Liefdesverdriet!
zondag 1 november 2009 om 08:39
Donderdagavond heeft mijn vriend onze realtie verbroken... Hij is moe, zijn energie is op en kan het dus niet meer opbrengen om voor ons te vechten. De afgelopen weken is het wat rommelig geweest is onze relatie. MIjn vriend was erg in de war, voelde zich vaak rot en kon mij niet de reden geven waarom... Leuke dingen deden we niet meer, we zaten alleen nog maar thuis te huilen en te praten.
Donderdag is dus de bom gebarsten, hij stopt er mee! En nu komt de aap uit de mouw: hij heeft het gevoel dat hij altijd op zijn tenen moet lopen, hij kan mij niet bieden wat ik wil, en sinds hij mij kent voelt hij zich vaak ongelukkig... Waarom heeft hij mij dit niet eerder verteld? Waarom kwam hij iedere avond bij mij slapen terwijl ik aangaf dat het ook goed is om ieder in ons eigen huisje te slapen? Waarom ging hij met mij 2 weken op vakantie? Waarom zei hij dat hij wilde samenwonen, trouwen en kinderen krijgen met mij? Ik ben zo in de war.... snap er helemaal niks van.
Ik heb bij hem juist zo veel afstand gehouden omdat ik net uit een relatie kwam. Maar hij bleef volhouden en zei al na een maand tegen mij: misschien is dit wel voor altijd. Uiteindelijk heb ik me dus helemaal gegeven aan hem...
En nu... Nu ben ik zo ontzettend verdrietig. Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek! Daar baal ik van! Ik ben juist iemand die de rust kan bewaren, en die een man nooit zou smeken om alsjeblieft bij me te blijven.....
Nu zijn we dan een paar dagen verder en voel ik me wat rustiger... Ik heb hem nog wel een paar keer gebeld en gezegd dat ik zielsveel van hem hou. Maar hij is er van overtuigd dat dit de juiste beslissing is.
En wat moet ik nu? Ik mis hem zo ontzettend, wij hadden het zo leuk. We konden goed praten, lachen, huilen.. We konden samen uren in bed liggen, elkaar vasthouden zonder iets te zeggen. We deden heel veel leuk dingen met vrienden. Ik was volgens hem zijn beste vriendin. En hij is zeker mijn beste vriend.
We hebben echt een heerlijke tijd gehad, ik dacht dat hij de ware was voor mij. Daarom kan ik het waarschijnlijk ook allemaal niet bevatten.
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
Donderdag is dus de bom gebarsten, hij stopt er mee! En nu komt de aap uit de mouw: hij heeft het gevoel dat hij altijd op zijn tenen moet lopen, hij kan mij niet bieden wat ik wil, en sinds hij mij kent voelt hij zich vaak ongelukkig... Waarom heeft hij mij dit niet eerder verteld? Waarom kwam hij iedere avond bij mij slapen terwijl ik aangaf dat het ook goed is om ieder in ons eigen huisje te slapen? Waarom ging hij met mij 2 weken op vakantie? Waarom zei hij dat hij wilde samenwonen, trouwen en kinderen krijgen met mij? Ik ben zo in de war.... snap er helemaal niks van.
Ik heb bij hem juist zo veel afstand gehouden omdat ik net uit een relatie kwam. Maar hij bleef volhouden en zei al na een maand tegen mij: misschien is dit wel voor altijd. Uiteindelijk heb ik me dus helemaal gegeven aan hem...
En nu... Nu ben ik zo ontzettend verdrietig. Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek! Daar baal ik van! Ik ben juist iemand die de rust kan bewaren, en die een man nooit zou smeken om alsjeblieft bij me te blijven.....
Nu zijn we dan een paar dagen verder en voel ik me wat rustiger... Ik heb hem nog wel een paar keer gebeld en gezegd dat ik zielsveel van hem hou. Maar hij is er van overtuigd dat dit de juiste beslissing is.
En wat moet ik nu? Ik mis hem zo ontzettend, wij hadden het zo leuk. We konden goed praten, lachen, huilen.. We konden samen uren in bed liggen, elkaar vasthouden zonder iets te zeggen. We deden heel veel leuk dingen met vrienden. Ik was volgens hem zijn beste vriendin. En hij is zeker mijn beste vriend.
We hebben echt een heerlijke tijd gehad, ik dacht dat hij de ware was voor mij. Daarom kan ik het waarschijnlijk ook allemaal niet bevatten.
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
woensdag 25 november 2009 om 18:45
Hey!
Ben het er opzich wel mee eens dat het misschien niet verstandig is om te gaan. Aan de andere kant als ik echt voor mezelf dingen wil doen, zou ik wel moeten gaan. Anders laat ik het weer door hem bepalen, in plaatst van mijn eigen ding te doen. Ik weet het ook nog niet goed, heb nog even om er over na te denken. Ligt er misschien ook nog aan of hij nog wat van zich laat horen..
Mijn trots-zijn-op-lijstje:
- Dat ik vandaag met een rot gevoel opstond maar dat ik dit snel weer van me af heb kunnen zetten.
- Dat ik heb afgesproken hoe ik vanaf nu mij stage weer kan oppakken en ga zorgen dat ik mijn stage ga halen.
- Dat ik vanavond gewoon ga sporten ondanks mijn spierpijn!;-)
- Dat ik steeds meer dingen zie die niet goed waren in onze relatie en dat ik die de volgende keer wil veranderen.
Dreamglasses, het is toch helemaal niet erg dat je het voor je zelf nog een beetje veilig hebt gemaakt. Nu weet je dat de kans klein is dat hij het leest, en verwacht je misschien ook minder dat hij wat laat horen. Of zie ik dit verkeert?
Vanhetzelfde, hopelijk heb je morgen een top dag!;-) Alvast een fijne avond!
Wat een gedoe toch allemaal. Waarom kan het niet zo zijn dat wanneer iemand het uitmaakt, het de volgende dag ook gewoon klaar is en je weer verder kunt met je leven! Was mooi makkelijk geweest..
Iedereen een fijne avond alvast.
Ben het er opzich wel mee eens dat het misschien niet verstandig is om te gaan. Aan de andere kant als ik echt voor mezelf dingen wil doen, zou ik wel moeten gaan. Anders laat ik het weer door hem bepalen, in plaatst van mijn eigen ding te doen. Ik weet het ook nog niet goed, heb nog even om er over na te denken. Ligt er misschien ook nog aan of hij nog wat van zich laat horen..
Mijn trots-zijn-op-lijstje:
- Dat ik vandaag met een rot gevoel opstond maar dat ik dit snel weer van me af heb kunnen zetten.
- Dat ik heb afgesproken hoe ik vanaf nu mij stage weer kan oppakken en ga zorgen dat ik mijn stage ga halen.
- Dat ik vanavond gewoon ga sporten ondanks mijn spierpijn!;-)
- Dat ik steeds meer dingen zie die niet goed waren in onze relatie en dat ik die de volgende keer wil veranderen.
Dreamglasses, het is toch helemaal niet erg dat je het voor je zelf nog een beetje veilig hebt gemaakt. Nu weet je dat de kans klein is dat hij het leest, en verwacht je misschien ook minder dat hij wat laat horen. Of zie ik dit verkeert?
Vanhetzelfde, hopelijk heb je morgen een top dag!;-) Alvast een fijne avond!
Wat een gedoe toch allemaal. Waarom kan het niet zo zijn dat wanneer iemand het uitmaakt, het de volgende dag ook gewoon klaar is en je weer verder kunt met je leven! Was mooi makkelijk geweest..
Iedereen een fijne avond alvast.
woensdag 25 november 2009 om 22:15
Jee... moet even bijkomen nog... Ik heb hem net gesproken...
We hebben heel fijn gepraat en hij staat er eigenlijk qua gevoel hetzelfde in als ik. Hij zei direct dat hij me heel erg mist en er nog niet aan toe was om spullen te ruilen. Hij vond het erg fijn dat ik belde en hij vroeg aan me of ik het goed vond dat hij a.s. weekend bij me langs kan komen. Hij wil heel graag met me praten en heeft veel nagedacht. We hebben een aardige tijd aan de telefoon gezeten en het gesprek was eigenlijk heel relaxed. We hebben het ook over andere dingen gehad.
Ik moet zeggen: ik weet niet of we het nog een keer gaan proberen, ik ben er toch wel nuchter onder. Hij klonk echt alsof hij me eigenlijk nog steeds niet kwijt wil en ik hem ook niet. Maar ik ga voor mezelf in de komende dagen wel kijken wat en hoe ik het contact met hem nu wil. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na het gesprek me gelijk vrolijker en opgeluchter voelde. Maar ik wil niks verwachten en ook niet geforceerd 'geen contact' hebben met hem... Dat heb ik nu in de afgelopen 6 weken wel gehad...
Het voelde in ieder geval goed om met hem te praten en ik voel nog steeds dat vlammetje... Maar ja, we'll see...
We hebben heel fijn gepraat en hij staat er eigenlijk qua gevoel hetzelfde in als ik. Hij zei direct dat hij me heel erg mist en er nog niet aan toe was om spullen te ruilen. Hij vond het erg fijn dat ik belde en hij vroeg aan me of ik het goed vond dat hij a.s. weekend bij me langs kan komen. Hij wil heel graag met me praten en heeft veel nagedacht. We hebben een aardige tijd aan de telefoon gezeten en het gesprek was eigenlijk heel relaxed. We hebben het ook over andere dingen gehad.
Ik moet zeggen: ik weet niet of we het nog een keer gaan proberen, ik ben er toch wel nuchter onder. Hij klonk echt alsof hij me eigenlijk nog steeds niet kwijt wil en ik hem ook niet. Maar ik ga voor mezelf in de komende dagen wel kijken wat en hoe ik het contact met hem nu wil. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na het gesprek me gelijk vrolijker en opgeluchter voelde. Maar ik wil niks verwachten en ook niet geforceerd 'geen contact' hebben met hem... Dat heb ik nu in de afgelopen 6 weken wel gehad...
Het voelde in ieder geval goed om met hem te praten en ik voel nog steeds dat vlammetje... Maar ja, we'll see...
Only dead fish go with the flow
woensdag 25 november 2009 om 23:28
Wauw wat goed Dreamglasses!! Ja, dat is fijn en mooi om te horen, als iemand je toch zo graag ziet en je mist, heerlijk! Maar ook moeilijk, omdat het natuurlijk al eerder zo is gegaan en je toch weer uit elkaar ging.
