Relaties
alle pijlers
Erg verliefd
dinsdag 22 december 2009 om 03:24
Ik ben al maanden HEEL erg verliefd op iemand. We hebben best vaak vriendschappelijk gepraat over vanalles en nog wat en weet best wel hoe hij in het leven staat. Het spreekt mij echt heel erg aan. Heb contact met hem gezocht en een paar keer laten vallen dat hij bij mij langs mag komen (en ja hij weet waar ik woon). Tot nu toe is hij nog niet langs gekomen...ik heb het een paar maanden geleden, en een paar weken geleden aan hem gevraagd. Hij is single en staat open voor een relatie, zoiets heeft ie weleens laten vallen in het algemeen maar niet m.b.t. mij ofzo. Ik heb hem ook een paar hints gegeven dat ik hem leuk vind, maar werd niet op ingegaan. Hij heeft wel een beetje lopen flirten maar of ie meer wil? Dat ie niet langs komt lijkt mij genoeg zeggen, maar kan het niet accepteren. Een paar dagen geleden zag ik een paar meiden (nee echt niet zijn zussen) bij zijn deur en ben nog steeds stikjaloers. Hij is zo speciaal, ik weet wel zeker nooit meer zo'n bijzondere persoon tegen te komen. Aan de andere kant heeft ie mij toch een soort van (non-verbaal) afgewezen. Ik baal van mijzelf dat ik hem niet uit mijn hoofd kan zetten, heb al zoveel geprobeerd, maar helpen: nee.
Als hij morgen naar mij toekomt en mij ten huwelijk vraagt zeg ik ja. Terwijl ik bij elke andere persoon zou zeggen: eerst een relatie opbouwen, dan gaan samenwonen enz. enz.
Dit gevoel is zo heftig en al maanden lang, of ik hem nu vaak of bijna niet zag. Ik heb in de afgelopen maanden ook gedate omdat ik dacht hij moet mij toch niet, maar wel steeds aan hem blijven denken.
A.u.b geen reacties over puberliefde en zelfmedelijden ( no offence maar ben al langer dan een dag op dit forum!.)..graag reacties van mensen die zich in deze situatie kunnen verplaatsen.
Als hij morgen naar mij toekomt en mij ten huwelijk vraagt zeg ik ja. Terwijl ik bij elke andere persoon zou zeggen: eerst een relatie opbouwen, dan gaan samenwonen enz. enz.
Dit gevoel is zo heftig en al maanden lang, of ik hem nu vaak of bijna niet zag. Ik heb in de afgelopen maanden ook gedate omdat ik dacht hij moet mij toch niet, maar wel steeds aan hem blijven denken.
A.u.b geen reacties over puberliefde en zelfmedelijden ( no offence maar ben al langer dan een dag op dit forum!.)..graag reacties van mensen die zich in deze situatie kunnen verplaatsen.
dinsdag 22 december 2009 om 03:43
Ay frustrerend lijkt me!
Tja volgens mij zit er maar 1 ding op; zeg tegen hem dat je verliefd bent en dat je heel graag wilt uitzoeken of het wat kan worden. Lastig natuurlijk maar dan weet je wel waar je aan toe bent. Lijkt me veel moeilijker om maar af te wachten of hij nog eens langskomt
It takes two to tango, als ie niet wil houdt het echt op.
Succes!
Tja volgens mij zit er maar 1 ding op; zeg tegen hem dat je verliefd bent en dat je heel graag wilt uitzoeken of het wat kan worden. Lastig natuurlijk maar dan weet je wel waar je aan toe bent. Lijkt me veel moeilijker om maar af te wachten of hij nog eens langskomt
It takes two to tango, als ie niet wil houdt het echt op.
Succes!
dinsdag 22 december 2009 om 04:16
lente, misschien is het goed om te doen maar ik vind het zo moeilijk om dat te zeggen. Ik zie hem nog weleens voorbij lopen maar we spreken elkaar helaas niet meer.
