De dood

04-02-2010 21:01 169 berichten
Hallo,



Wat gebeurt er na de dood? Houd jou deze vraag soms ook bezig?

Misschieen lijk ik wel raar, maar ik ben me zo bewust van de dood. Uiteindelijk zal het ons allemaal treffen. Er is geen ontkomen aan.

Het is niet zo dat deze bewustwording mijn dagelijks leven belemmerd, toch denk ik er soms over na.



In mijn omgeving heb ik gemerkt, zijn er mensen helemaal niet mee bezig.

Heb jij dat ook? Houd jou de dood soms ook bezig?



Misschieen wel rare vragen, maar ben er wel benieuwd naar....
Alle reacties Link kopieren
En toen ik dood ging dacht ik "nou gaat 't gebeuren" (aha)

Nou wordt 't leven pas echt interessant (aha)

Ach, je kent dat wel, die spanning van tevoren

En dan valt 't toch ontzettend tegen want



Niks na de dood, er is niks na de dood

Dus weg met eeuwig leven, en weg met Heilig Brood

Er is niks na de dood, dus ga maar lekker rood

Er is niks of niemand na de dood



Nu heb ik spijt, ja spijt, van al mijn aardse dagen (aha)

Zo zonder zonden, nee nooit eens immoreel (aha)

Ik zou nu best wel een gokje willen wagen

Maar 't is te laat, slechts wormen zijn mijn deel



Niks na de dood, er is niks na de dood

Dus weg reincarnatie, en weg Allah is groot

Er is niks na de dood, dus ga maar lekker rood

Er is niks of niemand na de dood



(Haha)



Soms dan vragen ze me: "meneer, hoe weet u dat nou" (aha)

"U staat hier toch te staan, wat een idee" (aha)

En dan zeg ik "ongelovige, pas op met jou

"Ik ben jouw redder en ik ben hier op toernee"

Als je gelooft in niks, dan valt 't altijd mee



Niks na de dood, er is niks na de dood

Dus weg reincarnatie, en weg met Heilig Brood

Er is niks na de dood, dus ga maar lekker rood

Er is niks of niemand na de dood





Tekst: Toontje Lager
Alle reacties Link kopieren
Sja wat is dood. Niemand die het echt weet. En daarom vind ik het doodeng. Ik probeer het zoveel mogelijk van me af te zetten want als ik er goed over nadenk word ik bang. Je weet dat het je gaat overkomen maar hebt geen flauw benul hoe het voelt/is. Dat dood dood is, gewoon er niet meer zijn. Zoals iemand anders al zei gewoon net als voor je bestaan, vind ik nog het minst eng. En eigenlijk ook wel logisch. Wat het nut dan is? Geen idee gewoon de aarde bevolken/bevuilen. Wat is nut?

Wat is het nut van een hemel, of eeuwig leven. Daar kan ik me ook niks bijvoorstellen. De mogelijkheid van een hel is ook doodeng. Een volgend level? Wat moet ik me daar bijvoorstellen? Het leven is een spel? Dan kun je het toch ook uitspelen?

Hoe langer ik er over nadenk hoe meer vragen ik krijg. Ik leef gewoon nu, en daar wil ik van genieten voor zover dat kan. Door veel na te denken over de dood wordt mijn leven niet leuker, wel moeilijker. Volgens mij is het iets waar ik toch nooit uit kom.
Alle reacties Link kopieren
In een cynische bui denk ik wel eens dat Nirwana (het eind van het spel) een rots is of zo.

Volkomen doelloos. Volkomen in rust. Daar hebben we dan zo hard zulke traumatische leventjes voor geleefd.
quote:bosaapje schreef op 04 februari 2010 @ 22:42:

Veel rust, licht en liefde...Ja, zo heb ik het ook gevoeld....
quote:Rogue1 schreef op 04 februari 2010 @ 22:04:

Ja, maar de bijna doodervaring is toch allang uitgelegd dat dat een reactie is van je hersens? Dat wit licht/tunnel zien enzo helemaal niet kan?





Dat geloof ik niet, hoe kom je dan aan die intense gevoelens na zo een BDE?

Ik heb het zelf ervaren en de gevoelens erna zijn onbeschrijfelijk mooi.
Ik heb werkelijk geen idee.

Dus geloof ik maar in een hele fijne hemel met veel bier, wijn en chocolade. Als je het toch niet weet, kun je net zo goed iets leuks uit kiezen om in te geloven, nietwaar?
Alle reacties Link kopieren
Je kunt je ook ongelofelijk mooi en vredig voelen na een zelfaangemaakt shot van hormonen zoals endorfine etc.

Na het leveren van een geweldige prestatie zoals een bevalling. Het is dan niet alleen het kind dat je gelukzalig maakt, maar ook je lichaam die het signaal geeft dat je klaar bent.

Eens met biologische verklaring van BDE dus. Wat het niet minder mooi maakt, en wat ik er bijzonder aan vind is dat iedereen tunnel/licht lijkt te ervaren.
Voor je geboren werd, was je er ook niet. Dus waarom zou je er na de dood nog zijn.

Zo belangrijk zijn we niet hoor, dat we na de dood ergens voort blijven bestaan.

We zijn gewoon dingen, net als planten, dieren etc. die ontstaan en weer weggaan. Dat is maar goed ook.
quote:DeMi03 schreef op 04 februari 2010 @ 22:33:

idd de dood van je eigen kind is het ergste wat een ouder kan overkomen.

Ben zelf 5 mnd geleden mijn dochter verloren na een ziekbed van bijna 4 jaar,Ze is maar net 17 jaar geworden.En ook al wisten we dat ze niet oud zou worden je hoopt altijd op dat ene wonder..

Maar ook ben ik door haar dood er van overtuigd dat er meer is na de Dood.Ze heeft een paar weken voor haar sterven een Bijna Dood ervaring gehad plus meerdere malen voordat ze ging DE ANDERE KANT GEZIEN waarna ze vertelde dat het ECHT bestond en dat het er zo mooi en vredig was (Nou als er iemand in niks geloofde was mijn dochter het wel)ze zei altijd als er een GOD of iets is snap ik al niet wat ik heb foutgedaan in dit F..K leven waarom moet ik zo ziek zijn,En wat is de zin van mijn bestaan met zo,n leven...Maar namate haar sterven dichterbij kwam zei ze Mam er is echt veel meer na dit leven,En ook al ben ik niet meer hier ik zal altijd bij je zijn en als het jou tijd is zal ik je wachten

Dus ja Dood is idd Dood maar weet zeker dat we daarna door gaan naar een volgend level..Maar Nee het verdriet en gemis is er helaas niet minder door..Maarja Life Goes On.. hoe moeilijk ook.





Jouw verhaal heeft mij echt heel erg aangegrepen.

Vreselijk om mee te maken.



Ik zweefde ook lange tijd tussen dood en leven...uiteindelijk wel gehaald maar het was een hele zware tijd voor mijn naaste en mij.
Alle reacties Link kopieren
quote:absoluteEinstein schreef op 05 februari 2010 @ 09:05:

Voor je geboren werd, was je er ook niet. Dus waarom zou je er na de dood nog zijn.

Zo belangrijk zijn we niet hoor, dat we na de dood ergens voort blijven bestaan.

We zijn gewoon dingen, net als planten, dieren etc. die ontstaan en weer weggaan. Dat is maar goed ook.Helemaal eens. Sommige mensen vinden dit een nare gedachte, ik vind het zelf troostrijk. Het eeuwige leven vind ik juist een beklemmende gedachte. Maar wat AE ook zegt, we zijn maar heel gewone wezens, en als we sterven houdt het (voor ons dan) op.
Alle reacties Link kopieren
Dieren en planten, hebben geen geweten, en beseffen ook niet dat ze dood gaan, mensen wel
Alle reacties Link kopieren
quote:zuchtervan schreef op 05 februari 2010 @ 18:48:

Dieren en planten, hebben geen geweten, en beseffen ook niet dat ze dood gaan, mensen wel

Dieren beseffen prima dat ze dood gaan. Waar haal je dat vandaan dat ze dat niet doen? Olifanten rouwen ook om overleden familie?

Dit is precies wat mij zo tegenstaat in religie, het idee dat de mens de kroon van de schepping is. De mens is niet meer dan het Ebola-virus, een rivierkreeft of een hazelworm. Misschien wat meer cellen en wat ingewikkelder reacties op de omgeving, maar we zijn niet intrinsiek beter, hoger of wat dan ook. Een dier is een dier, en een mens is ook een dier.
Wat een mooi onderwerp!



Heb geen bde gehad, maar ben er wel dichtbij geweest. Mijn lichaam holde achteruit en ik ging hallucineren van de pijn. Zag knalrode aarbeien zweven boven een prachtig zomerstrand (een beetje zoals die eekhoorn in Ice Age, als hij zijn BDE heeft).



Ik ben nooit echt bang geweest voor de dood, maar wel voor het lijden, de pijn. Dat is door bovenstaande ervaring wel versterkt. Dat is eigenlijk ook mijn grootste vraag aan het leven, waarom is er zoveel lijden?



Wat betreft de zin van het leven, ik denk dat dat inderdaad het leven zelf is en wat jij doorgeeft aan anderen. Iemand gaf mij ooit dit voorbeeld:

Als jij chagerijnig in de taxi stapt, beinvloed je de taxichauffeur negatief, die dit dan weer doorgeeft aan zijn volgende klant. Maar op het moment dat jij blij de taxi instapt, geef je de positieve werking door. Het gaat om de zaadjes die je plant en hoe die dan weer tot bloei komen in onder andere de mensen om ons heen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Keranet schreef op 05 februari 2010 @ 19:17:

Wat betreft de zin van het leven, ik denk dat dat inderdaad het leven zelf is en wat jij doorgeeft aan anderen. Iemand gaf mij ooit dit voorbeeld:

Als jij chagerijnig in de taxi stapt, beinvloed je de taxichauffeur negatief, die dit dan weer doorgeeft aan zijn volgende klant. Maar op het moment dat jij blij de taxi instapt, geef je de positieve werking door. Het gaat om de zaadjes die je plant en hoe die dan weer tot bloei komen in onder andere de mensen om ons heen.Maar dat is toch niet de zin van het leven? Dat is wat je maar beter kan doen nu je er toch bent. En wat dat betreft ben ik het helemaal met je eens. Maar het leven an sich is zinloos. Dat ik er ben is volstrekt toeval, en was ik er niet geweest, had niemand mij gemist.
Alle reacties Link kopieren
quote:lichtpuntjes schreef op 04 februari 2010 @ 21:25:

[...]





En hoe bang je ook bent, je moet gewoon ooit dood. Je hebt er geen vat op, geen controle op.



Klinkt misschien heel gek, maar ik denk dan aan mijn hart, het hoeft maar even niet meer te kloppen en ik ben er geweest en pffhh dan word ik gek als ik daar aan denk.





Dit omschrijft precies hoe ik er ook wel eens mee bezig ben en er over denk... Ik kan er soms ook echt in doordraaien... Dan kan ik gewoon een hele nacht niet slapen en word ik er zo nerveus van, dat mijn eigen hart als een bezetene gaat kloppen, en dan word ik nog zenuwachtiger...



Wel héél fijn om te lezen dat dus niet zo 'gek' is... En toch echt meer mensen er last van hebben (met enige regelmaat).



Overigens ben ik er persoonlijk wel echt van overtuigd dat er meer is na de dood, en dat je er niet zomaar niet meer bent. En ik geloof dat je verloren dierbaren nog steeds op een manier bij je zijn en over je waken.
quote:delphicat schreef op 05 februari 2010 @ 19:22:

[...]



Maar dat is toch niet de zin van het leven? Dat is wat je maar beter kan doen nu je er toch bent. En wat dat betreft ben ik het helemaal met je eens. Maar het leven an sich is zinloos. Dat ik er ben is volstrekt toeval, en was ik er niet geweest, had niemand mij gemist.



Ik denk dat dat uiteindelijk het enige is wat je doorgeeft, wat jou laat doorleven, zegmaar. Als dood dood is, dus als jij er fysiek niet meer bent en er ook geen andere dimensie is na de dood, dan leef je nog steeds door maar door dit soort dingen.



Daarom is het voor mij de zin van mijn leven.



Maar wat dan de grotere zin van het leven op zich is, tsja. Misschien een toevallige botsing van deeltjes, misschien een andere demensie, misschien iets the matrix achtigs, geen idee.

Want ook als je het wetenschappelijk benaderd: waar komen de deeltjes dan vandaan? Uit het niets? Wat is het niets? enzovoort enzovoort.

Ik leg me er bij neer dat ik het niet weet en sluit dus ook niets uit.
quote:Keranet schreef op 05 februari 2010 @ 19:38:

[...]





Ik denk dat dat uiteindelijk het enige is wat je doorgeeft, wat jou laat doorleven, zegmaar. Als dood dood is, dus als jij er fysiek niet meer bent en er ook geen andere dimensie is na de dood, dan leef je nog steeds door maar door dit soort dingen.



