Onbeantwoorde liefde... waarom zo moeilijk?!

13-12-2009 16:07 63 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een paar weken geleden een jongen leren kennen, mee gezoend.

En op een vervolgdate nog wat meer.

Hij gaf aan me een heel leuke meid te vinden maar niet verliefd te zijn.

Ik heb dus wel de kriebels en kom er maar niet vanaf.

Waarom kan ik niet die knop omzetten...

Ik blijf maar hopen dat het nog komt. En ondertussen als de dood dat hij een ander ontmoet.

Ik snap het niet van mezelf. Oke ik vind niet zo gauw iemand echt leuk. En hij was de eerste na mijn lange relatie waar ik weer wat voor voelde.

Maar waarom vind ik het zo moeilijk te accepteren dat hij mij niet zo leuk vind als ik hem?

Ben helemaal nooit een wanhopig type geweest.

Maar nu voel ik me gewoon depressed.

Wat ik ook doe ik blijf maar aan hem denken. Hoop dat ie nog inziet hoe leuk en lief ik eigenlijk ben enzovoort.

We hebben zelden nog contact nu. Omdat hij ook wel door had dat ik gekker op hem was dan andersom.

Hij is er ook heel eerlijk in geweest, heeft me niet gebruikt oid.

Dus snap het gewoon niet, waarom kom ik er maar niet van af.

Help. Tips please!
Alle reacties Link kopieren
quote:miss_sparkle schreef op 22 december 2009 @ 11:33:

Nou ik maak toch nog een keer die fout. Zaterdag ben ik hem tegengekomen tijdens het stappen. Hij ging al vrij snel naar huis, was met de auto dus dronk ook niet. Ik had hem (natuurlijk en nu vind ik mezelf wel een schaap haha maar was onder invloed) gesmst of ie nog een leuke avond had gehad.

Ik was halverwege de avond ziek geworden en naar huis gegaan.

Dus toen ik de volgende dag mijn telefoon aanzette kreeg ik een sms van hem of het al wat beter met me ging en of ie even langs moest komen me te verzorgen.

Nou ja van het een kwam het ander en de smsjes bleven maar over en weer vliegen.

Hij wilde dus wel langskomen maar heb de boot afgehouden.

Want ik weet wel waar het anders op uit gaat draaien... Ja, idd.

alleen ben ik bang dat ik hem daarna weer te leuk ga vinden. Dat gaat ook zo zijn!! Ik wil het wel dat is het niet, het was alleen de vorige keer zo dat ik hem leuker ben gaan vinden. Maar nu hij dan weer binnen handbereik is heb ik dat niet zo. Hoe meer hij me wilde zien, hoe meer ik afhield. Dat maak je jezelf nu maar wijs, als je nu weer seks gehad hebt met hem en hij neemt dan weer afstand, ga je je weer net zo rot voelen!

heb ontzettend gelachen om die smsjes, onze humor sluit goed op elkaar aan.

Maar hij was duidelijk in zijn bedoelingen.

Ik heb met opzet niet gesmst gister... hij stuurde me tegen achten een sms. En dat bleef weer doorgaan de hele avond. Hij wilde langskomen, en gaf niet zo snel op...

Ik weet wel waar het anders op uit gaat draaien.

Dus misschien dat ik het nog eens probeer. Ben ook maar een mens En dan hou ik het voor gezien. Geloof je dat zelf? Als hij daarna weer aandringt op seks, ben je volgens mij zo weer om!

Want ben toch niet echt een type voor een seksrelatie.

Maar ik vind het ergens ook wel spannend.

En het is het niet alleen, we hebben ook wel vriendschappelijk contact gehad, via mail en sms eerder he.

Maar goed echte vriendschap zal dit nooit worden natuurlijk.

Ik krijg alleen voor mezelf niet duidelijk wat ik nou wil. Want als ik realistisch ben zag ik ons sowieso al niet een relatie krijgen.

daar is hij duidelijk in geweest. En ik denk ook niet dat dat zou werken.

Heb zelf de nodige bagage ook nog. Nu ben je excuses aan het zoeken. Je wou wel graag een relatie met hem!Dus misschien moet ik het er maar van nemen en gewoon genieten.

En als ik me er dus na deze keer niet goed bij voel het gewoon echt afkappen hoe moeilijk ook. Dat gaat je niet lukken, nogmaals als hij daarna weer aandringt, ben je zo weer om!Het is bij mij ook een beetje conflict tussen gevoel/verstand.

Want ergens vind ik best dat ik af en toe seks met iemand kan hebben zonder verplichtingen. Maar de vorige keer bleek dat mijn gevoel daarmee in de knoop kwam.

