Relaties
alle pijlers
Ik zie het niet meer! Mening / tips zeer welkom!
maandag 1 februari 2010 om 23:04
Al een tijdje lees ik mee met alles wat hier gebeurt en ik moet nu gewoon mijn verhaal kwijt in de hoop dat iemand goed advies heeft, tips kan gewoon of gewoon de ongezouten mening!
Ik ben 25, 2 jaar een relatie met een lieve jongen. We wonen samen, in mijn huis. Het probleem is niet of hij lief voor me is...het probleem is of hij ooit gaat veranderen. Mijn vriend werkt niet, zolang als ik hem ken niet. Hij heeft een nogal beroerd verleden waar hij veel schade door heeft opgelopen, geestelijk. Hij is nerveus voor alles wat er zou moeten gebeuren. Werk natuurlijk, maar ook kleine dingen, instanties bellen, op visite bij mensen, etentje met mijn collega's dat soort dingen. Al 2 jaar hoor ik niets anders als "echt lief...ik ga wat doen" "ik beloof het" "ik stel je niet weer teleur". Wel dus. Gelukkig heeft hij wel een inkomen, omdat hij geestelijk dus een beetje een wrak is maar daar gaat het mij niet om. Ik wil graag dat hij iets gaat doen. Ik kan het niet meer aan dat ik elke ochtend naar mijn werk moet en hij gewoon thuis kan blijven. Hij heeft de laatste periode wel het een en ander gedaan...een reintegratie bedrijf, en aan de anti-deprisiva. Daar is hij inmiddels al weer mee gestopt ivm wat problemen in de slaapkamer. Ik heb altijd tegen hem gezegt dat ik bij hem zou blijven, en dat het allemaal wel goed zou komen. Maar nu weet ik het niet meer. We zijn 2 jaar samen en ik wil meer. Ik wil graag proberen een kindje te krijgen, hij wil dit ook maar hoe had hij dat gedacht dan? ik elke dag aan het werk en hij lekker huispapa zijn? Ook zijn er andere zaken waar ik me steeds meer aan stoor...maar ik denk dat ik inmiddels over alles wel van omdat het me nu zo hoog zit. Natuurlijk heb ik geprobeert om hier met hem over te praten...en dat gaat dan even goed, hij vertoont dan 2 weken bijzonder goed gedrag en dan is het weer over. Ik krijg steeds de teleurstelling te verwerken dat er weer niets verandert, en dat hij toch echt nog steeds niet doet. Ik wil zo graag in hem blijven geloven, en mijn belofte van bij hem te blijven niet breken maar ik kan het niet meer. Er zijn zoveel dingen die anders zouden moeten en al 2 jaar blijven zoals ze zijn....ik zie het niet meer. Ik snap dat het een nogal wazig verhaal is, en misschien niet helemaal duidelijk maar ik moest het nu kwijt. Ik hoop dat iemand die de moeite heeft genomen dit hele verhaal te lezen ook advies of tips heeft....blijft ik bij hem??? of kies ik voor mijzelf en laat ik hem vallen?
Alvast bedankt,
Liefs, Cupcake!
Ik ben 25, 2 jaar een relatie met een lieve jongen. We wonen samen, in mijn huis. Het probleem is niet of hij lief voor me is...het probleem is of hij ooit gaat veranderen. Mijn vriend werkt niet, zolang als ik hem ken niet. Hij heeft een nogal beroerd verleden waar hij veel schade door heeft opgelopen, geestelijk. Hij is nerveus voor alles wat er zou moeten gebeuren. Werk natuurlijk, maar ook kleine dingen, instanties bellen, op visite bij mensen, etentje met mijn collega's dat soort dingen. Al 2 jaar hoor ik niets anders als "echt lief...ik ga wat doen" "ik beloof het" "ik stel je niet weer teleur". Wel dus. Gelukkig heeft hij wel een inkomen, omdat hij geestelijk dus een beetje een wrak is maar daar gaat het mij niet om. Ik wil graag dat hij iets gaat doen. Ik kan het niet meer aan dat ik elke ochtend naar mijn werk moet en hij gewoon thuis kan blijven. Hij heeft de laatste periode wel het een en ander gedaan...een reintegratie bedrijf, en aan de anti-deprisiva. Daar is hij inmiddels al weer mee gestopt ivm wat problemen in de slaapkamer. Ik heb altijd tegen hem gezegt dat ik bij hem zou blijven, en dat het allemaal wel goed zou komen. Maar nu weet ik het niet meer. We zijn 2 jaar samen en ik wil meer. Ik wil graag proberen een kindje te krijgen, hij wil dit ook maar hoe had hij dat gedacht dan? ik elke dag aan het werk en hij lekker huispapa zijn? Ook zijn er andere zaken waar ik me steeds meer aan stoor...maar ik denk dat ik inmiddels over alles wel van omdat het me nu zo hoog zit. Natuurlijk heb ik geprobeert om hier met hem over te praten...en dat gaat dan even goed, hij vertoont dan 2 weken bijzonder goed gedrag en dan is het weer over. Ik krijg steeds de teleurstelling te verwerken dat er weer niets verandert, en dat hij toch echt nog steeds niet doet. Ik wil zo graag in hem blijven geloven, en mijn belofte van bij hem te blijven niet breken maar ik kan het niet meer. Er zijn zoveel dingen die anders zouden moeten en al 2 jaar blijven zoals ze zijn....ik zie het niet meer. Ik snap dat het een nogal wazig verhaal is, en misschien niet helemaal duidelijk maar ik moest het nu kwijt. Ik hoop dat iemand die de moeite heeft genomen dit hele verhaal te lezen ook advies of tips heeft....blijft ik bij hem??? of kies ik voor mijzelf en laat ik hem vallen?
Alvast bedankt,
Liefs, Cupcake!
maandag 1 februari 2010 om 23:10
ik zou niet samen kunnen zijn met iemand die geen 'dagbesteding' heeft...
Doet hij het huishouden? kookt hij voor je? klust hij in huis?
m.a.w. zit hij de hele dag op zijn gat of maakt hij zich thuis wel nuttig?
fulltime papa zijn lijkt mij nog een flinke dagbesteding..denk dat dat het probleem niet is....
Doet hij het huishouden? kookt hij voor je? klust hij in huis?
m.a.w. zit hij de hele dag op zijn gat of maakt hij zich thuis wel nuttig?
fulltime papa zijn lijkt mij nog een flinke dagbesteding..denk dat dat het probleem niet is....
maandag 1 februari 2010 om 23:19
Ik weet niet of het eerlijk is...het is ook niet zozeer een kwestie van niet willen. Ik ben er er wel van overtuigdt dat hij door zijn angsten en onzekerheden en neveusiteit (?) het ook echt niet zomaar kan. Juist daarom voel ik me vaak de bitch om er wéér over te beginnen.
In huis...hij maakt af en toe wat schoon, kookt niet, klust niet, computert! Dat doet ie wel...en dat doet ie goed en veel...
Ik ben van mezelf het type wat graag de lieve vrede bewaart en niemand wil kwetsen. Andere probleem is dat ik dus niet weet wat er gebeurt met hem als ik er een punt achter zet. Ik weet niet wat ie gaat doen...met zichzelf bedoel ik dan he! Dat maakt me angstig en misschien hou ik er daarom wel zo sterk aan vast. pfff....intens allemaal!
PS: Super bedankt voor de super snelle reacties!
In huis...hij maakt af en toe wat schoon, kookt niet, klust niet, computert! Dat doet ie wel...en dat doet ie goed en veel...
Ik ben van mezelf het type wat graag de lieve vrede bewaart en niemand wil kwetsen. Andere probleem is dat ik dus niet weet wat er gebeurt met hem als ik er een punt achter zet. Ik weet niet wat ie gaat doen...met zichzelf bedoel ik dan he! Dat maakt me angstig en misschien hou ik er daarom wel zo sterk aan vast. pfff....intens allemaal!
PS: Super bedankt voor de super snelle reacties!
maandag 1 februari 2010 om 23:24
Lieverd - los van het feit dat ik nog nooit iemand overtuigd met DT heb zien schrijven - vind ik niet dat je voor de lieve vrede bij hem moet blijven. Ik begrijp dat je iemand waarvan je houdt en waarmee je een diepe band hebt niet zomaar in de steek wil laten, maar om het cru te zeggen": wat hij zichzelf aandoet is niet jouw zaak. Het is een slechte basis voor een relatie.
Wandel jezelf niet voorbij, want daar kun je spijt van krijgen als je op een dag het echt zat bent en echt voor jezelf op wil komen. Jouw leven is ook iets waard,en ook al heb jij geen trauma, met jou mag ook rekening worden gehouden!
Wandel jezelf niet voorbij, want daar kun je spijt van krijgen als je op een dag het echt zat bent en echt voor jezelf op wil komen. Jouw leven is ook iets waard,en ook al heb jij geen trauma, met jou mag ook rekening worden gehouden!
maandag 1 februari 2010 om 23:28
Misschien is het "eerlijk" om even een achtergrondverhaal van mijn reactie erbij te vertellen. Ik heb een relatie gehad met iemand met een psychische aandoening, die niet in staat was om mij te geven wat ik nodig had ( ueberhaupt om te geven), en daarbij alleen aan zichzelf dacht en geen schuldgevoelens had naar anderen toe. Ik moest deze relatie voor mijn eigen bestwil verbreken,omdat ik op een bepaald punt - toen ik uitgerend was en uitgeput even halt hield - inzag dat deze relatie niet ging veranderen. Dit heeft me pijn gedaan, mijn hart gebroken. Er zijn nachten geweest waarin ik wanhopig werd, zo graag wilde ik hem terug. Achteraf is het de beste stap die ik heb kunnen nemen. Ik zeg niet dat jij hetzelfde moet doen, maar wel dat je moet proberen om eerlijk naar je gevoelens te kijken en je niet teveel te laten leiden door angst. Mijn grootste angst was een leven zonder hem. Foute angst, want inmiddels ben ik gelukkig getrouwd met mijn Grote Liefde en heb ik een relatie waar ik niets over te klagen heb.
maandag 1 februari 2010 om 23:30
quote:nouschi schreef op 01 februari 2010 @ 23:24:
" ik elke dag aan het werk en hij lekker huispapa zijn?"
Dit vind ik dan weer een rare zin.Ik vermoed het soort huispapa dat de gehele dag op de bank hangt en alleen de chipskruimels verbergt uit schuldgevoel maar verder geen poot uitsteekt in het huishouden. Want verder: ouderschap is de zwaarste baan!
" ik elke dag aan het werk en hij lekker huispapa zijn?"
Dit vind ik dan weer een rare zin.Ik vermoed het soort huispapa dat de gehele dag op de bank hangt en alleen de chipskruimels verbergt uit schuldgevoel maar verder geen poot uitsteekt in het huishouden. Want verder: ouderschap is de zwaarste baan!
maandag 1 februari 2010 om 23:30
d en t en dt zijn echt altijd al mijn zwakke plek geweest. alvast excuus voor alle foute plaatsingen van d's en t's die nog komen gaan.
Nouschi: Hoezo rare zin?
Sha_la: als het er zo staat is het inderdaad logisch en klinkt het als iets wat ik natuurlijk ook zo zou moeten zien. Alleen is de praktijk vaak minder makkelijk als de theorie. Ik hou van hem, en hij van mij, daar ben ik van overtuigD....maar is de liefde alleen genoeg?
Heb ik elk geval genoeg stof tot nadenken, bedankt!
Nouschi: Hoezo rare zin?
Sha_la: als het er zo staat is het inderdaad logisch en klinkt het als iets wat ik natuurlijk ook zo zou moeten zien. Alleen is de praktijk vaak minder makkelijk als de theorie. Ik hou van hem, en hij van mij, daar ben ik van overtuigD....maar is de liefde alleen genoeg?
Heb ik elk geval genoeg stof tot nadenken, bedankt!
maandag 1 februari 2010 om 23:31
Heel erg naar! Een vriendin van mij heeft in dezelfde situatie gezeten. Het heeft jaren geduurd voordat ze zichzelf van hem los kon maken, maar op een gegeven moment ging het echt niet meer.. Haar vriend is na lang praten en weinig veranderingen op verzoek van haar weer bij zijn ouders gaan wonen. Dit gaf haar de ruimte om er achter te komen wat ze met haar toekomst wilde en of hij daar bij hoorde. Uiteindelijk heeft ze er voor gekozen om alleen verder te gaan en is de relatie uit gegaan.
anoniem_13558 wijzigde dit bericht op 01-02-2010 23:33
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
maandag 1 februari 2010 om 23:31
Meid denk aan jezelf!
Deze man gaat je nooit gelukkig maken! Hij is voor jou een vertrouwde wereld maar daardoor hou je er te lang aan vast.
Je weet al lang wat je moet doen maar dat gaat pijn doen, heel veel pijn! En daar ben je bang voor
en niet alleen dat je zegt; ik weet niet of het eerlijk is..........hoezo!? met een man blijven die niet goed genoeg is voor je. Dat is pas oneerlijk!!!! tegenover jezelf!!
Kom uit je te verzorgende rol JIJ bent verantwoordelijk voor JOUW geluk en dat ga je op de lange duur niet vinden met deze man.
Mss een beetje een botte reactie maar ik hoop zo dat je voor jezelf kiest en niet ten koste van alles voor hem. Dat is nml wat je nu doet!
Laat je niet langer tegenhouden. Dit leven is geen generale repetitie, this is it!
Deze man gaat je nooit gelukkig maken! Hij is voor jou een vertrouwde wereld maar daardoor hou je er te lang aan vast.
Je weet al lang wat je moet doen maar dat gaat pijn doen, heel veel pijn! En daar ben je bang voor
en niet alleen dat je zegt; ik weet niet of het eerlijk is..........hoezo!? met een man blijven die niet goed genoeg is voor je. Dat is pas oneerlijk!!!! tegenover jezelf!!
Kom uit je te verzorgende rol JIJ bent verantwoordelijk voor JOUW geluk en dat ga je op de lange duur niet vinden met deze man.
Mss een beetje een botte reactie maar ik hoop zo dat je voor jezelf kiest en niet ten koste van alles voor hem. Dat is nml wat je nu doet!
Laat je niet langer tegenhouden. Dit leven is geen generale repetitie, this is it!
maandag 1 februari 2010 om 23:33
Sha_la: Dat is dus precies mijn situatie op dit moment. Hij denkt aan mij als het moet, niet uit zichzelf. Hij denkt inderdaad vooral veel aan wat hij wil. Wat hij wil kopen en wil doen. Heb wel eens tegen hem gezegd dat ik het gevoel heb dat ik alleen in deze relatie zit en hij gewoon een soort passagier is. Zoals ik al zei dat verandert het een aantal dagen en dan is het weer zoals het daarvoor was.
Nine: Bot is inderdaad wat ik nodig heb, de zacht lieve aanpak schijnt niet te werken. Dat hebben de mensen om mij heen al geprobeert, daarom nu de mening van volslagen vreemde mensen, die mening is tenminste echt eerlijk.
En inderdaad, dat soort huispapa bedoel ik! Ik weet dat de verzorgende ouder een hele zware taak is. Mijn zus doet het ook alleen met 2 kleintjes, groot respect voor iedereen die het wel kan.
Nine: Bot is inderdaad wat ik nodig heb, de zacht lieve aanpak schijnt niet te werken. Dat hebben de mensen om mij heen al geprobeert, daarom nu de mening van volslagen vreemde mensen, die mening is tenminste echt eerlijk.
En inderdaad, dat soort huispapa bedoel ik! Ik weet dat de verzorgende ouder een hele zware taak is. Mijn zus doet het ook alleen met 2 kleintjes, groot respect voor iedereen die het wel kan.
anoniem_100103 wijzigde dit bericht op 01-02-2010 23:35
Reden: reactie
Reden: reactie
% gewijzigd
maandag 1 februari 2010 om 23:36
quote:cupcakes schreef op 01 februari 2010 @ 23:30:
Sha_la: als het er zo staat is het inderdaad logisch en klinkt het als iets wat ik natuurlijk ook zo zou moeten zien. Alleen is de praktijk vaak minder makkelijk als de theorie. Ik hou van hem, en hij van mij, daar ben ik van overtuigD....maar is de liefde alleen genoeg?
Heb ik elk geval genoeg stof tot nadenken, bedankt!Dat weet ik. Dat is ook het harde aan jouw situatie. Daarom is het aan jou om te beslissen wat je doet, want alleen jij kunt voelen wat voor jou genoeg is. Wij kunnen je slechts op basis van onze eigen ervaringen vertellen wat WIJ zouden doen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben van mening dat liefde alleen niet genoeg is voor een relatie, en ben tot die slotsom gekomen door mijn eerdere ervaring in relatie land. Maar dat geldt voor mij. Helaas moet je hier zelf achter komen...... maar misschien helpen al onze tips en gedachten jou een eindje op weg in je zoektocht.....
Sha_la: als het er zo staat is het inderdaad logisch en klinkt het als iets wat ik natuurlijk ook zo zou moeten zien. Alleen is de praktijk vaak minder makkelijk als de theorie. Ik hou van hem, en hij van mij, daar ben ik van overtuigD....maar is de liefde alleen genoeg?
Heb ik elk geval genoeg stof tot nadenken, bedankt!Dat weet ik. Dat is ook het harde aan jouw situatie. Daarom is het aan jou om te beslissen wat je doet, want alleen jij kunt voelen wat voor jou genoeg is. Wij kunnen je slechts op basis van onze eigen ervaringen vertellen wat WIJ zouden doen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben van mening dat liefde alleen niet genoeg is voor een relatie, en ben tot die slotsom gekomen door mijn eerdere ervaring in relatie land. Maar dat geldt voor mij. Helaas moet je hier zelf achter komen...... maar misschien helpen al onze tips en gedachten jou een eindje op weg in je zoektocht.....
maandag 1 februari 2010 om 23:36
maandag 1 februari 2010 om 23:38
Hou oud is jouw vriend? Het lijkt erop dat hij zijn verantwoordelijkheden niet echt neemt, en er maar een beetje " op los leeft" als een puber die denkt dat de gehele wereld om hem draait. Terwijl je in een relatie toch ook bepaalde verantwoordelijkheden hebt ( als in : geven en nemen). Is hij op andere fronten wel wat actiever? Bijvoorbeeld als hij computert, of als het op computervriendjes/computerzaken aankomt? Kan hij het wel, heb je het idee dat hij die "houding" alleen bij jou/thuis heeft of is dit gewoon iets wat hij altijd doet?
maandag 1 februari 2010 om 23:41
maandag 1 februari 2010 om 23:41
Ehm. Nog even een opmerking over die Anti Depressiva... Er zijn tal van merken die in de slaapkamer niets laten merken.
Volgens mij valt het bij de merken Seroxat en Cipramil allemaal wel mee, maar pin me er niet op vast!
Frappante keuze trouwens: of geen kinderen( lees: geen seks) maar een "gezonde" kerel op AD,
of
kinderen met een kerel in de problemen
Volgens mij valt het bij de merken Seroxat en Cipramil allemaal wel mee, maar pin me er niet op vast!
Frappante keuze trouwens: of geen kinderen( lees: geen seks) maar een "gezonde" kerel op AD,
of
kinderen met een kerel in de problemen
maandag 1 februari 2010 om 23:50
Liefde alleen is niet genoeg voor een langdurige over het algemeen fijne relatie. Dat is het al niet voor twee wel gezonde geesten.
Hij doet nu af en toe iets in het huishouden, kookt niet en klust niet. Hoe denk je dat dat zal zijn als ie wel een dagbesteding behalve computeren heeft? Bijvoorbeeld computeren voor een baas, zoals ik. Of bedoel je daarmee dat ie spelletjes speelt enzo?
Kies voor jezelf! Dat doe ik ook, en in mijn geval betekent dat dat ik aan de relatie met mijn man werk, deze relatie koester en ervan geniet zonder dat deze relatie mij in de weg staat, integendeel, deze relatie haalt het beste in mij naar boven. Voor jezelf kiezen betekent dus niet automatisch 'niet met de ander' dus.
Hij doet nu af en toe iets in het huishouden, kookt niet en klust niet. Hoe denk je dat dat zal zijn als ie wel een dagbesteding behalve computeren heeft? Bijvoorbeeld computeren voor een baas, zoals ik. Of bedoel je daarmee dat ie spelletjes speelt enzo?
Kies voor jezelf! Dat doe ik ook, en in mijn geval betekent dat dat ik aan de relatie met mijn man werk, deze relatie koester en ervan geniet zonder dat deze relatie mij in de weg staat, integendeel, deze relatie haalt het beste in mij naar boven. Voor jezelf kiezen betekent dus niet automatisch 'niet met de ander' dus.
maandag 1 februari 2010 om 23:56
Ik heb mijn berichtje nu al vijf keer herschreven maar ik krijg op één of andere manier moeilijk verwoord wat ik precies wil zeggen .
Wat ik dus bedoel is dat ik persoonlijk niet zou kunnen samen zou kunnen zijn bij iemand die zijn goede kwaliteiten (waar je op gevallen bent) niet in de praktijk omzet en daar eigenlijk ook geen intentie toe heeft.
Want hoe kan je dan weten hoe iemand écht in elkaar zit als hij eigenlijk geen (volwaardig) leven heeft waar hij zich in uit? En op goed geluk blijven geloven in loze woorden voor de rest van je leven, stel je jezelf niet enorm kwetsbaar op zo?
Wat ik dus bedoel is dat ik persoonlijk niet zou kunnen samen zou kunnen zijn bij iemand die zijn goede kwaliteiten (waar je op gevallen bent) niet in de praktijk omzet en daar eigenlijk ook geen intentie toe heeft.
Want hoe kan je dan weten hoe iemand écht in elkaar zit als hij eigenlijk geen (volwaardig) leven heeft waar hij zich in uit? En op goed geluk blijven geloven in loze woorden voor de rest van je leven, stel je jezelf niet enorm kwetsbaar op zo?
maandag 1 februari 2010 om 23:57
Ja, in dit geval denk ik dat ook Sha_la, maar je hoort het tegenwoordig zo vaak "Kies voor jezelf!" . Ik wilde vooral vertellen dat voor jezelf kiezen helemaal niet hoeft te betekenen dat je in je eentje verder gaat als je iemand tegen komt die wel bij je past.
Het klinkt mij namelijk altijd zo "Fuck de rest, zorg alleen voor je zelf!" in de oren. Maar dat ligt aan mij
Het klinkt mij namelijk altijd zo "Fuck de rest, zorg alleen voor je zelf!" in de oren. Maar dat ligt aan mij
dinsdag 2 februari 2010 om 00:33
Ik denk dat het toch verstandig is voor jezelf te kiezen! Je geeft al aan dat je het al een langere tijd hebt geprobeerd, maar blijkbaar kan of wil hij niet structureel veranderen! Je bent echt geen bitch als je er weer over begint! Hij leeft in jou huis (wel met eigen inkomen maar toch) en als je de hele dag niets te doen hebt, is het niet meer dan logisch dat je het huishouden dan doet!?! Hij kan zich niet altijd blijven verschuilen achter zijn nervositeit als jij niet het gevoel hebt dat hij er meer dan voldoende aan heeft gedaan! Je houdt nu juist de "schijn" op dat het "goed" is, dat is des te meer een reden erover te beginnen! Nu heb je jezelf ermee!
Maak voor jezelf een lijstje van plussen en minnen! Kijk daarbij ook wat jij in de toekomst wil en wat je bij hem kan verwachten op dat vlak! Als je nog niet het gevoel hebt dat je wil breken met hem, kun je je "wensenlijstje" aan hem geven en desnoods een "deadline" stellen dat hij verbetering heeft aangebracht bij de dingen die jij graag anders ziet! Dan heb je voor jezelf ook nog even tijd om erover na te denken wat jij echt wil....
Ik hoop dat je voor jezelf de beste beslissing kunt nemen!
Buitenstaanders kunnen je emotie niet voelen, waardoor het makkelijker is te oordelen! Wij kunnen je wel objectief adviseren en dat is alleen maar fijn denk ik....
Succes!
Maak voor jezelf een lijstje van plussen en minnen! Kijk daarbij ook wat jij in de toekomst wil en wat je bij hem kan verwachten op dat vlak! Als je nog niet het gevoel hebt dat je wil breken met hem, kun je je "wensenlijstje" aan hem geven en desnoods een "deadline" stellen dat hij verbetering heeft aangebracht bij de dingen die jij graag anders ziet! Dan heb je voor jezelf ook nog even tijd om erover na te denken wat jij echt wil....
Ik hoop dat je voor jezelf de beste beslissing kunt nemen!
Buitenstaanders kunnen je emotie niet voelen, waardoor het makkelijker is te oordelen! Wij kunnen je wel objectief adviseren en dat is alleen maar fijn denk ik....
Succes!
