Gezondheid
alle pijlers
Vader na lichte tia nu (vasculaire) dementie?
vrijdag 5 februari 2010 om 10:30
Mijn vader heeft vorig jaar september een lichte tia gehad (wij zagen ineens in zijn gezicht dat z'n mond scheef hing en hij liep ook heel onvast waarna de arts bij de huisartsenpost vermoedde dat er een tia had plaats gevonden). Hij is in het zogenaamde tia traject onderzocht en op de scans was niets waar te nemen, maar door die scheve mond vermoeden wij dit wel.
Nu dacht de huisarts ook aan een depressie (hij heeft de afgelopen jaren 2x kanker moeten doorstaan en alle behandelingen die hier bij horen) en hiervoor heeft hij antidepressiva gekregen.
Waar ik me nu toch wel zorgen over maak, is dat hij enorm veranderd is. Hij was altijd heel scherp in zijn waarnemingen en heel geïnteresseerd in de wereld om hem heen.
Nu lijkt hij haast onverschillig en is ook heel traag in zijn handelingen. Hij praat ook trager en kan soms op de bank gewoon voor zich uit zitten staren en geen woord zeggen, terwijl hij vroeger altijd veel praatte. Ook moet mijn moeder hem aansporen om dingen te doen, bijv medicijnen innemen e.d.
Mijn moeder denkt al tijden aan bijv. Alzheimer omdat zij al eerder opmerkte dat hij veranderd was, maar nu ik eens ben gaan googelen (tja, ik maak me toch zorgen) lees ik dat het vaker na een tia voorkomt dat mensen last krijgen van een vorm van (vasculaire) dementie.
Herkent iemand dit? Ik heb wel tegen mijn moeder gezegd dat zij er maar druk achter moet zetten om mijn vader te laten onderzoeken, omdat hij er heel onverschillig over doet.
Nu dacht de huisarts ook aan een depressie (hij heeft de afgelopen jaren 2x kanker moeten doorstaan en alle behandelingen die hier bij horen) en hiervoor heeft hij antidepressiva gekregen.
Waar ik me nu toch wel zorgen over maak, is dat hij enorm veranderd is. Hij was altijd heel scherp in zijn waarnemingen en heel geïnteresseerd in de wereld om hem heen.
Nu lijkt hij haast onverschillig en is ook heel traag in zijn handelingen. Hij praat ook trager en kan soms op de bank gewoon voor zich uit zitten staren en geen woord zeggen, terwijl hij vroeger altijd veel praatte. Ook moet mijn moeder hem aansporen om dingen te doen, bijv medicijnen innemen e.d.
Mijn moeder denkt al tijden aan bijv. Alzheimer omdat zij al eerder opmerkte dat hij veranderd was, maar nu ik eens ben gaan googelen (tja, ik maak me toch zorgen) lees ik dat het vaker na een tia voorkomt dat mensen last krijgen van een vorm van (vasculaire) dementie.
Herkent iemand dit? Ik heb wel tegen mijn moeder gezegd dat zij er maar druk achter moet zetten om mijn vader te laten onderzoeken, omdat hij er heel onverschillig over doet.
zaterdag 6 februari 2010 om 17:18
Veel is al gezegd hierboven. Een ding wil ik er nog aan toevoegen, en dat is dat een hoge bloeddruk vaak een (mede)oorzaak is van TIAs en ook kan bijdragen aan vasculaire dementie. Ook zijn er relaties tussen hoge bloeddruk en depressie (welke kant op is geloof ik nog een beetje onduidelijk). Ik neem aan dat je vader na de TIA redelijk in de gaten gehouden wordt voor dit soort dingen, maar het kan nooit kwaad om even vast langs de HA te gaan om bloeddruk op te laten meten, terwijl je een verwijzing naar een specialist bespreekt (als je je vader zover krijgt).
Mij heeft het ongeveer een jaar gekost om mijn paps richting HA te bewegen om alleen zijn bloeddruk te laten meten (de eigenwijs... ), maar sinds hij daarvoor medicatie heeft voelt ie zich enorm veel beter.
Mij heeft het ongeveer een jaar gekost om mijn paps richting HA te bewegen om alleen zijn bloeddruk te laten meten (de eigenwijs... ), maar sinds hij daarvoor medicatie heeft voelt ie zich enorm veel beter.
zaterdag 6 februari 2010 om 17:30
Mijn ouders zijn al lang geleden gescheiden. Daarna is hij hertrouwd maar ook van die vrouw alweer een jaar of 12 van gescheiden. Hij zit nu alleen op een flatje en hij heeft wel een (platonische) vriendin die voor hem zorgt en hem regelmatig mee op sleeptouw neemt. Daarom proberen we hem ook zo snel mogelijk in een verpleeghuis te krijgen, hoe cru dat ook klinkt. We weten niet hoe lang alleen thuis nog verantwoord is.
Ik vond het vooral in het begin van zijn ziekteproces lastig om mijn nieuwe rol als dochter te ontdekken en mijn relatie met hem te herdefiniëren. Ik heb, als ik hem zie, met hem te doen en denk dan bij mezelf: " Oh pa wat lijk je oud." Ik heb wel besloten dat zijn situatie nu niets veranderd aan het verleden en de pijn die hij me heeft gedaan door te zijn zoals hij was. Dus nee ik ga nu niet elke week bij hem op bezoek, alleen omdat hij dement is.
