Relaties
alle pijlers
Positieve (relatie)verhalen
maandag 14 december 2009 om 15:25
Dag allemaal,
Afgelopen zaterdag hebben mijn inmiddels ex en ik in goed overleg besloten uit elkaar te gaan. Hij is al erg lang depressief. Sowieso al toen ik hem ruim een jaar geleden leerde kennen. Hij gaf destijds al aan - en dat heeft hij eigenlijk heel eerlijk de hele relatie door gedaan - dat hij teveel met zichzelf in de knoop zit om een goede relatie met iemand te kunnen hebben. Zaterdag, na ruim een jaar, heb ik hem daar eindelijk maar eens gelijk in gegeven. Hij gaat nu eerst aan zichzelf werken en wie weet wat de toekomst dan nog brengt.
Heel triest natuurlijk en ik ben superverdrietig. Hij ook overigens, want we zijn wel echt gek op elkaar.
(zie ook topic 'Relatie met een depressief persoon')
Ik zou in deze dagen voor kerst wel graag wat optimistische, positieve (relatie)verhalen willen zien. Van mensen die door een dal zijn gegaan en daar weer uit zijn gekomen of voor wie de beëindiging van misschien nog zo'n goede relatie, uiteindelijk goed is geweest. Dagen op het werk zijn lang en als je dan toch aan surfen bent, dan graag naar iets positiefs en optimistisch. Wie weet worden meer mensen er vrolijk(er) en geïnspireerd van......
Afgelopen zaterdag hebben mijn inmiddels ex en ik in goed overleg besloten uit elkaar te gaan. Hij is al erg lang depressief. Sowieso al toen ik hem ruim een jaar geleden leerde kennen. Hij gaf destijds al aan - en dat heeft hij eigenlijk heel eerlijk de hele relatie door gedaan - dat hij teveel met zichzelf in de knoop zit om een goede relatie met iemand te kunnen hebben. Zaterdag, na ruim een jaar, heb ik hem daar eindelijk maar eens gelijk in gegeven. Hij gaat nu eerst aan zichzelf werken en wie weet wat de toekomst dan nog brengt.
Heel triest natuurlijk en ik ben superverdrietig. Hij ook overigens, want we zijn wel echt gek op elkaar.
(zie ook topic 'Relatie met een depressief persoon')
Ik zou in deze dagen voor kerst wel graag wat optimistische, positieve (relatie)verhalen willen zien. Van mensen die door een dal zijn gegaan en daar weer uit zijn gekomen of voor wie de beëindiging van misschien nog zo'n goede relatie, uiteindelijk goed is geweest. Dagen op het werk zijn lang en als je dan toch aan surfen bent, dan graag naar iets positiefs en optimistisch. Wie weet worden meer mensen er vrolijk(er) en geïnspireerd van......
maandag 14 december 2009 om 15:31
Nou toen ik uit het klooster kwam en als kindermeisje bij baron Von Trapp ging werken, liep het eerst niet zo vlotjes, maar uiteindelijk gingen wel elkaar waarderen en zijn we zelfs getrouwd. We lopen nog steeds door de alpen....
Mijn man en ik zijn wel door een dal gegaan en hebben onlangs net over een dal heen kunnen springen, ik geloof wel in ons namelijk en hij ook. Het is nogal een lang niet zoetsappig onfilmwaardig verhaal, dus dat zal ik hier niet helemaal neerplempen.
Veel sterkte TO
Mijn man en ik zijn wel door een dal gegaan en hebben onlangs net over een dal heen kunnen springen, ik geloof wel in ons namelijk en hij ook. Het is nogal een lang niet zoetsappig onfilmwaardig verhaal, dus dat zal ik hier niet helemaal neerplempen.
Veel sterkte TO
maandag 14 december 2009 om 15:41
Op de eerste plaats veel sterkte TO!!
Haha Vlinder... zo ken ik er nog wel een paar.
Van mij geen positief relatieverhaal maar wel een positief verhaal van iemand die zelf in een depressie zit...en daar toch aardig aan het uitkrabbelen is. Ook bij mij is mijn relatie kapot gelopen op mijn depressie. Ik ben nu hard aan het werken aan de relatie met mijzelf en ik ga mijzelf steeds liever vinden. Ik heb het ontzettend naar mijn zin met mijzelf. Tip om de relatiebreuk te verwerken: SATC kijken. Twee dingen die me daaruit bijgebleven zijn:
- I love you, but I love me more
- De belangrijkste relatie die je kan hebben is die met jezelf.
