Relaties
alle pijlers
een beetje verliefd
zondag 17 januari 2010 om 21:50
Ik wil even wat met jullie delen, deels om het van mij af te typen
maar ook om eens te peilen hoe een ander er over denkt.
Ik ben sinds een maand of 3 een beetje (hoe cliché het ook
klinkt) op een sportleraar. Normaal gesproken val ik nooit
voor de charmes van zo'n man, maar een sportief type man past gewoon bij mij. Hij is trouwens niet mijn sportleraar
Om bij het begin te beginnen, een jaar geleden zat hij steeds naar mij te kijken, dat deed mij toen helemaal niets.
Na de zomerstop, zag ik hem weer en hij zei gedag en lachte naar mij en ik dacht wow hij is wel erg leuk.
Stond een jaar geleden niet open voor een relatie, nu wel dat is denk ik de reden dat ik hem toch wel erg leuk ben gaan vinden.
Merk dat hij heel vaak naar mij kijkt en dan lacht zelfs onder zijn lessen zoeken zijn ogen de mijne. Als hij met zijn rug naar mij toe staat draai hij zich soms om, om te kijken.
En ik kijk en lach natuurlijk terug. Mijn intuïtie zegt: dit zijn duidelijke signalen, hij is geïnteresseerd maar het blijft een man dus je weet maar nooit.
Maar goed, meer als 3 woorden zeggen we niet tegen elkaar, ik durf ook niet zo goed. Ik kan heel bijdehand zijn als er anderen bij zijn maar op hem af stappen om te vragen of hij wat wil drinken dat komt niet in mijn woordenboek voor.
Ik ben te veel de grond in getrapt, dus een afwijzing daar zit ik niet op te wachten. Ik ben heel erg onzeker geweest en dat is eindelijk bijna helemaal weg. Behalve op dit punt dus.
Ik weet wel dat ik nee heb en ja kan ik krijgen maar toch. Ik hou te veel van die sport en dan laat ik niet verpesten door een afwijzing.
Dacht 2 weken geleden, vergeet hem maar als ik hem zie en hij kijkt mij aan dan gaat toch mijn hart weer sneller kloppen.
Wat moet ik nou?
maar ook om eens te peilen hoe een ander er over denkt.
Ik ben sinds een maand of 3 een beetje (hoe cliché het ook
klinkt) op een sportleraar. Normaal gesproken val ik nooit
voor de charmes van zo'n man, maar een sportief type man past gewoon bij mij. Hij is trouwens niet mijn sportleraar
Om bij het begin te beginnen, een jaar geleden zat hij steeds naar mij te kijken, dat deed mij toen helemaal niets.
Na de zomerstop, zag ik hem weer en hij zei gedag en lachte naar mij en ik dacht wow hij is wel erg leuk.
Stond een jaar geleden niet open voor een relatie, nu wel dat is denk ik de reden dat ik hem toch wel erg leuk ben gaan vinden.
Merk dat hij heel vaak naar mij kijkt en dan lacht zelfs onder zijn lessen zoeken zijn ogen de mijne. Als hij met zijn rug naar mij toe staat draai hij zich soms om, om te kijken.
En ik kijk en lach natuurlijk terug. Mijn intuïtie zegt: dit zijn duidelijke signalen, hij is geïnteresseerd maar het blijft een man dus je weet maar nooit.
Maar goed, meer als 3 woorden zeggen we niet tegen elkaar, ik durf ook niet zo goed. Ik kan heel bijdehand zijn als er anderen bij zijn maar op hem af stappen om te vragen of hij wat wil drinken dat komt niet in mijn woordenboek voor.
Ik ben te veel de grond in getrapt, dus een afwijzing daar zit ik niet op te wachten. Ik ben heel erg onzeker geweest en dat is eindelijk bijna helemaal weg. Behalve op dit punt dus.
Ik weet wel dat ik nee heb en ja kan ik krijgen maar toch. Ik hou te veel van die sport en dan laat ik niet verpesten door een afwijzing.
Dacht 2 weken geleden, vergeet hem maar als ik hem zie en hij kijkt mij aan dan gaat toch mijn hart weer sneller kloppen.
Wat moet ik nou?
zondag 17 januari 2010 om 22:05
Eerst eens zorgen dat je es meer dan drie woorden uitwisselt. Dus eens een praatje over het weer, of iets anders onbenulligs (het drankje dat hij net aan de bar heeft besteld, of hij een fijne dag heeft gehad, whatever). Dan wordt de drempel tot praten steeds lager en worden jullie vanzelf kennissen. En dan, ja dan daarna moet er natuurlijk meer actie komen, maar ik zou het rustig aan doen en eerst es wat meer woorden wisselen.
maandag 18 januari 2010 om 01:54
maandag 18 januari 2010 om 22:56
quote:Letgo schreef op 18 januari 2010 @ 01:54:
Als je nooit meer dan drie woorden gewisseld hebt hoe kan je elkaar dan leuk vinden? Misschien vinden jullie elkaar aantrekkelijk...maar je kan toch moeilijk spreken van verliefdheid zonder dat je uberhaupt een gesprek met hem gevoerd hebt? Of ben ik dan zo'n ijskonijn?
Het klinkt misschien heel vreemd, is een beetje lastig uit te leggen maar ik "lees"in iemands ogen hoe iemand is, 99,9% komt dit altijd uit.
Soms heel fijn maar ik kan dus ook stapel gek zijn op iemand zonder dat ik verder iets van diegene weet en dat is dan behoorlijk lastig.
Ik heb trouwens wel eens een gesprekje met hem gevoerd, alleen
korte gesprekjes.
Als je nooit meer dan drie woorden gewisseld hebt hoe kan je elkaar dan leuk vinden? Misschien vinden jullie elkaar aantrekkelijk...maar je kan toch moeilijk spreken van verliefdheid zonder dat je uberhaupt een gesprek met hem gevoerd hebt? Of ben ik dan zo'n ijskonijn?
Het klinkt misschien heel vreemd, is een beetje lastig uit te leggen maar ik "lees"in iemands ogen hoe iemand is, 99,9% komt dit altijd uit.
Soms heel fijn maar ik kan dus ook stapel gek zijn op iemand zonder dat ik verder iets van diegene weet en dat is dan behoorlijk lastig.
Ik heb trouwens wel eens een gesprekje met hem gevoerd, alleen
korte gesprekjes.
dinsdag 19 januari 2010 om 20:31
quote:Dreamglasses schreef op 18 januari 2010 @ 23:00:
Is hij wel single?
Ik hoop van niet, het zou je man maar zijn die
zo naar een vrouw kijkt en geïntereseerd is.
Hij draagt geen ring om zijn vinger maar weet dat dit
niets zegt, ik ken mannen die wel getrouwd zijn
maar geen ring dragen om bijv. het werk wat zij doen.
Is hij wel single?
Ik hoop van niet, het zou je man maar zijn die
zo naar een vrouw kijkt en geïntereseerd is.
Hij draagt geen ring om zijn vinger maar weet dat dit
niets zegt, ik ken mannen die wel getrouwd zijn
maar geen ring dragen om bijv. het werk wat zij doen.