Daarom is het voor mij de zin van mijn leven.



Maar wat dan de grotere zin van het leven op zich is, tsja. Misschien een toevallige botsing van deeltjes, misschien een andere demensie, misschien iets the matrix achtigs, geen idee.

Want ook als je het wetenschappelijk benaderd: waar komen de deeltjes dan vandaan? Uit het niets? Wat is het niets? enzovoort enzovoort. Ik leg me er bij neer dat ik het niet weet en sluit dus ook niets uit.





Inderdaad, daarnaast vind ik het leven té mooi om in de oerknal te kunnen geloven.

De mens met zijn omgeving (het lichaam, gevoelens, natuur, heelal, het leven zelf...) is zo bijzonder, dat de theorie van de Big Bang mij tegenstaat.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nina28 schreef op 05 februari 2010 @ 20:39:

Inderdaad, daarnaast vind ik het leven té mooi om in de oerknal te kunnen geloven.

De mens met zijn omgeving (het lichaam, gevoelens, natuur, heelal, het leven zelf...) is zo bijzonder, dat de theorie van de Big Bang mij tegenstaat.Ik vind het leven ook heel bijzonder, en ik kan er enorm van onder de indruk zijn hoe een eindeloze reeks toeval tot hier en nu heeft geleid. We voelen dezelfde bewondering denk ik, alleen hebben er een andere verklaring voor
Alle reacties Link kopieren
quote:zuchtervan schreef op 05 februari 2010 @ 18:48:

Dieren en planten, hebben geen geweten, en beseffen ook niet dat ze dood gaan, mensen wel

Hoe weet je dat? Ik moet de eerste pratende plant (of rots) nog tegenkomen.

Het zou zomaar kunnen dat er heel andere bewustzijnsvormen bestaan dan de onze, waar wij geen inzicht in hebben.
Zuchtervan, een wezenlijk verschil tussen mens en dier/plant is dat wij kunnen communiceren.

Maar of dat zij geen geweten of besef hebben kunnen wij toch niet weten?
Alle reacties Link kopieren
Interessant onderwerp.



Maar wat ik me afvraag: hoe kan een BDE nou iets zeggen over je toestand ná de dood? Het is toch niet voor niets een bijna-dood-ervaring? Er is niemand die echt dood is geweest (dus één of meerdere dagen) en toen kon vertellen wat er gebeurd was.
Je hoeft niet altijd te geloven wat je denkt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Gamuza schreef op 05 februari 2010 @ 21:49:

Maar wat ik me afvraag: hoe kan een BDE nou iets zeggen over je toestand ná de dood? Het is toch niet voor niets een bijna-dood-ervaring? Er is niemand die echt dood is geweest (dus één of meerdere dagen) en toen kon vertellen wat er gebeurd was.Heb je helemaal gelijk in. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat een BDE iets te maken heeft met wat er na de dood zou zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nina28 schreef op 05 februari 2010 @ 21:44:

Zuchtervan, een wezenlijk verschil tussen mens en dier/plant is dat wij kunnen communiceren.

Dieren kunnen niet communiceren? Dieren doen niet anders! Die maken geluiden, scheiden stoffen af, etc. En ja, zelfs planten communiceren via bepaalde stoffen. En dat is alleen maar wat wij kunnen zien en waarnemen. Zoals Mamzelle al zei: wij weten niet wat er allemaal voor bewustzijnsniveaus er zijn waarop planten en dieren kunnen communiceren.

Maar een deel van de communicatie tussen dieren of planten kunnen wij gewoon waarnemen.
Alle reacties Link kopieren
Wat een interessant topic! Pas geleden ben ik ook tot een inzicht gekomen wat dit betreft: ik ben een paar keer flauwgevallen en heb nu het idee dat doodgaan net zo voelt als dat. Er gebeurt immers hetzelfde toch? Je hersenen krijgen geen zuurstof meer. Vind het ook niet echt een fijn idee, maar aan de andere kant als je 'aan het flauwvallen' bent besef je dat op een gegeven moment ook niet meer.
Alle reacties Link kopieren
Zelfs op celniveau is er iets van communicatie of organisatie. Hoe anders komt een klompje volledig identieke cellen tot specialisatie en dus tot de onderdelen van een mens (of grassprietje for that matter, al kan ik met dat laatste een misser maken wegens onvoldoende kennis van de conceptie van een plant).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven