Relaties
alle pijlers
Ex en onze zoon...en alle shit erbij
vrijdag 4 december 2009 om 10:08
Ik weet me even geen raad...
Ik ben bijna een jaar of 3 weg bij mijn ex.. samen hebben wij een zoontje van nu 8.
De relatie liep moeizaam.. er was geen gelijkwaardigheid.. hij dronk en blowde zich een ongeluk en had de ballen niet om bepaalde hele normale verantwoordelijkheden te nemen naar mij en ons gezinsleven toe.
Dit koste me teveel op het end, en na veel pijn en uiteindelijk ook een deel fysiek geweld ben ik weggegaan uit mijn woning.
Dit als korte intro.
Nu wil het dat mijn ex de detox gaat doen en is vanaf half dec tot begin januari in de klinike om zo te leren van de drank en drugs af te blijven en hopelijk ook verantwoorder met zijn med om leert gaan die hij neemt tegen-voor zijn adhd.
Ik weet dus al een maandje of 1,5 dat hij weggaat even en dat komt er op neer dat onze zoon in de praktijk 1 x extra zijn vader niet ziet ( normaal 1xper 2 weken een weekend)
Officieel weet ik niets van het gebeuren af, maar mijn exschoonma die ik nog wel eens spreek heeft me dit verteld.
Hij weet dat ik het dus weet, maar rept er met geen woord over met mij en wat dit dus betekend voor zoon en de ophandezijnde feestdagen en kerstvakantie.
Zoontje wist niet beter dat hij een deel bij papa is en een deel bij mij is.. maar niet dat het erop neer komt dat hij aanstaand weekend voor het " laatst " zijn vader zal zien en dan waarschijnlijk pas weer begin januari.
Dat eerste weekend ( in jan) is zijn beurt zeg maar... weet niet eens of hij dat realiseert.. hopelijk voor zoon wel.
Ik heb hem gezegd dat papa voor zijn werk even naar het buitenland moet.. heb ik hier wel goed aangedaan.. zo heb ik ex het wel erg makkelijk gemaakt?
Ik zit hier zo mee in me maag!
Natuurlijk kan en zal onze zoon dan bij mij blijven.. ik heb alles er opgezet dat ik gewoon thuis ben die periode en of dat mijn vriend thuis is zodat hij gewoon lekker thuis is met de feestdagen.
Ik maak me druk.. ik ben boos op ex.. die mij maar niet op de hoogte houdt van zijn plannen en van mij verwacht dat ik zoon even inligt dat hij papa zowat een maand niet ziet.
Teleurgesteld.. waarom perse hij nu de papa is van onze jongen.
Ja de detox in is een dappere zet.. ik weet helaas veel meer ervan over het hoe en waarom hij dit gaat doen, en heb er dus bar weinig vertrouwen in dat het werken zal.
Persoonlijk zie ik het zo : hij kon voor mij en ons gezin niet eens de kloten opbrengen om te stoppen/minderen en/of hulp te gaan zoeken.. maar nu hij alles dreigt kwijt te raken zet meneer zijn beste beentje voor.
terwijl ik hem al die jaren gesteund heb en hem getracht heb te helpen.
Zelf ben ik er van doorgepiept.. en was zelf rijp voor de psych.
Maar dat is eigenlijk allemaal maar bijzaak wat ik ervan denk of voel.
temeer gaat het mij om onze zoon... ik kan rottig zeggen wat papa werkelijk gaat doen.
Hij weet dat papa altijd drinkt en blowt, hij weet ook uit ervaring dat als hij eens geld meeheb ( zoon) om iets te kopen als ie met papa op stap is ( want papa geeft zijn centen anders uit dan zou moeten), dat een deel van zijn centjes in papa zijn nek gegoten wordt of door zijn mond geinhaleerd wordt.
Hij praat die jongen zijn geld uit zijn zak.
Als ik hem ophaal is ie beteuterd omdat hij geen geld meer heeft er niets van heeft kunnen kopen en dat papa eigenlijk niet echt gezellig was.
Pff ik vreet me op met zo'n ex..
Soms denk ik, die man kan beter uit de ouderlijke macht ontzet worden,.. hij brengt geen goeds voor die kleine.
Anderzijds zijn ze dol op elkaar.. missen ze elkaar erg en is zoontje altijd blij als ie weer naar papa kan.
Hij doet die jongen geen kwaad, maar goed ook niet.
Snappen jullie een beetje mijn punt?
Het is natuurlijk een veel groter iets en er spelen nog tig andere zaken en bijzaken.. maar sumier is dit een beetje waar ik tegenaan loop.
Ik ben bijna een jaar of 3 weg bij mijn ex.. samen hebben wij een zoontje van nu 8.
De relatie liep moeizaam.. er was geen gelijkwaardigheid.. hij dronk en blowde zich een ongeluk en had de ballen niet om bepaalde hele normale verantwoordelijkheden te nemen naar mij en ons gezinsleven toe.
Dit koste me teveel op het end, en na veel pijn en uiteindelijk ook een deel fysiek geweld ben ik weggegaan uit mijn woning.
Dit als korte intro.
Nu wil het dat mijn ex de detox gaat doen en is vanaf half dec tot begin januari in de klinike om zo te leren van de drank en drugs af te blijven en hopelijk ook verantwoorder met zijn med om leert gaan die hij neemt tegen-voor zijn adhd.
Ik weet dus al een maandje of 1,5 dat hij weggaat even en dat komt er op neer dat onze zoon in de praktijk 1 x extra zijn vader niet ziet ( normaal 1xper 2 weken een weekend)
Officieel weet ik niets van het gebeuren af, maar mijn exschoonma die ik nog wel eens spreek heeft me dit verteld.
Hij weet dat ik het dus weet, maar rept er met geen woord over met mij en wat dit dus betekend voor zoon en de ophandezijnde feestdagen en kerstvakantie.
Zoontje wist niet beter dat hij een deel bij papa is en een deel bij mij is.. maar niet dat het erop neer komt dat hij aanstaand weekend voor het " laatst " zijn vader zal zien en dan waarschijnlijk pas weer begin januari.
Dat eerste weekend ( in jan) is zijn beurt zeg maar... weet niet eens of hij dat realiseert.. hopelijk voor zoon wel.
Ik heb hem gezegd dat papa voor zijn werk even naar het buitenland moet.. heb ik hier wel goed aangedaan.. zo heb ik ex het wel erg makkelijk gemaakt?
Ik zit hier zo mee in me maag!
Natuurlijk kan en zal onze zoon dan bij mij blijven.. ik heb alles er opgezet dat ik gewoon thuis ben die periode en of dat mijn vriend thuis is zodat hij gewoon lekker thuis is met de feestdagen.
Ik maak me druk.. ik ben boos op ex.. die mij maar niet op de hoogte houdt van zijn plannen en van mij verwacht dat ik zoon even inligt dat hij papa zowat een maand niet ziet.
Teleurgesteld.. waarom perse hij nu de papa is van onze jongen.
Ja de detox in is een dappere zet.. ik weet helaas veel meer ervan over het hoe en waarom hij dit gaat doen, en heb er dus bar weinig vertrouwen in dat het werken zal.
Persoonlijk zie ik het zo : hij kon voor mij en ons gezin niet eens de kloten opbrengen om te stoppen/minderen en/of hulp te gaan zoeken.. maar nu hij alles dreigt kwijt te raken zet meneer zijn beste beentje voor.
terwijl ik hem al die jaren gesteund heb en hem getracht heb te helpen.
Zelf ben ik er van doorgepiept.. en was zelf rijp voor de psych.
Maar dat is eigenlijk allemaal maar bijzaak wat ik ervan denk of voel.
temeer gaat het mij om onze zoon... ik kan rottig zeggen wat papa werkelijk gaat doen.
Hij weet dat papa altijd drinkt en blowt, hij weet ook uit ervaring dat als hij eens geld meeheb ( zoon) om iets te kopen als ie met papa op stap is ( want papa geeft zijn centen anders uit dan zou moeten), dat een deel van zijn centjes in papa zijn nek gegoten wordt of door zijn mond geinhaleerd wordt.
Hij praat die jongen zijn geld uit zijn zak.
Als ik hem ophaal is ie beteuterd omdat hij geen geld meer heeft er niets van heeft kunnen kopen en dat papa eigenlijk niet echt gezellig was.
Pff ik vreet me op met zo'n ex..
Soms denk ik, die man kan beter uit de ouderlijke macht ontzet worden,.. hij brengt geen goeds voor die kleine.
Anderzijds zijn ze dol op elkaar.. missen ze elkaar erg en is zoontje altijd blij als ie weer naar papa kan.
Hij doet die jongen geen kwaad, maar goed ook niet.
Snappen jullie een beetje mijn punt?
Het is natuurlijk een veel groter iets en er spelen nog tig andere zaken en bijzaken.. maar sumier is dit een beetje waar ik tegenaan loop.
vrijdag 4 december 2009 om 10:17
Ik snap je wel, maar het is verstandig om jezelf uit de emotionele modus te halen.
Waarom verteld hij het niet? Waarschijnlijk omdat hij jou niet vertrouwd met de informatie. Al dan niet terecht.
Ik vind het goed van hem dat hij dit gaat doen. Hoewel het jammer is voor je zoon dat hij zijn vader dan 1 x minder ziet, maakt hij zo wel meer kans op een normalere vader en dat is goud waard.
Ik zet jou even voor een spiegel... ongeacht wat je ex doet. Doe jij wat goed en correct is. En dat is ook met respect omgaan met de vader van je kind. Want dat is hij, of je het nu leuk vindt of niet.
Waarom verteld hij het niet? Waarschijnlijk omdat hij jou niet vertrouwd met de informatie. Al dan niet terecht.
Ik vind het goed van hem dat hij dit gaat doen. Hoewel het jammer is voor je zoon dat hij zijn vader dan 1 x minder ziet, maakt hij zo wel meer kans op een normalere vader en dat is goud waard.
Ik zet jou even voor een spiegel... ongeacht wat je ex doet. Doe jij wat goed en correct is. En dat is ook met respect omgaan met de vader van je kind. Want dat is hij, of je het nu leuk vindt of niet.
vrijdag 4 december 2009 om 10:20
Om te beginnen denk ik dat je moet ophouden je druk te maken over je ex. Zo te horen is hij niets veranderd na de scheiding en dat was natuurlijk ook niet te verwachten.
Daarom is het ook je ex denk ik dan maar.
