Relaties
alle pijlers
love of a lifetime maar het werkt niet!
zondag 22 november 2009 om 22:34
Ik heb een probleem. Ga al 3 jaar met een jongen. laat ik het zo zeggen, ik heb werk gedaan waar ik niet trots op ben, in een club. daar heb ik hem ontmoet. Het was meteen raak. zoveel mannen in mijn leven óntmoet maar bij geen 1 heb ik ooit het gevoel gehad wat ik bij hem heb. als hij alleen al met zijn hand langs mijn wang gaat, en me aankijkt. echt, ik word gewoon gek. ik ken dat gevoel helemaal niet. door mijn werk was ik best verhardt. gevoel sloot ik buiten. maar hij was meteen al door die muur heen. nou zal je denken, wat is het problleem dan want het klinkt allemaal goed. maar daar komt het.ik ben gestopt met dat werk. uit liefde voor hem.hij wou een kind van me, gooide zo mijn pillen weg. tuurlijk wou ik dat ook. zo verliefd op hem. en ja. Ik ben zwanger geraakt van hem. Dat hij niet altijd bij me was kwam omdat hij snachts werkte. en ik overdag. maakte hij me wijs. dus logisch dat hij vaak in zijn eigen huis sliep en niet bij mij. 4 maanden zwanger kwam ik erachter dat hij getrouwd was. met een turkse. (hij is ook turk, ik Nl). Ik heb voor mijn kind gekozen. maar toch kon ik hem niet vergeten. soms bleef hij weken zomaar weg. soms zelfs maanden.maar steeds als hij terug kwam weer datzelfde heftige gevoel. als we elkaar aankijken worden we al gek. nu is mijn kleine anderhalf. \hij kijkt er niet naar om. als hij al komt vraagt hij of de kleine naae de oppas kan. onlangs ben ik er achter gekomen dat hij bij haar ook een zoon heeft. even oud!! Ik snap dat iedereen nu denkt,WAT EEN NAIEFE DOMME MEID. DAT JE DIT ACCEPTEERD! echt, ik snap dat iedereen zo denkt, maar echt, bij een ander was ik al honderd keer weggeweest. en het lukt me gewoon niet bij hem. omdat ik gewoon uit weet dat ik bij geen 1 man dat gevoel zal hebben wat ik bij hem heb. voor mij voeld hij echt als de liefde van mijn leven. Hij zegt dat het andersom ook zo is,maar dat hij door de turkse cultuur niet bij haar weg kan.(eerwraak enz). Wat moet ik doen help me!! op dit moment hou ik al 6 weken het contact af. echt, het kost me zoveel kracht want ik mis hem zo ontzettend,maar ik ga gewoon kapot aan deze relatie. maar aan de andre kant heb ik mijn zwakke momenten,dan denk ik "fuck it,een ander maakt me ook niet gelukkig dus dan maar de fijne momenten met hem". maar ja...zo kan ik natuurlijk niet doorgaan. niet voor mij niet voor mijn zoon. please geef me advies..
maandag 23 november 2009 om 18:19
quote:serap schreef op 23 november 2009 @ 18:16:
ik ga nu even mijn zoon verzorgen en ben terug al hij slaapt
Zie je nou wel dat je kindje toch op de 1e plaats komt?
Mannen komen en gaan maar kinderen blijven (normaal gesproken dan) altijd trouw ana hun moeder. Laat de moeder dan ook zorgen dat ze trouw is aan haar kind!
ik ga nu even mijn zoon verzorgen en ben terug al hij slaapt
Zie je nou wel dat je kindje toch op de 1e plaats komt?
Mannen komen en gaan maar kinderen blijven (normaal gesproken dan) altijd trouw ana hun moeder. Laat de moeder dan ook zorgen dat ze trouw is aan haar kind!
maandag 23 november 2009 om 18:50
maandag 23 november 2009 om 19:19
okay, nou daar gaat ie. ik zal even random een paar punten eruit halen die mij vandaag tussen alle reacties het meest zijn bij gebleven en ik zal wat dieper op de situatie ingaan.
ik heb deze jongen zoals jullie weten leren kennen in een club. ik zat echt in een heel erge shit tijd op dat moment. en je ontmoet er nou ook niet bepaald mensen die het beste met je voor hebben. kom ik meteen op de meermalen geplaatste opmerking "weet je wel het verschil tussen passie en geiligheid".....ja dus. in een club heb je best met veel mannen van doen. die daar maar om 1 reden zijn. geiligheid. dus toen daar opeens een man was die niet alleen maar keihard naaide maar waar het meteen mee klikte en die 3 uur de tijd nam om met me te praten wist ik, dit is meer als geiligheid.
En tijdens het vrijen bleek het inderdaad meer als geiligheid te zijn want het gebeurde gewoon met heel veel tederheid ! dus ja. het verschil weet ik inmiddels.
Kom ik meteen op de opmerking dat "meneer voorgaat op mijn kind omdat hij zo goed kan neuken" . Er zijn veel mannen die goed kunnen neuken beste plaatser van deze opmerking. maar uit alle mannen die ik ontmoet heb is hij de enige waar het zo speciaal mee voeld. En ja, het spijt me, daar hecht ik waarde aan. Maar gaat hij daarom voor op mijn kind? NEE. mijn kind gaat altijd voor. Maar net zo goed als dat een 'normaal' stel hun kinderen weleens weg brengt naar een oppas pom 'Quality time te hebben" , doe ik dat inderdaad ook weleens eens in de twee maanden ofzo. Ben ik daardoor een slechte moeder? zoals een aantal van de reacties het wel erg doen overkomen?
sorry, ik denk van niet.
En waar ook een aantal van jullie zich druk om maakt is het effect dat dit op mijn kind heeft, daar kan ik het volgende over zeggen. Mijn kleine is nu anderhalf. Ik ben er dag en nacht voor hem. hij is mijn alles. zoals het elke moeder betaamt trouwens! is niet meer als normaal. Hij krijgt tot nu toe gelukkig nog niks mee van de hele situatie. Als zijn papa er is is hij hartstikke lief met hem. anders had ik hem allang de deur gewezen natuurlijk! alleen idd, papa is er niet vaak. en vandaar mijn opmerking "naar zijn kind kijkt hij niet om" sorry dus voor de verwarring maar dat bedoelde ik dus niet zo letterlijk als dat het er stond.
verder is het idd zo dat ik me nu de kleine 1,5 is begin druk te maken over hoe we dit moeten gaan voortzetten. want hij krijgt nu idd de leeftijd dat hij dingen wel zou begrijpen. en dat is dus idd mijn grootste punt nu. Ga ik door met zijn vader , wat moet ik dan in hemelsnaams die kleine gaan vertellen dat papa er bijna nooit is.
en dat is ook de main reason dat ik nu al 6 weken geen contact met hem heb. omdat ik gewoon even niet meer weet wat ik met de situatie aanmoet. En dat heb ik hem vertelt ook. Dat heb ik hem trouwens meteen al vertelt: zodra de kleine oud genoeg is dat hij dingen gaat begrijpen moet dit gewoon stoppen, want dat doe ik die kleine niet aan. En die tijd is dus nu. En daar ben ik dus ook nu mee bezig.
Wat niet wil zeggen dat ik er geen verdriet van heb. en wat dus ook niet wil zeggen dat ik hem niet mis en niet wou dat het anders was.
En ja, misschien hoop ik stiekum wel dat door mijn aktie een positieve reactie komt, maar komt die er niet, dan is het pech, dan gaat mijn kind voor alles en houd het gewoon op.
Wat mij het meest tot lompe uitspraken heeft gedreven hier zijn de opmerkingen over mijn kind, en de opmerkingen over het al dan niet verworden zijn van meneer zijn prive hoer.
Ik heb gemerkt dat er idd ook mensen hier zijn met wel de juiste intenties, daarom doe ik nu dus ook nog eenmaal mijn uitgebreidde versie. Ik wil er alleen bij zeggen dat ik echt geen energie meer heb om op alle grove / keiharde dingen in te gaan. serieuse en welgemeende vragen of reacties, meer dan welkom.
En om nog even dieper in te gaan over het al dan niet meneer zijn privehoer te zijn wil ik gewoon dit even kwijt,
Hij heeft me echt door een moeilijke tijd heen geholpen in het begin. Hij heeft me uit een wereld getrokken waar geen 1 meisje in wilt zitten eigenlijk. Er zijn zoveel mannen geweest die indertijd :meenden het beste met me voor te hebben,maar geloof me, in die wereld hebben ze dat allemaal niet.
En hoe het NU HIER ook overkomt, hij had dat indertijd wel. hij heeft me eruit gehaald. hij heeft me een gevoel geven die ik bij een ander nog nooit heb gehad, en ja, aan al die dingen hecht ik toch een bepaalde waarde.
Hij was er ook altijd voor me. niets wees erop dat hij getrouwd was. en nu nog doet hij dingen waaruit ik toch haal dat hij iets om me geeft. ookal denken jullie allemaal van niet. kleine dingen. zoals oud en nieuw. Ik weet niet waar of bij wie jullie zijn met oud en nieuw, maar meestal toch wel bij degenen waar je het meest om geeft? of niet dan? Hij is elke oud en nieuw, koninginnedag noem maar op, die dagen is hij met mij. en dat zeg mij gewoon wel iets.
Dus ja, denk ik dat hij van me houd? ja. misschien niet genoeg maar hij doet het wel. Denk ik dat hij van zijn zoon houd? NIET GENOEG. en DAAR is het nu op aan het stuklopen. kies ik voor mijn zoon? Ja. maar doet het evenzogoed pijn om deze man te laten gaan ? JA.
dus. Ik hoop dat ik de situatie een beetje verduidelijkt heb, en dat we deze discussie verder voort kunnen zetteen zonder modder gooien van beide kanten.
ik heb deze jongen zoals jullie weten leren kennen in een club. ik zat echt in een heel erge shit tijd op dat moment. en je ontmoet er nou ook niet bepaald mensen die het beste met je voor hebben. kom ik meteen op de meermalen geplaatste opmerking "weet je wel het verschil tussen passie en geiligheid".....ja dus. in een club heb je best met veel mannen van doen. die daar maar om 1 reden zijn. geiligheid. dus toen daar opeens een man was die niet alleen maar keihard naaide maar waar het meteen mee klikte en die 3 uur de tijd nam om met me te praten wist ik, dit is meer als geiligheid.
En tijdens het vrijen bleek het inderdaad meer als geiligheid te zijn want het gebeurde gewoon met heel veel tederheid ! dus ja. het verschil weet ik inmiddels.
Kom ik meteen op de opmerking dat "meneer voorgaat op mijn kind omdat hij zo goed kan neuken" . Er zijn veel mannen die goed kunnen neuken beste plaatser van deze opmerking. maar uit alle mannen die ik ontmoet heb is hij de enige waar het zo speciaal mee voeld. En ja, het spijt me, daar hecht ik waarde aan. Maar gaat hij daarom voor op mijn kind? NEE. mijn kind gaat altijd voor. Maar net zo goed als dat een 'normaal' stel hun kinderen weleens weg brengt naar een oppas pom 'Quality time te hebben" , doe ik dat inderdaad ook weleens eens in de twee maanden ofzo. Ben ik daardoor een slechte moeder? zoals een aantal van de reacties het wel erg doen overkomen?
sorry, ik denk van niet.
En waar ook een aantal van jullie zich druk om maakt is het effect dat dit op mijn kind heeft, daar kan ik het volgende over zeggen. Mijn kleine is nu anderhalf. Ik ben er dag en nacht voor hem. hij is mijn alles. zoals het elke moeder betaamt trouwens! is niet meer als normaal. Hij krijgt tot nu toe gelukkig nog niks mee van de hele situatie. Als zijn papa er is is hij hartstikke lief met hem. anders had ik hem allang de deur gewezen natuurlijk! alleen idd, papa is er niet vaak. en vandaar mijn opmerking "naar zijn kind kijkt hij niet om" sorry dus voor de verwarring maar dat bedoelde ik dus niet zo letterlijk als dat het er stond.
verder is het idd zo dat ik me nu de kleine 1,5 is begin druk te maken over hoe we dit moeten gaan voortzetten. want hij krijgt nu idd de leeftijd dat hij dingen wel zou begrijpen. en dat is dus idd mijn grootste punt nu. Ga ik door met zijn vader , wat moet ik dan in hemelsnaams die kleine gaan vertellen dat papa er bijna nooit is.
en dat is ook de main reason dat ik nu al 6 weken geen contact met hem heb. omdat ik gewoon even niet meer weet wat ik met de situatie aanmoet. En dat heb ik hem vertelt ook. Dat heb ik hem trouwens meteen al vertelt: zodra de kleine oud genoeg is dat hij dingen gaat begrijpen moet dit gewoon stoppen, want dat doe ik die kleine niet aan. En die tijd is dus nu. En daar ben ik dus ook nu mee bezig.
Wat niet wil zeggen dat ik er geen verdriet van heb. en wat dus ook niet wil zeggen dat ik hem niet mis en niet wou dat het anders was.
En ja, misschien hoop ik stiekum wel dat door mijn aktie een positieve reactie komt, maar komt die er niet, dan is het pech, dan gaat mijn kind voor alles en houd het gewoon op.
Wat mij het meest tot lompe uitspraken heeft gedreven hier zijn de opmerkingen over mijn kind, en de opmerkingen over het al dan niet verworden zijn van meneer zijn prive hoer.
Ik heb gemerkt dat er idd ook mensen hier zijn met wel de juiste intenties, daarom doe ik nu dus ook nog eenmaal mijn uitgebreidde versie. Ik wil er alleen bij zeggen dat ik echt geen energie meer heb om op alle grove / keiharde dingen in te gaan. serieuse en welgemeende vragen of reacties, meer dan welkom.
En om nog even dieper in te gaan over het al dan niet meneer zijn privehoer te zijn wil ik gewoon dit even kwijt,
Hij heeft me echt door een moeilijke tijd heen geholpen in het begin. Hij heeft me uit een wereld getrokken waar geen 1 meisje in wilt zitten eigenlijk. Er zijn zoveel mannen geweest die indertijd :meenden het beste met me voor te hebben,maar geloof me, in die wereld hebben ze dat allemaal niet.
En hoe het NU HIER ook overkomt, hij had dat indertijd wel. hij heeft me eruit gehaald. hij heeft me een gevoel geven die ik bij een ander nog nooit heb gehad, en ja, aan al die dingen hecht ik toch een bepaalde waarde.
Hij was er ook altijd voor me. niets wees erop dat hij getrouwd was. en nu nog doet hij dingen waaruit ik toch haal dat hij iets om me geeft. ookal denken jullie allemaal van niet. kleine dingen. zoals oud en nieuw. Ik weet niet waar of bij wie jullie zijn met oud en nieuw, maar meestal toch wel bij degenen waar je het meest om geeft? of niet dan? Hij is elke oud en nieuw, koninginnedag noem maar op, die dagen is hij met mij. en dat zeg mij gewoon wel iets.
Dus ja, denk ik dat hij van me houd? ja. misschien niet genoeg maar hij doet het wel. Denk ik dat hij van zijn zoon houd? NIET GENOEG. en DAAR is het nu op aan het stuklopen. kies ik voor mijn zoon? Ja. maar doet het evenzogoed pijn om deze man te laten gaan ? JA.
dus. Ik hoop dat ik de situatie een beetje verduidelijkt heb, en dat we deze discussie verder voort kunnen zetteen zonder modder gooien van beide kanten.
maandag 23 november 2009 om 19:32
Serap, je geeft zelf al het antwoord in je OP. Zo kan het niet doorgaan. Wat hem betreft ben jij geen relatie-materiaal, die heeft hij nl. al. Gezien de tijd dat jullie heimelijke relatie al duurt, zit het er ook niet in dat hij zijn familie verlaat om bij jou te zijn.
Wat jou betreft zit er ook geen normale relatie meer in. Iemand die je al zo ontzettend lang voor de gek gehouden heeft kun je niet meer zien als serieus relatie-materiaal. Je bent belogen en bedrogen door hem. Hij neemt geen enkele verantwoordelijkheid voor jullie kind, sterker nog, jullie kind is een sta in de weg voor het soort relatie wat hij met jou wil hebben.
Jij hebt de keuze nu. Je kunt ervoor kiezen om door te gaan met hem. Dan is hij officieel jou SV.
Of je kiest voor een leven zonder hem met de kans op wel een goede, gezonde relatie. Mogelijk niet zo passioneel als nu, maar wel een waar je van op kunt rekenen.
Geen enkele man is het waard om zo verslaafd aan te zijn. Het is ook voor geen enkele man leuk wanneer een vrouw zo gericht is op hem en daarvoor bereid is zo veel consessies te doen. Jij hebt in zijn ogen geen respect omdat je alles over je kant laat gaan.