En tot slot een tip die ik tegen kwam op het forum:
- het liedje 'Ik hou van mij!' van Harry Jekkers (mijn nieuwe lijflied, want oh zo waar).
Ik hoop dat het jou kan helpen om een positief gevoel te krijgen. Sterkte!
Haha Vlinder... zo ken ik er nog wel een paar.
Van mij geen positief relatieverhaal maar wel een positief verhaal van iemand die zelf in een depressie zit...en daar toch aardig aan het uitkrabbelen is. Ook bij mij is mijn relatie kapot gelopen op mijn depressie. Ik ben nu hard aan het werken aan de relatie met mijzelf en ik ga mijzelf steeds liever vinden. Ik heb het ontzettend naar mijn zin met mijzelf. Tip om de relatiebreuk te verwerken: SATC kijken. Twee dingen die me daaruit bijgebleven zijn:
- I love you, but I love me more
- De belangrijkste relatie die je kan hebben is die met jezelf.
En tot slot een tip die ik tegen kwam op het forum:
- het liedje 'Ik hou van mij!' van Harry Jekkers (mijn nieuwe lijflied, want oh zo waar).
Ik hoop dat het jou kan helpen om een positief gevoel te krijgen. Sterkte!
maandag 14 december 2009 om 15:46
maandag 14 december 2009 om 15:50
Ik sliep en werd wakker gekust door een knappe prins. Hij versloeg de draak en we leefden nog lang....maar wat een luie klootzak is het, hij gooit z'n sokken van goudbrokaat niet in de wasmand, lonkt naar dienstmeisjes en zuipt te veel mede. Had mij maar laten slapen. Het goede nieuws is dat ik een innige band met diazepam heb gekregen.
maandag 14 december 2009 om 15:50
maandag 14 december 2009 om 15:50
Verdrietig om zo'n beslissing te maken, hoe weloverwogen ook.
Hier ben ik degene die al een jaar ziek is. (depressies, psychische klachten)
We hebben samen een heel zwaar jaar gehad en zitten er nog in, maar hebben nooit aan elkaar of aan onze relatie getwijfeld.
Wij komen hier uit en kunnen dan alles aan, daar ben ik van overtuigd!
Doordat het met mij zo slecht ging, was mijn man de enige zekerheid en vastigheid. Dat voelde zo fijn. We zijn juist ontzettend naar elkaar toe getrokken.
En doordat mijn vent elke keer zo goed zijn grenzen aan geeft, weet ik precies wat ik aan hem heb.
Sterkte!
Hier ben ik degene die al een jaar ziek is. (depressies, psychische klachten)
We hebben samen een heel zwaar jaar gehad en zitten er nog in, maar hebben nooit aan elkaar of aan onze relatie getwijfeld.
Wij komen hier uit en kunnen dan alles aan, daar ben ik van overtuigd!
Doordat het met mij zo slecht ging, was mijn man de enige zekerheid en vastigheid. Dat voelde zo fijn. We zijn juist ontzettend naar elkaar toe getrokken.
En doordat mijn vent elke keer zo goed zijn grenzen aan geeft, weet ik precies wat ik aan hem heb.
Sterkte!
maandag 14 december 2009 om 15:56
hier bijna zelfde verhaal als vlinder en mamalelie...uit verveling maar met iemand afgesproken die ik van een chatroom kende...de dag na kerst...ik was over de chat zo onaardig tegen m...dat ie ook vooral geen illussies moest hebben etc....
Ik zag m...wist dat ik hem niet meer moest laten gaan....en nu zijn we bijna 3 jaar verder (nog een paar weekjes) en ondertussen bijna 18 weken zwanger van de eerste....
en tegenwoordig ben ik wel heel aardig tegen m hoor
Ik zag m...wist dat ik hem niet meer moest laten gaan....en nu zijn we bijna 3 jaar verder (nog een paar weekjes) en ondertussen bijna 18 weken zwanger van de eerste....
en tegenwoordig ben ik wel heel aardig tegen m hoor
maandag 14 december 2009 om 15:59
quote:Digitalis schreef op 14 december 2009 @ 15:50:
Ik sliep en werd wakker gekust door een knappe prins. Hij versloeg de draak en we leefden nog lang....maar wat een luie klootzak is het, hij gooit z'n sokken van goudbrokaat niet in de wasmand, lonkt naar dienstmeisjes en zuipt te veel mede. Had mij maar laten slapen. Het goede nieuws is dat ik een innige band met diazepam heb gekregen.