Ik heb nog niks gehoord, maar ik ga maar even niet van jouw scenario uit... hoe graag ik dat ook zou willen, eerlijk is eerlijk. Ik had vanavond een vriend op bezoek. Op een gegeven moment benoemde ik de reden dat het zo gelopen is, dat mijn vriend 'het deed op wilskracht, maar hij miste de overtuiging'. Denk dat dat de lading wel dekt, hij wilde heel graag maar miste het allerbelangrijkste diepe gevoel dat het klopt.
Fijn dat je hem gesproken hebt in elk geval en dat je je nu goed voelt, hou dat zo! Ben heel benieuwd naar het vervolg, I'll keep my fingers crossed!
Hoe is het met de rest? ook en tot gauw!
Ik heb nog niks gehoord, maar ik ga maar even niet van jouw scenario uit... hoe graag ik dat ook zou willen, eerlijk is eerlijk. Ik had vanavond een vriend op bezoek. Op een gegeven moment benoemde ik de reden dat het zo gelopen is, dat mijn vriend 'het deed op wilskracht, maar hij miste de overtuiging'. Denk dat dat de lading wel dekt, hij wilde heel graag maar miste het allerbelangrijkste diepe gevoel dat het klopt.
Fijn dat je hem gesproken hebt in elk geval en dat je je nu goed voelt, hou dat zo! Ben heel benieuwd naar het vervolg, I'll keep my fingers crossed!
Hoe is het met de rest? ook en tot gauw!
vrijdag 27 november 2009 om 15:43
En UP!
Hoe is het met iedereen?
@ DG: hoe staat het er voor, hem nog een keer gesproken? Heb je al voor jezelf helder hoe je evt. verder zou willen? Sorry dat ik zo nieuwsgierig ben, maar ik hoop zo dat er een goeie nieuwe mogelijkheid voor jullie is....!
@Levin: hoe is nou met jou, heb je al meer duidelijkheid? En heb je ex inmiddels weer gezien/gesproken en nog over meer dan alleen werk gehad?
@vlinder: ga je nog naar je neefje kijken?
Hier geen nieuws, geen contact meer gehad na laatste telefoontje. Over de spullenruil van a.s. zondag ook nog geen definitieve afspraak. Ik laat het even lekker van hem afhangen, heb geen zin om weer te bellen.
Liefs allemaal, en fijn weekend alvast gewenst
Hoe is het met iedereen?
@ DG: hoe staat het er voor, hem nog een keer gesproken? Heb je al voor jezelf helder hoe je evt. verder zou willen? Sorry dat ik zo nieuwsgierig ben, maar ik hoop zo dat er een goeie nieuwe mogelijkheid voor jullie is....!
@Levin: hoe is nou met jou, heb je al meer duidelijkheid? En heb je ex inmiddels weer gezien/gesproken en nog over meer dan alleen werk gehad?
@vlinder: ga je nog naar je neefje kijken?
Hier geen nieuws, geen contact meer gehad na laatste telefoontje. Over de spullenruil van a.s. zondag ook nog geen definitieve afspraak. Ik laat het even lekker van hem afhangen, heb geen zin om weer te bellen.
Liefs allemaal, en fijn weekend alvast gewenst
vrijdag 27 november 2009 om 17:51
Hallo dames,
Het is weer weekend! Hebben jullie leuke plannen?
Ben benieuwd ook hoe het nu is met iedereen.....
Even een update over mijn hectische dagen!! Mijn moeder gaf gisteren een feestje en ex was hier nog steeds voor uitgenodigd, in overleg hebben mijn moeder en besloten toch de uitnodiging in te trekken, om spanningen op het feestje te voorkomen. En we dachten dat hij toch neit zou komen (maar toch voor de zekerheid).
Ex reageerde hier heel verdrietig op, hij wilde heeeeel graag komen en vond het zo jammer blabla. Mijn moeder voelde zich schuldig en trapte in de zielige verhaaltjes van ex. Helaas weet ik maar al te goed hoe overtuigend hij kan zijn. Wel gaf ze aan dat het misschien verstandig was dat hij met mij van te voren even praatte.
Dus hij kwam op werk naar me toe, ik gaf aan dat hij beter thuis kon blijven, voor zichzelf, voor mij, mijn familie en vooral mijn moeder. Zegt tie: en toch kom ik. WAT?? Waar slaat dit nou weer op? Waarom toch dat contact zoeken? En waarom toch naar zo'n feestje van mijn moeder komen? Maar goed, ik was dus boos...
Toen ik klaar was met werken heb ik hem van z'n werkplek afgetrokken en hebben we 1,5 uur gepraat. Hij was heel eerlijk: met zijn gedrag wilde hij afstand creeeren, maar dat lukt hem niet. Hij voelt zich slecht en heeft wisselende buien, de ene dag wil die dat alles weer wordt zoals het was, de volgende dag niet. Hij heeft moeite met zijn eigen leventje weer oppakken.. en hij heeft er veel moeite mee om te horen van mensen dat ik leuke dingen aan het doen ben.
Prettig om nu eigenlijk eens over de belangrijke dingen te praten, maar natuurlijk wel moeilijk. Hij begon bijna te huilen toen ik zei; we hebben toch zo veel van elkaar gehouden, waarom nu dan toch die haat en nijd?
Nu ben ik wel weer in de war. Ik was er juist zo van overtuigd dat hij nergens last van had, en dat ik lekker bezig was met mijn eigen leven.
Hij vroeg natuurlijk naar de tweede test enzo, maar ik kon er niet over praten. Ik merkte gelijk dat ik bang was voor zijn reactie.. En ik weet natuurlijk nog niks zeker.
Na zo'n openhartig gesprek, die we overigens heel gezellig afsloten met de koetjes en kalfjes komen mijn gevoelens voor hem toch weer een beetje terug.. Terwijl ik er zo van overtuigd was dat hij nergens last van had, en dat ik lekker mijn eigen leven aan het oppakken was
Op dat feestje kwam die me feliciteren, 3 zoenen, was erg onwennig! Verder geen contact meer gehad daarna.
Zo.. heel verhaal weer! Laat me weten hoe het met jullie en de contacten met de exxen is!
Het is weer weekend! Hebben jullie leuke plannen?
Ben benieuwd ook hoe het nu is met iedereen.....
Even een update over mijn hectische dagen!! Mijn moeder gaf gisteren een feestje en ex was hier nog steeds voor uitgenodigd, in overleg hebben mijn moeder en besloten toch de uitnodiging in te trekken, om spanningen op het feestje te voorkomen. En we dachten dat hij toch neit zou komen (maar toch voor de zekerheid).
Ex reageerde hier heel verdrietig op, hij wilde heeeeel graag komen en vond het zo jammer blabla. Mijn moeder voelde zich schuldig en trapte in de zielige verhaaltjes van ex. Helaas weet ik maar al te goed hoe overtuigend hij kan zijn. Wel gaf ze aan dat het misschien verstandig was dat hij met mij van te voren even praatte.
Dus hij kwam op werk naar me toe, ik gaf aan dat hij beter thuis kon blijven, voor zichzelf, voor mij, mijn familie en vooral mijn moeder. Zegt tie: en toch kom ik. WAT?? Waar slaat dit nou weer op? Waarom toch dat contact zoeken? En waarom toch naar zo'n feestje van mijn moeder komen? Maar goed, ik was dus boos...
Toen ik klaar was met werken heb ik hem van z'n werkplek afgetrokken en hebben we 1,5 uur gepraat. Hij was heel eerlijk: met zijn gedrag wilde hij afstand creeeren, maar dat lukt hem niet. Hij voelt zich slecht en heeft wisselende buien, de ene dag wil die dat alles weer wordt zoals het was, de volgende dag niet. Hij heeft moeite met zijn eigen leventje weer oppakken.. en hij heeft er veel moeite mee om te horen van mensen dat ik leuke dingen aan het doen ben.
Prettig om nu eigenlijk eens over de belangrijke dingen te praten, maar natuurlijk wel moeilijk. Hij begon bijna te huilen toen ik zei; we hebben toch zo veel van elkaar gehouden, waarom nu dan toch die haat en nijd?
Nu ben ik wel weer in de war. Ik was er juist zo van overtuigd dat hij nergens last van had, en dat ik lekker bezig was met mijn eigen leven.
Hij vroeg natuurlijk naar de tweede test enzo, maar ik kon er niet over praten. Ik merkte gelijk dat ik bang was voor zijn reactie.. En ik weet natuurlijk nog niks zeker.
Na zo'n openhartig gesprek, die we overigens heel gezellig afsloten met de koetjes en kalfjes komen mijn gevoelens voor hem toch weer een beetje terug.. Terwijl ik er zo van overtuigd was dat hij nergens last van had, en dat ik lekker mijn eigen leven aan het oppakken was
Op dat feestje kwam die me feliciteren, 3 zoenen, was erg onwennig! Verder geen contact meer gehad daarna.
Zo.. heel verhaal weer! Laat me weten hoe het met jullie en de contacten met de exxen is!
vrijdag 27 november 2009 om 22:48
Hallo Allemaal,
Zo Levin, dat is inderdaad wel weer even heftig. Hopelijk kom je er voor je zelf snel uit wat jij wilt. Wel een leuk feestje gehad?
Meneer heeft nog niks van zich laten horen over zondag. Beetje jammer.. maar goed ik weet niet wat de reden is dus oordeel er maar niet te veel over. Heb besloten om morgen wel naar de wedstrijd van mijn neefje te gaan. Als ik niet ga voel ik me waarschijnlijk de hele dag slecht omdat ik het door hem heb laten bepalen. Nu kom ik er ook achter of ik het al weer aan kan om als vrienden verder te gaan. En wie weet gaat de wedstrijd wel niet door met dit slechte weer.
Zie toch elke keer wel weer op tegen het weekend! Jullie dan?
Heb voor morgen wel een aantal leuke dingen plant, alleen voor zondag nog niet. Maar denk dat ik er anders maar een relax dagje van maak, of voor school ga werken. Jullie nog leuke plannen?
Fijn weekend!
Zo Levin, dat is inderdaad wel weer even heftig. Hopelijk kom je er voor je zelf snel uit wat jij wilt. Wel een leuk feestje gehad?
Meneer heeft nog niks van zich laten horen over zondag. Beetje jammer.. maar goed ik weet niet wat de reden is dus oordeel er maar niet te veel over. Heb besloten om morgen wel naar de wedstrijd van mijn neefje te gaan. Als ik niet ga voel ik me waarschijnlijk de hele dag slecht omdat ik het door hem heb laten bepalen. Nu kom ik er ook achter of ik het al weer aan kan om als vrienden verder te gaan. En wie weet gaat de wedstrijd wel niet door met dit slechte weer.
Zie toch elke keer wel weer op tegen het weekend! Jullie dan?
Heb voor morgen wel een aantal leuke dingen plant, alleen voor zondag nog niet. Maar denk dat ik er anders maar een relax dagje van maak, of voor school ga werken. Jullie nog leuke plannen?
Fijn weekend!
zaterdag 28 november 2009 om 12:41
zaterdag 28 november 2009 om 16:18
Hallo,
Ik ben geweest vandaag! De wedstrijd ging ondanks dit slechte weer gewoon door.
Voor de wedstrijd zagen we elkaar heel even en was het alleen hallo, alles goed? gesprek en toen moest hij weer verder. Dacht dat ik het veel moeilijker zou vinden, maar viel eigenlijk wel mee. Na de wedstrijd hebben we nog even met elkaar gesproken over hoe het bij mij op school ging en de wedstrijd. Hij gaf aan dat hij morgen niet kon, maar dat hij zou bellen om wat af te spreken. Hij gaf aan het begin aan dat hij pas over een paar weken zou kunnen, maar toen ik weg ging gaf ie aan dat hij volgende week misschien nog wel kon..
Hij vertelde dat hij vanmiddag zijn wielrenfiets ging ophalen. We hadden toen we hadden afgesproken dat ik mee zou gaan omdat ik ook nog wat moest halen bij de winkel. Ik dacht ik vraag gewoon of ik mee kan, zodat ik er wat kan halen en voor de gezelligheid. Maar hij wilde liever alleen gaan. Prima natuurlijk, vind het alleen wel een beetje raar omdat hij aangaf als vrienden met elkaar om te willen gaan en dit een goeie gelegenheid voor was. Samen gaan lijkt me toch gezelliger dan alleen.
Heb ook nog een tijdje met zijn vader zitten kletsen. Was er gezellig, begin ondertussen toch wel een beetje mijn schoon familie te missen..
Toen ik thuis kwam had ik het wel even moeilijk. Vooral omdat je na vier jaar in een keer zo met elkaar omgaat. Maar na een warme douche om weer een beetje op te warmen ging het wel weer. Ben wel benieuwd of hij gaat bellen..
Heb wel gemerkt dat ik nu wel als vrienden met hem kan omgaan. en dat doet me erg goed, heb hem toch laten zien dat ik nu wel weer sterk in mijn schoenen sta. Toch blijf ik nog hoop houden dat hij in gaat zien wat hij mist en smeekten bij mij terug komt. Helaas is het iemand die met zijn gevoel niet te koop loopt. Ik zou nooit van hem horen dat hij me zou missen.
Een lang verhaal, en volgens mij ook een beetje onsamenhangend maar hoop dat jullie het begrijpen.
Hoe gaat het bij jullie?
Ik ben geweest vandaag! De wedstrijd ging ondanks dit slechte weer gewoon door.
Voor de wedstrijd zagen we elkaar heel even en was het alleen hallo, alles goed? gesprek en toen moest hij weer verder. Dacht dat ik het veel moeilijker zou vinden, maar viel eigenlijk wel mee. Na de wedstrijd hebben we nog even met elkaar gesproken over hoe het bij mij op school ging en de wedstrijd. Hij gaf aan dat hij morgen niet kon, maar dat hij zou bellen om wat af te spreken. Hij gaf aan het begin aan dat hij pas over een paar weken zou kunnen, maar toen ik weg ging gaf ie aan dat hij volgende week misschien nog wel kon..
Hij vertelde dat hij vanmiddag zijn wielrenfiets ging ophalen. We hadden toen we hadden afgesproken dat ik mee zou gaan omdat ik ook nog wat moest halen bij de winkel. Ik dacht ik vraag gewoon of ik mee kan, zodat ik er wat kan halen en voor de gezelligheid. Maar hij wilde liever alleen gaan. Prima natuurlijk, vind het alleen wel een beetje raar omdat hij aangaf als vrienden met elkaar om te willen gaan en dit een goeie gelegenheid voor was. Samen gaan lijkt me toch gezelliger dan alleen.
Heb ook nog een tijdje met zijn vader zitten kletsen. Was er gezellig, begin ondertussen toch wel een beetje mijn schoon familie te missen..
Toen ik thuis kwam had ik het wel even moeilijk. Vooral omdat je na vier jaar in een keer zo met elkaar omgaat. Maar na een warme douche om weer een beetje op te warmen ging het wel weer. Ben wel benieuwd of hij gaat bellen..
Heb wel gemerkt dat ik nu wel als vrienden met hem kan omgaan. en dat doet me erg goed, heb hem toch laten zien dat ik nu wel weer sterk in mijn schoenen sta. Toch blijf ik nog hoop houden dat hij in gaat zien wat hij mist en smeekten bij mij terug komt. Helaas is het iemand die met zijn gevoel niet te koop loopt. Ik zou nooit van hem horen dat hij me zou missen.
Een lang verhaal, en volgens mij ook een beetje onsamenhangend maar hoop dat jullie het begrijpen.
Hoe gaat het bij jullie?
zondag 29 november 2009 om 21:40
Hee meiden,
Wil heel graag even een update geven, maar ben heel erg moe. Dus wil zo naar bed.
Maarrrr hij is langs gekomen gisteren en mijn vermoeden was dus waar: we willen elkaar allebei niet kwijt. We hebben gepraat, hij is blijven slapen *bloos* en zijn spullen heeft hij laten liggen... Het voelt heel vertrouwd en goed, maar zowel hij als ik vragen ons nu wel af hoe het verder gaat... Als we namelijk weer een confluict krijgen (wat natuurlijk onvermijdelijk is in een relatie), moeten we niet weer de kont tegen de krib gaan gooien allebei en dus door gaan zetten... Maar goed, zo ver zijn we niet. We doen het even rustig aan hebben we besloten. Hij komt volgende week wel sinterklaas vieren met mij en mijn dochter. Hij had haar ook erg gemist. En hij zal me deze week bellen. Nou ja, we zien wel hoe het verder loopt, garanties heb je natuurlijk nooit. Het (basis) vlammetje is er wel bij allebei, dus vandaaruit maar verder kijken. Ik ben blij, maar ook nog wel wat verward... heb ook behoefte aan mijn eigen ruimte nog en wil niet direct volop in de relatie duiken (in ieder geval niet zoals het was)....Ook al lijken we hetzelfde te voelen over onze relatie. Ik houd mezelf nog steeds voor ogen dat ik in het laatste half jaar toch afhankelijker was geworden van de relatie. En dat wil ik niet meer...
@ Vlinder meid, wat ben je toch dapper geweest! Ik ben trots op je dat je jezelf niet laat ondersneeuwen en gewoon gaat waar je heen wilt gaan. Is het misschien een goed idee dat je hem en de hoop nu weer even (voor jezelf) loslaat? Ik heb gemerkt dat dit me juist sterkte in de afgelopen weken dat het uit was.... Nu sta ik er duidelijk wat sterker in, zonder hem resoluut af te wijzen. Al weet ik natuurlijk ook nog niet welke kant het verder op gaat, maar dat weet je immers nooit helemaal zeker.
@ Levin: wat een toestand allemaal! Dus hij heeft er nog steeds veel moeite mee, wat we dus allemaal wel dachten hier (incluus jijzelf). Maar ja, hoe moet je daar nu mee omgaan, hè? Jij kunt het in ieder geval nu niet voor hem wegnemen (dat gevoel), want je moet ook aan jezelf denken. Maar hoe wel, hè? Hebben jullie na het feestje weer contact gehad? Of heb je het even laten rusten? En hoe is het nu eigenlijk met die tweede test verlopen?
@vantzelfde: ook mijn ex belde zelf niet, omdat hij daar moeite mee had en bang was om afgestoten te worden. Dat hoorde ik natuurlijk pas echt dit weekend, dus in de afgelopen weken wist ik ook niks daarvan en wilde ik mezelf vooral niet in de waan laten dat hij hetzelfde voelde als ik. Ik vind dat nog steeds het beste besluit van mezelf. Garantie heb je nooit, dus bij jezelf blijven is altijd goed. Als jij hem graag wilt bellen, kun je dat doen mits je natuurlijk niet dagelijks aan de telefoon gaat hangen. Maar dat doe jij dus niet, dus ik denk dat je er best goed in zit,. Ook al mis hem wel natuurlijk en dat is logisch. Geef jezelf in ieder geval niet op. Dat doe ik ook nog steeds niet.
Ik hoop dat iedereen het weekend goed is doorgekomen en hele fijne avond nog. Ik ga slapen, morgen weer werken en ook best een heftig weekend achter de rug.
Wil heel graag even een update geven, maar ben heel erg moe. Dus wil zo naar bed.
Maarrrr hij is langs gekomen gisteren en mijn vermoeden was dus waar: we willen elkaar allebei niet kwijt. We hebben gepraat, hij is blijven slapen *bloos* en zijn spullen heeft hij laten liggen... Het voelt heel vertrouwd en goed, maar zowel hij als ik vragen ons nu wel af hoe het verder gaat... Als we namelijk weer een confluict krijgen (wat natuurlijk onvermijdelijk is in een relatie), moeten we niet weer de kont tegen de krib gaan gooien allebei en dus door gaan zetten... Maar goed, zo ver zijn we niet. We doen het even rustig aan hebben we besloten. Hij komt volgende week wel sinterklaas vieren met mij en mijn dochter. Hij had haar ook erg gemist. En hij zal me deze week bellen. Nou ja, we zien wel hoe het verder loopt, garanties heb je natuurlijk nooit. Het (basis) vlammetje is er wel bij allebei, dus vandaaruit maar verder kijken. Ik ben blij, maar ook nog wel wat verward... heb ook behoefte aan mijn eigen ruimte nog en wil niet direct volop in de relatie duiken (in ieder geval niet zoals het was)....Ook al lijken we hetzelfde te voelen over onze relatie. Ik houd mezelf nog steeds voor ogen dat ik in het laatste half jaar toch afhankelijker was geworden van de relatie. En dat wil ik niet meer...
@ Vlinder meid, wat ben je toch dapper geweest! Ik ben trots op je dat je jezelf niet laat ondersneeuwen en gewoon gaat waar je heen wilt gaan. Is het misschien een goed idee dat je hem en de hoop nu weer even (voor jezelf) loslaat? Ik heb gemerkt dat dit me juist sterkte in de afgelopen weken dat het uit was.... Nu sta ik er duidelijk wat sterker in, zonder hem resoluut af te wijzen. Al weet ik natuurlijk ook nog niet welke kant het verder op gaat, maar dat weet je immers nooit helemaal zeker.
@ Levin: wat een toestand allemaal! Dus hij heeft er nog steeds veel moeite mee, wat we dus allemaal wel dachten hier (incluus jijzelf). Maar ja, hoe moet je daar nu mee omgaan, hè? Jij kunt het in ieder geval nu niet voor hem wegnemen (dat gevoel), want je moet ook aan jezelf denken. Maar hoe wel, hè? Hebben jullie na het feestje weer contact gehad? Of heb je het even laten rusten? En hoe is het nu eigenlijk met die tweede test verlopen?
@vantzelfde: ook mijn ex belde zelf niet, omdat hij daar moeite mee had en bang was om afgestoten te worden. Dat hoorde ik natuurlijk pas echt dit weekend, dus in de afgelopen weken wist ik ook niks daarvan en wilde ik mezelf vooral niet in de waan laten dat hij hetzelfde voelde als ik. Ik vind dat nog steeds het beste besluit van mezelf. Garantie heb je nooit, dus bij jezelf blijven is altijd goed. Als jij hem graag wilt bellen, kun je dat doen mits je natuurlijk niet dagelijks aan de telefoon gaat hangen. Maar dat doe jij dus niet, dus ik denk dat je er best goed in zit,. Ook al mis hem wel natuurlijk en dat is logisch. Geef jezelf in ieder geval niet op. Dat doe ik ook nog steeds niet.
Ik hoop dat iedereen het weekend goed is doorgekomen en hele fijne avond nog. Ik ga slapen, morgen weer werken en ook best een heftig weekend achter de rug.
Only dead fish go with the flow
maandag 30 november 2009 om 22:31
hallo,
nou bij mijn niks geen goeie tekenen... ik heb de afspraak van gisteren afgezegd. Had zo'n enorm slecht weekend, dat ik schrok van mezelf. Hij stond zaterdagmiddag op mijn voicemail voor de afspraak van de spullenruil en hij klonk zo gewoon, zo easy. En ik had eigenlijk zo'n verschrikkelijke hoop op een scenario als bij jou DG.... daar leek het dus helemaal niet op en toen ik hem probeerde terug te bellen omdat de tijd die hij had voorgesteld mij niet uitkwam, nam hij niet op. En hij belde ook niet terug. Terwijl hij een week geleden nog zo lief aan de telefoon zei dat ie altijd zou opnemen als ik belde, dat ik altijd bij hem aan kon kloppen etc. En nu dus niet.
Uiteindelijk stortte de lege, kale zaterdagavond (waarop hij en niet thuis opnam en dus ook niet op zijn mobiel en in mijn hoofd een heel scenario afspeelde van hem en nieuwe liefjes etc.) als een loodzware deken op me. Ik belde met vriendinnen, maar iedereen had afspraken, was weg of nam ook niet op. En toen raakte ik een beetje in paniek....echt heel erg. Ben uiteindelijk naar mijn ouders gegaan en ben daar in elk geval lief opgevangen. Heb daar hele zondag gezeten, afspraak dus afgezegd via sms (kort) en verder niks. Vandaag zelfs niet gaan werken (that's a first, ever) maar ik voel me nu wel weer veel rustiger. Ben weer even tot mezelf gekomen zeg maar. Geen idee hoe nu weer verder, hoop alleen maar dat me dit niet weer gebeurt... Merk wel dat ik toch echt hoop heb gehad al die tijd, en dat is nu wel heel erg veel minder. Misschien begint het accepteren nu pas echt...
Zo, nou dat was mijn weekend. Hoop dat die van jullie allemaal een stuk vrolijker is verlopen. Bij jou, DG, in elk geval wel! Fijn joh, dat jullie toch weer mogelijkheden zien, geniet ervan! En maak er wat van, zonder je eigen grenzen voorbij te rennen. Echt, ik hoop op een mooie successtory
Kun je die straks posten bij het topic 'herverkering'
Ben ook benieuwd naar de rest... tell us all the news girls
nou bij mijn niks geen goeie tekenen... ik heb de afspraak van gisteren afgezegd. Had zo'n enorm slecht weekend, dat ik schrok van mezelf. Hij stond zaterdagmiddag op mijn voicemail voor de afspraak van de spullenruil en hij klonk zo gewoon, zo easy. En ik had eigenlijk zo'n verschrikkelijke hoop op een scenario als bij jou DG.... daar leek het dus helemaal niet op en toen ik hem probeerde terug te bellen omdat de tijd die hij had voorgesteld mij niet uitkwam, nam hij niet op. En hij belde ook niet terug. Terwijl hij een week geleden nog zo lief aan de telefoon zei dat ie altijd zou opnemen als ik belde, dat ik altijd bij hem aan kon kloppen etc. En nu dus niet.
Uiteindelijk stortte de lege, kale zaterdagavond (waarop hij en niet thuis opnam en dus ook niet op zijn mobiel en in mijn hoofd een heel scenario afspeelde van hem en nieuwe liefjes etc.) als een loodzware deken op me. Ik belde met vriendinnen, maar iedereen had afspraken, was weg of nam ook niet op. En toen raakte ik een beetje in paniek....echt heel erg. Ben uiteindelijk naar mijn ouders gegaan en ben daar in elk geval lief opgevangen. Heb daar hele zondag gezeten, afspraak dus afgezegd via sms (kort) en verder niks. Vandaag zelfs niet gaan werken (that's a first, ever) maar ik voel me nu wel weer veel rustiger. Ben weer even tot mezelf gekomen zeg maar. Geen idee hoe nu weer verder, hoop alleen maar dat me dit niet weer gebeurt... Merk wel dat ik toch echt hoop heb gehad al die tijd, en dat is nu wel heel erg veel minder. Misschien begint het accepteren nu pas echt...
Zo, nou dat was mijn weekend. Hoop dat die van jullie allemaal een stuk vrolijker is verlopen. Bij jou, DG, in elk geval wel! Fijn joh, dat jullie toch weer mogelijkheden zien, geniet ervan! En maak er wat van, zonder je eigen grenzen voorbij te rennen. Echt, ik hoop op een mooie successtory
Ben ook benieuwd naar de rest... tell us all the news girls
maandag 30 november 2009 om 22:48
Ha dames,
Ik heb dus het hele weekend niet kunnen posten! Nu gelukkig weer wel.
Jeetje vanhetzelfde, wat balen van dit weekend. Maar lekker cliche, het hoort erbij. Weer zo'n fase waar je doorheen moet. Ik heb die dagen ook al een paar keer gehad en baal er iedere keer van. Gelukkig krabbel je weer op, maar vergeet niet dat het gewoon mag. Verdrietig zijn mag, boos zijn mag, in paniek raken mag ook! Mijn moeder heeft 2 uur met mij rondjes gereden in de auto omdat ik nergens meer rustig kon worden behalve in de auto... (als ik dit zo terug lees denk ik, ik??? echt doorgedraaid was ik dus
)
En DG, jeetje wat een verhaal! Ben erg benieuwd hoe dit nu verder verloopt tussen jullie. Het lijkt me ook wel weer een beetje vreemd zo na die weken alleen... Vind wel dat je er supersterk in staat. Gewoon je eigen leven blijven leiden, en rustig aan doen... Zo wil ik ook heeeeel graag opnieuw beginnen met ex. (of niet.. geeeeeen idee wat ik nou eigenlijk wil)
En vlinder, hartstikke goed dat je gegaan bent! Laat je niet kisten
En ik heb weer een test gedaan, negatief! Nog steeds niet ongesteld, maar misschien zijn dat de spanningen?
Ex en ik hebben elkaar zaterdagavond gesproken, ik belde hem omdat ik vreemd mailtje had ontvangen, die van hem afkomstig was maar hij zegt van niet? Nou ja een kwartiertje aan de telefoon gehangen, was een normaal gesprek. Niks bijzonders eigenlijk. 2 weken geleden wilde die nooit meer iets met me te maken hebben en nu hebben we een kwartier normaal met elkaar gesproken! Vind het al heel wat dat tie z'n telefoon opnam. Moest wel m'n moeder bellen voor zijn nummer, want die had ik natuurlijk weg gegooid
Vandaag op werk was ook weer normaal, niet boos, niet verdrietig. Gepraat, samen gewerkt, wat geintjes gemaakt en gelachen. Ik kan duidelijk merken dat hij de boosheid voorbij is (waarom hij boos was is me nog steeds niet duidelijk). Hij durft me weer aan te kijken en gedraagt zich redelijk normaal.
Nu vraag ik me natuurlijk weer af: betekent dit nu dat hij het echt aan het afsluiten is, of juist niet? Hij doet leuk en gezellig en niet meer zo afstandelijk. Geen idee dus wat ik er van moet denken... Wat denken jullie?
Ik heb dus het hele weekend niet kunnen posten! Nu gelukkig weer wel.
Jeetje vanhetzelfde, wat balen van dit weekend. Maar lekker cliche, het hoort erbij. Weer zo'n fase waar je doorheen moet. Ik heb die dagen ook al een paar keer gehad en baal er iedere keer van. Gelukkig krabbel je weer op, maar vergeet niet dat het gewoon mag. Verdrietig zijn mag, boos zijn mag, in paniek raken mag ook! Mijn moeder heeft 2 uur met mij rondjes gereden in de auto omdat ik nergens meer rustig kon worden behalve in de auto... (als ik dit zo terug lees denk ik, ik??? echt doorgedraaid was ik dus
En DG, jeetje wat een verhaal! Ben erg benieuwd hoe dit nu verder verloopt tussen jullie. Het lijkt me ook wel weer een beetje vreemd zo na die weken alleen... Vind wel dat je er supersterk in staat. Gewoon je eigen leven blijven leiden, en rustig aan doen... Zo wil ik ook heeeeel graag opnieuw beginnen met ex. (of niet.. geeeeeen idee wat ik nou eigenlijk wil)
En vlinder, hartstikke goed dat je gegaan bent! Laat je niet kisten
En ik heb weer een test gedaan, negatief! Nog steeds niet ongesteld, maar misschien zijn dat de spanningen?
Ex en ik hebben elkaar zaterdagavond gesproken, ik belde hem omdat ik vreemd mailtje had ontvangen, die van hem afkomstig was maar hij zegt van niet? Nou ja een kwartiertje aan de telefoon gehangen, was een normaal gesprek. Niks bijzonders eigenlijk. 2 weken geleden wilde die nooit meer iets met me te maken hebben en nu hebben we een kwartier normaal met elkaar gesproken! Vind het al heel wat dat tie z'n telefoon opnam. Moest wel m'n moeder bellen voor zijn nummer, want die had ik natuurlijk weg gegooid
Vandaag op werk was ook weer normaal, niet boos, niet verdrietig. Gepraat, samen gewerkt, wat geintjes gemaakt en gelachen. Ik kan duidelijk merken dat hij de boosheid voorbij is (waarom hij boos was is me nog steeds niet duidelijk). Hij durft me weer aan te kijken en gedraagt zich redelijk normaal.
Nu vraag ik me natuurlijk weer af: betekent dit nu dat hij het echt aan het afsluiten is, of juist niet? Hij doet leuk en gezellig en niet meer zo afstandelijk. Geen idee dus wat ik er van moet denken... Wat denken jullie?
maandag 30 november 2009 om 22:55
Tja Levin, dat is moeilijk te zeggen... Het lijkt erop dat jullie in elk geval weer een normaal evenwicht vinden. Die boosheid was waarschijnlijk een uiting van zijn onvermogen om met de hele situatie om te gaan.
Maar wat dit nu wordt, daar is niet zoveel over te voorspellen vanaf hier. Vanuit het nieuwe evenwicht, misschien kun je het ook zien als een nieuwe start, zijn in ieder geval weer nieuwe mogelijkheden. Dus evt. ook dat hij je weer leuk gaat vinden, zo leuk dat ie je misschien terug wil. Maar net zo goed dat hij gewoon vrienden met je wil worden. Het antwoord op die vraag heeft hij alleen.... en misschien heeft hij het nu ook geeneens, is het iets dat de tijd alleen maar kan uitwijzen?
Vind in elk geval dat je het hartstikke goed doet! Je blijft rustig, normaal in gesprek en doet niet zo raar en afstandelijk als hij eerst deed. Gewoon even zo doorgaan, en intussen bij jezelf blijven met wat jij nou eigenlijk voor relatie in gedachten had en of dat met hem nog wel kan. Sterkte!
Maar wat dit nu wordt, daar is niet zoveel over te voorspellen vanaf hier. Vanuit het nieuwe evenwicht, misschien kun je het ook zien als een nieuwe start, zijn in ieder geval weer nieuwe mogelijkheden. Dus evt. ook dat hij je weer leuk gaat vinden, zo leuk dat ie je misschien terug wil. Maar net zo goed dat hij gewoon vrienden met je wil worden. Het antwoord op die vraag heeft hij alleen.... en misschien heeft hij het nu ook geeneens, is het iets dat de tijd alleen maar kan uitwijzen?
Vind in elk geval dat je het hartstikke goed doet! Je blijft rustig, normaal in gesprek en doet niet zo raar en afstandelijk als hij eerst deed. Gewoon even zo doorgaan, en intussen bij jezelf blijven met wat jij nou eigenlijk voor relatie in gedachten had en of dat met hem nog wel kan. Sterkte!
maandag 30 november 2009 om 22:55
vantzelfde!
wat een naar bericht! wat klote dat je je zo voelt! En wat lief dat je mij het beste wenst! dat je dat nog kan opbrengen na zo'n weekend met nare gevoelens. oh en ik herken het zo! Maar dan van vorig jaar. Toen raakte ik ook in paniek, omdat die spullen juist nog enige binding betekende voor mijn gevoel...
Ik kan je wel zeggen dat ik me toen ook veel afhankelijker voelde van hem en dat is nu anders. Hij klonk de vorige keer ook veel relaxter dan ik en ik was dood- en doodzenuwachtig toen hij uiteindelijk langs kwam en heb mezelf gewoon gedwongen om die afspraak toch aan te gaan. Ik weet niet of dat verstandig was, maar ik besloot ook om met lood in mijn schoenen toch eerlijk te zijn en te zeggen dat ik hem niet kwijt wilde.. want dan had ik er in ieder geval alles aan gedaan vond ik. Ik ging ervan uit dat ik mega op mijn bek zou gaan, maar dat ik het dan in ieder geval kon afsluiten.... dat was dus vorig jaar. Bij de laatste keer stond ik er wel wat sterker in, al was ik op het laatste moment natuurlijk best nog wat zenuwachtig. het is toch wel anders dan nog fijn in de relatie zitten en elkaar in alle openheid kunnen ontmoeten....
Misschien is het beter om nu eerst in ieder geval rustiger te worden en er wat langzamer aan te gaan wennen dat je zonder hem verder gaat. Dus echt gaan focussen op jezelf en hem deze week nog eens bellen als je wat steviger in je schoenen staat. Dan ben je ook beter 'bestand' t.o.v. zijn houding. Ga er voor jezelf vanuit dat het NU in ieder geval niets wordt en dat als het voorbestemd is, dat je het vanzelf goed komt. Die gedachte gaf mij veel rust: je sluit je afhankelijkheid t.o.v. hem dan helemaal af, maar de hoop (waar je niet aan vast klampt) laat je ook niet geheel varen. En dan kun je er vaak wat rustiger instaan: je maakt jezelf wat steviger door op jezelf te focussen en het is niet compleet definitief (de gedachte 'NOOIT MEER' trok ik gewoon nog niet in het begin).
Goed van je dat je je vriendinnen in ieder geval hebt geprobeerd te bellen en dat je naar je ouders bent gegaan om je een beetje in de watten te laten leggen. Praat je er over met anderen? Ik vmerk dat ik het best wel moeilijk vind (forummen is makkelijker voor mij ). Ik zoek het liever zelf uit en wil niet dat te veel mensen zich ermee bemoeien. Ook omdat ik juist wil dat andere mensen me ervan afleiden en als ik dan weer over hem ga praten....pfff.... heb jij dat ook? Of deel je het gemakkelijker?
En ervaar jij het ook dat 'geen contact' je juist rsutiger maakt dan dat hij opeens op je voicemail staat of dat je juist contact met hem (zou) hebt(ben)?
Nou meid, hoop dat je je snel beter voelt. ga je morgen werken? Of geef je jezelf nog een dagje rust en wat verwennerij (zonnebankje, thuis-spa). Misschien is 1 dag ziek ook niet zo geloofwaardig
Dikke voor jou!
wat een naar bericht! wat klote dat je je zo voelt! En wat lief dat je mij het beste wenst! dat je dat nog kan opbrengen na zo'n weekend met nare gevoelens. oh en ik herken het zo! Maar dan van vorig jaar. Toen raakte ik ook in paniek, omdat die spullen juist nog enige binding betekende voor mijn gevoel...
Ik kan je wel zeggen dat ik me toen ook veel afhankelijker voelde van hem en dat is nu anders. Hij klonk de vorige keer ook veel relaxter dan ik en ik was dood- en doodzenuwachtig toen hij uiteindelijk langs kwam en heb mezelf gewoon gedwongen om die afspraak toch aan te gaan. Ik weet niet of dat verstandig was, maar ik besloot ook om met lood in mijn schoenen toch eerlijk te zijn en te zeggen dat ik hem niet kwijt wilde.. want dan had ik er in ieder geval alles aan gedaan vond ik. Ik ging ervan uit dat ik mega op mijn bek zou gaan, maar dat ik het dan in ieder geval kon afsluiten.... dat was dus vorig jaar. Bij de laatste keer stond ik er wel wat sterker in, al was ik op het laatste moment natuurlijk best nog wat zenuwachtig. het is toch wel anders dan nog fijn in de relatie zitten en elkaar in alle openheid kunnen ontmoeten....
Misschien is het beter om nu eerst in ieder geval rustiger te worden en er wat langzamer aan te gaan wennen dat je zonder hem verder gaat. Dus echt gaan focussen op jezelf en hem deze week nog eens bellen als je wat steviger in je schoenen staat. Dan ben je ook beter 'bestand' t.o.v. zijn houding. Ga er voor jezelf vanuit dat het NU in ieder geval niets wordt en dat als het voorbestemd is, dat je het vanzelf goed komt. Die gedachte gaf mij veel rust: je sluit je afhankelijkheid t.o.v. hem dan helemaal af, maar de hoop (waar je niet aan vast klampt) laat je ook niet geheel varen. En dan kun je er vaak wat rustiger instaan: je maakt jezelf wat steviger door op jezelf te focussen en het is niet compleet definitief (de gedachte 'NOOIT MEER' trok ik gewoon nog niet in het begin).
Goed van je dat je je vriendinnen in ieder geval hebt geprobeerd te bellen en dat je naar je ouders bent gegaan om je een beetje in de watten te laten leggen. Praat je er over met anderen? Ik vmerk dat ik het best wel moeilijk vind (forummen is makkelijker voor mij ). Ik zoek het liever zelf uit en wil niet dat te veel mensen zich ermee bemoeien. Ook omdat ik juist wil dat andere mensen me ervan afleiden en als ik dan weer over hem ga praten....pfff.... heb jij dat ook? Of deel je het gemakkelijker?
En ervaar jij het ook dat 'geen contact' je juist rsutiger maakt dan dat hij opeens op je voicemail staat of dat je juist contact met hem (zou) hebt(ben)?
Nou meid, hoop dat je je snel beter voelt. ga je morgen werken? Of geef je jezelf nog een dagje rust en wat verwennerij (zonnebankje, thuis-spa). Misschien is 1 dag ziek ook niet zo geloofwaardig
Dikke voor jou!
Only dead fish go with the flow
maandag 30 november 2009 om 23:07
Levin!
Ik dacht al: waar was je! Tja... vreemd weekend wel ja. Ook fijn, maar toch wel rustig aan doen natuurlijk.
Ik blijf inderdaad wel op mezelf zo veel mogelijk focussen. I moet toch een andere baan zien te vinden voor januari. En met de kerstvakantie in zicht, wordt het nu wel krap.
Dus in de relatie rustig aan... Het moet natuurlijk nog wel blijken, hè. Of het een succes gaat worden. maar dat weet je natuurlijk nooit van te voren...
Bij jou gaat het ook wel apart, zeg! Hij is eerst helemaal de weg kwijt omdat hij niet zonder je kan/ wil, is bijna depressief, dan reageert ie volledig kut op jouw test en wordt kwaad, dan wil hij toch komen op je ouder's feestje, een vreemd mailtje en hij zegt dat het niet van hem is (van wie dan wel???), dan best relaxed bellen en op je werk??
Ik weet ook niet wat die mixed signals inhouden, hoor.
Weet je zeker dat je hem echt terug wilt, levin? Hij klinkt zo onstabiel. Ja, niet dat een breuk bij mij de boel niet overhoop haalt in mijn hoofd, hoor. Maar goed, hij gaat er zo apart mee om? Of doe jij dat ook naar hem toe?
Tis moeilijk te volgen wat hij nou uitstraalt. Ik denk dat als hij gezellig met je wil praten, dat hij je in ieder geval niet compleet afwijst. dat zou ik denken. maar gezien de voorgeschiedenis en zijn wisselende moods, kan ik hem toch moeilijk pijlen hoor. Daarom vraag ik je ook of jij het nog wel ziet zitten met hem... Wil je dat? Heb je tidjens jullie relatie ook wel eens aan hem gemerkt dat hij zo wisselend in stemming kan zijn?