Kinderen hebben een heel andere relatie met je ex. Die accepteren veel meer. Laat je ex dit weekend zelf uitleggen aan je zoon wat er gaat gebeuren. En als hij dat niet doet, meldt je het zelf zonder de gevoelens die je daar bij voelt.
Daarom is het ook je ex denk ik dan maar.
Kinderen hebben een heel andere relatie met je ex. Die accepteren veel meer. Laat je ex dit weekend zelf uitleggen aan je zoon wat er gaat gebeuren. En als hij dat niet doet, meldt je het zelf zonder de gevoelens die je daar bij voelt.
vrijdag 4 december 2009 om 10:21
Waarom zeg je dat hij naar het buitenland gaat? Je kunt hem toch gewoon vertellen dat papa gaat proberen om van zn verslaving af te komen? Hij weet er toch al van en misschien kun je hem een mooie tekening laten maken, of een lieve kaart laten schrijven aan zn vader waarin hij zegt dat ie hoopt dat ie weer een gezellige vader terugkrijgt als de behandeling gedaan is. Dat geeft zn vader misschien net ff dat beetje extra stimulans om er vol voor te gaan.
vrijdag 4 december 2009 om 10:22
quote:domnaiefmutsje schreef op 04 december 2009 @ 10:17:
Ik snap je wel, maar het is verstandig om jezelf uit de emotionele modus te halen.
Waarom verteld hij het niet? Waarschijnlijk omdat hij jou niet vertrouwd met de informatie. Al dan niet terecht.
Ik vind het goed van hem dat hij dit gaat doen. Hoewel het jammer is voor je zoon dat hij zijn vader dan 1 x minder ziet, maakt hij zo wel meer kans op een normalere vader en dat is goud waard.
Ik zet jou even voor een spiegel... ongeacht wat je ex doet. Doe jij wat goed en correct is. En dat is ook met respect omgaan met de vader van je kind. Want dat is hij, of je het nu leuk vindt of niet.
dankje voor je reactie DNM.. ik snap even niet wat je bedoelt met het al dan niet vertrouwen van de informatie?? wil je dit toelichten?
Ik snap heel goed wel wat je bedoeld met dat ik met respect om moet gaan met de vader van ons kind.
Zoontje hoort van mij niets maar dan ook niets slechts over papa.. wat ik van hem denk en vind is mijn ding.
Helaas is ex zelf zo opzichtig in die dingen dat zoon het toch allemaal meekrijgt.
Ik heb het hier wel eens over met mijn vriend, die zegt gewoon dat ik zoon het moet vertellen.. want anders komt zoon later naar mij van mam je heb gelogen of wat dan ook.
Het is toch niet aan mij om een beeld van zijn vader te schetsen die niet zo best is en wat hem zeker erg verdrietig zal maken?
ook best een dillemma vind ik dat
Ik snap je wel, maar het is verstandig om jezelf uit de emotionele modus te halen.
Waarom verteld hij het niet? Waarschijnlijk omdat hij jou niet vertrouwd met de informatie. Al dan niet terecht.
Ik vind het goed van hem dat hij dit gaat doen. Hoewel het jammer is voor je zoon dat hij zijn vader dan 1 x minder ziet, maakt hij zo wel meer kans op een normalere vader en dat is goud waard.
Ik zet jou even voor een spiegel... ongeacht wat je ex doet. Doe jij wat goed en correct is. En dat is ook met respect omgaan met de vader van je kind. Want dat is hij, of je het nu leuk vindt of niet.
dankje voor je reactie DNM.. ik snap even niet wat je bedoelt met het al dan niet vertrouwen van de informatie?? wil je dit toelichten?
Ik snap heel goed wel wat je bedoeld met dat ik met respect om moet gaan met de vader van ons kind.
Zoontje hoort van mij niets maar dan ook niets slechts over papa.. wat ik van hem denk en vind is mijn ding.
Helaas is ex zelf zo opzichtig in die dingen dat zoon het toch allemaal meekrijgt.
Ik heb het hier wel eens over met mijn vriend, die zegt gewoon dat ik zoon het moet vertellen.. want anders komt zoon later naar mij van mam je heb gelogen of wat dan ook.
Het is toch niet aan mij om een beeld van zijn vader te schetsen die niet zo best is en wat hem zeker erg verdrietig zal maken?
ook best een dillemma vind ik dat
vrijdag 4 december 2009 om 10:25
quote:omdatdaaromdaarvoor schreef op 04 december 2009 @ 10:22:
[...]
Het is toch niet aan mij om een beeld van zijn vader te schetsen die niet zo best is en wat hem zeker erg verdrietig zal maken?
ook best een dillemma vind ik datJe hoeft toch ook niet het beeld te schetsen dat jij van je ex hebt. Je kunt je zoon wel vertellen dat zn vader ADHD heeft en dat hij - mede- daardoor zichzelf niet goed in de hand heeft bij het gebruik van drank en joints. En dat hij daar nu wat aan wil gaan doen omdat hij er zelf ook niet blij mee is. Ik denk dat - als je hem blijft voorliegen - dat je zoon weleens zou kunnen gaan denken dat het aan hem ligt dat zn vader niet gezellig is. Er gaat meer om in een kinderkoppie van 8 jaar dan je denkt.
[...]
