Ex en onze zoon...en alle shit erbij

[quote]Bianca40 schreef op 04 december 2009 @ 10:21:

Waarom zeg je dat hij naar het buitenland gaat? Je kunt hem toch gewoon vertellen dat papa gaat proberen om van zn verslaving af te komen? Hij weet er toch al van. quote]



Helemaal mee eens!

Waarom zou je liegen? Als je zoontje toch al weet wat er gaande is waarom geen duidelijkheid?

Eerlijkheid voor alles, want als je zoontje er achter komt dat je gelogen hebt wie leert hem dan iets verkeerds? Jij toch?

En een keertje z'n vader missen zou geen probleem moeten zijn, kan hij vast tegen.

Ik denk dat je te moeilijk doet, laat t gaan, zolang je zoon geen kwaad gedaan wordt en nog steeds graag naar zn vader gaat kun je t beter laten gaan zoals t gaat.

Zodra je zoon niet meer wil dan op je strepen staan.

Fijne feestdagen!

Het is de verslaving die spreekt..en familie gaat helaas heel vaak niet voor verslaving.

Waarom heb je je ex niet gewoon gebeld en gevraagd wat zijn plannen zijn? Wist je direct waar je aan toe was toch?

TO, op papier is hij 8, maar hij heeft al iets meer meegemaakt dan de gemiddelde leeftijdgenootjes en is dus waarschijnlijk al een stuk wijzer. Dat zou voor mij doorslaggevend zijn om toch in zijn eigen woorden te vertellen wat papa gaat doen. En aan de hand van de vragen die zoonlief vervolgens aan je stelt kun jij bepalen in hoeverre hij ermee bezig is in zn koppie.

Kun je niet bij een Jellinek-kliniek ofzo om advies vragen? Misschien zijn er wel brochures ofzo voor kinderen waarin duidelijk en beknopt wordt uitgelegd over Detox.

Die nuance, dat het misschien niet gaat lukken, kun je ook best in je verhaal aanbrengen, denk ik. Je kan zeggen dat het om een heel lastig probleem gaat en dat het best kan zijn dat het misschien niet gaat helpen, maar dat je ex nu wel zijn best gaat doen om zijn leven weer op de rails te krijgen. Kijk, als je zoontje zijn vader in januari weer ziet, zal hij toch wel een 'andere papa' aantreffen, dan hij nu kent. Dan kan hij ook snappen waarom dat zo is. Ik begrijp daarentegen dat je wel weer min of meer rekent op een terugval. Maar, ik denk toch dat het voor je zoontje goed is dat hij (zonder al te veel details over drank en drugs) op de hoogte is van het proces. Dat kan veel onzekerheid bij hem wegnemen.

quote:omdatdaaromdaarvoor schreef op 04 december 2009 @ 11:31:

[...]

Wat lief dat je me quote en vervolgens stilvalt Ben ik zo adembenemend??

TO schreef wel wat in haar post van 11:31 hoor, het is alleen opgegaan in de tekst van Bianca:



Neee heeft hij niet verteld.. maar die meid is ook niet achterlijk, en weet het dus door zelf inzicht... en ze heeft iets ogevanegn..

Kleine kopjes grote....

Oke Capibara, ik heb het nu gelezen.. thanxxx



Sorry TO, ik las te snel, je had wel degelijk een reactie in de quote gezet. Alleen is het handig om deze dan vet te drukken ofzo, zodat ie eruit springt!



Tot laterrrr

het lijkt mij positief dat je ex wil afkicken. Je kan nu gaan zeuren over bezoekrecht voor je zoontje, maar je zoontje heeft meer baat bij een vader die clean is

Quote OP

Ik weet dus al een maandje of 1,5 dat hij weggaat even en dat komt er op neer dat onze zoon in de praktijk 1 x extra zijn vader niet ziet ( normaal 1xper 2 weken een weekend)

Officieel weet ik niets van het gebeuren af, maar mijn exschoonma die ik nog wel eens spreek heeft me dit verteld.

Hij weet dta ik het dus weet, maar rept er met geen woord over met mij en wat dit dus betekend voor zoon en de ophandezijnde feestdagen en kerstvakantie.

quote:omdatdaaromdaarvoor schreef op 07 december 2009 @ 13:53:

Nou het weekend is achter de rug en zoonlief weer thuis.

papa had er helemaal niets over gezegd, alleen dat hij dat weekend dat hij er niet is hij bij oma logeert....

Ik wilde er wel mer ex over praten maar hij zag er niet erg fijntjes uit zeg maar.

Hij was zichtbaar aangeslagen.. althans zo leek het..

Ik heb er zo mijn bedenkingen bij., maar gaf hem het voordeel van de twijfel.. het zal hem heus wel 'iets doen.

Heb hem oprechte sterkte en succes gewenst en gevraagd als hij kan bellen of hij dat ff doet voor die kleine.

