Relaties
alle pijlers
op spokenjacht...
woensdag 3 februari 2010 om 12:04
Hoi,
Ik zit even met het volgende. Mijn vriend en ik zijn nu 4 jaar bij elkaar en we hebben trouwplannen. Nu is het zo dat zowel hij als ik in onze vorige relaties geen heilige boontjes waren. Hij ging vreemd en ik nog heel veel vreemder. Nu is het wel zo als ik naar mezelf kijk dat ik in mn huidige relatie dus écht die behoefte niet heb. Het stiekeme gedoe...was er helemaal klaar mee en hoe niet-netjes het ook was, achteraf zie ik in dat mijn toenmalige vriendjes niet echt Mr Right te noemen waren. Nog steeds niet netjes van me maar al doende leert men..toch?
Afijn mijn vriend zegt er hetzelfde over te denken. Het was tussen ons vanaf dag 1 vlam in de pan, boem en 'het gevoel' van dit is hem/haar. Wel is het zo dat ik zie dat hij veel aandacht krijgt. Ook van een bepaade vrouwelijke collega die altijd krabbeltjes op zn hyves zet in de trant van "hey handsome" "hey lekker ding" "hey mr Greeneyes" en weetikveel wat voor nét iets te kleffe zooi. Ik heb weleens een gesprek gehad over exen, vorige liefdes etc met een flessie wijn erbij. Typisch avondje ouwe zonden ophalen. Ik heb een neus voor dingen en heb hem al eerder geconfronteerd met die vrouw en dat ik dacht dat zij hem leuk vind. Maar hij zegt 'och ze is een flirt en zo doet ze bij heel veel mannen.' Tja...kan natuurlijk.
Laatst stond er weer een klef verhaal op zn hyves. Dus ik hem vragen van Spreek je haar nog weleens dan (hij heeft sinds kort een andere baan) Dus hij vertelt me dat ze af en toe nog hyves contact hebben en dat ze het moeilijk heeft want ze gaat scheiden. Dus ik draai beetje door (heb ik 1x per maand vlak voor mn ongesteldheid last van) en ja hoor komt de aap uit de mouw. Ze zijn vreemd met elkaar gegaan. 10 jaar geleden volgens hem, terwijl ze allebei een partner hadden.
Ik voel me zo genaaid want heb altijd dat gevoel gehad van Er broeit wat en ik kan de vinger er niet op leggen. Hij heeft me vrolijk meegenomen naar haar verjaardag en ze doet altijd kei aardig tegen me als ik haar tegen kom.
Aan de ene kant denk ik jeeeej meid overdrijf niet (dat zeg ik tegen mezelf he) het was 10 jaar geleden, let the skeletons stay in the closet. Maar de schoen wringt bij mij dat ik denk Waarom hier over liegen? Ik lieg dus echt nooit over exen, scharrels etc. Waarom niet? Waarvoor zou ik...dat is over and done with. Ik hou nu van hem. Ik sta met 1 voet in de bruiloft, de jurk hangt al klaar en ineens weet ik t allemaal niet zo zeker meer. Het vertrouwen is een beetje weg zeg maar...
Ben effe in een baalbui want ik kom er ook net achter dat mijn inschrijving bij de woning bouw dus gecancelled is en mn inschrijving per 2001 in rook is opgegaan. (ja uit pure nijd dacht ik laat ik eens inloggen om te kijken of ik ergens goedkoop een flatje kan regelen just in case) Afijn mn emoties springen beetje van de hak op de tak.
Ik zit even met het volgende. Mijn vriend en ik zijn nu 4 jaar bij elkaar en we hebben trouwplannen. Nu is het zo dat zowel hij als ik in onze vorige relaties geen heilige boontjes waren. Hij ging vreemd en ik nog heel veel vreemder. Nu is het wel zo als ik naar mezelf kijk dat ik in mn huidige relatie dus écht die behoefte niet heb. Het stiekeme gedoe...was er helemaal klaar mee en hoe niet-netjes het ook was, achteraf zie ik in dat mijn toenmalige vriendjes niet echt Mr Right te noemen waren. Nog steeds niet netjes van me maar al doende leert men..toch?
Afijn mijn vriend zegt er hetzelfde over te denken. Het was tussen ons vanaf dag 1 vlam in de pan, boem en 'het gevoel' van dit is hem/haar. Wel is het zo dat ik zie dat hij veel aandacht krijgt. Ook van een bepaade vrouwelijke collega die altijd krabbeltjes op zn hyves zet in de trant van "hey handsome" "hey lekker ding" "hey mr Greeneyes" en weetikveel wat voor nét iets te kleffe zooi. Ik heb weleens een gesprek gehad over exen, vorige liefdes etc met een flessie wijn erbij. Typisch avondje ouwe zonden ophalen. Ik heb een neus voor dingen en heb hem al eerder geconfronteerd met die vrouw en dat ik dacht dat zij hem leuk vind. Maar hij zegt 'och ze is een flirt en zo doet ze bij heel veel mannen.' Tja...kan natuurlijk.