Ik sliep en werd wakker gekust door een knappe prins. Hij versloeg de draak en we leefden nog lang....maar wat een luie klootzak is het, hij gooit z'n sokken van goudbrokaat niet in de wasmand, lonkt naar dienstmeisjes en zuipt te veel mede. Had mij maar laten slapen. Het goede nieuws is dat ik een innige band met diazepam heb gekregen.
maandag 14 december 2009 om 16:14
Eva! Sterkte....dapper hoor, deze beslissing en wat zal het moeilijk zijn!
Vriend en ik zijn een aantal jaar geleden een tijdje uit elkaar geweest. Toen waren we een jaar of 6 samen en ik had echt het "is dit het nou"gevoel. Dus drama's, ellende en uiteindelijk heb ik hem de deur uitgezet (huisje was zeg maar mijn huisje, hoewel we er samen woonden). Na een maand of 3 zag ik in dat hij het toch wél was en dat ik gewoon niks anders wilde. En sindsdien zijn we weer samen (nu 10 jaar) en supergelukkig!!!
Vriend en ik zijn een aantal jaar geleden een tijdje uit elkaar geweest. Toen waren we een jaar of 6 samen en ik had echt het "is dit het nou"gevoel. Dus drama's, ellende en uiteindelijk heb ik hem de deur uitgezet (huisje was zeg maar mijn huisje, hoewel we er samen woonden). Na een maand of 3 zag ik in dat hij het toch wél was en dat ik gewoon niks anders wilde. En sindsdien zijn we weer samen (nu 10 jaar) en supergelukkig!!!
maandag 14 december 2009 om 16:19
Heel veel sterkte...wat een dappere/moelijke beslissing!
Wij zijn inmiddels 8 jaar samen waarvan bijna 5 jaar getrouwd en een dochter. Ik ben chronisch ziek geworden en mijn toekomst is erg onzeker. Ondanks alles is mijn man mij blijven steunen en is ondanks de onzekere toekomst mijn man geworden. Ik ben zo trots op hem/blij met hem.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt? Ik lees tussen de regels door dat je wellicht hoopt dat het in de toekomst weer wat wordt? Ik hoop dat hij aan zichzelf kan werken en dat er uit komt wat voor jullie het best is en waar jullie het meest gelukkig van worden
Wij zijn inmiddels 8 jaar samen waarvan bijna 5 jaar getrouwd en een dochter. Ik ben chronisch ziek geworden en mijn toekomst is erg onzeker. Ondanks alles is mijn man mij blijven steunen en is ondanks de onzekere toekomst mijn man geworden. Ik ben zo trots op hem/blij met hem.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt? Ik lees tussen de regels door dat je wellicht hoopt dat het in de toekomst weer wat wordt? Ik hoop dat hij aan zichzelf kan werken en dat er uit komt wat voor jullie het best is en waar jullie het meest gelukkig van worden
maandag 14 december 2009 om 17:12
Allemachtig! Dat zijn snel veel reacties! Ik was al niet zo geconcentreerd op mijn werk......
@Vlinder: weet je wel hoe koud het nu is in de alpen, en cpt. Von Trapp is inmiddels 80 (autch, yuk!). Maar goed, het idee klinkt wel aardig. Je eigen situatie klinkt overigens wel errug goed.
@mamalelie: ik heb inmiddels drie feestjes in het vooruitzicht, en natúúrlijk in geen van allen zin. Dus wie weet.......over 17 jaar laat ik het weten
@Letgo: wat goed dat je ondanks (of misschien dankzij?) het verlies van je relatie, jezelf toch zo goed weet te hervinden. Ik hoop dat dat bij mijn exvriend ook snel gebeurt. Het voelt toch een beetje alsof ik 'm laat vallen in zijn moeilijke tijd. (ook al kon ik niet meer). En misschien moet ik zelf inderdaad maar even langs de dvdshop voor wat broodnodige SATC. Meestal doe ik Friends op dit soort momenten, maar een Samantha is misschien nuttiger .
@superstar en digitalis: ,
@sterretjee: heel geod om te horen dat het voor jullie zo werkt. Ik had gehoopt dat dat bij ons ook zo kon. Wellicht kenden we elkaar daarvoor te kort. Ik kon die zekerheid niet voor hem verschaffen, omdat hij zelf continu twijfelde aan de relatie en wat nou 'echt' was aan zijn gevoelens.
@gelukkigmeisje: goed man! Gefeliciteerd met je vent én je kindje. Misschien moet ik jouw voorbeeld volgen en, wanneer ooit weer toe ben aan andere mannen (moet er nu nog even totáál niet aan denken natuurlijk), wel even een ander foum zoeken dan een vrouwenforum
@mittens: wat fijn voor jullie. Soms kan zo'n periode zonder elkaar ook heel verhelderend werken. Dat hebben wij sowieso wel even nodig, omdat alles nu wel erg opgeslokt werd door zijn stemming(en).
@schuddebuikje: wat erg voor jou en je gezin. En tegelijkertijd, wat mooi dat je die liefde hebt om op te bouwen. Dat is werkelijk bijzonder. En ja, voorlopig hoop ik nog wel dat het goedkomt. Zeker omdat we allebei wel graag willen, maar het nu niet lukt. Ik kan mijn schouders niet ophalen als hij tegen mij zegt dat hij aan het hele leven en mij twijfelt. En hij voelt zich daar continu schuldig over, dus dat helpt hem ook niet.
@Vlinder: weet je wel hoe koud het nu is in de alpen, en cpt. Von Trapp is inmiddels 80 (autch, yuk!). Maar goed, het idee klinkt wel aardig. Je eigen situatie klinkt overigens wel errug goed.
@mamalelie: ik heb inmiddels drie feestjes in het vooruitzicht, en natúúrlijk in geen van allen zin. Dus wie weet.......over 17 jaar laat ik het weten
@Letgo: wat goed dat je ondanks (of misschien dankzij?) het verlies van je relatie, jezelf toch zo goed weet te hervinden. Ik hoop dat dat bij mijn exvriend ook snel gebeurt. Het voelt toch een beetje alsof ik 'm laat vallen in zijn moeilijke tijd. (ook al kon ik niet meer). En misschien moet ik zelf inderdaad maar even langs de dvdshop voor wat broodnodige SATC. Meestal doe ik Friends op dit soort momenten, maar een Samantha is misschien nuttiger .
@superstar en digitalis: ,
@sterretjee: heel geod om te horen dat het voor jullie zo werkt. Ik had gehoopt dat dat bij ons ook zo kon. Wellicht kenden we elkaar daarvoor te kort. Ik kon die zekerheid niet voor hem verschaffen, omdat hij zelf continu twijfelde aan de relatie en wat nou 'echt' was aan zijn gevoelens.
@gelukkigmeisje: goed man! Gefeliciteerd met je vent én je kindje. Misschien moet ik jouw voorbeeld volgen en, wanneer ooit weer toe ben aan andere mannen (moet er nu nog even totáál niet aan denken natuurlijk), wel even een ander foum zoeken dan een vrouwenforum
@mittens: wat fijn voor jullie. Soms kan zo'n periode zonder elkaar ook heel verhelderend werken. Dat hebben wij sowieso wel even nodig, omdat alles nu wel erg opgeslokt werd door zijn stemming(en).
@schuddebuikje: wat erg voor jou en je gezin. En tegelijkertijd, wat mooi dat je die liefde hebt om op te bouwen. Dat is werkelijk bijzonder. En ja, voorlopig hoop ik nog wel dat het goedkomt. Zeker omdat we allebei wel graag willen, maar het nu niet lukt. Ik kan mijn schouders niet ophalen als hij tegen mij zegt dat hij aan het hele leven en mij twijfelt. En hij voelt zich daar continu schuldig over, dus dat helpt hem ook niet.
maandag 14 december 2009 om 17:31
Hoi TO,
Heb mijn vriend leren kennen vlak na een voor hem moeilijke periode. Hij had 2 mensen die hem heel dierbaar waren verloren. Toen hij mij leerde kennen had hij eerst twijfels of hij wel echt gek op hem was, of dat dit "goede" gevoel dat ik hem gaf kwam doordat hij met mij eindelijk weer leuk dingen deed en op die manier weer van het leven genoot.
Hij is al snel (gelukkig) in gaan zien dat hij toch wel echt gek op mij was. Eigenlijk door 2 hele kleine dingen. 1: een man op straat had hem aangekeken met zo'n blik, jeetje jij bent een gelukgsvogel met haar te wezen (we wonen in Italie, en daar is en blijft een Nl'se nogal een hele verschijning...)
2: hij is volgens zijn eigen zeggen diezelfde dag (als punt 1) helemaal gesmolten voor mijn glimlach.
En tot op vandaag zijn we beregelukkig met elkaar. Ook al heeft hij af en toe nog wel momenten dat hij verdriet heeft. ( en binnenkort zit de dag eraan te komen dat een van die dierbaren door een ongeluk om het leven is gekomen) Maar hij heeft zijn verdriet en problemen daarmee wel los kunnen koppelen van onze relatie. In zoverre dat ik er nu ben om hem te steunen......
Sterkte!!!!!!!!!!!
Heb mijn vriend leren kennen vlak na een voor hem moeilijke periode. Hij had 2 mensen die hem heel dierbaar waren verloren. Toen hij mij leerde kennen had hij eerst twijfels of hij wel echt gek op hem was, of dat dit "goede" gevoel dat ik hem gaf kwam doordat hij met mij eindelijk weer leuk dingen deed en op die manier weer van het leven genoot.
Hij is al snel (gelukkig) in gaan zien dat hij toch wel echt gek op mij was. Eigenlijk door 2 hele kleine dingen. 1: een man op straat had hem aangekeken met zo'n blik, jeetje jij bent een gelukgsvogel met haar te wezen (we wonen in Italie, en daar is en blijft een Nl'se nogal een hele verschijning...)
2: hij is volgens zijn eigen zeggen diezelfde dag (als punt 1) helemaal gesmolten voor mijn glimlach.
En tot op vandaag zijn we beregelukkig met elkaar. Ook al heeft hij af en toe nog wel momenten dat hij verdriet heeft. ( en binnenkort zit de dag eraan te komen dat een van die dierbaren door een ongeluk om het leven is gekomen) Maar hij heeft zijn verdriet en problemen daarmee wel los kunnen koppelen van onze relatie. In zoverre dat ik er nu ben om hem te steunen......
Sterkte!!!!!!!!!!!
maandag 14 december 2009 om 18:59
maandag 14 december 2009 om 19:02
Sterkte ermee, wat knap dat je die beslissing hebt genomen, kan soms erg moeilijk zijn!
En zoals je zelf al zegt... wie weet wat de toekomst brengt...
Mijn vriend en ik hebben ook moeilijke tijden gekend... toen ik hem leerde kennen had ik een eetstoornis, die heb ik met heel veel hulp van hem kunnen overwinnen... helaas had onze relatie hierdoor toch wat deukjes opgelopen en wilde hij bedenktijd... daarna toch weer samen verder, maar het mocht niet baten en 3 maanden later heeft hij het uitgemaakt... na elkaar een maand niet gezien of gesproken te hebben... nog 1 laatste alles op tafel- goed gesprek... er is toen zoveel duidelijk geworden, zoveel gezegd wat nooit gezegd was en sindsdien zijn we gelukkiger dan ooit... nu wonen we samen!
best een positief verhaal dacht ik zo!
En zoals je zelf al zegt... wie weet wat de toekomst brengt...
Mijn vriend en ik hebben ook moeilijke tijden gekend... toen ik hem leerde kennen had ik een eetstoornis, die heb ik met heel veel hulp van hem kunnen overwinnen... helaas had onze relatie hierdoor toch wat deukjes opgelopen en wilde hij bedenktijd... daarna toch weer samen verder, maar het mocht niet baten en 3 maanden later heeft hij het uitgemaakt... na elkaar een maand niet gezien of gesproken te hebben... nog 1 laatste alles op tafel- goed gesprek... er is toen zoveel duidelijk geworden, zoveel gezegd wat nooit gezegd was en sindsdien zijn we gelukkiger dan ooit... nu wonen we samen!
best een positief verhaal dacht ik zo!
maandag 14 december 2009 om 19:12
Hier mijn lange verhaal, ik hoop dat je er wat aan hebt!
DDman en ik kennen elkaar al 8 jaar. De eerste 2 jaar waren we maatjes (maar wel stiekem erg verliefd) en toen kwam mijn giga depressie... Uiteindelijk is dat gelukkig goed gekomen, maar ja helaas veel vrienden verloren in die tijd. En wat hem betrof... Hij had toen een relatie
Ik ben toen 4.5 jaar naar het buitenland gegaan, kreeg daar een relatie die uiteindelijk stuk liep en ik weer naar Nederland kwam.
Toen heb ik mn stoute schoenen aangetrokken en toch maar contact gezocht met DDman! De beste beslissing die ik heb kunnen maken. We zijn nu 1.5 jaar verder en verloofd!
Eind goed al goed dus. Ik heb nu nog steeds wel periodes dat het geestelijk met mij wat minder gaat, maar daar sleuren we elkaar gewoon doorheen
DDman en ik kennen elkaar al 8 jaar. De eerste 2 jaar waren we maatjes (maar wel stiekem erg verliefd) en toen kwam mijn giga depressie... Uiteindelijk is dat gelukkig goed gekomen, maar ja helaas veel vrienden verloren in die tijd. En wat hem betrof... Hij had toen een relatie
Ik ben toen 4.5 jaar naar het buitenland gegaan, kreeg daar een relatie die uiteindelijk stuk liep en ik weer naar Nederland kwam.
Toen heb ik mn stoute schoenen aangetrokken en toch maar contact gezocht met DDman! De beste beslissing die ik heb kunnen maken. We zijn nu 1.5 jaar verder en verloofd!
Eind goed al goed dus. Ik heb nu nog steeds wel periodes dat het geestelijk met mij wat minder gaat, maar daar sleuren we elkaar gewoon doorheen
maandag 14 december 2009 om 19:15
maandag 14 december 2009 om 19:22
maandag 14 december 2009 om 19:42
Ik had ruim 5 mnd een relatie maar door een depressie heb ik het uitgemaakt. De maand daarop ben ik begonnen met een loodzware therapie en toevallig kwamen we 4 mnd later weer met elkaar in contact. Ik zou dan nog ongeveer een mnd therapie hebben.
Nu kon ik wel open staan voor een relatie en mijn depressie was een stuk minder. Nu mocht, intussen weer vriend, mij wel helpen en steunen en zijn intussen alweer 3 jaar bij elkaar.
Na de week dat wij elkaar weer tegen kwamen ben ik bij hem ingetrokken
Ik heb never nooit geen spijt gehad dat het zo is gelopen want anders was onze relatie niet zo sterk en hecht geweest als nu.
Nu kon ik wel open staan voor een relatie en mijn depressie was een stuk minder. Nu mocht, intussen weer vriend, mij wel helpen en steunen en zijn intussen alweer 3 jaar bij elkaar.
Na de week dat wij elkaar weer tegen kwamen ben ik bij hem ingetrokken
Ik heb never nooit geen spijt gehad dat het zo is gelopen want anders was onze relatie niet zo sterk en hecht geweest als nu.
maandag 14 december 2009 om 23:46
@ Eva: Ik had voor het uit ging helemaal geen hulp. Toen mijn vriend er klaar mee was, was dat voor mij wel een eye-opener. Ook voor mijn omgeving trouwens, voor wie ik alles goed verborgen wist te houden. Toen begonnen met AD, therapie en mindfulness. Daarnaast gestopt met werken (zit nu nog in de ziektewet). Maar het helpt mij ook heel goed om het een tijdje alleen te doen. Toen ik samen was met mijn vriend leunde ik enorm op hem en werd daardoor steeds passiever. Ik verwachtte dat hij me van de bank sleurde, me opvrolijkte etc. Daarnaast voelde ik me steeds ontzettend schuldig omdat ik niet in staat was een leuke vriendin te zijn. Allemaal niet echt bevorderlijk voor het oplossen van een depressie. In mijn geval kan ik daarom zeggen dat het voor mij goed is om een tijd alleen te zijn...ondanks dat ik nog ontzettend gek op mijn vriend was. (Was ja...hij bleek ook vreemd te gaan, dus dat maakt het niet meer te redden). Ik ben er nog niet, maar ik kan wel zeggen dat ik in 2 maanden tijd enorme stappen heb gemaakt. Het KAN dus wel en soms kan een relatiebreuk daarin een eye-opener zijn. Ik hoop dat dit voor jouw ex ook geldt. Maar nog belangrijker...probeer in de tussentijd vooral de liefde die je verwacht van een vriend uit jezelf te halen. Ik ben mijn huis, werk en vriend kwijt maar ik besef me nu dat ik zelf de basis ben en niks of niemand anders. Heel veel sterkte!!
