Relaties
alle pijlers
roze wolk opgelost?
woensdag 19 augustus 2009 om 22:38
Hallo,
hier kort de situatie. Vriend en ik leerde elkaar 8 maanden geleden kennen en waren veel ij elkaar. In april gaan samenwonen en bezig met toekomstplannen. Nu, acht maanden later is zijn roze wolk door een ruzie over het huishouden verdwenen en heeft hij onze vakantie Thailand nou niet erg gezellig gemaakt. Hij is nu naar een therapeut geweest en die zegt dat hij zich emotioneel voor mij heeft afgesloten. Vriend wil er alles aan doen om het gevoel terug te krijgen en wil duus ook echt in therapie, eventueel samen met mij. (relatietherapie). De seks is op dit moment nul. Hij zegt dat hij er nu geen behoefte aan heeft.
Ik wete niet zo goed wat ik ermee aan moet. Aan de ene kant ben ik super gek op hem en wil ik hem die kans geven, aan de andere kant denk ik; daar heb je er weer zo een.....
Herkent iemand misschien dit? Is dit een normale relatiedip of is dit een onbegonnen zaak?
hier kort de situatie. Vriend en ik leerde elkaar 8 maanden geleden kennen en waren veel ij elkaar. In april gaan samenwonen en bezig met toekomstplannen. Nu, acht maanden later is zijn roze wolk door een ruzie over het huishouden verdwenen en heeft hij onze vakantie Thailand nou niet erg gezellig gemaakt. Hij is nu naar een therapeut geweest en die zegt dat hij zich emotioneel voor mij heeft afgesloten. Vriend wil er alles aan doen om het gevoel terug te krijgen en wil duus ook echt in therapie, eventueel samen met mij. (relatietherapie). De seks is op dit moment nul. Hij zegt dat hij er nu geen behoefte aan heeft.
Ik wete niet zo goed wat ik ermee aan moet. Aan de ene kant ben ik super gek op hem en wil ik hem die kans geven, aan de andere kant denk ik; daar heb je er weer zo een.....
Herkent iemand misschien dit? Is dit een normale relatiedip of is dit een onbegonnen zaak?
zaterdag 28 november 2009 om 17:20
Ik ben zo intens verdrietig en kwaad op mijzelf. Waarom moest ik zo dwangmatig met alles om gaan en waarom wilde hij mij niet helpen hier wat beter mee om te gaan? Ben ik dan zo abnormaal dat ik graag alles geregeld heb? Dat ik samen het huishouden en zo wilde doen? Dat ik boos werd toen het me te veel werd?
Ik voel me een mislukking, weet niet meer wat goed of fout is. Zijn er wel mannen die met een wat neurotische vrouw om kunen gaan? Die alles geregeld wil hebben en het belangrijk vindt dat haar partner ook dingen voor haar doet? Of verwacht ik dan te veel? Ik weet het niet meer.
Ik voel me een mislukking, weet niet meer wat goed of fout is. Zijn er wel mannen die met een wat neurotische vrouw om kunen gaan? Die alles geregeld wil hebben en het belangrijk vindt dat haar partner ook dingen voor haar doet? Of verwacht ik dan te veel? Ik weet het niet meer.
zaterdag 28 november 2009 om 17:22
Hij heeft kenmerken van BPS, maar niet gediagnostiseerd. Hij is erg perfectionistisch naar zichzelf, wil het een ander graag naar de zin maken. Volgens zijn zeggen heeft hij dat ook naar mij gedan en toen de emmer vol was, door die ruzie om het huishouden, was zijn gevoel weg en kon hij het niet meer terug krijgen.
zaterdag 28 november 2009 om 17:25
Oja, hij zie dat hij de laatste drie maanden, waarin we voor een deel niet meer samenwoonde, ook vond dat ik niet relaxed was. IOk wilde steeds praten over de situatie, terwijl hij wilde kijken of zijn gevoel terug kwam. Ik was idd niet relaxed, maar heel angstig en onzeker en kon dat niet uitschakelen. Is dat raar? Ik was zo bang hem kwijt te raken, dat ik niet meer mijzelf was. Hij was ook heel afstandelijk tegen mij, ik voelde zijn leifde niet meer. Daardoor werd ik heel onzeker en gedroeg ik mij anders.
zaterdag 28 november 2009 om 17:27
quote:spidergirl1 schreef op 28 november 2009 @ 17:22:
Hij heeft kenmerken van BPS, maar niet gediagnostiseerd. Hij is erg perfectionistisch naar zichzelf, wil het een ander graag naar de zin maken. Volgens zijn zeggen heeft hij dat ook naar mij gedan en toen de emmer vol was, door die ruzie om het huishouden, was zijn gevoel weg en kon hij het niet meer terug krijgen.