Laatst stond er weer een klef verhaal op zn hyves. Dus ik hem vragen van Spreek je haar nog weleens dan (hij heeft sinds kort een andere baan) Dus hij vertelt me dat ze af en toe nog hyves contact hebben en dat ze het moeilijk heeft want ze gaat scheiden. Dus ik draai beetje door (heb ik 1x per maand vlak voor mn ongesteldheid last van) en ja hoor komt de aap uit de mouw. Ze zijn vreemd met elkaar gegaan. 10 jaar geleden volgens hem, terwijl ze allebei een partner hadden.
Ik voel me zo genaaid want heb altijd dat gevoel gehad van Er broeit wat en ik kan de vinger er niet op leggen. Hij heeft me vrolijk meegenomen naar haar verjaardag en ze doet altijd kei aardig tegen me als ik haar tegen kom.
Aan de ene kant denk ik jeeeej meid overdrijf niet (dat zeg ik tegen mezelf he) het was 10 jaar geleden, let the skeletons stay in the closet. Maar de schoen wringt bij mij dat ik denk Waarom hier over liegen? Ik lieg dus echt nooit over exen, scharrels etc. Waarom niet? Waarvoor zou ik...dat is over and done with. Ik hou nu van hem. Ik sta met 1 voet in de bruiloft, de jurk hangt al klaar en ineens weet ik t allemaal niet zo zeker meer. Het vertrouwen is een beetje weg zeg maar...
Ben effe in een baalbui want ik kom er ook net achter dat mijn inschrijving bij de woning bouw dus gecancelled is en mn inschrijving per 2001 in rook is opgegaan. (ja uit pure nijd dacht ik laat ik eens inloggen om te kijken of ik ergens goedkoop een flatje kan regelen just in case) Afijn mn emoties springen beetje van de hak op de tak.
woensdag 3 februari 2010 om 12:10
woensdag 3 februari 2010 om 12:13
mee eens Maja!
Wij vrouwen draaien nu eens in de zoveel tijd ff door..... hihi.
Dan kunnen we de realiteit niet meer helder zien.
Probeer dus nu niet meteen beren te zien, "overleef" eerst even je "paniek-doordraai-PMS"-gedoe.
En dan lijkt me (in alle realiteit) voor jezelf eens goed kijken naar dat onderbuikgevoel niet verkeerd....
Maar niet nu!!!
Wij vrouwen draaien nu eens in de zoveel tijd ff door..... hihi.
Dan kunnen we de realiteit niet meer helder zien.
Probeer dus nu niet meteen beren te zien, "overleef" eerst even je "paniek-doordraai-PMS"-gedoe.
En dan lijkt me (in alle realiteit) voor jezelf eens goed kijken naar dat onderbuikgevoel niet verkeerd....
Maar niet nu!!!
woensdag 3 februari 2010 om 12:13
Ik zie weinig verschil in betekenis tussen 'ze flirt wat'+verjaardagsbezoek en '10 jaar geleden zijn we ooit vreemdgegaan'.
Als je baalt over zijn leugens en het ook echt als leugens ziet; hoe is het gesprek dan verder verlopen? Wat vond hij zelf van het 'achterhouden'?
Ben je wel eens goed bij jezelf nagegaan of je zelf echt over elke flirt, ook over die waar je je om wat voor reden over schaamt, echt 100% eerlijk bent geweest?
Verder; als jullie samenwonen en gaan trouwen, wordt het toch wel eens tijd dat je samen hebt gedefiniëerd waar eerlijkheid begint en ophoudt, wat je wel en niet hoe precies af wilt sluiten en wat je voor jezelf mag houden, en hoe ver flirten van anderen mag gaan voor een van jullie 2 het af dient te kappen.
Vind het een beetje klinken alsof dat gedeelte nog niet heel serieus is afgebakend.
Als je baalt over zijn leugens en het ook echt als leugens ziet; hoe is het gesprek dan verder verlopen? Wat vond hij zelf van het 'achterhouden'?
Ben je wel eens goed bij jezelf nagegaan of je zelf echt over elke flirt, ook over die waar je je om wat voor reden over schaamt, echt 100% eerlijk bent geweest?