Ik haat mijzelf ook zo m.b.t. mijn verliefdheid. Ten eerste reageer ik te heftig op de chemie...ik denk dat ie heel goede genen heeft en uit vele onderzoeken blijkt dat we daar sterk op reageren.Je hebt als het ware een "radar" in je hersenen. Mijn hartslag is denk ik 380 (ok dat kan niet lol) bpm als ik hem zie. Ten tweede kan ik goed met hem praten over de serieuzere dingen in het leven en denk dat ik echt op hem kan bouwen/hem kan vertrouwen.
Dit is ZO belangrijk voor mij....maar wil mij niet verlagen door WEER diegene te zijn die het initiatief neemt.
Ik denk ook best wel dat ik een type ben waar hij op zou kunnen vallen qua leeftijd, achtergrond....plus dat zijn vrienden en die meisjes/vrouwen ook van hetzelfde pluimage zijn als dat ik ben....
Ik wens niemand deze hel toe...Tot nu toe zat er altijd een knop die ik uit kon zetten als iemand b.v. onvoldoende interesse toonde. Nu kan ik die knop niet meer bedienen...ligt echt aan de man hij is HET/ALLES in mijn ogen.
Toen ik hem ontmoette en al een beetje flirte wist hij dat ik single was. Een tijd later had ik een vriend (voor even).Ik heb met hem gepraat over dat het slecht ging in die relatie en door laten schemeren dat ik voor hem beschikbaar ben....hier ging ie verder niet op in. Is dit een teken van desinteresse?
Ik haat mijzelf ook zo m.b.t. mijn verliefdheid. Ten eerste reageer ik te heftig op de chemie...ik denk dat ie heel goede genen heeft en uit vele onderzoeken blijkt dat we daar sterk op reageren.Je hebt als het ware een "radar" in je hersenen. Mijn hartslag is denk ik 380 (ok dat kan niet lol) bpm als ik hem zie. Ten tweede kan ik goed met hem praten over de serieuzere dingen in het leven en denk dat ik echt op hem kan bouwen/hem kan vertrouwen.
Dit is ZO belangrijk voor mij....maar wil mij niet verlagen door WEER diegene te zijn die het initiatief neemt.
Ik denk ook best wel dat ik een type ben waar hij op zou kunnen vallen qua leeftijd, achtergrond....plus dat zijn vrienden en die meisjes/vrouwen ook van hetzelfde pluimage zijn als dat ik ben....
Ik wens niemand deze hel toe...Tot nu toe zat er altijd een knop die ik uit kon zetten als iemand b.v. onvoldoende interesse toonde. Nu kan ik die knop niet meer bedienen...ligt echt aan de man hij is HET/ALLES in mijn ogen.
Toen ik hem ontmoette en al een beetje flirte wist hij dat ik single was. Een tijd later had ik een vriend (voor even).Ik heb met hem gepraat over dat het slecht ging in die relatie en door laten schemeren dat ik voor hem beschikbaar ben....hier ging ie verder niet op in. Is dit een teken van desinteresse?
dinsdag 22 december 2009 om 04:21
Ook al gaat ie niet op dingen in....zijn ogen enz. lijken mij wel meer te vertellen en ergens vindt ie mij wel leuk denk ik.
Forumsters kunnen jullie mij a.u.b. helpen want ik weet het ECHT niet meer. Nog meer initiatief vind ik doodeng (en op welke manier?), hem uit mijn hoof zetten lukt niet.
Was het leven maar net zoals in boeken en films dan kwam alles goed...in het echte leven loopt het zo anders...
Forumsters kunnen jullie mij a.u.b. helpen want ik weet het ECHT niet meer. Nog meer initiatief vind ik doodeng (en op welke manier?), hem uit mijn hoof zetten lukt niet.
Was het leven maar net zoals in boeken en films dan kwam alles goed...in het echte leven loopt het zo anders...
dinsdag 22 december 2009 om 04:41
Nu? kennis.....zo ziet hij het ook denk ik.
Hoe hij mij verder ziet? Zou het graag weten.