Ik vond het vooral in het begin van zijn ziekteproces lastig om mijn nieuwe rol als dochter te ontdekken en mijn relatie met hem te herdefiniëren. Ik heb, als ik hem zie, met hem te doen en denk dan bij mezelf: " Oh pa wat lijk je oud." Ik heb wel besloten dat zijn situatie nu niets veranderd aan het verleden en de pijn die hij me heeft gedaan door te zijn zoals hij was. Dus nee ik ga nu niet elke week bij hem op bezoek, alleen omdat hij dement is.
zondag 7 februari 2010 om 15:37
quote:Miss_BB schreef op 05 februari 2010 @ 18:55:
Enigme, een geriater klinkt gelijk zo zwaar. Dan zie ik echt bejaarde mensen voor me, mijn vader is 'pas' 68. Heb jij hier ervaring mee?
Zwaar? Het is gewoon een arts...? Alleen met een heel specifiek specialisme. Net als een neuroloog. Als je vast wilt laten stellen of er sprake is van dementie dan is juist de geriater de persoon waar je moet zijn.
En je vader is nu eenmaal 65+...dus eigenlijk spreek je dan wel van bejaard Maar laten we daar geen stempel op drukken. Je bent zo jong als je je voelt. Maar je vader is zichzelf niet en daar moet een oorzaak voor zijn.
Dementie kan al heel vroeg ontstaan. Dat komt misschien niet zo vaak voor als dementie bij 75 plussers. Maar het komt wel degelijk voor.
Ik ben verpleegkundige en ik heb in het verleden met mensen gewerkt die een vergevorderd stadium van dementie hadden. En daar zaten helaas ook mensen van <60 jaar bij. Al waren die, nogmaals, behoorlijk in de minderheid.
Maar ook als er bij je vader sprake is van een depressie (al dan wel of niet gemengd met een lichte vorm van dementie) dan kan juist een geriater de juiste medicatie/begeleiding starten.
Succes!
Enigme, een geriater klinkt gelijk zo zwaar. Dan zie ik echt bejaarde mensen voor me, mijn vader is 'pas' 68. Heb jij hier ervaring mee?
Zwaar? Het is gewoon een arts...? Alleen met een heel specifiek specialisme. Net als een neuroloog. Als je vast wilt laten stellen of er sprake is van dementie dan is juist de geriater de persoon waar je moet zijn.
En je vader is nu eenmaal 65+...dus eigenlijk spreek je dan wel van bejaard Maar laten we daar geen stempel op drukken. Je bent zo jong als je je voelt. Maar je vader is zichzelf niet en daar moet een oorzaak voor zijn.
Dementie kan al heel vroeg ontstaan. Dat komt misschien niet zo vaak voor als dementie bij 75 plussers. Maar het komt wel degelijk voor.
Ik ben verpleegkundige en ik heb in het verleden met mensen gewerkt die een vergevorderd stadium van dementie hadden. En daar zaten helaas ook mensen van <60 jaar bij. Al waren die, nogmaals, behoorlijk in de minderheid.
Maar ook als er bij je vader sprake is van een depressie (al dan wel of niet gemengd met een lichte vorm van dementie) dan kan juist een geriater de juiste medicatie/begeleiding starten.
Succes!
woensdag 10 februari 2010 om 20:43
Enigme, ik had wel 'ns van een geriater gehoord, maar heb er nog nooit mee te maken gehad, vandaar dat ik dat dacht.
M'n vader is bij de huisarts geweest en zij vond nog steeds dat zijn symptomen bij een depressie horen. Ook vertelde ze me (ik moest er toevallig ook zijn) dat er op de CT scan die gemaakt is, niets te zien zou zijn van enige dementie.
Mijn vader had aangegeven dat hij zelf (nog) niets voelde voor verder onderzoek. Wel heeft hij verhoging gekregen van de AD medicatie. Enigszins rustiger ben ik dus wel op het moment, we zullen het moeten afwachten.
M'n vader is bij de huisarts geweest en zij vond nog steeds dat zijn symptomen bij een depressie horen. Ook vertelde ze me (ik moest er toevallig ook zijn) dat er op de CT scan die gemaakt is, niets te zien zou zijn van enige dementie.
Mijn vader had aangegeven dat hij zelf (nog) niets voelde voor verder onderzoek. Wel heeft hij verhoging gekregen van de AD medicatie. Enigszins rustiger ben ik dus wel op het moment, we zullen het moeten afwachten.
zaterdag 13 februari 2010 om 21:31
De geriater ziet ook mensen jonger dan 65 als de situatie daarom vraagt. Je kunt ze vergelijken met een kinderarts; ze bezien de hele mens, in plaats van een naar een deelgebied te kijken waar een probleem is.
Aan dementie is meer te doen dan je denkt, er is medicatie, er zijn omgangstechnieken, er is ergotherapie..
Ik werk al sinds 1992 op een afdeling Geriatrie, vandaar dat ik er enthousiast over ben. Ik gun echt iedereen een geriater..
sterkte met alles,
Ambra
Aan dementie is meer te doen dan je denkt, er is medicatie, er zijn omgangstechnieken, er is ergotherapie..
Ik werk al sinds 1992 op een afdeling Geriatrie, vandaar dat ik er enthousiast over ben. Ik gun echt iedereen een geriater..
sterkte met alles,
Ambra
