Mannen.. zullen we ze ooit gaan begrijpen?
Xx
zondag 15 november 2009 om 17:34
Nee erop wijzen lijkt me niet handig.. Tuurlijk kun je wel vertellen, ik had het prettig gevonden als je wat van had laten horen. Het was voor mij belangrijk etc. etc. Zo kun je toch kwijt dat het je dwars zat, maar voelt hij zich niet direct aangevallen (hopelijk).
Zelf heb ik wel echt de neiging om te zeggen, lekker asociaal ben jij, wat zou jij ervan vinden als ik niks meer van me liet horen als er zoiets bij jou gebeurt. (grrrr) Maar dat heeft denk ik weinig effect!! En trouwens, ik wil niet eens laten merken dat het me zo veel doet! Nou.. ik laat het maar even, ik bereik er toch weinig mee....
Zelf heb ik wel echt de neiging om te zeggen, lekker asociaal ben jij, wat zou jij ervan vinden als ik niks meer van me liet horen als er zoiets bij jou gebeurt. (grrrr) Maar dat heeft denk ik weinig effect!! En trouwens, ik wil niet eens laten merken dat het me zo veel doet! Nou.. ik laat het maar even, ik bereik er toch weinig mee....
zondag 15 november 2009 om 18:39
Hee VTZDW, bedankt voor je lieve woorden! Ik vind jouw verhaal trouwens wel heftig zeg...... ik kan me voorstellen dat je je nu afvraagt waar je die afgelopen 2 jaar nou in geinvesteerd hebt. Lastig dat de kinderwens voor jou nog open staat.
Jij hebt dus ook helemaal geen contact meer.... ja ik denk inderdaad wel dat mannen daar beter in zijn. Je schreef dat we ons misschien meer op onszelf moeten concentreren. Maar ik vind dat we dat al doen: hier op dit forum! Het gaat wel steeds over onze exen maar dat is nou eenmaal wat het meest nadrukkelijk aanwezig is in ons. Dat feit ontkennen of wegstoppen zou pas het niet-richten op onszelf zijn....
Ik denk echt dat ik zonder jullie al eerder contact had opgenomen met mijn ex. Als ik het moeilijk heb, ga ik naar jullie. En dat doet me telkens weer goed!
Heb jij eigenlijk nog het idee dat het wel goed kan komen tussen jullie? Als hij wat minder met zichzelf in de knoop zit? En zou je dat willen?
Vlinder, haha, wat een "wraakactie"..... Nou zal hij zeker nog regelmatig aan je denken! Gelukkig is de zondag weer bijna over he.
Levin, het lijkt me inderdaad verstandig om het maar even te laten zitten. Hoewel ik jouw reactie goed kan begrijpen! Ik zou hem ook wel willen opbellen en zeggen, lekker asociaal ben jij, je laat me gewoon barsten, ik heb het hartstikke moeilijk en jij denkt alleen maar aan jezelf!
Maar ondertussen, als ik hem straks ga bellen, ga ik braaf alleen maar aardige dingen zeggen...... beetje tegen mijn gevoel in eigenlijk....
Misschien bel ik wel niet.
Jij hebt dus ook helemaal geen contact meer.... ja ik denk inderdaad wel dat mannen daar beter in zijn. Je schreef dat we ons misschien meer op onszelf moeten concentreren. Maar ik vind dat we dat al doen: hier op dit forum! Het gaat wel steeds over onze exen maar dat is nou eenmaal wat het meest nadrukkelijk aanwezig is in ons. Dat feit ontkennen of wegstoppen zou pas het niet-richten op onszelf zijn....
Ik denk echt dat ik zonder jullie al eerder contact had opgenomen met mijn ex. Als ik het moeilijk heb, ga ik naar jullie. En dat doet me telkens weer goed!
Heb jij eigenlijk nog het idee dat het wel goed kan komen tussen jullie? Als hij wat minder met zichzelf in de knoop zit? En zou je dat willen?
Vlinder, haha, wat een "wraakactie"..... Nou zal hij zeker nog regelmatig aan je denken! Gelukkig is de zondag weer bijna over he.
Levin, het lijkt me inderdaad verstandig om het maar even te laten zitten. Hoewel ik jouw reactie goed kan begrijpen! Ik zou hem ook wel willen opbellen en zeggen, lekker asociaal ben jij, je laat me gewoon barsten, ik heb het hartstikke moeilijk en jij denkt alleen maar aan jezelf!
Maar ondertussen, als ik hem straks ga bellen, ga ik braaf alleen maar aardige dingen zeggen...... beetje tegen mijn gevoel in eigenlijk....
Misschien bel ik wel niet.
zondag 15 november 2009 om 19:08
Ha Vooruit, ja ik zou op zich nog wel terug willen met hem. Maar wel alleen als hij volledig voor een toekomst met mij kan gaan, en dat zie ik echt niet gebeuren. Ik denk dat hij blij is dat ie 'er net op tijd achter kwam en nog weg kon' zeg maar. Zoiets als the runaway bride, of beter gezegd groom 
Anderen hebben het al koudwatervrees genoemd en ik denk dat dat helemaal klopt.
Denk dat hij wel van me hield, maar niet genoeg om op dit moment in zijn leven zulke grote beslissingen te nemen. Nee, die komt niet terug. Wel even gehoopt natuurlijk, maar t wordt met de dag minder en mijn vriendinnen die hem ook kennen, zeggen ook dat ik dat niet moet verwachten. Hij heeft al zo lang gedaan over de beslissing om te stoppen, dat hij niet in een spontane bui ineens het tegenovergestelde gaat doen.
Maar mocht hij er toch ineens achter komen dat ie de grootste fout van zijn leven is begaan, dan kan hij inderdaad komen praten ja.
Weet niet hoe lang ik dat gevoel zal houden, want ik wil nu eigenlijk alleen maar zelf vooruit, Vooruit!
Zo.
En jij, ga je nog bellen? Lijkt me lastig als je daar een tijd/dag voor hebt afgesproken, dan leef je daar toch weer naar toe. Misschien moet je inderdaad niet bellen. Maar als je wel belt, gewoon zeggen wat je voelt hoor! Geen toneel gaan spelen, dat werkt toch niet. Of het werkt averechts. Ik heb het in het verleden ook wel gedaan hoor, me heel sterk voorgedaan terwijl ik peentjes zat te zweten van angst en zenuwen. En dan hoorde ik later dat de man in kwestie mijn toneelspel geloofd had (goed gelukt dus!) maar dat zijn reactie daardoor precies het tegenovergestelde was geweest dan wat ik had gehoopt. Daar zit je dan, lekker 'sterk' te wezen en toch niet het resultaat dat je hoopte. Succes in elk geval, wat je ook doet!
Anderen hebben het al koudwatervrees genoemd en ik denk dat dat helemaal klopt. Denk dat hij wel van me hield, maar niet genoeg om op dit moment in zijn leven zulke grote beslissingen te nemen. Nee, die komt niet terug. Wel even gehoopt natuurlijk, maar t wordt met de dag minder en mijn vriendinnen die hem ook kennen, zeggen ook dat ik dat niet moet verwachten. Hij heeft al zo lang gedaan over de beslissing om te stoppen, dat hij niet in een spontane bui ineens het tegenovergestelde gaat doen.
Maar mocht hij er toch ineens achter komen dat ie de grootste fout van zijn leven is begaan, dan kan hij inderdaad komen praten ja.
Weet niet hoe lang ik dat gevoel zal houden, want ik wil nu eigenlijk alleen maar zelf vooruit, Vooruit!
Zo.
En jij, ga je nog bellen? Lijkt me lastig als je daar een tijd/dag voor hebt afgesproken, dan leef je daar toch weer naar toe. Misschien moet je inderdaad niet bellen. Maar als je wel belt, gewoon zeggen wat je voelt hoor! Geen toneel gaan spelen, dat werkt toch niet. Of het werkt averechts. Ik heb het in het verleden ook wel gedaan hoor, me heel sterk voorgedaan terwijl ik peentjes zat te zweten van angst en zenuwen. En dan hoorde ik later dat de man in kwestie mijn toneelspel geloofd had (goed gelukt dus!) maar dat zijn reactie daardoor precies het tegenovergestelde was geweest dan wat ik had gehoopt. Daar zit je dan, lekker 'sterk' te wezen en toch niet het resultaat dat je hoopte. Succes in elk geval, wat je ook doet!
zondag 15 november 2009 om 20:03
Even snel tussendoor wou ik aan jullie melden dat ik erg trots ben op mezelf. Ex kwam namelijk spullen halen, ik heb de deur open gedaan. Tassen aangegeven en gevraagd: lukt het zo? ja? oke doei!
En het deed me eigenlijk niet zo heel veel... vreemd he? Ik voel me nu supersterk. (had me wel van te voren helemaal opgetut natuurlijk). Tja.. stiekem had ik wel een beetje gehoopt dat tie huilend in m'n armen zou vallen maar aan de andere kant.. Het voelde goed, voel me een soort van vrolijk! Voor hoelang dat ook mag gaan duren.....
Nu snel eten en dan lekker weg. Fijne avond dames
En het deed me eigenlijk niet zo heel veel... vreemd he? Ik voel me nu supersterk. (had me wel van te voren helemaal opgetut natuurlijk). Tja.. stiekem had ik wel een beetje gehoopt dat tie huilend in m'n armen zou vallen maar aan de andere kant.. Het voelde goed, voel me een soort van vrolijk! Voor hoelang dat ook mag gaan duren.....
Nu snel eten en dan lekker weg. Fijne avond dames
zondag 15 november 2009 om 21:24
@ Levin, teruggestuurd naar mn ex waarom hij het moeilijk vind om terug te gaan naar zn vriendin plus de tip ''blijf dicht bij jezelf en probeer een plekje te vinden. Je kan altijd bellen, ik zal er voor je zijn''. Dat laatste is misschien wat too much maar zoals ik al eerder aangaf hebben we altijd-altijd-altijd onze gevoelens open en bloot op tafel gegooid. Ik kreeg terug:
heel erg bedankt schatje, heb erg veel aan jouw opbeurende woorden. vind je lief en vind het fijn dat ik op je kan bouwen. jij bent ook daarom de liefste! ga nu naar huis, zoals het nr van marco zegt (http://www.youtube.com/watch?v=65ZLtolU-tw red )ben wel bang dat dit misschien niet de juiste keuze is, mis jou wel om me heen!ik spreek je morgen, hoop dat je een lekkere dag hebt, dikke knuf en zie je morgen, kus
Tsja..''niet de juiste keuze is''?! Zijn keuze, waar hij achter staat/stond, was die voor zijn vriendin. Daar zou hij voor gaan zodat hij het iig had geprobeerd er nog wat van te maken. Als het dan niet zou werken dan tsja..dan werkt het niet. Maar door nu vóór dat hij naar huis gaat dit al te zeggen..dan is het blijkbaar allemaal heel onwennig en twijfelachtig allemaal. Ik merk zelf ook dat ik hierdoor even in de ''backseat'' ga zitten zeg maar.. zo van ''ho even jongen, jij hebt nog zo veel voor jezelf uit te zoeken, ga eerst maar eens een maandje of 1/2/3 etc aankijken hoe het nu thuis gaat..'' Natuurlijk, ik mis hem verschrikkelijk maar ik wil wel een jongen die voor mij gaat en niet continu nog in een achtbaan van twijfels zit..
