
Bah, wat voel ik me stom!
donderdag 31 december 2009 om 12:51
Hoi iedereen,
Ik voel me ontzettend stom. Mijn relatie is ongeveer een maand geleden stukgegaan, omdat hij vreemd is gegaan. Ik heb hem toen het huis uit gezet en een tijdje niet meer gezien. Vorige week ging het weer een beetje redelijk tussen ons. Veel gepraat en uiteindelijk een keer een gezellige middag gehad.Hij vertelde me toen in tranen dat hij ontzettend veel spijt had en me nooit zoveel pijn had willen doen en nooit meer contact met haar zou hebben. Hij leek echt ontzettend verdrietig en oprecht. Ik heb na die dag nog veel nagedacht en een klein beetje hoop opgebouwd dat we misschien vrienden konden blijven en kijken wat het uiteindelijk zou worden.
Maar... Gisteren kwam hij even langs voor een bakje koffie en ik zag al aan zijn hoofd dat er iets was. Dat hij weer aan het liegen was. Ik heb hem hier direct mee geconfronteerd en nu gezegd dat alles voorbij is tussen ons. Ik kan het niet meer opbrengen, ik kan hem niet meer vertrouwen.
Het is zo moeilijk om iemand waar je bijna 11 jaar het volste vertrouwen in hebt gehad, los te laten. Ik weet dat het moet, maar het valt me zwaar. Hoe gaan mensen hier mee om? Ik weet het niet meer...
Groetjes Jubelteen
Ik voel me ontzettend stom. Mijn relatie is ongeveer een maand geleden stukgegaan, omdat hij vreemd is gegaan. Ik heb hem toen het huis uit gezet en een tijdje niet meer gezien. Vorige week ging het weer een beetje redelijk tussen ons. Veel gepraat en uiteindelijk een keer een gezellige middag gehad.Hij vertelde me toen in tranen dat hij ontzettend veel spijt had en me nooit zoveel pijn had willen doen en nooit meer contact met haar zou hebben. Hij leek echt ontzettend verdrietig en oprecht. Ik heb na die dag nog veel nagedacht en een klein beetje hoop opgebouwd dat we misschien vrienden konden blijven en kijken wat het uiteindelijk zou worden.
Maar... Gisteren kwam hij even langs voor een bakje koffie en ik zag al aan zijn hoofd dat er iets was. Dat hij weer aan het liegen was. Ik heb hem hier direct mee geconfronteerd en nu gezegd dat alles voorbij is tussen ons. Ik kan het niet meer opbrengen, ik kan hem niet meer vertrouwen.
Het is zo moeilijk om iemand waar je bijna 11 jaar het volste vertrouwen in hebt gehad, los te laten. Ik weet dat het moet, maar het valt me zwaar. Hoe gaan mensen hier mee om? Ik weet het niet meer...
Groetjes Jubelteen
woensdag 6 januari 2010 om 08:54
Och lieve schat wat vreselijk. Verbreek het contact en kies voor jezelf.
Leeftijd zegt niks overigens, 18 jaar is meerderjarig...
Richt je daar niet op maar op het feit dat hij je respectloos behandeld.
En nog wel contact willen houden, kom nou.
Hij doet je elke keer weer pijn.
Ik zou nu toch even voor jezelf kiezen. En weet dat het ooit weer overgaat dit gevoel, dat je ook weer kunt leven.
Al lijkt het nu even niet zo. Sterkte
Leeftijd zegt niks overigens, 18 jaar is meerderjarig...
Richt je daar niet op maar op het feit dat hij je respectloos behandeld.
En nog wel contact willen houden, kom nou.
Hij doet je elke keer weer pijn.
Ik zou nu toch even voor jezelf kiezen. En weet dat het ooit weer overgaat dit gevoel, dat je ook weer kunt leven.
Al lijkt het nu even niet zo. Sterkte
woensdag 6 januari 2010 om 08:59
Hij zegt idd ook 18 is meerderjarig, maar het feit dat hij leraar is en docent van haar is geweest sinds ze in de brugklas zit maakt het voor mij moeilijk. Ze heeft net haar diploma binnen, hij is op haar examenfeestje geweest en nu is het 'aan'. Er gaan ook al de meest gruwelijke roddels rond. Ik snap gewoon niet waar hij mee bezig is.
woensdag 6 januari 2010 om 09:13
Yak dat lijkt me helemaal vreselijk ja. Maar het feit blijft gewoon dat hij jou bedrogen heeft, of het nu met een 18 jarige of 34 jarige is...