Ik weet niet hoe je er bij komt dat hij BPS heeft, maar als dat niet door een professional is gedaan, zou ik iets voorzichtiger zijn met het opdrukken van stempels.
Ik begrijp ook niet zo goed wat je nu wilt. Volgens mij hoeft het van hem niet meer? Hij staat al weer op een datingsite.. Einde oefening dan toch gewoon?
Hij heeft kenmerken van BPS, maar niet gediagnostiseerd. Hij is erg perfectionistisch naar zichzelf, wil het een ander graag naar de zin maken. Volgens zijn zeggen heeft hij dat ook naar mij gedan en toen de emmer vol was, door die ruzie om het huishouden, was zijn gevoel weg en kon hij het niet meer terug krijgen.
Ik weet niet hoe je er bij komt dat hij BPS heeft, maar als dat niet door een professional is gedaan, zou ik iets voorzichtiger zijn met het opdrukken van stempels.
Ik begrijp ook niet zo goed wat je nu wilt. Volgens mij hoeft het van hem niet meer? Hij staat al weer op een datingsite.. Einde oefening dan toch gewoon?
zaterdag 28 november 2009 om 17:30
maar hij was zo gek op mij, wilde kinderen met me en doordat ik zo neurotisch was, wil hij dat niet meer. Ik wil hem laten zien dat ik ook relaxed kan zijn en dat ik dat met hem wil leren. Ik kan de persoon zijn die hij wil, en ik wil zelf ook wel wat relaxer zijn, maar hij wil geen relatie waarin je dit aan elkaar moet leren, hij wil dat het er al is. Hoe kan ik hem laten zien dat ik het kan? Ik wil hem zo graag terug, ik mis hem zo verschikkelijk.
zaterdag 28 november 2009 om 17:30
Ik denk eerlijk gezegd dat jullie 'gewoon' niet voor elkaar gemaakt zijn. Maak er niet meer van dan er is.
Jullie zijn na 4 maanden samen gaan wonen, in die 4 maanden was alles koek en ei. Tijdens het samenwonen hadden jullie andere ideeën over het hebben van een huishouden. Dat kan zeker, wanneer je nog zo kort bij elkaar bent heb je die dingen nog niet van te voren overdacht.
Je zegt dat toen de emmer vol was bij hem en zijn gevoel voor jou weg. Hoezo, dan moet er toch veel meer voorgevallen zijn? Anders kan een emmer toch niet vol zijn.
Desondanks alles zijn jullie op vakantie gegaan en probeerden jullie zwanger te worden? Die vakantie was ook al niet gezellig en toen gingen jullie in relatietherapie? Toen hebben jullie het nog 3 maanden geprobeerd. Hoeveel maanden totaal was jullie relatie nu geweldig te noemen?
Meid, jullie zijn te hard van stapel gelopen en geven elkaar de schuld dat het niet goed gegaan is. Hij vindt jou neurotisch, jij hem te perfectionistisch en zegt zelfs dat je denkt dat hij borderline heeft.
Ik denk dat jullie gewoon niet bij elkaar pasten en elkaar met rust moeten laten en verder gaan met je leven.
Jullie zijn na 4 maanden samen gaan wonen, in die 4 maanden was alles koek en ei. Tijdens het samenwonen hadden jullie andere ideeën over het hebben van een huishouden. Dat kan zeker, wanneer je nog zo kort bij elkaar bent heb je die dingen nog niet van te voren overdacht.
Je zegt dat toen de emmer vol was bij hem en zijn gevoel voor jou weg. Hoezo, dan moet er toch veel meer voorgevallen zijn? Anders kan een emmer toch niet vol zijn.
Desondanks alles zijn jullie op vakantie gegaan en probeerden jullie zwanger te worden? Die vakantie was ook al niet gezellig en toen gingen jullie in relatietherapie? Toen hebben jullie het nog 3 maanden geprobeerd. Hoeveel maanden totaal was jullie relatie nu geweldig te noemen?
Meid, jullie zijn te hard van stapel gelopen en geven elkaar de schuld dat het niet goed gegaan is. Hij vindt jou neurotisch, jij hem te perfectionistisch en zegt zelfs dat je denkt dat hij borderline heeft.