Ik dacht al: waar was je! Tja... vreemd weekend wel ja. Ook fijn, maar toch wel rustig aan doen natuurlijk.
Ik blijf inderdaad wel op mezelf zo veel mogelijk focussen. I moet toch een andere baan zien te vinden voor januari. En met de kerstvakantie in zicht, wordt het nu wel krap.
Dus in de relatie rustig aan... Het moet natuurlijk nog wel blijken, hè. Of het een succes gaat worden. maar dat weet je natuurlijk nooit van te voren...
Bij jou gaat het ook wel apart, zeg! Hij is eerst helemaal de weg kwijt omdat hij niet zonder je kan/ wil, is bijna depressief, dan reageert ie volledig kut op jouw test en wordt kwaad, dan wil hij toch komen op je ouder's feestje, een vreemd mailtje en hij zegt dat het niet van hem is (van wie dan wel???), dan best relaxed bellen en op je werk??
Ik weet ook niet wat die mixed signals inhouden, hoor.
Weet je zeker dat je hem echt terug wilt, levin? Hij klinkt zo onstabiel. Ja, niet dat een breuk bij mij de boel niet overhoop haalt in mijn hoofd, hoor. Maar goed, hij gaat er zo apart mee om? Of doe jij dat ook naar hem toe?
Tis moeilijk te volgen wat hij nou uitstraalt. Ik denk dat als hij gezellig met je wil praten, dat hij je in ieder geval niet compleet afwijst. dat zou ik denken. maar gezien de voorgeschiedenis en zijn wisselende moods, kan ik hem toch moeilijk pijlen hoor. Daarom vraag ik je ook of jij het nog wel ziet zitten met hem... Wil je dat? Heb je tidjens jullie relatie ook wel eens aan hem gemerkt dat hij zo wisselend in stemming kan zijn?
Only dead fish go with the flow
maandag 30 november 2009 om 23:18
dank voor alle lieve woorden! Ja morgen nog een dagje thuis-spa, dat zou lekker zijn! Heb alleen niet zo'n ultraluxe badkamer: geen bad ;-(
Maar ik denk dat ik juist wel weer moet gaan werken. Heb vandaag veel gehad aan de dag voor mezelf (heb echt de hele dag in bed gelegen met kat, laptop, boeken en chocola
) maar denk dat ik mezelf ook juist een schop onder mijn k* moet geven. Volgende week heb ik ook al vrijgenomen, dus tijd genoeg voor mezelf de komende tijd.
Ja, het is zeker rustiger zonder contact. Doordat ik gebeld had, was alles weer levendig geworden en de lieve dingen die hij heeft gezegd, hebben voor hoop gezorgd. IJdele hoop. Dat moet ik dus niet meer toelaten. En doordat we een afspraak hadden staan, ben ik daar toch naartoe gaan leven. Met de hoop dat hij in de tussentijd ook verder zou nadenken en natuurlijk dat als hij me zou zien,.... en dan zo'n feelgoodmoviescenario jaja dream on.
Ik praat er wel over trouwens. Heel veel zelfs. Ik ben ook soms bang ben dat mijn vriendinnen me zat worden, dus probeer echt heel erg me ook te focussen op waar zij mee bezig zijn en daarnaar te vragen enzo. Denk alleen dat ik goed op weg was, tot het telefoontje waarin hij mijn sprankje hoop heeft aangewakkerd. De afgelopen week was alles intenser lijkt wel, met als toppunt de tegenvaller van het weekend. Het stomste is nog dat ik hem geeneens gesproken heb, alleen een voicemail en uiteindelijk nog een ultrakorte sms van hem. Maar daar kon ik in elk geval wel uit opmaken dat hij niet net als ik zit te hopen op een hereniging, zeker niet. Hij gaat keihard door met zijn leven, wat op zich rijmt met het feit dat hij gewoon in de relatie al een tijd bezig was met afscheid nemen. En dan denk ik weer: ik heb me aan het lijntje laten houden, terwijl hij dat in het telefoongesprek juist heel sterk tegensprak, zo was het niet gegaan.
Nou ja, blijf bezig met analyseren, dat heeft geen zin meer. Ik moet door zonder hem, en me focussen op mijn leven, mijn eigen dromen en wensen. Hoe leuk we het ook hadden, hij ging niet 100% voor me. Hij heeft ook nog zat te gaan, is pas 32. Ik ben gewoon veel verder, en klaar voor de stappen die hij nu niet kan zetten.
@Levin: dat autorijden! Toch ook wel herkenbaar dus die paniek, want ik liep hier ook in huis als een kip zonder kop rond en kon alleen maar telefoonnummers draaien (gelukkig niet die van hem) in de hoop dat iemand me wist te kalmeren.
liefs allemaal, ga zo maar slapen anders 'moet' ik me morgen weer ziek melden
Maar ik denk dat ik juist wel weer moet gaan werken. Heb vandaag veel gehad aan de dag voor mezelf (heb echt de hele dag in bed gelegen met kat, laptop, boeken en chocola
Ja, het is zeker rustiger zonder contact. Doordat ik gebeld had, was alles weer levendig geworden en de lieve dingen die hij heeft gezegd, hebben voor hoop gezorgd. IJdele hoop. Dat moet ik dus niet meer toelaten. En doordat we een afspraak hadden staan, ben ik daar toch naartoe gaan leven. Met de hoop dat hij in de tussentijd ook verder zou nadenken en natuurlijk dat als hij me zou zien,.... en dan zo'n feelgoodmoviescenario jaja dream on.
Ik praat er wel over trouwens. Heel veel zelfs. Ik ben ook soms bang ben dat mijn vriendinnen me zat worden, dus probeer echt heel erg me ook te focussen op waar zij mee bezig zijn en daarnaar te vragen enzo. Denk alleen dat ik goed op weg was, tot het telefoontje waarin hij mijn sprankje hoop heeft aangewakkerd. De afgelopen week was alles intenser lijkt wel, met als toppunt de tegenvaller van het weekend. Het stomste is nog dat ik hem geeneens gesproken heb, alleen een voicemail en uiteindelijk nog een ultrakorte sms van hem. Maar daar kon ik in elk geval wel uit opmaken dat hij niet net als ik zit te hopen op een hereniging, zeker niet. Hij gaat keihard door met zijn leven, wat op zich rijmt met het feit dat hij gewoon in de relatie al een tijd bezig was met afscheid nemen. En dan denk ik weer: ik heb me aan het lijntje laten houden, terwijl hij dat in het telefoongesprek juist heel sterk tegensprak, zo was het niet gegaan.
Nou ja, blijf bezig met analyseren, dat heeft geen zin meer. Ik moet door zonder hem, en me focussen op mijn leven, mijn eigen dromen en wensen. Hoe leuk we het ook hadden, hij ging niet 100% voor me. Hij heeft ook nog zat te gaan, is pas 32. Ik ben gewoon veel verder, en klaar voor de stappen die hij nu niet kan zetten.
@Levin: dat autorijden! Toch ook wel herkenbaar dus die paniek, want ik liep hier ook in huis als een kip zonder kop rond en kon alleen maar telefoonnummers draaien (gelukkig niet die van hem) in de hoop dat iemand me wist te kalmeren.
liefs allemaal, ga zo maar slapen anders 'moet' ik me morgen weer ziek melden
maandag 30 november 2009 om 23:29
Dat klinkt alsof je het al gaat invullen, vantzelfde. Je wet natuurlijk helemaal niet hoe hij zich echt voelt. Misschien heeft hij er ook echt nog wel moeite mee. En misschien denkt hij inmiddels wel hetzelfde over jou, dat jij nu verder gaat met je leven?? Maar ja, zou je je dan wel beter voelen met die gedachte?
je weet in ieder geval pas echt zeker als je hem in real life spreekt. Maar daar ben je duidelijk nog niet aan toe.
Ik heb de ruil-dag altijd beschouwd als: de gelegenheid om zeker te weten of je niet met elkaar verder kunt ofwel de gelegenheid om het af te kunnen sluiten. Helaas weet je dat pas als je dat contact aangaat. En dat is dood- en dood spannend, maar het moet er toch een keer van komen. Maar nu eerst maar es even wat sterker worden.
je weet in ieder geval pas echt zeker als je hem in real life spreekt. Maar daar ben je duidelijk nog niet aan toe.
Ik heb de ruil-dag altijd beschouwd als: de gelegenheid om zeker te weten of je niet met elkaar verder kunt ofwel de gelegenheid om het af te kunnen sluiten. Helaas weet je dat pas als je dat contact aangaat. En dat is dood- en dood spannend, maar het moet er toch een keer van komen. Maar nu eerst maar es even wat sterker worden.
Only dead fish go with the flow
maandag 30 november 2009 om 23:43
Ik weet het natuurlijk inderdaad niet, tot ik hem zie. Maar zijn voicemail en sms geven mij geen enkele aanleiding om te denken dat hij gaat terugkomen op zijn besluit. En hij belde me niet terug, moest in reactie op zijn voicemail maar sms-en of het uitkwam (dus niet bellen) en hij stuurde pas middernacht een zakelijke sms terug. Sindsdien ook weer niks meer van m. Ook al klopt het wat je zegt, toch denk ik dat ik het bij het rechte eind heb. Maar misschien wil ik dat nu wel denken, omdat ik anders niet vooruit kom.
Momenteel ligt de bal bij mij, ik moet laten weten wanneer dan wel de afspraak kan plaatsvinden (vroeg hij in zijn sms). En ik laat hem maar even wachten, heb er nu geen behoefte aan. Bovendien ben ik volgende week jarig, dus ben heel benieuwd wat er gebeurt als ik niks laat horen. Ik vermoed dat hij gewoon mijn ruimte respecteert... om het te verwerken.
Maar goed, sterker worden moet ik! En dat gaat beter als ik me niet zo met hem bezighoud. Zo, en nu naar bed
terug!
Momenteel ligt de bal bij mij, ik moet laten weten wanneer dan wel de afspraak kan plaatsvinden (vroeg hij in zijn sms). En ik laat hem maar even wachten, heb er nu geen behoefte aan. Bovendien ben ik volgende week jarig, dus ben heel benieuwd wat er gebeurt als ik niks laat horen. Ik vermoed dat hij gewoon mijn ruimte respecteert... om het te verwerken.
Maar goed, sterker worden moet ik! En dat gaat beter als ik me niet zo met hem bezighoud. Zo, en nu naar bed
terug!
dinsdag 1 december 2009 om 09:32
Hallo Dames!