Snap wel dat dit extra moeilijk is. Misschien was er altijd al iets tussen hen? Weet ik het... je hoort het wel vaker.
Maar goed dat is ook niet echt opbeurend.
Roddels zijn er altijd en die zijn niet altijd waar he
Daarom heten het ook roddels.
Maar het doet wel vreselijk pijn dat begrijp ik.
Maar contact houden zou ik niet doen, want dan doet het iedere keer weer pijn zodra hij de deur uit gaat of ophangt.
Ik ben zelf ongeveer 10 maanden geleden bij mijn vriend weggegaan, meer wederzijds dan. Maar oh dat deed pijn hoor de eerste maanden.
En dan had hij nog niet eens een ander. Dus begrijp hoe moeilijk het is.
Op zwakke momenten wil je iemand zo graag weer terug.
Maar echt het gaat over. Ooit...
Snap wel dat dit extra moeilijk is. Misschien was er altijd al iets tussen hen? Weet ik het... je hoort het wel vaker.
Maar goed dat is ook niet echt opbeurend.
Roddels zijn er altijd en die zijn niet altijd waar he
Daarom heten het ook roddels.
Maar het doet wel vreselijk pijn dat begrijp ik.
Maar contact houden zou ik niet doen, want dan doet het iedere keer weer pijn zodra hij de deur uit gaat of ophangt.
Ik ben zelf ongeveer 10 maanden geleden bij mijn vriend weggegaan, meer wederzijds dan. Maar oh dat deed pijn hoor de eerste maanden.
En dan had hij nog niet eens een ander. Dus begrijp hoe moeilijk het is.
Op zwakke momenten wil je iemand zo graag weer terug.
Maar echt het gaat over. Ooit...
woensdag 6 januari 2010 om 09:36
Hey Jubelteen,
Wat vreselijk voor je!
Ik zit in hetzelfde schuitje. Mijn man en ik zijn nu 7 weken uit elkaar. (na relatie van 15 jaar) De dag nadat hij de relatie verbroken heeft heeft hij gelijk wat met een collega afgesproken. Ze zijn nu nog steeds samen. Ik krijg via via ook allemaal informatie over hun te horen. Dit is echt niet leuk.
Hij is zo happy met haar......
Maar er komen betere tijden! Ook voor jou. Ga leuke dingen doen met je vriendinnen. Verwen jezelf. Ik merk dat het nu met mij al beter gaat dan een aantal weken geleden. Die mannen zijn ons niet waard. Wij verdienen veel beter!
Wat vreselijk voor je!
Ik zit in hetzelfde schuitje. Mijn man en ik zijn nu 7 weken uit elkaar. (na relatie van 15 jaar) De dag nadat hij de relatie verbroken heeft heeft hij gelijk wat met een collega afgesproken. Ze zijn nu nog steeds samen. Ik krijg via via ook allemaal informatie over hun te horen. Dit is echt niet leuk.
Hij is zo happy met haar......
Maar er komen betere tijden! Ook voor jou. Ga leuke dingen doen met je vriendinnen. Verwen jezelf. Ik merk dat het nu met mij al beter gaat dan een aantal weken geleden. Die mannen zijn ons niet waard. Wij verdienen veel beter!
woensdag 6 januari 2010 om 09:38
Roddels zijn roddels idd, maar het is confronterend als er verhalen rond gaan over je ex waarin gezegd word dat hij een zwak heeft voor jonge meisjes.
Het doet ontzettend veel pijn. Ik weet gewoon niet wat ik moet denken. Het doet zoveel pijn om iemand waar je zoveel van houd, dit allemaal te zien doen. De pijn word ook niet minder voor mijn gevoel.
Het doet ontzettend veel pijn. Ik weet gewoon niet wat ik moet denken. Het doet zoveel pijn om iemand waar je zoveel van houd, dit allemaal te zien doen. De pijn word ook niet minder voor mijn gevoel.
woensdag 6 januari 2010 om 09:51
quote:jubelteen schreef op 06 januari 2010 @ 09:38:
Roddels zijn roddels idd, maar het is confronterend als er verhalen rond gaan over je ex waarin gezegd word dat hij een zwak heeft voor jonge meisjes.
Het doet ontzettend veel pijn. Ik weet gewoon niet wat ik moet denken. Het doet zoveel pijn om iemand waar je zoveel van houd, dit allemaal te zien doen. De pijn word ook niet minder voor mijn gevoel.De dag dat je erachter kwam was het al confronterend en pijnlijk voor je,maar je weet eigenlijk nu ook dat als zij ouder word hij haar ook voor een jonger exemplaar aan de kant zal gaan schuiven.
Roddels zijn roddels idd, maar het is confronterend als er verhalen rond gaan over je ex waarin gezegd word dat hij een zwak heeft voor jonge meisjes.
Het doet ontzettend veel pijn. Ik weet gewoon niet wat ik moet denken. Het doet zoveel pijn om iemand waar je zoveel van houd, dit allemaal te zien doen. De pijn word ook niet minder voor mijn gevoel.De dag dat je erachter kwam was het al confronterend en pijnlijk voor je,maar je weet eigenlijk nu ook dat als zij ouder word hij haar ook voor een jonger exemplaar aan de kant zal gaan schuiven.
woensdag 6 januari 2010 om 10:26
Dat heeft tijd nodig meid, dat zal niet 1,2,3 gaan. Is ook logisch.
Je voelt je aan de kant gezet. Ik vond het al moeilijk, want hij leek er minder moeite mee hebben dan mij in het begin. Dat deed pijn, alsof al die jaren niks hadden voorgesteld.
Later ging het met mij goed en kwamen bij hem de frustraties.
Jammer dan!
Praat er gewoon veel over met je familie, vrienden, al is het 100x hetzelfde.
Het heeft tijd nodig, zeker als je je zo belazerd voelt.
Je voelt je aan de kant gezet. Ik vond het al moeilijk, want hij leek er minder moeite mee hebben dan mij in het begin. Dat deed pijn, alsof al die jaren niks hadden voorgesteld.
Later ging het met mij goed en kwamen bij hem de frustraties.
Jammer dan!
Praat er gewoon veel over met je familie, vrienden, al is het 100x hetzelfde.
Het heeft tijd nodig, zeker als je je zo belazerd voelt.
woensdag 6 januari 2010 om 11:42
Ik wil me niet mengen in de discussie of je vreemdgaan wel of niet een breekpunt moet zijn in een relatie.
Wel een pragmatische opmerking. Als je iemand 'uit huis zet' is dat een hele grote stap in een verwijdering die mijns inziens moeilijk terug te draaien is. De vaste basis verdwijnt, je bent niet meer welkom op de plek die je als je huis beschouwt, de toekomst is ineens onzeker. Dat maakt de drempel om nieuwe contacten op te doen (in de breedste zin van het woord) een stuk gemakkelijker.
Ergo: als je wilt werken aan je relatie of iemand nog een kans wilt geven, is het niet heel handig om die persoon eerst uit huis te trappen.
Wel een pragmatische opmerking. Als je iemand 'uit huis zet' is dat een hele grote stap in een verwijdering die mijns inziens moeilijk terug te draaien is. De vaste basis verdwijnt, je bent niet meer welkom op de plek die je als je huis beschouwt, de toekomst is ineens onzeker. Dat maakt de drempel om nieuwe contacten op te doen (in de breedste zin van het woord) een stuk gemakkelijker.
Ergo: als je wilt werken aan je relatie of iemand nog een kans wilt geven, is het niet heel handig om die persoon eerst uit huis te trappen.
woensdag 6 januari 2010 om 14:15
@ zomaareenvent;
De basis van een vaste woonplek verdwijnt. Moet je elkaar het moeilijk maken door bij elkaar te blijven wonen en elkaar geen rust gunnen?
Ik vind dat we op dat moment een goede keuze hebben gemaakt. Dat hij nu alweer een ander heeft, heeft volgens mij niets met uit huis gaan te maken.
Ik vind het een zwak excuus om te zeggen dat als die basis weg is, het makkelijker is om iets nieuws te beginnen.
De basis van een vaste woonplek verdwijnt. Moet je elkaar het moeilijk maken door bij elkaar te blijven wonen en elkaar geen rust gunnen?
Ik vind dat we op dat moment een goede keuze hebben gemaakt. Dat hij nu alweer een ander heeft, heeft volgens mij niets met uit huis gaan te maken.
Ik vind het een zwak excuus om te zeggen dat als die basis weg is, het makkelijker is om iets nieuws te beginnen.
woensdag 6 januari 2010 om 14:23
quote:Zomaareenvent schreef op 06 januari 2010 @ 11:42:
Ik wil me niet mengen in de discussie of je vreemdgaan wel of niet een breekpunt moet zijn in een relatie.
Wel een pragmatische opmerking. Als je iemand 'uit huis zet' is dat een hele grote stap in een verwijdering die mijns inziens moeilijk terug te draaien is. De vaste basis verdwijnt, je bent niet meer welkom op de plek die je als je huis beschouwt, de toekomst is ineens onzeker. Dat maakt de drempel om nieuwe contacten op te doen (in de breedste zin van het woord) een stuk gemakkelijker.
Ergo: als je wilt werken aan je relatie of iemand nog een kans wilt geven, is het niet heel handig om die persoon eerst uit huis te trappen.Hij rotzooide al met die ander, bovendien als je vreemdgaat en je word er uitgezet en je hebt werkelijk spijt,kap je die hele handel af en doe je je best om je relatie in orde te krijgen inplaats van je pik achterna te lopen!
Ik wil me niet mengen in de discussie of je vreemdgaan wel of niet een breekpunt moet zijn in een relatie.
Wel een pragmatische opmerking. Als je iemand 'uit huis zet' is dat een hele grote stap in een verwijdering die mijns inziens moeilijk terug te draaien is. De vaste basis verdwijnt, je bent niet meer welkom op de plek die je als je huis beschouwt, de toekomst is ineens onzeker. Dat maakt de drempel om nieuwe contacten op te doen (in de breedste zin van het woord) een stuk gemakkelijker.
Ergo: als je wilt werken aan je relatie of iemand nog een kans wilt geven, is het niet heel handig om die persoon eerst uit huis te trappen.Hij rotzooide al met die ander, bovendien als je vreemdgaat en je word er uitgezet en je hebt werkelijk spijt,kap je die hele handel af en doe je je best om je relatie in orde te krijgen inplaats van je pik achterna te lopen!
woensdag 6 januari 2010 om 14:46
quote:jubelteen schreef op 06 januari 2010 @ 14:15:
@ zomaareenvent;
De basis van een vaste woonplek verdwijnt. Moet je elkaar het moeilijk maken door bij elkaar te blijven wonen en elkaar geen rust gunnen?
Ik vind dat we op dat moment een goede keuze hebben gemaakt. Dat hij nu alweer een ander heeft, heeft volgens mij niets met uit huis gaan te maken.
Ik vind het een zwak excuus om te zeggen dat als die basis weg is, het makkelijker is om iets nieuws te beginnen.
Tja, als je de stap neemt om fysiek uit elkaar te gaan, creëert dat in zo’n situatie ook vrij snel behoorlijk wat emotionele afstand. Als je ‘voor je relatie wilt vechten’ gaat dat beter vanuit een nog enigszins normale situatie. Als je terechtkomt in de praktische rompslomp van het uit elkaar gaan zoals het bij elkaar zoeken van je spullen en het vinden van nieuwe woonruimte, zit je in een proces dat moeilijk omkeerbaar is.
Dit is meer een algemeen punt, deels gebaseerd op eigen ervaringen, deels op wat ik in mijn eigen omgeving af en toe zie gebeuren.
@ zomaareenvent;
De basis van een vaste woonplek verdwijnt. Moet je elkaar het moeilijk maken door bij elkaar te blijven wonen en elkaar geen rust gunnen?
Ik vind dat we op dat moment een goede keuze hebben gemaakt. Dat hij nu alweer een ander heeft, heeft volgens mij niets met uit huis gaan te maken.
Ik vind het een zwak excuus om te zeggen dat als die basis weg is, het makkelijker is om iets nieuws te beginnen.
Tja, als je de stap neemt om fysiek uit elkaar te gaan, creëert dat in zo’n situatie ook vrij snel behoorlijk wat emotionele afstand. Als je ‘voor je relatie wilt vechten’ gaat dat beter vanuit een nog enigszins normale situatie. Als je terechtkomt in de praktische rompslomp van het uit elkaar gaan zoals het bij elkaar zoeken van je spullen en het vinden van nieuwe woonruimte, zit je in een proces dat moeilijk omkeerbaar is.
Dit is meer een algemeen punt, deels gebaseerd op eigen ervaringen, deels op wat ik in mijn eigen omgeving af en toe zie gebeuren.
woensdag 6 januari 2010 om 19:22
quote:jubelteen schreef op 06 januari 2010 @ 08:49:
Meisje is trouwens net 18 geworden.Hij is 27. Ik vind dit niet kunnen. Volgens hem ben ik de enige in zijn omgeving die dat zegt. Ben ik nou gek???Die mensen durven misschien ook niet zo goed in zijn gezicht te zeggen wat ze er echt van vinden. Voorbeeldje, mijn ex ging vreemd en trok gelijk bij zijn nieuwe vriendin in toen het uit ging. Ik vond dat nogal onverstanding. Volgens mijn ex kon iedereen in zijn omgeving het goed begrijpen. Maar ondertussen kreeg ik wel een mailtje van zijn moeder dat ze overliep van plaatsvervangende schaamte...ik bedoel maar.
Meisje is trouwens net 18 geworden.Hij is 27. Ik vind dit niet kunnen. Volgens hem ben ik de enige in zijn omgeving die dat zegt. Ben ik nou gek???Die mensen durven misschien ook niet zo goed in zijn gezicht te zeggen wat ze er echt van vinden. Voorbeeldje, mijn ex ging vreemd en trok gelijk bij zijn nieuwe vriendin in toen het uit ging. Ik vond dat nogal onverstanding. Volgens mijn ex kon iedereen in zijn omgeving het goed begrijpen. Maar ondertussen kreeg ik wel een mailtje van zijn moeder dat ze overliep van plaatsvervangende schaamte...ik bedoel maar.
woensdag 6 januari 2010 om 20:18
Hoi jubelteen
lijkt net alsof ik mijn verhaal lees. Bij mij is het nu al lang aan de gang en weet je ik ben nu op het punt dat we uit elkaar gaan. Het vertrouwen is compleet weg en dat maakt je gek. Je kan dan aan niets anders denken terwijl hij het wel leuk heeft. Meid het is kei moeilijk.Ik hoop dat je goed nadenkt en het niet zo lang ga rekken als ik want je verlaagt je zelf ook steeds meer en dat is geen enkele kerel waard. Het alleen zijn is wennen (wij waren 17 jaar samen) denk ik maar alles beter dan met een knoop in je buik op de bank wachten tot het heerschap eens eraan denkt thuis te komen
Sterkte!!!!
lijkt net alsof ik mijn verhaal lees. Bij mij is het nu al lang aan de gang en weet je ik ben nu op het punt dat we uit elkaar gaan. Het vertrouwen is compleet weg en dat maakt je gek. Je kan dan aan niets anders denken terwijl hij het wel leuk heeft. Meid het is kei moeilijk.Ik hoop dat je goed nadenkt en het niet zo lang ga rekken als ik want je verlaagt je zelf ook steeds meer en dat is geen enkele kerel waard. Het alleen zijn is wennen (wij waren 17 jaar samen) denk ik maar alles beter dan met een knoop in je buik op de bank wachten tot het heerschap eens eraan denkt thuis te komen
Sterkte!!!!
donderdag 7 januari 2010 om 00:51
sluit me aan bij twijfelaar, ik weet hoe het voelt ...........alleen na 16 jaar.
sterkte meid, maar houd je sterk, kin omhoog, borst vooruit.
en buik in, beklim de hoogste toren die je vinden kunt, moet jij eens opletten hoever je boven hem staat.
Doe alles wat je leuk vind, vooral de dingen die hij minder leuk vond dan jij, en geniet er van.
Ga opzoek naar wat jou gelukkig maakt, want hij kan dat niet meer, te veel gebeurt mss, hij zou je nu alleen maar ongelukkiger maken.
Mij ex had een hekel aan wierrook, hahaha m'n huisje staat er vol mee nu, niet om hem te sarren of zo maar ik vind het gewoon lekker, het eerste stokje voelde alsof ik het stiekem moest doen, voel me nu vrij genoeg om er van te genieten ipv schuldig.
Mijn huis mijn regels.
grote hug
sterkte meid, maar houd je sterk, kin omhoog, borst vooruit.
en buik in, beklim de hoogste toren die je vinden kunt, moet jij eens opletten hoever je boven hem staat.
Doe alles wat je leuk vind, vooral de dingen die hij minder leuk vond dan jij, en geniet er van.
Ga opzoek naar wat jou gelukkig maakt, want hij kan dat niet meer, te veel gebeurt mss, hij zou je nu alleen maar ongelukkiger maken.
Mij ex had een hekel aan wierrook, hahaha m'n huisje staat er vol mee nu, niet om hem te sarren of zo maar ik vind het gewoon lekker, het eerste stokje voelde alsof ik het stiekem moest doen, voel me nu vrij genoeg om er van te genieten ipv schuldig.
Mijn huis mijn regels.
grote hug

donderdag 7 januari 2010 om 01:30
Mijn ex had binnen een week, nadat wij uitelkaar waren, ook al een ander. Zij was een ex van een gezamenlijke vriend en twee weken daarvoor zei hij nog dat hij nooit iets met die meid zou willen, vanwege haar psychische problemen en dat ze ook nog zo jong was (10 jaar jonger). Dus je kunt je voorstellen dat ik wel raar stond te kjken...Een aantal zgn "vrienden" hadden medelijden met mij, vonden het lullig voor me, en probeerden me op te vrolijken d.m.v. hem af te kraken. Waar ik dus helemaal niet op zat te wachten. Achteraf bleek dat ze alleen zaten te stoken, mijn antwoorden werden verdraaid en teruggespeeld naar ex. Die vervolgens weer kwaad op mij werd.... Die zgn. vrienden heb ik gedumpt. Zelf ben ik toen een periode naar het buitenland te vertrokken, zodat ik alles weer rustig op een rijtje kon zetten.
De relatie van hem heeft trouwens maar 2 maanden geduurd. Hij schijnt het, nog steeds, erg leuk te vinden als jongere meiden tegen hem opkijken, maar zodra de relatie evenredig wordt, haakt hij af.
De relatie van hem heeft trouwens maar 2 maanden geduurd. Hij schijnt het, nog steeds, erg leuk te vinden als jongere meiden tegen hem opkijken, maar zodra de relatie evenredig wordt, haakt hij af.
donderdag 7 januari 2010 om 02:48
quote:Zomaareenvent schreef op 06 januari 2010 @ 14:46:
[...]
Tja, als je de stap neemt om fysiek uit elkaar te gaan, creëert dat in zo’n situatie ook vrij snel behoorlijk wat emotionele afstand. Als je ‘voor je relatie wilt vechten’ gaat dat beter vanuit een nog enigszins normale situatie. Als je terechtkomt in de praktische rompslomp van het uit elkaar gaan zoals het bij elkaar zoeken van je spullen en het vinden van nieuwe woonruimte, zit je in een proces dat moeilijk omkeerbaar is.
Dit is meer een algemeen punt, deels gebaseerd op eigen ervaringen, deels op wat ik in mijn eigen omgeving af en toe zie gebeuren.Je bent wel erg slap als DAT de reden zou zijn dat het nooit meer goed zou komen! Kom op zeg, iemand mag best voelen dat hij fout is geweest, door hem uit huis te trappen. Misschien beseft iemand dan dat het menes is en dat je zijn gedrag niet pikt. Dat heet grenzen aangeven. Zo iemand mag met hangende pootjes terugkomen, zo niet: dat was het toch nooit meer wat geworden en kan diegene in de stront zakken. Zo iemand is je niet waard! Iemand die fout is geweest, moet moeite doen om het goed te maken!
[...]
Tja, als je de stap neemt om fysiek uit elkaar te gaan, creëert dat in zo’n situatie ook vrij snel behoorlijk wat emotionele afstand. Als je ‘voor je relatie wilt vechten’ gaat dat beter vanuit een nog enigszins normale situatie. Als je terechtkomt in de praktische rompslomp van het uit elkaar gaan zoals het bij elkaar zoeken van je spullen en het vinden van nieuwe woonruimte, zit je in een proces dat moeilijk omkeerbaar is.
Dit is meer een algemeen punt, deels gebaseerd op eigen ervaringen, deels op wat ik in mijn eigen omgeving af en toe zie gebeuren.Je bent wel erg slap als DAT de reden zou zijn dat het nooit meer goed zou komen! Kom op zeg, iemand mag best voelen dat hij fout is geweest, door hem uit huis te trappen. Misschien beseft iemand dan dat het menes is en dat je zijn gedrag niet pikt. Dat heet grenzen aangeven. Zo iemand mag met hangende pootjes terugkomen, zo niet: dat was het toch nooit meer wat geworden en kan diegene in de stront zakken. Zo iemand is je niet waard! Iemand die fout is geweest, moet moeite doen om het goed te maken!