Men mag mij obsessief vinden maar ik ben erg verliefd..nog nooit zo verliefd geweest. Zo werkt het niet maar zou zelfs duizenden euros spaargeld (die ik niet hem, maar zou het echt geven) aan hem geven als ik dan een relatie met hem zou krijgen. Ik sta bekend als heel nuchter type die niet van haar stuk te brengen is en als ik zulke dingen in mijn hoofd haal dan moet de man in kwestie wel zo speciaal zijn!
Hoe hij mij verder ziet? Zou het graag weten.
Men mag mij obsessief vinden maar ik ben erg verliefd..nog nooit zo verliefd geweest. Zo werkt het niet maar zou zelfs duizenden euros spaargeld (die ik niet hem, maar zou het echt geven) aan hem geven als ik dan een relatie met hem zou krijgen. Ik sta bekend als heel nuchter type die niet van haar stuk te brengen is en als ik zulke dingen in mijn hoofd haal dan moet de man in kwestie wel zo speciaal zijn!
dinsdag 22 december 2009 om 04:48
Er is zo'n knop, een papiertje met een pennetje waarmee je je bericht kunt aanpassen, dan kun je iets toevoegen.
Tja, als het nu een kennis is, kan ik me alleen maar bedenken: wat heb je te verliezen? In het ergste geval voelt hij niet hetzelfde voor jou en is het nog steeds een kennis, in het beste geval kunnen jullie iets moois beginnen.
Je bent bang voor afwijzing, en dat is ook normaal, maar op den duur gaat de onzekerheid je ook slopen. Ik zou het zo snel mogelijk tackelen, hoe eng het ook is.
Tja, als het nu een kennis is, kan ik me alleen maar bedenken: wat heb je te verliezen? In het ergste geval voelt hij niet hetzelfde voor jou en is het nog steeds een kennis, in het beste geval kunnen jullie iets moois beginnen.
Je bent bang voor afwijzing, en dat is ook normaal, maar op den duur gaat de onzekerheid je ook slopen. Ik zou het zo snel mogelijk tackelen, hoe eng het ook is.
dinsdag 22 december 2009 om 05:05
Maar je weet helemaal niet of hij dat ook zo ervaart, als stalken. En áls hij het al zo ervaart, dan valt het kwartje waarom je dat doet heus wel als je hem laat weten dat je verliefd op hem bent.
Iedereen die van een afstandje verliefd is heeft wel die twijfel of die persoon niet te knap en leuk is voor ze, dat komt door de verliefdheid, je plaatst hem een beetje op een voetstuk.
Als ie net zo knap was maar je mocht hem voor geen meter, had je dit niet gevonden, dan was je niet verliefd geworden.
ps hoe oud is hij en hoe oud ben jij?
Iedereen die van een afstandje verliefd is heeft wel die twijfel of die persoon niet te knap en leuk is voor ze, dat komt door de verliefdheid, je plaatst hem een beetje op een voetstuk.
Als ie net zo knap was maar je mocht hem voor geen meter, had je dit niet gevonden, dan was je niet verliefd geworden.
ps hoe oud is hij en hoe oud ben jij?
dinsdag 22 december 2009 om 05:16
ik 30, hij 28.
Ergens denk ik dat ie wel doorheeft dat ik verliefd op hem ben. En omdat ie geen achtie onderneemt moet ik denk ik concluderen dat hij niet verliefd op mij is. Ik baal zo dat hij niet even bij mij langs komt...hij woont maar 2 straten verder.
Dan zou ik ook meer durven vragen.....zo op straat vind ik het lastig.
Ik snap wel dat het plaatsen op een voetstuk door de verliefdheid komt maar hij is ook echt heel vlot, slim, knap, veel vrouwen vinden hem heel leuk. Maar zelf is hij geen echte player (ook weer niet verlegen). Ik vind mijzelf maar zo gewoontjes....hij kan echt bijna iedere vrouw krijgen.
Ergens denk ik dat ie wel doorheeft dat ik verliefd op hem ben. En omdat ie geen achtie onderneemt moet ik denk ik concluderen dat hij niet verliefd op mij is. Ik baal zo dat hij niet even bij mij langs komt...hij woont maar 2 straten verder.
Dan zou ik ook meer durven vragen.....zo op straat vind ik het lastig.
