
minder houden van...
zondag 3 januari 2010 om 11:09
Hellow,
Na een hoop gedoe rondom mijn relatie (verbroken, weer aan) vroeg ik gister hoe hij het vond gaan tussen ons. Toen kwam het hoge woord eruit, Hij houdt nog steeds heel veel van me, maar is wel minder van me gaan houden. Aiii dat raake me echt diep. Natuurlijk wilde ik weten waardoor dat kwam, waarop hij antwoordde dat ik een tijdje zo onzeker ben geweest door het slecht in mijn vel zitten, dat ik het vervelend vond als hij naar andere vrouwen keek. Hier maakte ik vaker een opmerking over. Natuurlijk is dit niet leuk voor hem, en dit heeft veel kapot gemaakt bij hem naar eigen zeggen. Maar dan denk ik, kun je door zo iets echt minder van iemand gaan houden? Ik ben juist alleen maar meer van hem gaan houden door vervelende dingen waar we met zn tweeen zijn uitgekomen!
Dit is toch geen goede basis om mee verder te gaan ,wetend dat je minder van de ander houdt dan voorheen?
Na een hoop gedoe rondom mijn relatie (verbroken, weer aan) vroeg ik gister hoe hij het vond gaan tussen ons. Toen kwam het hoge woord eruit, Hij houdt nog steeds heel veel van me, maar is wel minder van me gaan houden. Aiii dat raake me echt diep. Natuurlijk wilde ik weten waardoor dat kwam, waarop hij antwoordde dat ik een tijdje zo onzeker ben geweest door het slecht in mijn vel zitten, dat ik het vervelend vond als hij naar andere vrouwen keek. Hier maakte ik vaker een opmerking over. Natuurlijk is dit niet leuk voor hem, en dit heeft veel kapot gemaakt bij hem naar eigen zeggen. Maar dan denk ik, kun je door zo iets echt minder van iemand gaan houden? Ik ben juist alleen maar meer van hem gaan houden door vervelende dingen waar we met zn tweeen zijn uitgekomen!
Dit is toch geen goede basis om mee verder te gaan ,wetend dat je minder van de ander houdt dan voorheen?
zondag 3 januari 2010 om 11:22
Het lijkt me dat hij oud en wijs genoeg is om zelf vast te stellen of hij van je houdt en zoja hoeveel. Als hij stelt minder van je te zijn gaan houden door jouw gezeur over andere vrouwen, dan hoef jij het daar niet mee eens te zijn natuurlijk. Het is zijn mening en daarmee klaar. Bovendien lijk jij te denken dat deze episode al afgerond is en geldt dat kennelijk niet voor hem.
Of jullie hieruit gaan komen kunnen wij natuurlijk niet voorspellen. Ik krijg echter de indruk dat jullie niet heel veel met elkaar praten. Misschien zou dat een goede start zijn van het nieuwe jaar.
Of jullie hieruit gaan komen kunnen wij natuurlijk niet voorspellen. Ik krijg echter de indruk dat jullie niet heel veel met elkaar praten. Misschien zou dat een goede start zijn van het nieuwe jaar.
zondag 3 januari 2010 om 11:23
Klinkt niet goed...
Hoe lang zijn jullie bij elkaar? Hoe oud zijn jullie?
Ik vind het niet zo volwassen van hem om te zeggen dat jij veel kapot hebt gemaakt door onzeker te zijn (en hieruit voortvloeiend je zo te gedragen). Hoe komt het dat je onzeker bent geworden? Wat heeft hij eraan gedaan om jouw onzekerheid weg te nemen?
Je vriend hoort natuurlijk ervoor te zorgen dat jij je niet onzeker hoeft te voelen, als dit wel zo is, zit er ergens iets niet in de haak. Hij hoort je dan gerust te stellen, en zeker niet zeggen dat jij daardoor vanalles kapot maakt. Dat is de omgekeerde wereld. pas daar voor op want nu lijkt het alsof hij de schuld bij jou wil leggen, jij hebt het kapot gemaakt door je onzekerheid. Laat je dit niet aanpraten, want andersom hefet hij er niet voor gezorgd dat jij je zeker genoeg voelt of je gerustgesteld.
Hoe lang zijn jullie bij elkaar? Hoe oud zijn jullie?
Ik vind het niet zo volwassen van hem om te zeggen dat jij veel kapot hebt gemaakt door onzeker te zijn (en hieruit voortvloeiend je zo te gedragen). Hoe komt het dat je onzeker bent geworden? Wat heeft hij eraan gedaan om jouw onzekerheid weg te nemen?
