Relaties
alle pijlers
vader die vreemdgaat wat moet je daarmee?
zondag 27 mei 2007 om 21:47
Er was al een periode twijfel of mijn vader geen dingen uitspookt die binnen het huwelijk niet thuis horen. Tenminste naar mijn idee niet binnen het huwelijk van mijn ouders. Nu heb ik de bevestiging gehad dat hij een buitenechtelijke relatie heeft. Mijn moeder weet hier echter niets van en het zou ook een hele harde klap in haar gezicht worden als zij hier achter zou komen. Maar nu zit ik met het probleem dat ik iets weet maar dit verzwijg voor mijn moeder, broer en zus. Naar mijn idee heeft niemand enige vermoedens. Ik baal er ontzettend van dat ik als dochter achter deze shit kom. Wat moet ik met info waar iedereen heel verdrietig van kan worden. Enerzijds wil ik het mijn vader keihard onder zijn neus wrijven. Anderzijds wil ik dat het geheim blijft om iedereen de pijn te besparen. Maar mijn hoofd zit ermee vol en kan er met niemand over praten. Wil het verder tegen niemand zeggen. Bang dat er teveel geklept wordt en dat het via het roddelcircuit alsnog naar buiten komt. Wie herkent dit, heeft dit aan de hand gehad en heeft hoe gehandeld. Ik zou het niet meer weten, alle keuzes die ik maak heeft een negatieve uitpak....
zondag 27 mei 2007 om 21:52
Zou je er met je vader over kunnen praten denk je?
Dat je niet degene wil zijn die het je moeder vertelt kan ik me voorstellen maar je zou er in ieder geval met je vader over kunnen praten lijkt me. Dat je het weet en daar problemen mee hebt. Ben je niet benieuwd wat hij daarop zegt? Je hoeft er niet alleen mee rond te gaan lopen, deel je kennis in ierder geval met degene waar het om gaat, je vader.
Dat je niet degene wil zijn die het je moeder vertelt kan ik me voorstellen maar je zou er in ieder geval met je vader over kunnen praten lijkt me. Dat je het weet en daar problemen mee hebt. Ben je niet benieuwd wat hij daarop zegt? Je hoeft er niet alleen mee rond te gaan lopen, deel je kennis in ierder geval met degene waar het om gaat, je vader.
zondag 27 mei 2007 om 21:58
@ kalk: ik voel zo met je mee! *;
Heb precies hetzelfde meegemaakt. Je voelt je in de war, en hebt het gevoel dat je vader verraad pleegt tov jullie gezin (ook al woon je misschien allang op jezelf).
Zelf heb ik het volgende gedaan: Ik was bij mijn ouders op de koffie en heb toen een overduidelijke hint gegeven richting mijn vader (en daarbij heel dringend gekeken) en heb mijn moeder de vrijheid gegeven om erop door te gaan (als ik weg zou zijn bij voorkeur).
Want zelf zat ik ook in dubio, stel dat ze met z'n tweeen hadden afgesproken om een open relatie te beginnen oid?!? Hun (intieme) relatie gaat mij eigenlijk dan ook niet aan...
Nouja, kweet niet of je er iets aan hebt, maar in elk geval denk ik aan je en wens je veel sterkte!!!
Heb precies hetzelfde meegemaakt. Je voelt je in de war, en hebt het gevoel dat je vader verraad pleegt tov jullie gezin (ook al woon je misschien allang op jezelf).
Zelf heb ik het volgende gedaan: Ik was bij mijn ouders op de koffie en heb toen een overduidelijke hint gegeven richting mijn vader (en daarbij heel dringend gekeken) en heb mijn moeder de vrijheid gegeven om erop door te gaan (als ik weg zou zijn bij voorkeur).
Want zelf zat ik ook in dubio, stel dat ze met z'n tweeen hadden afgesproken om een open relatie te beginnen oid?!? Hun (intieme) relatie gaat mij eigenlijk dan ook niet aan...