Ik snap wel dat het plaatsen op een voetstuk door de verliefdheid komt maar hij is ook echt heel vlot, slim, knap, veel vrouwen vinden hem heel leuk. Maar zelf is hij geen echte player (ook weer niet verlegen). Ik vind mijzelf maar zo gewoontjes....hij kan echt bijna iedere vrouw krijgen.
dinsdag 22 december 2009 om 05:21
Lijkt me vervelend zeg.
Ik kan me wel een beetje verplaatsen in hoe jij je moet voelen.
Ben ook eens zo erg verliefdgeweest dat ik niet meer wist wat ik er mee moest. (maar toen was ik wel een heel stuk jonger dan jou, dus misschien niet helemaal te vergelijken).
Maar ik denk inderdaad dat het hem vertellen de beste manier is. Al is dat natuurlijk doodeng om te doen, lijkt me.
* gaat nu de krant rondbrengen, dus kan pas weer reageren vanaf 8 uur *
Ik kan me wel een beetje verplaatsen in hoe jij je moet voelen.
Ben ook eens zo erg verliefdgeweest dat ik niet meer wist wat ik er mee moest. (maar toen was ik wel een heel stuk jonger dan jou, dus misschien niet helemaal te vergelijken).
Maar ik denk inderdaad dat het hem vertellen de beste manier is. Al is dat natuurlijk doodeng om te doen, lijkt me.
* gaat nu de krant rondbrengen, dus kan pas weer reageren vanaf 8 uur *
dinsdag 22 december 2009 om 05:25
quote:JustMe32 schreef op 22 december 2009 @ 05:21:
Lijkt me vervelend zeg.
Ik kan me wel een beetje verplaatsen in hoe jij je moet voelen.
Ben ook eens zo erg verliefdgeweest dat ik niet meer wist wat ik er mee moest. (maar toen was ik wel een heel stuk jonger dan jou, dus misschien niet helemaal te vergelijken).
Maar ik denk inderdaad dat het hem vertellen de beste manier is. Al is dat natuurlijk doodeng om te doen, lijkt me.
* gaat nu de krant rondbrengen, dus kan pas weer reageren vanaf 8 uur *
Vind het ook niet leuk om op deze leeftijd met deze kwestie te zitten. Vind het ook meer iets voor pubers maar mijn hormonen en gevoel reageren zo sterk op deze man dat ik het niet kan onderdrukken. Lijkt ook een beetje op de verliefdheid die ik als puber had op de Beverlyhills 90210 sterren haha...maar dan zijn ze zeker onbereikbaar.(op meerdere gebieden).en dit is toch wat dichterbij. Maar ik voel mij wel weer een beetje puber ja.
Hoe is het trouwens met je verliefdheid afgelopen toen?
succes met je kranten, kijk uit voor de gladheid!
Lijkt me vervelend zeg.
Ik kan me wel een beetje verplaatsen in hoe jij je moet voelen.
Ben ook eens zo erg verliefdgeweest dat ik niet meer wist wat ik er mee moest. (maar toen was ik wel een heel stuk jonger dan jou, dus misschien niet helemaal te vergelijken).
Maar ik denk inderdaad dat het hem vertellen de beste manier is. Al is dat natuurlijk doodeng om te doen, lijkt me.
* gaat nu de krant rondbrengen, dus kan pas weer reageren vanaf 8 uur *
Vind het ook niet leuk om op deze leeftijd met deze kwestie te zitten. Vind het ook meer iets voor pubers maar mijn hormonen en gevoel reageren zo sterk op deze man dat ik het niet kan onderdrukken. Lijkt ook een beetje op de verliefdheid die ik als puber had op de Beverlyhills 90210 sterren haha...maar dan zijn ze zeker onbereikbaar.(op meerdere gebieden).en dit is toch wat dichterbij. Maar ik voel mij wel weer een beetje puber ja.
Hoe is het trouwens met je verliefdheid afgelopen toen?
succes met je kranten, kijk uit voor de gladheid!
dinsdag 22 december 2009 om 05:33
Misschien klink ik nu heel stom hoor, maar kan het niet gewoon zo zijn dat hij jou ook erg leuk vindt en ten opzichte van jou net zo onzeker is en daarom niet erg reageert?