Jeetje wat is er veel gebeurt! Zal eerst maar is even over mijn vervolg van het weekend vertellen. Zaterdagavond heb ik gezellig met een vriendin een film gekeken. Zondag had ik een dipje. Voelde me alleen, en miste hem heel erg. Het was echt een dag waarop we samen wat leuks zouden gaan doen. Daarnaast heeft hij niks van zich laten horen. Had dit ergens wel verwacht omdat hij zaterdag zijn wielrenfiets gng ophalen en ik hem met zoeken en regelen heel veel heb geholpen. Daarnaast had ie zaterag gezegd dat hij in deze dagen nog we een keer zou bellen om wat af te spreken. Voel me nu dus behoorlijk aan de kant gezet als vriendin. Toch hoop ik dat er een reden is dat hij niks van zich laat horen. En stiekem hoop ik dat hij is gaan twijfelen over ons. Dit zal wel niet het geval zijn.. maar vind het wel een beetje raar dat hij niks laat horen!
@Dreamglasses: Fijn dat je zo'n goed weekend hebt gehad! Hopelijk wordt het een succesverhaal. Vind het erg goed dat je beseft dat je nog wel je eigen dingen moet blijven doen en je er niet volledig in moet storten. Hopelijk heb je een leuke sinterklaas!
@ Vanhetzelfde: Jeetje wat vervelend! Maar echt heel goed dat je voor je zelf hebt gekozen en de afspraak hebt afgezegd. En klote dagen horen er eenmaal bij. Deze zullen alleen maar minder worden. Ben het eens met wat de andere zeggen. Je weet pas wat hij echt voelt wanneer je hem hebt gezien en er over hebt gehad. Zou inderdaad pas weer contact opnemen wanneer je sterk genoeg voelt. Ga vooral door met het oppakken van je eigen leven!!
@ Levin: Wat is het bij jou toch ingewikkeld! Krijg er vanaf hier het gevoel bij dat hij niet goed weet wat het wil. En zelf ook nog in een achtbaan van emoties zit. Laat je er niet te veel door beinvloeden en blijf doen wat goed voelt voor jou!
Heb een nummer gevonden wat me echt kan oppeppen, believe van cher. Beetje fout nummer, maar hopelijk is de tekst van toepassing op mij!;-)
Jeetje wat is er veel gebeurt! Zal eerst maar is even over mijn vervolg van het weekend vertellen. Zaterdagavond heb ik gezellig met een vriendin een film gekeken. Zondag had ik een dipje. Voelde me alleen, en miste hem heel erg. Het was echt een dag waarop we samen wat leuks zouden gaan doen. Daarnaast heeft hij niks van zich laten horen. Had dit ergens wel verwacht omdat hij zaterdag zijn wielrenfiets gng ophalen en ik hem met zoeken en regelen heel veel heb geholpen. Daarnaast had ie zaterag gezegd dat hij in deze dagen nog we een keer zou bellen om wat af te spreken. Voel me nu dus behoorlijk aan de kant gezet als vriendin. Toch hoop ik dat er een reden is dat hij niks van zich laat horen. En stiekem hoop ik dat hij is gaan twijfelen over ons. Dit zal wel niet het geval zijn.. maar vind het wel een beetje raar dat hij niks laat horen!
@Dreamglasses: Fijn dat je zo'n goed weekend hebt gehad! Hopelijk wordt het een succesverhaal. Vind het erg goed dat je beseft dat je nog wel je eigen dingen moet blijven doen en je er niet volledig in moet storten. Hopelijk heb je een leuke sinterklaas!
@ Vanhetzelfde: Jeetje wat vervelend! Maar echt heel goed dat je voor je zelf hebt gekozen en de afspraak hebt afgezegd. En klote dagen horen er eenmaal bij. Deze zullen alleen maar minder worden. Ben het eens met wat de andere zeggen. Je weet pas wat hij echt voelt wanneer je hem hebt gezien en er over hebt gehad. Zou inderdaad pas weer contact opnemen wanneer je sterk genoeg voelt. Ga vooral door met het oppakken van je eigen leven!!
@ Levin: Wat is het bij jou toch ingewikkeld! Krijg er vanaf hier het gevoel bij dat hij niet goed weet wat het wil. En zelf ook nog in een achtbaan van emoties zit. Laat je er niet te veel door beinvloeden en blijf doen wat goed voelt voor jou!
Heb een nummer gevonden wat me echt kan oppeppen, believe van cher. Beetje fout nummer, maar hopelijk is de tekst van toepassing op mij!;-)
dinsdag 1 december 2009 om 20:28
Hee allemaal!
Hoe gaat het hier vandaag? Ik ben vooral bezig met werk en ik heb nog een gratis bon van de sauna. Daar zou ik eigenlijk met hem naartoe gaan, maar hij zei afgelopen weekend dat hij het toch een beetje te spannend vond (hij is nog nooit geweest). Ik vond het eigenlijk niet zo erg en gelijk een goed ding om met een vriendin te doen. Ja meiden, DG is nog steeds in de egocentrische mood bezig en van plan om dat vast te houden!!
@ Vlinder: laat maar even lekker los, dat bellen van zijn kant. Houd er gewoon geen rekening mee en weer terug naar jezelf. Dan ga je je waarschijnlijk beter voelen. Plan leuke dingen, met jezelf, met vriendinnen. Daar zul je echt beter door gaan voelen dan wachten totdat hij belt.
@ Levin: dat je niet ongesteld wordt, komt vast door de spanningen. Hoe ging het vandaag op het werk? Kun je die gezellige gesprekken wel met hem aan? Hoop in ieder geval dat je je goed voelt!
@ vantzelfde: hoe ging werken vandaag? heb je je hoofd weer op je schouders vandaag?
@TamaraNL: hoe is het met jou? Nog steeds zo goed in balans? Hoor je nog vaak van hem?
Nou, ga weer effe verder forummen en zie wel of jullie nog schrijven vanavond! *ondertussen druk aan regelen om met vriedin op zeeeeeeeeer korte termijn een verwendag te houden in de sauna!! Joehoe!!*
Hoe gaat het hier vandaag? Ik ben vooral bezig met werk en ik heb nog een gratis bon van de sauna. Daar zou ik eigenlijk met hem naartoe gaan, maar hij zei afgelopen weekend dat hij het toch een beetje te spannend vond (hij is nog nooit geweest). Ik vond het eigenlijk niet zo erg en gelijk een goed ding om met een vriendin te doen. Ja meiden, DG is nog steeds in de egocentrische mood bezig en van plan om dat vast te houden!!
@ Vlinder: laat maar even lekker los, dat bellen van zijn kant. Houd er gewoon geen rekening mee en weer terug naar jezelf. Dan ga je je waarschijnlijk beter voelen. Plan leuke dingen, met jezelf, met vriendinnen. Daar zul je echt beter door gaan voelen dan wachten totdat hij belt.
@ Levin: dat je niet ongesteld wordt, komt vast door de spanningen. Hoe ging het vandaag op het werk? Kun je die gezellige gesprekken wel met hem aan? Hoop in ieder geval dat je je goed voelt!
@ vantzelfde: hoe ging werken vandaag? heb je je hoofd weer op je schouders vandaag?
@TamaraNL: hoe is het met jou? Nog steeds zo goed in balans? Hoor je nog vaak van hem?
Nou, ga weer effe verder forummen en zie wel of jullie nog schrijven vanavond! *ondertussen druk aan regelen om met vriedin op zeeeeeeeeer korte termijn een verwendag te houden in de sauna!! Joehoe!!*
Only dead fish go with the flow
dinsdag 1 december 2009 om 21:23
Hey DG!
Het klopt helemaal wat je zegt. Maar vind het erg moeilijk om het uit mijn hoofd te krijgen. Verwacht niet dat hij wat van zich laat horen, maar hoop er wel op! Had dit niet van hem verwacht. Je denkt iemand naar vier jaar te kennen, maar wat valt dat vies tegen.
Waar ik wel tros op ben is dat ik er nu steeds meer achter kom wat ik nu eigenlijk wil in een relatie. Geeft vooral veel inzicht in wat mijn ex niet had. En blijf hier maar een beetje op focussen, zijn slechte kanten.
En DG je sauna uitje al gepland? Vind juist goed dat je zo egocentrisch bent! Zou graag willen dat ik dat nu ook kan.
Fijne avond!
Het klopt helemaal wat je zegt. Maar vind het erg moeilijk om het uit mijn hoofd te krijgen. Verwacht niet dat hij wat van zich laat horen, maar hoop er wel op! Had dit niet van hem verwacht. Je denkt iemand naar vier jaar te kennen, maar wat valt dat vies tegen.
Waar ik wel tros op ben is dat ik er nu steeds meer achter kom wat ik nu eigenlijk wil in een relatie. Geeft vooral veel inzicht in wat mijn ex niet had. En blijf hier maar een beetje op focussen, zijn slechte kanten.
En DG je sauna uitje al gepland? Vind juist goed dat je zo egocentrisch bent! Zou graag willen dat ik dat nu ook kan.
Fijne avond!
dinsdag 1 december 2009 om 21:41
Ha Vlinder!
Goed van je dat je steeds meer voelt wat je zelf wilt. Dat blijft belangrijk, ook tijdens een relatie.
Natuurlijk kun jij dat ook doen, Vlinder. Wat vind je leuk? Probeer voor het eerstkomende weekend wat leuks te plannen met vriendinnen/ vrienden. Ga uit, wandelen in het bos, een film- of kletsavondje met iemand houden. Of verzin/maak iets moois voor je huis. Het is echt hartstikke belangrijk.
Ik weet dat als ik me ga focussen op de hoop (dat hij belt, dat hij spontaan van zich laat horen, dat hij 'ja' zegt om mee te gaan naar mijn ouders), dat ik me eigenlijk veel naarder ga voelen dan dat ik hem gewoon zie als een eigen persoon en mezelf als een eigen persoon met eigen grenzen/ regels. ik heb me juist in de afgelopen weken daarop gefocust; wat en hoe ga ik zelf verder. En ben vastbesloten om dat te blijven doen nu. verslappen kan altijd nog en dat zal ongetwijfeld ook gaan gebeuren, maar ik ga er niet op zitten wachten. En dat kan jij ook! Je bent het wel waard, Vlinder! Geef jezelf wat meer credits en af en toe een schop onder je kont En natuurlijk: ook errug lief voor jezelf zijn!!
Goed van je dat je steeds meer voelt wat je zelf wilt. Dat blijft belangrijk, ook tijdens een relatie.
Natuurlijk kun jij dat ook doen, Vlinder. Wat vind je leuk? Probeer voor het eerstkomende weekend wat leuks te plannen met vriendinnen/ vrienden. Ga uit, wandelen in het bos, een film- of kletsavondje met iemand houden. Of verzin/maak iets moois voor je huis. Het is echt hartstikke belangrijk.
Ik weet dat als ik me ga focussen op de hoop (dat hij belt, dat hij spontaan van zich laat horen, dat hij 'ja' zegt om mee te gaan naar mijn ouders), dat ik me eigenlijk veel naarder ga voelen dan dat ik hem gewoon zie als een eigen persoon en mezelf als een eigen persoon met eigen grenzen/ regels. ik heb me juist in de afgelopen weken daarop gefocust; wat en hoe ga ik zelf verder. En ben vastbesloten om dat te blijven doen nu. verslappen kan altijd nog en dat zal ongetwijfeld ook gaan gebeuren, maar ik ga er niet op zitten wachten. En dat kan jij ook! Je bent het wel waard, Vlinder! Geef jezelf wat meer credits en af en toe een schop onder je kont En natuurlijk: ook errug lief voor jezelf zijn!!
Only dead fish go with the flow
dinsdag 1 december 2009 om 22:00
Je hebt gelijk DG! Zit hier maar een beetje zielig te doen op de bank, en weg te kwijnen in zelf medelijden. Wordt tijd dat ik mezelf weer een schop voor mijn kont geef! Als we echt bij elkaar horen, zal het wel weer goed komen. Zo niet, dan loopt er ergens nog iemand rond die nog beter bij mij past!
Heb je nog wel tips om een niet ingevulde avond of dag door te komen? Merk dat ik dan toch het meest terug val, en er dan weer moeilijk uitkom.
Verder is mijn week al aardig volgepland. En daarnaast wordt het tijd dat ik me ook weer flink om mijn studie richt. Gun het hem niet dat ik door hem mijn stage niet zou halen. Zo afhankelijk wil ik niet van hem zijn!
Heb je nog wel tips om een niet ingevulde avond of dag door te komen? Merk dat ik dan toch het meest terug val, en er dan weer moeilijk uitkom.
Verder is mijn week al aardig volgepland. En daarnaast wordt het tijd dat ik me ook weer flink om mijn studie richt. Gun het hem niet dat ik door hem mijn stage niet zou halen. Zo afhankelijk wil ik niet van hem zijn!
dinsdag 1 december 2009 om 22:26
Tja, ik weet natuurlijk niet waar je precies van houdt, maar ik zal mijn best doen.
Een avondje gezellig in je eentje is:
- een mooi boek voor jezelf kopen (witte boekhandel is niet zo duur) en genieten van de geur van een nieuw boek. En anders een boek uit de bieb, lekker nestelen op je bank, warme choco erbij en lezen!!! Chicklits doen het altijd wel goed in zo'n periode: lekker leesbaar en even 'genieten' van andermans (fictieve) shit
- iets creatiefs doen: versieringen voor kerst knippen uit behnagpapier, een das breien voor de winter (helpt ook goed tegen veel roken trouwens), kussenhoesjes naaien, ga haken! dat is het helemaal tegenwoordig en helemaal niet moeilijk, sieraden zelf maken (ketting rijgen kan iedereen) of maak een kunstcollage van plaatjes uit oude tijdschriften. Als je zelf niks kan bedenken, haal dan eens een woonblad of kijk eens bij de hobby-afdeling in de bieb.
- Forummen bij relativeertopic!
- in je dagboek schrijven (effe van je afschrijven)
- een recept opzoeken en een goede vriend(in) uitnodigen om te komen proeven. Of organiseer een kerstdiner voor je beste vrienden (of je elftal) en verzin alles tot in de puntejs: wie neemt wat mee, maak uitnodigingen, denk na over je kleding, etc etc,.
- Thuis-spa houden!! Dat helpt me altijd uit mn sombere humeur. En je hoeft er trouwens (vantzelfde) echt geen bad voor te hebben. Maar je kan wel alles even uitgebreid doen: scrubje (ook je voeten), (haar)maskertje, heerlijke douchegel en daarna bodylotion. Kruidenthee (pepermunt is heel fijn) erbij en een lekker boekje/ tijdschrift. En je hebt je thuisspa!!
- Verander iets in je huis. Zet de bank es precies andersom, ga opruimen, gooi oude zooi weg, maak een andere indeling van je slaapkamer of je keuken(kastjes)
- TV/filmpje kijken met chips die je het allerlekkerst vindt of met een bordje met allemaal lekkere zoete dingen.
- lang bellen met je vriendinnen
- computerspelletjes
- puzzelboekje (helpt erg bij de 'focus op wat anders')
- de 1001-stukjes puzzle (net als vorige: klinkt duf, maar helpt erg bij die focus!!)
- Internet (window-)shoppen. Als je geen geld hebt, toch even ideeën opdoen
- Je verdiepen in filosofie of spirituele zaken. Kun je soms hele heldere gedachten uithalen (wel met de voetjes op de grond blijven natuurlijk).
- Je kledingkast uitmesten en wat je niet meer draagt in de zak voor max. (doe je gelijk iets voor het goede doel: door een ander te helpen voel je je beter)
kzet deze alvast in de post en ga nog even verder bedenken...
Is voor mezelf ook wel goed. Zet jij ook je ideetjes erop als ze op komen poppen?
- (teen)nagels lakken
- je administratie op orde brengen (en daarna jezelf snel verwennen!! vind het namelijk altijd een hele prestatie van mezelf als ik dat weer gedaan heb )
- een verlanglijstje maken voor sinterklaas
- al je vrienden een sms sturen dat oud en nieuw dit jaar bij jou is en dat iedereen, die een fles bubbels en vuurwerk (sterretjes mogen ook, vooruit) meeneemt, welkom is. Dresscode: alle kleuren van de regenboog.
- 1 muur in je huis in ieder geval roze, paars of een of andere extreme kleur (die JIJ wel, maar hij niet mooi vindt) schilderen of behangen
- een liefdesbrief aan jezelf schrijven (alsof je iemand bent, die heel verliefd is op jou en waarom die verliefd is op jou)
- jezelf bloemen sturen via Internet
- bedenken wat je zou doen als je voor jezelf zou beginnen en wat heb je daarvoor nodig.
- gitaar spelen
- muziekjes draaien (en dan echt als een DJ, dus niet de hele CD afdraaien, maar elke keer een ander nummer zoeken/ kiezen die weer goed aansluit op het vorige nummer)
- You Tube filmpjes kijken
- Je hyves-pagina pimpen met nieuwe (muziek)filmpjes, achtgrondje, etc. Kortom: helemaal in de new you!
- zonnetjes tekenen en de mooiste hang je op een plek waar je vaak bent
jemig ik begin los te gaan hierzo!!
Een avondje gezellig in je eentje is:
- een mooi boek voor jezelf kopen (witte boekhandel is niet zo duur) en genieten van de geur van een nieuw boek. En anders een boek uit de bieb, lekker nestelen op je bank, warme choco erbij en lezen!!! Chicklits doen het altijd wel goed in zo'n periode: lekker leesbaar en even 'genieten' van andermans (fictieve) shit
- iets creatiefs doen: versieringen voor kerst knippen uit behnagpapier, een das breien voor de winter (helpt ook goed tegen veel roken trouwens), kussenhoesjes naaien, ga haken! dat is het helemaal tegenwoordig en helemaal niet moeilijk, sieraden zelf maken (ketting rijgen kan iedereen) of maak een kunstcollage van plaatjes uit oude tijdschriften. Als je zelf niks kan bedenken, haal dan eens een woonblad of kijk eens bij de hobby-afdeling in de bieb.
- Forummen bij relativeertopic!
- in je dagboek schrijven (effe van je afschrijven)
- een recept opzoeken en een goede vriend(in) uitnodigen om te komen proeven. Of organiseer een kerstdiner voor je beste vrienden (of je elftal) en verzin alles tot in de puntejs: wie neemt wat mee, maak uitnodigingen, denk na over je kleding, etc etc,.
- Thuis-spa houden!! Dat helpt me altijd uit mn sombere humeur. En je hoeft er trouwens (vantzelfde) echt geen bad voor te hebben. Maar je kan wel alles even uitgebreid doen: scrubje (ook je voeten), (haar)maskertje, heerlijke douchegel en daarna bodylotion. Kruidenthee (pepermunt is heel fijn) erbij en een lekker boekje/ tijdschrift. En je hebt je thuisspa!!
- Verander iets in je huis. Zet de bank es precies andersom, ga opruimen, gooi oude zooi weg, maak een andere indeling van je slaapkamer of je keuken(kastjes)
- TV/filmpje kijken met chips die je het allerlekkerst vindt of met een bordje met allemaal lekkere zoete dingen.
- lang bellen met je vriendinnen
- computerspelletjes
- puzzelboekje (helpt erg bij de 'focus op wat anders')
- de 1001-stukjes puzzle (net als vorige: klinkt duf, maar helpt erg bij die focus!!)
- Internet (window-)shoppen. Als je geen geld hebt, toch even ideeën opdoen
- Je verdiepen in filosofie of spirituele zaken. Kun je soms hele heldere gedachten uithalen (wel met de voetjes op de grond blijven natuurlijk).
- Je kledingkast uitmesten en wat je niet meer draagt in de zak voor max. (doe je gelijk iets voor het goede doel: door een ander te helpen voel je je beter)
kzet deze alvast in de post en ga nog even verder bedenken...
Is voor mezelf ook wel goed. Zet jij ook je ideetjes erop als ze op komen poppen?
- (teen)nagels lakken
- je administratie op orde brengen (en daarna jezelf snel verwennen!! vind het namelijk altijd een hele prestatie van mezelf als ik dat weer gedaan heb )
- een verlanglijstje maken voor sinterklaas
- al je vrienden een sms sturen dat oud en nieuw dit jaar bij jou is en dat iedereen, die een fles bubbels en vuurwerk (sterretjes mogen ook, vooruit) meeneemt, welkom is. Dresscode: alle kleuren van de regenboog.
- 1 muur in je huis in ieder geval roze, paars of een of andere extreme kleur (die JIJ wel, maar hij niet mooi vindt) schilderen of behangen
- een liefdesbrief aan jezelf schrijven (alsof je iemand bent, die heel verliefd is op jou en waarom die verliefd is op jou)
- jezelf bloemen sturen via Internet
- bedenken wat je zou doen als je voor jezelf zou beginnen en wat heb je daarvoor nodig.
- gitaar spelen
- muziekjes draaien (en dan echt als een DJ, dus niet de hele CD afdraaien, maar elke keer een ander nummer zoeken/ kiezen die weer goed aansluit op het vorige nummer)
- You Tube filmpjes kijken
- Je hyves-pagina pimpen met nieuwe (muziek)filmpjes, achtgrondje, etc. Kortom: helemaal in de new you!
- zonnetjes tekenen en de mooiste hang je op een plek waar je vaak bent
jemig ik begin los te gaan hierzo!!
Only dead fish go with the flow