Nouja, kweet niet of je er iets aan hebt, maar in elk geval denk ik aan je en wens je veel sterkte!!!
zondag 27 mei 2007 om 22:10
hallo
ik denk dat ik er op zich best met mijn vader over zou kunnen praten. Maar ik ben gewoon heel erg bang dat de hel daardoor los gaat breken. Voel me er erg achterbaks onder maar anderzijds wil ik ook graag dat mijn moeder hier zo min mogelijk pijn van ondervind. En dan gaat het motto 'wat niet weet wat niet deert op'. Ik zal het eerst even zijn moeten geven. Het zal zich vanzelf oplossen, op welke manier ook.
ik denk dat ik er op zich best met mijn vader over zou kunnen praten. Maar ik ben gewoon heel erg bang dat de hel daardoor los gaat breken. Voel me er erg achterbaks onder maar anderzijds wil ik ook graag dat mijn moeder hier zo min mogelijk pijn van ondervind. En dan gaat het motto 'wat niet weet wat niet deert op'. Ik zal het eerst even zijn moeten geven. Het zal zich vanzelf oplossen, op welke manier ook.
zondag 27 mei 2007 om 22:52
Je hoeft het je vader toch niet keihard onder zijn neus te wrijven? Probeer een serieus vader/dochter gesprek (onder 4 ogen) met hem aan te gaan en vertel hem kalm wat je gehoord hebt. Jouw vader zal begrijpen dat je het hier heel moeilijk mee hebt en dat je hem om uitleg vraagt. Je kan hier tenslotte niet alleen mee blijven lopen. Dit "geheim" weegt te zwaar om niets mee te doen.
Sterkte!
Sterkte!
zondag 27 mei 2007 om 23:11
Je moet hier zo snel mogelijk mee naar buiten treden, al dan niet via je vader.
Draai het eens om... Het komt sowieso toch wel uit. En dan blijkt dat jij op de hoogte was maar het voor je moeder en broer en zus al die tijd hebt verzwegen.
Nu ben jij 'medeplichtig'.
Mijn vader is ook vreemdgegaan en iedereen was op de hoogte, ze hebben het ook een poos voor mij verzwegen. En geloof me, dat is geen fijn idee.
Hoe pijn de waarheid ook doet, het is in ieder geval beter dan geheimzinnigheid. Ik ben een groot voorstander van openheid en eerlijkheid.
Dit moet je vertellen aan je moeder, denk je eens in hoe het voor haar moet zijn als ze er uiteindelijk achter komt dat je vader een dubbelleven leidt. Dit moet je zo snel mogelijk stoppen!!!
Draai het eens om... Het komt sowieso toch wel uit. En dan blijkt dat jij op de hoogte was maar het voor je moeder en broer en zus al die tijd hebt verzwegen.
Nu ben jij 'medeplichtig'.
Mijn vader is ook vreemdgegaan en iedereen was op de hoogte, ze hebben het ook een poos voor mij verzwegen. En geloof me, dat is geen fijn idee.
Hoe pijn de waarheid ook doet, het is in ieder geval beter dan geheimzinnigheid. Ik ben een groot voorstander van openheid en eerlijkheid.
Dit moet je vertellen aan je moeder, denk je eens in hoe het voor haar moet zijn als ze er uiteindelijk achter komt dat je vader een dubbelleven leidt. Dit moet je zo snel mogelijk stoppen!!!
maandag 28 mei 2007 om 08:26
Wat niet weet, wat niet deert gaat niet meer op helaas! JIj weet het.
Het is je vader die er een puinhoop van maakt, laat dat duidelijk zijn.
Door zijn handelen sta jij nu een loyaliteitsconflict, laat het hem zelf oplossen.
Inderdaad, confronteer hem met wat jij weet en laat hem de shit zelf aan je moeder vertellen.
Hoe pijnlijk ook voor je moeder, jij kan haar hier niet voor beschermen.
Als je er niet voor zorgt dat ze dit te weten komt, leeft ze voort in een illussie.
Komt ze er later achter dat jij het al die tijd geweten hebt, zal het zeker je moeder-dochter-relatie schaden.
Probeer je hier zo veel mogelijk buiten te houden door te zorgen dat je vader z'n shit opruimt.
Het is je vader die er een puinhoop van maakt, laat dat duidelijk zijn.
Door zijn handelen sta jij nu een loyaliteitsconflict, laat het hem zelf oplossen.
Inderdaad, confronteer hem met wat jij weet en laat hem de shit zelf aan je moeder vertellen.
Hoe pijnlijk ook voor je moeder, jij kan haar hier niet voor beschermen.
Als je er niet voor zorgt dat ze dit te weten komt, leeft ze voort in een illussie.
Komt ze er later achter dat jij het al die tijd geweten hebt, zal het zeker je moeder-dochter-relatie schaden.
Probeer je hier zo veel mogelijk buiten te houden door te zorgen dat je vader z'n shit opruimt.
maandag 28 mei 2007 om 09:06
quote:
Je hoeft het je vader toch niet keihard onder zijn neus te wrijven? Probeer een serieus vader/dochter gesprek (onder 4 ogen) met hem aan te gaan en vertel hem kalm wat je gehoord hebt. Jouw vader zal begrijpen dat je het hier heel moeilijk mee hebt en dat je hem om uitleg vraagt. Je kan hier tenslotte niet alleen mee blijven lopen. Dit "geheim" weegt te zwaar om niets mee te doen.
Sterkte!
Dit vind ik een heel goed advies! (Ik heb het zelf ook aan de hand gehad, maar toen was ik nog vrij jong, een jaar of 12. Hoorde het 'op straat'.)
Je hoeft het je vader toch niet keihard onder zijn neus te wrijven? Probeer een serieus vader/dochter gesprek (onder 4 ogen) met hem aan te gaan en vertel hem kalm wat je gehoord hebt. Jouw vader zal begrijpen dat je het hier heel moeilijk mee hebt en dat je hem om uitleg vraagt. Je kan hier tenslotte niet alleen mee blijven lopen. Dit "geheim" weegt te zwaar om niets mee te doen.
Sterkte!
Dit vind ik een heel goed advies! (Ik heb het zelf ook aan de hand gehad, maar toen was ik nog vrij jong, een jaar of 12. Hoorde het 'op straat'.)
maandag 28 mei 2007 om 21:59
Voordat je tot actie overgaat zou je jezelf de volgende vraag kunnen stellen: hoe is de relatie tussen mijn vader en moeder, houden ze nog van elkaar, praten en lachen ze nog met elkaar, gaan ze nog voor elkaar door het vuur, op het moment dat 1 van de 2 ernstig ziek zou worden zijn ze er dan nog voor elkaar. Als je hier allemaal nog ja op kunt beantwoorden kun je je afvragen of je je hiermee in gaat mengen, wil je dit alles kapot maken, door slechts alleen jouw geweten te sussen. Gaat je vader vreemd (met verschillende vrouwen) of heeft hij een buitenechtelijke relatie met 1 vrouw. Gaat het hem puur om de lust of heeft hij gevoelens voor een iemand in het bijzonder. Als het om een buitenechtelijke relatie gaat kan dit echt een bedreiging zijn voor het huwelijk van je ouders. Als hij met verschillende vrouwen vreemd gaat, hoeft dit geen bedreiging te zijn. Verder is de relatie tussen jou en je ouders belangrijk. De insteek van het gesprek richting je vader moet dan alleen anders zijn, maar als ik in jouw schoenen zou staan,zou ik eerst met je vader gaan praten, alvorens je het tegen je moeder zegt en haar onnodig verdriet aan doet.Je vader is de persoon die vreemd gaat, hij mag zelf op de blaren zitten. Geef hem een ultimatum, zodat hij het gesprek niet kan blijven uitstellen. Het blijf moeilijk, maar uit ervaring weet ik dat de kop in het zand steken ook geen optie is, want het blijft altijd aan je vreten. En op het moment dat je moeder het dan later van een ander te horen krijgt en erachter komt dat haar eigen dochter hiervan op de hoogte was zou ik haar niet aan willen doen.
maandag 28 mei 2007 om 22:09
donderdag 31 mei 2007 om 11:03
Hoi Kalk,
Hoe gaat het nu? Heb je al actie ondernomen?
Ik zou het er ook met mijn vader over hebben. Mijn eerste reactie bij jouw verhaal was ook: Als het later uitkomt, en je moeder (en broer en zus) weten dat jij het al wist, wat gebeurt er dan? Dat zou ik geloof ik het ergste vinden, dat ik het gevoel zou hebben mijn moeder op die manier 'verraden' te hebben.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte in deze situatie!
Hoe gaat het nu? Heb je al actie ondernomen?
Ik zou het er ook met mijn vader over hebben. Mijn eerste reactie bij jouw verhaal was ook: Als het later uitkomt, en je moeder (en broer en zus) weten dat jij het al wist, wat gebeurt er dan? Dat zou ik geloof ik het ergste vinden, dat ik het gevoel zou hebben mijn moeder op die manier 'verraden' te hebben.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte in deze situatie!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
maandag 1 maart 2010 om 21:04
Heey,
mijn vader gaat ook vreemd ben ik ongeveer anderhalf jaar geleden achter gekomen. en nu weet ik het zeker. Me moeder weet het ook maar hij had tegen haar gezegd dat hij het had uitgemaakt met dat andere wijf. Nu is het dus weer aan dat heb ik gemerkt door een sms. Ik weet waar ze woont en ik weet haar telefoonnummer. maar ik ken haar niet. ik vind het zo afschuwelijk en ik weet echt niet wat ik moet doen. Want ik zeg vaak tegen mijn moeder dat ze van hem moet scheiden. Omdat het haar ontzettend veel pijn zal doen. Maar dan zegt ze dat dat niet zo makkelijk is. Dat snap ik ook wel maar toch is het vervelend. En hem confronteren helpt ook niet want dan wordt hij boos en ik vind hem eng als ie boos is. Help me astjeblieft ik sta machteloos en wordt er ontzettend ongelukkig van.