Hoe zet je die knop om, kan iemand me dat vertellen? Die knop omzetten bij iemand waar je gevoelens voor hebt gaat niet! Tijdens de seks zal je je prima voelen, maar daarna ga je je weer rot voelen en hem weer extra missen!Echt een ONS is nooit wat voor me geweest, deze jongen kende ik natuurlijk al. Wat is daar het verschil tussen? Kan je nog beter een ONS hebben met iemand die je praktisch niet kent en waar je geen gevoelens voor hebt, dan iemand die je beter kent en waar je eigenlijk best wel de hots voor hebt.Jammer dat je nu maar gaat voor wat je krijgen kan en dat is alleen maar seks dus. Dat was niet je hoofdbedoeling en je moet ook niet denken dat je hem op deze manier terug gaat krijgen.

Het is je eigen keuze natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt mij ook vrijwel onmogelijk om sex te hebben met iemand voor wie je toch wel wat voelt. Zodra je dan sex hebt gehad, begint dat vervelende, verdrietige gevoel alweer te knagen, lijkt me. Tenzij je de sex echt puur kunt zien voor de sex, maar zodra er gevoelens in het spel komen, waarvan je op voorhand weet, dat die niet wederzijds zijn, dan zou ik er écht niet aan beginnen. Puur uit zelfbescherming, want je wéét hoe je je na afloop zult voelen: opnieuw in de kreukels en boos op jezelf!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat jullie ook allemaal heel erg gelijk hebben. Vond het ook nog moeilijk hier neer te zetten, bang voor veroordeling misschien. Maar ik ben blij dat ik zo open ben geweest. Snap mezelf ook niet eigenlijk.

Ik denk idd dat ik me even goed ga voelen maar me daarna weer rot. Nu zal ik dat echt wel overleven daar niet van.

Het is net of ik mezelf toch nog echt even 1x moet overtuigen dat dit het niet is.

Of toch nog hoop dat zijn gevoel veranderd is.

Ik ben er nog niet over uit dus.

Ik denk dan echt nog 1x en dan weet ik het zeker. En als ik echt 100% ergens achter sta dan lukt het me.

Ben ook in 1x gestopt met roken na elf jaar Het is net of ik het nog een keer wil ervaren ofzo. Om te kijken of ik het wel echt bij het rechte eind heb. Hoe ik er nu zelf insta.

Of ik het echt niet kan enzovoort enzovoort.

Misschien heel onverstandig ja.

Het is nu wel even bekoeld na jullie realistische kijk.

Als hij me echt zo leuk vond dan had hij heus wel meer moeite gedaan.

Genoeg mogelijkheden om contact op te nemen.

Waarom wil ik dat dan niet geloven...

Het is ook niet zo dat hij me niet mag, integendeel. Hij begroette me ook hardstikke uitbundig.

En als hij echt alleen op seks uit was had hij dan zaterdag niet een poging gewaagd?

Waarom toen niet dan en nu wel?

Hij was ook vrij snel weg toen ik er was. Maar was met mijn vriendinnen, waarvan hij eentje ook goed kent.

Ik hoopte misschien dat hij toch nog zag hoe leuk ik wel niet was.

Tsja mooi een aantrekkelijk vindt hij me wel, dat is het punt niet.

Maar goed de rest dus schijnbaar niet.
Alle reacties Link kopieren
Moet er wel bij zeggen dat ik een enorme flirt ben soms en dat mannen misschien ook niet hoogte krijgen of iets serieus voor mij is of niet. En ik ben niet op mijn mondje gevallen.

Maar goed wat ik ook niet begrijp is dat ik hem in eerste instantie niet eens echt leuk vond. Ja voelde me aangetrokken tot hem. Dat is het nu nog steeds.

Maar echt een relatie met hem heb ik nooit voor me gezien, daarvoor leken we me al te verschillend. Sowieso een verschil in opleidingsniveau e.d. (niet te vergelijken met het topic van iron hahaha)

Ik begrijp mezelf gewoon even niet zo goed.

Want toen ik gister het idee kreeg dat hij me wel degelijk zag zitten, nou ja voor seks dan kreeg ik het ineens benauwd.

Maar misschien toch meer zoiets is dit wel wat ik wil....
Alle reacties Link kopieren
Nog 1 hersensspinsel... waarom val je in godsnaam op iemand die niet eens voor 100% bij je past. Ik probeer er een verklaring voor te vinden.

Worden er door zoenen misschien stoffen aangemaakt waardoor je het vermogen tot logisch redeneren verliest??

Ik ken mezelf niet zo. En zeker niet als iemand me niet wil.

is het dan iets chemisch? Want echt dit heb ik nog nooit meegemaakt.