Het is toch niet aan mij om een beeld van zijn vader te schetsen die niet zo best is en wat hem zeker erg verdrietig zal maken?
ook best een dillemma vind ik datJe hoeft toch ook niet het beeld te schetsen dat jij van je ex hebt. Je kunt je zoon wel vertellen dat zn vader ADHD heeft en dat hij - mede- daardoor zichzelf niet goed in de hand heeft bij het gebruik van drank en joints. En dat hij daar nu wat aan wil gaan doen omdat hij er zelf ook niet blij mee is. Ik denk dat - als je hem blijft voorliegen - dat je zoon weleens zou kunnen gaan denken dat het aan hem ligt dat zn vader niet gezellig is. Er gaat meer om in een kinderkoppie van 8 jaar dan je denkt.
vrijdag 4 december 2009 om 10:25
quote:Bianca40 schreef op 04 december 2009 @ 10:21:
Waarom zeg je dat hij naar het buitenland gaat? Je kunt hem toch gewoon vertellen dat papa gaat proberen om van zn verslaving af te komen? Hij weet er toch al van en misschien kun je hem een mooie tekening laten maken, of een lieve kaart laten schrijven aan zn vader waarin hij zegt dat ie hoopt dat ie weer een gezellige vader terugkrijgt als de behandeling gedaan is. Dat geeft zn vader misschien net ff dat beetje extra stimulans om er vol voor te gaan.
Mijn hart breekt als ik dit moet zeggen.. ik ben er zelf best emo onder... en dat mag en kan niet naar zoon toe,, ik ben zijn moeder... ik moet toch groot en sterk zijn
Als ik laat zien dat ik om de situatie zo emotioneel ben en verdriet heb, ben ik geen beste mama toch?
Bovendien h'eb ik al verteld van dat hij naar het buitenland moet voor werk... kan ik het niet gaan terugdraaien.. komt helemaal lekker over nietdan?
Waarom zeg je dat hij naar het buitenland gaat? Je kunt hem toch gewoon vertellen dat papa gaat proberen om van zn verslaving af te komen? Hij weet er toch al van en misschien kun je hem een mooie tekening laten maken, of een lieve kaart laten schrijven aan zn vader waarin hij zegt dat ie hoopt dat ie weer een gezellige vader terugkrijgt als de behandeling gedaan is. Dat geeft zn vader misschien net ff dat beetje extra stimulans om er vol voor te gaan.
Mijn hart breekt als ik dit moet zeggen.. ik ben er zelf best emo onder... en dat mag en kan niet naar zoon toe,, ik ben zijn moeder... ik moet toch groot en sterk zijn
Als ik laat zien dat ik om de situatie zo emotioneel ben en verdriet heb, ben ik geen beste mama toch?
Bovendien h'eb ik al verteld van dat hij naar het buitenland moet voor werk... kan ik het niet gaan terugdraaien.. komt helemaal lekker over nietdan?
vrijdag 4 december 2009 om 10:27
Je maakt je veel te druk. Als hij echt zo verslaafd is dan is het toch ook veel beter voor je zoontje dat hij afkickt.
Overigen nog wel de vraag waarom je je kind naar zo iemand toe zou laten gaan......terwijl hij nog verslaafd is, bedoel ik.
Ik denk dat je je zo druk maakt omdat hij nu ineens wel wil afkicken en dat dan niet over had voor jou en je kind. Dat is idd jammer, maar heeft niet zoveel met de huidige situatie te maken.
Pak je eigen leven op, geniet van je kind, en je kunt het mijns inziens gewoon vertellen hoor, waarom hij papa niet kan zien.
Overigen nog wel de vraag waarom je je kind naar zo iemand toe zou laten gaan......terwijl hij nog verslaafd is, bedoel ik.
Ik denk dat je je zo druk maakt omdat hij nu ineens wel wil afkicken en dat dan niet over had voor jou en je kind. Dat is idd jammer, maar heeft niet zoveel met de huidige situatie te maken.
Pak je eigen leven op, geniet van je kind, en je kunt het mijns inziens gewoon vertellen hoor, waarom hij papa niet kan zien.
vrijdag 4 december 2009 om 10:28
Dan ben je juist wel een goeie mama vind ik. Je kunt zeggen dat jij er ook verdriet van hebt omdat je ook graag wil dat zn vader weer gezellig voor hem wordt. En dat het jou pijn doet als je ziet dat dat niet altijd zo is. Samen huilen, daarna knuffelen, en je opent gelijk de deur voor alle vragen die in jouw zoon opkomen met betrekking tot zijn vader.
Je kan het wel terugdraaien. Je kunt zeggen dat je er over na hebt gedacht of je het wel moest vertellen aan hem, maar dat je eerlijk wilt zijn en het daarom alsnog vertelt. Bied je excuses aan dat je het niet gelijk hebt vertelt, en je leert hem gelijk dat eerlijkheid belangrijk is.
Je kan het wel terugdraaien. Je kunt zeggen dat je er over na hebt gedacht of je het wel moest vertellen aan hem, maar dat je eerlijk wilt zijn en het daarom alsnog vertelt. Bied je excuses aan dat je het niet gelijk hebt vertelt, en je leert hem gelijk dat eerlijkheid belangrijk is.
vrijdag 4 december 2009 om 10:29
quote:Bianca40 schreef op 04 december 2009 @ 10:25:
[...]