Verder; als jullie samenwonen en gaan trouwen, wordt het toch wel eens tijd dat je samen hebt gedefiniëerd waar eerlijkheid begint en ophoudt, wat je wel en niet hoe precies af wilt sluiten en wat je voor jezelf mag houden, en hoe ver flirten van anderen mag gaan voor een van jullie 2 het af dient te kappen.
Vind het een beetje klinken alsof dat gedeelte nog niet heel serieus is afgebakend.
woensdag 3 februari 2010 om 12:16
Ik wil niet meteen beren zien maar ik ben zelf ook weleens bedrogen en dat hele circus wil ik gewoon niet meer. Ik had een streep onder mn verleden gezet en ik vind een basis van een relatie is vertrouwen.
Ik heb gewoon een hekel aan onderbuik gevoelen en liegen. Waarvoor zou je liegen als je niks te verbergen hebt.
Een maand geleden hadden we ook al ruzie. We zitten op een chatsite en das leuk voor je engels en gewoon beetje slap ouwehoeren met mensen all over the world. Wij hadden alleen samen de afspraak 'zodra iemand begint van Ik vind je leuk' dan kappen we het af. Daar was ie het mee eens. Zit ie met een of ander mens waar ik ook onderbuikgevoelens bij kreeg maar bij hoog en laag vol te houden dat ze het over koetjes en kalfjes hebben. Kom ik er later door stom toeval achter dat ze al twee weken berichtjes naar hem liep te sturen van I wanna be with you and no matter what you look like, i love you. (ook te zielig voor woorden dat een of ander mens na 3 weken chatten met een vent die ze nog nooit gezien heeft dat soort onzin stuurt) Ik had al gelijk door dat het hele chatgebeuren voor haar geen spelletje was en voila ik had gelijk.
En als hij gewoon eerlijk had gezegd van Hey je had gelijk, kijk die meid stuurt me gekke berichtjes..was er niks aan t handje geweest. Maar ik kreeg te horen van zowel zij als hem dat IK een jaloerse vrouw ben haha. Kortom de afspraak Kappenn als de tegenpartij te persoonlijk word, had ie ook al aan zn laars gelapt. Ik chat ook weleens, en als een man te klef doet druk ik op DELETE. Heb een chatbuddy in de VS en als ik boos ben op mn vriend zegt ie dat we het moeten uitpraten. Das heel wat anders dan een meid die gaat lopen stoken en zegt 'oh schatje kom maar bij mij wonen'.
Daar hebben we goede gesprekken over gehad want ik denk dat er wat mankeert aan zn gevoel voor eigenwaarde (hij zoekt best wel bevestiging en hij is niet echt immuum voor verhalen van 'zielige vrouwtjes' en heb hem ook gezegd dat ik me daar zorgen om maak. En nu komt dit weer boven drijven... ik word er zo moe van. 4 jaar lang geen vuiltje aan de lucht en nu blijkt dat hij gewoon keihard in mn gezicht loopt te liegen. En t maakt me niet uit waarover ie liegt maar het geeft me gewoon een gevoel van onbehagen dat hij dat doet.
Ik heb gewoon een hekel aan onderbuik gevoelen en liegen. Waarvoor zou je liegen als je niks te verbergen hebt.
Een maand geleden hadden we ook al ruzie. We zitten op een chatsite en das leuk voor je engels en gewoon beetje slap ouwehoeren met mensen all over the world. Wij hadden alleen samen de afspraak 'zodra iemand begint van Ik vind je leuk' dan kappen we het af. Daar was ie het mee eens. Zit ie met een of ander mens waar ik ook onderbuikgevoelens bij kreeg maar bij hoog en laag vol te houden dat ze het over koetjes en kalfjes hebben. Kom ik er later door stom toeval achter dat ze al twee weken berichtjes naar hem liep te sturen van I wanna be with you and no matter what you look like, i love you. (ook te zielig voor woorden dat een of ander mens na 3 weken chatten met een vent die ze nog nooit gezien heeft dat soort onzin stuurt) Ik had al gelijk door dat het hele chatgebeuren voor haar geen spelletje was en voila ik had gelijk.
En als hij gewoon eerlijk had gezegd van Hey je had gelijk, kijk die meid stuurt me gekke berichtjes..was er niks aan t handje geweest. Maar ik kreeg te horen van zowel zij als hem dat IK een jaloerse vrouw ben haha. Kortom de afspraak Kappenn als de tegenpartij te persoonlijk word, had ie ook al aan zn laars gelapt. Ik chat ook weleens, en als een man te klef doet druk ik op DELETE. Heb een chatbuddy in de VS en als ik boos ben op mn vriend zegt ie dat we het moeten uitpraten. Das heel wat anders dan een meid die gaat lopen stoken en zegt 'oh schatje kom maar bij mij wonen'.
Daar hebben we goede gesprekken over gehad want ik denk dat er wat mankeert aan zn gevoel voor eigenwaarde (hij zoekt best wel bevestiging en hij is niet echt immuum voor verhalen van 'zielige vrouwtjes' en heb hem ook gezegd dat ik me daar zorgen om maak. En nu komt dit weer boven drijven... ik word er zo moe van. 4 jaar lang geen vuiltje aan de lucht en nu blijkt dat hij gewoon keihard in mn gezicht loopt te liegen. En t maakt me niet uit waarover ie liegt maar het geeft me gewoon een gevoel van onbehagen dat hij dat doet.
woensdag 3 februari 2010 om 12:21
Over eerlijkheid, ik weet even niet wie het aanhaalde. Ik hoef echt niet elke flirt te weten. Maar als ik zeg Hee schat ga je mee naar de verjaardag van Pietje en Pietje is iemand waar ik stiekem mee heb lopen vozen dan vind ik mezelf een leugenaar als ik vrolijk beweer dat er nooit wat is voorgevallen tussen mij en Pietje.
In het geval van deze collega, ik zag dat zij altijd op een bepaalde manier naar hem keek en hij verzekerde me dat zij nou eenmaal zo naar mannen kijkt. Op mijn vraag of er wat tussen hen heeft gespeeld heeft hij recht in mn gezicht gezegd dat dit niet zo was en dat hij haar totaal niet interessant vond. Sorry maar als ik had geweten dat ze dingen hadden gedaan samen had ik niet vrolijk meegegaan naar die verjaardag en al veel eerder aan de bel getrokken over die kleffe hyves berichten.
Eerlijkheid en vreemdgaan is voor mij Wat je niet durft/doet waar je partner bij is, doe je ook niet achter elkaars rug. Ik kan er niet tegen als me word gezegd dat het aan mij ligt, terwijl ik er later achter kom dat mn onderbuik gevoel terecht was.
~neemt nog een hap chocola~
In het geval van deze collega, ik zag dat zij altijd op een bepaalde manier naar hem keek en hij verzekerde me dat zij nou eenmaal zo naar mannen kijkt. Op mijn vraag of er wat tussen hen heeft gespeeld heeft hij recht in mn gezicht gezegd dat dit niet zo was en dat hij haar totaal niet interessant vond. Sorry maar als ik had geweten dat ze dingen hadden gedaan samen had ik niet vrolijk meegegaan naar die verjaardag en al veel eerder aan de bel getrokken over die kleffe hyves berichten.
Eerlijkheid en vreemdgaan is voor mij Wat je niet durft/doet waar je partner bij is, doe je ook niet achter elkaars rug. Ik kan er niet tegen als me word gezegd dat het aan mij ligt, terwijl ik er later achter kom dat mn onderbuik gevoel terecht was.
~neemt nog een hap chocola~
woensdag 3 februari 2010 om 12:26
Ja die leugens... ik zou er ook niet mee kunnen leven.
Gewoon het feit dat je er niet van uit kan gaan dat wat je vriend zegt, de waarheid is. Dus zul je het altijd weer moeten gaan checken. Zo irritant! Je word op deze manier 'in het paranoide hoekje' gedwongen zonder dat dat je intentie was en natuurlijk voel je je er klote bij.
Zelf zou ik er niet mee kunnen leven maar goed, misschien kun je onderscheid maken tussen de leugens? Dat hij de kleine - voor hem onbelangrijke dingen verzwijgt of verdraaid - maar verder niet liegt over dat jij de enige bent en hij wil trouwen e.d.?
Alleen zo heb je zelf nog een leven denk ik.
Nou ik hoop dat jullie eruit komen. Succes!
Gewoon het feit dat je er niet van uit kan gaan dat wat je vriend zegt, de waarheid is. Dus zul je het altijd weer moeten gaan checken. Zo irritant! Je word op deze manier 'in het paranoide hoekje' gedwongen zonder dat dat je intentie was en natuurlijk voel je je er klote bij.
Zelf zou ik er niet mee kunnen leven maar goed, misschien kun je onderscheid maken tussen de leugens? Dat hij de kleine - voor hem onbelangrijke dingen verzwijgt of verdraaid - maar verder niet liegt over dat jij de enige bent en hij wil trouwen e.d.?
Alleen zo heb je zelf nog een leven denk ik.
Nou ik hoop dat jullie eruit komen. Succes!
woensdag 3 februari 2010 om 12:30
Ook ik ben in mijn vorige relatie bedrogen en er is op meerdere vlakken vreselijk tegen me gelogen.
Dit alles kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel na 5 jaar samengewoond te hebben. We hadden net een huis gekocht (we woonden al 5 jaar samen in een koopappartement, en dat huis stond voor mij toch wel symbool voor "we maken een volgende stap"..... huisje boompje beestje, zeg maar). Kortom; de schok was groot.... erg groot!!! Ik dacht echt dat hij me nooit zou kunnen bedriegen.
Nou... wake up; WEL DUS!
Heb een jaar over gedaan om te beseffen wat er nu eigenlijk gebeurd was. Dat de persoon met wie ik samen leefde dus eigenlijk onbekend voor me was;.... ik bedoel; wie was hij? allemaal leugens.....
Door na afloop terug te kijken merk ik dat ik in de relatie (ondanks mijn 100% overtuiging dat hij nooit vreemd zou gaan) op vele momenten echt wel een onderbuikgevoel heb gehad.
Ik kon er de vinger niet opleggen en vond het ook echt wel prima hoor dat hij bijv. tot diep in de nacht ging stappen, samenwerkte met een ex van hem enz.... Maar mijn onderbuik wist het al!!!
En daarom denk ik dat je echt serieus moet gaan kijken waar dat onderbuik gevoel vandaan komt..... en probeer het bij jezelf te houden!!!!
Jij hebt er last van.... ongeacht of het zo is of niet.... jij hebt er last van!!!! Waarom??? Toch niet zomaar????
En als hij in zijn hart een goed plekje voor je heeft zou hij op zijn minst serieus naar jouw 'angsten' moeten luisteren, ook al zijn ze -volgens hemzelf- niet waar!
En misschien is dat nog wel het meest waar je onderbuikgevoel over gaat.....
"Waarom negeert hij mijn gevoelens???"
Maar dat is iets waar je voor jezelf uit moet komen....
Dit alles kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel na 5 jaar samengewoond te hebben. We hadden net een huis gekocht (we woonden al 5 jaar samen in een koopappartement, en dat huis stond voor mij toch wel symbool voor "we maken een volgende stap"..... huisje boompje beestje, zeg maar). Kortom; de schok was groot.... erg groot!!! Ik dacht echt dat hij me nooit zou kunnen bedriegen.
Nou... wake up; WEL DUS!
Heb een jaar over gedaan om te beseffen wat er nu eigenlijk gebeurd was. Dat de persoon met wie ik samen leefde dus eigenlijk onbekend voor me was;.... ik bedoel; wie was hij? allemaal leugens.....
Door na afloop terug te kijken merk ik dat ik in de relatie (ondanks mijn 100% overtuiging dat hij nooit vreemd zou gaan) op vele momenten echt wel een onderbuikgevoel heb gehad.
Ik kon er de vinger niet opleggen en vond het ook echt wel prima hoor dat hij bijv. tot diep in de nacht ging stappen, samenwerkte met een ex van hem enz.... Maar mijn onderbuik wist het al!!!
En daarom denk ik dat je echt serieus moet gaan kijken waar dat onderbuik gevoel vandaan komt..... en probeer het bij jezelf te houden!!!!
Jij hebt er last van.... ongeacht of het zo is of niet.... jij hebt er last van!!!! Waarom??? Toch niet zomaar????
En als hij in zijn hart een goed plekje voor je heeft zou hij op zijn minst serieus naar jouw 'angsten' moeten luisteren, ook al zijn ze -volgens hemzelf- niet waar!
En misschien is dat nog wel het meest waar je onderbuikgevoel over gaat.....
"Waarom negeert hij mijn gevoelens???"
Maar dat is iets waar je voor jezelf uit moet komen....
woensdag 3 februari 2010 om 12:34
Eerst dacht ik ook, niet te veel beren zien, het is lang geleden. Maar wat je daarna allemaal vertelde... hmm. Daar zou ik dus ook van balen.
Ik krijg het idee dat deze vos z'n streken nog niet verleerd is. Misschien moet je hem eens op de man af vragen waarom hij eigenlijk wil trouwen en of hij bereid is z'n vrijgezelle bestaan (voorzover je dat kan noemen als je samenwoont) op te geven. Het lijkt me belangrijk voor je om dat te weten en hoe hij dat ziet, en dat mag je best vragen.
Sterkte!
Ik krijg het idee dat deze vos z'n streken nog niet verleerd is. Misschien moet je hem eens op de man af vragen waarom hij eigenlijk wil trouwen en of hij bereid is z'n vrijgezelle bestaan (voorzover je dat kan noemen als je samenwoont) op te geven. Het lijkt me belangrijk voor je om dat te weten en hoe hij dat ziet, en dat mag je best vragen.
Sterkte!
woensdag 3 februari 2010 om 12:35
Hahah ja ik baal gewoon. 4 jaar lang geen onderbuik gevoelens gehad. En niet omdat ik mn kop in het zand stak maar het was er gewoon niet. En ik ben boos omdat ik paranoide gevonden word over dingen, die later waar blijken te zijn.
Ik zie haar of die chatvriendin niet als fysieke bedreiging. Het heeft ook niks met mijn eigenwaarde te maken want ik sta met twee benen stevig op de grond. Ik vind het alleen irritant dat hij me met een onderbuik gevoel opzadelt terwijl het niet hoeft.
Hij beweert bij hoog en laag dat ie niet vreemdgaat, en van me houdt. Ik weet het gezegde over eens een vreemdganger maar aan de andere kant als ik naar mezelf kijk, ik was er ook klaar mee en ben er ook mee gestopt.
Deels van mijn vroegere vreemdgaan is te verklaren door lage eigenwaarde. Je bent gevleid door aandacht, door nog goed in de markt liggen etc. Ik heb de afgelopen 4 jaar grote ontwikkeling doorgemaakt en heb nu niet meer een of ander zielig stiekem sms contact nodig om me leuk te voelen ofzo. Kortom de hele drijfveer om vreemd te gaan is bij mij verdwenen. Het kan dus wel, je leven beteren.
Door dit soort stomme leugens over dingen waar we duidelijk afspraken over hadden, gaat mijn interne sensor nu op tilt. Helemaal nu er getrouwd gaat worden. Het 'straks trouw ik met een leugenaar' gevoel word steeds sterker. Het ondermijnt mn WIJ-gevoel. Hij heeft die ontwikkeling bij mij in positieve zin ook gezien, en heeft me gevraagd hem hierbij te helpen omdat hij nu ook inziet dat hij zelf qua eigenwaarde nog niet heel lekker in zn vel zit. En daar knelt de schoen. Tuurlijk wil ik hem helpen maar niet als hij al over kleine dingen loopt te liegen. Dan zegt een stemmetje in mn hoofd 'zoek het lekker uit'
Ik zie haar of die chatvriendin niet als fysieke bedreiging. Het heeft ook niks met mijn eigenwaarde te maken want ik sta met twee benen stevig op de grond. Ik vind het alleen irritant dat hij me met een onderbuik gevoel opzadelt terwijl het niet hoeft.
Hij beweert bij hoog en laag dat ie niet vreemdgaat, en van me houdt. Ik weet het gezegde over eens een vreemdganger maar aan de andere kant als ik naar mezelf kijk, ik was er ook klaar mee en ben er ook mee gestopt.
Deels van mijn vroegere vreemdgaan is te verklaren door lage eigenwaarde. Je bent gevleid door aandacht, door nog goed in de markt liggen etc. Ik heb de afgelopen 4 jaar grote ontwikkeling doorgemaakt en heb nu niet meer een of ander zielig stiekem sms contact nodig om me leuk te voelen ofzo. Kortom de hele drijfveer om vreemd te gaan is bij mij verdwenen. Het kan dus wel, je leven beteren.
Door dit soort stomme leugens over dingen waar we duidelijk afspraken over hadden, gaat mijn interne sensor nu op tilt. Helemaal nu er getrouwd gaat worden. Het 'straks trouw ik met een leugenaar' gevoel word steeds sterker. Het ondermijnt mn WIJ-gevoel. Hij heeft die ontwikkeling bij mij in positieve zin ook gezien, en heeft me gevraagd hem hierbij te helpen omdat hij nu ook inziet dat hij zelf qua eigenwaarde nog niet heel lekker in zn vel zit. En daar knelt de schoen. Tuurlijk wil ik hem helpen maar niet als hij al over kleine dingen loopt te liegen. Dan zegt een stemmetje in mn hoofd 'zoek het lekker uit'
woensdag 3 februari 2010 om 12:36
Tsja, zouden de vorige exen van jullie je ook zo onzeker gevoeld hebben? Een onderbuik gevoel hebben maar je vinger er niet op kunnen leggen? Een genaaid gevoel? Zou zomaar kunnen.
Het hoeft niet maar iets zegt me van een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken? Of weet je zeker dat het goed zit? Als het goed zit dan zou er niets in jullie weg hoeven te staan om gelukkig te worden samen.
Het hoeft niet maar iets zegt me van een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken? Of weet je zeker dat het goed zit? Als het goed zit dan zou er niets in jullie weg hoeven te staan om gelukkig te worden samen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 3 februari 2010 om 12:41
je geeft zelf het antwoord al, hè eightieschick....
de oorzaak voor het vreemdgaan is je gebrek aan eigenwaarde.
JIJ hebt de afgelopen jaren hard gewerkt om dit probleem aan te pakken (waarvoor mijn grote complimenten!!!!). Jouw behoefte om vreemd te gaan is verdwenen....
HIJ daarentegen is niet aan de slag gegaan....... hij is een vos gebleven????
de oorzaak voor het vreemdgaan is je gebrek aan eigenwaarde.
JIJ hebt de afgelopen jaren hard gewerkt om dit probleem aan te pakken (waarvoor mijn grote complimenten!!!!). Jouw behoefte om vreemd te gaan is verdwenen....
HIJ daarentegen is niet aan de slag gegaan....... hij is een vos gebleven????
woensdag 3 februari 2010 om 12:42
Daarbij snap ik niet dat mensen met wildvreemden aan de andere kant van de wereld gaan zitten chatten. Ga dan ook bij vrienden live langs. En iemand met zo'n verleden die de hele tijd zit te chatten, dat zou ik al verdacht vinden.
Maarja, ik ben niet zo van het chatten, zal wel te oud zijn (of interessantere bezigheden hebben)
Maarja, ik ben niet zo van het chatten, zal wel te oud zijn (of interessantere bezigheden hebben)
woensdag 3 februari 2010 om 12:43
Ik denk wel dat ie niet is vreemdgegaan. Ik weet alleen wel dat als hij vrouwelijke aandacht krijgt zn ego begint te kwispelen. En daar zit het hem in. Ik vind zelf aandacht ook leuk. Ging laatst met vriendinnen stappen en heb aandacht zat gehad. Maar daar houdt het op.
Die bevestiging is leuk maar ik ga echt niet met zo'n man zoenen of bellen omdat ik gek ben op mn vriend. En ik trap zéker niet in zielige verhaaltjes als in "ik ga scheiden en kan wel een vriend gebruiken" "oh wat ben je mooi/leuk/aardig" Als een man zo tegen me begint dan heb ik zoiets van Bel het GGZ. Mijn vriend daarentegen is soms net de barmhartige samaritaan. Hij zegt geen NEE dus dan staat ons hele huis weer vol met computers die gerepareerd moeten worden etc.
Hij liep laatst te jammeren dat ie niet vreemdging en ik heb me hardop afgevraagd of ie niet vreemd ging omdat HIJ er gewoon sterk genoeg voor in zn schoenen staat, of omdat hij toevallig geen zielige 'needy' vrouwtjes achter zich aan heeft gehad de afgelopen tijd. Ik heb gewoon het idee dat er wat mankeert aan zijn ruggengraat eigenlijk. Klinkt misschien heel hard wat ik zeg, maar dat kan hij echt alleen zelf oplossen vrees ik.
Die bevestiging is leuk maar ik ga echt niet met zo'n man zoenen of bellen omdat ik gek ben op mn vriend. En ik trap zéker niet in zielige verhaaltjes als in "ik ga scheiden en kan wel een vriend gebruiken" "oh wat ben je mooi/leuk/aardig" Als een man zo tegen me begint dan heb ik zoiets van Bel het GGZ. Mijn vriend daarentegen is soms net de barmhartige samaritaan. Hij zegt geen NEE dus dan staat ons hele huis weer vol met computers die gerepareerd moeten worden etc.
Hij liep laatst te jammeren dat ie niet vreemdging en ik heb me hardop afgevraagd of ie niet vreemd ging omdat HIJ er gewoon sterk genoeg voor in zn schoenen staat, of omdat hij toevallig geen zielige 'needy' vrouwtjes achter zich aan heeft gehad de afgelopen tijd. Ik heb gewoon het idee dat er wat mankeert aan zijn ruggengraat eigenlijk. Klinkt misschien heel hard wat ik zeg, maar dat kan hij echt alleen zelf oplossen vrees ik.
woensdag 3 februari 2010 om 12:47
quote:emaille schreef op 03 februari 2010 @ 12:42:
Daarbij snap ik niet dat mensen met wildvreemden aan de andere kant van de wereld gaan zitten chatten. Ga dan ook bij vrienden live langs. En iemand met zo'n verleden die de hele tijd zit te chatten, dat zou ik al verdacht vinden.
Maarja, ik ben niet zo van het chatten, zal wel te oud zijn (of interessantere bezigheden hebben)Het is geen sekschat of wat dan ook, het is meer tijdverdrijf van mijn kant. In zn vorige baan was hij vaak weg s avonds en ik deed aan online roleplayen. Dan worden je karakters weliswaar verliefd op elkaar in sommige gevallen maar dat voelt alsof je aan een interactief boek aan t schrijven bent. Ik ben echt geen geld in een ouwe sok aan t sparen om een of andere dude gozer in amerika op te gaan zoeken.