Je vriend hoort natuurlijk ervoor te zorgen dat jij je niet onzeker hoeft te voelen, als dit wel zo is, zit er ergens iets niet in de haak. Hij hoort je dan gerust te stellen, en zeker niet zeggen dat jij daardoor vanalles kapot maakt. Dat is de omgekeerde wereld. pas daar voor op want nu lijkt het alsof hij de schuld bij jou wil leggen, jij hebt het kapot gemaakt door je onzekerheid. Laat je dit niet aanpraten, want andersom hefet hij er niet voor gezorgd dat jij je zeker genoeg voelt of je gerustgesteld.
zondag 3 januari 2010 om 11:24
Ik begrijp dat dat een opmerking is die door je ziel snijdt. Maar ik kan me ook voorstellen dat zijn liefde door de problemen niet aangewakkerd wordt. Ik vraag me zelfs af of wat jij voelt inderdaad meer houden van is. Ik lees vaker dat mensen dit schrijven nadat ze in hun relatie problemen meegemaakt hebben. Ik heb vaak de indruk dat het te maken heeft met angst om iemand kwijt te raken en je daardoor extra hard aan iemand vastklampen, je meer afhankelijk voelen van iemands liefde voor jou. En dat verwarren met meer houden van. Zou het kunnen dat dit bij jou ook het geval is?
zondag 3 januari 2010 om 11:27
Nou, hij heeft er wel veel aan gedaan om mijn onzekerheid weg te nemen door er met me over te praten en me te vertellen dat ik het niet hoef te zijn om veel verschillende redenen.... maar ik bleef er maar over doorgaan, weet ik veel waarom
En juist door dit gezeur heb ik wat bij heb gebroken. We zijn beiden achter in de 20 en praten wel veel. Alleen soms kom je op een moment dat je het even niet meer weet. Dit bericht raakte me zo!

zondag 3 januari 2010 om 11:31
Ik zei ook al dat hij het misschien meer verwarde met verliefdheid, dat dat gewoon wat minder sterk is geworden. Maar zelf zit hij ook niet lekker in zijn vel wat ook weer invloed heeft op gevoelens natuurlijk.
Letgo: Das een hele goeie. Het zou inderdaad kunnen ik klamp me idd meer aan hem vast en ben extra bang hem kwijt te raken...
Letgo: Das een hele goeie. Het zou inderdaad kunnen ik klamp me idd meer aan hem vast en ben extra bang hem kwijt te raken...
zondag 3 januari 2010 om 11:33
zondag 3 januari 2010 om 11:37
zondag 3 januari 2010 om 11:38
quote:sprakss schreef op 03 januari 2010 @ 11:31:
Ik zei ook al dat hij het misschien meer verwarde met verliefdheid, dat dat gewoon wat minder sterk is geworden. Maar zelf zit hij ook niet lekker in zijn vel wat ook weer invloed heeft op gevoelens natuurlijk.
Letgo: Das een hele goeie. Het zou inderdaad kunnen ik klamp me idd meer aan hem vast en ben extra bang hem kwijt te raken...
Verwar dat gevoel in ieder geval niet met meer liefde voelen voor iemand. Volgens mij kom je dan al snel in een negatieve spiraal terecht. Hij neemt afstand, jij hebt angst om hem kwijt te raken, klampt je verder vast, hij neemt nog meer afstand. Voor je het weet heb je een ontzettend ongelijkwaardige relatie, waar je echt niet gelukkig in zal worden. Probeer in ieder geval dat patroon te doorbreken als je wil dat deze relatie slaagt.
Verder zou zo'n opmerking voor mij wel een hele grote alarmbel zijn. Juist vanwege wat ik boven geschreven heb. Het werkt niet bepaald bevorderend voor een leuke, gelijkwaardige relatie.
Ik zei ook al dat hij het misschien meer verwarde met verliefdheid, dat dat gewoon wat minder sterk is geworden. Maar zelf zit hij ook niet lekker in zijn vel wat ook weer invloed heeft op gevoelens natuurlijk.
Letgo: Das een hele goeie. Het zou inderdaad kunnen ik klamp me idd meer aan hem vast en ben extra bang hem kwijt te raken...