Misschien is het gewoon een typische man die geen hints vat en die je dat soort dingen letterlijk moet laten weten?
En waarom zou jij gewoontjes zijn? Wie weet heeft hij na al die ge-wel-dig-e wereldvrouwen die zich aan zijn voeten werpen wel behoefte aan een normale leuke meid?
Ik snap het wel hoor dat je zo van slag bent van een verliefdheid, ik zeg dit ook niet om het af te doen als onzin, maar met van een afstandje aanbidden kom je niet veel verder en dat zul je blijven doen als je je hart en je zenuwen voor je laat spreken, dus dacht dat het misschien een goed idee zou zijn om het nuchter te (proberen) te beredeneren
Misschien is het gewoon een typische man die geen hints vat en die je dat soort dingen letterlijk moet laten weten?
En waarom zou jij gewoontjes zijn? Wie weet heeft hij na al die ge-wel-dig-e wereldvrouwen die zich aan zijn voeten werpen wel behoefte aan een normale leuke meid?
Ik snap het wel hoor dat je zo van slag bent van een verliefdheid, ik zeg dit ook niet om het af te doen als onzin, maar met van een afstandje aanbidden kom je niet veel verder en dat zul je blijven doen als je je hart en je zenuwen voor je laat spreken, dus dacht dat het misschien een goed idee zou zijn om het nuchter te (proberen) te beredeneren
dinsdag 22 december 2009 om 05:36
Ladychipmunk, de enige optie om uit deze impasse te komen is hem zeggen waar het op staat. Natuurlijk niet meteen beginnen met het 'als je me nu ten huwelijk vraagt zeg ik ja' , maar vertel hem dat je hem erg leuk vind, ERRUG leuk, en dat je graag een keer ( en hou het niet bij het vage 'een keer' maar noem een paar dagen als optie) samen wat zou willen drinken. De stoute schoenen aantrekken.
En wat je zei over jezelf verlagen door wéér de eerste stap te moeten zetten... misschien heeft hij jouw hints helemaal niet opgepikt. Niet omdat hij je niet leuk vindt, maar omdat sommige mensen nu eenmaal niet gevoelig zijn voor hints. Die moet je echt vertellen wat je van ze wil. Dus stap een keer op hem af, je hebt in principe niks te verliezen, want je hebt hem nog niet. Maar wie weet wat er gebeurd als je het wél doet. Het ergste wat kan gebeuren is dat je de deksel op je neus krijgt, dat hij inderdaad 'just not that into you' is, maar alles is nog mogelijk!
En wat je zei over jezelf verlagen door wéér de eerste stap te moeten zetten... misschien heeft hij jouw hints helemaal niet opgepikt. Niet omdat hij je niet leuk vindt, maar omdat sommige mensen nu eenmaal niet gevoelig zijn voor hints. Die moet je echt vertellen wat je van ze wil. Dus stap een keer op hem af, je hebt in principe niks te verliezen, want je hebt hem nog niet. Maar wie weet wat er gebeurd als je het wél doet. Het ergste wat kan gebeuren is dat je de deksel op je neus krijgt, dat hij inderdaad 'just not that into you' is, maar alles is nog mogelijk!
Om een kort verhaal lang te maken...
dinsdag 22 december 2009 om 05:46
Ik heb nog iets niet verteld.
Hij zei een tijd geleden dat ie een bepaalde dag langs zou komen ...we hadden het niet echt heel serieus afgesproken en ook geen tijd afgesproken. Ik kreeg toen die dag een heel zakelijk briefje in de bus dat ie een sporttraining had en niet kon. Er stond niet iets op van zullen we dan een andere keer afspreken of ik zie je nog ofzo. Het was een zakelijk briefje met alleen zijn naam eronder nog niet eens groetjes. Het leek meer zo'n briefje van je conrector of baas ofzo.