Er zullen best reacties hier zijn die ongepast of niet leuk zijn, maar jouw situatie is er wel een die op zijn zachst gezegd bizar te noemen is. Dat vind je zelf ook, dat lees ik wel in je OP terug.
Tijd voor actie!
Wat jou betreft zit er ook geen normale relatie meer in. Iemand die je al zo ontzettend lang voor de gek gehouden heeft kun je niet meer zien als serieus relatie-materiaal. Je bent belogen en bedrogen door hem. Hij neemt geen enkele verantwoordelijkheid voor jullie kind, sterker nog, jullie kind is een sta in de weg voor het soort relatie wat hij met jou wil hebben.
Jij hebt de keuze nu. Je kunt ervoor kiezen om door te gaan met hem. Dan is hij officieel jou SV.
Of je kiest voor een leven zonder hem met de kans op wel een goede, gezonde relatie. Mogelijk niet zo passioneel als nu, maar wel een waar je van op kunt rekenen.
Geen enkele man is het waard om zo verslaafd aan te zijn. Het is ook voor geen enkele man leuk wanneer een vrouw zo gericht is op hem en daarvoor bereid is zo veel consessies te doen. Jij hebt in zijn ogen geen respect omdat je alles over je kant laat gaan.
Er zullen best reacties hier zijn die ongepast of niet leuk zijn, maar jouw situatie is er wel een die op zijn zachst gezegd bizar te noemen is. Dat vind je zelf ook, dat lees ik wel in je OP terug.
Tijd voor actie!
maandag 23 november 2009 om 19:34
quote:serap schreef op 23 november 2009 @ 19:19:
okay, nou daar gaat ie. ik zal even random een paar punten eruit halen die mij vandaag tussen alle reacties het meest zijn bij gebleven en ik zal wat dieper op de situatie ingaan.
ik heb deze jongen zoals jullie weten leren kennen in een club. ik zat echt in een heel erge shit tijd op dat moment. en je ontmoet er nou ook niet bepaald mensen die het beste met je voor hebben. kom ik meteen op de meermalen geplaatste opmerking "weet je wel het verschil tussen passie en geiligheid".....ja dus. in een club heb je best met veel mannen van doen. die daar maar om 1 reden zijn. geiligheid. dus toen daar opeens een man was die niet alleen maar keihard naaide maar waar het meteen mee klikte en die 3 uur de tijd nam om met me te praten wist ik, dit is meer als geiligheid.
ik denk dat hij toch hele andere intenties had. Een man gaat niet naar een seksclub om te praten. Dat het zo gelopen is is leuk, maar het feit dat hij daar was had je op zijn minst achterdochtig moeten maken
En tijdens het vrijen bleek het inderdaad meer als geiligheid te zijn want het gebeurde gewoon met heel veel tederheid ! dus ja. het verschil weet ik inmiddels.
Geiligheid en liefde zijn hele andere dingen. Liefde blijkt uit loyaliteit, vriendschap, betrokkenheid, respect... allemaal dingen die ik niet terughoor in de beschrijving van deze 'droomman".
Kom ik meteen op de opmerking dat "meneer voorgaat op mijn kind omdat hij zo goed kan neuken" . Er zijn veel mannen die goed kunnen neuken beste plaatser van deze opmerking. maar uit alle mannen die ik ontmoet heb is hij de enige waar het zo speciaal mee voeld. En ja, het spijt me, daar hecht ik waarde aan.
Dat vind ik nogal kortzichtig. Goed kunnen neuken heeft niks te maken met liefde
Maar gaat hij daarom voor op mijn kind? NEE. mijn kind gaat altijd voor. Maar net zo goed als dat een 'normaal' stel hun kinderen weleens weg brengt naar een oppas pom 'Quality time te hebben" , doe ik dat inderdaad ook weleens eens in de twee maanden ofzo. Ben ik daardoor een slechte moeder? zoals een aantal van de reacties het wel erg doen overkomen?
sorry, ik denk van niet.
Nee dat lijkt me ook. Daarentegen is hij wel een waardeloze vader en vriend. Hij komt om te neuken meer niet.
En waar ook een aantal van jullie zich druk om maakt is het effect dat dit op mijn kind heeft, daar kan ik het volgende over zeggen. Mijn kleine is nu anderhalf. Ik ben er dag en nacht voor hem. hij is mijn alles. zoals het elke moeder betaamt trouwens! is niet meer als normaal. Hij krijgt tot nu toe gelukkig nog niks mee van de hele situatie. Als zijn papa er is is hij hartstikke lief met hem. anders had ik hem allang de deur gewezen natuurlijk! alleen idd, papa is er niet vaak. en vandaar mijn opmerking "naar zijn kind kijkt hij niet om" sorry dus voor de verwarring maar dat bedoelde ik dus niet zo letterlijk als dat het er stond.
Hij betaalt wel alimentatie? Of komen alle kosten ook op jouw conto?
verder is het idd zo dat ik me nu de kleine 1,5 is begin druk te maken over hoe we dit moeten gaan voortzetten. want hij krijgt nu idd de leeftijd dat hij dingen wel zou begrijpen. en dat is dus idd mijn grootste punt nu. Ga ik door met zijn vader , wat moet ik dan in hemelsnaams die kleine gaan vertellen dat papa er bijna nooit is.
en dat is ook de main reason dat ik nu al 6 weken geen contact met hem heb. omdat ik gewoon even niet meer weet wat ik met de situatie aanmoet. En dat heb ik hem vertelt ook. Dat heb ik hem trouwens meteen al vertelt: zodra de kleine oud genoeg is dat hij dingen gaat begrijpen moet dit gewoon stoppen, want dat doe ik die kleine niet aan. En die tijd is dus nu. En daar ben ik dus ook nu mee bezig.