Je hoeft toch ook niet het beeld te schetsen dat jij van je ex hebt. Je kunt je zoon wel vertellen dat zn vader ADHD heeft en dat hij - mede- daardoor zichzelf niet goed in de hand heeft bij het gebruik van drank en joints. En dat hij daar nu wat aan wil gaan doen omdat hij er zelf ook niet blij mee is. Ik denk dat - als je hem blijft voorliegen - dat je zoon weleens zou kunnen gaan denken dat het aan hem ligt dat zn vader niet gezellig is. Er gaat meer om in een kinderkoppie van 8 jaar dan je denkt.
Dat is eigenlijk wat ons zoontje al weet.. zo triest om dat op die jonge leeftijd al te moeten weten dat je vader aan de drank en drugs zit
Ja het kan idd ook dat zoon denkt dat het aan hem ligt.. dat heb ik hem goddank nooit horen zeggen, wat idd niet wegneemt dat dat wel een gedachte kan zijn
[...]
Je hoeft toch ook niet het beeld te schetsen dat jij van je ex hebt. Je kunt je zoon wel vertellen dat zn vader ADHD heeft en dat hij - mede- daardoor zichzelf niet goed in de hand heeft bij het gebruik van drank en joints. En dat hij daar nu wat aan wil gaan doen omdat hij er zelf ook niet blij mee is. Ik denk dat - als je hem blijft voorliegen - dat je zoon weleens zou kunnen gaan denken dat het aan hem ligt dat zn vader niet gezellig is. Er gaat meer om in een kinderkoppie van 8 jaar dan je denkt.
Dat is eigenlijk wat ons zoontje al weet.. zo triest om dat op die jonge leeftijd al te moeten weten dat je vader aan de drank en drugs zit
Ja het kan idd ook dat zoon denkt dat het aan hem ligt.. dat heb ik hem goddank nooit horen zeggen, wat idd niet wegneemt dat dat wel een gedachte kan zijn
vrijdag 4 december 2009 om 10:30
Wat vervelend voor je kind deze situatie. Ik merk aan jou woorden dat je nog heel erg boos bent op je ex. Laat dit vooral nooit aan je kind blijken (heb hier ervaring mee).
Want zijn papa is gewoon zijn papa en hij houd van hem. Hij moet vooral niet het gevoel krijgen dat papa slecht is etc of doet hij er niet goed aan doet om van hem te houden.
Ga niet met de hakken in het zand (papa gaat het niet vertellen) maar zeg jij het hem dan. Ga niet liegen over de oorzaak. Zeg dan gewoon dat hij een maand weggaat (maak desnoods een kalender met hem) om het een en ander proberen op te lossen oid.
Geef je zoon geen geld meer mee. Dat is duidelijk niet goed voor hun band.
En ik snap je hoor, woest kan je ervan worden als de vader van je kind zijn geld aftroggeld e.d zonder meer! Maar probeer dat even opzij te zetten om wille van je lieve zoon, waar je duidelijk veel van houdt!
Want zijn papa is gewoon zijn papa en hij houd van hem. Hij moet vooral niet het gevoel krijgen dat papa slecht is etc of doet hij er niet goed aan doet om van hem te houden.
Ga niet met de hakken in het zand (papa gaat het niet vertellen) maar zeg jij het hem dan. Ga niet liegen over de oorzaak. Zeg dan gewoon dat hij een maand weggaat (maak desnoods een kalender met hem) om het een en ander proberen op te lossen oid.
Geef je zoon geen geld meer mee. Dat is duidelijk niet goed voor hun band.
En ik snap je hoor, woest kan je ervan worden als de vader van je kind zijn geld aftroggeld e.d zonder meer! Maar probeer dat even opzij te zetten om wille van je lieve zoon, waar je duidelijk veel van houdt!
vrijdag 4 december 2009 om 10:30
En nog iets...
als je het hem vertelt dan kun je ook met hem afspreken dat hij zelf aan mag geven wanneer hij wel en niet naar papa wil. En dat hij je altijd kan bellen en dat je hem direct op komt halen als hij bij papa is en hij op dat moment heeft last van papa zn verslaving.
Vertel het nou gewoon, het maakt jullie band sterker en het maakt het voor je zoon wat begrijpelijker. En hij weet dan dat jij het weet, want misschien houdt hij zn mond wel tegen jou over dingen die in de weekenden gebeuren omdat ie bang is dat het een geheim voor jou moet blijven.
als je het hem vertelt dan kun je ook met hem afspreken dat hij zelf aan mag geven wanneer hij wel en niet naar papa wil. En dat hij je altijd kan bellen en dat je hem direct op komt halen als hij bij papa is en hij op dat moment heeft last van papa zn verslaving.
Vertel het nou gewoon, het maakt jullie band sterker en het maakt het voor je zoon wat begrijpelijker. En hij weet dan dat jij het weet, want misschien houdt hij zn mond wel tegen jou over dingen die in de weekenden gebeuren omdat ie bang is dat het een geheim voor jou moet blijven.
vrijdag 4 december 2009 om 10:31
Wat een rot situatie voor jou en je zoon. Ik snap dat het aan je vreet. Misschien is het een idee om je zoon uit te leggen dat de keuzes die je ex maakt zijn ingegeven door alcohol en drugs en dat dit geen goede basis en dat hij daarom is wie hij is en doet wat hij doet. Je kunt geen verantwoordig nemen naar je kind toe over je ex maar wel duidelijk aangeven waar jij staat in het geheel namelijk altijd achter hem, of hij nu boos, verdrietig of blij is met z,n vader. En natuurlijk, waneer jij het gevoel hebt dat je zoon in mogelijk gevaar is waneer hij bij je ex is zou ik stappen ondernemen om hem te beschermen.