Hij zei een tijd geleden dat ie een bepaalde dag langs zou komen ...we hadden het niet echt heel serieus afgesproken en ook geen tijd afgesproken. Ik kreeg toen die dag een heel zakelijk briefje in de bus dat ie een sporttraining had en niet kon. Er stond niet iets op van zullen we dan een andere keer afspreken of ik zie je nog ofzo. Het was een zakelijk briefje met alleen zijn naam eronder nog niet eens groetjes. Het leek meer zo'n briefje van je conrector of baas ofzo.
dinsdag 22 december 2009 om 06:06
Ik weet dat je het niet wilt horen, maar meid wat stel jij je aan. Zeggen dat je nooit meer iemand tegen zal komen die net zo bijzonder is. Wat een onzin. Ik zou zeggen: Kom eens van die idiote roze wolk af, want je kraamt onzin uit. Stikjaloers vanwege een stel meiden bij zijn deur? Je lijkt wel obsessief.
Misschien helpt het als je hem belt of als je hem ziet gewoon zegt dat je verliefd bent. Je wordt dan of keihard afgewezen, maar dat zal je misschien helpen om verder te gaan en een leuke relatie met iemand anders aan te kunnen gaan, of wie weet wil hij jou ook wel, en volgt er een relatie. (Denk ik niet)
Oh ja, mannen en hints gaan niet samen, dat snappen ze niet. Dus wie weet heeft hij jouw hints nooit opgepikt en denkt hij juist dat je niks met hem wilt behalve gewoon vriendschap.
Maar echt: Raaskal niet zo, dat is heel onaantrekkelijk en het slaat echt nergens op.
Misschien helpt het als je hem belt of als je hem ziet gewoon zegt dat je verliefd bent. Je wordt dan of keihard afgewezen, maar dat zal je misschien helpen om verder te gaan en een leuke relatie met iemand anders aan te kunnen gaan, of wie weet wil hij jou ook wel, en volgt er een relatie. (Denk ik niet)
Oh ja, mannen en hints gaan niet samen, dat snappen ze niet. Dus wie weet heeft hij jouw hints nooit opgepikt en denkt hij juist dat je niks met hem wilt behalve gewoon vriendschap.
Maar echt: Raaskal niet zo, dat is heel onaantrekkelijk en het slaat echt nergens op.
dinsdag 22 december 2009 om 06:32
Empress, ben jij weleens iemand tegen gekomen die zo anders was dan anderen? Waarbij je als je hem hebt gesproken de dagen erna superblij bent, ook al was je daarvoor nog zo chagarijnig? Een soort ontbrekend puzzelstukje dat de puzzel van jouw identiteit en leven compleet maakt (of in mijn geval zal maken). Tuurlijk is hij een mens met bijbehorende eigenaardigheden. Maar ik had niet gedacht dat ik zo iets zou tegenkomen.
Na het briefje heb ik trouwens nog een keer gezegd dat ie langs mag komen...toen zij die iets van ja kom nog wel....maar is dus niet gekomen.
Ik kan hem niet goed pijlen wat dat betreft. Zelf al zou die niet verleifd zijn dan kan ie toch nog wel op vriendschappelijke basis langskomen. Ik weet echt niet wat hem tegenhoudt.
Na het briefje heb ik trouwens nog een keer gezegd dat ie langs mag komen...toen zij die iets van ja kom nog wel....maar is dus niet gekomen.
Ik kan hem niet goed pijlen wat dat betreft. Zelf al zou die niet verleifd zijn dan kan ie toch nog wel op vriendschappelijke basis langskomen. Ik weet echt niet wat hem tegenhoudt.
dinsdag 22 december 2009 om 07:17
dinsdag 22 december 2009 om 07:35
quote:ladychipmunk schreef op 22 december 2009 @ 05:25:
[...]
Vind het ook niet leuk om op deze leeftijd met deze kwestie te zitten. Vind het ook meer iets voor pubers maar mijn hormonen en gevoel reageren zo sterk op deze man dat ik het niet kan onderdrukken. Lijkt ook een beetje op de verliefdheid die ik als puber had op de Beverlyhills 90210 sterren haha...maar dan zijn ze zeker onbereikbaar.(op meerdere gebieden).en dit is toch wat dichterbij. Maar ik voel mij wel weer een beetje puber ja.