Verwar dat gevoel in ieder geval niet met meer liefde voelen voor iemand. Volgens mij kom je dan al snel in een negatieve spiraal terecht. Hij neemt afstand, jij hebt angst om hem kwijt te raken, klampt je verder vast, hij neemt nog meer afstand. Voor je het weet heb je een ontzettend ongelijkwaardige relatie, waar je echt niet gelukkig in zal worden. Probeer in ieder geval dat patroon te doorbreken als je wil dat deze relatie slaagt.
Verder zou zo'n opmerking voor mij wel een hele grote alarmbel zijn. Juist vanwege wat ik boven geschreven heb. Het werkt niet bepaald bevorderend voor een leuke, gelijkwaardige relatie.
zondag 3 januari 2010 om 11:45
Het lijkt mij normaal dat je met vlagen meer of minder van iemand houdt. 'Houden van' hoeft toch niet een constante te zijn om oprecht te zijn?
Ik kan me prima voorstellen hoe je vriend jouw onzekerheid heeft beleefd. Het is niet niks om een partner te hebben die vaak/altijd onzeker is en meestal komt dat er pas echt goed uit als de relatie al in volle vaart is en er al 'houden van' in het spel is. In het begin willen we per slot van rekening onze beste kant laten zien en vooral niet tonen dat we 'veel aandacht nodig hebben/ high maintenance zijn' - weinig mensen die daar vrijwillig zin in hebben.
Persoonlijk zou ik helemaal geen zin hebben om mijn partner uit een soort put te praten: je hoeft niet onzeker te zijn, jij bent de enige, je bent prachtig, als ik kijk naar andere mannen dan betekent dat niets. Met veel dingen in een relatie heb ik al zoiets van: ik ben je moeder niet of ik ben geen therapeut. In een dergelijke situatie zou ik het niet kunnen en niet willen: hem bij de hand nemen, oogkleppen voor hem op te zetten (een relatie hebben betekent niet dat ik blind ben en geen andere mannen zou mogen bekijken) en continu die bevestiging te geven. Vroeg of laat zou ik ook niet meer overstromen van liefde - eerder van een soort plichtgevoel en nog een stadium later: irritatie.
Zoals je zelf al schrijft: hij heeft er veel aan gedaan om jouw onzekerheid weg te nemen, maar jij bleef doorgaan en je weet niet eens waarom. Vervelend voor je, maar eerlijk gezegd vind ik het nog vervelender voor je vriend.
Wat heb jij gedaan om je onzekerheid weg te nemen?
Ik kan me prima voorstellen hoe je vriend jouw onzekerheid heeft beleefd. Het is niet niks om een partner te hebben die vaak/altijd onzeker is en meestal komt dat er pas echt goed uit als de relatie al in volle vaart is en er al 'houden van' in het spel is. In het begin willen we per slot van rekening onze beste kant laten zien en vooral niet tonen dat we 'veel aandacht nodig hebben/ high maintenance zijn' - weinig mensen die daar vrijwillig zin in hebben.
Persoonlijk zou ik helemaal geen zin hebben om mijn partner uit een soort put te praten: je hoeft niet onzeker te zijn, jij bent de enige, je bent prachtig, als ik kijk naar andere mannen dan betekent dat niets. Met veel dingen in een relatie heb ik al zoiets van: ik ben je moeder niet of ik ben geen therapeut. In een dergelijke situatie zou ik het niet kunnen en niet willen: hem bij de hand nemen, oogkleppen voor hem op te zetten (een relatie hebben betekent niet dat ik blind ben en geen andere mannen zou mogen bekijken) en continu die bevestiging te geven. Vroeg of laat zou ik ook niet meer overstromen van liefde - eerder van een soort plichtgevoel en nog een stadium later: irritatie.
Zoals je zelf al schrijft: hij heeft er veel aan gedaan om jouw onzekerheid weg te nemen, maar jij bleef doorgaan en je weet niet eens waarom. Vervelend voor je, maar eerlijk gezegd vind ik het nog vervelender voor je vriend.
Wat heb jij gedaan om je onzekerheid weg te nemen?
zondag 3 januari 2010 om 11:50
Natuurlijk is dat geen reden om minder van iemand te houden. Je houdt van iemand of niet. Misschien bedoelt ie dat ie minder verliefd is. Dat is vrij normaal, lekker makkelijk om jou daar de schuld van te geven. Het is gewoon niet leuk als je vriend naar andere vrouwen kijkt, laat je niet in de luren leggen hoor
zondag 3 januari 2010 om 11:54
Het ligt er ook wel aan hoe hij naar andere vrouwen kijkt...
Je hebt onzekere types die al op de tenen getrapt zijn of zelfs helemaal flippen als hij in het voorbij lopen naar een andere vrouw kijkt - zonder zijn nek te breken, zonder om te kijken, zonder te knipogen of zijn tong te tonen en snel heen en weer tussen zijn lippen te laten glijden.
Gewoon kijken moet toch kunnen? Hij is toch niet blind?
Je hebt onzekere types die al op de tenen getrapt zijn of zelfs helemaal flippen als hij in het voorbij lopen naar een andere vrouw kijkt - zonder zijn nek te breken, zonder om te kijken, zonder te knipogen of zijn tong te tonen en snel heen en weer tussen zijn lippen te laten glijden.
Gewoon kijken moet toch kunnen? Hij is toch niet blind?
zondag 3 januari 2010 om 11:55
quote:TheEmpress schreef op 03 januari 2010 @ 11:23:Je vriend hoort natuurlijk ervoor te zorgen dat jij je niet onzeker hoeft te voelen, als dit wel zo is, zit er ergens iets niet in de haak. Hij hoort je dan gerust te stellen, en zeker niet zeggen dat jij daardoor vanalles kapot maakt. .
Totaal niet mee eens!
Eenieder is verantwoordelijk voor zijn/haar eigen geestelijke gezondheid. Je vriend is niet je therapeut of je moeder en kan niet jouw verantwoordelijkheid voor jezelf overnemen.
Als TO onredelijk of overdreven jaloers is geweest en veel zeurt over andere vrouwen, of steeds gerustgesteld moet worden en aan het handje moet worden genomen dat hij heus van haar houdt en geen ander heeft, dan kan ik me levendig voorstellen dat de liefde wat afvlakt. Voor een hoop mensen is het een afknapper als je steeds iemand uit de onzekerheid moet praten.
Als TO réden had om jaloers te zijn, is het wat anders. Als vriend inderdaad vreemdging of veel te veel aandacht aan andere vrouwen schonk, ja, dan vind ik dat vriend hier een verantwoordelijkheid in heeft. Maar zo begrijp ik het verhaal van TO niet.
Totaal niet mee eens!
Eenieder is verantwoordelijk voor zijn/haar eigen geestelijke gezondheid. Je vriend is niet je therapeut of je moeder en kan niet jouw verantwoordelijkheid voor jezelf overnemen.
Als TO onredelijk of overdreven jaloers is geweest en veel zeurt over andere vrouwen, of steeds gerustgesteld moet worden en aan het handje moet worden genomen dat hij heus van haar houdt en geen ander heeft, dan kan ik me levendig voorstellen dat de liefde wat afvlakt. Voor een hoop mensen is het een afknapper als je steeds iemand uit de onzekerheid moet praten.
Als TO réden had om jaloers te zijn, is het wat anders. Als vriend inderdaad vreemdging of veel te veel aandacht aan andere vrouwen schonk, ja, dan vind ik dat vriend hier een verantwoordelijkheid in heeft. Maar zo begrijp ik het verhaal van TO niet.
zondag 3 januari 2010 om 12:03
Ik ben het niet eens met wat velen hier zeggen; dat het de 'taak' van vriendlief is om die onzekerheid weg te nemen en te moeten zeggen dat het niet zo is, dat zij de enigste is e.d. Dat hij het constateerd is al wat, en nu moet JIJ er mee aan de slag gaan. Natuurlijk wel met HULP van hem, maar JIJ zal het moeten doen. JIJ zal een knopje om moeten zetten. En hij zal daarbij moeten helpen, door het gevoel niet verder aan te wakkeren. Maar jij bent de enige die jou eigen gedrag kan veranderen.
Ik heb soortgelijk met vriendlief meegemaakt, hij zei toen minder voor me te 'vechten' als eerder. Dit kwam ook erg hard aan. Maar ik ben toen ook niet van hem gaan verwachten dat hij dat maar wel weer moet gaan doen, en dat ik dan zelf wel weer verander. Ik heb zelf eerst mijn eigen gedrag moeten aanpassen, en toen zag ik het bij hem weer opbloeien..
Iig veel sterkte, want het is nooit leuk zoiets te horen!
Ik heb soortgelijk met vriendlief meegemaakt, hij zei toen minder voor me te 'vechten' als eerder. Dit kwam ook erg hard aan. Maar ik ben toen ook niet van hem gaan verwachten dat hij dat maar wel weer moet gaan doen, en dat ik dan zelf wel weer verander. Ik heb zelf eerst mijn eigen gedrag moeten aanpassen, en toen zag ik het bij hem weer opbloeien..
Iig veel sterkte, want het is nooit leuk zoiets te horen!

zondag 3 januari 2010 om 12:13
quote:Letgo schreef op 03 januari 2010 @ 11:24:
Ik begrijp dat dat een opmerking is die door je ziel snijdt. Maar ik kan me ook voorstellen dat zijn liefde door de problemen niet aangewakkerd wordt. Ik vraag me zelfs af of wat jij voelt inderdaad meer houden van is. Ik lees vaker dat mensen dit schrijven nadat ze in hun relatie problemen meegemaakt hebben. Ik heb vaak de indruk dat het te maken heeft met angst om iemand kwijt te raken en je daardoor extra hard aan iemand vastklampen, je meer afhankelijk voelen van iemands liefde voor jou. En dat verwarren met meer houden van. Zou het kunnen dat dit bij jou ook het geval is?
Je kunt je toch ook gewoon meer verbonden voelen met elkaar? Dat hoeft niets met angst of vastklampen te maken te hebben.
Al moet het dan natuurlijk wel van twee kanten komen. Wat bij de vriend van TO nog maar de vraag is.
Want in feite zijn de problemen niet veroorzaakt door externe dingen maar door het gedrag van TO zelf. Dat geeft imo nou niet direct reden tot grote mate van verbondenheid. Als mijn man zich zo gedraagt dat de relatie onder druk komt te staan heb ik wel even tijd nodig om het team gevoel terug te krijgen. En dat zou zich idd kunnen vertalen in een opmerking zoals de vriend van TO.
Ik begrijp dat dat een opmerking is die door je ziel snijdt. Maar ik kan me ook voorstellen dat zijn liefde door de problemen niet aangewakkerd wordt. Ik vraag me zelfs af of wat jij voelt inderdaad meer houden van is. Ik lees vaker dat mensen dit schrijven nadat ze in hun relatie problemen meegemaakt hebben. Ik heb vaak de indruk dat het te maken heeft met angst om iemand kwijt te raken en je daardoor extra hard aan iemand vastklampen, je meer afhankelijk voelen van iemands liefde voor jou. En dat verwarren met meer houden van. Zou het kunnen dat dit bij jou ook het geval is?
Je kunt je toch ook gewoon meer verbonden voelen met elkaar? Dat hoeft niets met angst of vastklampen te maken te hebben.
Al moet het dan natuurlijk wel van twee kanten komen. Wat bij de vriend van TO nog maar de vraag is.
Want in feite zijn de problemen niet veroorzaakt door externe dingen maar door het gedrag van TO zelf. Dat geeft imo nou niet direct reden tot grote mate van verbondenheid. Als mijn man zich zo gedraagt dat de relatie onder druk komt te staan heb ik wel even tijd nodig om het team gevoel terug te krijgen. En dat zou zich idd kunnen vertalen in een opmerking zoals de vriend van TO.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....

zondag 3 januari 2010 om 12:19
Eens met een aantal eerdere poststers.
Ik snap ook dat je erg schrikt van zo'n opmerking, en dat het je raakt. Maar voor mij zou het juist iets zijn om aan te werken. Jullie zijn de absolute dip (verbreking relatie) te boven, maar jullie zijn er nog niet. Of jullie eruit komen moet de toekomst leren en natuurlijk kan je er sterker door worden. Voor nu is je vriend nog niet op dat punt, ook hij heeft een optater gehad van het feit dat jij niet lekker in je vel zat en hem dus niet vertrouwde (dat doet ook heel veel pijn, dat WAT je ook zegt, WAT je ook doet, je partner je niet vertrouwd....). Kortom, jij moet aan jezelf gaan werken en jullie moeten samen weer aan de relatie en het wederzijdse vertrouwen werken.
Ik vind het juist een mooie open en eerlijke opmerking van je vriend, nu dit gebruiken als basis om over verder te praten en om aan je relatie te werken.
Ik snap ook dat je erg schrikt van zo'n opmerking, en dat het je raakt. Maar voor mij zou het juist iets zijn om aan te werken. Jullie zijn de absolute dip (verbreking relatie) te boven, maar jullie zijn er nog niet. Of jullie eruit komen moet de toekomst leren en natuurlijk kan je er sterker door worden. Voor nu is je vriend nog niet op dat punt, ook hij heeft een optater gehad van het feit dat jij niet lekker in je vel zat en hem dus niet vertrouwde (dat doet ook heel veel pijn, dat WAT je ook zegt, WAT je ook doet, je partner je niet vertrouwd....). Kortom, jij moet aan jezelf gaan werken en jullie moeten samen weer aan de relatie en het wederzijdse vertrouwen werken.
Ik vind het juist een mooie open en eerlijke opmerking van je vriend, nu dit gebruiken als basis om over verder te praten en om aan je relatie te werken.
zondag 3 januari 2010 om 12:32
Ik kan me voorstellen dat je aan bepaald gedrag gaat werken. Maar ik zou er wel mee oppassen dat je dit niet gaat doen zodat hij weer meer van je gaat houden. (zo van als je meer zo bent dan houdt ik wel van je; dat is nogal manipulatief)
Houden van is niet af te dwingen; van beide kanten niet. Dus mijn tip zou zijn go with the flow; en sta gewoon wat relaxter in de relatie. Voor een leuke relatie hoef je volgens mij niet zo te vechten.
Houden van is niet af te dwingen; van beide kanten niet. Dus mijn tip zou zijn go with the flow; en sta gewoon wat relaxter in de relatie. Voor een leuke relatie hoef je volgens mij niet zo te vechten.
zondag 3 januari 2010 om 12:34
quote:TheEmpress schreef op 03 januari 2010 @ 11:23:
Klinkt niet goed...
Hoe lang zijn jullie bij elkaar? Hoe oud zijn jullie?
Ik vind het niet zo volwassen van hem om te zeggen dat jij veel kapot hebt gemaakt door onzeker te zijn (en hieruit voortvloeiend je zo te gedragen). Hoe komt het dat je onzeker bent geworden? Wat heeft hij eraan gedaan om jouw onzekerheid weg te nemen?
Je vriend hoort natuurlijk ervoor te zorgen dat jij je niet onzeker hoeft te voelen, als dit wel zo is, zit er ergens iets niet in de haak. Hij hoort je dan gerust te stellen, en zeker niet zeggen dat jij daardoor vanalles kapot maakt. Dat is de omgekeerde wereld. pas daar voor op want nu lijkt het alsof hij de schuld bij jou wil leggen, jij hebt het kapot gemaakt door je onzekerheid. Laat je dit niet aanpraten, want andersom hefet hij er niet voor gezorgd dat jij je zeker genoeg voelt of je gerustgesteld.Niet mee eens. Het is niet aan de partner om te zorgen dat TO zich zeker voelt. Het is een verantwoordelijkheid van beide partners om op constructieve wijze bij te dragen aan de relatie en kennelijk heeft TO dat niet gedaan. Ik kan me voorstellen dat iemand dat een keer beu is en als gevolg daarvan minder enthousiast wordt over de relatie. Daarnaast vind ik het merkwaardig dat zijn gevoel pas nu wordt uitgesproken. Vandaar mijn opmerking dat betere communicatie belangrijk is.
Klinkt niet goed...
Hoe lang zijn jullie bij elkaar? Hoe oud zijn jullie?
Ik vind het niet zo volwassen van hem om te zeggen dat jij veel kapot hebt gemaakt door onzeker te zijn (en hieruit voortvloeiend je zo te gedragen). Hoe komt het dat je onzeker bent geworden? Wat heeft hij eraan gedaan om jouw onzekerheid weg te nemen?
Je vriend hoort natuurlijk ervoor te zorgen dat jij je niet onzeker hoeft te voelen, als dit wel zo is, zit er ergens iets niet in de haak. Hij hoort je dan gerust te stellen, en zeker niet zeggen dat jij daardoor vanalles kapot maakt. Dat is de omgekeerde wereld. pas daar voor op want nu lijkt het alsof hij de schuld bij jou wil leggen, jij hebt het kapot gemaakt door je onzekerheid. Laat je dit niet aanpraten, want andersom hefet hij er niet voor gezorgd dat jij je zeker genoeg voelt of je gerustgesteld.Niet mee eens. Het is niet aan de partner om te zorgen dat TO zich zeker voelt. Het is een verantwoordelijkheid van beide partners om op constructieve wijze bij te dragen aan de relatie en kennelijk heeft TO dat niet gedaan. Ik kan me voorstellen dat iemand dat een keer beu is en als gevolg daarvan minder enthousiast wordt over de relatie. Daarnaast vind ik het merkwaardig dat zijn gevoel pas nu wordt uitgesproken. Vandaar mijn opmerking dat betere communicatie belangrijk is.