Wat niet wil zeggen dat ik er geen verdriet van heb. en wat dus ook niet wil zeggen dat ik hem niet mis en niet wou dat het anders was.
En ja, misschien hoop ik stiekum wel dat door mijn aktie een positieve reactie komt, maar komt die er niet, dan is het pech, dan gaat mijn kind voor alles en houd het gewoon op.
Wat mij het meest tot lompe uitspraken heeft gedreven hier zijn de opmerkingen over mijn kind, en de opmerkingen over het al dan niet verworden zijn van meneer zijn prive hoer.
Ik heb gemerkt dat er idd ook mensen hier zijn met wel de juiste intenties, daarom doe ik nu dus ook nog eenmaal mijn uitgebreidde versie. Ik wil er alleen bij zeggen dat ik echt geen energie meer heb om op alle grove / keiharde dingen in te gaan. serieuse en welgemeende vragen of reacties, meer dan welkom.
En om nog even dieper in te gaan over het al dan niet meneer zijn privehoer te zijn wil ik gewoon dit even kwijt,
Hij heeft me echt door een moeilijke tijd heen geholpen in het begin. Hij heeft me uit een wereld getrokken waar geen 1 meisje in wilt zitten eigenlijk. Er zijn zoveel mannen geweest die indertijd :meenden het beste met me voor te hebben,maar geloof me, in die wereld hebben ze dat allemaal niet.
Maar dat getuigt niet van gelijkwaardigheid. leuk dat hij je wilde helpen maar een relatie bouw je niet op dit soort fundamenten
En hoe het NU HIER ook overkomt, hij had dat indertijd wel. hij heeft me eruit gehaald. hij heeft me een gevoel geven die ik bij een ander nog nooit heb gehad, en ja, aan al die dingen hecht ik toch een bepaalde waarde.
Meid waarde moet je uit jezelf halen en niet uit mannen
Hij was er ook altijd voor me. niets wees erop dat hij getrouwd was. en nu nog doet hij dingen waaruit ik toch haal dat hij iets om me geeft. ookal denken jullie allemaal van niet. kleine dingen. zoals oud en nieuw. Ik weet niet waar of bij wie jullie zijn met oud en nieuw, maar meestal toch wel bij degenen waar je het meest om geeft? of niet dan? Hij is elke oud en nieuw, koninginnedag noem maar op, die dagen is hij met mij. en dat zeg mij gewoon wel iets.
Als jij de mate van liefde afleest aan het aantal dagen dat hij bij jou is en niet bij zijn vrouw, dan vraag ik, draai het eens om, en kijk eens hoeveel dagen hij bij haar is. Bij wie is hij vaker? Bij haar? dan zal hij ook wel meer van haar houden, niet?
Dus ja, denk ik dat hij van me houd? ja. misschien niet genoeg maar hij doet het wel. Denk ik dat hij van zijn zoon houd? NIET GENOEG. en DAAR is het nu op aan het stuklopen. kies ik voor mijn zoon? Ja. maar doet het evenzogoed pijn om deze man te laten gaan ? JA.
dus. Ik hoop dat ik de situatie een beetje verduidelijkt heb, en dat we deze discussie verder voort kunnen zetteen zonder modder gooien van beide kanten.
okay, nou daar gaat ie. ik zal even random een paar punten eruit halen die mij vandaag tussen alle reacties het meest zijn bij gebleven en ik zal wat dieper op de situatie ingaan.
ik heb deze jongen zoals jullie weten leren kennen in een club. ik zat echt in een heel erge shit tijd op dat moment. en je ontmoet er nou ook niet bepaald mensen die het beste met je voor hebben. kom ik meteen op de meermalen geplaatste opmerking "weet je wel het verschil tussen passie en geiligheid".....ja dus. in een club heb je best met veel mannen van doen. die daar maar om 1 reden zijn. geiligheid. dus toen daar opeens een man was die niet alleen maar keihard naaide maar waar het meteen mee klikte en die 3 uur de tijd nam om met me te praten wist ik, dit is meer als geiligheid.
ik denk dat hij toch hele andere intenties had. Een man gaat niet naar een seksclub om te praten. Dat het zo gelopen is is leuk, maar het feit dat hij daar was had je op zijn minst achterdochtig moeten maken
En tijdens het vrijen bleek het inderdaad meer als geiligheid te zijn want het gebeurde gewoon met heel veel tederheid ! dus ja. het verschil weet ik inmiddels.
Geiligheid en liefde zijn hele andere dingen. Liefde blijkt uit loyaliteit, vriendschap, betrokkenheid, respect... allemaal dingen die ik niet terughoor in de beschrijving van deze 'droomman".
Kom ik meteen op de opmerking dat "meneer voorgaat op mijn kind omdat hij zo goed kan neuken" . Er zijn veel mannen die goed kunnen neuken beste plaatser van deze opmerking. maar uit alle mannen die ik ontmoet heb is hij de enige waar het zo speciaal mee voeld. En ja, het spijt me, daar hecht ik waarde aan.
Dat vind ik nogal kortzichtig. Goed kunnen neuken heeft niks te maken met liefde
Maar gaat hij daarom voor op mijn kind? NEE. mijn kind gaat altijd voor. Maar net zo goed als dat een 'normaal' stel hun kinderen weleens weg brengt naar een oppas pom 'Quality time te hebben" , doe ik dat inderdaad ook weleens eens in de twee maanden ofzo. Ben ik daardoor een slechte moeder? zoals een aantal van de reacties het wel erg doen overkomen?
sorry, ik denk van niet.
Nee dat lijkt me ook. Daarentegen is hij wel een waardeloze vader en vriend. Hij komt om te neuken meer niet.
En waar ook een aantal van jullie zich druk om maakt is het effect dat dit op mijn kind heeft, daar kan ik het volgende over zeggen. Mijn kleine is nu anderhalf. Ik ben er dag en nacht voor hem. hij is mijn alles. zoals het elke moeder betaamt trouwens! is niet meer als normaal. Hij krijgt tot nu toe gelukkig nog niks mee van de hele situatie. Als zijn papa er is is hij hartstikke lief met hem. anders had ik hem allang de deur gewezen natuurlijk! alleen idd, papa is er niet vaak. en vandaar mijn opmerking "naar zijn kind kijkt hij niet om" sorry dus voor de verwarring maar dat bedoelde ik dus niet zo letterlijk als dat het er stond.
Hij betaalt wel alimentatie? Of komen alle kosten ook op jouw conto?
verder is het idd zo dat ik me nu de kleine 1,5 is begin druk te maken over hoe we dit moeten gaan voortzetten. want hij krijgt nu idd de leeftijd dat hij dingen wel zou begrijpen. en dat is dus idd mijn grootste punt nu. Ga ik door met zijn vader , wat moet ik dan in hemelsnaams die kleine gaan vertellen dat papa er bijna nooit is.
en dat is ook de main reason dat ik nu al 6 weken geen contact met hem heb. omdat ik gewoon even niet meer weet wat ik met de situatie aanmoet. En dat heb ik hem vertelt ook. Dat heb ik hem trouwens meteen al vertelt: zodra de kleine oud genoeg is dat hij dingen gaat begrijpen moet dit gewoon stoppen, want dat doe ik die kleine niet aan. En die tijd is dus nu. En daar ben ik dus ook nu mee bezig.
Wat niet wil zeggen dat ik er geen verdriet van heb. en wat dus ook niet wil zeggen dat ik hem niet mis en niet wou dat het anders was.
En ja, misschien hoop ik stiekum wel dat door mijn aktie een positieve reactie komt, maar komt die er niet, dan is het pech, dan gaat mijn kind voor alles en houd het gewoon op.
Wat mij het meest tot lompe uitspraken heeft gedreven hier zijn de opmerkingen over mijn kind, en de opmerkingen over het al dan niet verworden zijn van meneer zijn prive hoer.
Ik heb gemerkt dat er idd ook mensen hier zijn met wel de juiste intenties, daarom doe ik nu dus ook nog eenmaal mijn uitgebreidde versie. Ik wil er alleen bij zeggen dat ik echt geen energie meer heb om op alle grove / keiharde dingen in te gaan. serieuse en welgemeende vragen of reacties, meer dan welkom.
En om nog even dieper in te gaan over het al dan niet meneer zijn privehoer te zijn wil ik gewoon dit even kwijt,
Hij heeft me echt door een moeilijke tijd heen geholpen in het begin. Hij heeft me uit een wereld getrokken waar geen 1 meisje in wilt zitten eigenlijk. Er zijn zoveel mannen geweest die indertijd :meenden het beste met me voor te hebben,maar geloof me, in die wereld hebben ze dat allemaal niet.
Maar dat getuigt niet van gelijkwaardigheid. leuk dat hij je wilde helpen maar een relatie bouw je niet op dit soort fundamenten
En hoe het NU HIER ook overkomt, hij had dat indertijd wel. hij heeft me eruit gehaald. hij heeft me een gevoel geven die ik bij een ander nog nooit heb gehad, en ja, aan al die dingen hecht ik toch een bepaalde waarde.
Meid waarde moet je uit jezelf halen en niet uit mannen
Hij was er ook altijd voor me. niets wees erop dat hij getrouwd was. en nu nog doet hij dingen waaruit ik toch haal dat hij iets om me geeft. ookal denken jullie allemaal van niet. kleine dingen. zoals oud en nieuw. Ik weet niet waar of bij wie jullie zijn met oud en nieuw, maar meestal toch wel bij degenen waar je het meest om geeft? of niet dan? Hij is elke oud en nieuw, koninginnedag noem maar op, die dagen is hij met mij. en dat zeg mij gewoon wel iets.
Als jij de mate van liefde afleest aan het aantal dagen dat hij bij jou is en niet bij zijn vrouw, dan vraag ik, draai het eens om, en kijk eens hoeveel dagen hij bij haar is. Bij wie is hij vaker? Bij haar? dan zal hij ook wel meer van haar houden, niet?
Dus ja, denk ik dat hij van me houd? ja. misschien niet genoeg maar hij doet het wel. Denk ik dat hij van zijn zoon houd? NIET GENOEG. en DAAR is het nu op aan het stuklopen. kies ik voor mijn zoon? Ja. maar doet het evenzogoed pijn om deze man te laten gaan ? JA.
dus. Ik hoop dat ik de situatie een beetje verduidelijkt heb, en dat we deze discussie verder voort kunnen zetteen zonder modder gooien van beide kanten.
maandag 23 november 2009 om 19:35
quote:serap schreef op 23 november 2009 @ 19:19:Hoi Serap,
Ik vind het echt bewonderenswaardig hoe open je je nu hier open opstelt en met goede moed het topic vervolgt.
En ik denk dat het -mits anderen nu ook een beetje fatsoenlijk kunnen doen- ook echt de goede keuze is. Je hebt je verhaal immers niet voor niks willen delen: je worstelt ermee en zocht raad. Ik hoop dat je hier raad ziet waar jij ook van vindt dat je er wat aan hebt.
Dat jij dankbaar bent naar je vriend dat hij je uit het wereldje heeft geholpen is begrijpelijk. Misschien zelfs wel terecht.
Maar dankbaarheid is op zichzelf niet genoeg basis voor een relatie, zelfs niet gecombineerd met passie en een gedeeld kind.
Dankbaarheid voor het 'redden uit het wereldje' geeft bovendien een enorm risico op ongelijkwaardigheid. Ik heb het gevoel dat jullie relatie bijzonder ongelijkwaardig is. Om een heleboel redenen, maar om te beginnen met dat jij 1 hebt (en misschien dat niet eens) en hij 2. Denk jij ook dat jullie relatie ongelijkwaardig is?
Weet je wat ik zo zonde vind? Als jij zoveel van een man kan houden dat het je de adem beneemt, dat je een kind wil, dat je je leven aanpast voor hem.... dan ben jij kennelijk een vrouw die vól voor een ander kan gaan. Een goede man ziet in hoe waardevol, bijzonder en wat een eer dat is! Een goede man gaat daar mee om alsof hij goud in zijn handen heeft.
Jij hebt zóveel te bieden. Vind je niet dat dit naar iemand zou moeten gaan die niet zijn vrouw bedriegt, die niet zijn kind verwaarloost? En vind je niet dat jij het waard bent om eenzelfde liefde en overgave terug te krijgen? Zou dát nou niet pas écht voelen als goud ('love of your life')?
Tot slot: ik vind het heel goed dat je je zoon zo meeneemt in je overwegingen. Het is normaal, dat ben ik met je eens, maar je doet het mooi wel.
Ik hoop dat je ook genoeg op je eigen kracht durft te vertrouwen om nu helemaal voor je zoon en jezelf te gaan en er samen met hem wat van te maken. Met wie weet met op den duur een lieve nieuwe man erbij die er wél écht voor jullie beiden is.
Sterkte!
Ik vind het echt bewonderenswaardig hoe open je je nu hier open opstelt en met goede moed het topic vervolgt.
En ik denk dat het -mits anderen nu ook een beetje fatsoenlijk kunnen doen- ook echt de goede keuze is. Je hebt je verhaal immers niet voor niks willen delen: je worstelt ermee en zocht raad. Ik hoop dat je hier raad ziet waar jij ook van vindt dat je er wat aan hebt.
Dat jij dankbaar bent naar je vriend dat hij je uit het wereldje heeft geholpen is begrijpelijk. Misschien zelfs wel terecht.
Maar dankbaarheid is op zichzelf niet genoeg basis voor een relatie, zelfs niet gecombineerd met passie en een gedeeld kind.
Dankbaarheid voor het 'redden uit het wereldje' geeft bovendien een enorm risico op ongelijkwaardigheid. Ik heb het gevoel dat jullie relatie bijzonder ongelijkwaardig is. Om een heleboel redenen, maar om te beginnen met dat jij 1 hebt (en misschien dat niet eens) en hij 2. Denk jij ook dat jullie relatie ongelijkwaardig is?
Weet je wat ik zo zonde vind? Als jij zoveel van een man kan houden dat het je de adem beneemt, dat je een kind wil, dat je je leven aanpast voor hem.... dan ben jij kennelijk een vrouw die vól voor een ander kan gaan. Een goede man ziet in hoe waardevol, bijzonder en wat een eer dat is! Een goede man gaat daar mee om alsof hij goud in zijn handen heeft.
Jij hebt zóveel te bieden. Vind je niet dat dit naar iemand zou moeten gaan die niet zijn vrouw bedriegt, die niet zijn kind verwaarloost? En vind je niet dat jij het waard bent om eenzelfde liefde en overgave terug te krijgen? Zou dát nou niet pas écht voelen als goud ('love of your life')?
Tot slot: ik vind het heel goed dat je je zoon zo meeneemt in je overwegingen. Het is normaal, dat ben ik met je eens, maar je doet het mooi wel.
Ik hoop dat je ook genoeg op je eigen kracht durft te vertrouwen om nu helemaal voor je zoon en jezelf te gaan en er samen met hem wat van te maken. Met wie weet met op den duur een lieve nieuwe man erbij die er wél écht voor jullie beiden is.
Sterkte!
maandag 23 november 2009 om 19:38
Tja....eerlijk hoe ik het zie? Hij heeft je als prostituee leren kennen, en is je zo blijven behandelen. Toen was hij lief voor je, nu nog steeds, als hij er is. Er is vrijwel geen verschil, behalve dat je er nu alleen voor hem bent, ipv voor de andere "klanten". Ja, je bent zijn privehoer, hoe hard dat ook klinkt. En ik zeg niet dat hij niks om je geeft, maar inderdaad niet genoeg blijkbaar. Echter, zoals je zelf vertelt, om zijn zoon geeft hij ook niet genoeg en dat is onacceptabel. Dat jij genoegen neemt met een beetje, betekent niet dat jouw zoon dat ook moet doen. Jij bent er om het beste uit het leven voor hem te halen zolang hij nog van jou afhankelijk is, dat is een grote verantwoordelijkheid. Een verantwoordelijkheid die niet te licht op mag en kan vatten. Daarbij wil ik nogmaals benadrukken dat het niet goed is voor een kind om merkbaar niet belangrijk (genoeg) te zijn voor zijn ouders. Dat brengt echt veel schade toe, meer dan je je nu kan voorstellen. Ik kan het weten....(maar dat is weer een ander topic).
En wederom: Wil je dat jouw zoon opgroeit met het idee dat dit de manier is waarop hij vrouwen mag behandelen?
En ehm...ik wil je er toch even op wijzen dat je zelf schrijft dat zijn vader eigenlijk vooral vraagt of zoon naar een oppas kan. Dus zelfs de schaarse momenten dat hij m ziet, wil hij er zo snel mogelijk van af. Oke, jij doet dat niet iedere keer, maar dat doet niks af aan het feit dat vaderlief dat wel het liefst heeft.
En wederom: Wil je dat jouw zoon opgroeit met het idee dat dit de manier is waarop hij vrouwen mag behandelen?
En ehm...ik wil je er toch even op wijzen dat je zelf schrijft dat zijn vader eigenlijk vooral vraagt of zoon naar een oppas kan. Dus zelfs de schaarse momenten dat hij m ziet, wil hij er zo snel mogelijk van af. Oke, jij doet dat niet iedere keer, maar dat doet niks af aan het feit dat vaderlief dat wel het liefst heeft.
maandag 23 november 2009 om 19:56
@ minny.
jouw reacties brengen dus van die lompe reacties bij mij teweeg. jij kan het eerlijk noemen. ik noem ze eerder onnodig. onnodig kwetsend , onnodig hard en onnodig bevooroordeeld.
je zou je ding ook kunnen zeggen zonder me steeds zijn PRIVEHOER te noemen.
Misschien zie jij dat zo, maar ookal schrijf ik hier 5 a4 tjes vol, je gaat wel heel erg ver met die woorden.
dus. om deze discussie netjes te houden ZONDER modder te gooien, scott ik jou bij deze uit de discussie. op jouw onzin ga ik dus echt niet meer in.
jouw reacties brengen dus van die lompe reacties bij mij teweeg. jij kan het eerlijk noemen. ik noem ze eerder onnodig. onnodig kwetsend , onnodig hard en onnodig bevooroordeeld.
je zou je ding ook kunnen zeggen zonder me steeds zijn PRIVEHOER te noemen.
Misschien zie jij dat zo, maar ookal schrijf ik hier 5 a4 tjes vol, je gaat wel heel erg ver met die woorden.
dus. om deze discussie netjes te houden ZONDER modder te gooien, scott ik jou bij deze uit de discussie. op jouw onzin ga ik dus echt niet meer in.
maandag 23 november 2009 om 20:02
quote:serap schreef op 23 november 2009 @ 19:58:
@ spinster, heel erg bedankt voor jouw respectvolle reactie. Daar kan ik pas echt wat mee. ik zal dieper op jouw reactie ingaan als ik de rest van de reacties ook wat beter (kleine huilde) gelezen heb. xxxxxxxxxxxxxxxHet doet me goed dat je er wat aan hebt Serap.
Ik kan me voorstellen dat het vrij heftig is om hier ineens allerlei meningen te lezen. Ik kan me voorstellen dat de situatie niet makkelijk is waar je in zit. Je bent waarschijnlijk destijds ook niet voor niks in 'het wereldje' terecht gekomen.
Ik hoop echt dat je de kracht kunt vinden om lekker op eigen benen te gaan staan. Om die haren los te gooien, niet alleen in bed, maar gewoon met álle geluk die jij en je zoon verdienen.
@ spinster, heel erg bedankt voor jouw respectvolle reactie. Daar kan ik pas echt wat mee. ik zal dieper op jouw reactie ingaan als ik de rest van de reacties ook wat beter (kleine huilde) gelezen heb. xxxxxxxxxxxxxxxHet doet me goed dat je er wat aan hebt Serap.
Ik kan me voorstellen dat het vrij heftig is om hier ineens allerlei meningen te lezen. Ik kan me voorstellen dat de situatie niet makkelijk is waar je in zit. Je bent waarschijnlijk destijds ook niet voor niks in 'het wereldje' terecht gekomen.
Ik hoop echt dat je de kracht kunt vinden om lekker op eigen benen te gaan staan. Om die haren los te gooien, niet alleen in bed, maar gewoon met álle geluk die jij en je zoon verdienen.
maandag 23 november 2009 om 20:04
@ meds
Ik meet zijn liefde niet aan hoe VAAK hij bij me is, maar aan WANNEER hij bij me is. namelijk op dagen dat je bij MENSEN BENT WAAR JE VAN HOUD! zoals bijvoorbeeld oud en nieuw, suikerfeest, koninginnedag. dagen die hij als hij zoveel MEER van zijn vrouw hield, DAAR wel was geweest en niet bij mij.
Dat zijn KLEINE dingen waaruit ik opmaak dat hij wel van me houd, ookal laat de situatie het niet toe. en weliswaar is het geen basis van een relatie. maar het zegt wel iets.
Ik meet zijn liefde niet aan hoe VAAK hij bij me is, maar aan WANNEER hij bij me is. namelijk op dagen dat je bij MENSEN BENT WAAR JE VAN HOUD! zoals bijvoorbeeld oud en nieuw, suikerfeest, koninginnedag. dagen die hij als hij zoveel MEER van zijn vrouw hield, DAAR wel was geweest en niet bij mij.
Dat zijn KLEINE dingen waaruit ik opmaak dat hij wel van me houd, ookal laat de situatie het niet toe. en weliswaar is het geen basis van een relatie. maar het zegt wel iets.
maandag 23 november 2009 om 20:04
Dag Serap,
Het lijkt wel of jij in je leven niet veel liefde en respect hebt gehad en dat je je daarom zo vastklampt aan iemand die lief voor je is en je daarbij niet helemaal goed laat behandelen. Het lijkt me verstandig om voor jou en je zoon om te gaan ontdekken wat respect en liefde zijn, jullie verdienen dit namelijk.
Heel veel sterkte, je denkt er al goed over na en de eerste stap heb je zelf al gezet door geen contact op te nemen met hem. Heel goed.
Het lijkt wel of jij in je leven niet veel liefde en respect hebt gehad en dat je je daarom zo vastklampt aan iemand die lief voor je is en je daarbij niet helemaal goed laat behandelen. Het lijkt me verstandig om voor jou en je zoon om te gaan ontdekken wat respect en liefde zijn, jullie verdienen dit namelijk.
Heel veel sterkte, je denkt er al goed over na en de eerste stap heb je zelf al gezet door geen contact op te nemen met hem. Heel goed.