Moeilijk hoor!!
Moeilijk hoor!!
vrijdag 4 december 2009 om 10:33
quote:toetyfroety schreef op 04 december 2009 @ 10:27:
Je maakt je veel te druk. Als hij echt zo verslaafd is dan is het toch ook veel beter voor je zoontje dat hij afkickt.
Overigen nog wel de vraag waarom je je kind naar zo iemand toe zou laten gaan......terwijl hij nog verslaafd is, bedoel ik.
Ik denk dat je je zo druk maakt omdat hij nu ineens wel wil afkicken en dat dan niet over had voor jou en je kind. Dat is idd jammer, maar heeft niet zoveel met de huidige situatie te maken. Pak je eigen leven op, geniet van je kind, en je kunt het mijns inziens gewoon vertellen hoor, waarom hij papa niet kan zien.
Daar heeft het niets mee te maken hoor.. ja het is wel treurig... maar ik heb mijn leven opgepakt,, heb een lieve man in mijn leven en word binnekort weer mama.
Het trieste is het voor zoon.. dat doet pijn, dat maakt me boos.
Voor mij heeft hij het idd nooit gedaan... voor zijn kinderen ook niet..
dat is wat ik er het ergste aan vind... zijjn zoon heeft RECHT op zijn vader toch?
Als je besluit voor een kindje te gaan betekend dat ook dat je goed voor jezelf moet zorgen zodat je goed voor je kindje kan zorgen.
Mede door de hormonen grijpt me dit denk wel meer aan ook moet ik eerlijk zeggen
Je maakt je veel te druk. Als hij echt zo verslaafd is dan is het toch ook veel beter voor je zoontje dat hij afkickt.
Overigen nog wel de vraag waarom je je kind naar zo iemand toe zou laten gaan......terwijl hij nog verslaafd is, bedoel ik.
Ik denk dat je je zo druk maakt omdat hij nu ineens wel wil afkicken en dat dan niet over had voor jou en je kind. Dat is idd jammer, maar heeft niet zoveel met de huidige situatie te maken. Pak je eigen leven op, geniet van je kind, en je kunt het mijns inziens gewoon vertellen hoor, waarom hij papa niet kan zien.
Daar heeft het niets mee te maken hoor.. ja het is wel treurig... maar ik heb mijn leven opgepakt,, heb een lieve man in mijn leven en word binnekort weer mama.
Het trieste is het voor zoon.. dat doet pijn, dat maakt me boos.
Voor mij heeft hij het idd nooit gedaan... voor zijn kinderen ook niet..
dat is wat ik er het ergste aan vind... zijjn zoon heeft RECHT op zijn vader toch?
Als je besluit voor een kindje te gaan betekend dat ook dat je goed voor jezelf moet zorgen zodat je goed voor je kindje kan zorgen.
Mede door de hormonen grijpt me dit denk wel meer aan ook moet ik eerlijk zeggen
vrijdag 4 december 2009 om 10:33
quote:omdatdaaromdaarvoor schreef op 04 december 2009 @ 10:08:
Teleurgesteld.. waarom perse hij nu de papa is van onze jongen.
Eh.. daar was je acht jaar geleden zelf bij toch?
Verder vind ik dat je niet zou moeten liegen tegen je zoon. Laat je ex zelf maar vertellen dat hij er niet is. Officieel weet jij nog van niets, dus wil hij het misschien de volgende keer dat hij je zoon ziet het zelf nog wel vertellen?
Teleurgesteld.. waarom perse hij nu de papa is van onze jongen.
Eh.. daar was je acht jaar geleden zelf bij toch?
Verder vind ik dat je niet zou moeten liegen tegen je zoon. Laat je ex zelf maar vertellen dat hij er niet is. Officieel weet jij nog van niets, dus wil hij het misschien de volgende keer dat hij je zoon ziet het zelf nog wel vertellen?
vrijdag 4 december 2009 om 10:36
quote:Bianca40 schreef op 04 december 2009 @ 10:28:
Dan ben je juist wel een goeie mama vind ik. Je kunt zeggen dat jij er ook verdriet van hebt omdat je ook graag wil dat zn vader weer gezellig voor hem wordt. En dat het jou pijn doet als je ziet dat dat niet altijd zo is. Samen huilen, daarna knuffelen, en je opent gelijk de deur voor alle vragen die in jouw zoon opkomen met betrekking tot zijn vader.
Je kan het wel terugdraaien. Je kunt zeggen dat je er over na hebt gedacht of je het wel moest vertellen aan hem, maar dat je eerlijk wilt zijn en het daarom alsnog vertelt. Bied je excuses aan dat je het niet gelijk hebt vertelt, en je leert hem gelijk dat eerlijkheid belangrijk is.
Zou ik kunnen doen,,, alleen is ex op de hoogte door mij gesteld dat ik het ' opgelost' heb voor hem.
Ik kan het wel zondag vertellen als ik hem weer ophaal...anderzijds denk ik, moet ik het wel zo beladen maken allemaal... het komt in de praktijk neer op 1 x niet naar papa.. dta dat ook een hele maand inhoudt weet/bedenkt hij zich wellicht niet.