Ik ben meestal vrij resoluut in zulke dingen. Voorheen wel tenminste.
Alle reacties Link kopieren
Ik val ook kei hard voor iemand die totaal niet bij me past. Hij is mn scharrel. Er komt geen zinnig woord uit ons als we bij elkaar zijn, we worden verlegen van elkaar ofzo?, maar er is echt een behoorlijke aantrekkingskracht.Ik ben normaal ook resoluut, ook een flirt en mannen krijgen vaak ook geen hoogte van mij (in dit geval, bij jou en mij denk ik alleen niet aan de orde) en een enorme sucker als het om hem gaat. Het is ook begonnen nadat ik net uit een relatie kwam. En nu kan ik hem maar niet loslaten. Vraag me regelmatig af waar het op slaat. Ik heb geen verklaring. Ik denk dat ik ga hechten als ik intiemer met iemand ben. Hij was er gewoon op het 'juiste' moment. Wilde iemand om tegen aan te liggen en het liep uit de hand.



Haha nee ik ben echt de laatste om je te veroordelen, maar kan je toch wel aanraden om hem niet als sexrelatie te 'nemen'. Leuk voor de neuk is niet zo leuk als je er iets bij voelt. Dan wordt het pijnlijk, verdrietig en vervelend erna. Beetje kater gevoel.



(Antw op je vraag, waarom hij dan zaterdag geen poging heeft gewaagd: misschien had hij toen geen zin en later wel. Sorry het verklaard niet dat het dus niet alleen voor de sex is, hij heeft nl al gezegd dat hij geen relatie wil...meestal is dat dan ook zo)
Alle reacties Link kopieren
Oh ja om het even voor te zijn, ik weet het. Ik moet er gewoon mee stoppen. I know.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar MissKiek, het lijkt bijna mijn verhaal wel!

Hij was er ook op het moment dat ik het nodig had en nu kan ik er moeilijk vanaf komen lijkt het...

Misschien toch omdat we extra kwetsbaar zijn na het beeïndigen van een relatie?

Hoewel dat bij mij meer dan driekwart jaar geleden is.

Ik denk dat het bij mij behoefte is aan een bepaald soort aandacht.

Want dan voel ik me blijkbaar weer even helemaal happy.

Wat het voor mij is, dat weet ik, is dat ik niet uit ben op seks, wel op genegenheid. Dus ook niet perse een relatie.

Meer die arm even om me heen, een knuffel.

Maar ben even benieuwd hoe jouw situatie dan nu is MissKiek??

Niet om te vergelijken maar gewoon interesse. Is het nu je SV of dat niet?
Alle reacties Link kopieren
Het begint voor mij steeds duidelijker te worden dat dit niet is wat ik wil. Ook al zou ik het nog 1x doen dan blijft het daar ook bij.

Maar weet niet eens meer of het tot die ene keer komt nog.

Ik verdien wel wat beters ja.

Mijn gedachtes gaan steeds meer richting het negatieve nu.

Kijk was het na het uitgaan gebeurd dan is het alweer heel anders.

Nu wordt het bijna seks op afspraak, tenminste daar zal het dan wel op uitdraaien en ik denk niet dat ik dat wil.

Aan de ene kant heb ik zoiets laat maar komen en dan confronteer ik hem met zijn gedrag. Of zet ik het even op een rijtje. Grote kans dat ie dan snel weg is....

Misschien is het beter om even een face tot face gesprek te voeren dan alsmaar via sms en mail.

Vandaag verder niet meer contact gehad. Behalve vanochtend even. hij deed nog een poging, met grapje maar ik heb hem afgewimpeld.

Omdat ik ook echt vroeg ga slapen.

Dat ie zo drammerig werd begint me ook te irriteren. Het lijkt nu wel de omgekeerde wereld ineens.

Het leuke gaat er steeds meer af.

Is dat geen goed teken
Alle reacties Link kopieren
Die jongen, tja sv, ik denk het. Het komt er wel opneer. Het is een beetje verknipt. Hij heeft nu 3x aan mij gevraagd of er meer is tussen ons. Elke keer was ik er helemaal van slag van. Vlinders. En elke keer is het erna mislukt. Dan wil ik praten en het er eens goed over hebben en dat trekt hij dan niet ofzo. Iets met de ezel. Hij doet jaloers en wil het liefst monogamie van mij. Maar geeft mij constant het gevoel dat hij het liefst half amsterdam date. Hij is heel wisselvallig. Is dat houding? Ik snap het niet. Toen ik zei: gelijke monikken, gelijke kappen, ik date ook. Was hij geirriteerd. Soms noemt hij zich mijn vriendje, maar als ik daar dan even over wil praten doet hij heel ingewikkeld.



