Geld & Recht
alle pijlers
Omgangsregeling na scheiding, wat zijn de opties???
vrijdag 5 maart 2010 om 23:29
Mijn man en ik gaan scheiden. We hebben een dochter van 3 jaar.
We werken allebei 4 dagen in de week en onze dochter gaat 3 dagen naar de kinderopvang. Nadat ik erachter gekomen dat hij naast mij nog een paar vrouwen erop nahield ben ik er meteen mee gekapt, maar wil omwille van onze dochter wel een goede regeling treffen en hij blijft natuurlijk altijd haar vader. Ze blijft doordeweeks gewoon bij mij wonen, maar nu wil hij eigenlijk de weekenden delen, dus ieder 1 dag met haar of om het weekend het hele weekend. Maar dat zit me helemaal niet lekker... de zorg voor ons kind kwam grotendeels voor mijn rekening. Ik kleed haar 's morgens altijd aan, maak het brood klaar, breng haar naar school, geef haar 's avonds eten, doe haar in bad en geef haar ook alle aandacht in het uurtje na het eten. Hij bemoeide zich niet zoveel met haar, vond de tv en zijn mobiel belangrijker. Ik weet dat hij dwars gaat liggen als ik meer omgang met haar wil dan hij in het weekend, maar ik vraag me af of hij de zorg (bv. een heel weekend) wel aan kan en haar niet aan haar lot over laat. Lekker de hele dag de tv aan, tekenfilms, en papa kan de hele tijd chatten op z'n pc. Wie kan mij raad geven???
We werken allebei 4 dagen in de week en onze dochter gaat 3 dagen naar de kinderopvang. Nadat ik erachter gekomen dat hij naast mij nog een paar vrouwen erop nahield ben ik er meteen mee gekapt, maar wil omwille van onze dochter wel een goede regeling treffen en hij blijft natuurlijk altijd haar vader. Ze blijft doordeweeks gewoon bij mij wonen, maar nu wil hij eigenlijk de weekenden delen, dus ieder 1 dag met haar of om het weekend het hele weekend. Maar dat zit me helemaal niet lekker... de zorg voor ons kind kwam grotendeels voor mijn rekening. Ik kleed haar 's morgens altijd aan, maak het brood klaar, breng haar naar school, geef haar 's avonds eten, doe haar in bad en geef haar ook alle aandacht in het uurtje na het eten. Hij bemoeide zich niet zoveel met haar, vond de tv en zijn mobiel belangrijker. Ik weet dat hij dwars gaat liggen als ik meer omgang met haar wil dan hij in het weekend, maar ik vraag me af of hij de zorg (bv. een heel weekend) wel aan kan en haar niet aan haar lot over laat. Lekker de hele dag de tv aan, tekenfilms, en papa kan de hele tijd chatten op z'n pc. Wie kan mij raad geven???
vrijdag 5 maart 2010 om 23:43
Ik snap jouw reactie, maar ik twijfel echt of dit het beste is voor onze dochter. De dag dat hij vrij is en ik werk en hij dus de hele dag voor haar moet zorgen valt hem altijd al zwaar, hij is dan blij dat ik thuis ben en bemoeit zich dan totaal niet meer met haar. Hij heeft weinig geduld met haar, terwijl zij heel heel druk en dwars kan zijn. Dan lijken het net twee kinderen die boos op elkaar zijn. 1 dag oke, maar straks twee of drie dagen lang de zorg voor haar. 's morgens 6 uur opstaan deed hij ook nooit, hoe moe ik ook was, ik moest er altijd uit.
vrijdag 5 maart 2010 om 23:50
quote:Jillz schreef op 05 maart 2010 @ 23:43:
Ik snap jouw reactie, maar ik twijfel echt of dit het beste is voor onze dochter.Een scheiding is nu eenmaal nooit het beste voor een kind... Je schrijft dat je niet van plan bent om je dochter bij hem weg te houden, maar feitelijk doe je dat wel als je 1 dag per week al teveel vindt... Wat iemand anders zei, dat ie wellicht anders zal zijn in de nieuwe situatie kan ik uit eigen ervaring bevestigen. Ik deed ook nooit zoveel in de verzorging: nu wel, de situatie is anders. Hij ging nooit zijn bed uit: nu zal ie wel 'moeten' (of misschien wel 'willen').
Ik snap jouw reactie, maar ik twijfel echt of dit het beste is voor onze dochter.Een scheiding is nu eenmaal nooit het beste voor een kind... Je schrijft dat je niet van plan bent om je dochter bij hem weg te houden, maar feitelijk doe je dat wel als je 1 dag per week al teveel vindt... Wat iemand anders zei, dat ie wellicht anders zal zijn in de nieuwe situatie kan ik uit eigen ervaring bevestigen. Ik deed ook nooit zoveel in de verzorging: nu wel, de situatie is anders. Hij ging nooit zijn bed uit: nu zal ie wel 'moeten' (of misschien wel 'willen').
vrijdag 5 maart 2010 om 23:52
vrijdag 5 maart 2010 om 23:53
vrijdag 5 maart 2010 om 23:58
vrijdag 5 maart 2010 om 23:59
Misschien wel alle drie de redenen. Natuurlijk vind ik het vreselijk om haar drie dagen te moeten missen, ik heb niet voor deze situatie gekozen. Maar ik vraag me echt af of het goed voor haar zal zijn en of hij het aankan drie dagen zelf de zorg op hem te nemen. Denk dat zijn ouders dan ook veel worden ingeschakeld, waar we normaal gesproken weinig van hoorden of zagen.
zaterdag 6 maart 2010 om 00:03
Alledrie naar mijn mening geen goede argumenten om hem een regeling die hij graag wil te ontzeggen...
Omdat je denkt dat hij het niet aankan
>>> weet je niet, is ook zijn zorg/verantwoordelijkheid, niet de jouwe. Hoewel ik me wel voor kan stellen dat je je daar zorgen om maakt (maar dat is iets anders...)
Omdat je zelf niet zo lang zonder je dochter kan
>>> geldt voor hem ook. Hij zal ook dagen zonder zijn kind moeten.
Omdat je vindt dat jij beter voor haar zorgt
>>> zoals gezegd: hij heeft het recht om het op zijn manier te doen. Als hij daarbij anderen inschakelt: zijn keuze/goed recht.
Omdat je denkt dat hij het niet aankan
>>> weet je niet, is ook zijn zorg/verantwoordelijkheid, niet de jouwe. Hoewel ik me wel voor kan stellen dat je je daar zorgen om maakt (maar dat is iets anders...)
Omdat je zelf niet zo lang zonder je dochter kan
>>> geldt voor hem ook. Hij zal ook dagen zonder zijn kind moeten.
Omdat je vindt dat jij beter voor haar zorgt
>>> zoals gezegd: hij heeft het recht om het op zijn manier te doen. Als hij daarbij anderen inschakelt: zijn keuze/goed recht.
zaterdag 6 maart 2010 om 00:04
Sorry dat het warrig overkomt.
Dit is de situatie:
dinsdagavond kan hij haar twee uurtjes zien, slaapt ze bij mij omdat hij haar 's morgen niet kan wegbrengen ivm zijn werk
donderdagavond haalt hij haar op , slaapt ze bij hem en vrijdag de hele dag bij hem
de rest van de doordeweekse dagen (maandag, woensdag en donderdag is ze bij mij).
En dan om de week wil hij haar het hele weekend (tot zondagavond)
Dit is de situatie:
dinsdagavond kan hij haar twee uurtjes zien, slaapt ze bij mij omdat hij haar 's morgen niet kan wegbrengen ivm zijn werk
donderdagavond haalt hij haar op , slaapt ze bij hem en vrijdag de hele dag bij hem
de rest van de doordeweekse dagen (maandag, woensdag en donderdag is ze bij mij).
En dan om de week wil hij haar het hele weekend (tot zondagavond)
zaterdag 6 maart 2010 om 00:43
Het belangrijkste is rust en regelmaat bij een scheiding. De 'gebruikelijke' regeling is om de 2 weken een weekend bij de ene ouder (vaak de vader) en de rest van de tijd bij de andere (vaak de moeder).
Mijn ex wilde ook een regeling waarbij hij haar het weekend had. Alleen het weekend.Nadat hij liet zien dat hij dat vooral invulde als het hem goed uitkwam en vervolgens een hele hoop stampij maakte toen ik een wat regelmatigere omgangsregeling voorstelde was het wat mij betreft gauw over. Ik de hele week rennen en sloven met het kind, amper 'quality time' en hij in het weekend een beetje leuk vrije tijd doorbrengen met het kind.
Dacht het niet. Ik wilde ook wel meer dan alleen maar 's morgens bezig zijn mijn kind naar school te vegen, opvang regelen en het 's avonds nog net een welterustenkusje geven. Ik wilde ook leuke dingen doen in het weekend.
Wij hebben de 'klassieke omgangsregeling' waarbij ik moet zeggen dat ex de laatste jaren flexibel is (en ik ook) als het gaat om de weekenden, en verder probeert hij ook wel eens een woensdagmiddag vrij te nemen.
Belangrijk is, is dat jij je kind niet alleen maar ziet als verzorger, en hij de tijd heeft om leuke dingen te doen met het kind. Is een klassieke valkuil: trap er niet in!
Mijn ex wilde ook een regeling waarbij hij haar het weekend had. Alleen het weekend.Nadat hij liet zien dat hij dat vooral invulde als het hem goed uitkwam en vervolgens een hele hoop stampij maakte toen ik een wat regelmatigere omgangsregeling voorstelde was het wat mij betreft gauw over. Ik de hele week rennen en sloven met het kind, amper 'quality time' en hij in het weekend een beetje leuk vrije tijd doorbrengen met het kind.
Dacht het niet. Ik wilde ook wel meer dan alleen maar 's morgens bezig zijn mijn kind naar school te vegen, opvang regelen en het 's avonds nog net een welterustenkusje geven. Ik wilde ook leuke dingen doen in het weekend.
Wij hebben de 'klassieke omgangsregeling' waarbij ik moet zeggen dat ex de laatste jaren flexibel is (en ik ook) als het gaat om de weekenden, en verder probeert hij ook wel eens een woensdagmiddag vrij te nemen.
Belangrijk is, is dat jij je kind niet alleen maar ziet als verzorger, en hij de tijd heeft om leuke dingen te doen met het kind. Is een klassieke valkuil: trap er niet in!
zaterdag 6 maart 2010 om 00:52
quote:Jillz schreef op 05 maart 2010 @ 23:43:
Ik snap jouw reactie, maar ik twijfel echt of dit het beste is voor onze dochter.
En jij bent degene die bepaalt wat het beste is voor jullie dochter? Ooit wilde je kinderen met deze man. En hoe je het ook wendt of keert: hij is de vader en heeft net zoveel "recht" als jij.
Ideaal gaat het niet worden. Een scheiding is niet ideaal, een ongelukkig huwelijk is niet ideaal, en als je man je ex is, dan heb je ook niet zoveel meer te zeggen over hoe hij het aanpakt als het kind bij hem is. Die controle heb je niet meer, net zomin als hij controle heeft over hoe jij met haar omgaat. Jij zult ook wel eens beslissingen over haar nemen waar hij het niet mee eens is.
Straks is hij je ex. Je kunt moeilijk anders dan accepteren dat hij de dingen anders doet dan jij graag zou willen. Behoudens situaties waarin ze echt in gevaar is.
"Het Beste" voor je dochter ga je niet krijgen. Dat was een stabiel en gelukkig huwelijk geweest. Al het andere is "dealen met de situatie zoals hij is" en loslaten hoe jij het graag gewild zou hebben.
.
Ik snap jouw reactie, maar ik twijfel echt of dit het beste is voor onze dochter.
En jij bent degene die bepaalt wat het beste is voor jullie dochter? Ooit wilde je kinderen met deze man. En hoe je het ook wendt of keert: hij is de vader en heeft net zoveel "recht" als jij.
Ideaal gaat het niet worden. Een scheiding is niet ideaal, een ongelukkig huwelijk is niet ideaal, en als je man je ex is, dan heb je ook niet zoveel meer te zeggen over hoe hij het aanpakt als het kind bij hem is. Die controle heb je niet meer, net zomin als hij controle heeft over hoe jij met haar omgaat. Jij zult ook wel eens beslissingen over haar nemen waar hij het niet mee eens is.
Straks is hij je ex. Je kunt moeilijk anders dan accepteren dat hij de dingen anders doet dan jij graag zou willen. Behoudens situaties waarin ze echt in gevaar is.
