
** LDR deel 13 **

zondag 17 januari 2010 om 18:04
Hier valt weer sneeuw! Narigheid! Ik wil niet heel klagen enzo, maar ik ben wel een beetje klaar met de kou. Vooral als je bezoek hebt en veel op pad bent. Maar goed, aan de andere kant, het is tenminste echt winter en geen hele lange herfst.
Marg, te weinig eelt om je er niet druk over te maken.
Voel je je nu wel beter?
Spijker, was gewoon benieuwd of het waarschijnlijk is dat jullie elkaar veel tegen gaan komen.
Marg, te weinig eelt om je er niet druk over te maken.
Voel je je nu wel beter?
Spijker, was gewoon benieuwd of het waarschijnlijk is dat jullie elkaar veel tegen gaan komen.
zondag 17 januari 2010 om 19:25
Ja wee beter. Ik heb vluchten gezocht naar Nederland want ik heb wat dingetjes binnenkort, een was in de machine en got my nails did:
Min of meer dit maar dan met donkerblauwe ondergrond, alleen bloemen op drie nagels en verschillend design en de bloemen met wit en oranje.
Ik kan er weer helemaal tegen dus!
Min of meer dit maar dan met donkerblauwe ondergrond, alleen bloemen op drie nagels en verschillend design en de bloemen met wit en oranje.
Ik kan er weer helemaal tegen dus!
zondag 17 januari 2010 om 21:06
Wat hebben jullie veel geschreven, van jonge goden die nodig (of juist niet) in de bed mogen komen tot de ramp in Haiti... Lijkt me trouwens zelf echt niets om met zo'n net-af puber het bed te delen... maar smaken verschillen..
Ine.. sure dat het echt iets was in je drankje? Heb zelf geen ervaring met drugs/pillen/whatever, maar klinkt meer alsof de drank gewoon niet fijn is gevallen.
Haiti vind ik echt wel schokkend, interesant om jullie visies er over te lezen. Het verschil met de Tsunami is dat een aarbeving een ver-van-onze-bed-show is. Het is denk ik zo moeilijk om ons met daar te indentificeren dat het wordt afgedaan als 'het zal wel' en dit is de zoveelste ramp.
Bedoel, in Nederland zijn er genoeg overstromingen geweest, in de jaren '90, in '53 en het "risico" van water zit hier gewoon onbewust in de samenleving. Daarnaast zijn er genoeg mensen wel eens in Azie op vakantie gweest en is de binding daar veel sterker mee. Dus, makkelijk om ons daar mee te indentiferen dus makkelijker om er geld voor te geven...
Een aarbeving lijkt me trouwens ook iets waar je erg weinig aan kunt managen of beheren. Ja behalve om net zo te bouwens al in Japan, en een seismograaf te bekijken... Maar overstromingen kunnen veel makkelijker beheersbaar worden gemaakt en is het duidelijker wat er aan moet worden gedaan om het te trachten voorkomen... Hoe doe je dat met aardbevingen???
Ine.. sure dat het echt iets was in je drankje? Heb zelf geen ervaring met drugs/pillen/whatever, maar klinkt meer alsof de drank gewoon niet fijn is gevallen.
Haiti vind ik echt wel schokkend, interesant om jullie visies er over te lezen. Het verschil met de Tsunami is dat een aarbeving een ver-van-onze-bed-show is. Het is denk ik zo moeilijk om ons met daar te indentificeren dat het wordt afgedaan als 'het zal wel' en dit is de zoveelste ramp.
Bedoel, in Nederland zijn er genoeg overstromingen geweest, in de jaren '90, in '53 en het "risico" van water zit hier gewoon onbewust in de samenleving. Daarnaast zijn er genoeg mensen wel eens in Azie op vakantie gweest en is de binding daar veel sterker mee. Dus, makkelijk om ons daar mee te indentiferen dus makkelijker om er geld voor te geven...
Een aarbeving lijkt me trouwens ook iets waar je erg weinig aan kunt managen of beheren. Ja behalve om net zo te bouwens al in Japan, en een seismograaf te bekijken... Maar overstromingen kunnen veel makkelijker beheersbaar worden gemaakt en is het duidelijker wat er aan moet worden gedaan om het te trachten voorkomen... Hoe doe je dat met aardbevingen???
zondag 17 januari 2010 om 21:09
Wat marg net zei dat mensen overal het zelfde zijn.. denk dat dat inderdaaad wel gewoon waar is. Mensen blijven toch gewoon mensen.
En hoe de mensen in Haiti reageren? Gewoon heel menselijk. Hoe zouden we in NL reageren als half NL onder water komt te staan doordat de kustverdediging niet zo goed was als we dachten... denk dat we dan ook allemaal flink in paniek zouden raken.
En hoe de mensen in Haiti reageren? Gewoon heel menselijk. Hoe zouden we in NL reageren als half NL onder water komt te staan doordat de kustverdediging niet zo goed was als we dachten... denk dat we dan ook allemaal flink in paniek zouden raken.
zondag 17 januari 2010 om 21:11
Met aardbevingen kan ej volgens mij alleen bouwen, ik heb gelezen dat er in 2008 al gewaarschuwd werd voor aardbevingen op Haiti, maar Haiti is dacht ik toch geen San Fransisco dat recht op een breuklijn is gebouwd ofzo. Tsunami was natuurlijk ook een aardebeving.... vraag me af of daar wel tegen te bouwen, polderen of kanaliseren is. Verder kan je best wel eens gelijk hebben met dat water!!!!
Ik heb zelf één keer een echte aardbeving meegemaakt, in het buitenland en dat was heeeeeeeel freaky! Gelukkig niet zo'n heftige, er waren geen gebouwen ingestort ofzo. Ik was doodmoe, lag net eventjes op bed, en ik weet nog dat ik dacht, toen ik begon te trillen, Jezus ik ben écht moe! (je oogleden gaan normaal dan toch trillen). en toen stond opeens alles te trillen.
Men zei toen dat je onder een deurstijl moest gaan staan en níet naar buiten moest gaan (ivm vallend puin ed), maarja net als nu in Haiti ben je dan dood. Wat moet je eigenlijk doen? Geen flauw idee?
Ik heb zelf één keer een echte aardbeving meegemaakt, in het buitenland en dat was heeeeeeeel freaky! Gelukkig niet zo'n heftige, er waren geen gebouwen ingestort ofzo. Ik was doodmoe, lag net eventjes op bed, en ik weet nog dat ik dacht, toen ik begon te trillen, Jezus ik ben écht moe! (je oogleden gaan normaal dan toch trillen). en toen stond opeens alles te trillen.
Men zei toen dat je onder een deurstijl moest gaan staan en níet naar buiten moest gaan (ivm vallend puin ed), maarja net als nu in Haiti ben je dan dood. Wat moet je eigenlijk doen? Geen flauw idee?
zondag 17 januari 2010 om 21:30
quote:Margaretha2 schreef op 17 januari 2010 @ 21:11:
Wat moet je eigenlijk doen? Geen flauw idee?
Gillen als een meisje.
Ik weet niet hoor, maar ik heb nooit een overstroming meegemaakt en heb daar ook geen binding mee. Zelfs al kom ik uit het land dat onder de zeespiegel ligt. Ik speelde wel altijd overstomingje met het popenhuis, dan moesten alle meubels naar de eerste verdieping (via het trapgat). Maar verder vond ik de Tsunami juist iets dat bijna zo absurd is dat je denkt 'jahoor een reuze golf. Vast'.
Wat moet je eigenlijk doen? Geen flauw idee?
Gillen als een meisje.
Ik weet niet hoor, maar ik heb nooit een overstroming meegemaakt en heb daar ook geen binding mee. Zelfs al kom ik uit het land dat onder de zeespiegel ligt. Ik speelde wel altijd overstomingje met het popenhuis, dan moesten alle meubels naar de eerste verdieping (via het trapgat). Maar verder vond ik de Tsunami juist iets dat bijna zo absurd is dat je denkt 'jahoor een reuze golf. Vast'.
zondag 17 januari 2010 om 21:41
quote:Margaretha2 schreef op 17 januari 2010 @ 21:11:
Met aardbevingen kan ej volgens mij alleen bouwen, ik heb gelezen dat er in 2008 al gewaarschuwd werd voor aardbevingen op Haiti, maar Haiti is dacht ik toch geen San Fransisco dat recht op een breuklijn is gebouwd ofzo. Tsunami was natuurlijk ook een aardebeving.... vraag me af of daar wel tegen te bouwen, polderen of kanaliseren is. Verder kan je best wel eens gelijk hebben met dat water!!!!
Ik heb zelf één keer een echte aardbeving meegemaakt, in het buitenland en dat was heeeeeeeel freaky! Gelukkig niet zo'n heftige, er waren geen gebouwen ingestort ofzo. Ik was doodmoe, lag net eventjes op bed, en ik weet nog dat ik dacht, toen ik begon te trillen, Jezus ik ben écht moe! (je oogleden gaan normaal dan toch trillen). en toen stond opeens alles te trillen.
Men zei toen dat je onder een deurstijl moest gaan staan en níet naar buiten moest gaan (ivm vallend puin ed), maarja net als nu in Haiti ben je dan dood. Wat moet je eigenlijk doen? Geen flauw idee?Een van de oorzaken van de Tsunami ramp was het dat het waarschuwingssysteem zacht gezegd, erg gebrekkig was. Dit is een van de dingen die ze daarna meteen zijn gaan aanpaken. En tja, verder heb je gelijk, meer kan er ook niet tegen een Tsunami gedaan worden denk... (of mensen moeten verder weg van de zee gaan wonen). Tegen overstromingen kan wel zeker wat gedaan worden, zorgen voor uitwaarden, plekken waar het water heen kan gaan en vooral zorgen dat mensen niet naast de rivier gaan wonen. Natuurlijk is dat in landen als Bangladesh veel en veel moeilijker, maar ook daar helpen dijken/verdediging tegen de zee wel om het kans op rampen te verminderen...
Met aardbevingen kan ej volgens mij alleen bouwen, ik heb gelezen dat er in 2008 al gewaarschuwd werd voor aardbevingen op Haiti, maar Haiti is dacht ik toch geen San Fransisco dat recht op een breuklijn is gebouwd ofzo. Tsunami was natuurlijk ook een aardebeving.... vraag me af of daar wel tegen te bouwen, polderen of kanaliseren is. Verder kan je best wel eens gelijk hebben met dat water!!!!
Ik heb zelf één keer een echte aardbeving meegemaakt, in het buitenland en dat was heeeeeeeel freaky! Gelukkig niet zo'n heftige, er waren geen gebouwen ingestort ofzo. Ik was doodmoe, lag net eventjes op bed, en ik weet nog dat ik dacht, toen ik begon te trillen, Jezus ik ben écht moe! (je oogleden gaan normaal dan toch trillen). en toen stond opeens alles te trillen.
Men zei toen dat je onder een deurstijl moest gaan staan en níet naar buiten moest gaan (ivm vallend puin ed), maarja net als nu in Haiti ben je dan dood. Wat moet je eigenlijk doen? Geen flauw idee?Een van de oorzaken van de Tsunami ramp was het dat het waarschuwingssysteem zacht gezegd, erg gebrekkig was. Dit is een van de dingen die ze daarna meteen zijn gaan aanpaken. En tja, verder heb je gelijk, meer kan er ook niet tegen een Tsunami gedaan worden denk... (of mensen moeten verder weg van de zee gaan wonen). Tegen overstromingen kan wel zeker wat gedaan worden, zorgen voor uitwaarden, plekken waar het water heen kan gaan en vooral zorgen dat mensen niet naast de rivier gaan wonen. Natuurlijk is dat in landen als Bangladesh veel en veel moeilijker, maar ook daar helpen dijken/verdediging tegen de zee wel om het kans op rampen te verminderen...
zondag 17 januari 2010 om 22:09
Ik heb - behalve de lichte aardbeving in NL jaren geleden (toen dacht ik dat mn broertje aan mn bed stond te schudden, ik had griep) - in Turkije een aardbeving meegemaakt. Een hele korte. Maar de schrik zat er goed in (wel scheuren in gebouwen en deuren op bovenste verdiepingen die niet meer open of dicht konden).
Eer dat ik door had wat er was was het alweer voorbij. Maar ze dachten dat het voorschokken waren en dat er een ergere aardbeving zou komen. Ik vond het DOODeng. Kon die nacht niet slapen. Had alle deuren opgehouden en een warme jas bij de buitendeur laten liggen zodat ik die zo mee kon pakken als ik naar buiten zou rennen. Had buiten alles bekeken hoe het naar beneden enzo kon vallen (super suf want als het echt erg is dan staat alles zo te trillen dan kan je niet eens rennen maar goed). Ik had mn paspoort in mn pyama en ik weet nog goed hoe een ruzie ik had met H, omdat ie echt niet begreep dat ik bang was. De volgende dag ging er rond dat er smiddags een ergere beving zou zijn.. dus was ik met een collega op een veldje gaan staan waar ik alles nauwkeurig had geobserveerd en wat er mogelijk om zou kunnen vallen (bomen, huizen enz) daar stonden we veilig. Geloof dat we daar 2uur hebben gestaan met gesmeerde boterhammetjes en toen zijn we maar uit eten gegaan
De dag erna stond H te douchen en ik zat in de woonkamer en toen viel opeens de electriciteit uit. Ik gillen en ik stond in 1 minuut buiten Voelde me natuurlijk zwaar mongool toen ik dacht; hmm, het licht valt uit en jij rent naar buiten. How smart. Terug naar binnen naar H die niet meer bij kwam van het lachen.. Toen de scooter opgestart voor licht, maar als je op dat ding zit dan trilt ie waardoor ik weer in paniek er af schoot
Nou ja, er is geen aardbeving meer geweest, maar nog steeds als ik ergens ben en er komt bv een zware vrachtwagen langs en het huis trilt schrik ik even...
Nu ga ik slapen. Heb net 2 uurtjes geleerd voor een examen van morgen. Het is een gok. Ik ken nog niet eens de helft, maar ik hoef maar een 4 te halen....
Morgen vroeg de wekker dan maar!
Eer dat ik door had wat er was was het alweer voorbij. Maar ze dachten dat het voorschokken waren en dat er een ergere aardbeving zou komen. Ik vond het DOODeng. Kon die nacht niet slapen. Had alle deuren opgehouden en een warme jas bij de buitendeur laten liggen zodat ik die zo mee kon pakken als ik naar buiten zou rennen. Had buiten alles bekeken hoe het naar beneden enzo kon vallen (super suf want als het echt erg is dan staat alles zo te trillen dan kan je niet eens rennen maar goed). Ik had mn paspoort in mn pyama en ik weet nog goed hoe een ruzie ik had met H, omdat ie echt niet begreep dat ik bang was. De volgende dag ging er rond dat er smiddags een ergere beving zou zijn.. dus was ik met een collega op een veldje gaan staan waar ik alles nauwkeurig had geobserveerd en wat er mogelijk om zou kunnen vallen (bomen, huizen enz) daar stonden we veilig. Geloof dat we daar 2uur hebben gestaan met gesmeerde boterhammetjes en toen zijn we maar uit eten gegaan
De dag erna stond H te douchen en ik zat in de woonkamer en toen viel opeens de electriciteit uit. Ik gillen en ik stond in 1 minuut buiten Voelde me natuurlijk zwaar mongool toen ik dacht; hmm, het licht valt uit en jij rent naar buiten. How smart. Terug naar binnen naar H die niet meer bij kwam van het lachen.. Toen de scooter opgestart voor licht, maar als je op dat ding zit dan trilt ie waardoor ik weer in paniek er af schoot
Nou ja, er is geen aardbeving meer geweest, maar nog steeds als ik ergens ben en er komt bv een zware vrachtwagen langs en het huis trilt schrik ik even...
Nu ga ik slapen. Heb net 2 uurtjes geleerd voor een examen van morgen. Het is een gok. Ik ken nog niet eens de helft, maar ik hoef maar een 4 te halen....
Morgen vroeg de wekker dan maar!
zondag 17 januari 2010 om 22:33
Dit zag ik trouwens op een andere site, erg mooi vind ik:
Tomorrow’s Toussaints
——by Kalamu ya Salaam
this is Haiti, a state
slaves snatched from surprised masters,
its high lands, home of this
world’s sole successful
slave revolt. Haiti, where
freedom has flowered and flown
fascinating like long necked
flamingoes gracefully feeding
on snails in small pinkish
sunset colored sequestered ponds.
despite the meanness
and meagerness of life
eked out of eroding soil
and from exploited urban toil, there
is still so much beauty here in this
land where the sea sings roaring a shore
and fecund fertile hills lull and roll
quasi human in form
there is beauty here
in the unyielding way
our people,
colored charcoal, and
banana beige, and
shifting subtle shades
of ripe mango, or strongly
brown-black, sweet
as the such from
sun scorched staffs
of sugar cane,
have decided
we shall survive
we will live on
a peasant pauses
clear black eyes
searching far out over the horizon
the hoe motionless, suspended
in the midst
of all this shit and suffering
forced to bend low
still we stop and stand
and dream and believe
we shall be released
we shall be released
for what slaves
have done
slaves can do
and that begets
the beauty
slaves can do
Tomorrow’s Toussaints
——by Kalamu ya Salaam
this is Haiti, a state
slaves snatched from surprised masters,
its high lands, home of this
world’s sole successful
slave revolt. Haiti, where
freedom has flowered and flown
fascinating like long necked
flamingoes gracefully feeding
on snails in small pinkish
sunset colored sequestered ponds.
despite the meanness
and meagerness of life
eked out of eroding soil
and from exploited urban toil, there
is still so much beauty here in this
land where the sea sings roaring a shore
and fecund fertile hills lull and roll
quasi human in form
there is beauty here
in the unyielding way
our people,
colored charcoal, and
banana beige, and
shifting subtle shades
of ripe mango, or strongly
brown-black, sweet
as the such from
sun scorched staffs
of sugar cane,
have decided
we shall survive
we will live on
a peasant pauses
clear black eyes
searching far out over the horizon
the hoe motionless, suspended
in the midst
of all this shit and suffering
forced to bend low
still we stop and stand
and dream and believe
we shall be released
we shall be released
for what slaves
have done
slaves can do
and that begets
the beauty
slaves can do

maandag 18 januari 2010 om 16:54
Ik had een intern dilemma tot dit weekend. Dat heet steriliseren.
Bij mij dus.
Aangezien hij geen hakkietakkiewegzakkie zal ondernemen, doe ik het.
Had ik zo besloten. Dus geen dillema meer. En nooit maar dan ook nooit meer doodsangsten voor evt zwangerschap (klein traumaatje).
Maar blijkbaar zaten alle zijtakjes die aan die beslissing verstopt dieper dan ik dacht.
Want het besluit beet ineens in mijn alles.
Totaal over de rooie was ik.
Ben weggelopen.
Met de auto. Dat dan weer wel.
En kreeg pas een beetje besef van moeder Aarde toen ik vond dat er zulke rare borden langs de weg zag staan met allerlei stadsnamen die ik niet (her)kende.
Ik zat in Belgie.
M.a.w. ik ben wéér niet geheel bijgelezen.
Bij mij dus.
Aangezien hij geen hakkietakkiewegzakkie zal ondernemen, doe ik het.
Had ik zo besloten. Dus geen dillema meer. En nooit maar dan ook nooit meer doodsangsten voor evt zwangerschap (klein traumaatje).
Maar blijkbaar zaten alle zijtakjes die aan die beslissing verstopt dieper dan ik dacht.
Want het besluit beet ineens in mijn alles.
Totaal over de rooie was ik.
Ben weggelopen.
Met de auto. Dat dan weer wel.
En kreeg pas een beetje besef van moeder Aarde toen ik vond dat er zulke rare borden langs de weg zag staan met allerlei stadsnamen die ik niet (her)kende.
Ik zat in Belgie.
M.a.w. ik ben wéér niet geheel bijgelezen.
maandag 18 januari 2010 om 18:44
Dat is heftig... voel je je nu weer wat beter?
Nemo: Super dat je het tentamen gehaald denkt te hebben.. en mr. Lek
Zit hier echt heel erg te piekeren... Skypen gaat soms zo moeizaam want we zijn geen van beide mensen die graag bellen/chatten, maar ja skype (is naast mailen/kaarjte sturen) momenteel een van de weinige opties voor contact maken. Maar ik mis het echte contact maken, het gewoonweg geneiten van het samenzijn, elkaar aanraken en alle non-verbale communicatie. Weet soms niet zo goed hoe ik hier mee moet omgaan. Met skype dan lopen de gesprekken soms zo moeilijk en zo ontzettend anders dan in real life... vind dat allemaal best wel K*T. Iemand tips?
Nemo: Super dat je het tentamen gehaald denkt te hebben.. en mr. Lek

Zit hier echt heel erg te piekeren... Skypen gaat soms zo moeizaam want we zijn geen van beide mensen die graag bellen/chatten, maar ja skype (is naast mailen/kaarjte sturen) momenteel een van de weinige opties voor contact maken. Maar ik mis het echte contact maken, het gewoonweg geneiten van het samenzijn, elkaar aanraken en alle non-verbale communicatie. Weet soms niet zo goed hoe ik hier mee moet omgaan. Met skype dan lopen de gesprekken soms zo moeilijk en zo ontzettend anders dan in real life... vind dat allemaal best wel K*T. Iemand tips?
maandag 18 januari 2010 om 18:49
Hey Mevrouwtje Z. dat herken ik heel erg. Wat wij liever deden was vaak bellen, en dan kort. Ik heb nooit gehouden van eens per week vast tijdstip en dan een half uur gaan met die banaan. Ik vond het heel leuk om bv. een telefoontje te krijgen van mijn vriend van 'hey, ik sta hier in kroeg X en ik wou dat je er bij was' en dan nog anderhalve minuut. Dat soort dingen werkten voor ons veel beter.
Ik weet niet of je hier wat aan hebt.
Kjong, heftig zeg! Ik kan hier verder niets zinnigs over zeggen, de vrouwen die ik ken die dit gedaan hebben hebben het 'gewoon' gedaan (of niet tegen mij verteld over de paniek). Het is natuurlijk niet rationeel te verklaren. Wat zeiden ze bij het ziekenhuis, daar maken ze dit wellicht wel vaker mee?
En nu, je beslissing herzien of toch er voor gaan?
Nemo, gelukkig! Ben benieuwd hoe het met mister lek gaat.
Ik weet niet of je hier wat aan hebt.
Kjong, heftig zeg! Ik kan hier verder niets zinnigs over zeggen, de vrouwen die ik ken die dit gedaan hebben hebben het 'gewoon' gedaan (of niet tegen mij verteld over de paniek). Het is natuurlijk niet rationeel te verklaren. Wat zeiden ze bij het ziekenhuis, daar maken ze dit wellicht wel vaker mee?
En nu, je beslissing herzien of toch er voor gaan?
Nemo, gelukkig! Ben benieuwd hoe het met mister lek gaat.

maandag 18 januari 2010 om 19:53
Mijn zoon vind mij geen damesmevrouw.
Ik verwen mijzelf nooit met een verwenpakket.
Ik ga nooit sjoppen met een vrindin. En wel met hem, wat hij doooood-zaaaai vindt.
Dat jullie het even weten.
Ik ben geen damesmevrouw.
Ik mag er niet om huilen.
Als ik zeg dat dames dat dan toch doen bij een verkeerde opmerking, krijg ik wel gelijk.
Nou ja.
Heb ik toch nog iets. En daar hoef ik niet voor te sjoppen. En kan ik wel met hem doen.
(Hij lacht zich nu dood. Want hij kan lezen.)
Naast dat het een vervelende zoon is is hij een geweldige broer.
Hij heeft vanavond Chip met handschaduwen kennis laten maken.
Dat viel heel erg in de smaak.
Chip wordt trouwens ook geen damesmevrouw als ze later groot wordt.
Die groeit op met een grote broer die krokodillen, slangen, wolven en pistolen voor haar maakt.
Dus ja.
Kom later niet aan dat ze het van mij heeft, dat niet damesmevrouwerig zijn, want dat heeft ze gewoon van haar broer.
Mm.
Misschien heb ik het ook wel van hem.
Ik verwen mijzelf nooit met een verwenpakket.
Ik ga nooit sjoppen met een vrindin. En wel met hem, wat hij doooood-zaaaai vindt.
Dat jullie het even weten.
Ik ben geen damesmevrouw.
Ik mag er niet om huilen.
Als ik zeg dat dames dat dan toch doen bij een verkeerde opmerking, krijg ik wel gelijk.
Nou ja.
Heb ik toch nog iets. En daar hoef ik niet voor te sjoppen. En kan ik wel met hem doen.
(Hij lacht zich nu dood. Want hij kan lezen.)
Naast dat het een vervelende zoon is is hij een geweldige broer.
Hij heeft vanavond Chip met handschaduwen kennis laten maken.
Dat viel heel erg in de smaak.
Chip wordt trouwens ook geen damesmevrouw als ze later groot wordt.
Die groeit op met een grote broer die krokodillen, slangen, wolven en pistolen voor haar maakt.
Dus ja.
Kom later niet aan dat ze het van mij heeft, dat niet damesmevrouwerig zijn, want dat heeft ze gewoon van haar broer.
Mm.
Misschien heb ik het ook wel van hem.