Hoe is het trouwens met je verliefdheid afgelopen toen?
succes met je kranten, kijk uit voor de gladheid!
*krantenwijk ging gelukkig wat beter en sneller dan ik had gedacht*
Met die verliefdheid is het verder niets geworden. Vooral omdat ik niet durfde te zeggen dat ik verliefd was. Als ik dat wel gedaan zou hebben, zou het waarschijnlijk een kans hebben gehad. Want jaren later hoorde ik van hem dat hij toen ook verliefd op me was.
Daarna heb ik nog een keer zoiets vergelijkbaars gehad. Ik durfde het toen ook niet echt te vertellen. Vooral vanwege het leeftijdsverschil wat speelde 20 en 34. We zijn wel gewoon vrienden geworden. (al is dat contact nu minder, omdat hij opeens plotseling is getrouwd). Ik weet wel dat hij ook gevoelens voor mij had, maar waarschijnlijk hield het leeftijdsverschil hem tegen.
[...]
Vind het ook niet leuk om op deze leeftijd met deze kwestie te zitten. Vind het ook meer iets voor pubers maar mijn hormonen en gevoel reageren zo sterk op deze man dat ik het niet kan onderdrukken. Lijkt ook een beetje op de verliefdheid die ik als puber had op de Beverlyhills 90210 sterren haha...maar dan zijn ze zeker onbereikbaar.(op meerdere gebieden).en dit is toch wat dichterbij. Maar ik voel mij wel weer een beetje puber ja.
Hoe is het trouwens met je verliefdheid afgelopen toen?
succes met je kranten, kijk uit voor de gladheid!
*krantenwijk ging gelukkig wat beter en sneller dan ik had gedacht*
Met die verliefdheid is het verder niets geworden. Vooral omdat ik niet durfde te zeggen dat ik verliefd was. Als ik dat wel gedaan zou hebben, zou het waarschijnlijk een kans hebben gehad. Want jaren later hoorde ik van hem dat hij toen ook verliefd op me was.
Daarna heb ik nog een keer zoiets vergelijkbaars gehad. Ik durfde het toen ook niet echt te vertellen. Vooral vanwege het leeftijdsverschil wat speelde 20 en 34. We zijn wel gewoon vrienden geworden. (al is dat contact nu minder, omdat hij opeens plotseling is getrouwd). Ik weet wel dat hij ook gevoelens voor mij had, maar waarschijnlijk hield het leeftijdsverschil hem tegen.
dinsdag 22 december 2009 om 07:48
Het klinkt wel een beetje dramatisch, dat puzzelstukje wat ontbreekt enzo, hoewel ik weet hoe heftig verliefdheid kan zijn.
Een man die jou ziet staan op een bepaalde wijze zal wel meer aangrijpen om je te zien. Dat is nu dus niet het geval. Betekent niet dat het dan nooit zou kunnen gebeuren, maar dan zou ik wat minder wanhopig overkomen (ja, dit voelt een ander)
Misschien tips hier vragen om op positieve wijze onder zijn aandacht te komen?
Wat is er trouwens zo bijzonder aan hem?
Een man die jou ziet staan op een bepaalde wijze zal wel meer aangrijpen om je te zien. Dat is nu dus niet het geval. Betekent niet dat het dan nooit zou kunnen gebeuren, maar dan zou ik wat minder wanhopig overkomen (ja, dit voelt een ander)
Misschien tips hier vragen om op positieve wijze onder zijn aandacht te komen?
Wat is er trouwens zo bijzonder aan hem?
dinsdag 22 december 2009 om 08:26
quote:ladychipmunk schreef op 22 december 2009 @ 04:16:
lente, misschien is het goed om te doen maar ik vind het zo moeilijk om dat te zeggen. Ik zie hem nog weleens voorbij lopen maar we spreken elkaar helaas niet meer.