mijn vader gaat ook vreemd ben ik ongeveer anderhalf jaar geleden achter gekomen. en nu weet ik het zeker. Me moeder weet het ook maar hij had tegen haar gezegd dat hij het had uitgemaakt met dat andere wijf. Nu is het dus weer aan dat heb ik gemerkt door een sms. Ik weet waar ze woont en ik weet haar telefoonnummer. maar ik ken haar niet. ik vind het zo afschuwelijk en ik weet echt niet wat ik moet doen. Want ik zeg vaak tegen mijn moeder dat ze van hem moet scheiden. Omdat het haar ontzettend veel pijn zal doen. Maar dan zegt ze dat dat niet zo makkelijk is. Dat snap ik ook wel maar toch is het vervelend. En hem confronteren helpt ook niet want dan wordt hij boos en ik vind hem eng als ie boos is. Help me astjeblieft ik sta machteloos en wordt er ontzettend ongelukkig van.
maandag 1 maart 2010 om 21:10
quote:winneman schreef op 01 maart 2010 @ 21:04:
Heey,
mijn vader gaat ook vreemd ben ik ongeveer anderhalf jaar geleden achter gekomen. en nu weet ik het zeker. Me moeder weet het ook maar hij had tegen haar gezegd dat hij het had uitgemaakt met dat andere wijf. Nu is het dus weer aan dat heb ik gemerkt door een sms. Ik weet waar ze woont en ik weet haar telefoonnummer. maar ik ken haar niet. ik vind het zo afschuwelijk en ik weet echt niet wat ik moet doen. Want ik zeg vaak tegen mijn moeder dat ze van hem moet scheiden. Omdat het haar ontzettend veel pijn zal doen. Maar dan zegt ze dat dat niet zo makkelijk is. Dat snap ik ook wel maar toch is het vervelend. En hem confronteren helpt ook niet want dan wordt hij boos en ik vind hem eng als ie boos is. Help me astjeblieft ik sta machteloos en wordt er ontzettend ongelukkig van.Zorg dat je zo snel mogelijk zelfstandig gaat wonen en laat je ouders in hun sop gaarkoken. Het zijn volwassen mensen die zelf verantwoordelijk zijn voor de keuzes die zij maken.
Heey,
mijn vader gaat ook vreemd ben ik ongeveer anderhalf jaar geleden achter gekomen. en nu weet ik het zeker. Me moeder weet het ook maar hij had tegen haar gezegd dat hij het had uitgemaakt met dat andere wijf. Nu is het dus weer aan dat heb ik gemerkt door een sms. Ik weet waar ze woont en ik weet haar telefoonnummer. maar ik ken haar niet. ik vind het zo afschuwelijk en ik weet echt niet wat ik moet doen. Want ik zeg vaak tegen mijn moeder dat ze van hem moet scheiden. Omdat het haar ontzettend veel pijn zal doen. Maar dan zegt ze dat dat niet zo makkelijk is. Dat snap ik ook wel maar toch is het vervelend. En hem confronteren helpt ook niet want dan wordt hij boos en ik vind hem eng als ie boos is. Help me astjeblieft ik sta machteloos en wordt er ontzettend ongelukkig van.Zorg dat je zo snel mogelijk zelfstandig gaat wonen en laat je ouders in hun sop gaarkoken. Het zijn volwassen mensen die zelf verantwoordelijk zijn voor de keuzes die zij maken.
maandag 1 maart 2010 om 21:37
Ik zou het mijn kinderen niet kwalijk nemen als ze zoiets zouden weten en er niets mee deden. Ik zou het op prijs stellen , maar niet verwachten , als ze een gesprek aangingen met pa in de hoop hem op andere gedachten te brengen. Maar zij zijn niet verantwoordelijk voor de fouten en het huwelijk van hun ouders.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 3 maart 2010 om 07:40
