Onze dochter en de problematiek..

16-02-2010 08:59 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dag allemaal..



Eigenlijk wist ik niet of ik hier een bericht moest gaan plaatsen, maar omdat tips/adviezen/feedbacks nu meer dan welkom zijn, doe ik het toch maar.



Onze dochter is 19.

Sinds 3jaar(eindexamenklas) voert ze geen donder uit.

Ze is destijds wel geslaagd, en thats it.

Baantjes zoeken heeft ze een broertje dood aan, t komt haar wel aanwaaien.

Opleiding begonnen, na anderhalf jaar gestopt. Nu anderhalf jaar bij huis, en soms een baantje voor 3 week, dan weer niet.

Met allerhande ka u tee smoezen komt ze ervanaf. en onderuit.

Het ligt allemaal aan de werkgevers. Eerst geloof je dat, later niet meer.

Vorig jaar wilde ze op zichzelf.Prima,als jij dat denkt te kunnen..ga maar. Ons voor ogen houden dat ze een job heeft.

Na 4 maand komt ze weer thuis wonen.Want met vriendin wonen werkt niet, is het mom. Prima, kom maar weer thuis.



Dochter heeft ervoor gekozen om bij haar pa in G te wonen, gezien ik in de periode dat ze het huis uit ging ervoor heb gekozen om bij mijn vriend(we zijn nu 4jr bij elkaar) in dorp 10km verder te gaan wonen en zij niet in een dorp wil wonen want daar heeft ze niets. Begrijpelijk en prima.



Afspraken gemaakt met haar vader en zijn vrouw en met ons betreft de regels in huis etc, en betreft werk zoeken en evt opleiding.

Contact tussen mijn ex en mij is goed, en kunnen goed overleggen incl met onze nieuwe partners.

Ze houdt zich nergens aan, liegt bedriegt en manipuleert alles en iedereen.

Met haar pa kan ze niet goed communiceren, dat kan wel kloppen hij is een gesloten man.

Dus de communicatie gaat via mij of mijn vriend waar ze goed mee overweg kan.

Maar ze weet mij ook goed te manipuleren, en daar trap ik niet meer in., Ze is zeer grens overschrijdend, en dat ligt deels ook aan mij natuurlijk dat ik dat zover heb laten komen.



Haar vader en vrouw zijn regelmatig met haar in gesprek geweest betreft de huisregels en dat er wat moet gebeuren betreft werk/opleiding zoeken, en dat dit niet meer zo kan.

Die gesprekken hebben wij ook vaak gevoerd. Ze krijgt allerlei handvaten aangereikt, maar doet er niets mee.



Afgelopen week is ze weer aan dezelfde opleiding begonnen, maar we denken allemaal dat ze dat niet gaat redden, want ze zal met zichzelf geconfronteerd worden, en dan gaat ze afhaken.

Haar vader wil die opleiding nog wel betalen, wij zeggen dat ze dat maar zelf moet doen. Laat haar maar eens zweten om iets te gaan doen.



Ze gaat uit, koopt allerhande dingen, is zelfs een weekend weggeweest in een hotel. Maar van welk geld?? Want dat heeft ze niet.

Inmiddels een 4 gesprek gehad, met ex, zijn vrouw, mijn vriend en ik. En daar is nogal wat uitgekomen. Er is veel geld weggenomen bij hun thuis, en gezien er nog 2 kinderen bij hun in huis wonen zijn er in ieder geval 2 die het moeten hebben gedaan.

Ik heb inmiddels een mail gekregen van haar huisgenoot, en die vertelde daarin dat ze nooit huur heeft betaald en boodschappen toen ze die 4 maand op zichzelf woonde.

Ben erg geschrokken, zo ook haar vader natuurlijk.

Dit kan natuurlijk niet.

En zo kan het niet verder.



Toen ze ook nog bij mij woonde(co-ouderschap)hadden mijn vriend en ik woorden om haar, omdat ze met haar gedrag te ver gaat, en op die manier ook relaties kapot maakt. Mijn ex en vrouw gaan er zo langzamerhand ook aan onderdoor.

Nu heb ik al te horen gekregen dat het vast ligt aan de scheiding(9jaar geleden) dat zou deels kunnen.

Ze kan goed overweg met mijn partner, ze kan redelijk overweg met haar lease-ma.

Maar om alles op de scheiding te gooien??

In de afgelopen jaren zijn er wel verchillende life-events geweest betreft mijn persoontje. Heb een 5 jarige relatie gehad met een man die een (achteraf) narcistiche borderliner is. Veel meegemaakt daaromtrend.

Gezondheids problematiek gehad, 2 x met spoed opgenomen.

Sinds een jaar of 4 i mijn leven rustig en stabiel, met een fijne man.



Dochter heeft vorig jaar ook aangegeven dat ze het wel moeilijk heeft gehad met wat er gebeurd is, betreft mijn ziekenhuis opname's, en wat er gebeurd is betreft de relatie met die man.

Ik heb aangegeven dat ze hulp moet zoeken, om verder te komen, iemand die haar handvaten aan kan geven.

Maar ze denkt het zelf wel te kunnen, en dat is niet zo.

Mijn partner zit zelf in de hulpverlening, en confronteerd haar met dingen en feiten die ze wel aanneemt, maar niets mee doet.



Hij heeft ook met haar vorige werkgevers contact gezocht, om te achterhalen wat er is gebeurd en waarom nu precies ze geen werk meer heeft. En dan blijkt dat ze het gewoon verprutst voor haar zelf. Dat ze haar werk niet doet, alleen maar belt etc.



Wat we nu willen..

Inzicht in alles met wat ze doet, alles laten zien, sollicitaties, rekening, alles.

Zich aan de huisregels houdt.

Doet ze dat niet komend half jaar, dan willen haar vader en vrouw dat ze het huis uitgaat.



Dit is nu een negatief stuk. Maar ze is ook vreselijk sociaal en lief. En daar ga ik vaak het schip mee in.



Een lang en warrig verhaal misschien, maar het zit ook hoog.



Thanx voor het evt luisteren/lezen..



Maho..
Alle reacties Link kopieren
Jemig, in elk geval mijn complimenten dat je probeert hier mee om te gaan en steun/begrip/info hierover zoekt.



Ik heb niet echt goede tips, behalve: probeer in contact met je dochter te blijven, das heel belangrijk. Ga jezelf niet afsluiten voor haar, dat is denk ik 1 van haar angst (gezien je zhopnames). Blijf de moeder die je altijd al was, veel warmte/liefde. Met kille ouders bereik je al helemaal niets (been there done that)!
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat je er heel goed mee omgaat!



Denk alleen dat je niet te veel moet meegaan in dat ''te veel meegemaakt'' gedoe.. Ja, dat is rot, maar je maakt je eigen keuzes in het leven hoor! Iedereen heeft wel de nodige bagage, betekent niet dat iedereen maar lekker werkeloos door het leven kan gaan. Mijn ouders zijn meerdere keren gescheiden en weer met elkaar getrouwd, heb tussendoor ook de nodige types voorbij zien komen, dingen meegemaakt waar je u tegen zegt.. En toch krijg ik het voor elkaar om te werken en te studeren, dat is gewoon een keuze die je maakt. Als ze het er echt zo moeilijk mee heeft, dan zal ze wel professionele hulp moeten nemen, maar ik krijg nu het idee dat ze het wel een makkelijk excuus vindt...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven