Relaties
alle pijlers
Als een vriendschap verwaterd....
maandag 25 januari 2010 om 09:52
Hallo,
Ik ben even benieuwd naar meningen van andere lezers en hoe jullie hier mee omgaan.
Ik ben 6 jr getrouwd, kindje van 4 en 2e is onderweg. Heb al erg lang een erg goede vriendin zonder kids. Zover niets aan de hand. We deden allemaal leuke dingen samen, uit eten, stappen etc etc. Ik ben niet iemand die constant over de kinderen praat dus daar ligt ook geen probleem.
Bij de 1e was ze erg betrokken bij de zwangerschap en belde na elke controle. Ook tijdens de kraamtijd was ze er erg vaak...superlief allemaal. Alleen nu deze keer laat ze het echt afweten...We hebben voor deze zwangerschap een aanvaring gehad en daarin heb ik gezegd wat ik vond dat er niet goed liep. Ik dacht dat dit moest kunnen in een eerlijke vriendschap.
Zij vond dit niet. Zij doet niets verkeerd in haar ogen en maakt geen fouten in vriendschappen. Met al mijn andere vriendinnen heb ik wel een open vriendschap en is alles bespreekbaar, beide kanten op. Deze aanvaring zette dus al een beetje een stempel op de vriendschap, want met haar mening was elke discussie gesloten.
Hierna hoor ik weinig meer van haar. Ik wil het wel graag uitpraten, want we zitten in dezelfde vriendengroep door onze mannen.
Maar, nu komt de grote maar, aan de andere kant ben ik er ook een beetje klaar mee. Als je als persoon over alles altijd zegt dat het niet jouw fout is en geen gesprek wilt aan gaan en ik er maar telkens energie in blijf steken dan houdt het toch ook een keertje op??
Nu is mijn vraag hoe gaan jullie hiermee om?? Ik vrees nl dat ik straks met 2 kids helemaal geen tijd meer heb om energie in deze vriendschap te steken.....ik was altijd al degene die belde en contact zocht...
Alvast bedankt voor jullie adviezen...
Ik ben even benieuwd naar meningen van andere lezers en hoe jullie hier mee omgaan.
Ik ben 6 jr getrouwd, kindje van 4 en 2e is onderweg. Heb al erg lang een erg goede vriendin zonder kids. Zover niets aan de hand. We deden allemaal leuke dingen samen, uit eten, stappen etc etc. Ik ben niet iemand die constant over de kinderen praat dus daar ligt ook geen probleem.
Bij de 1e was ze erg betrokken bij de zwangerschap en belde na elke controle. Ook tijdens de kraamtijd was ze er erg vaak...superlief allemaal. Alleen nu deze keer laat ze het echt afweten...We hebben voor deze zwangerschap een aanvaring gehad en daarin heb ik gezegd wat ik vond dat er niet goed liep. Ik dacht dat dit moest kunnen in een eerlijke vriendschap.
Zij vond dit niet. Zij doet niets verkeerd in haar ogen en maakt geen fouten in vriendschappen. Met al mijn andere vriendinnen heb ik wel een open vriendschap en is alles bespreekbaar, beide kanten op. Deze aanvaring zette dus al een beetje een stempel op de vriendschap, want met haar mening was elke discussie gesloten.
Hierna hoor ik weinig meer van haar. Ik wil het wel graag uitpraten, want we zitten in dezelfde vriendengroep door onze mannen.
Maar, nu komt de grote maar, aan de andere kant ben ik er ook een beetje klaar mee. Als je als persoon over alles altijd zegt dat het niet jouw fout is en geen gesprek wilt aan gaan en ik er maar telkens energie in blijf steken dan houdt het toch ook een keertje op??
Nu is mijn vraag hoe gaan jullie hiermee om?? Ik vrees nl dat ik straks met 2 kids helemaal geen tijd meer heb om energie in deze vriendschap te steken.....ik was altijd al degene die belde en contact zocht...
Alvast bedankt voor jullie adviezen...
maandag 25 januari 2010 om 09:57
Gewoon laten verwateren. Jullie levens zijn verschillende kanten op gaan lopen. Dan krijg je dat.
Voor iemand die geen kinderen wil is het 'n vermoeiende investering om continu belangstelling te tonen in 'n onderwerp wat haar wellicht niet kan boeien (jouw zwangerschappen en kinderen) dus als er dan ook nog andere dingen minder beginnen te worden is het ook logisch dat zij haar grenzen gaat bijstellen. Je kunt het beter van elkaar accepteren en het gewoon dood laten bloeden. Wellicht kom je elkaar in 'n andere levensfase weer tegen en klikt het weer wel.
Voor iemand die geen kinderen wil is het 'n vermoeiende investering om continu belangstelling te tonen in 'n onderwerp wat haar wellicht niet kan boeien (jouw zwangerschappen en kinderen) dus als er dan ook nog andere dingen minder beginnen te worden is het ook logisch dat zij haar grenzen gaat bijstellen. Je kunt het beter van elkaar accepteren en het gewoon dood laten bloeden. Wellicht kom je elkaar in 'n andere levensfase weer tegen en klikt het weer wel.
maandag 25 januari 2010 om 10:00
Mijn insteek is: tijd héb je nooit, tijd máák je. Het is dus meer d vraag of je daar behoefte aan hebt of niet.
Wat je zelf al stelt in je topictitel: vriendschappen verwateren. Dat hoort bij het leven. Daar kún je natuurlijk zelf een stokje voor steken, maar dat kost je tijd, energie en dergelijke. Bedenk je hoe ver je wilt gaan en hoeveel de vriendschap je waard is.
Het lijkt mij geen probleem om geen vriendschap te hebben terwijl je binnen dezelfde vriendengroep zit. Je hebt altijd met de een meer dan met de ander en zolang je goed met elkaar om gaat wanneer je bij elkaar bent zou dat ook geen probleem moeten zijn.
Als juist dat het probleem is zou ik dat aangeven aan je vriendin, dat je daar waarde aan hecht. Als zij er niks mee wil doen dan is dat haar keuze en kun jij eigenlijk niets meer. Dat is jammer, maar helaas.
Wat je zelf al stelt in je topictitel: vriendschappen verwateren. Dat hoort bij het leven. Daar kún je natuurlijk zelf een stokje voor steken, maar dat kost je tijd, energie en dergelijke. Bedenk je hoe ver je wilt gaan en hoeveel de vriendschap je waard is.
Het lijkt mij geen probleem om geen vriendschap te hebben terwijl je binnen dezelfde vriendengroep zit. Je hebt altijd met de een meer dan met de ander en zolang je goed met elkaar om gaat wanneer je bij elkaar bent zou dat ook geen probleem moeten zijn.
Als juist dat het probleem is zou ik dat aangeven aan je vriendin, dat je daar waarde aan hecht. Als zij er niks mee wil doen dan is dat haar keuze en kun jij eigenlijk niets meer. Dat is jammer, maar helaas.
maandag 25 januari 2010 om 10:02
Hallo Elninjoo,
Dankjewel voor jouw eerlijk advies. Ik vindt het gewoon erg jammer, want je hebt toch 6 jr in elkaar geinvesteerd.
En ik verwacht ook niet van haar dat ze het altijd over de kids wil hebben want zo'n type ben ik niet. Maar ik vond het juist wel bijzonder dat zij als iemand zonder kids zo meelevend en aandachtvol was..
Misschien dat ik er ook zo moeite mee heb door de hormonen hoor hihi....maar ik ben erg gewoon erg verdrietig over...Mijn man is er heel makkelijk in en zegt ik heb jullie vriendschap nooit begrepen...jij bent heel open en warm en zij heel koel en afstandelijk (dat lijkt ze tenminste)...heerlijk als je zulke mannelijke logica kan toepassen in je vriendschappen...
Dankjewel voor jouw eerlijk advies. Ik vindt het gewoon erg jammer, want je hebt toch 6 jr in elkaar geinvesteerd.
En ik verwacht ook niet van haar dat ze het altijd over de kids wil hebben want zo'n type ben ik niet. Maar ik vond het juist wel bijzonder dat zij als iemand zonder kids zo meelevend en aandachtvol was..
Misschien dat ik er ook zo moeite mee heb door de hormonen hoor hihi....maar ik ben erg gewoon erg verdrietig over...Mijn man is er heel makkelijk in en zegt ik heb jullie vriendschap nooit begrepen...jij bent heel open en warm en zij heel koel en afstandelijk (dat lijkt ze tenminste)...heerlijk als je zulke mannelijke logica kan toepassen in je vriendschappen...
maandag 25 januari 2010 om 10:05
Linda- jij ook bedankt natuurlijk!!
ja we hadden afgelopen week verjaardag van gezamelijke vriend en er kon ook haast geen woord af bij haar. Ik vind het gewoon jammer als je van 3 keer in de week contact en elkaar zien naar nul komma nul gaat....
Maar idd dat hoort bij het leven en zo zie je maar dat je op 28 jarige leeftijd nog dingen leert over vriendschappen....
En over tijd maken dat is waar!! Maar ik heb ook veel vriendinnen met kids en we maken altijd tijd voor elkaar...met of zonder kids...maar het komt wel van 2 kanten en dat is het verschil denk ik!!
ja we hadden afgelopen week verjaardag van gezamelijke vriend en er kon ook haast geen woord af bij haar. Ik vind het gewoon jammer als je van 3 keer in de week contact en elkaar zien naar nul komma nul gaat....
Maar idd dat hoort bij het leven en zo zie je maar dat je op 28 jarige leeftijd nog dingen leert over vriendschappen....
En over tijd maken dat is waar!! Maar ik heb ook veel vriendinnen met kids en we maken altijd tijd voor elkaar...met of zonder kids...maar het komt wel van 2 kanten en dat is het verschil denk ik!!
maandag 25 januari 2010 om 10:08
Courage- Ik vond het jammer dat ze weinig van zich liet horen en heb dat aangegeven....Ze zit zelf ook erg in de knoop en dat weet ik ook....Ik had een beetje het gevoel dat zij er niet was voor mij, maar ook mij niet de kans gaf er voor haar te zijn....klinkt beetje vaag maar hoop dat het duidelijk is.
Met andere vriendinnen zijn dit soort dingen altijd open bespreekbaar en ik vindt dat dit ook moet in een vriendschap, want anders is de eerlijkheid ver te zoeken. Ik verwacht dit ook zeker van mijn vriendinnen ten opzichte van mij....Maar als je dan als reactie krijgt...ik doe niets fout einde discussie....dat is moeilijk communiceren...
Ik weet ook dat het voor haar niet de 1e vriendschap is die ze op deze manier laat verwateren....
Met andere vriendinnen zijn dit soort dingen altijd open bespreekbaar en ik vindt dat dit ook moet in een vriendschap, want anders is de eerlijkheid ver te zoeken. Ik verwacht dit ook zeker van mijn vriendinnen ten opzichte van mij....Maar als je dan als reactie krijgt...ik doe niets fout einde discussie....dat is moeilijk communiceren...
Ik weet ook dat het voor haar niet de 1e vriendschap is die ze op deze manier laat verwateren....
maandag 25 januari 2010 om 10:09
Mijn oudste en liefste vriendin ken ik al 17 jaar. En in die 17 jaar zijn er periodes waarbij we veel met elkaar omgaan, maar ook tijden dat we elkaar mss 2 x per jaar zagen.
Op het moment zien en spreken we elkaar niet zo veel, ik heb 3 kinderen ben huisvrouw enz. Zij heeft geen kinderen bouwt aan een carrière. Op dit moment zijn onze levens dus nogal verschillend.
Toevallig belde ze van het weekend, voor ik het wist zaten we weer hikkend van de lach met elkaar te kletsen.
Volgende maand komt ze een avondje borrelen.
Mijn advies ? Laat elkaar los, begrijp en respecteer van elkaar dat je totaal andere levens hebt, en koester de afspraakjes die jullie maken , zonder verwijten over en weer.
Succes ermee .
Op het moment zien en spreken we elkaar niet zo veel, ik heb 3 kinderen ben huisvrouw enz. Zij heeft geen kinderen bouwt aan een carrière. Op dit moment zijn onze levens dus nogal verschillend.
Toevallig belde ze van het weekend, voor ik het wist zaten we weer hikkend van de lach met elkaar te kletsen.
Volgende maand komt ze een avondje borrelen.
Mijn advies ? Laat elkaar los, begrijp en respecteer van elkaar dat je totaal andere levens hebt, en koester de afspraakjes die jullie maken , zonder verwijten over en weer.
Succes ermee .
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 25 januari 2010 om 10:10
Je noemt jezelf wel mommy4life....kriebel
Waarom moet zij van jou toegeven dat zij fouten in de vriendschap heeft gemaakt? Ik vind dat allemaal nogal zwaar klinken, en eerlijk gezegd zou ik ook afhaken als zoiets mij duidelijke werd gemaakt. Een vriendschap heb je samen, en wanneer 2 kijven hebben 2 schuld. Misschien heeft zij juist het idee dat jij de 'schuld' bij haar wilt leggen omdat ze haar fouten in de vriendschap toe moet geven. Daar zou ik ook voor passen en acuut de kont tegen de krib gooien.
Het komt in je verhaal op me over dat jij vindt dat zij fout is geweest en datook maar toe moet geven en jou niets te verwijten valt. Jij gaat natuurlijk zeggen dat dit niet zo is, maar als dit op mij zo overkomt, komt het voor haar misschien ook zo over.
Steek je hand eens in eigen boezem zou ik zeggen.
Waarom moet zij van jou toegeven dat zij fouten in de vriendschap heeft gemaakt? Ik vind dat allemaal nogal zwaar klinken, en eerlijk gezegd zou ik ook afhaken als zoiets mij duidelijke werd gemaakt. Een vriendschap heb je samen, en wanneer 2 kijven hebben 2 schuld. Misschien heeft zij juist het idee dat jij de 'schuld' bij haar wilt leggen omdat ze haar fouten in de vriendschap toe moet geven. Daar zou ik ook voor passen en acuut de kont tegen de krib gooien.
Het komt in je verhaal op me over dat jij vindt dat zij fout is geweest en datook maar toe moet geven en jou niets te verwijten valt. Jij gaat natuurlijk zeggen dat dit niet zo is, maar als dit op mij zo overkomt, komt het voor haar misschien ook zo over.
Steek je hand eens in eigen boezem zou ik zeggen.
maandag 25 januari 2010 om 10:10
quote:mommy4life schreef op 25 januari 2010 @ 10:05:
En over tijd maken dat is waar!! Maar ik heb ook veel vriendinnen met kids en we maken altijd tijd voor elkaar...met of zonder kids...maar het komt wel van 2 kanten en dat is het verschil denk ik!!
Je hebt misschien niet echt het besef wat voor impact het op de kindvrije heeft om om te gaan met iemand die toch continu om haar kids heen moet plannen. Met vriendinnen die in dezelfde levensfase zitten als jij en dus ook kinderen hebben, zal dat gewoon makkelijker gaan.
Mijn vriendschappen met meiden die aan de kids gingen zijn ook verwaterd. Zonder dat daar ruzies mee gepaard gingen overigens, maar we zijn gewoon uit elkaar gegroeid en hebben andere interesses gekregen. En 'n andere vriendenkring. Het is logisch dat 'n moeder meer contacten en vriendschappen krijgt met mede-moeders en ik voel me duidelijk veel meer thuis bij vrienden die ook kindvrij zijn en mijn interesses delen.
En over tijd maken dat is waar!! Maar ik heb ook veel vriendinnen met kids en we maken altijd tijd voor elkaar...met of zonder kids...maar het komt wel van 2 kanten en dat is het verschil denk ik!!
Je hebt misschien niet echt het besef wat voor impact het op de kindvrije heeft om om te gaan met iemand die toch continu om haar kids heen moet plannen. Met vriendinnen die in dezelfde levensfase zitten als jij en dus ook kinderen hebben, zal dat gewoon makkelijker gaan.
Mijn vriendschappen met meiden die aan de kids gingen zijn ook verwaterd. Zonder dat daar ruzies mee gepaard gingen overigens, maar we zijn gewoon uit elkaar gegroeid en hebben andere interesses gekregen. En 'n andere vriendenkring. Het is logisch dat 'n moeder meer contacten en vriendschappen krijgt met mede-moeders en ik voel me duidelijk veel meer thuis bij vrienden die ook kindvrij zijn en mijn interesses delen.
maandag 25 januari 2010 om 10:13
quote:mommy4life schreef op 25 januari 2010 @ 09:52:
Ik dacht dat dit moest kunnen in een eerlijke vriendschap.
Opvallend, die tekst lees of hoor ik nou bijna altijd bij vriendschappen die stuk lopen.
Een relatie is geen rationeel gegeven, en het is flauwekul te denken dat eerlijkheid het hoogste goed is. Voorkomendheid, iets accepteren van de eigenheid van de ander, weten te zwijgen, zijn vaardigheden die niet onbelangrijk zijn in een vriendschap, of in welke relatie dan ook.
Ik dacht dat dit moest kunnen in een eerlijke vriendschap.
Opvallend, die tekst lees of hoor ik nou bijna altijd bij vriendschappen die stuk lopen.
Een relatie is geen rationeel gegeven, en het is flauwekul te denken dat eerlijkheid het hoogste goed is. Voorkomendheid, iets accepteren van de eigenheid van de ander, weten te zwijgen, zijn vaardigheden die niet onbelangrijk zijn in een vriendschap, of in welke relatie dan ook.
maandag 25 januari 2010 om 10:19
quote:rider schreef op 25 januari 2010 @ 10:13:
[...]
Opvallend, die tekst lees of hoor ik nou bijna altijd bij vriendschappen die stuk lopen.
Een relatie is geen rationeel gegeven, en het is flauwekul te denken dat eerlijkheid het hoogste goed is. Voorkomendheid, iets accepteren van de eigenheid van de ander, weten te zwijgen, zijn vaardigheden die niet onbelangrijk zijn in een vriendschap, of in welke relatie dan ook.He-le-maal mee eens.
[...]
Opvallend, die tekst lees of hoor ik nou bijna altijd bij vriendschappen die stuk lopen.
Een relatie is geen rationeel gegeven, en het is flauwekul te denken dat eerlijkheid het hoogste goed is. Voorkomendheid, iets accepteren van de eigenheid van de ander, weten te zwijgen, zijn vaardigheden die niet onbelangrijk zijn in een vriendschap, of in welke relatie dan ook.He-le-maal mee eens.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
maandag 25 januari 2010 om 10:32
Wellicht wat kort door de bocht, maar met die vriendin is niet veel te beginnen als ze een discussie afsluit met in de verdediging schieten. En als het dan sowieso altijd al van jouw kant moest komen, dan zie ik de meerwaarde niet van deze vriendschap.
6 jaar is wel een tijdje, maar net zoals Elninjoo schrijft: jullie levens veranderen/zijn veranderd en dan is er gewoon niet altijd meer ruimte (en/of zin) om de vriendschap te blijven voeden.
Heb het zelf ervaren met een vriendin die ik al ruim 30 jaar ken. Dat vond ik heel erg zonde, maar energie steken in iets dat al aan het bloeden is is nog meer zonde.
6 jaar is wel een tijdje, maar net zoals Elninjoo schrijft: jullie levens veranderen/zijn veranderd en dan is er gewoon niet altijd meer ruimte (en/of zin) om de vriendschap te blijven voeden.
Heb het zelf ervaren met een vriendin die ik al ruim 30 jaar ken. Dat vond ik heel erg zonde, maar energie steken in iets dat al aan het bloeden is is nog meer zonde.
maandag 25 januari 2010 om 10:33
quote:elninjoo schreef op 25 januari 2010 @ 10:10:
[...]
Je hebt misschien niet echt het besef wat voor impact het op de kindvrije heeft om om te gaan met iemand die toch continu om haar kids heen moet plannen. Met vriendinnen die in dezelfde levensfase zitten als jij en dus ook kinderen hebben, zal dat gewoon makkelijker gaan.
Mijn vriendschappen met meiden die aan de kids gingen zijn ook verwaterd. Zonder dat daar ruzies mee gepaard gingen overigens, maar we zijn gewoon uit elkaar gegroeid en hebben andere interesses gekregen. En 'n andere vriendenkring. Het is logisch dat 'n moeder meer contacten en vriendschappen krijgt met mede-moeders en ik voel me duidelijk veel meer thuis bij vrienden die ook kindvrij zijn en mijn interesses delen.Same here.
[...]
Je hebt misschien niet echt het besef wat voor impact het op de kindvrije heeft om om te gaan met iemand die toch continu om haar kids heen moet plannen. Met vriendinnen die in dezelfde levensfase zitten als jij en dus ook kinderen hebben, zal dat gewoon makkelijker gaan.
Mijn vriendschappen met meiden die aan de kids gingen zijn ook verwaterd. Zonder dat daar ruzies mee gepaard gingen overigens, maar we zijn gewoon uit elkaar gegroeid en hebben andere interesses gekregen. En 'n andere vriendenkring. Het is logisch dat 'n moeder meer contacten en vriendschappen krijgt met mede-moeders en ik voel me duidelijk veel meer thuis bij vrienden die ook kindvrij zijn en mijn interesses delen.Same here.
maandag 25 januari 2010 om 10:44
Ben het tot op zekere hoogte met ElNin eens. Sinds ik kinderen heb zijn de vriendschappen met mijn twee beste vriendinnen (allebei kindervrij) op een behoorlijk lager pitje gekomen, absoluut. En op zich is dat ook prima. Heb inderdaad ook wat nieuwe vriendinnen inmiddels, vrouwen mét kinderen. Dus tot zover eens met El, zoek wat nieuwe vriendinnen waar je wat meer gemeenschappelijke delers mee hebt.
Maaaaar, mijn échte allerbeste vriendinnen zijn nog steeds mijn twee oorspronkelijke vriendinnen. Met het grote verschil dat ik ze nu eens per maand zie, ipv drie keer per week zoals vroeger. Stel je verwachtingen bij, mijn vriendinnen zijn heel lief tegen mijn kinderen, maar ze zien ze hooguit drie keer per jaar, en da's prima.
Maaaaar, mijn échte allerbeste vriendinnen zijn nog steeds mijn twee oorspronkelijke vriendinnen. Met het grote verschil dat ik ze nu eens per maand zie, ipv drie keer per week zoals vroeger. Stel je verwachtingen bij, mijn vriendinnen zijn heel lief tegen mijn kinderen, maar ze zien ze hooguit drie keer per jaar, en da's prima.
maandag 25 januari 2010 om 10:56
quote:elninjoo schreef op 25 januari 2010 @ 10:10:
[...]
Je hebt misschien niet echt het besef wat voor impact het op de kindvrije heeft om om te gaan met iemand die toch continu om haar kids heen moet plannen.
Wat voor impact zou dat moeten hebben? Wat is het verschil tussen iemand die niet kan omdat ze een keer geen oppas heeft en iemand die niet kan omdat ze een *vul maar in* heeft?
Niks toch?
(oke, het is misschien wat anders als 'de moeder' nooit kan, ivm geen oppas)
[...]
Je hebt misschien niet echt het besef wat voor impact het op de kindvrije heeft om om te gaan met iemand die toch continu om haar kids heen moet plannen.
Wat voor impact zou dat moeten hebben? Wat is het verschil tussen iemand die niet kan omdat ze een keer geen oppas heeft en iemand die niet kan omdat ze een *vul maar in* heeft?
Niks toch?
(oke, het is misschien wat anders als 'de moeder' nooit kan, ivm geen oppas)
maandag 25 januari 2010 om 11:14
Mommy, even voor het goede begrip, je vind het jammer dat je zo weinig hoort van je vriendin - snap ik - maar je weet ook dat ze met zichzelf in de knoop zit toch? Is het dan misschien niet logisch dat ze even niet de energie kan opbrengen om drie keer in de week leuke dingen te gaan doen of contact te hebben?
Weet je waarom ze met zichzelf in de knoop zit? Heeft ze misschien minder contact opgenomen om jou daarmee niet lastig te vallen (te belasten, je bent immers zwanger). dan komt zo'n eerlijk gesprek natuurlijk hard aan bij haar - zeker als je ook zo geuit heb dat je vind dat ze fout zit. Maar hebben jullie echt over fouten gesproken (ook in zulke bewoordingen)? Komt echt hard over hoor, tenminste op mij.
Overigens: Rider:
Weet je waarom ze met zichzelf in de knoop zit? Heeft ze misschien minder contact opgenomen om jou daarmee niet lastig te vallen (te belasten, je bent immers zwanger). dan komt zo'n eerlijk gesprek natuurlijk hard aan bij haar - zeker als je ook zo geuit heb dat je vind dat ze fout zit. Maar hebben jullie echt over fouten gesproken (ook in zulke bewoordingen)? Komt echt hard over hoor, tenminste op mij.
Overigens: Rider:
I could go into detail...but I won't.
maandag 25 januari 2010 om 11:18
quote:Schravelvot schreef op 25 januari 2010 @ 10:56:
[...]
Wat voor impact zou dat moeten hebben? Wat is het verschil tussen iemand die niet kan omdat ze een keer geen oppas heeft en iemand die niet kan omdat ze een *vul maar in* heeft?
Niks toch?
(oke, het is misschien wat anders als 'de moeder' nooit kan, ivm geen oppas)In 'n kindvrije vriendschap kun je natuurlijk ook niet altijd, maar pas je je om en om aan elkaar aan. Dingen gaan op 'n gegeven moment niet meer gelijkwaardig voelen als jij je elke keer moet voegen naar wanneer de moeder kan. Buiten dat je ook te maken kunt krijgen met ongenoegen als ze graag haar kind wil meenemen naar jou of 'n naar 'n uitje met jou (terrasje bijv.) maar jij dat niet op prijs stelt. Idem om bij haar af te spreken maar gesprekken niet mogelijk zijn omdat er de hele tijd 'n kind om aandacht loopt te bedelen.
[...]
Wat voor impact zou dat moeten hebben? Wat is het verschil tussen iemand die niet kan omdat ze een keer geen oppas heeft en iemand die niet kan omdat ze een *vul maar in* heeft?
Niks toch?
(oke, het is misschien wat anders als 'de moeder' nooit kan, ivm geen oppas)In 'n kindvrije vriendschap kun je natuurlijk ook niet altijd, maar pas je je om en om aan elkaar aan. Dingen gaan op 'n gegeven moment niet meer gelijkwaardig voelen als jij je elke keer moet voegen naar wanneer de moeder kan. Buiten dat je ook te maken kunt krijgen met ongenoegen als ze graag haar kind wil meenemen naar jou of 'n naar 'n uitje met jou (terrasje bijv.) maar jij dat niet op prijs stelt. Idem om bij haar af te spreken maar gesprekken niet mogelijk zijn omdat er de hele tijd 'n kind om aandacht loopt te bedelen.
maandag 25 januari 2010 om 11:32
quote:elninjoo schreef op 25 januari 2010 @ 11:18:
[...]
Buiten dat je ook te maken kunt krijgen met ongenoegen als ze graag haar kind wil meenemen naar jou of 'n naar 'n uitje met jou (terrasje bijv.) maar jij dat niet op prijs stelt. Idem om bij haar af te spreken maar gesprekken niet mogelijk zijn omdat er de hele tijd 'n kind om aandacht loopt te bedelen.Totally herkenbaar!!!! Een normaal gesprek is gewoon niet mogelijk met zo'n kind in de buurt. Dus ja, die vriendin hoort misschien ook minder van mij en ik van haar, zo gaan die dingen. Tis trouwens ook erg vervelend als je belt en ze laat het kind opnemen. Zeker als je eigenlijk haast hebt en ff snel iets wilde regelen.
[...]
Buiten dat je ook te maken kunt krijgen met ongenoegen als ze graag haar kind wil meenemen naar jou of 'n naar 'n uitje met jou (terrasje bijv.) maar jij dat niet op prijs stelt. Idem om bij haar af te spreken maar gesprekken niet mogelijk zijn omdat er de hele tijd 'n kind om aandacht loopt te bedelen.Totally herkenbaar!!!! Een normaal gesprek is gewoon niet mogelijk met zo'n kind in de buurt. Dus ja, die vriendin hoort misschien ook minder van mij en ik van haar, zo gaan die dingen. Tis trouwens ook erg vervelend als je belt en ze laat het kind opnemen. Zeker als je eigenlijk haast hebt en ff snel iets wilde regelen.
maandag 25 januari 2010 om 11:40
quote:elninjoo schreef op 25 januari 2010 @ 11:18:
[...]
Buiten dat je ook te maken kunt krijgen met ongenoegen als ze graag haar kind wil meenemen naar jou of 'n naar 'n uitje met jou (terrasje bijv.) maar jij dat niet op prijs stelt. Idem om bij haar af te spreken maar gesprekken niet mogelijk zijn omdat er de hele tijd 'n kind om aandacht loopt te bedelen.Tel daarbij op mensen die sinds ze vader of moeder zijn geworden alleen nog maar over hun kind, andere kinderen, opvoeding en andere kindgerelateerde zaken kunnen spreken, en je hebt wel een beetje beeld denk ik.
[...]
Buiten dat je ook te maken kunt krijgen met ongenoegen als ze graag haar kind wil meenemen naar jou of 'n naar 'n uitje met jou (terrasje bijv.) maar jij dat niet op prijs stelt. Idem om bij haar af te spreken maar gesprekken niet mogelijk zijn omdat er de hele tijd 'n kind om aandacht loopt te bedelen.Tel daarbij op mensen die sinds ze vader of moeder zijn geworden alleen nog maar over hun kind, andere kinderen, opvoeding en andere kindgerelateerde zaken kunnen spreken, en je hebt wel een beetje beeld denk ik.
maandag 25 januari 2010 om 11:42
Herkenbaar helaas. Als ik met een vriendin afspreek en haar dochtertje is erbij, dan is dat heus een gezellige middag maar ik heb dus echt niet bijgepraat met mijn vriendin omdat dochtertje alle tijd en aandacht opslurpt.
Ik wil best tot op bepaalde hoogte meekletsen over zwangerschappen en luiers omdat dat voor die persoon op dat moment natuurlijk belangrijk is en ik in haar geinteresseerd ben maar er zijn grenzen.
Ik wil best tot op bepaalde hoogte meekletsen over zwangerschappen en luiers omdat dat voor die persoon op dat moment natuurlijk belangrijk is en ik in haar geinteresseerd ben maar er zijn grenzen.
maandag 25 januari 2010 om 11:57
quote:rider schreef op 25 januari 2010 @ 10:13:
[...]
Opvallend, die tekst lees of hoor ik nou bijna altijd bij vriendschappen die stuk lopen.
Een relatie is geen rationeel gegeven, en het is flauwekul te denken dat eerlijkheid het hoogste goed is. Voorkomendheid, iets accepteren van de eigenheid van de ander, weten te zwijgen, zijn vaardigheden die niet onbelangrijk zijn in een vriendschap, of in welke relatie dan ook. Zo is het maar net.
[...]
Opvallend, die tekst lees of hoor ik nou bijna altijd bij vriendschappen die stuk lopen.
Een relatie is geen rationeel gegeven, en het is flauwekul te denken dat eerlijkheid het hoogste goed is. Voorkomendheid, iets accepteren van de eigenheid van de ander, weten te zwijgen, zijn vaardigheden die niet onbelangrijk zijn in een vriendschap, of in welke relatie dan ook. Zo is het maar net.