Dan ben je juist wel een goeie mama vind ik. Je kunt zeggen dat jij er ook verdriet van hebt omdat je ook graag wil dat zn vader weer gezellig voor hem wordt. En dat het jou pijn doet als je ziet dat dat niet altijd zo is. Samen huilen, daarna knuffelen, en je opent gelijk de deur voor alle vragen die in jouw zoon opkomen met betrekking tot zijn vader.
Je kan het wel terugdraaien. Je kunt zeggen dat je er over na hebt gedacht of je het wel moest vertellen aan hem, maar dat je eerlijk wilt zijn en het daarom alsnog vertelt. Bied je excuses aan dat je het niet gelijk hebt vertelt, en je leert hem gelijk dat eerlijkheid belangrijk is.
Zou ik kunnen doen,,, alleen is ex op de hoogte door mij gesteld dat ik het ' opgelost' heb voor hem.
Ik kan het wel zondag vertellen als ik hem weer ophaal...anderzijds denk ik, moet ik het wel zo beladen maken allemaal... het komt in de praktijk neer op 1 x niet naar papa.. dta dat ook een hele maand inhoudt weet/bedenkt hij zich wellicht niet.
vrijdag 4 december 2009 om 10:39
Nog even dit,
Mijn vader heeft ook niet altijd goed voor zichzelf gezorgd (depressies) en hij heeft ook mijn moeder niet genoeg gesteund op financieel gebied e.d.
Het is gewoon heel pijnlijk als je je moeder dat hoort zeggen van je vader betaald niks voor etc en andersom dat je vader over je moeder zegt dat ze geldwolf enzo.
Dat doet gewoon heel erg veel pijn, al zeggen ze het misschien niet letterlijk een kind heeft dat echt wel door.
Dat wil ik je alleen even meegeven dat je daar voor waakt. Het heeft bij mij als kind toen veel stukgemaakt in mijn jeugd.
Verder vind ik het top dat je zo voor je kind op komt.
Mijn vader heeft ook niet altijd goed voor zichzelf gezorgd (depressies) en hij heeft ook mijn moeder niet genoeg gesteund op financieel gebied e.d.
Het is gewoon heel pijnlijk als je je moeder dat hoort zeggen van je vader betaald niks voor etc en andersom dat je vader over je moeder zegt dat ze geldwolf enzo.
Dat doet gewoon heel erg veel pijn, al zeggen ze het misschien niet letterlijk een kind heeft dat echt wel door.
Dat wil ik je alleen even meegeven dat je daar voor waakt. Het heeft bij mij als kind toen veel stukgemaakt in mijn jeugd.
Verder vind ik het top dat je zo voor je kind op komt.
vrijdag 4 december 2009 om 10:40
Je vergeet dat je zoon zijn vader niet anders kent als zo. En dat ook gewoon accepteert. De emoties die jij bij je ex hebt heeft jou zoon niet. Daarom moet je jou verdriet ook niet op je zoon projecteren; kennelijk hebben ze het samen prima naar hun zin.
En aangezien hij zijn gebruik kent zou ik hem zeker uitleggen dat pa een poging doet om er vanaf te komen. En dat pa daar de steun van zijn zoon heel hard bij nodig heeft. Zonder de verantwoordelijkheid bij je zoon te leggen.
Ik zou hem juist de hemel in prijzen voor zijn poging bij je zoon. het is toch veel beter dat je zoon trots op zijn vader kan zijn?
En aangezien hij zijn gebruik kent zou ik hem zeker uitleggen dat pa een poging doet om er vanaf te komen. En dat pa daar de steun van zijn zoon heel hard bij nodig heeft. Zonder de verantwoordelijkheid bij je zoon te leggen.
Ik zou hem juist de hemel in prijzen voor zijn poging bij je zoon. het is toch veel beter dat je zoon trots op zijn vader kan zijn?
vrijdag 4 december 2009 om 10:42
quote:Bianca40 schreef op 04 december 2009 @ 10:30:
En nog iets...
als je het hem vertelt dan kun je ook met hem afspreken dat hij zelf aan mag geven wanneer hij wel en niet naar papa wil. En dat hij je altijd kan bellen en dat je hem direct op komt halen als hij bij papa is en hij op dat moment heeft last van papa zn verslaving.
Vertel het nou gewoon, het maakt jullie band sterker en het maakt het voor je zoon wat begrijpelijker. En hij weet dan dat jij het weet, want misschien houdt hij zn mond wel tegen jou over dingen die in de weekenden gebeuren omdat ie bang is dat het een geheim voor jou moet blijven.
Poeh, was het maar zo simpel bianca40.
Puntje is wel.. zoon is loyaal naar papa tiot en met ( vind ik iets moois ook wel), hij durft niet eerlijk te zijn tegen papa, bang voor zijn reactie.