"Het Beste" voor je dochter ga je niet krijgen. Dat was een stabiel en gelukkig huwelijk geweest. Al het andere is "dealen met de situatie zoals hij is" en loslaten hoe jij het graag gewild zou hebben.
.
zaterdag 6 maart 2010 om 01:29
Eens met Smormel.
Ik kan me er soms oprecht boos om maken hoe sommige vrouwen denken over de vader van hun kinderen.
Vaders zijn vaders, niet een logeeradresje eens in de veertien dagen.
Echt, ik hoor en lees zoveel verhalen van moeders die er zo over denken en vaders die zich erbij neerleggen omdat ze het als een gunst zien dat ze de kinderen hebben....
Waarom hebben moeders meer rechten op de kinderen?
Omdat zij ze negen maanden gedragen hebben?
Omdat zij de meeste zorgtaken op zich nemen?
Omdat zij beter weten hoe het moet?
Nee!
Omdat iedereen nog vast blijft hangen in een ouderwets denk idee.
Vroeger was de vrouw thuis voor de kinderen dus bleven ze bij haar, das achterhaald!
Echt boos word ik door dit soort denkbeelden, laat de vaders vader zijn.
Op hun eigen manier, denk je dat hij alles goed en leuk vindt wat jij doet?
Ik kan me er soms oprecht boos om maken hoe sommige vrouwen denken over de vader van hun kinderen.
Vaders zijn vaders, niet een logeeradresje eens in de veertien dagen.
Echt, ik hoor en lees zoveel verhalen van moeders die er zo over denken en vaders die zich erbij neerleggen omdat ze het als een gunst zien dat ze de kinderen hebben....
Waarom hebben moeders meer rechten op de kinderen?
Omdat zij ze negen maanden gedragen hebben?
Omdat zij de meeste zorgtaken op zich nemen?
Omdat zij beter weten hoe het moet?
Nee!
Omdat iedereen nog vast blijft hangen in een ouderwets denk idee.
Vroeger was de vrouw thuis voor de kinderen dus bleven ze bij haar, das achterhaald!
Echt boos word ik door dit soort denkbeelden, laat de vaders vader zijn.
Op hun eigen manier, denk je dat hij alles goed en leuk vindt wat jij doet?
zaterdag 6 maart 2010 om 06:01
@mamalief - Chapeau!!!
Als helft van een gescheiden ouderpaar (sinds ruim 3 jaar) zie ik mijn ene zoon (van inmiddels 15 jaar en gezegend met het Down syndroom) eens in de twee weken in het weekend. M'n andere zoon (18 jaar en erg op zichzelf) woont (na wat onenigheid met z'n moeder) sinds 2 maanden bij mij.
Om eerlijk te zijn kostte dit, na hem een paar jaar nauwelijks gezien te hebben, wel wat moeite, maar nu we een paar maanden verder zijn... ik zou niet anders meer willen. De zorg voor ons 'zorgenkindje' gaat me (zonder mezelf op m'n schouder te kloppen) goed af maar dat is iets waar ik nooit moeite mee heb gehad. Zo'n scheiding heeft echter nogal wat impact op een gezin. de hele situatie (en iedereen die daarbij betrokken is) raakt ontwricht. Mijn ex-genote en ik hebben alles redelijk voor elkaar maar verschillen duidelijk in de manier van opvoeden. Waar we elkaar tijdens onze huwelijkse jaren perfect aanvulden (wat de opvoeding betrof) doen we het nu beiden op onze eigen manier en dat merk ik (en zij waarschijnlijk ook) als het weer 'mijn weekend' is. Onze zoon moet dan altijd weer even wennen aan papa's regels en manier van dingen doen. De tijd die onze zoon daar voor nodig heeft verschilt van vijf minuten tot soms een dag, en als je maar een weekend hebt...ik probeer dus (net als zijn moeder) te genieten van ieder moment dat ik samen met hem heb...en ja, dat was even wennen, maar nee ik heb daar geen moeite mee...
Ik zie mijn zoon overigens als graadmeter. Als hij ook een leuk weekend heeft gehad, dan heb ik het goed gedaan...
Alles voor mijn twee helden
Als helft van een gescheiden ouderpaar (sinds ruim 3 jaar) zie ik mijn ene zoon (van inmiddels 15 jaar en gezegend met het Down syndroom) eens in de twee weken in het weekend. M'n andere zoon (18 jaar en erg op zichzelf) woont (na wat onenigheid met z'n moeder) sinds 2 maanden bij mij.
Om eerlijk te zijn kostte dit, na hem een paar jaar nauwelijks gezien te hebben, wel wat moeite, maar nu we een paar maanden verder zijn... ik zou niet anders meer willen. De zorg voor ons 'zorgenkindje' gaat me (zonder mezelf op m'n schouder te kloppen) goed af maar dat is iets waar ik nooit moeite mee heb gehad. Zo'n scheiding heeft echter nogal wat impact op een gezin. de hele situatie (en iedereen die daarbij betrokken is) raakt ontwricht. Mijn ex-genote en ik hebben alles redelijk voor elkaar maar verschillen duidelijk in de manier van opvoeden. Waar we elkaar tijdens onze huwelijkse jaren perfect aanvulden (wat de opvoeding betrof) doen we het nu beiden op onze eigen manier en dat merk ik (en zij waarschijnlijk ook) als het weer 'mijn weekend' is. Onze zoon moet dan altijd weer even wennen aan papa's regels en manier van dingen doen. De tijd die onze zoon daar voor nodig heeft verschilt van vijf minuten tot soms een dag, en als je maar een weekend hebt...ik probeer dus (net als zijn moeder) te genieten van ieder moment dat ik samen met hem heb...en ja, dat was even wennen, maar nee ik heb daar geen moeite mee...
Ik zie mijn zoon overigens als graadmeter. Als hij ook een leuk weekend heeft gehad, dan heb ik het goed gedaan...
Alles voor mijn twee helden
zaterdag 6 maart 2010 om 07:23
TO, wat je bijna ex voorstelt is heel redelijk en vrij normaal. Het gemiddelde (wat vaak door een rechter wordt toegewezen bij normale omstandigheden) is geloof ik 1 dag door de weeks en om de week het weekend. Soms wordt door een rechter dan ook de helft van de vakanties toegewezen. Ik lees niets in je verhaal waarvan ik denk "wat een lamzak, dat gaat niets worden". Dat jij nu de zorg hebt gehad altijd, betekend niet dat het hem niet gaat lukken, misschien heb je het hem altijd wel makkelijk uit handen genomen, waardoor hij nooit echt moeite heeft hoeven te doen.. Ik heb zelf in mijn directe omgeving zo'n situatie gehad, waar de vader het prima doet (ondanks dat het voor de scheiding ging zoals jij omschrijft), misschien niet altijd op de manier die de moeder voor ogen heeft, maar er wordt heel goed voor het kind gezorgd en dat is het belangrijkste. Wat ik eigenlijk wil zeggen, geef hem een kans om te laten zien dat hij de zorg aankan. Het belangrijkste is dat je dochter een goede relatie met haar vader behoudt. Dat ze dan misschien op de manier wordt aangekleed die jij graag ziet, of dat ze dan misschien wel later op mag blijven dan thuis, daar moet je je van af zetten. Net als bij jou zal ze bij haar vader ook regels krijgen, en ja die zullen anders zijn dan jouw regels, maar zolang je dochter geen gevaar loopt, heb je daar niets meer over te zeggen.
Ik snap dat je je dochter zult gaan missen die dagen, maar bedenk je wel even heel goed dat jij haar nog het meeste ziet en dat haar vader haar heel erg veel meer dagen zal moeten missen. jullie hebben de beslissing genomen om te gaan scheiden dan is het ook jullie verantwoordelijkheid om het voor dochter zo te regelen dat ze zowel met haar vader en moeder een goede band kan blijven onderhouden.
Ik snap dat je je dochter zult gaan missen die dagen, maar bedenk je wel even heel goed dat jij haar nog het meeste ziet en dat haar vader haar heel erg veel meer dagen zal moeten missen. jullie hebben de beslissing genomen om te gaan scheiden dan is het ook jullie verantwoordelijkheid om het voor dochter zo te regelen dat ze zowel met haar vader en moeder een goede band kan blijven onderhouden.