Dat chatten is stukke minder geworden omdat hij nu andere tijden werkt. Alleen omdat zijn engels nogal brak was is hij ook voor de gein eens gaan kijken. Omdat het wat mij betreft onschuldig is zolang je duidelijke afspraken hebt over feiten en fictie, zag ik daar het kwade niet in. Hij kan er duidelijk niet mee omgaan dat blijkt maar weer. We hadden de deal dat er geen Real Life Echt Leven in die chats aan bod zou komen alleen storytelling verhaaltjes vertellen... maar dat kan ie dus niet.
Daarbij snap ik niet dat mensen met wildvreemden aan de andere kant van de wereld gaan zitten chatten. Ga dan ook bij vrienden live langs. En iemand met zo'n verleden die de hele tijd zit te chatten, dat zou ik al verdacht vinden.
Maarja, ik ben niet zo van het chatten, zal wel te oud zijn (of interessantere bezigheden hebben)Het is geen sekschat of wat dan ook, het is meer tijdverdrijf van mijn kant. In zn vorige baan was hij vaak weg s avonds en ik deed aan online roleplayen. Dan worden je karakters weliswaar verliefd op elkaar in sommige gevallen maar dat voelt alsof je aan een interactief boek aan t schrijven bent. Ik ben echt geen geld in een ouwe sok aan t sparen om een of andere dude gozer in amerika op te gaan zoeken.
Dat chatten is stukke minder geworden omdat hij nu andere tijden werkt. Alleen omdat zijn engels nogal brak was is hij ook voor de gein eens gaan kijken. Omdat het wat mij betreft onschuldig is zolang je duidelijke afspraken hebt over feiten en fictie, zag ik daar het kwade niet in. Hij kan er duidelijk niet mee omgaan dat blijkt maar weer. We hadden de deal dat er geen Real Life Echt Leven in die chats aan bod zou komen alleen storytelling verhaaltjes vertellen... maar dat kan ie dus niet.
anoniem_100186 wijzigde dit bericht op 03-02-2010 12:49
Reden: engelse terminologie aangepast
Reden: engelse terminologie aangepast
% gewijzigd
woensdag 3 februari 2010 om 12:51
Internet gedoe is alleen onschuldig als je feiten en fictie kan scheiden, er niet dagenlang achter zit, en je aan de afspraken houd die je maakt. Daarnaast helpt een sociaal leven buiten de computer ook wel. Iets wat ik heb maar nu ik er over nadenk... mijn vriend word alleen gebeld als ze wat van m nodig hebben zoals advies bij computerproblemen. Dat er gewoon eens iemand belt om een biertje met hem te doen...nooit.
Toen ik hem leerde kennen stond er ook een 0 op mijn vriendenteller maar inmiddels heb ik een leuke baan, een sociaal leven, een paar goede vriendinnen en eigenlijk altijd wel wat te doen. Daar heb ik hard aan gewerkt en dat was ook echt hard nodig. Ik heb de hoop dat mn vriend ook beetje die kant op gaat want hij werkte eerst nacht en avonddiensten dat is ook best funest voor je sociale leven. En in de weekenden dat hij vrij was, waren zijn kinderen hier dus dan kan je ook niks doen. Nu werkt hij kantoortijden dus gaan er weer deuren open die eerst gesloten waren.
Toen ik hem leerde kennen stond er ook een 0 op mijn vriendenteller maar inmiddels heb ik een leuke baan, een sociaal leven, een paar goede vriendinnen en eigenlijk altijd wel wat te doen. Daar heb ik hard aan gewerkt en dat was ook echt hard nodig. Ik heb de hoop dat mn vriend ook beetje die kant op gaat want hij werkte eerst nacht en avonddiensten dat is ook best funest voor je sociale leven. En in de weekenden dat hij vrij was, waren zijn kinderen hier dus dan kan je ook niks doen. Nu werkt hij kantoortijden dus gaan er weer deuren open die eerst gesloten waren.
woensdag 3 februari 2010 om 12:57
Vind het trouwens wel de ontwikkeling van de eeuw. Als ik vroeger een drankje van een vent kreeg was ik gevleid en makkelijk het bed in te lullen. Als dat nu gebeurd vind ik het eerder lachwekkend en al helemaal als ik die trouwring zie. Ben heeel even gevleid dat ik aandacht krijg en dat slaat al snel om in Ja nu weten we het wel. Best wel een heerlijk gevoel dat eigenwaarde 
