Zij zou hem nooit onberoerd laten...

Voor mij is vertrouwen de basis van een relatie. Bij jou is die basis al heel lang weg, eigenlijk al vnaf het moment dat je besloot hem te gaan testen.



Je weet nu dat zijn ex altijd een plekje in zijn hart zal houden. De vraag is of dat hart groot genoeg is voor jou erbij, en of je de gok durft te nemen dat , als ie de keuze moet maken, hij voor jou kiest. Als je die gok niet durft te nemen, is je relatie klaar.

Dus of je stopt wantrouwen, vraagt aan hem als compromis om nooit meer naar het land te gaan waar zij woont, omdat je dat beschouwt als kat op spek en een teken dat zij belangrijker is dan jij. of je pakt je spullen en gaat omdat je liever je eigen nummer 1 bent dan zijn tweede keuze. en dat zul je helemaal alleen moeten beslissen.

Besluit je om te blijven, dan denk ik dat je inderdaad eens met een therapeut zou moeten gaan praten samen. Misshien krijg je dan helder hoe reeel jouw angsten zijn en hoe hij de plek van zijn ex in zijn hart ziet in combinatie met jou.



(ik had ook een ex, waarbij ik nog jarenlang nadat ie me gedumpt had heb getwijfeld wat ik zou doen als ie me terug zou willen. ook toen ik een nieuwe relatie kreeg was die twijfel niet meteen weg. Die persoon had zo'n inpact op mij en wat we hadden was zo heftig, ik kon dat maar moeilijk loslaten. Gelukkig heeft ie nooit contact opgenomen, en nu zou ik m ook niet meer willen).

quote:Nuta schreef op 22 december 2009 @ 21:17:

[...]





Jij hebt gelijk ik vertrouw hem niet.Voel mij bang en weet nog niet wat ik wil doen. Je bent wel heel eerlijk tegenover jezelf. Praat ook zo open en eerlijk met hem... zeg hoe je je voelt en twijfel niet zo aan jezelf. Die sms-actie kun je niet meer terugdraaien maar je kunt wel vanaf dit moment eerlijkheid bovenaan laten staan. Succes en vergeet niet om ook van elkaar te genieten in en na deze rotperiode. Het leven is te kort en te kostbaar om problemen te maken... te zoeken... of te behouden.

Zoals anderen ook al ook schrijven: die sms-actie was op zn zachts gezegd niet handig en ik kan me voorstellen dat dit wel een breuk maakt in het vertrouwen tussen jullie in deze relatie.



Ik begrijp uit het verhaal nog niet helemaal of je bent begonnen met die sms-jes en je man daarna daar enthousiast op reageerde en haar toen in die vakantie is gaan opzoeken, of dat hij haar is gaan opzoeken en jij daarna met die sms-jes begon.



Als eerste het geval is, heb je zijn verlangen naar haar zélf weer aangewakkerd. Je weet overigens niet of het realistisch is dat ie haar weer terugwil of dat ie door het beeld dat hij in zijn hoofd heeft weer naar haar verlangt.. (Het is soms makkelijk om een relatie achteraf te idealiseren en zeker een eerste liefde zal een bijzondere plaats blijven in je gedachten, wat niet perse wil zeggen dat het dan een goede relatie was en dat je daarmee verder moet).



Ergens in hier in de laatste reacties schrijf je ook dat je dit aan hem gevraagd hebt: wat hij zou doen als ze wel weer zou willen en hij heeft geantwoord dat ievan jou houdt en met je verder wil, toch? Of heb ik dat verkeerd gelezen? Als het zo is, zul je daar zelf ook het vertrouwen in moeten hebben.



Anderzijds snap ik ook dat er in deze relatie zoveel gebeurd is en jullie hebben allebei elkaars vertrouwen beschaamd. Sta stil bij waar je eigen grenzen liggen, wat wil jij eigenlijk? Het punt waar hij zonder het te zeggen zn ex opzoekt om uit te zoeken of er nog wat is, zou een punt kunnen zijn om ermee te stoppen. (maar als ik hem zou zijn, zou ik die sms-jes in naam van ex ook een goede reden vinden om te stoppen met een relatie, het is wel fijn dat hij dit je heeft vergeven en dat getuigt toch ook wel van wat liefde ---> of angst van jullie beiden om alleen te zijn en dan blijven jullie bij gebrek aan beter bij elkaar?) Maar ook de constante onzekerheid en worsteling die je voelt zouden een reden kunnen zijn om te zeggen dat je hier niet verder mee wil. Al vraag ik me persoonlijk wel een beetje af of je dit niet in andere relaties ook zou kunnen hebben, of het niet in jezelf zit zeg maar..

TO,



Je zit nu vol twijfels, dat is begrijpelijk. Je vertrouwt je man niet, en hij jou ook niet, Nu is een moment om hem weer zijn ware gezicht te laten zien. Dat kan waarschijnlijk niet door een goed gesprek, ivm dat onbrekende vertrouwen. Heeft hij niet meer ex-vriendinnen waaraan hij wel eens denkt? In dat geval kun je misschien nogmaals dat met die sms-jes doen, Nu verwacht hij het zeker niet. Dit geeft jou dan zekerheid, en ook voor hem kan het een opluchting zijn te weten hoe hij over een andere ex-vriendin denkt. Of misschien nogmaals als dezelfde vriendin? Het blijft een beetje vreemd natuurlijk, maar wel een manier om te weten waar jullie staan ten opzichte van elkaar en jezelf.

? Hans ? dus ze moet volgens jou nog een sms-serie er achteraan gooien?



* of heb je gewoon zin in een smeuiig vervolg hier op dit topic? *

Bianca40:



Wat denk je zelf?

Nuta,



Dat klinkt al een stuk beter wat je hier nu zegt. Ik zou zeggen: veel praten en praten. Praten op duidelijkheid te krijgen.

En luisteren, veel luisteren. Praten en luisteren zijn twee verschillende dingen.

En sms'n in een anders naam is natuurlijk funest voor vertrouwen.

Qua tijd, hoe lang denk je dat het gaat duren om opnieuw een wederzijds vertrouwen op te bouwen?

Oke Hans... ik schrok bijna



Nuta... jij zegt 100% voor elkaar gaan. Is 98% procent niet genoeg voor je? Mag hij die 2% niet gebruiken om lekker terug te denken aan oude liefdes?

EX=DAARVOOR!