Terugweg in de auto was er dus niet sprake van een huilend ventje.. heb hem wel erover verteld/meegedeeld en aardig ingepakt dat hij gezellig bij oma gaat logeren als papa weg is.

Hij vroeg hoelang.. ik zei ja ik denk paar weekjes.. en als papa terug is gaat ie nog ergens anders heen naar mensen die papa gaan helpen met het afblijven van biertjes en jointjes..

Hij reageerde heel erg opgelucht.,.,. hij zei.... helpen ze hem ook van de stress af?? ik zei ja ik denk dat dat een beetje samengaat.. en dat papa daarna wel beter in ze vel zou zitten.

Hji was erg blij..want zonder stress was papa een stuk gezelliger.

Dus al met al viel het me mee. en is hij niet erg onder de indruk.

Wel zei ik erbij dat papa het graag wilde doen voor hem en zijn zus.. en dat we met z'n alle moeten hopen dat het papa lukt.

Ik heb er wel een redelijk gevoel aan over gehouden gelukkig



Ik lees nu je topic pas, TO, en wil ook graag reageren omdat ik een aantal zaken herken. Ook mijn ex heeft een drankprobleem (gaat helaas niet afkicken) en ik heb met de vraag geworsteld of ik de kinderen hierover moest vertellen.



Vanwege dat drankprobleem heb ik maatregelen moeten nemen m.b.t. de kinderen, en toen was de vraag: vertel ik ze hier de waarheid over, leg ik niets uit of verzin ik iets? Ik heb toen - na overleg met verschillende hulpverleners - besloten om de waarheid te vertellen. Dit leidde tot een heel moeilijk maar goed verlopen gesprek met de kinderen over alcohol en wat dat met een mens doet. Ik heb het heel feitelijk gehouden en uitgelegd dat papa vaak te veel drinkt en wat voor effecten te veel drinken op iemand heeft.



Op een niet beschuldigende toon heb ik ze duidelijk gemaakt wat de risico's hiervan zijn en waarom iemand in dronken toestand niet in staat is goed voor kinderen te zorgen. Ik heb ook uitgelegd - op hun niveau uiteraard - wat een verslaving is en dat het moeilijk is om te stoppen met drinken als je verslaafd bent. Ook wat de verschijnselen zijn (fysiek en psychisch) als je stopt met drinken.



De kinderen hebben goed op dit gesprek gereageerd, wat ik o.a. afleid uit het feit dat ze hem niet gingen verdedigen. Ik heb daarna nog wel eens erop teruggegrepen of praat n.a.v. gebeurtenissen of berichten nog eens in het algemeen met hen over alcoholgebruik.



Ik zou in jouw situatie ook open kaart spelen met je zoon, uiteraard op zijn niveau. Hij is al 8 (mijn oudste dochter ook) en begrijpt al veel. Bovendien wéét hij al dat zijn vader problemen heeft, alleen kan hij die niet plaatsen of verklaren. Dat betekent dat hij zelf een verklaring gaat verzinnen en misschien zou je schrikken als je wist wat die is. De waarheid is altijd makkelijker te behappen als je die op de juiste manier brengt.



Je zoon weet nu dat zijn vader een probleem heeft, maar mag niet weten dat zijn vader probeert dit probleem op te lossen. Hij voelt van alle kanten dat zijn ouders geen open kaart met hem spelen en dat voedt de onzekerheid bij hem. Het lijkt me dat het voor hem ook onveilig voelt als hij de spanningen aanvoelt en niet weet waar die vandaan komen.



Jouw eigen gevoelens zitten je hierbij in de weg. Ook al heb je een nieuw leven opgebouwd, jouw zoon hoort nog bij het leven dat je met hem had en daarom word je nu weer ongewild geconfronteerd met de problemen van je ex. Afkicken doe je niet voor een ander, hoeveel je ook van diegene houdt, maar doe je voor jezelf. Anders lukt het zeker niet. Het lijkt me niet goed als je je zoon voorhoudt dat de poging om af te kicken ergens "voor hem" is. Als die poging mislukt, zou dat dus betekenen dat zijn vader niet genoeg van hem houdt.



Ik zou uitleggen dat zijn vader problemen heeft met drank en drugs (dat ADHD daar de oorzaak van is weet je niet, dus dat zou ik niet zeggen) en dat hij verslaafd is. Het is bijna onmogelijk om in je eentje van een verslaving af te komen en papa heeft dus besloten naar een kliniek (?) te gaan waar mensen zijn die ervoor geleerd hebben om verslaafde mensen te helpen van hun verslaving af te komen. Ik zou erbij zeggen dat dat heel erg moeilijk is en dat het niet iedereen lukt. Soms lukt het wel maar gaan mensen later toch weer door met drinken of drugs gebruiken.



Ik zou erbij zeggen dat het iets is wat papa voor zichzelf wil doen en wat hij ook zelf moet doen. Andere grote mensen kunnen hem daarbij helpen, maar uiteindelijk moet papa het zelf doen (dit zodat je zoon niet denkt dat hij hier op een of andere manier een rol in speelt).



Dit is een realistische manier om de zaken voor te stellen, die is afgestemd op zijn leeftijd. Het zal hem ook helpen dingen te plaatsen die zijn voorgevallen als hij bij zijn vader is. Je kan bv. ook uitleggen dat een verslaving veel geld kost. En dat mensen die verslaafd zijn soms rare of vervelende dingen doen om drank en drugs te kunnen kopen. Dat is waarschijnlijk waarom zijn vader geld van hem pakt.



Je zult zien dat het jullie allebei veel lucht zal geven als je op een open en respectvolle manier over dit onderwerp praat (dus zonder negatief te zijn over je ex, maar wel realistisch over het problematische ervan). Je kunt je zoon vanaf dat moment uitleggen wat hij in bepaalde situaties kan doen (bv. jou bellen, iemand anders waarschuwen). Je kunt ook naar waarheid uitleggen waarom papa bv. rond de feestdagen wekenlang niet belt (misschien mag hij tijdens het afkicken niet bellen - ik weet niet of hij opgenomen wordt - of is hij dan te veel met zichzelf bezig).



Het is ook goed mogelijk dat je ex helemaal niet fris en vrolijk van de rehab terugkomt maar juist megachagrijnig is. De opmerking van je zoon over stress is veelzeggend. Je kan uitleggen dat afkicken in het begin heel zwaar is, ook lichamelijk, en dat het ook stress kan geven. Dan kan je zoon ook begrijpen waarom zijn vader niet te genieten is als hij hem na een maand weer ziet.



De waarheid vertellen is heel moeilijk, maar levert uiteindelijk meer op dan liegen, waarbij je uiteindelijk vooral de verslaafde in bescherming neemt.

Kinderen van 8 zijn al best wijs. Ik had voor die tijd ook al door dat het gedrag vna mijn moeder kwam door de vele drank die zij dronk. Mij vertelden ze het wel als ze probeerde af te kicken, maar na een paar keer had ik zelfs wel door dat dit niet ging lukken. Overigens heeft mijn moeder altijd ontkent aan de drank te zijn en dat is echt heel erg lachwekkend, aangezien ze echt altijd straalbezopen was. Om teleurstelling te voorkomen zou je misschien beter kunnen zeggen dat hij in therapie gaat en niet dat hij van de drank en drugs af gaat komen. Maak duidelijk dat het probleem absoluut niet door hem komt. Ik lees in je posts dat je echt wil dat je kind een relatie met zijn zoon heeft, maar het lijkt mij ook heel moeilijk als hij bij een sjaggerijnige pa zit die zijn geld uitgeeft. Moeilijk.

quote:omdatdaaromdaarvoor schreef op 08 december 2009 @ 08:05:

Dit is iets wat hij inderdaad weet.. hij ziet dit bij een goede vriend van zijn vader die door de drank zijn huis vrouw en kids is kwijtgeraakt.. en nu ergens onder een brug slaapt en over straat zwalkt en soms bij ex slaapt als het extreem koud is.. de effecten van alcohol ziet hij dus geregeld.

Sommige dingen zijn al zó duidelijk voor hem ,dat die verder geen uitleg behoeven of nauwelijks.



Je denkt dat als je zoon ziet dat zijn vader verslaafd is aan drank en drugs en een vriend heeft die hierdoor totaal aan lager was is geraakt, dat helemaal duidelijk is voor hem? Wat zou er duidelijk aan zijn? Hoe zou hij daarover denken? Weet je dat eigenlijk? Het lijkt me heel bedreigend voor hem om dat schrikbeeld voor zich te zien.



Van de ene kant wil je je zoon niet vertellen dat zijn vader gaat afkicken, van de andere kant vind je hem wel oud genoeg om zelf conclusies te trekken uit de heftige dingen die hij in zijn omgeving ziet gebeuren. Het lijkt me juist belangrijk om wel met hem over die dingen te praten en uit te leggen hoe een verslaving werkt, zowel lichamelijk als psychisch. Jij bent volwassen en zelfs jij hebt het idee dat iemand een verslaving kan overwinnen als hij maar genoeg van iemand anders houdt. Het is heel goed mogelijk dat je zoon ook denkt dat als hij maar lief genoeg is voor zijn vader, hij wel zal stoppen met drinken en blowen.



