Psyche
alle pijlers
De dood
donderdag 4 februari 2010 om 21:01
Hallo,
Wat gebeurt er na de dood? Houd jou deze vraag soms ook bezig?
Misschieen lijk ik wel raar, maar ik ben me zo bewust van de dood. Uiteindelijk zal het ons allemaal treffen. Er is geen ontkomen aan.
Het is niet zo dat deze bewustwording mijn dagelijks leven belemmerd, toch denk ik er soms over na.
In mijn omgeving heb ik gemerkt, zijn er mensen helemaal niet mee bezig.
Heb jij dat ook? Houd jou de dood soms ook bezig?
Misschieen wel rare vragen, maar ben er wel benieuwd naar....
Wat gebeurt er na de dood? Houd jou deze vraag soms ook bezig?
Misschieen lijk ik wel raar, maar ik ben me zo bewust van de dood. Uiteindelijk zal het ons allemaal treffen. Er is geen ontkomen aan.
Het is niet zo dat deze bewustwording mijn dagelijks leven belemmerd, toch denk ik er soms over na.
In mijn omgeving heb ik gemerkt, zijn er mensen helemaal niet mee bezig.
Heb jij dat ook? Houd jou de dood soms ook bezig?
Misschieen wel rare vragen, maar ben er wel benieuwd naar....
donderdag 4 februari 2010 om 22:04
quote:lichtpuntjes schreef op 04 februari 2010 @ 21:17:
Ik denk er sinds kort ook heel erg vaak aan, sla er soms een beetje in door. Kan er 's nachts ook wel eens niet van slapen. Krijg dan een soort van hartkloppingen. Maar ik ben vorig jaar 4 mensen verloren. Waarvan 3 relatief jonge mensen aan kanker. Daarna heb ik dit gekregen.
Dit heb ik ook. Blinde paniek.
Ik ben ook weleens heel erg boos geworden op mijn ouders omdat zij dood gaan. Hoe konden ze in vredesnaam aan kinderen beginnen als ze wisten dat hun kinderen zo veel van hun houden en hen dit dan kunnen aandoen.
Nu kun je denken, zo dacht je als kind, maar nee dat waren woorden van mij op mijn 23e.
Ik krijg er nu wel hulp voor hoor, maar de dood is wel iets waar ik nu nog absoluut geen vrede mee heb en niet mee kan omgaan.
Late ontwikkeling of iets, weet het niet.
Moeilijk hoor.
Ik denk er sinds kort ook heel erg vaak aan, sla er soms een beetje in door. Kan er 's nachts ook wel eens niet van slapen. Krijg dan een soort van hartkloppingen. Maar ik ben vorig jaar 4 mensen verloren. Waarvan 3 relatief jonge mensen aan kanker. Daarna heb ik dit gekregen.
Dit heb ik ook. Blinde paniek.
Ik ben ook weleens heel erg boos geworden op mijn ouders omdat zij dood gaan. Hoe konden ze in vredesnaam aan kinderen beginnen als ze wisten dat hun kinderen zo veel van hun houden en hen dit dan kunnen aandoen.
Nu kun je denken, zo dacht je als kind, maar nee dat waren woorden van mij op mijn 23e.
Ik krijg er nu wel hulp voor hoor, maar de dood is wel iets waar ik nu nog absoluut geen vrede mee heb en niet mee kan omgaan.
Late ontwikkeling of iets, weet het niet.
Moeilijk hoor.
Poelepoelepoelepoes!
donderdag 4 februari 2010 om 22:07
donderdag 4 februari 2010 om 22:13
quote:Rogue1 schreef op 04 februari 2010 @ 22:04:
Ja, maar de bijna doodervaring is toch allang uitgelegd dat dat een reactie is van je hersens? Dat wit licht/tunnel zien enzo helemaal niet kan?
niet dus! daar gingen ze altijd maar vanuit omdat ze het verder niet konden verklaren, maar er was nog nooit een onderzoek naar gedaan...
Dit is dus de eerste echte wetenschappelijke onderzoek naar bijna dood ervaringen.
Ja, maar de bijna doodervaring is toch allang uitgelegd dat dat een reactie is van je hersens? Dat wit licht/tunnel zien enzo helemaal niet kan?
niet dus! daar gingen ze altijd maar vanuit omdat ze het verder niet konden verklaren, maar er was nog nooit een onderzoek naar gedaan...
Dit is dus de eerste echte wetenschappelijke onderzoek naar bijna dood ervaringen.
donderdag 4 februari 2010 om 22:21
quote:Nastik schreef op 04 februari 2010 @ 21:21:
Ik denk er weleens over na, wat er hiernaa is. Ik verwacht dat er niks is. Gewoon, niks.
2 jaar geleden, toen ik een kind kreeg en trouwde, heb ik alles een keer op papier gezet. Mijn oma overleed in 2007 en we wisten eigenlijk niet hoe ze alles wilde. Dat was moeilijk.
Ik ben banger voor de dood van bijv. mijn kind als voor mijn eigen dood. Het lijkt me wel eng om te weten dat je doodgaat. Maar het lijkt me 1000keer erger om met de dood van een geliefde geconfronteerd te worden.
Ik ben dus niet bang voor de dood. Ik denk er weleens over na.
Ik denk er weleens over na, wat er hiernaa is. Ik verwacht dat er niks is. Gewoon, niks.
2 jaar geleden, toen ik een kind kreeg en trouwde, heb ik alles een keer op papier gezet. Mijn oma overleed in 2007 en we wisten eigenlijk niet hoe ze alles wilde. Dat was moeilijk.
Ik ben banger voor de dood van bijv. mijn kind als voor mijn eigen dood. Het lijkt me wel eng om te weten dat je doodgaat. Maar het lijkt me 1000keer erger om met de dood van een geliefde geconfronteerd te worden.
Ik ben dus niet bang voor de dood. Ik denk er weleens over na.
donderdag 4 februari 2010 om 22:33
idd de dood van je eigen kind is het ergste wat een ouder kan overkomen.
Ben zelf 5 mnd geleden mijn dochter verloren na een ziekbed van bijna 4 jaar,Ze is maar net 17 jaar geworden.En ook al wisten we dat ze niet oud zou worden je hoopt altijd op dat ene wonder..
Maar ook ben ik door haar dood er van overtuigd dat er meer is na de Dood.Ze heeft een paar weken voor haar sterven een Bijna Dood ervaring gehad plus meerdere malen voordat ze ging DE ANDERE KANT GEZIEN waarna ze vertelde dat het ECHT bestond en dat het er zo mooi en vredig was (Nou als er iemand in niks geloofde was mijn dochter het wel)ze zei altijd als er een GOD of iets is snap ik al niet wat ik heb foutgedaan in dit F..K leven waarom moet ik zo ziek zijn,En wat is de zin van mijn bestaan met zo,n leven...Maar namate haar sterven dichterbij kwam zei ze Mam er is echt veel meer na dit leven,En ook al ben ik niet meer hier ik zal altijd bij je zijn en als het jou tijd is zal ik je wachten
Dus ja Dood is idd Dood maar weet zeker dat we daarna door gaan naar een volgend level..Maar Nee het verdriet en gemis is er helaas niet minder door..Maarja Life Goes On.. hoe moeilijk ook.
Ben zelf 5 mnd geleden mijn dochter verloren na een ziekbed van bijna 4 jaar,Ze is maar net 17 jaar geworden.En ook al wisten we dat ze niet oud zou worden je hoopt altijd op dat ene wonder..
Maar ook ben ik door haar dood er van overtuigd dat er meer is na de Dood.Ze heeft een paar weken voor haar sterven een Bijna Dood ervaring gehad plus meerdere malen voordat ze ging DE ANDERE KANT GEZIEN waarna ze vertelde dat het ECHT bestond en dat het er zo mooi en vredig was (Nou als er iemand in niks geloofde was mijn dochter het wel)ze zei altijd als er een GOD of iets is snap ik al niet wat ik heb foutgedaan in dit F..K leven waarom moet ik zo ziek zijn,En wat is de zin van mijn bestaan met zo,n leven...Maar namate haar sterven dichterbij kwam zei ze Mam er is echt veel meer na dit leven,En ook al ben ik niet meer hier ik zal altijd bij je zijn en als het jou tijd is zal ik je wachten
Dus ja Dood is idd Dood maar weet zeker dat we daarna door gaan naar een volgend level..Maar Nee het verdriet en gemis is er helaas niet minder door..Maarja Life Goes On.. hoe moeilijk ook.
donderdag 4 februari 2010 om 23:11
De paniek en angst zullen wel veroorzaakt zijn door de aanloop naar de shock. Op zich is er geen rationele reden om volledig in paniek te schieten als er een tweede (of derde) prikje wordt gedaan voor een infuus.
Ik schat op basis van deze ervaring in dat dood zijn best prettig kan zijn, maar dood gaan iets heel naars.
Ik schat op basis van deze ervaring in dat dood zijn best prettig kan zijn, maar dood gaan iets heel naars.
donderdag 4 februari 2010 om 23:12
Ach ja Elize troost ..ik weet niet of dat het woord is..
het is heel bizar als je zoiets meemaakt en je dochter zo letterlijk alles kon beschrtijven hoe het daar was,Oma die op haar wachte als de tijd zover was ,Het gaf haar rust en geen angst voor de Dood.Maar het blijft zo zuur je dochter te verliezen die tot haar 13de nooit ziek is geweest 2havo/vwo op haar sloffen doet en dan ziek wordt en op de dag van vandaag niemand weet wat ze mankeerde,al haar lichaamsfuncties vielen in de loop der jaren uit zonder oorzaak.,ze kon niks meer.Echt om gek van te worden dat een kind anno 2009 sterft aan iets waarvan de medici niet weet wat het was..
het is heel bizar als je zoiets meemaakt en je dochter zo letterlijk alles kon beschrtijven hoe het daar was,Oma die op haar wachte als de tijd zover was ,Het gaf haar rust en geen angst voor de Dood.Maar het blijft zo zuur je dochter te verliezen die tot haar 13de nooit ziek is geweest 2havo/vwo op haar sloffen doet en dan ziek wordt en op de dag van vandaag niemand weet wat ze mankeerde,al haar lichaamsfuncties vielen in de loop der jaren uit zonder oorzaak.,ze kon niks meer.Echt om gek van te worden dat een kind anno 2009 sterft aan iets waarvan de medici niet weet wat het was..
