Relaties
alle pijlers
Je leven delen met één persoon...
zaterdag 16 januari 2010 om 17:53
... hoe krijgen mensen dat voor elkaar? Hoe blijft zoiets goed? Uit mijn vorige topics blijkt dat ik geen ster ben mbt relaties. Heb maar één echt serieuze relatie gehad die tegen het einde enorm misliep. We pasten totaal niet bij elkaar, maar kwamen daar te laat achter. Daarvoor alleen gescharreld en wat mensen mijn vriend genoemd, maar serieus was het niet. En hier lees ik verhalen van mensen die al 5, 10, 15, zelfs 20 jaar samen zijn. En soms gaat dat nog steeds goed! Als ik naar mijn grootouders kijk is zelfs 50 jaar niks nieuws. Hoe krijgen mensen dat voor elkaar? Hoe krijg je geen sleur? Is er nooit een verlangen naar een ander? Ik snap dat je heel erg van iemand kan houden, maar een leven lang met één persoon? Dat je geen 'ik 'meer bent, maar een 'wij'. Samen in een huis, dezelfde vrienden kring, zijn familie is nu jouw familie en andersom (mits je een kind hebt). En dat een leven lang... Ik ben 21... misschien nog jong... maar ken al 2 meiden van mijn leeftijd die getrouwd zijn en één met een kind! Word er een beetje bang van... Ik ga relaties aan met een perspectief van een jaar, misschien meer, maar kan me niet voorstellen dat je voor altijd bij iemand blijft en dat dat goed blijft...
mag jy mooi wees as die lelik verby is,
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
zaterdag 16 januari 2010 om 18:29
Dat laatste klotp wel. Ik woon sinds kort ook weer alleen na snel te izjn samen gaan wonen en al was het mijn huis waarin we gingen samenwonen en hebben we echt helemaal niets veranderd, toch doet het pijn om thuis te komen.
wel zou ik in een volgende relatie ook weer redelijk snel gaan samenwonen, zeker nu ik 30 ben. Als we niet bij elkaar passen, kom ik daar liever zo snel mogelijk achter. (had nu pech, mijn ex had BPS-eigenschappen)
wel zou ik in een volgende relatie ook weer redelijk snel gaan samenwonen, zeker nu ik 30 ben. Als we niet bij elkaar passen, kom ik daar liever zo snel mogelijk achter. (had nu pech, mijn ex had BPS-eigenschappen)
zaterdag 16 januari 2010 om 18:30
quote:diaantje1971 schreef op 16 januari 2010 @ 18:24:
Mijn man is mijn ware, we kunnen samen lachen en huilen, ook lekker ruzie maken op zn tijd.
We vertrouwen elkaar blindelings, kunnen elkaar de ruimte geven.
Hij is mijn maatje.
Vind ik oprecht heel erg fijn voor jou Diaantje.
Ik hoop dan ook dat het voor altijd zo blijft voor je, of zo lang als jij het nog wil.
Maar ik zie hier op het forum echt heel regelmatig vrouwen schrijven over de man die ze hun soulmate noemden, die soms meer dan 20 jaar bij elkaar waren en dat het dan tóch misging.
Je weet niet hoe het gaat lopen, dat is het vervelende van niet in de toekomst kunnen kijken.
Dat zegt niks over jou en jouw relatie, het is gewoon iets wat mij in de loop van de jaren duidelijk is geworden. Hoe mooi het ook is, het kán ook weer overgaan, verdwijnen of zelfs met één klap afgelopen zijn.
Jammer genoeg.....
Mijn man is mijn ware, we kunnen samen lachen en huilen, ook lekker ruzie maken op zn tijd.
We vertrouwen elkaar blindelings, kunnen elkaar de ruimte geven.
Hij is mijn maatje.
Vind ik oprecht heel erg fijn voor jou Diaantje.
Ik hoop dan ook dat het voor altijd zo blijft voor je, of zo lang als jij het nog wil.
Maar ik zie hier op het forum echt heel regelmatig vrouwen schrijven over de man die ze hun soulmate noemden, die soms meer dan 20 jaar bij elkaar waren en dat het dan tóch misging.
Je weet niet hoe het gaat lopen, dat is het vervelende van niet in de toekomst kunnen kijken.
Dat zegt niks over jou en jouw relatie, het is gewoon iets wat mij in de loop van de jaren duidelijk is geworden. Hoe mooi het ook is, het kán ook weer overgaan, verdwijnen of zelfs met één klap afgelopen zijn.
Jammer genoeg.....
zaterdag 16 januari 2010 om 18:34
quote:eleonora schreef op 16 januari 2010 @ 18:30:
[...]
Vind ik oprecht heel erg fijn voor jou Diaantje.
Ik hoop dan ook dat het voor altijd zo blijft voor je, of zo lang als jij het nog wil.
Maar ik zie hier op het forum echt heel regelmatig vrouwen schrijven over de man die ze hun soulmate noemden, die soms meer dan 20 jaar bij elkaar waren en dat het dan tóch misging.
Je weet niet hoe het gaat lopen, dat is het vervelende van niet in de toekomst kunnen kijken.
Dat zegt niks over jou en jouw relatie, het is gewoon iets wat mij in de loop van de jaren duidelijk is geworden. Hoe mooi het ook is, het kán ook weer overgaan, verdwijnen of zelfs met één klap afgelopen zijn.
Jammer genoeg.....Zeker waar. Maar waar het bij Kurtz vooral over gaat, is volgens mij niet je hele leven met iemand delen en nooit meer met iemand anders zijn, maar meer dat ze niet weet hoe het is om je dagelijks leven met iemand te delen. Dat eerste weet je nooit. Het tweede is voor velen zeker wel weggelegd.
[...]
Vind ik oprecht heel erg fijn voor jou Diaantje.
Ik hoop dan ook dat het voor altijd zo blijft voor je, of zo lang als jij het nog wil.
Maar ik zie hier op het forum echt heel regelmatig vrouwen schrijven over de man die ze hun soulmate noemden, die soms meer dan 20 jaar bij elkaar waren en dat het dan tóch misging.
Je weet niet hoe het gaat lopen, dat is het vervelende van niet in de toekomst kunnen kijken.
Dat zegt niks over jou en jouw relatie, het is gewoon iets wat mij in de loop van de jaren duidelijk is geworden. Hoe mooi het ook is, het kán ook weer overgaan, verdwijnen of zelfs met één klap afgelopen zijn.
Jammer genoeg.....Zeker waar. Maar waar het bij Kurtz vooral over gaat, is volgens mij niet je hele leven met iemand delen en nooit meer met iemand anders zijn, maar meer dat ze niet weet hoe het is om je dagelijks leven met iemand te delen. Dat eerste weet je nooit. Het tweede is voor velen zeker wel weggelegd.
zaterdag 16 januari 2010 om 18:35
Toch denk ik dat je met elkaar niet altijd voor lief nemen, elkaar zo nu en dan blijven verrassen, tijd nemen voor elkaar (zeker indien er kids zijn) en elkaar ruimte geven om je te ontwikkelen een heel eind kan komen.
Ik zie vaak mensen zitten in een restaurant en die spreken niet, eten in stilte. Dat vind ik heel eng. Misschien zitten ze wel gewoon fijn te eten maar de aanblik vind ik eng. Dat ziet er voor mij uit als niets meer met elkaar te bespreken hebben en dan heb je volgens mij een afslag gemist in de relatie. Is wel overheen te komen mits je niet al tig afslagen hebt gemist. Maar dat moet je toch met praten kunnen voorkomen.
Aan de andere kant Eleonora snap ik je uitgangspunt wel. De wereld van tegenwoordig zit zo in elkaar dat je nu op een lijn kunt zitten en ineens toch andere wegen wilt volgen
Ik zie vaak mensen zitten in een restaurant en die spreken niet, eten in stilte. Dat vind ik heel eng. Misschien zitten ze wel gewoon fijn te eten maar de aanblik vind ik eng. Dat ziet er voor mij uit als niets meer met elkaar te bespreken hebben en dan heb je volgens mij een afslag gemist in de relatie. Is wel overheen te komen mits je niet al tig afslagen hebt gemist. Maar dat moet je toch met praten kunnen voorkomen.
Aan de andere kant Eleonora snap ik je uitgangspunt wel. De wereld van tegenwoordig zit zo in elkaar dat je nu op een lijn kunt zitten en ineens toch andere wegen wilt volgen
Jij geeft goede stof
zaterdag 16 januari 2010 om 18:37
quote:colalight schreef op 16 januari 2010 @ 18:32:
En dat vind ik het enge aan relaties; het kan inderdaad ook zo weer over zijn.
Dat heb ik wel eens bij vlagen, dan ga ik erover nadenken en realiseer ik me ineens dat hoe meer ik van Tutteman houd en hoe mooier en leuker de dingen tussen ons worden, hoe enger het wordt dat het op een dag voorbij kan zijn.
Maar als je je door die angst gaat laten beheersen, zeg ik dan tegen mezelf, gaan ook alle mooie dingen aan je voorbij, omdat je nergens meer van durft te genieten en niks nieuws durft aan te gaan.
En dat vind ik het enge aan relaties; het kan inderdaad ook zo weer over zijn.
Dat heb ik wel eens bij vlagen, dan ga ik erover nadenken en realiseer ik me ineens dat hoe meer ik van Tutteman houd en hoe mooier en leuker de dingen tussen ons worden, hoe enger het wordt dat het op een dag voorbij kan zijn.
Maar als je je door die angst gaat laten beheersen, zeg ik dan tegen mezelf, gaan ook alle mooie dingen aan je voorbij, omdat je nergens meer van durft te genieten en niks nieuws durft aan te gaan.
zaterdag 16 januari 2010 om 18:38
quote:colalight schreef op 16 januari 2010 @ 18:32:
En dat vind ik het enge aan relaties; het kan inderdaad ook zo weer over zijn.
Omarm het.
Serieus.
Bang zijn is een emotie die je niet altijd weg moet drukken.
Bang zijn om iets te verliezen maakt je - als het goed is - ook zuiniger op wat je hebt.
In mijn optiek is de grootste sloper in een relatie, verveling, desinteresse en de ander voor vanzelfsprekend nemen.
Juist het op je qui vive zijn, interesse houden in de ander, er van uit gaan dat die ander het beste met je voorheeft (vertrouwen) en humor samen, houdt een relatie lang levend. Letterlijk levend. Zodra het gaat slepen, alles op de automatische piloot gebeurt en je elkaar niet meer aan het lachen maakt, ga je de verkeerde kant op.
En dan is er nog een groep mensen wier spanningsboog gewoon niet 40 jaar behelst. Of die 'spanning' zoeken en beslissingen nemen waar ze hun partner niet bij betrekken.
Maar het blijft mooi, liefde, misschien wel omdát het ook ergens ongrijpbaar is. Koester liefde als je het gevonden hebt maar ga er niet bovenop zitten, dan vermorzel je het. Gebruik je 'angst' op een positieve manier.
En dat vind ik het enge aan relaties; het kan inderdaad ook zo weer over zijn.
Omarm het.
Serieus.
Bang zijn is een emotie die je niet altijd weg moet drukken.
Bang zijn om iets te verliezen maakt je - als het goed is - ook zuiniger op wat je hebt.
In mijn optiek is de grootste sloper in een relatie, verveling, desinteresse en de ander voor vanzelfsprekend nemen.
Juist het op je qui vive zijn, interesse houden in de ander, er van uit gaan dat die ander het beste met je voorheeft (vertrouwen) en humor samen, houdt een relatie lang levend. Letterlijk levend. Zodra het gaat slepen, alles op de automatische piloot gebeurt en je elkaar niet meer aan het lachen maakt, ga je de verkeerde kant op.
En dan is er nog een groep mensen wier spanningsboog gewoon niet 40 jaar behelst. Of die 'spanning' zoeken en beslissingen nemen waar ze hun partner niet bij betrekken.
Maar het blijft mooi, liefde, misschien wel omdát het ook ergens ongrijpbaar is. Koester liefde als je het gevonden hebt maar ga er niet bovenop zitten, dan vermorzel je het. Gebruik je 'angst' op een positieve manier.
zaterdag 16 januari 2010 om 18:39
quote:Tjeempie schreef op 16 januari 2010 @ 18:35:
Ik zie vaak mensen zitten in een restaurant en die spreken niet, eten in stilte. Dat vind ik heel eng. Misschien zitten ze wel gewoon fijn te eten maar de aanblik vind ik eng. Dat ziet er voor mij uit als niets meer met elkaar te bespreken hebben en dan heb je volgens mij een afslag gemist in de relatie. Dat vind ik ook altijd zo eng. Of verhalen van mensen die een keurig draaiend dagelijks gezinsleven hebben, maar elkaar nog net niet de kop inslaan als ze dan uit hun routine samen op vakantie 'moeten'. Dat lijkt me vreselijk, dan leef je toch niet?
Ik zie vaak mensen zitten in een restaurant en die spreken niet, eten in stilte. Dat vind ik heel eng. Misschien zitten ze wel gewoon fijn te eten maar de aanblik vind ik eng. Dat ziet er voor mij uit als niets meer met elkaar te bespreken hebben en dan heb je volgens mij een afslag gemist in de relatie. Dat vind ik ook altijd zo eng. Of verhalen van mensen die een keurig draaiend dagelijks gezinsleven hebben, maar elkaar nog net niet de kop inslaan als ze dan uit hun routine samen op vakantie 'moeten'. Dat lijkt me vreselijk, dan leef je toch niet?
zaterdag 16 januari 2010 om 18:39
quote:Ann Liv schreef op 16 januari 2010 @ 18:34:
[...]
Zeker waar. Maar waar het bij Kurtz vooral over gaat, is volgens mij niet je hele leven met iemand delen en nooit meer met iemand anders zijn, maar meer dat ze niet weet hoe het is om je dagelijks leven met iemand te delen. Dat eerste weet je nooit. Het tweede is voor velen zeker wel weggelegd.Ach, ik geef er mijn eigen draai aan, aan het onderwerp
[...]
Zeker waar. Maar waar het bij Kurtz vooral over gaat, is volgens mij niet je hele leven met iemand delen en nooit meer met iemand anders zijn, maar meer dat ze niet weet hoe het is om je dagelijks leven met iemand te delen. Dat eerste weet je nooit. Het tweede is voor velen zeker wel weggelegd.Ach, ik geef er mijn eigen draai aan, aan het onderwerp
zaterdag 16 januari 2010 om 18:40
quote:Ti_Ta_Tuttebelle schreef op 16 januari 2010 @ 18:37:
[...]
Dat heb ik wel eens bij vlagen, dan ga ik erover nadenken en realiseer ik me ineens dat hoe meer ik van Tutteman houd en hoe mooier en leuker de dingen tussen ons worden, hoe enger het wordt dat het op een dag voorbij kan zijn.
Werkt dat bij jou zo? Ik denk alleen maar dat ik op dat moment even extra moet genieten, omdat het zo fijn is. Dit idee zorgt er bij mij juist voor dat ik mijn relatie niet voor lief neem.
[...]
Dat heb ik wel eens bij vlagen, dan ga ik erover nadenken en realiseer ik me ineens dat hoe meer ik van Tutteman houd en hoe mooier en leuker de dingen tussen ons worden, hoe enger het wordt dat het op een dag voorbij kan zijn.
Werkt dat bij jou zo? Ik denk alleen maar dat ik op dat moment even extra moet genieten, omdat het zo fijn is. Dit idee zorgt er bij mij juist voor dat ik mijn relatie niet voor lief neem.
zaterdag 16 januari 2010 om 18:41
Hoe in het dagelijks leven samen kunt leven met een persoon, Ann Liv, dat is inderdaad wel wat Kurtz wil weten denk ik.
In een goede relatie is dat fijn. Dan kom je thuis in de wetenschap dat de kachel brandt, de thee klaarstaat en er iemand op je wacht om je te kussen, te knuffelen en te vragen hoe je dag was.
Dan doe je een klusje waarvan je weet dat die ander er tegenop ziet, dan verras je die ander door te koken wat hij of zij heel lekker vindt, je maakt het leven in de kleine dingen net een beetje leuker voor elkaar. En dus ook voor jezelf. Door die dingen wordt een en een veel meer dan twee.
En ondertussen mag je er zijn zoals je bent. Ook met je gevouwen hoofd als je net wakker wordt en dat je je niet doodschaamt als hij naar de wc moet als je net gepoept hebt.
Dat je samen kunt lachen en huilen en toekomstplannen hebt. Er kunnen altijd beren op de weg komen, maar in de tussentijd moet je zo ontzettend genieten van die kleine dingen die de liefde zo de moeite waard maken.
Dan is samenleven leuk.
In een goede relatie is dat fijn. Dan kom je thuis in de wetenschap dat de kachel brandt, de thee klaarstaat en er iemand op je wacht om je te kussen, te knuffelen en te vragen hoe je dag was.
Dan doe je een klusje waarvan je weet dat die ander er tegenop ziet, dan verras je die ander door te koken wat hij of zij heel lekker vindt, je maakt het leven in de kleine dingen net een beetje leuker voor elkaar. En dus ook voor jezelf. Door die dingen wordt een en een veel meer dan twee.
En ondertussen mag je er zijn zoals je bent. Ook met je gevouwen hoofd als je net wakker wordt en dat je je niet doodschaamt als hij naar de wc moet als je net gepoept hebt.
Dat je samen kunt lachen en huilen en toekomstplannen hebt. Er kunnen altijd beren op de weg komen, maar in de tussentijd moet je zo ontzettend genieten van die kleine dingen die de liefde zo de moeite waard maken.
Dan is samenleven leuk.
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
zaterdag 16 januari 2010 om 18:41
Tita dat denk ik dus ook Lol hebben samen en toch samen goed in het leven staan. Niet altijd makkelijk maar wel heeeel veel fun.
Ik realiseer mij wel door dit topic dat ik met Tjeempman echt in de relatie gegroeid ben. Tuurlijk vechten wij ook weleens maar dit levert uiteindelijk altijd wel iets goeds op.
Ik realiseer mij wel door dit topic dat ik met Tjeempman echt in de relatie gegroeid ben. Tuurlijk vechten wij ook weleens maar dit levert uiteindelijk altijd wel iets goeds op.
zaterdag 16 januari 2010 om 18:42
Leo, wat schrijf je weer prachtig! Mijn moeder gaf me toen ik jonger was en ook veel van dit soort vragen had (alsof je die ooit niet meer hebt ) altijd het voorbeeld dat mijn opa haar weer gegeven had. Als je een handje zand wilt vasthouden, blijft het liggen als je je hand open houdt. Hoe harder je je vingers bijeen knijpt in een poging het vast te houden, hoe sneller het tussen je vingers door wegglipt.
zaterdag 16 januari 2010 om 18:43
quote:Ann Liv schreef op 16 januari 2010 @ 18:40:
[...]
Werkt dat bij jou zo? Ik denk alleen maar dat ik op dat moment even extra moet genieten, omdat het zo fijn is. Dit idee zorgt er bij mij juist voor dat ik mijn relatie niet voor lief neem.Is ook wel een heel goed uitgangspunt om over na te denken
[...]
Werkt dat bij jou zo? Ik denk alleen maar dat ik op dat moment even extra moet genieten, omdat het zo fijn is. Dit idee zorgt er bij mij juist voor dat ik mijn relatie niet voor lief neem.Is ook wel een heel goed uitgangspunt om over na te denken
zaterdag 16 januari 2010 om 18:44
quote:Tjeempie schreef op 16 januari 2010 @ 18:35:
Aan de andere kant Eleonora snap ik je uitgangspunt wel. De wereld van tegenwoordig zit zo in elkaar dat je nu op een lijn kunt zitten en ineens toch andere wegen wilt volgen
Volgens mij is dat niet van de laatste tijd, of van onze generatie.
Lees er de geschiedenis maar op na.
Koningen/koninginnen (van die mensen werd het leven vastgelegd) gingen al in de middeleeuwen scheiden. Zelfs als het niet mocht van de kerk! Hoe het met minder hooggeplaatsten ging weet ik niet maar reken maar dat die ook uit elkaar gingen, met de noorderzon vertrokken of er anderen op nahielden.
De drang om weer 'vrij' te zijn, met een ander te trouwen, de eigen weg te gaan, is al zo oud als mensenheugenis.
Het is nu wel makkelijker en meer geaccepteerd. Dat is denk ik het verschil.
Aan de andere kant Eleonora snap ik je uitgangspunt wel. De wereld van tegenwoordig zit zo in elkaar dat je nu op een lijn kunt zitten en ineens toch andere wegen wilt volgen
Volgens mij is dat niet van de laatste tijd, of van onze generatie.
Lees er de geschiedenis maar op na.
Koningen/koninginnen (van die mensen werd het leven vastgelegd) gingen al in de middeleeuwen scheiden. Zelfs als het niet mocht van de kerk! Hoe het met minder hooggeplaatsten ging weet ik niet maar reken maar dat die ook uit elkaar gingen, met de noorderzon vertrokken of er anderen op nahielden.
De drang om weer 'vrij' te zijn, met een ander te trouwen, de eigen weg te gaan, is al zo oud als mensenheugenis.
Het is nu wel makkelijker en meer geaccepteerd. Dat is denk ik het verschil.
zaterdag 16 januari 2010 om 18:44
quote:Ti_Ta_Tuttebelle schreef op 16 januari 2010 @ 18:18:
In dat opzicht ben ik het ook met Marie-Liselotte (prachtige naam trouwens) eens, dat mensen tegenwoordig vaak veel te snel gaan samenwonen.
Dank je! Is slechts mijn nick, omdat ik het ook een prachtige naam vind!
Voor sommigen zal het werken..alles snel snel...maar voor de meesten geldt dit niet.
Het is mijn persoonlijke voorkeur om niet te samenwonen vanwege uitprobeer-motief. Samenwonen is voor mij dat je iets samen opbouwt. Net als met trouwen. Wanneer ik ga samenwonen, komt er eerst een contract, (al denk ik dat dit vooral de jurist in mij is)!
In dat opzicht ben ik het ook met Marie-Liselotte (prachtige naam trouwens) eens, dat mensen tegenwoordig vaak veel te snel gaan samenwonen.
Dank je! Is slechts mijn nick, omdat ik het ook een prachtige naam vind!
Voor sommigen zal het werken..alles snel snel...maar voor de meesten geldt dit niet.
Het is mijn persoonlijke voorkeur om niet te samenwonen vanwege uitprobeer-motief. Samenwonen is voor mij dat je iets samen opbouwt. Net als met trouwen. Wanneer ik ga samenwonen, komt er eerst een contract, (al denk ik dat dit vooral de jurist in mij is)!
zaterdag 16 januari 2010 om 18:44
quote:eleonora schreef op 16 januari 2010 @ 18:39:
[...]
Ach, ik geef er mijn eigen draai aan, aan het onderwerp
vbggggggggggggg (> dit wilde mijn kat blijkbaar even aan je kwijt)
Maar vooral doen die eigen draai. Kun je geen klucht schrijven over die uitgebluste relaties in je leven. Lijkt me hilarisch.
[...]
Ach, ik geef er mijn eigen draai aan, aan het onderwerp
vbggggggggggggg (> dit wilde mijn kat blijkbaar even aan je kwijt)
Maar vooral doen die eigen draai. Kun je geen klucht schrijven over die uitgebluste relaties in je leven. Lijkt me hilarisch.
zaterdag 16 januari 2010 om 18:45
quote:Ann Liv schreef op 16 januari 2010 @ 18:40:
[...]
Werkt dat bij jou zo? Ik denk alleen maar dat ik op dat moment even extra moet genieten, omdat het zo fijn is. Dit idee zorgt er bij mij juist voor dat ik mijn relatie niet voor lief neem.Dat bedoelde ik met 'bij vlagen'. Vaak afhankelijk van mijn bui, dan ga ik me zorgen maken. Maar het zet me er inderdaad juist toe aan om te koesteren wat ik heb, om het niet 'normaal' te vinden dat ik thuis kom en hij dan blij is me te zien. Dat het niet 'normaal' is dat hij me altijd aan het lachen wil maken. Dat het niet 'normaal' is dat hij er altijd onvoorwaardelijk voor me is. Dat is heel bijzonder en dat geeft me een heel fijn gevoel!
[...]
Werkt dat bij jou zo? Ik denk alleen maar dat ik op dat moment even extra moet genieten, omdat het zo fijn is. Dit idee zorgt er bij mij juist voor dat ik mijn relatie niet voor lief neem.Dat bedoelde ik met 'bij vlagen'. Vaak afhankelijk van mijn bui, dan ga ik me zorgen maken. Maar het zet me er inderdaad juist toe aan om te koesteren wat ik heb, om het niet 'normaal' te vinden dat ik thuis kom en hij dan blij is me te zien. Dat het niet 'normaal' is dat hij me altijd aan het lachen wil maken. Dat het niet 'normaal' is dat hij er altijd onvoorwaardelijk voor me is. Dat is heel bijzonder en dat geeft me een heel fijn gevoel!