Die leuke jongen die ik ontmoet heb heeft me net weer gesmst of ik hyves heb, maar dat heb ik niet haha!Heb hem uiteraard al wel gevonden. De jouwe jou ook via hyves? Wat vind je van m?
Enne, super tof van die tassen actie! Lekker dat je je er goed en sterk bij voelt, want sterk ben je zeker als je dit hebt gedaan! Hoe reageerde hij?
@ Dreamglasses, thanks voor je onwijs lieve berichtje Je hebt me snel door..klopt dat ik veel sjans heb en vrolijk ben..maar inderdaad: grenzen aangeven! Wat betreft dat ''onderliggende wat misschien niet vrolijk is'', heb ik vrijdag een afspraak met een kinesiologe waar ik erg naar uit kijk! Even wat meer in balans komen.
Sterkte allemaal ladies!
heel erg bedankt schatje, heb erg veel aan jouw opbeurende woorden. vind je lief en vind het fijn dat ik op je kan bouwen. jij bent ook daarom de liefste! ga nu naar huis, zoals het nr van marco zegt (http://www.youtube.com/watch?v=65ZLtolU-tw red )ben wel bang dat dit misschien niet de juiste keuze is, mis jou wel om me heen!ik spreek je morgen, hoop dat je een lekkere dag hebt, dikke knuf en zie je morgen, kus
Tsja..''niet de juiste keuze is''?! Zijn keuze, waar hij achter staat/stond, was die voor zijn vriendin. Daar zou hij voor gaan zodat hij het iig had geprobeerd er nog wat van te maken. Als het dan niet zou werken dan tsja..dan werkt het niet. Maar door nu vóór dat hij naar huis gaat dit al te zeggen..dan is het blijkbaar allemaal heel onwennig en twijfelachtig allemaal. Ik merk zelf ook dat ik hierdoor even in de ''backseat'' ga zitten zeg maar.. zo van ''ho even jongen, jij hebt nog zo veel voor jezelf uit te zoeken, ga eerst maar eens een maandje of 1/2/3 etc aankijken hoe het nu thuis gaat..'' Natuurlijk, ik mis hem verschrikkelijk maar ik wil wel een jongen die voor mij gaat en niet continu nog in een achtbaan van twijfels zit..
Die leuke jongen die ik ontmoet heb heeft me net weer gesmst of ik hyves heb, maar dat heb ik niet haha!Heb hem uiteraard al wel gevonden. De jouwe jou ook via hyves? Wat vind je van m?
Enne, super tof van die tassen actie! Lekker dat je je er goed en sterk bij voelt, want sterk ben je zeker als je dit hebt gedaan! Hoe reageerde hij?
@ Dreamglasses, thanks voor je onwijs lieve berichtje Je hebt me snel door..klopt dat ik veel sjans heb en vrolijk ben..maar inderdaad: grenzen aangeven! Wat betreft dat ''onderliggende wat misschien niet vrolijk is'', heb ik vrijdag een afspraak met een kinesiologe waar ik erg naar uit kijk! Even wat meer in balans komen.
Sterkte allemaal ladies!
zondag 15 november 2009 om 23:06
Ik heb gebeld........
Helaas had ik de raad van VTZDW nog niet gelezen..... en heb ik me inderdaad stoer zitten voordoen. Gevolg: best een gezellig gesprek over niets en hij wenste me alvast een fijne vakantie (voor volgende week). Oftewel: ik ga hem niet meer zien of spreken, minstens drie weken dus niet!
En nu ben ik helemaal in tranen, ik wilde dit zo graag achter de rug hebben voor de vakantie! En nu denkt hij misschien dat het eigenlijk best goed met me gaat en dat ik hem niet meer zo nodig terug hoef, zodat hij dat misschien ook minder gaat overwegen en alles helemaal dood laat bloeden....dat hij er niet meer serieus mee bezig gaat zijn......
Plus het feit dus dat ik hem wekenlang niet ga zien.........ik wilde hem nog zo graag zien voor de vakantie!
Ik zie het nu allemaal niet meer zitten......
Helaas had ik de raad van VTZDW nog niet gelezen..... en heb ik me inderdaad stoer zitten voordoen. Gevolg: best een gezellig gesprek over niets en hij wenste me alvast een fijne vakantie (voor volgende week). Oftewel: ik ga hem niet meer zien of spreken, minstens drie weken dus niet!
En nu ben ik helemaal in tranen, ik wilde dit zo graag achter de rug hebben voor de vakantie! En nu denkt hij misschien dat het eigenlijk best goed met me gaat en dat ik hem niet meer zo nodig terug hoef, zodat hij dat misschien ook minder gaat overwegen en alles helemaal dood laat bloeden....dat hij er niet meer serieus mee bezig gaat zijn......
Plus het feit dus dat ik hem wekenlang niet ga zien.........ik wilde hem nog zo graag zien voor de vakantie!
Ik zie het nu allemaal niet meer zitten......
zondag 15 november 2009 om 23:19
O jeetje Vooruit, wat vervelend!!! Ik vind het wel knap van je dat je je sterk gehouden hebt, en ik snap wat je bedoelt, misschien denkt hij nu dat jij het allemaal wel red en dat je hem dus niet terug wilt.... Daarom is de keus zo moeilijk, moet je je nou kwetsbaar opstellen of niet?
Misschien kom je de komende weken even tot rust.. Even afkicken van hem. Goed nadenken over alles, en hij heeft hier dan ook de tijd voor. Het zal even moeilijk worden, vooral de eerste dagen. Maar geloof me, in de loop van de week gaat het de betere kant op!!
Mocht je je er nou echt niet goed bij voelen, laat het hem dan weten. Dat je hem zult missen.. Of dat je je niet goed voelt. Er is echt niets mis mee om eerlijk te zijn over je gevoelens. En als hij weet dat jij je niet goed voelt kun jij kijken hoe hij daar op reageert. (mijn ex deed er weinig mee namelijk, voor mij was dat een reden om bij mezelf te denken; oke, ik moet dus echt verder).
Wees nu even lief voor jezelf, even flink uithuilen en dan heerlijk slapen meis!
Misschien kom je de komende weken even tot rust.. Even afkicken van hem. Goed nadenken over alles, en hij heeft hier dan ook de tijd voor. Het zal even moeilijk worden, vooral de eerste dagen. Maar geloof me, in de loop van de week gaat het de betere kant op!!
Mocht je je er nou echt niet goed bij voelen, laat het hem dan weten. Dat je hem zult missen.. Of dat je je niet goed voelt. Er is echt niets mis mee om eerlijk te zijn over je gevoelens. En als hij weet dat jij je niet goed voelt kun jij kijken hoe hij daar op reageert. (mijn ex deed er weinig mee namelijk, voor mij was dat een reden om bij mezelf te denken; oke, ik moet dus echt verder).
Wees nu even lief voor jezelf, even flink uithuilen en dan heerlijk slapen meis!
maandag 16 november 2009 om 10:04
Ooh Vooruit, wat een rottig gevoel!! En jammer dat mijn tips mosterd voor je waren... Je kunt het hem inderdaad nog wel laten weten vind ik, als je daar nog behoefte aan hebt. En beter zo dan dat je je helemaal huilend aan zijn voeten hebt geworpen, want daar voel je je nog ellendiger van. Kop op meis, niet alles is verloren omdat je je sterk voelde/voordeed aan de telefoon. Uiteindelijk kunnen we misschien een deel van zijn gevoelens beïnvloeden, maar natuurlijk bepaalt jouw gedrag niet zijn complete gevoel voor je. Dus als hij bij je terug zou willen, dan is dat nu niet ineens veranderd hoor. Hou vol meis, je doet het hartstikke goed!
@Levin: wauw, stoer! Hoop dat ik het ook zo kan doen met de spullen. Maar ik moet dat allemaal nog afspreken, nog steeds geen enkel contact gehad.
Begint me nu trouwens langzamerhand wel te irriteren, dat ie doet alsof ik ineens niet meer besta. Zit erover te denken om
misschien toch ook maar eens zelf contact te gaan zoeken. Maar weet nog niet hoe (mail, telefoon) en wat ik dan precies wil zeggen. Idioot toch, 2 jaar lang dacht ik nooit na over wat ik zou gaan zeggen, ook niet op momenten dat het wel moeilijk was. En nu ga ik me ineens helemaal zitten voorbereiden op wat ik in een gesprek of een brief aan hem kwijt zou willen... raar hoor.
pfff nou succes vandaag ladies, hoofd omhoog! En een voor deze grijze dag
@Levin: wauw, stoer! Hoop dat ik het ook zo kan doen met de spullen. Maar ik moet dat allemaal nog afspreken, nog steeds geen enkel contact gehad.
Begint me nu trouwens langzamerhand wel te irriteren, dat ie doet alsof ik ineens niet meer besta. Zit erover te denken om
misschien toch ook maar eens zelf contact te gaan zoeken. Maar weet nog niet hoe (mail, telefoon) en wat ik dan precies wil zeggen. Idioot toch, 2 jaar lang dacht ik nooit na over wat ik zou gaan zeggen, ook niet op momenten dat het wel moeilijk was. En nu ga ik me ineens helemaal zitten voorbereiden op wat ik in een gesprek of een brief aan hem kwijt zou willen... raar hoor.
pfff nou succes vandaag ladies, hoofd omhoog! En een voor deze grijze dag
maandag 16 november 2009 om 15:02
ooooooh, ik zit zo veel te denken vandaag!! Blijf maar malen over dat ik nu maar eens die stilte wil verbreken, omdat ik zo niet verder kom. Maar ik weet niet hoe?!
begonnen aan een brief aan ex, omdat ik dacht dat ik daarmee misschien een stap vooruit kon zetten. Maar ik krijg mijn gedachten niet geordend en wat ik wil zeggen vliegt van hot naar her, zit vol verwijten en dat wil ik juist niet. Ik wil blijkbaar iets afsluiten, maar dat gaat toch even niet zonder boos te worden op hem. He bah, blijkt dat ik nog vol frustratie zit. Over waarom hij er zo lang over heeft kunnen doen om eruit te stappen, en dat hij mij aan het lijntje heeft gehouden, en dat we gvd al zo lang alleen maar met hem bezig waren en dat zelfs nu het uit is, hij geen aandacht voor mij kan opbrengen. Waarom zat ik uberhaupt nog in die relatie? Als dit is wat ik had de laatste maanden mag ik blij zijn dat ik eruit ben...
Maar dan denk ik weer aan de goeie tijd en aan dat hij het zo slecht had en dat ik gewoon keihard hoopte dat hij met al zijn gepuzzel erachter zou komen dat hij echt wel van me hield...
potverdorie, moet maar even wat anders gaan doen geloof ik. Werken ofzo
Als iemand nog goed advies heeft over hoe ik het aan zou kunnen pakken, dan hoor ik het graag. Sterkte iedereen en tot later
begonnen aan een brief aan ex, omdat ik dacht dat ik daarmee misschien een stap vooruit kon zetten. Maar ik krijg mijn gedachten niet geordend en wat ik wil zeggen vliegt van hot naar her, zit vol verwijten en dat wil ik juist niet. Ik wil blijkbaar iets afsluiten, maar dat gaat toch even niet zonder boos te worden op hem. He bah, blijkt dat ik nog vol frustratie zit. Over waarom hij er zo lang over heeft kunnen doen om eruit te stappen, en dat hij mij aan het lijntje heeft gehouden, en dat we gvd al zo lang alleen maar met hem bezig waren en dat zelfs nu het uit is, hij geen aandacht voor mij kan opbrengen. Waarom zat ik uberhaupt nog in die relatie? Als dit is wat ik had de laatste maanden mag ik blij zijn dat ik eruit ben...
Maar dan denk ik weer aan de goeie tijd en aan dat hij het zo slecht had en dat ik gewoon keihard hoopte dat hij met al zijn gepuzzel erachter zou komen dat hij echt wel van me hield...
potverdorie, moet maar even wat anders gaan doen geloof ik. Werken ofzo
Als iemand nog goed advies heeft over hoe ik het aan zou kunnen pakken, dan hoor ik het graag. Sterkte iedereen en tot later
maandag 16 november 2009 om 15:35
Schrijf het allemaal op! Alles wat je dwars zit.. Die frustratie en die boosheid moet er echt uit! Maak een brief. Verwijt hem alles wat je hem wilt verwijten, maar niet versturen!!!
Verwijten heeft geen zin, voor jou niet en voor hem niet. Morgen denk je er waarschijnlijk anders over en wilde je dat je het hem nooit had verteld... En als tie er niet op reageert wordt die frustratie alleen maar groter.
Als je contact met hem op neemt (via telefoon, email of wat dan ook) zorg dan dat je je goed voelt. Niet boos, niet verdrietig, maar gewoon oke. Dan sta je sterker in je schoenen en kun je duidelijker en eerlijker verwoorden wat je wilt zeggen.
Verwijten heeft geen zin, voor jou niet en voor hem niet. Morgen denk je er waarschijnlijk anders over en wilde je dat je het hem nooit had verteld... En als tie er niet op reageert wordt die frustratie alleen maar groter.
Als je contact met hem op neemt (via telefoon, email of wat dan ook) zorg dan dat je je goed voelt. Niet boos, niet verdrietig, maar gewoon oke. Dan sta je sterker in je schoenen en kun je duidelijker en eerlijker verwoorden wat je wilt zeggen.
maandag 16 november 2009 om 15:49
Oja btw, kwam er achter dat er nog meer spullen van hem hier liggen... Maar absoluut geen zin om weer wat af te spreken. Heb hem gisteravond gemaild dat hier nog wat ligt. Precies verteld wat (onder andere een pet waar die heel erg aan gehecht is).
Geen reactie! En hij leest z'n mail op z'n telefoon, dus je kunt mij niet vertellen dat hij het niet gezien heeft.
Toch weer een beetje boos en alles dus in de prullenbak geflikkerd..
Geen reactie! En hij leest z'n mail op z'n telefoon, dus je kunt mij niet vertellen dat hij het niet gezien heeft.
Toch weer een beetje boos en alles dus in de prullenbak geflikkerd..
maandag 16 november 2009 om 15:54
Thanks Levin, ga ik doen, dat opschrijven. Was al begonnen, maar merkte al dat het zo'n wirwar werd, dat ik dat sowieso niet aan hem kan sturen. Heb het nooit gedaan trouwens hoor, zo'n brief versturen. Uiteindelijk werd het meestal zo'n zielepotig gejank, dat ik dat mooi niet aan hem wil laten zien. Maar soms denk ik ook wel eens dat hij best mag weten wat ik ervan vind. Nou, eerst maar beginnen met het opschrijven en nog eens en nog eens. En dan kijken wat er van overblijft dat ik hem blijkbaar inderdaad echt nog moet zeggen. Misschien wel niks
thanks!
Hoe gaat het met jou? Nog steeds zo goed gevoel na de spullenruil? Hoop het!
thanks!
Hoe gaat het met jou? Nog steeds zo goed gevoel na de spullenruil? Hoop het!
maandag 16 november 2009 om 18:02
quote:vantzelfdedankjewel schreef op 15 november 2009 @ 19:08:
En jij, ga je nog bellen? Lijkt me lastig als je daar een tijd/dag voor hebt afgesproken, dan leef je daar toch weer naar toe. Misschien moet je inderdaad niet bellen. Maar als je wel belt, gewoon zeggen wat je voelt hoor! Geen toneel gaan spelen, dat werkt toch niet. Of het werkt averechts. Ik heb het in het verleden ook wel gedaan hoor, me heel sterk voorgedaan terwijl ik peentjes zat te zweten van angst en zenuwen. En dan hoorde ik later dat de man in kwestie mijn toneelspel geloofd had (goed gelukt dus!) maar dat zijn reactie daardoor precies het tegenovergestelde was geweest dan wat ik had gehoopt. Daar zit je dan, lekker 'sterk' te wezen en toch niet het resultaat dat je hoopte. Succes in elk geval, wat je ook doet!
*breekt hier even in*
Denk niet dat het uitmaakt op zich wat je doet of zegt. Als HIJ je echt terugwilt, maakt het gewoonweg niet uit, behalve heel zielig doen dan natuurlijk, dat stoot enorm af. Als hij er niet goed op reageert, is dat simpelweg omdat hij achter zijn keuze staat, hoe sneu ook.
En jij, ga je nog bellen? Lijkt me lastig als je daar een tijd/dag voor hebt afgesproken, dan leef je daar toch weer naar toe. Misschien moet je inderdaad niet bellen. Maar als je wel belt, gewoon zeggen wat je voelt hoor! Geen toneel gaan spelen, dat werkt toch niet. Of het werkt averechts. Ik heb het in het verleden ook wel gedaan hoor, me heel sterk voorgedaan terwijl ik peentjes zat te zweten van angst en zenuwen. En dan hoorde ik later dat de man in kwestie mijn toneelspel geloofd had (goed gelukt dus!) maar dat zijn reactie daardoor precies het tegenovergestelde was geweest dan wat ik had gehoopt. Daar zit je dan, lekker 'sterk' te wezen en toch niet het resultaat dat je hoopte. Succes in elk geval, wat je ook doet!
*breekt hier even in*
Denk niet dat het uitmaakt op zich wat je doet of zegt. Als HIJ je echt terugwilt, maakt het gewoonweg niet uit, behalve heel zielig doen dan natuurlijk, dat stoot enorm af. Als hij er niet goed op reageert, is dat simpelweg omdat hij achter zijn keuze staat, hoe sneu ook.
maandag 16 november 2009 om 18:45
En heb je de brief al geschreven? Goed gevoel aan over gehouden? Ik heb het ook gedaan en het heeft mij wel geholpen. Even flink zeuren en alles eruit gooien!
Levin vindt het erg echt heel sterk van je hoe je het aangepakt met het ruilen van de spullen! Daar nog wel steeds een goed gevoel over nu hij niet reageert op je mailtje? En misschien heeft vanhetzelfdedankjewel wel gelijk.. en heeft hij het er nu moeilijk mee!
Ik heb vandaag nog steeds het goede gevoel weten te houden, wel aantal keer een klein dipje gehad! Maar het is erg fijn om nu even zelf de touwtjes in handen te hebben wat betreft contact.. geeft nog steeds veel rust! Wel zit ik al te bedenken wanneer ik hem dan weer wat ga sturen... mag van mezelf niet eerder dan over twee weken wat afspreken! Of zal dat te kort zijn? Hoop dat hij me in de tussentijd toch een beetje gaat missen!
Levin vindt het erg echt heel sterk van je hoe je het aangepakt met het ruilen van de spullen! Daar nog wel steeds een goed gevoel over nu hij niet reageert op je mailtje? En misschien heeft vanhetzelfdedankjewel wel gelijk.. en heeft hij het er nu moeilijk mee!
Ik heb vandaag nog steeds het goede gevoel weten te houden, wel aantal keer een klein dipje gehad! Maar het is erg fijn om nu even zelf de touwtjes in handen te hebben wat betreft contact.. geeft nog steeds veel rust! Wel zit ik al te bedenken wanneer ik hem dan weer wat ga sturen... mag van mezelf niet eerder dan over twee weken wat afspreken! Of zal dat te kort zijn? Hoop dat hij me in de tussentijd toch een beetje gaat missen!
maandag 16 november 2009 om 20:21
Goed zo Vlinder! Fijn dat je een goede dag hebt gehad, en ja die dipjes horen erbij. Zolang je er maar niet te lang in blijft hangen... Tja ik kan je geen advies geven over het contact zoeken. Zelf dacht ik ook dat ik hem een paar weken met rust zou laten voordat ik contact ging zoeken maar dat is niet gelukt.. 
Hopelijk lukt het jou wel, en kunnen jullie over een tijdje wat afspreken. Afstand doet vaak wonderen.
Ben benieuwd of je de brief al hebt geschreven vanhetzelfde! En of het lekker opgelucht heeft...
En ik.. ik voel me nog steeds redelijk goed eigenlijk! Tuurlijk was er vandaag wel even die boosheid, maar zakte snel weer af! Toch heb ik wel die behoefte aan contact. Elke keer als m'n telefoon gaat hoop ik toch dat hij het is. Maar ben al die telefoontjes en smsjes over spullen en andere onnozele dingen zat. Het enige waarom die nog contact hoeft te zoeken is om het eens goed uit te praten/
Ik hoop natuurlijk wel dat ex het nu moeilijk heeft na gister(erg he!), maar m'n voorgevoel zegt van niet. Geen idee waarom eigenlijk!
Ik ben het wel eens met wat Mellie zegt. Het maakt niet zozeer uit wat je zegt of doet. De eerste week heb ik heel zielig gedaan en laten zien hoe slecht ik me voelde. Deed hem weinig. Daarna deed ik me sterk voor en liet zien hoe leuk ik het wel niet had in m'n eentje. Deed hem ook weinig...
Of is dat allemaal schijn?
Hopelijk lukt het jou wel, en kunnen jullie over een tijdje wat afspreken. Afstand doet vaak wonderen.
Ben benieuwd of je de brief al hebt geschreven vanhetzelfde! En of het lekker opgelucht heeft...
En ik.. ik voel me nog steeds redelijk goed eigenlijk! Tuurlijk was er vandaag wel even die boosheid, maar zakte snel weer af! Toch heb ik wel die behoefte aan contact. Elke keer als m'n telefoon gaat hoop ik toch dat hij het is. Maar ben al die telefoontjes en smsjes over spullen en andere onnozele dingen zat. Het enige waarom die nog contact hoeft te zoeken is om het eens goed uit te praten/
Ik hoop natuurlijk wel dat ex het nu moeilijk heeft na gister(erg he!), maar m'n voorgevoel zegt van niet. Geen idee waarom eigenlijk!
Ik ben het wel eens met wat Mellie zegt. Het maakt niet zozeer uit wat je zegt of doet. De eerste week heb ik heel zielig gedaan en laten zien hoe slecht ik me voelde. Deed hem weinig. Daarna deed ik me sterk voor en liet zien hoe leuk ik het wel niet had in m'n eentje. Deed hem ook weinig...
Of is dat allemaal schijn?
maandag 16 november 2009 om 21:41
hallo meiden,
nou heb wel wat op papier gezet, maar eigenlijk luchtte het helemaal niet op. Zat juist alleen maar steeds meer in het 'oh oh wat mis ik hem eigenlijk gewoon verschrikkelijk' met alle van dien... Ik kan wel heel veel boze dingen tegen hem roepen, maar zie dan weer dat hij gewoon echt niet anders kon en dan kan ik nergens boos meer op zijn... Dan is het gewoon pech en onmacht en is er niet meer dan dat te accepteren. En da's nou weer zoooo moeilijk! Boehoe, dan wil ik gewoon alleen maar het leventje terug wat ik een tijdje geleden nog wel had. En die gedachte heeft weer niks met acceptatie van de situatie te maken...
Heb net bijna 2 uur met een vriendin aan de lijn gehangen en dat heeft wel geholpen. Ben nu in elk geval weer rustig.
Jullie adviezen en verhalen helpen ook hoor! Tis fijn om op diverse plekken steun te zoeken, dank dank!
sorry voor deze egopost
nou heb wel wat op papier gezet, maar eigenlijk luchtte het helemaal niet op. Zat juist alleen maar steeds meer in het 'oh oh wat mis ik hem eigenlijk gewoon verschrikkelijk' met alle van dien... Ik kan wel heel veel boze dingen tegen hem roepen, maar zie dan weer dat hij gewoon echt niet anders kon en dan kan ik nergens boos meer op zijn... Dan is het gewoon pech en onmacht en is er niet meer dan dat te accepteren. En da's nou weer zoooo moeilijk! Boehoe, dan wil ik gewoon alleen maar het leventje terug wat ik een tijdje geleden nog wel had. En die gedachte heeft weer niks met acceptatie van de situatie te maken...
Heb net bijna 2 uur met een vriendin aan de lijn gehangen en dat heeft wel geholpen. Ben nu in elk geval weer rustig.
Jullie adviezen en verhalen helpen ook hoor! Tis fijn om op diverse plekken steun te zoeken, dank dank!
sorry voor deze egopost
maandag 16 november 2009 om 23:10
Hier ook even een egopost.....
Het is echt Drama geworden met een hoofdletter. Ik heb vannacht behoorlijk slecht geslapen, steeds schrok ik weer wakker. Vanmorgen had ik zoooooo'n rotgevoel! Ik ben twee weken sterk geweest sinds mijn ex aan het nadenken is, en ik had het gevoel dat ik het gisteren helemaal verkeerd aangepakt had. Ik was niet eerlijk geweest over mijn gevoel, ik ging hem wekenlang niet zien, er was geen duidelijkheid, en de hoop werd ook minder.
Die twee weken zijn zo zwaar geweest dat ik vanmorgen echt brak. Ik ben braaf op tijd naar mijn werk gegaan, ik moest daar iets samen met een collega doen. Maar ik kreeg niks gedaan....ik liep naar het toilet en heb enorm gehuild. Toen toch geprobeerd te werken maar binnen 10 minuten stond ik weer op het toilet te huilen! Daarna lukte het werken nog steeds niet had ik weer tranen in mijn ogen en toen heb ik de telefoon gepakt. Ik heb mijn ex gebeld.
Ik vroeg hem of ik hem voor mijn vakantie toch nog kon zien of spreken. Vertelde hem half huilend dat ik het gisteren fijn vond om hem te spreken, dat ik ook gewoon gezellig wilde kletsen, maar dat ik het nu erg moeilijk had.
Hij zei dat het goed was om elkaar te zien, dat hij even moest kijken wanneer en ik zei hem dat ik hem niet voor het blok wilde zetten, dat ik het even zou afwachten. Later mailde hij dat het ivm zijn plannen en mijn plannen eigenlijk alleen vanavond kon, of ik wilde dat hij vanavond bij me kwam? Ja, dat wilde ik graag!
Hij is dus net bij me geweest. Dit keer ben ik eerlijk geweest en heb hem verteld waar ik mee zat. Dat ik hem zo miste, dat ik bang was dat hij mijn gedrag van gisteren zou opvatten alsof mijn wens om hem terug te krijgen kleiner was.
Hij was erg lief, nam me in zijn armen en zei me dat hij dat helemaal niet had gedacht. Dat hij er alleen zelf nog niet uit was. Hij heef tgeprobeerd het me uit te leggen. Voor mij voelt het als verder willen gaan met hem, maar voor hem voelt het als een heel nieuw begin. En nu kan hij nog niet voelen wat hij wil, hij voelt zich echt verdoofd door de laatste tijd. Ik snap er nog steeds niks van, maar ja.
Ik vroeg hem wat hij ervan vond om contact te houden en dat vond hij prima! Hij vindt het ook prima als ik hem mail vanaf mijn vakantie. En toen hij weg was sms-te ik dat ik erg blij was dat hij er geweest was, en toen sms-te hij meteen terug dat hij het ook fijn vond om bij me te zijn.....
Pffffff, enorm veel emoties dus en ik heb mijn collega ook nog wel wat uit te leggen geloof ik..... Maar ik ben wel opgelucht. Moraal van het verhaal: eerlijkheid duurt inderdaad het langst!
Het is echt Drama geworden met een hoofdletter. Ik heb vannacht behoorlijk slecht geslapen, steeds schrok ik weer wakker. Vanmorgen had ik zoooooo'n rotgevoel! Ik ben twee weken sterk geweest sinds mijn ex aan het nadenken is, en ik had het gevoel dat ik het gisteren helemaal verkeerd aangepakt had. Ik was niet eerlijk geweest over mijn gevoel, ik ging hem wekenlang niet zien, er was geen duidelijkheid, en de hoop werd ook minder.