Hij krijgt wel eens een snauw en sneer als papa zijn bui niet heeft.. ik hoor dit dan als ik hem ophaal en bedenk.. wat kan ik hieraan doen>
Het voor de voeten gooien van ex is geen optie, hier komt ruzie van en daarvan fysieke strijd.aangezien ik hem nooit uit de weg ben gegaan en ook terug vecht ( iets wat nu niet mag en kan omdat ik hoogzwanger ben, en iets wat feitelijk niet eens mag gebeuren)
Ook nog heeft oapa noooit geen beltegoed.. en kan ik zoon geen mob meegeven...want papa belt zijn tegoedje weg (ja ook al geprobeerd)
UIteraard zou ik hem ophalen..maar de signalen krijg ik niet.. hij kan me dus niet bellen...
zelf naar huis laten komen kan niet, want ik woon in een andere stad dan zijn pa
En nog iets...
als je het hem vertelt dan kun je ook met hem afspreken dat hij zelf aan mag geven wanneer hij wel en niet naar papa wil. En dat hij je altijd kan bellen en dat je hem direct op komt halen als hij bij papa is en hij op dat moment heeft last van papa zn verslaving.
Vertel het nou gewoon, het maakt jullie band sterker en het maakt het voor je zoon wat begrijpelijker. En hij weet dan dat jij het weet, want misschien houdt hij zn mond wel tegen jou over dingen die in de weekenden gebeuren omdat ie bang is dat het een geheim voor jou moet blijven.
Poeh, was het maar zo simpel bianca40.
Puntje is wel.. zoon is loyaal naar papa tiot en met ( vind ik iets moois ook wel), hij durft niet eerlijk te zijn tegen papa, bang voor zijn reactie.
Hij krijgt wel eens een snauw en sneer als papa zijn bui niet heeft.. ik hoor dit dan als ik hem ophaal en bedenk.. wat kan ik hieraan doen>
Het voor de voeten gooien van ex is geen optie, hier komt ruzie van en daarvan fysieke strijd.aangezien ik hem nooit uit de weg ben gegaan en ook terug vecht ( iets wat nu niet mag en kan omdat ik hoogzwanger ben, en iets wat feitelijk niet eens mag gebeuren)
Ook nog heeft oapa noooit geen beltegoed.. en kan ik zoon geen mob meegeven...want papa belt zijn tegoedje weg (ja ook al geprobeerd)
UIteraard zou ik hem ophalen..maar de signalen krijg ik niet.. hij kan me dus niet bellen...
zelf naar huis laten komen kan niet, want ik woon in een andere stad dan zijn pa
vrijdag 4 december 2009 om 10:44
quote:Bianca40 schreef op 04 december 2009 @ 10:32:
En verder... ja sorry, maar het houdt me nogal bezig... kun je tegen zn vader zeggen dat je erover gepraat hebt met je zoon en hem vertellen hoe hij reageerde en wat jullie besproken hebben. Dan is je ex ook gelijk op de hoogte van jullie eerlijkheid.
Had ik maar een ex die toegangelijk is voor dit soort gesprekken Bianca...
* Ik kan het net zo goed tegen mijn hondje vertellen.. die lift dan zijn kopje op geeft een zucht en rot weer in slaap*
En verder... ja sorry, maar het houdt me nogal bezig... kun je tegen zn vader zeggen dat je erover gepraat hebt met je zoon en hem vertellen hoe hij reageerde en wat jullie besproken hebben. Dan is je ex ook gelijk op de hoogte van jullie eerlijkheid.
Had ik maar een ex die toegangelijk is voor dit soort gesprekken Bianca...
* Ik kan het net zo goed tegen mijn hondje vertellen.. die lift dan zijn kopje op geeft een zucht en rot weer in slaap*
vrijdag 4 december 2009 om 10:46
Zou ook gewoon eerlijk zijn naar je zoon toe wat zijn vader gaat doen, natuurlijk wel op kind-nivo uitleggen.
En zoals bovenstaande postings altijd positief en neutraal blijven over je ex waar je kind bij is. Maar dat doe je al zoals ik lees. Jouw emoties bij jezelf houden.
Daarnaast zou ik zeker niet je ex de hemel in prijzen naar je zoon over zijn afkickpoging. Het is niet te voorspellen namelijk of je ex ook daadwerkelijk er vanaf komt. Dan loop je weer het risico dat je zoon er vanuitgaat dat alles goed komt met papa en je hebt rekening te houden met dat het daarna gewoonweg nog niet goed komt.
En zoals bovenstaande postings altijd positief en neutraal blijven over je ex waar je kind bij is. Maar dat doe je al zoals ik lees. Jouw emoties bij jezelf houden.
Daarnaast zou ik zeker niet je ex de hemel in prijzen naar je zoon over zijn afkickpoging. Het is niet te voorspellen namelijk of je ex ook daadwerkelijk er vanaf komt. Dan loop je weer het risico dat je zoon er vanuitgaat dat alles goed komt met papa en je hebt rekening te houden met dat het daarna gewoonweg nog niet goed komt.
vrijdag 4 december 2009 om 10:47
quote:Capibara schreef op 04 december 2009 @ 10:33:
[...]
Eh.. daar was je acht jaar geleden zelf bij toch?
Tis maar een gedachtegang Capibara, niets meer dan dat.
Ja ik was er zelf bij, ja we hielden veel van elkaar, zijn samen voor een kindje gegaan.
Mag ik bij tijd en wijl af en toe verdrietig zijn om dat hij de vader van zoontje is alstjeblieft
[...]
Eh.. daar was je acht jaar geleden zelf bij toch?
Tis maar een gedachtegang Capibara, niets meer dan dat.
Ja ik was er zelf bij, ja we hielden veel van elkaar, zijn samen voor een kindje gegaan.
Mag ik bij tijd en wijl af en toe verdrietig zijn om dat hij de vader van zoontje is alstjeblieft