Ik denk dat jullie gewoon niet bij elkaar pasten en elkaar met rust moeten laten en verder gaan met je leven.
zaterdag 28 november 2009 om 17:35
Dat is het stomme, daarvoor was er niets gebeurd. Hij geeft aan voor een deel zichzelf niet te zijn geweest in die eerste 7 maanden. Hij heeft heel erg pleesgedrag laten zien. Met die ruzie ging er bij hem een knop om of zo, toen was zijn gevoel ineens weg. Hij is toen zelf naar een therapeut gegaan (zonder mij) en die heeft gezegd dat hij hier kenmerken van heeft (zwart-wit denken, iemend perfectioneren totdat er een scheurtje komt, bang zijn dat de ander weg gaat, zijn eigen grenzen totaal niet kennen)
Maar in een relatie moet je toch werken? Liefde is toch een werkwoord? Of is zoeiets als mijn neurotische gedrag echt onoverkomelijk en ben ik dus geen goed materiaal voor een relatie?
Maar in een relatie moet je toch werken? Liefde is toch een werkwoord? Of is zoeiets als mijn neurotische gedrag echt onoverkomelijk en ben ik dus geen goed materiaal voor een relatie?
zaterdag 28 november 2009 om 17:43
Spidergirl, het is balen dat je relatie over is, maar betrekt het niet allemaal op jezelf. Jullie combi klopte gewoon niet. Hij kon niets van jou hebben klaar..
Normaal gesproken kun je onenigheden samen uitspreken of whatever, maar hij keert zijn kont tegen de krib en noemt jou neurotisch, zonder daar eerder met jou over gesproken te hebben. Heb ook wel eens onenigheid met mijn man omdat ik bepaalde dingen anders zie dan hij en daar hebben we het dan gewoon meteen even over.
Hij kan of wil dat niet en heeft jou nu erg onzeker gemaakt. Geloof me als ik het zó zie is hij het dat helemaal niet waard.
Vind het erg vreemd dat hij meteen zelf naar een therapeut gaat. Lijkt me dat er dan vaker bij hem iets niet goed gegaan is.
Als mijn man dat zou doen iedere keer dat we het niet eens zijn over iets...? Zijn moeder zegt ook al rare dingen over wat er bij de bakker en slager gebeurde.
Normaal gesproken kun je onenigheden samen uitspreken of whatever, maar hij keert zijn kont tegen de krib en noemt jou neurotisch, zonder daar eerder met jou over gesproken te hebben. Heb ook wel eens onenigheid met mijn man omdat ik bepaalde dingen anders zie dan hij en daar hebben we het dan gewoon meteen even over.
Hij kan of wil dat niet en heeft jou nu erg onzeker gemaakt. Geloof me als ik het zó zie is hij het dat helemaal niet waard.
Vind het erg vreemd dat hij meteen zelf naar een therapeut gaat. Lijkt me dat er dan vaker bij hem iets niet goed gegaan is.
Als mijn man dat zou doen iedere keer dat we het niet eens zijn over iets...? Zijn moeder zegt ook al rare dingen over wat er bij de bakker en slager gebeurde.
zaterdag 28 november 2009 om 18:45
uh jullie waren na een half jaar relatie al bezig met zwanger worden???? meid, wees blij dat je van hem af bent!!!
en is hij officieel gediagnosticeerd met borderline? want hij kan ook een ernstige vorm van verlatingsangst hebben... maakt eigenlijk niet uit wat hij heeft, want hij betekent "trouble" en dat al zo vroeg in de relatie...en dat is een voorspeller voor de toekomst.
ga verder geen etiketjes zoeken of redenen bedenken. jij bent het niet voor hem, op dit moment van zijn leven in ieder geval zeker niet.
dus ga door, leef je eigen leven en sluit dit complexe hoofdstuk af...
en is hij officieel gediagnosticeerd met borderline? want hij kan ook een ernstige vorm van verlatingsangst hebben... maakt eigenlijk niet uit wat hij heeft, want hij betekent "trouble" en dat al zo vroeg in de relatie...en dat is een voorspeller voor de toekomst.
ga verder geen etiketjes zoeken of redenen bedenken. jij bent het niet voor hem, op dit moment van zijn leven in ieder geval zeker niet.
dus ga door, leef je eigen leven en sluit dit complexe hoofdstuk af...
zaterdag 28 november 2009 om 18:47
ook ik heb in relaties gezeten die op de een of andere manier de slechtste eigenschappen in mij en in hem naar boven haalde, hoe bijzonder de liefde ook was.
en nu heb ik een geweldige relatie. ook wij zijn al na 5 maanden gaan samenwonen, ook wij hebben 1 korte ruzie gehad over huishouden en financien en we zijn nu meer dan een jaar samen en zitten nog steeds op een ontzettend ,verliefde, ontspannen en gelijkwaardige wolk!
en nu heb ik een geweldige relatie. ook wij zijn al na 5 maanden gaan samenwonen, ook wij hebben 1 korte ruzie gehad over huishouden en financien en we zijn nu meer dan een jaar samen en zitten nog steeds op een ontzettend ,verliefde, ontspannen en gelijkwaardige wolk!
zaterdag 28 november 2009 om 21:32
Ach meis laat hem dromen van die perfecte relatie van het meisje waar alles meteen aleen maar goed gaat. Geloof me heb exact hetzelfde meegemaakt echt letterlijk alles wat je schrijft.
"Je had het meteen goed moeten doen", waren zijn woorden toen !!, Hij is nog niet volwassen en erg puberaal. Jammer voor jou maar helaas. Laat je niet aanpraten dat er iets mis is met jou of dat je onredelijk was!!
Hij is vooral met zichzelf bezig en hoe hij gelukkig kan worden, heel egocentrisch. En als hij zich dan slecht voelt , het gevoel weg is, ja dan is dat natuurlijk jou schuld.
"Je had het meteen goed moeten doen", waren zijn woorden toen !!, Hij is nog niet volwassen en erg puberaal. Jammer voor jou maar helaas. Laat je niet aanpraten dat er iets mis is met jou of dat je onredelijk was!!
Hij is vooral met zichzelf bezig en hoe hij gelukkig kan worden, heel egocentrisch. En als hij zich dan slecht voelt , het gevoel weg is, ja dan is dat natuurlijk jou schuld.
zaterdag 28 november 2009 om 22:31
quote:spidergirl1 schreef op 28 november 2009 @ 17:03:
Hoi,
Vandaag met ex gepraat. Ik weet nu wat er aan de hand is. Hij vond mij niet relaxed in de relatie; ik wilde te veel regelen en liet niks op zijn beloop. Hij wilde een relaxte relatie met iemand die relaxerd is en hiju vond mij te neurotisch. Hij vond het onzin dat ik zo'n groot probleem maakte van het huishouden en daar had hij geen zin in. Hij wil een relatie waarin alles relaxed is en waar dat soort dingen vanzelf gaan.
Ik herken mij wel in die a-relaxedheid. Heb hem ook duidelijk gemaakt dat dat is waar ik aan wil werken, maar hij wil een relatie waarin dat soort dingen al goed zijn, hij wil mij hierin niet laten leren. Hij wil iemand die van nature relaxed met dat soort dingen omgaat en die het niet te druk heeft met een baan en studie.
Ik ben zo verdrietig. Toen het goed gin, zei hij dat hij voor altijd bij me zou blijven en voor me zou vechten als dat nodig was. Nu kwam hiju er dus achter dat hij dit niet leuk aan mij vindt, en zet hij me aan de kant, terwijl ik mijzelf best in zijn woorden herken en ik eraan wil werken.
Hoe kan zo'n heftige verliefdheid zo omslaan en hoe kan ik hem duidelijk maken dat ik er echt aan wil werken en met hem verder wil? Ik wil hem terug!!
Je kunt er wel aan willen werken, maar als jij zijn type niet bent houdt het inderdaad op na de verliefdheid. Dan komt er geen houden van (als in; houden van je partner) voor in de plaats.
Hoe kijk je nu tegen je post aan, waarin je alles probeert te schuiven op borderline? Ik kan me namelijk wel voorstellen dat hij nu verder gaat kijken, om wel leuk en relaxed, spannend en lachend te daten. Hij heeft dat stukje blijkbaar gemist. Dat zegt niets over hem, jou, maar des te meer over hoe jullie relatie zat.
Hoi,
Vandaag met ex gepraat. Ik weet nu wat er aan de hand is. Hij vond mij niet relaxed in de relatie; ik wilde te veel regelen en liet niks op zijn beloop. Hij wilde een relaxte relatie met iemand die relaxerd is en hiju vond mij te neurotisch. Hij vond het onzin dat ik zo'n groot probleem maakte van het huishouden en daar had hij geen zin in. Hij wil een relatie waarin alles relaxed is en waar dat soort dingen vanzelf gaan.
Ik herken mij wel in die a-relaxedheid. Heb hem ook duidelijk gemaakt dat dat is waar ik aan wil werken, maar hij wil een relatie waarin dat soort dingen al goed zijn, hij wil mij hierin niet laten leren. Hij wil iemand die van nature relaxed met dat soort dingen omgaat en die het niet te druk heeft met een baan en studie.
Ik ben zo verdrietig. Toen het goed gin, zei hij dat hij voor altijd bij me zou blijven en voor me zou vechten als dat nodig was. Nu kwam hiju er dus achter dat hij dit niet leuk aan mij vindt, en zet hij me aan de kant, terwijl ik mijzelf best in zijn woorden herken en ik eraan wil werken.