Die twee weken zijn zo zwaar geweest dat ik vanmorgen echt brak. Ik ben braaf op tijd naar mijn werk gegaan, ik moest daar iets samen met een collega doen. Maar ik kreeg niks gedaan....ik liep naar het toilet en heb enorm gehuild. Toen toch geprobeerd te werken maar binnen 10 minuten stond ik weer op het toilet te huilen! Daarna lukte het werken nog steeds niet had ik weer tranen in mijn ogen en toen heb ik de telefoon gepakt. Ik heb mijn ex gebeld.
Ik vroeg hem of ik hem voor mijn vakantie toch nog kon zien of spreken. Vertelde hem half huilend dat ik het gisteren fijn vond om hem te spreken, dat ik ook gewoon gezellig wilde kletsen, maar dat ik het nu erg moeilijk had.
Hij zei dat het goed was om elkaar te zien, dat hij even moest kijken wanneer en ik zei hem dat ik hem niet voor het blok wilde zetten, dat ik het even zou afwachten. Later mailde hij dat het ivm zijn plannen en mijn plannen eigenlijk alleen vanavond kon, of ik wilde dat hij vanavond bij me kwam? Ja, dat wilde ik graag!
Hij is dus net bij me geweest. Dit keer ben ik eerlijk geweest en heb hem verteld waar ik mee zat. Dat ik hem zo miste, dat ik bang was dat hij mijn gedrag van gisteren zou opvatten alsof mijn wens om hem terug te krijgen kleiner was.
Hij was erg lief, nam me in zijn armen en zei me dat hij dat helemaal niet had gedacht. Dat hij er alleen zelf nog niet uit was. Hij heef tgeprobeerd het me uit te leggen. Voor mij voelt het als verder willen gaan met hem, maar voor hem voelt het als een heel nieuw begin. En nu kan hij nog niet voelen wat hij wil, hij voelt zich echt verdoofd door de laatste tijd. Ik snap er nog steeds niks van, maar ja.
Ik vroeg hem wat hij ervan vond om contact te houden en dat vond hij prima! Hij vindt het ook prima als ik hem mail vanaf mijn vakantie. En toen hij weg was sms-te ik dat ik erg blij was dat hij er geweest was, en toen sms-te hij meteen terug dat hij het ook fijn vond om bij me te zijn.....
Pffffff, enorm veel emoties dus en ik heb mijn collega ook nog wel wat uit te leggen geloof ik..... Maar ik ben wel opgelucht. Moraal van het verhaal: eerlijkheid duurt inderdaad het langst!
maandag 16 november 2009 om 23:23
Wauw wat goed van je wat je allemaal hebt gedaan! Echt heel sterk om jezelf te laten zien, RESPECT!!
En de uitkomst is ook echt veelbelovend vind ik. Hij ziet het als een heel nieuw begin, dat vind ik heel goed klinken. Zou jij het ook zo kunnen gaan bekijken? En dan eens zien hoe dat voelt?
Volgens mij heb/had jij een topvent, snap heel goed dat je die niet kwijt wilt. Hoop echt dat hij voor je kiest, je verdient het!
Dikke
En de uitkomst is ook echt veelbelovend vind ik. Hij ziet het als een heel nieuw begin, dat vind ik heel goed klinken. Zou jij het ook zo kunnen gaan bekijken? En dan eens zien hoe dat voelt?
Volgens mij heb/had jij een topvent, snap heel goed dat je die niet kwijt wilt. Hoop echt dat hij voor je kiest, je verdient het!
Dikke
maandag 16 november 2009 om 23:59
Vantzelfde: dankjewel voor je lieve woorden!
En ja, mijn ex is er een uit duizenden! Superstom dat ik hem heb laten gaan..... Gelukkig reageert hij goed op mij. Maar ondertussen zei hij wel dat hij het nog echt niet wist....
En ik lees dat jij het ook zo moeilijk hebt....en dat jij ook contact en tips wilt. Nou, mijn verhaal spreekt boekdelen denk ik.....
Jij zei het al, gewoon eerlijk zijn. Hoe waar is dat!
Veel sterkte en mijn tip zou zijn om te bellen, desnoods eerst om te vragen wanneer jullie kunnen bellen. Anders ga je weer zo op een antwoord zitten wachten (als je mailt).
Levin, vervelend dat jouw ex niet goed op jou reageerde..... Zoals jij schreef, de reactie van je ex als jij het moeilijk hebt zegt behoorlijk wat. Wel suf dat hij nou weer niet reageert. Gelukkig voel jij je al een stuk beter dan toen je dit topic opende!
Welterusten allemaal, ik ga eens goed slapen na alle emoties.
xxx
En ja, mijn ex is er een uit duizenden! Superstom dat ik hem heb laten gaan..... Gelukkig reageert hij goed op mij. Maar ondertussen zei hij wel dat hij het nog echt niet wist....
En ik lees dat jij het ook zo moeilijk hebt....en dat jij ook contact en tips wilt. Nou, mijn verhaal spreekt boekdelen denk ik.....
Jij zei het al, gewoon eerlijk zijn. Hoe waar is dat!
Veel sterkte en mijn tip zou zijn om te bellen, desnoods eerst om te vragen wanneer jullie kunnen bellen. Anders ga je weer zo op een antwoord zitten wachten (als je mailt).
Levin, vervelend dat jouw ex niet goed op jou reageerde..... Zoals jij schreef, de reactie van je ex als jij het moeilijk hebt zegt behoorlijk wat. Wel suf dat hij nou weer niet reageert. Gelukkig voel jij je al een stuk beter dan toen je dit topic opende!
Welterusten allemaal, ik ga eens goed slapen na alle emoties.
xxx