Ik haat mijzelf ook zo m.b.t. mijn verliefdheid. Ten eerste reageer ik te heftig op de chemie...ik denk dat ie heel goede genen heeft en uit vele onderzoeken blijkt dat we daar sterk op reageren.Je hebt als het ware een "radar" in je hersenen. Mijn hartslag is denk ik 380 (ok dat kan niet lol) bpm als ik hem zie. Ten tweede kan ik goed met hem praten over de serieuzere dingen in het leven en denk dat ik echt op hem kan bouwen/hem kan vertrouwen.
Dit is ZO belangrijk voor mij....maar wil mij niet verlagen door WEER diegene te zijn die het initiatief neemt.
Ik denk ook best wel dat ik een type ben waar hij op zou kunnen vallen qua leeftijd, achtergrond....plus dat zijn vrienden en die meisjes/vrouwen ook van hetzelfde pluimage zijn als dat ik ben....
Ik wens niemand deze hel toe...Tot nu toe zat er altijd een knop die ik uit kon zetten als iemand b.v. onvoldoende interesse toonde. Nu kan ik die knop niet meer bedienen...ligt echt aan de man hij is HET/ALLES in mijn ogen.
Toen ik hem ontmoette en al een beetje flirte wist hij dat ik single was. Een tijd later had ik een vriend (voor even).Ik heb met hem gepraat over dat het slecht ging in die relatie en door laten schemeren dat ik voor hem beschikbaar ben....hier ging ie verder niet op in. Is dit een teken van desinteresse?
Misschien ben ik vreselijk mosterd maar Halllllloooooo ....deze hel???
Wees maar blij dat dit jouw hel is dan. Ik heb mensen in mijn hele nabije omgeving verloren (vader, zwager, schoonzus) aan de meest vreselijke ziektes.... en die periodes zou ik nog niet eens als de hel omschrijven. Er zijn mensen op deze wereld die in oorlogen zitten, verhongeren etc etc....die leven misschien in een hel. Jij niet! Door het zo te benoemen maak je het erger dan het daadwerkelijk is.
lente, misschien is het goed om te doen maar ik vind het zo moeilijk om dat te zeggen. Ik zie hem nog weleens voorbij lopen maar we spreken elkaar helaas niet meer.
Ik haat mijzelf ook zo m.b.t. mijn verliefdheid. Ten eerste reageer ik te heftig op de chemie...ik denk dat ie heel goede genen heeft en uit vele onderzoeken blijkt dat we daar sterk op reageren.Je hebt als het ware een "radar" in je hersenen. Mijn hartslag is denk ik 380 (ok dat kan niet lol) bpm als ik hem zie. Ten tweede kan ik goed met hem praten over de serieuzere dingen in het leven en denk dat ik echt op hem kan bouwen/hem kan vertrouwen.
Dit is ZO belangrijk voor mij....maar wil mij niet verlagen door WEER diegene te zijn die het initiatief neemt.
Ik denk ook best wel dat ik een type ben waar hij op zou kunnen vallen qua leeftijd, achtergrond....plus dat zijn vrienden en die meisjes/vrouwen ook van hetzelfde pluimage zijn als dat ik ben....
Ik wens niemand deze hel toe...Tot nu toe zat er altijd een knop die ik uit kon zetten als iemand b.v. onvoldoende interesse toonde. Nu kan ik die knop niet meer bedienen...ligt echt aan de man hij is HET/ALLES in mijn ogen.
Toen ik hem ontmoette en al een beetje flirte wist hij dat ik single was. Een tijd later had ik een vriend (voor even).Ik heb met hem gepraat over dat het slecht ging in die relatie en door laten schemeren dat ik voor hem beschikbaar ben....hier ging ie verder niet op in. Is dit een teken van desinteresse?
Misschien ben ik vreselijk mosterd maar Halllllloooooo ....deze hel???
Wees maar blij dat dit jouw hel is dan. Ik heb mensen in mijn hele nabije omgeving verloren (vader, zwager, schoonzus) aan de meest vreselijke ziektes.... en die periodes zou ik nog niet eens als de hel omschrijven. Er zijn mensen op deze wereld die in oorlogen zitten, verhongeren etc etc....die leven misschien in een hel. Jij niet! Door het zo te benoemen maak je het erger dan het daadwerkelijk is.