Hij moet begrijpen dat hij zijn vader niet kan helpen en dat dat ook niet hoeft. Het is de rol van zijn vader om voor hém te zorgen, hij is klein en zijn vader is groot - en bovendien zijn vader. Daarbij kun je uitleggen dat daar jouw zorgen liggen - dat zijn vader o.a. door het alcohol- en drugsgebruik niet altijd goed in staat is goed voor hem te zorgen en dat jij als moeder ervoor moet zorgen dat hij altijd veilig en beschermd is.



Het is heel erg moeilijk om precies de juiste woorden te vinden, maar waar het om gaat is dat je zoon het gevoel krijgt dat er twee mensen zijn die voor hem moeten zorgen, van wie er één dat niet altijd goed kan. Jij moet er daarom extra goed op passen dat alles goed gaat met hem. Wat je wilt overbrengen, is dat jij dat uit liefde doet. Hij moet een positief gevoel krijgen bij het gesprek, niet het gevoel dat er een strijd gaande is tussen jou en zijn vader en dat hij daartussenin zit. Je hebt, als ik het goed begrijp, altijd gevonden dat het belangrijk is dat hij naar zijn vader gaat, dus dat kun je nog een keer benadrukken (en ook uitleggen waarom).



Maak er een positieve boodschap van, geen negatieve. Dat bedoel ik ook heel letterlijk. Het onderbewuste registreert geen ontkenningen, zoals niet, nooit, niemand. Door te zeggen "jij bent niet schuldig aan dit probleem" zal hij de boodschap oppakken dat hij wel schuldig is. Dus formuleer het positief: het is een probleem van je vader dat hij alleen zelf kan oplossen. En dat is hij nu aan het proberen.[/fgcolor]Afkicken doe je niet voor een ander, hoeveel je ook van diegene houdt, maar doe je voor jezelf. Anders lukt het zeker niet. Het lijkt me niet goed als je je zoon voorhoudt dat de poging om af te kicken ergens "voor hem" is. Als die poging mislukt, zou dat dus betekenen dat zijn vader niet genoeg van hem houdt. .

Daar zit wat in.,.. ik heb idd zo uitgelegd dat papa het voor hem en zus doet..

Voor zichzelf doet hij dit absoluut niet... er staat veel op het spel voor ex.. dit alles wil hij niet verliezen, en nu hij alles dreigt kwijt te raken wil hij het wel weer proberen.

Zijn eigen woorden zijn ook dat hij niets voor zichzelf doet maar dat hij het voor de kids doet.

Ik hoop hoe dan ook dát het lukt.. voor de kids dus met name.

Feit dat er iets gebeuren moet is wel duidelijk.. 2,5 jaar gelee heeft hij al eens een handje vol medicatie van MIJ notabene genomen om zo proberen een einde te maken aan zijn leven.

Hij is toen opgenomen geweest en liep na 1 dag zo de afdeling af.. de mensen zagen een ander mens verdwijnen als die binnen werd gebracht.

Hij was weer bovenjantje. kreeg een nieuwe dosis ritalin mee en meneer was weer happy.

Ik vind het hartverscheurend zuks..



[/fgcolor]



Inderdaad hartverscheurend, vooral voor je kinderen. Wat hij zichzelf aandoet, moet hij zelf weten, maar hij sleept heel zijn omgeving erin mee. Wees duidelijk tegen je zoontje over de slagingskansen van deze stoppoging. Vertel de waarheid, maak het niet mooier dan het is, ook al zou je je zoontje zo graag hoop geven. Valse hoop is killing en die heeft hij nu al. Je kan hem vertellen dat zijn vader al eerder heeft geprobeerd om te stoppen en dat je hoopt dat het dit keer wel lukt.



Iets anders wat ik veel belangrijker vind dan hoe je met je zoon communiceert over zijn vader, is de vraag hoe veilig je zoon bij hem is. Je ex gebruikt drank en drugs, is psychisch instabiel en heeft lichamelijk geweld tegen jou gebruikt. Je denkt dat je zoon bang is voor zijn reactie op bepaalde dingen.



Zou hij bang zijn voor zijn vader? Het feit dat hij drank en drugs direct associeert met gestrest gedrag van zijn vader, doet me denken dat zijn vader uit zijn slof schiet als hij gedronken of geblowd heeft (of dat juist niet gedaan heeft misschien...). Heb je een idee hoe zijn vader met hem omgaat, of hij ook (verbaal) agressief wordt tegen je zoon? Hoe schat je de kansen in dat hij op een dag je zoon mishandelt?



Heb je contact met hulpverlening/instanties?



Nog een praktische tip: er zijn speciale kindermobieltjes op de markt waarmee je naar een beperkt aantal (door jou in te stellen) nummers kan bellen. Je zou hem zo'n mobiel kunnen meegeven waarmee hij alleen naar jou kan bellen. Ik neem aan dat je ex daar niet op zit te wachten Dat is wel een heel belangrijk beschermingsmiddel voor je zoon als er eens iets zou gebeuren.