Hoe kan zo'n heftige verliefdheid zo omslaan en hoe kan ik hem duidelijk maken dat ik er echt aan wil werken en met hem verder wil? Ik wil hem terug!!
Je kunt er wel aan willen werken, maar als jij zijn type niet bent houdt het inderdaad op na de verliefdheid. Dan komt er geen houden van (als in; houden van je partner) voor in de plaats.
Hoe kijk je nu tegen je post aan, waarin je alles probeert te schuiven op borderline? Ik kan me namelijk wel voorstellen dat hij nu verder gaat kijken, om wel leuk en relaxed, spannend en lachend te daten. Hij heeft dat stukje blijkbaar gemist. Dat zegt niets over hem, jou, maar des te meer over hoe jullie relatie zat.
zaterdag 28 november 2009 om 22:34
quote:spidergirl1 schreef op 28 november 2009 @ 17:30:
maar hij was zo gek op mij, wilde kinderen met me en doordat ik zo neurotisch was, wil hij dat niet meer. Ik wil hem laten zien dat ik ook relaxed kan zijn en dat ik dat met hem wil leren. Ik kan de persoon zijn die hij wil, en ik wil zelf ook wel wat relaxer zijn, maar hij wil geen relatie waarin je dit aan elkaar moet leren, hij wil dat het er al is. Hoe kan ik hem laten zien dat ik het kan? Ik wil hem zo graag terug, ik mis hem zo verschikkelijk.
Laat hem met rust, hij wil echt niet meer.
En jij klinkt als degene met een probleem. Niet hij (ook niet BPS)
maar hij was zo gek op mij, wilde kinderen met me en doordat ik zo neurotisch was, wil hij dat niet meer. Ik wil hem laten zien dat ik ook relaxed kan zijn en dat ik dat met hem wil leren. Ik kan de persoon zijn die hij wil, en ik wil zelf ook wel wat relaxer zijn, maar hij wil geen relatie waarin je dit aan elkaar moet leren, hij wil dat het er al is. Hoe kan ik hem laten zien dat ik het kan? Ik wil hem zo graag terug, ik mis hem zo verschikkelijk.
Laat hem met rust, hij wil echt niet meer.
En jij klinkt als degene met een probleem. Niet hij (ook niet BPS)
zondag 29 november 2009 om 13:26
hoi,
Ik wil hem de volgende brief sturen. Wat vinden jullie ervan? Is hij duidelijk?Wat ik hem duidelijk wil maken is, dat ik niet snap dat hij voro die ruzie me elke dag zei dat ik de ware voor hem was, dat hij zijn keuze had gemaakt en hij altijd bij mij zou blijven. Ook wil ik dat hij weet dat ik nog heel graag verder wil en dat ik vind dat we over dingen moeten praten als we ergens mee zitten, dat hadden we immers afgesproken.
Lieve D,
Ondanks ons afscheid zaterdag wilde ik toch nog graag wat dingen aan je kwijt. Omdat ik merkte dat ons samenzijn mij heel veel verdriet heeft gedaan, doe ik het op deze manier.
Om te beginnen wil ik zeggen dat ik van je hou. Het is voor het eerst in mijn leven dat ik zo voor iemand ben gegaan. Daarom doet dit ook zo’n verschrikkelijke pijn.
Wat maar in mijn hoofd blijft malen is, dat we er allebei zo voor gingen. We beloofden elkaar een toekomst samen en we geloofden daar ook echt in. Ook beloofden we elkaar ieder probleem uit te praten en voor deze relatie te vechten. Ik merk dat ik nog steeds heel veel waarde hecht aan deze woorden. Waardoor is het dan toch mis gegaan? Heb ik dingen over het hoofd gezien? Ben ik te krampachtig met dingen om gegaan? Waarom is dat nooit bespreekbaar geworden? Of heb ik mij afgesloten voor jou signalen? En waarin ben ik dan te ver gegaan? Toen we het eenmaal hadden besproken, waarom kwam je gevoel niet meer terug? Wat maakte het dat je de deur niet meer voor mij kon openen? Ik heb zo mijn best gedaan om soepeler met dingen om te gaan, om eraan te werken, waarom kreeg ik niet de kans dingen aan mijzelf te verbeteren, dat was toch wat we juist hadden afgesproken? Ik gaf jou ook de ruimte fouten te maken en je hiermee te helpen. Waarom kreeg ik die ruimte niet?
Ik weet dat jij ook niet alle antwoorden hebt en degene die jij hebt, heb je me al verteld.
D, ik wil zo graag met jou verder, maar ik besef me ook dat gevoel niet af te dwingen is. Ik vind het zo erg dat je niet eerder hebt aangegeven wat je niet leuk vond, ik had er met alle liefde iets mee willen doen, juist bij jou, omdat ik zoveel voor je voel en ik met en van jou had willen leren. Ik ben nou eenmaal niet perfect.
Lieve D, bedankt voor de mooie tijd samen. Ik hou van je.
Liefs,
Ik wil hem de volgende brief sturen. Wat vinden jullie ervan? Is hij duidelijk?Wat ik hem duidelijk wil maken is, dat ik niet snap dat hij voro die ruzie me elke dag zei dat ik de ware voor hem was, dat hij zijn keuze had gemaakt en hij altijd bij mij zou blijven. Ook wil ik dat hij weet dat ik nog heel graag verder wil en dat ik vind dat we over dingen moeten praten als we ergens mee zitten, dat hadden we immers afgesproken.
Lieve D,
Ondanks ons afscheid zaterdag wilde ik toch nog graag wat dingen aan je kwijt. Omdat ik merkte dat ons samenzijn mij heel veel verdriet heeft gedaan, doe ik het op deze manier.
Om te beginnen wil ik zeggen dat ik van je hou. Het is voor het eerst in mijn leven dat ik zo voor iemand ben gegaan. Daarom doet dit ook zo’n verschrikkelijke pijn.
Wat maar in mijn hoofd blijft malen is, dat we er allebei zo voor gingen. We beloofden elkaar een toekomst samen en we geloofden daar ook echt in. Ook beloofden we elkaar ieder probleem uit te praten en voor deze relatie te vechten. Ik merk dat ik nog steeds heel veel waarde hecht aan deze woorden. Waardoor is het dan toch mis gegaan? Heb ik dingen over het hoofd gezien? Ben ik te krampachtig met dingen om gegaan? Waarom is dat nooit bespreekbaar geworden? Of heb ik mij afgesloten voor jou signalen? En waarin ben ik dan te ver gegaan? Toen we het eenmaal hadden besproken, waarom kwam je gevoel niet meer terug? Wat maakte het dat je de deur niet meer voor mij kon openen? Ik heb zo mijn best gedaan om soepeler met dingen om te gaan, om eraan te werken, waarom kreeg ik niet de kans dingen aan mijzelf te verbeteren, dat was toch wat we juist hadden afgesproken? Ik gaf jou ook de ruimte fouten te maken en je hiermee te helpen. Waarom kreeg ik die ruimte niet?
Ik weet dat jij ook niet alle antwoorden hebt en degene die jij hebt, heb je me al verteld.
D, ik wil zo graag met jou verder, maar ik besef me ook dat gevoel niet af te dwingen is. Ik vind het zo erg dat je niet eerder hebt aangegeven wat je niet leuk vond, ik had er met alle liefde iets mee willen doen, juist bij jou, omdat ik zoveel voor je voel en ik met en van jou had willen leren. Ik ben nou eenmaal niet perfect.
Lieve D, bedankt voor de mooie tijd samen. Ik hou van je.
Liefs,
zondag 29 november 2009 om 15:12
Ik weet niet of het zon neurotische brief is, vind hem wel open en oprecht.
En als jij nog met die vragen, gevoelens zit moeten ze er toch ooit uit en het is beter denk ik dan alles maar wegtestoppen en maar door te gaan.
Of hij er op zal antwoorden en hoe is natuurlijk de vraag, maar dan heb je iig duidelijk gemaakt wat jij voelt en vind en kun je wellicht beter verder. Jij kent hem het best of deze brief nog kan, of dat je dit al duidelijk hebt gemaakt, in herhaling vallen is natuurlijk niet goed.en soms moet je ook gewoon je gevoel daarin volgen, net zoals hij dat heeft gedaan, je bent toch wie je bent.
En als jij nog met die vragen, gevoelens zit moeten ze er toch ooit uit en het is beter denk ik dan alles maar wegtestoppen en maar door te gaan.
Of hij er op zal antwoorden en hoe is natuurlijk de vraag, maar dan heb je iig duidelijk gemaakt wat jij voelt en vind en kun je wellicht beter verder. Jij kent hem het best of deze brief nog kan, of dat je dit al duidelijk hebt gemaakt, in herhaling vallen is natuurlijk niet goed.en soms moet je ook gewoon je gevoel daarin volgen, net zoals hij dat heeft gedaan, je bent toch wie je bent.
zondag 29 november 2009 om 15:55
In die brief leg je alles bij jezelf neer en dat terwijl meneer in de drie pagina's die je over hem schrijft als een emotionele stuiterbal overkomt die totaal niet weet wat hij wil, vindt.....eerst is het allemaal halleluja, dan 'opeens' allemaal kut met peren, dan ligt het aan hem, dan aan jou, dan is ie weer overspannen, dan ligt het weer aan zijn liefde voor jou, dan heeft ie zich al maanden anders voor gedaan/op zijn tenen gelopen, dan ligt het weer aan jou als persoon......
Doe jezelf een lol en ga in de toekomst voor een man die ook helemaal voor jou gaat en je op handen draagt in plaats van een vent die loopt te zeiken over het gebruik van verkleinwoorden en hoe je je kopje thee hebt vasthouden.
Verder, je schrijft ergens zoiets als 'oh nee, weer zo'n emotioneel onhandige man'. Ga voor jezelf na wat het wellicht over jou zegt dat je klaarblijkelijk op dat soort types valt......
Doe jezelf een lol en ga in de toekomst voor een man die ook helemaal voor jou gaat en je op handen draagt in plaats van een vent die loopt te zeiken over het gebruik van verkleinwoorden en hoe je je kopje thee hebt vasthouden.
Verder, je schrijft ergens zoiets als 'oh nee, weer zo'n emotioneel onhandige man'. Ga voor jezelf na wat het wellicht over jou zegt dat je klaarblijkelijk op dat soort types valt......
zondag 29 november 2009 om 21:03
quote:spidergirl1 schreef op 29 november 2009 @ 13:26:
hoi,
Ik wil hem de volgende brief sturen. Wat vinden jullie ervan? Is hij duidelijk?Wat ik hem duidelijk wil maken is, dat ik niet snap dat hij voro die ruzie me elke dag zei dat ik de ware voor hem was, dat hij zijn keuze had gemaakt en hij altijd bij mij zou blijven. Ook wil ik dat hij weet dat ik nog heel graag verder wil en dat ik vind dat we over dingen moeten praten als we ergens mee zitten, dat hadden we immers afgesproken.
Lieve D,
Ondanks ons afscheid zaterdag wilde ik toch nog graag wat dingen aan je kwijt. Omdat ik merkte dat ons samenzijn mij heel veel verdriet heeft gedaan, doe ik het op deze manier.
Om te beginnen wil ik zeggen dat ik van je hou. Het is voor het eerst in mijn leven dat ik zo voor iemand ben gegaan. Daarom doet dit ook zo’n verschrikkelijke pijn. Dit weet hij toch al?
Wat maar in mijn hoofd blijft malen is, dat we er allebei zo voor gingen. We beloofden elkaar een toekomst samen en we geloofden daar ook echt in. Ook beloofden we elkaar ieder probleem uit te praten en voor deze relatie te vechten. Ik merk dat ik nog steeds heel veel waarde hecht aan deze woorden. Waardoor is het dan toch mis gegaan? Dat antwoord heb je al. Heb ik dingen over het hoofd gezien? Dat antwoord heb je al. Ben ik te krampachtig met dingen om gegaan? Dat antwoord heb je al. Waarom is dat nooit bespreekbaar geworden? Dat antwoord heb je al. Of heb ik mij afgesloten voor jou signalen? Dat antwoord heb je al. En waarin ben ik dan te ver gegaan? Dat antwoord heb je al. Toen we het eenmaal hadden besproken, waarom kwam je gevoel niet meer terug? Dat antwoord heb je al. Wat maakte het dat je de deur niet meer voor mij kon openen? Dat antwoord heb je al. Ik heb zo mijn best gedaan om soepeler met dingen om te gaan, om eraan te werken, waarom kreeg ik niet de kans dingen aan mijzelf te verbeteren, dat was toch wat we juist hadden afgesproken? Dat antwoord heb je al. Ik gaf jou ook de ruimte fouten te maken en je hiermee te helpen. Waarom kreeg ik die ruimte niet? Dat antwoord heb je al.
Ik weet dat jij ook niet alle antwoorden hebt en degene die jij hebt, heb je me al verteld.
D, ik wil zo graag met jou verder, maar ik besef me ook dat gevoel niet af te dwingen is. Ik vind het zo erg dat je niet eerder hebt aangegeven wat je niet leuk vond, ik had er met alle liefde iets mee willen doen, juist bij jou, omdat ik zoveel voor je voel en ik met en van jou had willen leren. Ik ben nou eenmaal niet perfect.
Lieve D, bedankt voor de mooie tijd samen. Ik hou van je.
Liefs,
Ik denk niet dat je er iets mee opschiet. Voor die ruzie wilde hij er nog aan werken, na die ruzie liep zijn emmer over en wilde hij niet meer. Ga niet aan hem trekken, want dan gaat hij je nog minder relaxed en meer irritant vinden.
Je hebt de antwoorden al gekregen, je krijgt er alleen maar meer (en dezelfde) vragen door. Waarom richt je je niet op het verwerken ipv te blijven hangen in de vragen die je (zinloos) stelt.
hoi,
Ik wil hem de volgende brief sturen. Wat vinden jullie ervan? Is hij duidelijk?Wat ik hem duidelijk wil maken is, dat ik niet snap dat hij voro die ruzie me elke dag zei dat ik de ware voor hem was, dat hij zijn keuze had gemaakt en hij altijd bij mij zou blijven. Ook wil ik dat hij weet dat ik nog heel graag verder wil en dat ik vind dat we over dingen moeten praten als we ergens mee zitten, dat hadden we immers afgesproken.
Lieve D,
Ondanks ons afscheid zaterdag wilde ik toch nog graag wat dingen aan je kwijt. Omdat ik merkte dat ons samenzijn mij heel veel verdriet heeft gedaan, doe ik het op deze manier.
Om te beginnen wil ik zeggen dat ik van je hou. Het is voor het eerst in mijn leven dat ik zo voor iemand ben gegaan. Daarom doet dit ook zo’n verschrikkelijke pijn. Dit weet hij toch al?
Wat maar in mijn hoofd blijft malen is, dat we er allebei zo voor gingen. We beloofden elkaar een toekomst samen en we geloofden daar ook echt in. Ook beloofden we elkaar ieder probleem uit te praten en voor deze relatie te vechten. Ik merk dat ik nog steeds heel veel waarde hecht aan deze woorden. Waardoor is het dan toch mis gegaan? Dat antwoord heb je al. Heb ik dingen over het hoofd gezien? Dat antwoord heb je al. Ben ik te krampachtig met dingen om gegaan? Dat antwoord heb je al. Waarom is dat nooit bespreekbaar geworden? Dat antwoord heb je al. Of heb ik mij afgesloten voor jou signalen? Dat antwoord heb je al. En waarin ben ik dan te ver gegaan? Dat antwoord heb je al. Toen we het eenmaal hadden besproken, waarom kwam je gevoel niet meer terug? Dat antwoord heb je al. Wat maakte het dat je de deur niet meer voor mij kon openen? Dat antwoord heb je al. Ik heb zo mijn best gedaan om soepeler met dingen om te gaan, om eraan te werken, waarom kreeg ik niet de kans dingen aan mijzelf te verbeteren, dat was toch wat we juist hadden afgesproken? Dat antwoord heb je al. Ik gaf jou ook de ruimte fouten te maken en je hiermee te helpen. Waarom kreeg ik die ruimte niet? Dat antwoord heb je al.
Ik weet dat jij ook niet alle antwoorden hebt en degene die jij hebt, heb je me al verteld.
D, ik wil zo graag met jou verder, maar ik besef me ook dat gevoel niet af te dwingen is. Ik vind het zo erg dat je niet eerder hebt aangegeven wat je niet leuk vond, ik had er met alle liefde iets mee willen doen, juist bij jou, omdat ik zoveel voor je voel en ik met en van jou had willen leren. Ik ben nou eenmaal niet perfect.
Lieve D, bedankt voor de mooie tijd samen. Ik hou van je.
Liefs,
Ik denk niet dat je er iets mee opschiet. Voor die ruzie wilde hij er nog aan werken, na die ruzie liep zijn emmer over en wilde hij niet meer. Ga niet aan hem trekken, want dan gaat hij je nog minder relaxed en meer irritant vinden.
Je hebt de antwoorden al gekregen, je krijgt er alleen maar meer (en dezelfde) vragen door. Waarom richt je je niet op het verwerken ipv te blijven hangen in de vragen die je (zinloos) stelt.
dinsdag 1 december 2009 om 18:11
Ja, het is uit.
Kom net thuis. Hij heef tzijn laatste spullen vanmiddag opgehaald en de sleutel door de bus gedaan. Het voelt zo verschrikkelijk leeg. Ik mis hem zo verschikkelijk, al weet ik dat het beter is. In deze relatie was geen ruimte voor wat ik wilde, het draaide om hem, maar wat doet het pijn! Ben zo verdrietig. Heb even een forumschouder nodig...
Kom net thuis. Hij heef tzijn laatste spullen vanmiddag opgehaald en de sleutel door de bus gedaan. Het voelt zo verschrikkelijk leeg. Ik mis hem zo verschikkelijk, al weet ik dat het beter is. In deze relatie was geen ruimte voor wat ik wilde, het draaide om hem, maar wat doet het pijn! Ben zo verdrietig. Heb even een forumschouder nodig...