Ik heb me vanalles afgevraagd. Ben ik te afstandelijk. Te onduidelijk. Hij kan heel enthousiast zijn in zn toenaderingsperiodes. Ik borrel van binnen van vlinders, maar durf er niet aan toe te geven of het duidelijk te maken. Ik ben ook wel een beetje ingewikkeld qua mannen. Er zijn wat dingetjes gebeurd en eigenlijk maakt de hele toestand met hem het ook niet makkelijk om hem te vertrouwen dat hij me echt wil.



Als ik het nalees ziet het er nogal vreemd/naief/dom uit. Zo voelt het ook. Wij (hij en ik) kunnen niet met en niet zonder. Maar ik moet echt gaan accepteren dat dit het niet is. Het is begonnen terwijl het qua timing niet uitkwam en volgens mij zijn we nu allebei gaan hechten waardoor het gevoelsmatig vrij ingewikkeld is geworden. Af en toe beslis ik dat het klaar is, maar we komen altijd weer bij elkaar terug. We missen elkaar dan? We communiceren ook nog eens belabberd en resultaat is iets waar niemand echt vrolijk van wordt. 'maar we hebben verder lekkere ongecompliceerde sex'



Hihi conclusie van het verhaal, ik ben niet geschikt voor een scharrel/sv. Een volgende keer zal ik dit maar laten. De mijne dramt trouwens ook. Vreselijk. Niet aantrekkelijk!
Alle reacties Link kopieren
Haha goed teken trouwens dat het leuke eraf gaat! Het is beter om voor iemand te gaan die 100% voor jou wil gaan. Dat gedram kan bij mij ook echt het bloed onder de nagels vandaan halen. Hebben we het niet toevallig over dezelfde? ;)
Alle reacties Link kopieren
quote:MissKiek schreef op 24 december 2009 @ 12:46:

Haha goed teken trouwens dat het leuke eraf gaat! Het is beter om voor iemand te gaan die 100% voor jou wil gaan. Dat gedram kan bij mij ook echt het bloed onder de nagels vandaan halen. Hebben we het niet toevallig over dezelfde? ;)



Hahaha ja misschien wel . Denk het niet hoor. De mijne praat echt niet over monogamie. Omdat hij ook niks wil. Het bekende ik wil me niet binden. Ik moet zeggen dat ik het er deze keer ook niet over gehad heb meer. Dat ik nu zelf ook minder serieus aan het doen ben.

De smsjes vlogen nog over en weer maar nu niks concreets meer. Ik denk dat het gaat doodbloeden.

Ik hou mezelf wel voor dat ik niks voor hem voel, maar dat ik me gewoon aangetrokken voel tot hem.

Maar snap het niet, want als ik hem met een ander zou zien zou ik jaloers zijn. Terwijl ik een relatie ook niet echt zou zien zitten.

Waar heb ik het over bovendien, hij wil me niet eens.

Maar als hij wel wilde kon het ook nog best een zo zijn dat ik gillend wegren.

Want op een of andere manier benauwd het me ook als iemand ECHT iets van me wil.

Dus deze situatie ligt ook deels aan mezelf.

Ik was zaterdag trouwens ook al bijna op de avances van een ander ingegaan.

Dat was ook al helemaal niet mijn type...

Toen hij me zoende ben ik er maar mee opgehouden.

En echt toen was deze scharrel even helemaal niet in mijn gedachtes...

Nu speelde de alcohol wel mee maar goed.

Ik heb gewoon behoefte aan bepaalde dingen. Maar goed vind deze jongen wel leuk omdat we zo lekker kunnen ouwehoeren met elkaar.

Die smsjes liepen ook helemaal uit de hand overigens. Ik raakte er opgewonden van, niet best. En hij ook.

Maar goed dat ik niet kon...

Ik denk dat ik daarna weer de kater krijg dus het moet maar niet.

Sinds gister weer radiostilte hier.

Mocht ik hem toevallig tegenkomen bij het uitgaan dan zien we het wel.
Alle reacties Link kopieren
En wat het ook nog eens was, de vorige keer na een week lang smsen en ik hem uiteindelijk zag was de spanning ineens weg.

Ik denk dat ik vooral verslaafd ben aan die spanning, het contact. Niet eens aan hem persoonlijk.

Hij was er gewoon op dat moment.

Maar natuurlijk is het beter om helemaal af te kappen.

Gaat ook wel gebeuren.

Ik denk dat de anticlimax wel komt als ik ineens niks meer van hem hoor als het weer gebeurd zou zijn.

Als het nog gebeurt want ergens sta ik er wel anders in al.

Gisteravond was ik vrij, had ie kunnen komen. Maar ik heb hem met opzet niet meer gesmst en van hem ook niks meer gehoord.

Vond het ook wel prima, was toe aan een avondje voor mezelf.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven